Τι γνώμη έχετε για τις προαιρετικές παρακολουθήσεις μαθημάτων στο πανεπιστήμιο;

[Scandal]

Κι ένα φοιτητικό θέμα για σήμερα

Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα της τριτοβάθμιας στην Ελλάδα επιτρέπει σχεδόν την εξ αποστάσεως / χωρίς παρακολούθηση στην αίθουσα, φοίτηση. Δηλαδή οι διαλέξεις, με εξαίρεση κάποια εργαστήρια, είναι προαιρετικές σε μεγάλο ποσοστό των σχολών της τριτοβάθμιας.

Έχω ακούσει από πολλούς πτυχιούχους, δηλαδή επιστήμονες, ότι ουσιαστικά πήραν το πτυχίο εξ αποστάσεως χωρίς να πατάνε στο πανεπιστήμιο.

Τι πιστεύετε γι' αυτό;
Θα έπρεπε να γίνει πιο αυστηρό το σύστημα, δηλαδή να αυξηθούν οι υποχρεωτικές παρουσίες ή καλώς υπάρχουν οι προαιρετικές παρακολουθήσεις;

 

[Dr. Gl. Luminous]

Στη σχολή μου, η παρακολούθηση σχεδόν όλων των θεωρητικών μαθημάτων είναι υποχρεωτική, γεγονός του οποίου τη σκοπιμότητα δυσκολεύομαι να κατανοήσω. Στην πράξη, μεγάλο μέρος των φοιτητών δεν παρακολουθεί ενεργά (και εγώ μαζί) διότι αυτός ο τρόπος δεν ανταποκρίνεται στον προσωπικό μου τρόπο μάθησης. Προτιμώ σαφώς να αφιερώσω χρόνο για ατομική μελέτη της διάλεξης στο σπίτι ή στη βιβλιοθήκη, παρά στην παθητική ακρόαση του διδάσκοντα.

Εάν η παρακολούθηση ήταν προαιρετική, θα μπορούσα να διαχειριστώ το πρόγραμμά μου πολύ πιο αποδοτικά, θα αφιέρωνα λιγότερες ώρες για τη σχολή στο σύνολο.

Αν ένας φοιτητής περνάει κανονικά τα μαθήματα, πού έγκειται το πρόβλημα στο να μην παρακολουθεί τις διαλέξεις;

 

[Searching]

Υπάρχουν,εν γένει, πολλοί λόγοι που συνηγορούν και υπέρ και κατά της παρακολούθησης σε κάθε σχολή,που σε μεγάλο βαθμό σχετίζονται με την φύση του εκάστοτε μαθήματος,την νοοτροπία,την διάθεση,τα θέλω και τις δεξιότητες του φοιτητή,αλλά και άλλους παράγοντες.Οι περισσότεροι,προφανώς, δεν έχουν να κάνουν τόσο με το ζήτημα της απόκτησης επιστημονικής γνώσης,όσο εκείνο της καλύτερης δυνατής ανταπόκρισης, αφενός στην αρκετά(συζητήσιμο)περιορισμένη χρονικά παρουσία μας στη ζωή(και με τα νέα δεδομένα και στα φοιτητικά χρόνια),και αφετέρου στην τυπική εξεταστική διαδικασία.Σε τελική ανάλυση,και οι διδάσκοντες δεν είναι παντογνώστες και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν φροντίζουν αρκετά ώστε το μάθημα να είναι αρκετά ευχάριστο και όχι μια "ενοχλητική φωνή στο βάθος ενώ ασχολείσαι με οτιδήποτε άλλο",αλλά και να έχει και πρακτικό αντίκρισμα.Να μην βρίσκεται δηλαδή στο τέλος ο φοιτητής που μερίμνησε ώστε να παρακολουθήσει αντιμέτωπος με κομμάτια της ύλης στα συγγράμματα,και όποιες άλλες πηγές, που δεν αναλύθηκαν ικανοποιητικά ή και καθόλου στις διαλέξεις.Σε κάθε περίπτωση,ο διδάσκων δεν επηρεάζει τόσο τον δυνητικό επιστήμονα εν ευρεία εννοία,όσο τον φοιτητή stricto sensu.Είναι γνωστό πως κάποιοι δεν έχουν σώας τας φρένας και είτε δεν αξίζει η παρακολούθηση είτε σε κόβουν επειδή δεν έκανες,έγραψες,εξέφρασες αυτό που ήθελαν,ή απλώς σε κόβουν,τέλως πάντων.Εν πάση περιπτώσει,η παρακολούθηση είναι μια δυνατότητα,ειδικά όταν είναι τυπικά προαιρετική.Το αν και πότε εξασφαλίζει τα μέγιστα δυνατά οφέλη,εξαρτάται όπως ανέφερα προηγουμένως,από πολλούς παράγοντες.Εξάλλου,ένας φοιτητής που παρακολουθεί συνεχώς,αλλά δεν καταλαβαίνει γρι,δεν ρωτά,δεν συμμετέχει,και παλεύει να διαβάσει και τα συγγράμματα,παράλληλα με τις άλλες του δραστηριότητες,πολύ πιθανό έως και σίγουρο είναι πως θα έχει τελικά χειρότερη επίδοση,γενικά,και στο μάθημα και στην εξέτασή του,από πολλούς από όσους κάνουν "κοπάνα".Αυτά σχετικά με το ζήτημα της παρακολούθησης πάντα.Τα εργαστήρια είναι μια άλλη συζήτηση.

 

[allall1]

Εγω στην πρώτη σχολή παίζει να εχασα καμία 10ρια θεωρίες στο συνολο τα 4 χρόνια σπουδων που σημαίνει οτι πήγαινα σε όλες τις διαλέξεις. Στη δεύτερη σχολη (ιατρική) ιδέα δεν εχω που γίνονται οι διαλέξεις, ακόμα κ στα εργαστήρια εκμεταλλεύομαι ότι απουσίες δίνονται. Μπορώ ξεκάθαρα να πω οι διαλέξεις αξίζουν εαν κνεις θελει να μάθει/είναι ενεργός , κανεις ερωτησεις κ δίνει απαντήσεις.οι περισσότεροι πανε για χαβαλε κ παρέα ομως , που καταλήγει χάσιμο χρονου.

 

[tsiobieman]

Ωραίο θέμα άνοιξες Πέτρο, η άποψή μου είναι η εξής:

Αν παρακολουθεί κάποιος ένα μάθημα για πρώτη φορά καλό είναι να πηγαίνει σε όλες τις διαλέξεις + φροντιστήρια ασκήσεων/εργαστήρια (αν υπάρχουν) για να μάθει τον τρόπο σκέψης που χρειάζεται το μάθημα και να έχει τον καθηγητή να εξηγεί τις έννοεις και να λύνει τυχόν απορίες. Αυτό το πιστεύω ανεξαιρέτως τύπου μαθήματος ακόμα και θεωρητικό να είναι. Ακόμα και έτσι όμως, υπάρχουν μαθήματα που είναι ανούσιο να πηγαίνεις σε διαλέξεις τους είτε από τον τρόπο που διδάσκονται είτε επειδή το concept τους είναι κάτι απλό που μπορείς να το κατανοήσεις και μόνος σου.

Για μαθήματα που περιέχουν μαθηματικά/φυσική ειδικά με ασκήσεις πρέπει να παρακολουθούνται 100% κατ'εμέ.

Για το αν θα πρέπει να υπάρχουν υποχρεωτικές παρουσίες πιστεύω όχι γιατί όπως αναφέρθηκε και από τους άλλους χρήστες του φόρουμ κάποιοι άνθρωποι προτιμούν την προσωπική μελέτη, είχα και εγώ τέτοιο συμφοιτητή που αποφοίτησε κανονικά στα 4 έτη.

Εγώ προσωπικά παρακολουθούσα όλες τις διαλέξεις αλλά σε κάποια μαθήματα είναι ανούσιο πραγματικά, έχανα το χρόνο μου χωρίς υπερβολή. Ένας επιπλέον λόγος που είμαι κατά της υποχρεωτικότητας παρακολούθησης.

 

[Poirot]

Στη δική μου σχολή δεν υπάρχουν υποχρεωτικές παρακολουθήσεις (παρά μόνο σε κάτι σεμινάρια που είναι μαθήματα επιλογής).

Μάλλον θα ήμουν αντίθετος στη θεσμοθέτηση υποχρεωτικών παρουσιών στις διαλέξεις, και το λέω ως άτομο που κατά κανόνα πάω σχεδόν σε όλες. Θεωρώ ότι βοηθάνε να μπεις στο πνεύμα του μαθήματος πριν πιάσεις το σύγγραμμα, ειδικά σε μερικά μαθήματα που μοιάζουν χαοτικά και χρειάζεσαι μία κατεύθυνση. Όταν έχεις ένα βιβλίο 1000 σελίδων, θα πελαγώσεις αν το πιάσεις χωρίς μια καθοδήγηση. Τούτων λεχθέντων, χαίρομαι που έχω την πολυτέλεια να επιλέγω να μην πηγαίνω σε κάποιες παραδόσεις. Κάποιοι καθηγητές είναι, δυστυχώς, χάσιμο χρόνου. Τι να το κάνεις αν απλά κάνει ανάγνωση τις διαφάνειες ή μπαίνει στο αμφιθέατρο χωρίς καμία δομή στο μυαλό του, λέγοντας το μακρύ του και το κοντό του; Γιατί να μην έχει ένας φοιτητής τη δυνατότητα να κάνει την επιλογή;