Συναισθήματα μετά την αποτυχία στις πανελλήνιες...

[nPb]

Ξέρω περιπτώσεις γονιών που επειδή το παιδί δεν πήγε όπως θα ήθελαν εκείνοι με βάση τις προσδοκίες τους *(άσχετα αν πήγε καλά) και φυσικά δεν ξεπλήρωσε το κόστος των φροντιστηρίων που εκείνοι δαπάνησαν πολλά λεφτά, διέκοψαν το παιδί από τις υπόλοιπες εξετάσεις επειδή έκριναν ότι είναι χωρίς νόημα όλο αυτό ή το άφησαν απλά να ολοκληρώσει τυπικά την διαδικασία και την επόμενη μέρα από το τέλος των εξετάσεων το έστειλαν αμέσως για δουλειά με συνοπτικές διαδικασίες: π.χ. οικοδομή, αποθήκη με κιβώτια, ντελιβεράδικο, κτλ ως τιμωρία, να στρώσει χαρακτήρα, να πήξει το μυαλό και να γίνει καλύτερο από την κατσίκα του γείτονα. Ό,τι να 'ναι.

Κάνω μεγάλη προσπάθεια να συγκρατηθώ ήρεμος όταν γράφω ή συζητάω τέτοια θέματα και μπορεί να είναι γονείς στην συζήτηση. Υπάρχουν πολλά συμπλέγματα και παθογένειες περασμένου αιώνα στην νοοτροπία πολλών γονιών που κατά τη γνώμη μου δεν ήταν απαραίτητο να γίνουν γονείς. Γονιός δεν σημαίνει ψυχολογική φθορά στην προσωπικότητα του παιδιού του. Οι εξετάσεις είναι μια ιερή διαδικασία του μυαλού που ο υποψήφιος χρειάζεται να έχει ψυχοσωματική ηρεμία για να αποδόσει και όχι να ξέρει ότι επιστρέφοντας στο σπίτι, θα πρέπει να το σκεφτεί και να μην πάει ή ότι την ώρα του μεσημεριανού να φύγει όλο το τραπέζι στο δρόμο από τις φωνές.

Ο κάθε άνθρωπος είναι μια αυτόνομη προσωπικότητα και ο καθένας μπορεί να βρει το δρόμο του, το ταλέντο του ας μην γράψει 20 στα Μαθηματικά. Επίσης οι πανελλήνιες εξετάσεις και η πλύση εγκεφάλου που κάνουν τα φροντιστήρια προκειμένου να διαφημίζονται μέσω αυτών των εξετάσεων, δεν αποτελούν τον μοναδικό τρόπο εξέτασης ικανότητας κάποιου να περάσει στο Πανεπιστήμιο. Υπάρχουν και αλλού Πανεπιστήμια, σε άλλες χώρες ή και άλλες επιλογές σπουδών ή κάποιας πρακτικής μάθησης σε μια τέχνη π.χ. υδραυλικός, κομμωτής.

 

[eukleidhs1821]

Ξέρω περιπτώσεις γονιών που επειδή το παιδί δεν πήγε όπως θα ήθελαν εκείνοι με βάση τις προσδοκίες τους *(άσχετα αν πήγε καλά) και φυσικά δεν ξεπλήρωσε το κόστος των φροντιστηρίων που εκείνοι δαπάνησαν πολλά λεφτά, διέκοψαν το παιδί από τις υπόλοιπες εξετάσεις επειδή έκριναν ότι είναι χωρίς νόημα όλο αυτό ή το άφησαν απλά να ολοκληρώσει τυπικά την διαδικασία και την επόμενη μέρα από το τέλος των εξετάσεων το έστειλαν αμέσως για δουλειά με συνοπτικές διαδικασίες: π.χ. οικοδομή, αποθήκη με κιβώτια, ντελιβεράδικο, κτλ ως τιμωρία, να στρώσει χαρακτήρα, να πήξει το μυαλό και να γίνει καλύτερο από την κατσίκα του γείτονα. Ό,τι να 'ναι.

Κάνω μεγάλη προσπάθεια να συγκρατηθώ ήρεμος όταν γράφω ή συζητάω τέτοια θέματα και μπορεί να είναι γονείς στην συζήτηση. Υπάρχουν πολλά συμπλέγματα και παθογένειες περασμένου αιώνα στην νοοτροπία πολλών γονιών που κατά τη γνώμη μου δεν ήταν απαραίτητο να γίνουν γονείς. Γονιός δεν σημαίνει ψυχολογική φθορά στην προσωπικότητα του παιδιού του. Οι εξετάσεις είναι μια ιερή διαδικασία του μυαλού που ο υποψήφιος χρειάζεται να έχει ψυχοσωματική ηρεμία για να αποδόσει και όχι να ξέρει ότι επιστρέφοντας στο σπίτι, θα πρέπει να το σκεφτεί και να μην πάει ή ότι την ώρα του μεσημεριανού να φύγει όλο το τραπέζι στο δρόμο από τις φωνές.

Ο κάθε άνθρωπος είναι μια αυτόνομη προσωπικότητα και ο καθένας μπορεί να βρει το δρόμο του, το ταλέντο του ας μην γράψει 20 στα Μαθηματικά. Επίσης οι πανελλήνιες εξετάσεις και η πλύση εγκεφάλου που κάνουν τα φροντιστήρια προκειμένου να διαφημίζονται μέσω αυτών των εξετάσεων, δεν αποτελούν τον μοναδικό τρόπο εξέτασης ικανότητας κάποιου να περάσει στο Πανεπιστήμιο. Υπάρχουν και αλλού Πανεπιστήμια, σε άλλες χώρες ή και άλλες επιλογές σπουδών ή κάποιας πρακτικής μάθησης σε μια τέχνη π.χ. υδραυλικός, κομμωτής.

θελω να πιστευω οτι αυτα ειναι μια θλιβερη μειοψηφια που λες

 

[nPb]

θελω να πιστευω οτι αυτα ειναι μια θλιβερη μειοψηφια που λες

Όχι. Είναι μια μεγάλη μερίδα του λαού, που είναι στα ήθη του, αλλά πάντα τα κρύβουμε κάτω από το χαλί για να δείχνουμε πολιτισμένοι έξω από το σπίτι. Όταν κλείνει μια πόρτα στο σπίτι δεν ξέρεις πόσες καρέκλες εκσφενδωνίζονται στο ταβάνι. Συνήθως τέτοιες εντάσεις σχετίζονται στην υποκριτική συνείδηση του κόσμου μόνο με σεξουαλική ή οικογενειακή κακοποίηση επειδή αυτό διογκώνεται και από τα ΜΜΕ αλλά σε πολλές περιπτώσεις, οι λόγοι μπορεί να είναι και η αποτυχία στις εξετάσεις (αυτό δεν έχει τηλεθέαση επειδή ζει κόσμος από τα ιδιαίτερα μαθήματα και την ψυχολογική πίεση και οικογενειακή απορρύθμιση που αυτά προκαλούν)! Η αποτυχία όπως αυτή μεταφράζεται από τον γονιό. Να περάσει Ιατρική ο γιός της δεύτερης ξαδέρφης του μπατζανάκη που διάβαζε μισή ώρα και εσύ ο γιός, που σου πλήρωσαν μέχρι και ιδιαίτερο για το φροντιστήριο να περάσεις Νοσηλευτική ή Ιατρικών Εργαστηρίων.

Εμένα για πολλά χρόνια στο σόι όταν έλεγα ότι πέρασα Μαθηματικό ή σπουδάζω Μαθηματικά, έκαναν ότι δεν το άκουγαν ή με ρωτούσαν συνέχεια όποτε βρισκόμασταν ότι και καλά το είχαν ξεχάσει τι σπουδάζω ξεκινώντας κάτι σαν "εεμμμ...Μηχανικός δεν είπαμε;". Μάλιστα την πρώτη φορά με ρώτησαν για να με προλάβουν:
- Μηχανολόγος Μηχανικός;

Απάντησα όχι. Το άλλο έκαναν ότι δεν το άκουσαν. Έκτοτε έδειχναν μια δυσπιστία. Με τα χρόνια απέκτησα και εγώ μια έντονη δυσπιστία για την κοινωνική τους συνείδηση σαν ανθρώπινες οντότητες και τους έβγαλα από τη ζωή μου. Μόνο οι γονείς μου με στήριξαν από την πρώτη μέρα.

 

[eukleidhs1821]

Όχι. Είναι μια μεγάλη μερίδα του λαού, που είναι στα ήθη του, αλλά πάντα τα κρύβουμε κάτω από το χαλί για να δείχνουμε πολιτισμένοι έξω από το σπίτι. Όταν κλείνει μια πόρτα στο σπίτι δεν ξέρεις πόσες καρέκλες εκσφενδωνίζονται στο ταβάνι. Συνήθως τέτοιες εντάσεις σχετίζονται στην υποκριτική συνείδηση του κόσμου μόνο με σεξουαλική ή οικογενειακή κακοποίηση επειδή αυτό διογκώνεται και από τα ΜΜΕ αλλά σε πολλές περιπτώσεις, οι λόγοι μπορεί να είναι και η αποτυχία στις εξετάσεις (αυτό δεν έχει τηλεθέαση επειδή ζει κόσμος από τα ιδιαίτερα μαθήματα και την ψυχολογική πίεση και οικογενειακή απορρύθμιση που αυτά προκαλούν)! Η αποτυχία όπως αυτή μεταφράζεται από τον γονιό. Να περάσει Ιατρική ο γιός της δεύτερης ξαδέρφης του μπατζανάκη που διάβαζε μισή ώρα και εσύ ο γιός, που σου πλήρωσαν μέχρι και ιδιαίτερο για το φροντιστήριο να περάσεις Νοσηλευτική ή Ιατρικών Εργαστηρίων.

Εμένα για πολλά χρόνια στο σόι όταν έλεγα ότι πέρασα Μαθηματικό ή σπουδάζω Μαθηματικά, έκαναν ότι δεν το άκουγαν ή με ρωτούσαν συνέχεια όποτε βρισκόμασταν ότι και καλά το είχαν ξεχάσει τι σπουδάζω ξεκινώντας κάτι σαν "εεμμμ...Μηχανικός δεν είπαμε;". Μάλιστα την πρώτη φορά με ρώτησαν για να με προλάβουν:
- Μηχανολόγος Μηχανικός;

Απάντησα όχι. Το άλλο έκαναν ότι δεν το άκουσαν. Έκτοτε έδειχναν μια δυσπιστία. Με τα χρόνια απέκτησα και εγώ μια έντονη δυσπιστία για την κοινωνική τους συνείδηση σαν ανθρώπινες οντότητες και τους έβγαλα από τη ζωή μου. Μόνο οι γονείς μου με στήριξαν από την πρώτη μέρα.

ποπο ξεφτιλα!αλλο φυσιολογικο αγχος ακομα και ακραιο πολλες φορες και στενοχωρια αλλο αυτα τα αρρωστημενα πραγματα που περιγραφεις.αυτα θελουν ψυχιατρικη υποστηριξη

 

[nPb]

Eυκλείδη κλειδωμένο σε έχουν όλη μέρα; Πού ζεις;

 

[Hopeful22]

Τυχερός είναι όποιος έχει την στήριξη της οικογένειας του σε ενδεχόμενη αποτυχία στις εξετάσεις (όλοι θα έπρεπε να την έχουν!) και από κει και πέρα πρέπει ο καθένας να έχει δουλέψει μέσα του το πόσο και πώς τον επηρεάζουν τα σχόλια άλλων ατόμων. Θυμάμαι όταν έδινα έπαιρναν τηλέφωνο κάτι θείες, κάτι συγγενείς που αν με βλέπανε στο δρόμο δεν με ξέρανε για να με αναγνωρίσουν(είχαν να με δουν από τη βάφτισή μου), δείχνοντας ότι και καλά ενδιαφέρονται. Ενοχλούσαν τις μερες που έγραφα και την ημέρα των αποτελεσμάτων και μετά ως δια μαγείας χάθηκαν... Ειδικά όσοι είστε σε χωριά το έχετε βιώσει ή θα το βιωσετε, βγαίνει πχ η μάνα σας στο σούπερ μάρκετ και αρχίζουν όλοι να την ρωτάνε πως έγραψε το παιδί σου κλπ. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί γίνεται όλο αυτό, και κάθε φορά που κάποιος φίλος ή συγγενής μου δίνει πανελλήνιες, εκνευρίζομαι που διαπιστώνω ότι δεν έχει αλλάξει κάτι...

 

[eukleidhs1821]

Eυκλείδη κλειδωμένο σε έχουν όλη μέρα; Πού ζεις;

ρε συ δεν ειναι η πλειοψηφια ετσι.αν αποτυχει να εξοριζουν τα παιδια τους και ετσι.δηλαδη καπου ωπα.

 

[nPb]

Τυχερός είναι όποιος έχει την στήριξη της οικογένειας του σε ενδεχόμενη αποτυχία στις εξετάσεις (όλοι θα έπρεπε να την έχουν!) και από κει και πέρα πρέπει ο καθένας να έχει δουλέψει μέσα του το πόσο και πώς τον επηρεάζουν τα σχόλια άλλων ατόμων. Θυμάμαι όταν έδινα έπαιρναν τηλέφωνο κάτι θείες, κάτι συγγενείς που αν με βλέπανε στο δρόμο δεν με ξέρανε για να με αναγνωρίσουν(είχαν να με δουν από τη βάφτισή μου), δείχνοντας ότι και καλά ενδιαφέρονται. Ενοχλούσαν τις μερες που έγραφα και την ημέρα των αποτελεσμάτων και μετά ως δια μαγείας χάθηκαν... Ειδικά όσοι είστε σε χωριά το έχετε βιώσει ή θα το βιωσετε, βγαίνει πχ η μάνα σας στο σούπερ μάρκετ και αρχίζουν όλοι να την ρωτάνε πως έγραψε το παιδί σου κλπ. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί γίνεται όλο αυτό, και κάθε φορά που κάποιος φίλος ή συγγενής μου δίνει πανελλήνιες, εκνευρίζομαι που διαπιστώνω ότι δεν έχει αλλάξει κάτι...

Nαι έχω παρόμοιες εμπειρίες να με παίρνουν τηλέφωνο από τα άγρια χαράματα μήπως και βγήκαν οι βάσεις και το μάθουν τελευταίοι. Έτυχε και με πήρε τηλέφωνο συγγενής 10 μέρες πριν ανακοινωθούν οι βάσεις και απογοητεύτηκε όταν του είπα όχι ακόμη. Εννοείται ότι με ξαναπήρε την ημέρα της ανακοίνωσης των βάσεων και μάλιστα την ώρα που έπαιζε στις ειδήσεις ώστε να μην μπορώ να βρω κάποια δικαιολογία, αφού με πρόλαβε αυτός και είχε την τηλεόραση ανοιχτή. Πριν ή μετά ποτέ δεν με ξαναενόχλησαν ποτέ συγγενείς για να δουν αν ζω σαν άνθρωπος πέρα από τις τυπικές συναθροίσεις σε γιορτές με τα γνωστά σχόλια πού χάθηκες; πού είπαμε ότι σπουδάζεις; κτλ με μια πληρωμένη απάντηση ότι πάντα το παιδί της κατσίκας του γείτονα σπουδάζει κάτι καλύτερο από σένα και σκέφτεται από το πρώτο εξάμηνο να κάνει μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, συνήθως στην Αγγλία. Ναι, επίσης και η γειτονιά από το άκυρο αρχίζει και ρωτάει ή γνωστοί στην εκκλησία, μετά το τέλος της λειτουργίας το γυρίζουν σε κουβέντες περί σχολών.

 

[eukleidhs1821]

Nαι έχω παρόμοιες εμπειρίες να με παίρνουν τηλέφωνο από τα άγρια χαράματα μήπως και βγήκαν οι βάσεις και το μάθουν τελευταίοι. Πριν ή μετά ποτέ δεν με ξαναενόχλησαν να δουν αν ζω σαν άνθρωπος πέρα από τις τυπικές συναθροίσεις σε γιορτές με τα γνωστά σχόλια πού χάθηκες; πού είπαμε ότι σπουδάζεις; κτλ με μια πληρωμένη απάντηση ότι πάντα το παιδί της κατσίκας του γείτονα σπουδάζει κάτι καλύτερο από σένα και σκέφτεται από το πρώτο εξάμηνο να κάνει μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, συνήθως στην Αγγλία. Ναι, επίσης και η γειτονιά από το άκυρο αρχίζει και ρωτάει ή γνωστοί στην εκκλησία, μετά το τέλος της λειτουργίας το γυρίζουν σε κουβέντες περί σχολών.

αυτο ειναι το λεγομενο κουτσομπολιο που παντα υπηρχε και παντα θα υπαρχει σε κλειστες κοινωνιες.δηλαδη το λες σαν να ειναι κατι πρωτοτυπο.αυτα που ανεφερες πριν με προβληματισαν με γονεις να αποκληρωνουν τα παιδια τους κτλπ επειδη δεν μπηκαν στη σχολη που θελανε.αυτα επιμενω ειναι θλιβερη μειοψηφια

 

[Maragakiz]

Εγώ δεν ξέρω αν υπάρχει επιτυχία ή αποτυχία στις πανελλήνιες . Η λέξη «αποτυχία» είναι καθαρά υποκειμενική . Εκτός κι αν εννοείς αποτυχία ότι δεν πέρασα νομική ή ιατρική . Και ναι υπάρχει η κοινωνική κατακραυγή στις πανελλήνιες τάχα μου ότι δεν πέρασε αυτός εκεί ή δεν πέρασε γενικά ή δεν έγραψε καλά στο τάδε μάθημα κτλ κτλ .

Εγώ ξέρω ότι οι άνθρωποι που επιμένουν προσπαθούν ξανά και σίγουρα οι πανελλήνιες δεν είναι κανένα τέλος ούτε καμία αρχή . Και σας μιλάει ένας άνθρωπος που έδωσε πρώτη φορά το 2017 και δεν τα κατάφερε , ένας «αποτυχημένος» . Και αποφάσισα να δώσω πάλι πέρυσι μετά από τέσσερα χρόνια αποχής . Και πλήρωνα τα φροντιστήρια μόνος μου , δούλευα ταυτόχρονα , γυρνούσα από τη δουλειά , διάβασμα και πάλι το ίδιο για εννιά μήνες συνεχόμενα . Και ίσως κάπου τα «κατάφερα»

Δεν ξέρω ποιος είναι ο αποτυχημένος στην σημερινή κοινωνία . Αποτυχημένος μάλλον στις πανελλήνιες είναι αυτός που δεν πέρασε στην σχολή της πρώτης του επιλογής ; Μπορεί ναι . Ποιος όμως ξέρει τι θέλει να κάνει στα 17 του χρόνια ; Αυτόν τον άνθρωπο ονομάζουμε αποτυχημένο ;

Κουλ η ζωή συνεχίζεται παιδιά

 

[nPb]

ενταξει αυτα ειναι καραγκιοζιλικια αισχιστου ειδους.ειπαμε δηλαδη!!!

Ασιάτες πατεράδες...

why are you no doctor? στο 0.07

@Samael αυτά τα ξεφωνήματα ααα..αα που κάνει είναι όλα τα λεφτά

 

[kiyoshi]

mariaab , Εγω θα τοποθετηθω παγερα ρεαλιστικα, δεν εχεις καμια ελπιδα να ανεβεις απο τα 8000 μορια στα 18000. Δεν ειναι οτι εισαι ντουβαρι, δεν ειναι οτι εισαι αδιαφορη ,δεν ειναι οτι δεν καταλαβαινεις, ειναι οτι δεν εχεις καθολου ταλεντο για αυτου του ειδους τις εξετασεις. Αυτες τις εξετασεις ,οχι τις αλλες του πανεπστημιου.

Διαφωνώ 200% με αυτό που έγραψες.
Δεν μπορείς να συγκρίνεις την 1η προσπάθεια με την 2η.
Άκουγα ακριβώς το ίδιο πράγμα όταν αποφάσισα να ξαναδώσω από γνωστούς και μη (ακόμη και εδώ στο φόρουμ λολ).
Την δεύτερη φορά που δίνεις, αν οργανωθείς σωστά, είναι εξ ολοκλήρου μία νέα ευκαιρία και το παρελθόν σου δεν σε καθορίζει ούτε σου θέτει κάποιο "ταβάνι" μορίων που μπορείς να φτάσεις - όπως μου έλεγε ο φροντιστηριάρχης για να με αποτρέψει από το να ξαναδώσω (πάλι λολ).
Επίσης τι σημαίνει "δεν έχεις ταλέντο για αυτές τις εξετάσεις"; Διαβάζεις, διαχειρίζεσαι το άγχος σου και γράφεις. Παντού έτσι λειτουργούν οι γραπτές εξετάσεις και οι πανελλαδικές δεν αποτελούν εξαίρεση. Όταν θα έχει εξεταστική τι θα κάνει δηλαδή;

 

[γιαννης_00]

Διαφωνώ 200% με αυτό που έγραψες.
Δεν μπορείς να συγκρίνεις την 1η προσπάθεια με την 2η.
Άκουγα ακριβώς το ίδιο πράγμα όταν αποφάσισα να ξαναδώσω από γνωστούς και μη (ακόμη και εδώ στο φόρουμ λολ).
Την δεύτερη φορά που δίνεις, αν οργανωθείς σωστά, είναι εξ ολοκλήρου μία νέα ευκαιρία και το παρελθόν σου δεν σε καθορίζει ούτε σου θέτει κάποιο "ταβάνι" μορίων που μπορείς να φτάσεις - όπως μου έλεγε ο φροντιστηριάρχης για να με αποτρέψει από το να ξαναδώσω (πάλι λολ).
Επίσης τι σημαίνει "δεν έχεις ταλέντο για αυτές τις εξετάσεις"; Διαβάζεις, διαχειρίζεσαι το άγχος σου και γράφεις. Παντού έτσι λειτουργούν οι γραπτές εξετάσεις και οι πανελλαδικές δεν αποτελούν εξαίρεση. Όταν θα έχει εξεταστική τι θα κάνει δηλαδή;

καλα κανεις και διαφωνεις διοτι ειναι ενα ελατηριο να ξανα προσπαθησεις.
αν βρισκοταν και ενας να μας πει πως το καταφερε αυτο θα ηταν καλυτερα.

 

[koukdespoina2004]

Γεια σας, όπως καταλαβαίνετε, αποφάσισα να σας πω τον πόνο μου.
Απλά νιώθω άχρηστη σε ΟΛΑ.
Στις πανελλήνιες δεν έγραψα καθόλου καλά. Βγήκαν τα αποτελέσματα, βλέπω 8.079 μόρια, παθαίνω 3 εγκεφαλικά που λέει ο λόγος. Ρώτησα και άλλα παιδιά από το 3ο πεδίο (υγείας) και ολοι έβγαλαν πάνω από 16-17.000. Φυσικά και δεν νιώθω περήφανη με τον εαυτό μου. Έγραψα χειρότερα από ότι περίμενα, ακόμα και στην έκθεση, όπου πίστευα ότι είχα γράψει καλά. Τις μέρες των εξετάσεων είχα υπερβολικό άγχος, πριν δώσω κάθε μάθημα έκλαιγα και επειδή στη βιολογία έγινε η στραβή και δεν έγραψα καλά, σταμάτησα να προσπαθώ για τα υπόλοιπα. Στη φυσική έδωσα σχεδόν λευκή κόλλα, γιατί την ώρα της εξέτασης με επιασε πανικος, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ, γιατί έτρεμα και ζήτησα να βγω έξω, απλά για να βάλω τα κλάματα με την ησυχία μου...πολύ απλά δεν είχε νόημα να συνεχίσω να προσπαθώ..έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να περάσω. Μετά το τελευταίο μάθημα δεν είχα διάθεση για τίποτα.. έμενα κλεισμένη μέσα στο σπίτι και είχα συνεχώς νεύρα. Με το ζορι βγήκα μερικές φορές με τους φίλους μου. Εννοείται πως όταν βγήκαν οι βαθμοί βρέθηκα στη δύσκολη θέση να δώσω λογαριασμό σε όλους... δςν ειχα μουτρα να αντικρύσω τους καθηγητές μου. Φυσικά και είπα πως θα ξαναπροσπαθησω. Αλήθεια, το θέλω πολύ. Όμως, νιώθω πως δεν είμαι ικανή να τα καταφέρω, πως τα χρήματα των γονιών μου για ιδιαίτερα θα πάνε στον αέρα, όπως έγινε και φέτος. Δεν θέλω να τους γίνομαι βάρος, γιατί δίνει και ο αδερφός μου του χρόνου... Είναι άδικο, γιατί μέσα στη χρονιά προσπάθησα, διαβαζα παρα πολυ (Όχι όσο έπρεπε, αλλά διάβαζα), ξενυχτούσα, δεν έβγαινα με την παρέα μου, εγκατέλειψα τα χόμπι μου και έχασα άπειρες ώρες ύπνου για το τίποτα. Υπήρξαν πολλές φορές που έμεινα ξύπνια όλη τη νύχτα για να διαβασω. Έχω γεμίσει τον τοίχο μου με χαρτάκια και σημειώσεις, τα οποία κοιτάω ξανά και ξανά, μεχρι να τα εμπεδώσω. Δεν είναι ότι ήμουν τελείως τουρίστας.. σίγουρα είχα κενά στα μαθήματα, αλλά προσπαθούσα να τα καλύψω. Έχω αρχίσει ήδη να διαβάζω για του χρόνου. Το χειρότερο είναι ότι, τις τελευταίες μέρες που αποφάσισα να ξεκουραστώ λίγο για να έχω δυνάμεις, η μάνα μου άρχισε να με "κατηγορεί" για την επίδοσή μου και να με συγκρίνει με συμμαθητές μου. Σήμερα μου είπε κάτι του τυπου "ο τάδε θα πάει Αγγλία να σπουδάσει και εσύ θα το κωλοβαρεσεις άλλη μια χρονιά". Επίσης, μου είχε πει ότι δεν πίστευε ότι θα μπορούσα να περάσω Ιατρική. Όλο αυτο που γίνεται, με έχει κάνει να σιχαθώ τις πανελλήνιες...παρόλο που θέλω να περάσω στο Πανεπιστήμιο. Είναι άδικο να μου λέει πως δεν προσπάθησα. Δεν θέλω φυσικά να περάσω για να μην παραπονιουνται οι δικοί μου. Είναι κάτι που θέλω εδώ και αρκετά χρόνια και επιθυμώ να το πετύχω με την "αξία" μου. Η Ιατρική με γοητεύει, αυτό θέλω, εδώ και χρόνια. Δεν με έχουν επηρεάσει σε καμία περίπτωση οι δικοί μου, ίσα ίσα, φαινεται να ειναι αντιθετοι. Όσα χρόνια και να χρειαστούν, θα προσπαθώ ξανά και ξανά μέχρι να τα καταφέρω..ετσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον.

Βρέθηκα στη θέση να δώσω πανελλήνιες και δεύτερη φορά. Αν είναι κάτι που το θες πραγματικά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα το πετύχεις. Προτείνω αρχικά να κάνεις έναν επαναπροσδιορισμό στους στόχους σου για να δεις αν όντως σου ταιριάζει αυτό και αν το θες πραγματικά. Από εκεί και πέρα από αυτά που λες διακρίνω έντονο άγχος ως προς την διαδικασία. Ενδεχομένως θα βοηθούσε να επισκέπτεσαι έναν ψυχολόγο που θα σε στηρίξει σε όλη την προσπάθεια και δεν θα λειτουργεί με τον τρόπο που σου συμπεριφέρονται οι δικοί σου. Είναι ειδικός οπότε θα έχει απέναντι σου μια πολύ υποστηρικτική και φιλική στάση και πιστεύω θα σε βοηθήσει πολύ ... πίστεψε η μισή επιτυχία των Πανελλαδικών είναι η ψυχολογία και η άλλη μισή το διάβασμα. Να μην φοβάσαι και να πιστεύεις αυτά που μπορείς να καταφέρεις. Καλό διάβασμα και καλή επιτυχία !

 

[nPb]

Δηλαδή είναι πολύ πιο λογικό να βγάλει ένα μαθηματικό, μία γεωπονία ή ξερω γω τι που ΔΕΝ το γουστάρει, να αναγκαστεί να ξενιτευτεί κατά πάσα πιθανότητα (το αντέχουν όλοι άραγε; ) να κάνει μεταπτυχιακά διδακτορικά, κόντρα διδακτορικά για να καταφέρει να κάνει κάτι που θα της παρέχει λιγότερες οικονομικές απολαβές πιθανόν από αυτό που ήθελε... Χωρίς να κάνει κιόλας αυτό που θέλει.

Ενώ αν πάει Ιατρική, είναι όλα στρωμένα με ροδοπέταλα; Το αν μια επιστήμη έχει προοπτικές εργασίας, έτσι όπως αυτές διαφημίζονται (χωρίς συγκριτικά στοιχεία μεταξύ επιστημονικών κλάδων), δεν σχετίζεται πάντα με την προσωπικότητα του μεμονωμένου υποψηφίου ή αυτού που θέλει να σπουδάσει αυτή την επιστήμη. Υπάρχει μια σοβαρή παράμετρος που έχει να κάνει με την προσωπικότητα, ειδάλλως θα σπούδαζαν όλοι γιατροί ή τίποτα. Το επιχείρημα ότι το Μαθηματικό, η Γεωπονία κτλ είναι κάτι που ΔΕΝ το γουστάρει πάλι είναι αβάσιμο επιχείρημα επειδή ξεκινάμε με την υπόθεση ότι δεν το γουστάρει. Για παράδειγμα κάποιος που θέλει να σπουδάσει Φιλόλογος για χ λόγους, και ΔΕΝ γουστάρει Ιατρική, αν σπούδαζε Ιατρική δεν θα ήταν δυστυχισμένος; Ή μια τέτοια επιλογή δεν υπάρχει; Γιατί πρέπει να σπρώχνουμε έστω και υποσυνείδητα κόσμο στη μόνιμη αμφιβολία του ΑΝ ΕΠΕΛΕΓΑ Ιατρική, ενώ μπορεί να σπουδάζουν Βιολογία και να νιώθουν αποτυχημένοι; Έλεος...

 

[Ryuzaki]

Ενώ αν πάει Ιατρική, είναι όλα στρωμένα με ροδοπέταλα; Το αν μια επιστήμη έχει προοπτικές εργασίας, έτσι όπως αυτές διαφημίζονται (χωρίς συγκριτικά στοιχεία μεταξύ επιστημονικών κλάδων), δεν σχετίζεται πάντα με την προσωπικότητα του μεμονωμένου υποψηφίου ή αυτού που θέλει να σπουδάσει αυτή την επιστήμη. Υπάρχει μια σοβαρή παράμετρος που έχει να κάνει με την προσωπικότητα, ειδάλλως θα σπούδαζαν όλοι γιατροί ή τίποτα. Το επιχείρημα ότι το Μαθηματικό, η Γεωπονία κτλ είναι κάτι που ΔΕΝ το γουστάρει πάλι είναι αβάσιμο επιχείρημα επειδή ξεκινάμε με την υπόθεση ότι δεν το γουστάρει. Για παράδειγμα κάποιος που θέλει να σπουδάσει Φιλόλογος για χ λόγους, και ΔΕΝ γουστάρει Ιατρική, αν σπούδαζε Ιατρική δεν θα ήταν δυστυχισμένος; Ή μια τέτοια επιλογή δεν υπάρχει; Γιατί πρέπει να σπρώχνουμε έστω και υποσυνείδητα κόσμο στη μόνιμη αμφιβολία του ΑΝ ΕΠΕΛΕΓΑ Ιατρική, ενώ μπορεί να σπουδάζουν Βιολογία και να νιώθουν αποτυχημένοι; Έλεος...

Καλα μου φυλαγες την απαντηση για 2 χρονια μετα;

Τι ειχε γραψει η θεματοθετρια, στο 1ο της κιολας μηνυμα:

Ιατρική με γοητεύει, αυτό θέλω, εδώ και χρόνια. Δεν με έχουν επηρεάσει σε καμία περίπτωση οι δικοί μου, ίσα ίσα, φαινεται να ειναι αντιθετοι. Όσα χρόνια και να χρειαστούν, θα προσπαθώ ξανά και ξανά μέχρι να τα καταφέρω..

Σου φαινεται εσενα να γουσταρει μαθηματικο, βιολογια ή γεωπονια; Ποιες αβασιμοτητες μου τσαμπουνας και λες για υποθεσεις οτι δεν το γουσταρει;

Με ασθενεις (λογικα) ηθελε να ασχολειται η κοπελα, τι να κανουμε δεν εχουν ασθενεις οι παραπανω σχολες, εχουν αλλα καλα που δεν τα εχει η ιατρικη, ασθενεις ομως δεν εχουν.
Αυτο απ'οσα μπορουμε να διακρινουμε της ελεγε η προσωπικοτητα της.
Εχει καμια λογικη να τη σπρωχναμε σε μαθηματικα ή βιολογικα;

Σχετικα με τις προοπτικες εργασιας, δεν ειναι κατι που το καθοριζω εγω ή εσυ, υπαρχουν καποια δεδομενα που εχουμε δημοσια προσβαση, μπορει να ανατρεξει εκει οποιος θελει.

Ενώ αν πάει Ιατρική, είναι όλα στρωμένα με ροδοπέταλα;

Με ροδοπεταλα στρωμενα δεν ειναι, αλλα το να της βαλουμε στην πλατη αλλα 4 τουλαχιστον χρονια σπουδες ή εναν εντελως διαφορετικο κλαδο γιατι ετσι, ειναι τουλαχιστον κομπλεξικο.

Το σκελος ειδικα που αναφερεις οτι εαν ενας δεν γουσταρει φιλολογια, τοτε (εμεις οι υπολοιποι) τον σπρωχνουμε να σπουδασει ... ιατρικη (λολ) κι ας μην τον ενδιαφερει, το βγαζεις απο το μυαλο σου μαν και ειναι ενα εντελως αλλο σεναριο, αστοχο απο το μηνυμα της κοπελας.

Ας ψαξει να δει τι τον γεμιζει. Αν βρει οτι αυτο ειναι το Μαθηματικο και γαμω, αν ειναι Γεωπονια τουμπανα. Ε κι αν ειναι η Ιατρικη, παλι οκ!

Επισης, τραγικο δεν ειναι εαν καποιος σπουδαζει βιολογια/φαρμακευτικη/μαθηματικο και νιωθει αποτυχημενος επειδη δεν σπουδασε ... ιατρικη;
Δεν του φταινε πουθενα οι αλλοι, το κακο του το κεφαλι του φταιει.

 

[fockos]

Αν ασκήσεις σωστά το επάγγελμα και σου αρέσει ο δρόμος μετά την ιατρική είναι στρωμένος με ροδοπέταλα