Πως μπορείς να γίνει γναθοχειρουργός;

[Samael]

Έτσι είναι και στην Ευρώπη. Έτσι είναι σε όλες τις χώρες που η ειδικότητα αυτή είναι σοβαρή και εκτελείται στο πλήρες φάσμα της.
Όχι δεν είναι υπερβολή. Χρειάζονται όλες αυτές οι σπουδές και όλα αυτά τα χρόνια για να ανταπεξέλθει κάποιος σε όλο το εύρος.
Δεν διορθώνουν μονο γναθους. Επεμβαινουν σε όλο το σπλαχνικο κρανίο και σε επεκτάσεις παθησεων αυτού στον τράχηλο.
Όλα τα ενδοστοματικα χειρουργεία αλλά και ογκοι, τραύματα, δυσπλασιες, ορθογναθική χειρουργικη,σιελογονοι αδένες, τράχηλο - προσωπικές λοιμώξεις, και άλλα πολλά που ξεφεύγουν από τα πλαίσια της συζητήσης είναι αντικείμενο τους και αρκετά από τα χειρουργεία τους πολύωρα και απαιτητικά .
Δεν μπορεί ούτε ένας οδοντίατρος να τα κάνει αυτά, αλλά ούτε ένας που έχει βγάλει μια ιατρική. Οποίος δεν θέλει να ακολουθήσει αυτή την μακροχρόνια πορεία, πολύ απλά διαλέγει μια από τις άλλες άπειρες ειδικότητες που έχει η Ιατρική.
Η αν είναι οδοντίατρος, κάποια από τα μεταπτυχιακά που έχει η οδοντιατρική. Όλα είναι σεβαστά και ο καθένας κάνει αυτό που αγαπά.
Αλλα είναι τέτοια η φύση της ειδικότητα αυτής και των χειρουργείων της που χρειάζονται και οι δύο επιστήμες και πολύ ορθώς η Ελλάδα έχει πράξει όπως και η υπόλοιπη Ευρώπη.

"Απλά" γναθοχειρουργος? Το απλά και γναθοχειρουργος δεν πάνε μαζί.

Ξέρω ο,τι οι ειδικότητες/ικανότητες δεν πανε με βάση τις επιταγές του τι μας βολεύει και τι όχι, αλλά...
Απο περιέργεια και μόνο ρωτάω πόσοι είναι οι γναθοχειρούργοι ποσοστιαία σε σχέση με τις άλλες ειδικότητες ; Διότι ρεαλιστικά εαν κάποιος μπορεί να τελειώσει την ιατρική ή την οδοντιατρική και να ξεκινήσει να ασκεί το επάγγελμα και να πληρώνεται, για ποιον λόγο να κάτσει να επιλέξει μια τοοόσο μακροχρόνια πορεία ; Σίγουρα εαν τον εξιτάρει το αντικείμενο θα το κάνει, αλλά δεν φαίνεται να δίνονται και πολλά κίνητρα σε κάποιον.

 

[Panzerkampfwagen]

πληρώνεται, για ποιον λόγο να κάτσει να επιλέξει μια τοοόσο μακροχρόνια πορεία ;

Εάν έχεις την καύλα να γίνεις γιατρός ξεχνάς τα βραχυπρόθεσμα λεφτά με τον λόγο που τα εννοείς εσύ. Η ερώτησή σου είναι άνευ νοήματος.

 

[Samael]

Εάν έχεις την καύλα να γίνεις γιατρός ξεχνάς τα βραχυπρόθεσμα λεφτά με τον λόγο που τα εννοείς εσύ. Η ερώτησή σου είναι άνευ νοήματος.

Η ερώτηση δεν πιστεύω πως είναι άνευ νοήματος καθώς μια μεγάλη μεροίδα ιατρών επιλέγουν το επάγγελμα κυρίως, εαν όχι αποκλειστικά, για τα $(καλώς/κακώς δεν έχει σημασία αυτή είναι η πραγματικότητα).

Δεδομένου πως αυτούς τους ανθρώπους η κοινωνία(καλώς/κακώς δεν ξέρω), τους χρειάζεται, είναι λογικό να αναμένει κανείς ο,τι θα χρειάζονται κάποια κίνητρα σε κάτι τέτοιους, αλλιώς επιλέγουν μια άλλη ειδικότητα και έχουν το κεφάλι τους ήσυχο αλλά δεν υπάρχουν μετά γναθοχειρούργοι.

Τώρα εαν απο επιστημονικής άποψης είναι εντελώς αδύνατο να καλυφθεί αυτή η ειδικότητα χωρίς δύο πτυχία, ναι προφανώς δεν θα βγαίνουν και γναθοχειρούργοι με ελλιπείς γνώσεις που θα προκαλούν περισσότερο κακό στην οποιαδήποτε πάθηση. Αλλά αυτό προσπαθώ να καταλάβω, εαν είναι πιο πολύ γραφειοκρατική/νομοθετική απαίτηση, ή εαν θεωρητικά(και πρακτικά) η καθεμία ειδικότητα με σωστή εκπαίδευση θα μπορούσε να εξειδικευτεί σε κάτι τέτοιο.

 

[Johny4Life]

Ακριβώς πόσοστο να σου πω δεν γνωρίζω, αλλά ειναι πολύ λίγοι, ελάχιστοι θα έλεγα (Είχα διαβάσει κάποτε σε άρθρο ποσοστά, αλλά δεν τα συγκράτησα. Μου είχε κάνει όμως πραγματικά εντύπωση ο μικρός αριθμός τους) . Όπως και τα νοσοκομεία στα οποία παρέχεται ειδικότητα αυτή είναι κυρίως στις δύο μεγαλουπολεις μας.

Κατά κανόνα τα παιδιά που ακολουθούν το δρόμο αυτό, είναι αυτοί που τελείωσαν πρώτα την Οδοντιατρική. Φυσικά και υπάρχουν και εξαιρέσεις, δηλαδή ενας απόφοιτος Ιατρικής μπορεί μετά να μπει Οδοντιατρική, αλλά είναι εξαιρέσεις αυτοί, από όσο γνωρίζω. Η πλειονότητα των αποφοίτων της Ιατρικής θα διαλέξει κάποια από τις ειδικότητες που του παρέχεται και τέλος.

Όσον αφορά τα κίνητρα που λες, δυστυχώς στην Ελλάδα, στο ΕΣΥ δεν υπάρχουν κίνητρα για τα άτομα αυτά. Οικονομικά τουλάχιστον. Αμοιβονται όσο και οι υπόλοιποι ιατροί των άλλων ειδικοτήτων, κάνουν τις εφημερίες τους κτλ. Αυτό που τους δίνεται σαν δυνατότητα ομως είναι να μην κάνουν αγροτικό. Δηλαδή έχουν δικαίωμα απαλλαγής από υπηρεσία υπαιθρου.
Στον ιδιωτικό τομέα σαφώς οι αμοιβές είναι καλύτερες. Σε άλλες χώρες της Ευρώπης είναι από τις καλό πληρωμένες ειδικότητες.

Οπότε στην Ελλάδα, πρόκειται κυρίως για άτομα συνηδητοποιημενα που ακολουθούν τον δρομο αυτό γιατί το αντικείμενο είναι ενδιαφέρον και μοναδικό. Το "ενδιαφέρον" ακούγεται λίγο κλισέ, αλλά δεν μπορώ να σου περιγράψω τι ακριβώς εννοώ. Αν ποτέ δεις κατα τύχη κάποιο χειρουργείο τους θα καταλάβεις πως οι δύο επιστήμες (Οδοντιατρική και Ιατρική) συνδυάζονται και εκείνη την στιγμή γίνονται μια, στην όλη διαχείριση του ασθενή.
Καλώς υπάρχουν οι άνθρωποι αυτοί, ας βρίσκονται εκεί και αχρείαστοι να είναι.

Αυτα

 

[Ryuzaki]

Αλλά αυτό προσπαθώ να καταλάβω, εαν είναι πιο πολύ γραφειοκρατική/νομοθετική απαίτηση, ή εαν θεωρητικά(και πρακτικά) η καθεμία ειδικότητα με σωστή εκπαίδευση θα μπορούσε να εξειδικευτεί σε κάτι τέτοιο.

Ωραια απορια!

Χοντρα χοντρα, ο ιατρος το μονο που ξερει απο "δοντι" ειναι μεχρι το πώς να αντιμετωπισει πρωτοβαθμια μια φλεγμονη στην περιοχη του φατνιου, τι επιπλοκες μπορει να υπαρχουν ωστε να το προλαβει και να παραπεμψει καταλληλα.

Στη θεωρητικη τωρα εκπαιδευση μαθαινει για συγγενεις δυσπλασιες των γναθων (εμβρυολογια) τραυματικα καταγματα βασης κρανιου + επιπλοκες (χειρουργικη και ΩΡΛ), ρινα.
Μαθαινει ακομη στα πλαισια της ΩΡΛ και μια βασικη στοματολογια (π.χ. ενα καρκινωμα της γλωσσας ή εξ πλακωδους επιθηλιου) και ογκους της ευρυτερης περιοχης (π.χ. ιγμορειων)

Ενα αλλο σημαντικο κομματι ειναι η νευρολογια και η αγγειωση ολου του κρανιου, καθως και η συστηματικη φαρμακοθεραπεια, πώς μπορουν τα φαρμακα δηλαδη να επηρεασουν διαφορα συστηματα στο σωμα

(το τελευταιο ειναι σημαντικο, οταν εχεις εναν ασθενη με καταγματα σε ολο το προσωπο, μπορει να σου κανει πολλες επιπλοκες π.χ. να φραξει αεραγωγο, να τρεχει Εγκεφαλονωτιαιο υγρο και αλλα).

Οποτε σε αυτα χρειαζεται μια ιατρικη προσεγγιση.

Ο οδοντιατρος απο την αλλη μερια ειναι ο γκουρου του στοματος, οχι μονο των δοντιων, αλλα και των υπολοιπων παθησεων που δινουν σημειολογια στην περιοχη π.χ. ενας ογκος.
Η αληθεια ειναι βεβαια, πώς τελευταια η οδοντιατρικη προσεγγιζει πολυ περισσοτερο την ιατρικη, οποτε εξεταζει και τις επιδρασεις των παθησεων και σε αλλα συστηματα, ωστε σε πρωτοβαθμιο τουλαχιστον επιπεδο να παραπεμψει σωστα.

Χρειαζεσαι επομενως την οδοντιατρικη γνωση+τεχνικη για τις πιο επιπλεγμενες καταστασεις που αφορουν τα δοντια και το φατνιο.

Γενικα ειναι μια περιοχη που απαιτει πολυ λεπτοδουλεια, καθως στο κρανιο-στομα-τραχηλο γινεται της πουτανας απο δομες σε πολυ μικρο χωρο.

Σε εναν ογκο π.χ. παρωτιδας, χρειαζεται τον γναθοΧ που θα κανει την επεμβαση και συνδυαζει τις παραπανω γνωσεις και τεχνικες (ξερει δηλαδη τοσο την ανατομια της περιοχης, τις μεταστασεις που μπορει να δωσει ο ογκος και που να τις ψαξει) αλλα και τον ηλεκτροφυσιολογο που θα ελεγχει εκεινη την ωρα τη λειτουργικοτητα των κρισιμων νευρων τις περιοχης μην γινει καποιο λαθος.

 

[Samael]

Νομίζω καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε, ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες. Ακούγεται πολύ απαιτητική ειδικότητα και αντιλαμβάνομαι κάπως καλύτερα τους λόγους που η μια προσέγγιση είναι ανεπαρκής χωρίς την άλλη για την γενικότερη αντιμετώπιση των περιστατικών. Θα περίμενε κανείς να πληρώνονται περισσότερο καθώς είναι πιο "σπάνιοι", αλλά δεν λειτουργεί έτσι το πράγμα προφανώς. Απο ο,τι καταλαβαίνω ο κύριος λόγος να εμπλακεί κάποιος με αυτή την ειδικότητα είναι απο μεγάλο προσωπικό ενδιαφέρον και κατά πάσα πιθανότητα όντας οδοντίατρος ο οποίος επιθυμεί να συνεχίσει τις σπουδές του στην ιατρική, οπότε εννοείται πως τον συμφέρει ο συνδυασμός των δύο πτυχίων του μέσω αυτής της επιλογής.

Το κομμάτι της χειρουργικής χωρίς να ξέρω και πολλά μου φαίνεται ιδιαίτερα επίπονο σωματικά, χρειάζεται υπομονή και μεγάλη προσοχή και λεπτομέρεια(προσωπικά δεν θα μπορούσα να το κάνω ποτέ). Έχω κάνει μια απονεύρωση σε δόντι και ειλικρινά όσο την έκανα σκεφτόμουν πόση δουλειά περιλαμβάνει. Φαντάζομαι απο αυτά που μου είπατε πόσο πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα σε περίπλοκα χειρουργία στην περιοχή του στόματος. Respect.

 

[nPb]

Το κομμάτι της χειρουργικής χωρίς να ξέρω και πολλά μου φαίνεται ιδιαίτερα επίπονο σωματικά, χρειάζεται υπομονή και μεγάλη προσοχή και λεπτομέρεια(προσωπικά δεν θα μπορούσα να το κάνω ποτέ). Έχω κάνει μια απονεύρωση σε δόντι και ειλικρινά όσο την έκανα σκεφτόμουν πόση δουλειά περιλαμβάνει. Φαντάζομαι απο αυτά που μου είπατε πόσο πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα σε περίπλοκα χειρουργία στην περιοχή του στόματος. Respect.

Πρέπει ο άλλος να είναι λίγο τεχνίτης, μάστορας με το κατσαβίδι και όχι θεωρητικός παπαγάλος της θεωρίας μόνο. Θέλει ένα συνδυασμό γνώσεων και δεξιοτήτων αλλά και χειρονακτικής δύναμης. Ξέρω πόσους οδοντίατρους που μπορεί να έχουν ΛΙΑΝ ΚΑΛΩΣ στο πτυχίο, να έχουν μεταπτυχιακά, διδακτορικά ή να ήταν διαβαστεροί και βλέπεις ότι η γέφυρα έχει γίνει γέφυρα Κιφησού από το κούνημα.

Θέλει μεγάλη λεπτομέρεια ειδικά όταν το σημείο δεν είναι και τόσο εύκολο να γίνουν οι επεμβατικές κινήσεις με το χέρι και τα μηχανήματα. Μπορεί για παράδειγμα ο ασθενής να έχει σάπιο κόκαλο στη βάση του οδοντικού μέρους που να μην είναι εύκολα αντιληπτό από την τομογραφία ή να εμφανίζει επιπλοκές άλλης φύσης και ο γιατρός με παράλειψή του ή για ειδικούς ιατρικούς λόγους, να μην μπορεί να ρίξει αναισθησία γιατί η αναισθησία σε πύον δεν πιάνει από όσο γνωρίζω γενικά. Είναι πολλοί παράγοντες όπου στο μυαλό ενός μαθητή δεν είναι αντιληπτοί καθώς οι περισσότεροι βλέπουν το επάγγελμα μόνο ως άσπρη ρόμπα και δυο τρεις ενεσούλες ή απλό καθαρισμό δοντιών που ακόμη και αυτό μπορεί να έχει επιπλοκές.

 

[Crithas]

Καλησπέρα

Θα ήθελα κ εγώ λίγο τη καθοδήγηση σας:

Η κοπέλα μου, Βρετανίδα ελληνικής καταγωγής, έχει σπουδάσει οδοντιατρική και ιατρική στην Αγγλία, και τώρα πάει για την εκπαίδευση της ως γναθοχειρούργος στο NHS. Εκεί η εκπαίδευση ειναι 2+5 ετη συνολο, με πολλές εξετάσεις και Rotation σε διάφορα πόστα.

Εξετάζουμε το ενδεχόμενο μήπως έρθει στην Ελλάδα για να κάνουμε μαζί οικογένεια εδώ αλλά και να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα καθώς όπως έχει γραφεί ήδη παραπάνω, απαιτεί πολλές σπουδές και έχει ήδη δουλέψει στο NHS ώς οδοντίατρος και γενική ιατρός.

Οι ερωτήσεις μου είναι οι εξής:

1) Διαβάζω ότι η εκπαίδευση του "Στοματικού και γναθοπροσωπικού χειρούργου" όπως επίσημα ονομάζονται οι γναθοχειρούργοι ειναι 1 έτος γενική χειρουργική + 4 στομα/γναθο/προσωπο. Ο ΣΓΠΧ απαλλάσεται απο αγροτικό αλλά οι θέσεις άσκησης είναι μετρημένες (γυρω στις 30) σε νοσοκομεία της αθήνας κ της Θεσ/νίκης.
Πόσο άμεσα απορροφάσαι σε αυτές τις θέσεις? Αιτείσαι και περιμένεις? Δίνεις κάποιες εξετάσεις;

2) Τα πτυχία της αναγνωρίζονται αυτόματα από τον ΔΟΑΤΑΠ; Ή ασχέτως πόσο καλό πτυχίο έχει πρέπει να δώσει εξετάσεις; Τα πτυχία ειναι απο Kings Colleague London (μπατσελορ οδοντιατρικης), University of Kent (μαστερ) kai University of Manchester (πτυχιο ιατρικης)

3) Πώς είναι να είσαι εκπαιδευόμενος ΣΓΠΧ? Ένα ΦΕΚ π διάβασα σχετικο γράφει ότι απαιτούνται πάνω απο 400 χειρουργικές πράξεις το οποίο είναι σίγουρα ενδιαφέρον. Κατα τ'άλλα όμως πως είναι η συνθήκες; Μιλάμε για άπειρες ώρες κ εφημερίες?

Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο κ για το αν ρωτάω ασχετα/βασικά πράγματα αλλά είμαι άσχετος με το κλάδο

Ευχαριστώ προκαταβολικά