Οι θυσίες και ο αγώνας των επιτυχόντων και μη

[mr.thewritikos]

Συγχαρητήρια για την διαχείριση της πίεσης που έκανες

Μόνο διαχείρηση της πίεσης που δεν έκανε.... το να μας λέει όσα λέει σημαίνει πως δν διαχειρήστηκε καθόλου καλά ούτε την πίεση ούτε το άγχος του... Και αν μου επιτρέπεται να συμβουλέψω το αγόρι που πέρασε όλα αυτά θα του έλεγα να αλλάξει γρήγορα τον τρόπο που αντιμετωπίζει γενικά καταστάσεις....γιατί παρόμοιες θα έρθουν και άλλες και αν αντιμετωπιστούν έτσι τότε...δεν ξέρω τι θα γίνει... επομένως κατ'εμε τα συγχαρητήρια είναι άτοπα....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

παιδιά συγγνωμη που επεμβαινω (δεν ειμαι καν τριτη λυκειου) αλλά ειδα το αρχικο μηνυμα και δεν αντεξα να μην απαντησω....ειστε με τα καλα σας???? λετε συγχαρητηρια σε ενα παιδι που παραλιγο να αυτοκτονησει για να πιασει 19.000+ στις πανελλαδικες?? ειστε σιγουροι οτι το μυαλο σας ειναι ακομα στη θεση του?? δηλαδη ελεος...αν αυτοκτονουσε θα ηταν και ηρωας!! με μνημειο διπλα σε αυτο του αγνωστου στρατιωτη!! αν ειναι δυνατον...και που επιασε στρατιωτικη ιατρικη? τι εγινε? επιασε τον παππα απο τα....? και εξαλλου ετσι θα κανει σε ολη του τη ζωη? αν τον παρατησει η κοπελα του μετα απο 6-7 χρονια σχεσης που το πηγαινανε για γαμο? θα αυτοκτονησει? θα πηδηξει απο τον 8ο? ειναι ακομα 18 χρονων και δεν αγαπαει τη ζωη του? ε λοιπον εγω δεν θα του πω συγχαρητηρια γιατι με κανει να ντρεπομαι φρικτα για τους σημερινους νεους που ακομα κια τη ζωη τους θυσιαζουν για να κατορθωσουν να χωρεσουν σε ενα ασφυκτινα στενο συστημα που εχει φτιαξει το υπουργειο παιδειας! η ζωη οχι απλα δεν τελειωνει με τις πανελλαδικες...αλλα ουτε και αρχιζει!!! (βαλτε μου οσες αρνητικες θελετε...αν ακομα θελετε να ζητοκραυγαζετε που ενα παιδι πηγε να παιθανει εξαιτιας των πανελλαδικων και μαλιστα να επαινειτε τον αγωνα του συνεχιστε το!)

Καλά εσύ περίμενε πρώτα να δώσεις πανελλήνιες και μετά έλα να κράξεις παιδιά. Δεν το πιστεύω ότι καθόμαστε και κρίνουμε την προσπάθεια του κάθε ένα λες και εμείς είμαστε καλύτεροι. Δεν έχει νόημα ούτε να συγχαρείς ούτε να κατηγορήσεις κάποιον σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο καθένας λειτουργεί όπως μπορεί και δεν χρειάζεται να δικαιολογηθεί σε κανέναν.
Αυτός μπορεί να πέρασε τα πάνδηνα αλλά τον στόχο του τον πέτυχε, και σίγουρα τη χρονιά αυτή θα τη θυμάται για πολύ καιρό.
Εσύ κοίτα τον εαυτό σου καλύτερα και πώς θα βελτιωθείς και άφησε τους υπόλοιπους να πορεύονται όπως θέλουν αυτοί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giannis77]

Εγώ δεν θα εμβαθύνω κατακρίνοντας σε για κάτι. Απλά θα σου πω συγχαρητήρια για την προσπάθεια που έκανες για να επιτύχεις τον στόχο σου, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα, διασκέδαση, σχέσεις και εξόδους. Είμαι σίγουρος ότι θα έχεις χρόνο να ζήσεις και να κάνεις πολλά. Μόνο, μην αγχώνεσαι από τώρα για το διάβασμα που θα έχεις όταν μπεις στην σχολή σου. Απόλαυσε το καλοκαίρι σου και πέρνα καλά!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 292010]

Εγώ δεν θα εμβαθύνω κατακρίνοντας σε για κάτι. Απλά θα σου πω συγχαρητήρια για την προσπάθεια που έκανες για να επιτύχεις τον στόχο σου, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα, διασκέδαση, σχέσεις και εξόδους. Είμαι σίγουρος ότι θα έχεις χρόνο να ζήσεις και να κάνεις πολλά. Μόνο, μην αγχώνεσαι από τώρα για το διάβασμα που θα έχεις όταν μπεις στην σχολή σου. Απόλαυσε το καλοκαίρι σου και πέρνα καλά!!

Μόνο να σας θυμήσω θέλω ότι το ότι ξεχνάμε σχέσεις,εξόδους,διασκέδαση και γενικότερα τη ζωή στην 3η Λυκείου είναι κάτι το κακό. Πώς να το πω.Λάθος. Αλλά μου φαίνεται είναι τέτοια η πλύση εγκεφάλου στους μελλοντικούς υποψήφιους που αρχίζουν να πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι τα ΣΩΣΤΑ κι αυτά που ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις. Ποτέ δεν θα είναι καλό ένας άνθρωπος να ξεχάσει την διασκέδαση,τις σχέσεις,τις εξόδους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν ήταν καλό δεν θα κατέληγαν πολλά παιδάκια προβληματικά στο τέλος.
Γιατί στα σχολεία οι καθηγητές έχουν την τάση να λειτουργούν όπως τα ΜΜΕ. Υπερβολικά. Ευχαριστώ.

Επίσης να τονίσω ότι αυτού του είδους η καταπίεση σιγά σιγά μειώνεται γιατί κατα τύχη δεν είμαστε ρομπότ αλλά άνθρωποι.Ξαναευχαριστώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Χριστιάννα ^^]

Το thread τελικά ανοίχτηκε με την προτροπή του παιδιού για να πούμε τι μας άφησαν οι πανελλήνιες, ε; Αφήστε λοιπόν την κριτική κι αν έχετε να πείτε κάτι επί του θέματος είστε ελεύθεροι.

Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής σε όσα θα πω. Έδωσα κι εγώ φέτος πανελλήνιες και τώρα σιγά - σιγά έχω αρχίσει να συνέρχομαι και να συλλογίζομαι τι ήταν όλο αυτό που πέρασε τόσο γρήγορα.. Γιατί πραγματικά η χρονιά αυτή ήταν η πιο ξαφνική και αστραπιαία ως τώρα και αναρωτιέμαι ακόμη, αν ήταν η καλύτερη ή η χειρότερη της ζωής μου. Αφ'ενός η καλύτερη διότι σηματοδοτεί το τέλος μιας όχι και τόσο ευχάριστης εποχής, αφ'ετέρου η χειρότερη γιατί όλη αυτή η πίεση δρα καταλυτικά στον ψυχισμό του εξεταζόμενου.

Αρχικά, θέλω να πω πως το γεγονός ότι η σχολή που στόχευα δεν είναι και καμιά υψηλόβαθμη και πως είχα και τις ξένες γλώσσες μ' έκανε κατά καιρούς να επαναπαυθώ και να μην αγχώνομαι τόσο. Παρ'όλα αυτά μέσα στη χρονιά αναγκάστηκα να εγκαταλείψω πολλά από εκείνα που αγαπούσα:

1. Άφησα το μπαλλέτο. Από εκεί που έκανα 5 και 6 ώρες την εβδομάδα κατέληξα στη 1.5 ώρα χορευτικής προθέρμανσης, κάθε Δευτέρα. Μέχρι λίγο πριν τα Χριστούγεννα μπορούσα τα Σ/Κ να βγαίνω για τρέξιμο, μετά ο ύπνος φάνταζε καλύτερος Μπορεί να φαίνεται περιττό, αλλά είχα μάθει επί 8 χρόνια να ξεσπάω κάπου και τώρα έπρεπε να τα κρατάω όλα μέσα μου.
   
2. Άφησα το διάβασμα εξωσχολικών βιβλίων. Γιατί απλώς δεν μπορούσα να διαβάσω κάτι πέραν των σχολικών εγχειριδίων, δεν άντεχα ούτε στην ιδέα. Και το διάβασμα αποτελούσε πάντοτε πολύ σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητάς μου.
   
3. Ξέχασα επίσης το σκιτσάρισμα. Έκανα καμιά βλακεία κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, αλλά ακόμα και στη γενική παιδεία προτιμούσα να διαβάζω κάτι για την κατεύθυνση, παρά να ζωγραφίζω..
   
4. Σταδιακά μειώθηκαν οι βόλτες. Ειδικά μετά τα Χριστούγεννα, αλλά από τις 25 Μαρτίου και μέχρι να δώσουμε, δεν βγήκα από το σπίτι ούτε μία φορά. Χρόνος υπήρχε μεν, αλλά η διάθεση ήταν ιδιαίτερα κακή.
   
5. Το σημαντικότερο; Άλλαξαν οι σχέσεις με τους γύρω μου. Έβλεπα τις φίλες μου να είναι απόμακρες, οι γονείς μου στον κόσμο τους κι εγώ στον αυτόματο πιλότο. Αυτό που με πείραξε περισσότερο και σχεδόν με λύγισε ψυχολογικά είναι που δεν μπορούσα να δω άτομα όπως π.χ. οι παπούδες μου, για διάστημα πολλών εβδομάδων και μετά σκεφτόμουν όλο τύψεις πως αν πάθουν τίποτα κι εγώ έχω να τους δω τόσο καιρό, δεν θα το αντέξω..

Αυτά πάνω - κάτω είναι τα αρνητικά που συνέβαλλαν σε μια κακή ψυχολογία, η οποία δυστυχώς εκδηλώθηκε μόνο κατά τη διάρκεια των εξετάσεων. Μιλάμε οι 10 αυτές μέρες ήταν βασανιστικά αργές και εκνευριστικές, έχασα 2-3kg κατά τη διάρκειά τους και δεν ήθελα να με ρωτάει κανείς "Πώς έγραψα". Γιατί πολύ απλά δεν ήξερα, δεν μπορούσα να ξέρω.


Τα θετικά είναι μάλλον λιγότερα, αλλά ίσως πιο ουσιώδη. Γνώρισα απίστευτους ανθρώπους, κυρίως ορισμένους καθηγητές, που κατάφεραν να διευρύνουν τους πνευματικούς μου ορίζοντες παρά τα στενά όρια των σχολικών βιβλίων. Παράλληλα έμαθα τα όριά μου, ώστε να ξέρω πως θα αντιμετωπίσω παρόμοιες, δύσκολες καταστάσεις. Είδα πως είχα υποτιμήσει τις δυνατότητές μου.

Δεν ξέρω αν άξιζε τελικά όλο αυτό, σίγουρα δεν μπορώ ακόμη να αποστασιωποιηθώ και να αποφανθώ με σιγουριά.Ξέρω όμως, τουλάχιστον, πως δικαιώθηκαν οι κόποι μου, και αυτό προς το παρόν, μου φτάνει..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[busted]

Απο τα Χριστουγεννα και μετα δεν εβγαινα πολυ συχνα.. Οχι επειδη δεν ηθελα, ισα ισα οποτε ειχα ευκαιριες σχεδον ποτε δεν ελεγα οχι.. Ηταν πολυ παραξενη χρονια ανεξαρτητα απο τις πανελληνιες, εγιναν παρα πολλα με φιλους κλπ.. Ξεκοψα απο μερικους, γνωρισα καινουριους.. Παντως γενικα δεν αισθανομαι οτι κουραστηκα απο το διαβασμα για να πω την αληθεια. Αυτο που με κουρασε ηταν οτι απο ενα σημειο και μετα εκανα τα παντα ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ και γκρινιαζα παρα πολυ.. Αυτο τον καταναγκασμο στον εαυτο μου της φετινης χρονιας ποτε δε θα τον ξεχασω.. Πιεζομουν αρκετα οχι τοσο απο τους καθηγητες οσο απο μενα τον ιδιο. Υπηρχαν μερες που δε διαβαζα τιποτα και πιστεψτε με ηταν πολυ πιο κουραστικες απο μερες που διαβαζα ολη μερα.. Ειχα συνεχεια στο μυαλο μου οτι "Πρεπει να διαβασω", "Δεν θα προλαβω", "Δε γινεται να μη διαβασω" και κοιτουσα συνεχεια το ρολόι. Ημουν πολυ αναβλητικος κ η μανα μου νομιζε οτι αδιαφορουσα για τα παντα, αλλα ολη την ωρα αυτο ειχα στο μυαλο μου. Επισης με εκνευριζε αφανταστα το κυρηγμα των καθηγητων μου, ευχομουν απλα να μην ελεγαν τιποτα γιατι, πραγματικα, τα ηξερα κι απο μονος μου και στην τελικη κακο δικο μου ηταν, δε μπορουσαν να κανουν κατι!

Μπορω να πω πως το διαβασμα των πανελληνιων το σιχαθηκα. Ενιωθα οτι κοροιδευα τον εαυτο μου μερικες φορες, μου εμοιαζε γελοιο αυτο που με βαζανε κ εκανα - και δε μιλαω μονο για αοδε αλλα και για μαθηματικα κ φυσικη. Κρατησα ομως το διαβασμα σε ενα επιπεδο νομιζω (μετριο νταξει) αλλα μονο οτι το κρατησα ειναι κατορθωμα για μενα οσο κι αν μερικες φορες με επιαναν κρισεις και τα παρατουσα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Shadowfax]

nPb για πες ρε, αν δεν ήσουν στο πανεπιστήμιο θα μπορούσες να γράψεις τη δεύτερη παράγραφο; Άσε να σου πω εγώ, ΟΧΙ κι έτσι αυτή η συζήτηση απλά ΔΕ θα γινόταν τώρα (ή τέσσερις σελίδες πίσω whatever). Αυτό όχι φυσικά γιατί θα ήσουν λιγότερο έξυπνος ή συμπονετικός στην ακραία περίπτωση που ήσουν το ίδιο φτωχός με το κοριτσάκι αλλά γιατί, από τη στιγμή που θα ήσουν στην ίδια θέση, στα λόγια και στο πρόσωπό της θα έβλεπες απλά αυτό, έναν άνθρωπο στην ίδια κατάσταση με σένα ΚΙ ΕΚΕΙ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΝΑΝ οι σκέψεις σου γιατί θα 'χες πολύ σοβαρότερα πράγματα να κάνεις, η ζωή θα ήταν αγώνας πολύ εντονότερος απ' όσα ζεις τώρα. Αλλά δες! Και μόνο το ότι κατάφερες με την προσπάθειά σου να μπεις στο πανεπιστήμιο και να σπουδάσεις σου δίνει τώρα τη δυνατότητα να δεις περισσότερα για τον κόσμο γύρω σου. Σου δίνει τη δυνατότητα να ερμηνεύσεις διαφορετικά κάθε είδους αλληλεπίδραση και να καταλάβεις, τελικά, πως δεν είσαι ο μόνος που περνάς δυσκολίες για παράδειγμα. Μπορείς να πάρεις αυτά που σου είπε το κοριτσάκι και να δεις τι παίζει από πίσω, να εκτιμήσεις αυτά που έχεις και να γράψεις τελικά την παράγραφο με την οποία συμφωνώ btw. Αλλά όλα αυτά ακριβώς επειδή έχεις το προνόμιο να σπουδάζεις, προνόμιο που όπως είπα δεν το απέκτησες άδικα.

Η θέση του επιστήμονα δεν είναι μόνο το εργαστήριο κι ο ρόλος του όχι μόνο η έρευνα. Η επιστήμη μας δίνει τη δυνατότητα της αναλυτικής σκέψης και της βαθύτερης κατανόησης πέντε πραγμάτων, πραγμάτων που διαφορετικά ΔΕ θα καταλαβαίναμε και με τα οποία ΔΕ θα ασχολούμασταν και πολύ. Ο επιστήμονας είναι ο μελετητής του κόσμου γύρω του κι αυτό άμεσα τον καθιστά ικανό να εντοπίζει και τις αλλαγές των συστημάτων που βρίσκονται σ' αυτόν. Εδώ μπαίνει η κοινωνία η οποία, ως σύστημα και η ίδια, ζει και αλλάζει. Αυτή τη ζωή είναι που μπορεί να παρατηρήσει ο επιστήμονας με διαφορετικό μάτι από τον υπόλοιπο κόσμο και τελικά να καταλάβει περισσότερα για τις μεταβολές και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Κι αυτό ισχύει ανεξαρτήτου επιστήμης. Ο κοινωνιολόγος οφείλει να έχει την ίδια παρατηρητικότητα με τον μαθηματικό, ο βιολόγος με τον φυσικό και ούτω καθεξής. Είναι, πώς να το πούμε, κάτι σαν τα φίλτρα των αλλαγών που διαθέτει κάθε κοινωνία. Είναι αυτοί που μπορούν όχι μόνο να τις δουν αλλά και να τις εκτιμήσουν ουσιαστικά.

Αν λοιπόν θα πρέπει με κάτι να τα βάλουμε αυτό δεν είναι η μανία μας να σπουδάζουμε. Μακάρι ο μόνος εθισμός που υπήρχε στον κόσμο να ήταν η μόρφωση και η επιθυμία να γινόμαστε συνεχώς καλύτεροι. Αυτό που πρέπει να εκνευρίσει είναι η αλλαγή στην αντιμετώπιση της επιστήμης ως μέσο επιτυχίας, κύρους και κοινωνικής καταξίωσης. Αυτό είναι που πρέπει να μας ενοχλεί, το ότι δεν καταλαβαίνουμε ΓΙΑΤΙ πάμε να σπουδάσουμε, όχι το ότι πάμε να σπουδάσουμε. Το ότι δεν καταλαβαίνουμε πως πέρα από εμάς η επιστήμη που μας ενδιαφέρει θα δράσει, μέσα από εμάς, ως φίλτρο και όργανο αξιολόγησης των αλλαγών που θα δούμε γύρω μας. Ας καταφέρουμε οι νέοι και οι μελλοντικοί επιστήμονες να καταλάβουν την ευθύνη που έχουν κι ας μην υπάρχουν θέσεις στα πανεπιστήμια.

Και τώρα ελάχιστα για το θέμα όπως ξεκίνησε. spakon φίλε ούτε από εμένα συγχαρητήρια και είναι ανατριχιαστικό που έχουν ήδη βγει άτομα να στηρίξουν τη διαφορετική άποψή τους, άποψη την οποία μοιράζομαι, σε ένα θέμα υπόδειγμα γι' αυτά που θα άξιζαν συγχαρητήρια. Μπράβο σε αυτούς πραγματικά και για να μην πω τα ίδια με όσα εξήγησαν θα μείνω λίγο στην αυτοκτονία. Καταλαβαίνεις το παράδοξο φαντάζομαι, σωστά; Το παράδοξο μεταξύ αυτού που πήγες να κάνεις και αυτού που θες να κάνεις. Στη μία περίπτωση πήγες να σκοτωθείς και στην άλλη θα επιχειρήσεις να αποτρέψεις την ίδια κατάληξη για λογαριασμό κάποιου άλλου. Και σε κάνουν να απορείς λίγο για τα ψυχολογικά αποθέματα που έχεις για κάτι τέτοιο όσα είπες ειδικά αν σκεφτείς ότι οι πιέσεις τότε θα είναι πολύ μεγαλύτερες.

Αλλά OK, αυτό έτσι κι αλλιώς δε με ενδιαφέρει και στην τελική, το ξέρεις υποθέτω, ή θα δυναμώσεις και θα την παλέψεις ή δε θα φτάσεις καν στο σημείο να προσπαθήσεις να σώσεις τη ζωή κάποιου. Απλά τα πράγματα. Να μείνουμε λίγο στις πανελλήνιες. Συγχαρητήρια δε σου αξίζουν γιατί σκέφτηκες κάπου στην πορεία να σκοτωθείς. Όπως έχω πει και στο θέμα εδώ, θεωρώ την αυτοκτονία ηλίθια, τους αυτόχειρες μαλάκες και γενικά την απόφαση για κάτι τέτοιο out of the question για κάποιον τουλάχιστον που έχει στόχους και θέλει να κάνει κάτι στη ζωή του. Είναι γελοίο δηλαδή να ζητάμε επιστήμονες που παρατηρούν κι ερμηνεύουν τον κόσμο χωρίς να ξεχνούν την ευθύνη τους αν οι ίδιοι είναι διατεθειμένοι να σκοτωθούν μόνοι τους. Αύριο μεθαύριο μπορεί να αποτελέσεις παράδειγμα για τον κόσμο. Τι θα του δώσεις, αμφιβολία και παραίτηση;

Κοίτα λοιπόν να κάνεις τις επιλογές σου ήρεμα και σοβαρά και να δεις τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου. Δεν έχεις χάσει τίποτα ακόμα κι έχεις μια εμπειρία που άλλοι δε θα αποκτήσουν in a lifetime. Αξιοποίησέ την έξυπνα λοιπόν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Revekka]

Στενοχωριέμαι αφάνταστα που υπάρχουν παιδιά ανάμεσά μας που πραγματικά δυσκολεύτηκαν ψυχολογικά τόσο πολύ στην Γ' Λυκείου.

Όσο περνάνε τα χρόνια, γινόμαστε όλο και περισσότερο «μπούληδες». Μας προστατεύουν τόσο πολύ στην οικογένειά μας που δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα από μόνοι μας, στην πίεση κλατάρουμε και πελαγώνουμε αδικαιολόγητα, ενώ θα έπρεπε να είμαστε τέλεια προετοιμασμένοι για τη στιγμή αυτή (βάζω πρώτο πληθυντικό για να παρεξηγηθούμε, νομίζω όμως ότι οι παλιότερες γενιές είμαστε σε λίγο καλύτερη μοίρα χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω το γιατί).

Το σχολείο, το πανεπιστήμιο είναι μικρογραφίες της κοινωνίας. Και η κοινωνία είναι σκληρή, πιο σκληρή από το πανεπιστήμιο, το οποίο είναι πολύ πιο σκληρό από το σχολείο. Καλώς ή κακώς έτσι είναι. Και όχι μόνο στην Ελλάδα, δεν είναι δικό μας το «προνόμιο» αυτό. Για να μπορούμε να επιζήσουμε από αυτό το πράγμα, πρέπει να βάλουμε προτεραιότητες. Να ζυγίσουμε τι είναι πιο πολύτιμο σε αυτή τη ρημάδα τη ζωή. Το είπα και παραπάνω, πρέπει ΕΣΕΙΣ να κουμαντάρετε τον εαυτό σας. Αυτό όμως είναι διπλό. Για παράδειγμα, και στην Γ' Λυκείου μην καταπιέσετε τον εαυτό σας αλλά και στο πρώτο έτος να μην χάσετε τελείως το μέτρο (το λέω από την εμπειρία μου, εδώ και 3 χρόνια βλέπω πρωτοετείς...). Δεν μιλάω για μετριότητες. Μιλάω για τα όριά σας, τα όρια αντοχών σας. Οι πανελλαδικές είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία να τα ανακαλύψετε και να τα χρησιμοποιήσετε. Εγώ τα έχω επαναπροσδιορίσει 3 φορές. Και περιμένω την επόμενη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Εγώ μέχρι τα Χριστούγεννα διάβαζα πολύ περισσότερο απ' ό.τι μετά τα Χριστούγεννα, διότι έτσι απαιτούσαν οι ανάγκες του φροντιστηρίου και του σχολείου. Ετσι έβγαινα έξω μια φορά το μήνα (και αν) και ήμουν γενικά χαμένη στον κόσμο μου (γενικά είμαι έξω καρδιά άτομο και οι φίλοι μου και οι καθηγητές του σχολείου ΑΝΗΣΥΧΗΣΑΝ έτσι σιωπηλή που ήμουν).
Επίσης αναγκάστηκα να αφήσω το πιάνο. Με ενόχλησε ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ αυτό. Τώρα δοκιμάζω να παίξω μετά απο ένα ΄χρόνο και τα δάχτυλά μου δε με υπακούνε. Δυστυχώς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[gregory nub]

Μην ανησυχεις, σιγουρα μεχρι το τελος του καλοκαιριου θα ξαναβρεις τον εαυτο σου στο πιανο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[παναγιωτης_21]

Εξόδους μετά τα χριστούγενα ούτε κατά δίανοια, αφού δεν χωρούσα πουθενά εκτός απο τις φόρμες. Η ψυχολογία στο ναδίρ και άλλα πολλά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Μην ανησυχεις, σιγουρα μεχρι το τελος του καλοκαιριου θα ξαναβρεις τον εαυτο σου στο πιανο

Πριν τα παρατήσω έπαιζα 11 χρόνια. Το θέμα είναι να ξαναβρώ τον 16χρονο εαυτό μου στο πιάνο, όχι τον 5χρονο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[3v@Ki]

Καλά εσύ περίμενε πρώτα να δώσεις πανελλήνιες και μετά έλα να κράξεις παιδιά. Δεν το πιστεύω ότι καθόμαστε και κρίνουμε την προσπάθεια του κάθε ένα λες και εμείς είμαστε καλύτεροι. Δεν έχει νόημα ούτε να συγχαρείς ούτε να κατηγορήσεις κάποιον σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο καθένας λειτουργεί όπως μπορεί και δεν χρειάζεται να δικαιολογηθεί σε κανέναν.
Αυτός μπορεί να πέρασε τα πάνδηνα αλλά τον στόχο του τον πέτυχε, και σίγουρα τη χρονιά αυτή θα τη θυμάται για πολύ καιρό.
Εσύ κοίτα τον εαυτό σου καλύτερα και πώς θα βελτιωθείς και άφησε τους υπόλοιπους να πορεύονται όπως θέλουν αυτοί.

καταρχάς μην επιτίθεσαι σε εμένα γιατί ούτε εγώ επιτέθηκα (και ούτε έκραξα) σε εσένα ούτε στο παιδί...απλώς με αφορμή αυτά που διάβασα εξέφρασα την αποψη και την αγανάκτηση μου...άλλο αγωνας αλλο εφριάλτης και άλλο ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ...ελπίζω να καταλάβεις τη διαφορά...

Εγώ δεν θα εμβαθύνω κατακρίνοντας σε για κάτι. Απλά θα σου πω συγχαρητήρια για την προσπάθεια που έκανες για να επιτύχεις τον στόχο σου, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα, διασκέδαση, σχέσεις και εξόδους. Είμαι σίγουρος ότι θα έχεις χρόνο να ζήσεις και να κάνεις πολλά. Μόνο, μην αγχώνεσαι από τώρα για το διάβασμα που θα έχεις όταν μπεις στην σχολή σου. Απόλαυσε το καλοκαίρι σου και πέρνα καλά!!

το πρόβλημα είνια ότι δεν έβαλε σε δεύτερη μοίρα μόνο αυτα (που το κάνουν και οι περισσότεροι που εχουν στόχο μια υψηλόβαθμη σχολή) αλλά κόντεψε να βάλει σε δεύτερη μοίρα και τη ΖΩΗ του...και γιατι?? για τις πανελλαδικές!! δυστυχώς είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι οι ζωή τους στηρίζεται στις πανελλαδικές και στο αποτέλεσμα τους...και δεν θα απολογηθώ επειδή παρόλο που δεν έχω πάει στην τρίτη λυκείου ξέρω ήδη πως η ζωή μου αξίζει πολυ παραπάνω απο 19.000 μόρια!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Imadlak]

Αυτη τη χρονια εκανα παρα πολλες θυσιες...Μηδαμινος ελευθερος χρονος,αγχος,στρες,πιεσεις,χασιμο βαρους και διαβασμα,διαβασμα,διαβασμα!!! Και το αποτελεσμα δεν ηταν αυτο που ηθελα...Παρολα αυτα εκανα οτι καλυτερο μπορουσα και συμβιβαζομαι με το αποτελεσμα!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Shadowfax]

Τι ήθελες και με τι συμβιβάστηκες τελικά;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Imadlak]

Τι ήθελες και με τι συμβιβάστηκες τελικά;

Ηθελα οδοντιατρικη,αλλα ακομα δεν ξερω που θα περασω...Παντως το σιγουρο ειναι οχι οδοντιατρικη!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Chris1993]

Εγώ δε στερήθηκα-θυσίασα τίποτα απολύτως και πέτυχα το στόχο μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Χαρουλιτα]

ο οποιος ειναι;;;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[αδαμαντια52071]

Αφου τον πετυχε εχει τοσο μεγαλη σημασια τι ειναι ?Ας ειναι και μια σχοκη του 2!
Το θεμα ειναι ν πετυχεις εκει που ΕΣΥ θελεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[moxa15]

εγω θα δουμε αν πράγματι αξιζε η ποσπαθεια μου(καλα φιλε καμια σχεση με την δικια σου)

το μονο ομως,που πραγματικα στερηθηκα ηταν ΥΠΝΟΣ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.