Κατάθλιψη και πανελλήνιες

[Eliza23]

Ειμαι καλη μαθητρια και δινω παννεληνιες (ΕΠΑΛ τομεας υγειας) αλλα νομιζω εχω καταθληψη. Μην κολλησετε στην λεξη καταθληψη απλα ας πουμε οτι δεν νιωθω καλα.
Δινω πανελληνιες φετος και διαβαζα απο περυσι συστηματικα και δεν ειχα ποτε κενα απο προηγουμενες ταξεις οποτε βρισκομαι σε καλο επιπεδο μαθησιακα. Περυσι διαβαζα περισσοτερο απο οτι φετος. Φετος αρχισα με ορεξη αλλα ειχα πολλα επισοδεια που χανομουν. Ειδικα τα Χριστουγεννα δεν ανοιξα βιβλιο αλλα φοβαμαι να το παραδεχτω σε κανεναν. Αρχισα να κανω μονο τα απαραιτητα ισα ισα να μην δινω στοχο στους καθηγητες, οι οποιοι με συμπαθουν και με ξεχωριζουν στην ταξη γιατι τα πιανω αμεσως και ξερω να απαντησω σε οτι ρωτανε. Τα περισσοτερα τα ξερω γιατι διαβαζα πολυ περυσι ή γιατι ειναι απλη λογικη. Αλλα στο ΕΠΑΛ τα μαθηματα ειδικοτητας απαιτουν να γνωριζεις πολυ καλα απεξω την θεωρια. Την εχω βγαλει φυσικα και την κατανοω (δεν κανω σκετη παπαγαλια). Αλλα.....
Δυσκολευομαι τωρα στις επαναληψεις. Δυσκολευομαι να συγκεντρωθω, να διαβασω, να κανω επαναληψη τα ιδια και τα ιδια, να ξαναδιαβασω τα δυσκολα μαθηματα γιατι υπαρχει αρκετη ορολογια που πρεπει να θυμαμαι 100% και δεν γινεται να γραψω με δικα μου λογια. Στοχευω σε υψηλο βαθμο (18.000 περιπου). Εχω πολυ αυτοπεποιηθηση στον εαυτο μου οτι θα τα καταφερω αλλα κοιτωντας τα γεγονοτα και το πως περναω την καθημερινοτητα μου αρχιζω να με αμφισβητω. Γυρω μου εχω ατομα που εχουν πολυ περισσοτερο ανχος απο εμενα και ταυτοχρονα εχουν κανει λιγοτερη προετοιμασια, γραφουν χαμηλοτερους βαθμους, αλλα κατι μεσα μου μου λεει οτι αυτοι αφιερωνουν περισσοτερο χρονο διαβαζοντας, κατι που με κανει να αισθανομαι τυψεις.
Οποτε γιατι δεν διαβαζω και εγω περισσοτερο; Εχω χαλια ψυχολογια. Δεν ξερω αν ειναι κατι παρομοιο με καταθληψη ή ανχος, αλλα με καθιστα σχεδον παραλυτη. Δυσκολευομαι να σηκωθω απο το κρεβατι, να αφησω το κινητο, να διαβασω. Καμια φορα μπορει να ειναι νωρις νωρις αλλα νιωθω οτι ηδη αργησα πολυ και δεν θα τα καταφερω για σημερα, οποτε καλυτερα ας το αφησω.
Ξερω οτι εχω καποια θεματα σοβαροτερα απο τις πανελληνιες που πρεπει να λυσω. Αλλα για τωρα, για λιγο παραπανω απο ενα μηνα, θα συγκεντρωθω μονο στις πανελληνιες. Πως ομως; Κανω καλα που χαλαρωνω εφοσον τα παω καλα στα διαγωνισματα ή πρεπει να ζοριστω παραπανω; Να αφιερωσω παραπανω χρονο στο διαβασμα (τωρα αφιερωνω ισως 2-3 ωρες την ημερα, 3-4 μερες την εβδομαδα). Πως να προστατευτω απο τους γυρω μου που μου μεταδιδουν το δικο τους ανχος; Θα τα παω καλα; Ακομα και αν περασω οριακα, θα ξερω οτι μπορουσα και καλυτερα αλλα δεν το εκανα λογω τεμπελιας.
Ευχαριστω για την προσοχη σας και ειμαι ανοιχτη να ακουσω διαφορετικες αποψεις.

 

[Magigi]

Ειμαι καλη μαθητρια και δινω παννεληνιες (ΕΠΑΛ τομεας υγειας) αλλα νομιζω εχω καταθληψη. Μην κολλησετε στην λεξη καταθληψη απλα ας πουμε οτι δεν νιωθω καλα.
Δινω πανελληνιες φετος και διαβαζα απο περυσι συστηματικα και δεν ειχα ποτε κενα απο προηγουμενες ταξεις οποτε βρισκομαι σε καλο επιπεδο μαθησιακα. Περυσι διαβαζα περισσοτερο απο οτι φετος. Φετος αρχισα με ορεξη αλλα ειχα πολλα επισοδεια που χανομουν. Ειδικα τα Χριστουγεννα δεν ανοιξα βιβλιο αλλα φοβαμαι να το παραδεχτω σε κανεναν. Αρχισα να κανω μονο τα απαραιτητα ισα ισα να μην δινω στοχο στους καθηγητες, οι οποιοι με συμπαθουν και με ξεχωριζουν στην ταξη γιατι τα πιανω αμεσως και ξερω να απαντησω σε οτι ρωτανε. Τα περισσοτερα τα ξερω γιατι διαβαζα πολυ περυσι ή γιατι ειναι απλη λογικη. Αλλα στο ΕΠΑΛ τα μαθηματα ειδικοτητας απαιτουν να γνωριζεις πολυ καλα απεξω την θεωρια. Την εχω βγαλει φυσικα και την κατανοω (δεν κανω σκετη παπαγαλια). Αλλα.....
Δυσκολευομαι τωρα στις επαναληψεις. Δυσκολευομαι να συγκεντρωθω, να διαβασω, να κανω επαναληψη τα ιδια και τα ιδια, να ξαναδιαβασω τα δυσκολα μαθηματα γιατι υπαρχει αρκετη ορολογια που πρεπει να θυμαμαι 100% και δεν γινεται να γραψω με δικα μου λογια. Στοχευω σε υψηλο βαθμο (18.000 περιπου). Εχω πολυ αυτοπεποιηθηση στον εαυτο μου οτι θα τα καταφερω αλλα κοιτωντας τα γεγονοτα και το πως περναω την καθημερινοτητα μου αρχιζω να με αμφισβητω. Γυρω μου εχω ατομα που εχουν πολυ περισσοτερο ανχος απο εμενα και ταυτοχρονα εχουν κανει λιγοτερη προετοιμασια, γραφουν χαμηλοτερους βαθμους, αλλα κατι μεσα μου μου λεει οτι αυτοι αφιερωνουν περισσοτερο χρονο διαβαζοντας, κατι που με κανει να αισθανομαι τυψεις.
Οποτε γιατι δεν διαβαζω και εγω περισσοτερο; Εχω χαλια ψυχολογια. Δεν ξερω αν ειναι κατι παρομοιο με καταθληψη ή ανχος, αλλα με καθιστα σχεδον παραλυτη. Δυσκολευομαι να σηκωθω απο το κρεβατι, να αφησω το κινητο, να διαβασω. Καμια φορα μπορει να ειναι νωρις νωρις αλλα νιωθω οτι ηδη αργησα πολυ και δεν θα τα καταφερω για σημερα, οποτε καλυτερα ας το αφησω.
Ξερω οτι εχω καποια θεματα σοβαροτερα απο τις πανελληνιες που πρεπει να λυσω. Αλλα για τωρα, για λιγο παραπανω απο ενα μηνα, θα συγκεντρωθω μονο στις πανελληνιες. Πως ομως; Κανω καλα που χαλαρωνω εφοσον τα παω καλα στα διαγωνισματα ή πρεπει να ζοριστω παραπανω; Να αφιερωσω παραπανω χρονο στο διαβασμα (τωρα αφιερωνω ισως 2-3 ωρες την ημερα, 3-4 μερες την εβδομαδα). Πως να προστατευτω απο τους γυρω μου που μου μεταδιδουν το δικο τους ανχος; Θα τα παω καλα; Ακομα και αν περασω οριακα, θα ξερω οτι μπορουσα και καλυτερα αλλα δεν το εκανα λογω τεμπελιας.
Ευχαριστω για την προσοχη σας και ειμαι ανοιχτη να ακουσω διαφορετικες αποψεις.

Επειδή δίνω κι εγώ φέτος θέλω να σου πω καταρχάς πως δεν είσαι μόνη σου σε αυτό που περιγραφεις. Πρόσφατα περασα κι εγώ από αυτή τη φάση και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Για κάποιο διάστημα μάλιστα δεν μπορουσα να διαβάσω συγκεντρωμένα ούτε για μια ώρα, έπεσε πολυ κλάμα, άγχος και έφτασα σε σημείο να λέω να παρατησω τις πανελληνιες. Αυτά τώρα γιατί στα λέω; Γιατί ο βασικότερος λόγος που έφτασα εκεί, περα από την τελειομανια μου, ήταν οι συγκρίσεις που έκανα με τους άλλους, κάτι που παρατήρησα ότι κανεις κι εσύ. Αυτό το "κάτι μου λέει ότι αυτοί αφιερώνουν περισσοτερο χρονο διαβάζοντας" σου ρουφάει όλη την ενέργεια νομίζω. Δεν υπάρχει λόγος να μπεις σε αυτή τη διαδικασία. Τι εννοώ; Αν νιώθεις οτι για τον στόχο που έχεις θέσει διαβάζεις λίγο, τότε διάβασε παραπανω. Οχι όμως επειδή το κάνουν οι άλλοι. Ασε που δεν μπορεις να ξέρεις και τι κάνουν με βεβαιότητα. Τον τελευταίο ενάμιση μήνα που έχει μείνει είναι λογικό να έχεις κουραστεί και να σε πιανει μια αναβλητικότητα. Σκέψου όμως ότι τελειώνουμε και τη χαρά που θα έχεις όταν όλη σου η προσπάθεια θα έχει αποδώσει. Εγώ επανηλθα σκεπτόμενη αυτό και πεισμωσα για να παω καλά. Εκεί που διάβαζα μισή ώρα και με κλάμματα τώρα διαβάζω πολυ περισσοτερο και συγκεντρωμένα σχεδόν όπως στην αρχή. Δεν ξέρω αν βοήθησα καθόλου. Δεν νομίζω ότι είσαι τεμπέλα, κουρασμένη είσαι. Τα πας καλά όμως σωστά; Τότε η πιθανοτητα να πάνε όλα καλά είναι πολυ μεγάλη. Προσπάθησε όμως να μην αφήσεις το διάβασμα πισω. Ξεκουρασου αλλά θεσε και όρια. Όταν βλέπεις ότι σε πιανει αναβλητικότητα θυμισε στον εαυτό σου γιατί ξεκίνησες και, όσο δυσκολο κι αν είναι, πήγαινε να διαβάσεις. Ξεκίνα ίσως με κάποιο μάθημα που σου αρέσει για να βρεις σιγά σιγά την όρεξη και για τα άλλα. Είναι μια φάση και θα περάσει, είναι δύσκολο και σε καθιστά παραλυτη όπως είπες κι εσύ αλλά αν το αφήσουμε έτσι θα καταλήξει ένας φαυλος κύκλος κι εσύ διαρκως με τυψεις. Δεν έχεις καλή ψυχολογία οπότε στην αρχή θα σου φανεί βουνό. Πιστεύω όμως πως τα πραγματα σιγά σιγά θα φτιάξουν.
Δεν είμαι ειδικός, όμως ελπίζω έστω και λίγο να βοήθησα και πιστεύω πως μπορείς να τα καταφέρεις. Οποια κι αν είναι η εξέλιξη, σημασία έχει να είμαστε καλά περα απο τις εξετάσεις οπότε προστατευσε τον εαυτό σου και την υγεία σου, ψυχική και σωματική, πρώτα από όλα.

 

[Panzerkampfwagen]

Ειμαι καλη μαθητρια και δινω παννεληνιες (ΕΠΑΛ τομεας υγειας) αλλα νομιζω εχω καταθληψη. Μην κολλησετε στην λεξη καταθληψη απλα ας πουμε οτι δεν νιωθω καλα.
Δινω πανελληνιες φετος και διαβαζα απο περυσι συστηματικα και δεν ειχα ποτε κενα απο προηγουμενες ταξεις οποτε βρισκομαι σε καλο επιπεδο μαθησιακα. Περυσι διαβαζα περισσοτερο απο οτι φετος. Φετος αρχισα με ορεξη αλλα ειχα πολλα επισοδεια που χανομουν. Ειδικα τα Χριστουγεννα δεν ανοιξα βιβλιο αλλα φοβαμαι να το παραδεχτω σε κανεναν. Αρχισα να κανω μονο τα απαραιτητα ισα ισα να μην δινω στοχο στους καθηγητες, οι οποιοι με συμπαθουν και με ξεχωριζουν στην ταξη γιατι τα πιανω αμεσως και ξερω να απαντησω σε οτι ρωτανε. Τα περισσοτερα τα ξερω γιατι διαβαζα πολυ περυσι ή γιατι ειναι απλη λογικη. Αλλα στο ΕΠΑΛ τα μαθηματα ειδικοτητας απαιτουν να γνωριζεις πολυ καλα απεξω την θεωρια. Την εχω βγαλει φυσικα και την κατανοω (δεν κανω σκετη παπαγαλια). Αλλα.....
Δυσκολευομαι τωρα στις επαναληψεις. Δυσκολευομαι να συγκεντρωθω, να διαβασω, να κανω επαναληψη τα ιδια και τα ιδια, να ξαναδιαβασω τα δυσκολα μαθηματα γιατι υπαρχει αρκετη ορολογια που πρεπει να θυμαμαι 100% και δεν γινεται να γραψω με δικα μου λογια. Στοχευω σε υψηλο βαθμο (18.000 περιπου). Εχω πολυ αυτοπεποιηθηση στον εαυτο μου οτι θα τα καταφερω αλλα κοιτωντας τα γεγονοτα και το πως περναω την καθημερινοτητα μου αρχιζω να με αμφισβητω. Γυρω μου εχω ατομα που εχουν πολυ περισσοτερο ανχος απο εμενα και ταυτοχρονα εχουν κανει λιγοτερη προετοιμασια, γραφουν χαμηλοτερους βαθμους, αλλα κατι μεσα μου μου λεει οτι αυτοι αφιερωνουν περισσοτερο χρονο διαβαζοντας, κατι που με κανει να αισθανομαι τυψεις.
Οποτε γιατι δεν διαβαζω και εγω περισσοτερο; Εχω χαλια ψυχολογια. Δεν ξερω αν ειναι κατι παρομοιο με καταθληψη ή ανχος, αλλα με καθιστα σχεδον παραλυτη. Δυσκολευομαι να σηκωθω απο το κρεβατι, να αφησω το κινητο, να διαβασω. Καμια φορα μπορει να ειναι νωρις νωρις αλλα νιωθω οτι ηδη αργησα πολυ και δεν θα τα καταφερω για σημερα, οποτε καλυτερα ας το αφησω.
Ξερω οτι εχω καποια θεματα σοβαροτερα απο τις πανελληνιες που πρεπει να λυσω. Αλλα για τωρα, για λιγο παραπανω απο ενα μηνα, θα συγκεντρωθω μονο στις πανελληνιες. Πως ομως; Κανω καλα που χαλαρωνω εφοσον τα παω καλα στα διαγωνισματα ή πρεπει να ζοριστω παραπανω; Να αφιερωσω παραπανω χρονο στο διαβασμα (τωρα αφιερωνω ισως 2-3 ωρες την ημερα, 3-4 μερες την εβδομαδα). Πως να προστατευτω απο τους γυρω μου που μου μεταδιδουν το δικο τους ανχος; Θα τα παω καλα; Ακομα και αν περασω οριακα, θα ξερω οτι μπορουσα και καλυτερα αλλα δεν το εκανα λογω τεμπελιας.
Ευχαριστω για την προσοχη σας και ειμαι ανοιχτη να ακουσω διαφορετικες αποψεις.

Επειδή δίνω κι εγώ φέτος θέλω να σου πω καταρχάς πως δεν είσαι μόνη σου σε αυτό που περιγραφεις. Πρόσφατα περασα κι εγώ από αυτή τη φάση και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Για κάποιο διάστημα μάλιστα δεν μπορουσα να διαβάσω συγκεντρωμένα ούτε για μια ώρα, έπεσε πολυ κλάμα, άγχος και έφτασα σε σημείο να λέω να παρατησω τις πανελληνιες. Αυτά τώρα γιατί στα λέω; Γιατί ο βασικότερος λόγος που έφτασα εκεί, περα από την τελειομανια μου, ήταν οι συγκρίσεις που έκανα με τους άλλους, κάτι που παρατήρησα ότι κανεις κι εσύ. Αυτό το "κάτι μου λέει ότι αυτοί αφιερώνουν περισσοτερο χρονο διαβάζοντας" σου ρουφάει όλη την ενέργεια νομίζω. Δεν υπάρχει λόγος να μπεις σε αυτή τη διαδικασία. Τι εννοώ; Αν νιώθεις οτι για τον στόχο που έχεις θέσει διαβάζεις λίγο, τότε διάβασε παραπανω. Οχι όμως επειδή το κάνουν οι άλλοι. Ασε που δεν μπορεις να ξέρεις και τι κάνουν με βεβαιότητα. Τον τελευταίο ενάμιση μήνα που έχει μείνει είναι λογικό να έχεις κουραστεί και να σε πιανει μια αναβλητικότητα. Σκέψου όμως ότι τελειώνουμε και τη χαρά που θα έχεις όταν όλη σου η προσπάθεια θα έχει αποδώσει. Εγώ επανηλθα σκεπτόμενη αυτό και πεισμωσα για να παω καλά. Εκεί που διάβαζα μισή ώρα και με κλάμματα τώρα διαβάζω πολυ περισσοτερο και συγκεντρωμένα σχεδόν όπως στην αρχή. Δεν ξέρω αν βοήθησα καθόλου. Δεν νομίζω ότι είσαι τεμπέλα, κουρασμένη είσαι. Τα πας καλά όμως σωστά; Τότε η πιθανοτητα να πάνε όλα καλά είναι πολυ μεγάλη. Προσπάθησε όμως να μην αφήσεις το διάβασμα πισω. Ξεκουρασου αλλά θεσε και όρια. Όταν βλέπεις ότι σε πιανει αναβλητικότητα θυμισε στον εαυτό σου γιατί ξεκίνησες και, όσο δυσκολο κι αν είναι, πήγαινε να διαβάσεις. Ξεκίνα ίσως με κάποιο μάθημα που σου αρέσει για να βρεις σιγά σιγά την όρεξη και για τα άλλα. Είναι μια φάση και θα περάσει, είναι δύσκολο και σε καθιστά παραλυτη όπως είπες κι εσύ αλλά αν το αφήσουμε έτσι θα καταλήξει ένας φαυλος κύκλος κι εσύ διαρκως με τυψεις. Δεν έχεις καλή ψυχολογία οπότε στην αρχή θα σου φανεί βουνό. Πιστεύω όμως πως τα πραγματα σιγά σιγά θα φτιάξουν.
Δεν είμαι ειδικός, όμως ελπίζω έστω και λίγο να βοήθησα και πιστεύω πως μπορείς να τα καταφέρεις. Οποια κι αν είναι η εξέλιξη, σημασία έχει να είμαστε καλά περα απο τις εξετάσεις οπότε προστατευσε τον εαυτό σου και την υγεία σου, ψυχική και σωματική, πρώτα από όλα.

Θα πρότεινα να γράφατε σε μικρότερες παραγράφους, τις οποίες διαχωρίζετε με κενά --όπως γίνεται και στο γραπτό λόγο.

Έτσι όπως είναι, τα κείμενά σας είναι πρακτικώς αδύνατο να διαβαστούν.

 

[Guest 968714]

Ειδικα τα Χριστουγεννα δεν ανοιξα βιβλιο αλλα φοβαμαι να το παραδεχτω σε κανεναν

No way! Εσύ και το 99% των ατόμων που δίνουν πανελλήνιες. Ως άτομο που έχει δώσει πανελλήνιες και είχα γράψει σχετικά καλά(16k μόρια) η μόνη συμβουλή που έχω να σου δώσω είναι να ακους τον ευατό σου. Ο χρόνος των πανελληνίων δεν είναι μόνο διάβασμα οπότε ρώτα τον ευατό σου τι έχει ώρεξη να κάνει/γιατί δεν νιώθει καλά. Θέλει να παίξει παιχνίδια? Θέλει να βγει βόλτα? Θέλει να κάνει γυμναστική? υπάρχουν πολλοί λόγοι που προκαλούν αυτό το αίσθημα της "κατάθλιψης" αλλά στην πραγματικότητα στις περισσότερες περιπτώσεις ειδικά στην ηλικία σου είναι ο ευατός σου που θέλει να σου πει κάτι, σου προτείνω να τον ακούσεις αρκεί να κάνεις τα πάντα με μέτρο προκειμένου να συνεχίσεις το διάβασμα και την προετιμασία των πανελληνίων. Η ψυχολογία σου είναι το παν στις πανελλήνιες(επίσης συμβουλή που έχω πάρει από καθηγητές μου ξανά και ξανά: καλή διατροφή και μπόλικος ύπνος, ειδικά το δεύτερο). Τέλος φρόντισε να έχεις καθαρό στόχο, να ξέρεις για ποιο λόγο δίνεις πανελλήνιες σε ποια σχολή στοχεύεις να μπεις κτλπ.

αλλα κατι μεσα μου μου λεει οτι αυτοι αφιερωνουν περισσοτερο χρονο διαβαζοντας

Επίσης όχι ο μέσος άνθρωπος είναι ηλίθιος και έχει τεράστια απόσπαση προσοχής όποτε λογικά το "διαβασμά" τους αποτελείται από μια κοιτάω το ταβάνι, μια το βιβλιο, μια το ταβάνι, μια το instagram για 8 ώρες συνεχόμενα όσπου να μπορούν να λένε ότι διαβάζουν 8 ώρες ενώ το μυαλό τους σταματάει να διαβάζει ουσιαστικά μετά από 1-2 ώρες. Γενικά στις πανελλήνιες μην φορτώνεις στο μυαλό σου εξτρα εργασίες προσπαθόντας να αναλύσεις τον κόπο και την συμπεριφορά των γύρω σου διότι κανείς από αυτούς δεν είναι εσύ, με ίδιους στόχους και όνειρα.

 

[nPb]

...δείτε λίγο το βίντεο η ψύχωση για βαθμούς είναι ίδια σε όλο τον πλανήτη ώστε να γίνεται σάτιρα
πάρτε καρέκλα για μετά το 4:20

 

[Quincy]

Χωρίς να έχω διαβάσει αρκετά από τα παραπάνω απλώς θα παραθέσω την άποψή μου πάνω στο αρχικό μήνυμα.

Όπως ήδη αναφέρθηκε όλοι περνάμε από ένα συνεχώς αυξανόμενο άγχος, ιδιαιτέρως τώρα που ο αέρας μυρίζει Πανελλήνιες. Δεν είναι κάτι κακό.
Το άγχος ωθεί έναν άνθρωπο στο να βγάλει τον καλύτερό του εαυτό και χωρίς αυτό δεν υπάρχει πρόοδος. Όσο σκέφτεσαι το άγχος σου και το ταΐζεις αρνητικές σκέψεις θα το κάνεις μόνο χειρότερο και θα μειώσεις όση παραγωγικότητα σου απέμεινε.

Καθάρισε το μυαλό σου και αξιοποίησε τον χρόνο που σου απομένει, γιατί δε γυρίζει πίσω. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει και δεύτερο έτος(νομίζω πως ισχύει και για ΕΠΑ.Λ), στο οποίο θα περάσεις μεν από το ίδιο άγχος(στο οποίο απλώς θα αποκτήσεις μερική ανοσία λόγω συνήθειας και περισσεύματος χρόνου), όμως τα αποτελέσματα θα είναι πιο βέβαια.

Κι εγώ πελαγώνω συνεχώς(πριν ξεκινήσω να γράφω αυτό το μήνυμα διάβαζα για να φανταστείς), όμως όσο έχεις έναν στόχο και μία συστηματικότητα θα δεις τον εαυτό σου μόνο να βελτιώνεται.

Κάτι που πρόσφατα επινόησα και σε προσωπικό βαθμό εξαλείφει μερικό από το άγχος είναι να μετράω τις μέρες που απέμειναν μέχρι το τέλος των Πανελλαδικών και να προσθέτω άλλη μία. Αυτή η μία μέρα είναι η μέρα μετά τις Πανελλήνιες, όπου πρακτικά θα είμαι ένας ελεύθερος από το διάβασμα και το άγχος άνθρωπος. Λέγοντας πχ στον εαυτό μου "άντε 38 μέρες έμειναν, σε 39 τέτοια ώρα θα αράζω ανενόχλητος", με κάνει να θυμάμαι πως όλα γίνονται με έναν στόχο στον νου και πως κάποτε, οπως συμβαίνει με κάθε υποψήφιο φοιτητή, το άγχος θα φύγει και θα μεταδοθεί στην επόμενη φουρνιά υποψηφίων

Βγήκε εκτενές το μήνυμα αλλά νομίζω πως κάλυψα επαρκώς όσα ήθελα να πω.