Θέλω να φύγω από τη σχολή μου

GiorgosAsi

Δραστήριο μέλος

Ο GiorgosAsi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος. Έχει γράψει 781 μηνύματα.
Επειδη λεει οτι δεν θελει να ειναι μονη της αν δν κανω λαθος πριν το διαβασα
 

Θέλω

Νεοφερμένος

Η Θέλω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7 μηνύματα.
Επειδη λεει οτι δεν θελει να ειναι μονη της αν δν κανω λαθος πριν το διαβασα
Ντάξει παιδια παρέες έχω, εχω γνωρίσει άτομα το προβλημα είναι ότι ούτε τρελαίνομαι να βγαίνω μαζί τους ούτε πολύ θέλω όταν είπα μόνη εννοούσα μακριά από τους δικούς μου
 

GiorgosAsi

Δραστήριο μέλος

Ο GiorgosAsi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος. Έχει γράψει 781 μηνύματα.
Ντάξει παιδια παρέες έχω, εχω γνωρίσει άτομα το προβλημα είναι ότι ούτε τρελαίνομαι να βγαίνω μαζί τους ούτε πολύ θέλω όταν είπα μόνη εννοούσα μακριά από τους δικούς μου
Αυτο ειναι το νοημα των σπουδων ανεξαρτητοποιηση,αυτονομια, και φτιαξε δικια σου οικογενεια ανοιξε τα φτερα σου,συνεργασου με ολες τις κοινωνικες ταξεις στο πανεπιστημιο,ζησε,κανε τρελες,αλητεψε ασε τους γονεις σου τα κανανε αυτα ζησανε τη ζωη τους
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αν δεν μπορεις πηγαινε σε ψυχολογο αν η ψυχολογια σου δεν ειναι καλη αλλα πες μας τι σκεφτεσαι πραγματικα,εδω ειμαστε ανωνυμα βοηθαμε ο ενας τον αλλον.προβλεπω οτι ειχες μεγαλο αγχος αποχωρισμου οταν ησουν μικρο και εχεις προσκοληση στους γονεις
 
Τελευταία επεξεργασία:

Pak

Επιφανές μέλος

Η Πακοτίνι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 22 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Κτηνιατρικής ΑΠΘ. Έχει γράψει 9,437 μηνύματα.
Αυτο ειναι το νοημα των σπουδων ανεξαρτητοποιηση,αυτονομια, και φτιαξε δικια σου οικογενεια ανοιξε τα φτερα σου,συνεργασου με ολες τις κοινωνικες ταξεις στο πανεπιστημιο,ζησε,κανε τρελες,αλητεψε ασε τους γονεις σου τα κανανε αυτα ζησανε τη ζωη τους
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αν δεν μπορεις πηγαινε σε ψυχολογο αν η ψυχολογια σου δεν ειναι καλη αλλα πες μας τι σκεφτεσαι πραγματικα,εδω ειμαστε ανωνυμα βοηθαμε ο ενας τον αλλον.προβλεπω οτι ειχες μεγαλο αγχος αποχωρισμου οταν ησουν μικρο και εχεις προσκοληση στους γονεις

Δεν ξέρουμε μπορεί και να "κάνει τρελές " ,οπως ειπες, οποτε δεν είναι απαραίτητο να φύγει απο το σπιτι για να ειναι ελεύθερη.

Βέβαια συμφωνώ οτι αν δεν τίθεται οικονομικό θεμα θα ηταν προτιμότερο να μεινεις μονη σου. @Θέλω

Ωστόσο θελω να προσθέσω σε αυτο που ειπε ο @GiorgosAsi τρελές με μετρο, για πολλους και διάφορους λόγους
 

Θέλω

Νεοφερμένος

Η Θέλω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7 μηνύματα.
Αυτο ειναι το νοημα των σπουδων ανεξαρτητοποιηση,αυτονομια, και φτιαξε δικια σου οικογενεια ανοιξε τα φτερα σου,συνεργασου με ολες τις κοινωνικες ταξεις στο πανεπιστημιο,ζησε,κανε τρελες,αλητεψε ασε τους γονεις σου τα κανανε αυτα ζησανε τη ζωη τους
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αν δεν μπορεις πηγαινε σε ψυχολογο αν η ψυχολογια σου δεν ειναι καλη αλλα πες μας τι σκεφτεσαι πραγματικα,εδω ειμαστε ανωνυμα βοηθαμε ο ενας τον αλλον.προβλεπω οτι ειχες μεγαλο αγχος αποχωρισμου οταν ησουν μικρο και εχεις προσκοληση στους γονεις
Η ψυχολογία μου είναι χάλια να μείνω εδώ δεν ξέρω αν το θέλω 100% από την μια θα ήθελα να το προσπαθήσω από την άλλη θέλω να είμαι με τους δικούς μου τις παρέες μου στη πόλη μου δεν μου αρέσει που είμαι 5 ώρες μακριά. Κάθε φορά στη σχολή αγχώνομαι για τις εργασίες μιας και πολλά πολλά δεν καταλαβαίνω ακόμα και μέχρι τα Χριστούγεννα πρέπει να τις έχω κάνει. Η σχολή δεν με τρελαίνει τόσο αλλά έχει επαγγελματική αποκατάσταση και μπορώ να κάνω πολλά μετά
 

GiorgosAsi

Δραστήριο μέλος

Ο GiorgosAsi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος. Έχει γράψει 781 μηνύματα.
Δεν ξέρουμε μπορεί και να "κάνει τρελές " ,οπως ειπες, οποτε δεν είναι απαραίτητο να φύγει απο το σπιτι για να ειναι ελεύθερη.

Βέβαια συμφωνώ οτι αν δεν τίθεται οικονομικό θεμα θα ηταν προτιμότερο να μεινεις μονη σου. @Θέλω

Ωστόσο θελω να προσθέσω σε αυτο που ειπε ο @GiorgosAsi τρελές με μετρο, για πολλους και διάφορους λόγους
pak θελω να σου τετραγωνισω το ποντικι και να σου καμπυλωσω το touchpad
 
Τελευταία επεξεργασία:

Pak

Επιφανές μέλος

Η Πακοτίνι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 22 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Κτηνιατρικής ΑΠΘ. Έχει γράψει 9,437 μηνύματα.
pak θελω να σου τετραγωνισω τις καμπυλες,και να σου καμπυλωσω τα ροδοκοκκινα μαγουλα
Το οτι το ενα δευτερόλεπτο μιλας σοβαρα και το άλλο το γυρνας στο "χιούμορ " ....

Το τι είπες θα το αφήσω ασχολίαστο 😇
 

GiorgosAsi

Δραστήριο μέλος

Ο GiorgosAsi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος. Έχει γράψει 781 μηνύματα.
Η ψυχολογία μου είναι χάλια να μείνω εδώ δεν ξέρω αν το θέλω 100% από την μια θα ήθελα να το προσπαθήσω από την άλλη θέλω να είμαι με τους δικούς μου τις παρέες μου στη πόλη μου δεν μου αρέσει που είμαι 5 ώρες μακριά. Κάθε φορά στη σχολή αγχώνομαι για τις εργασίες μιας και πολλά πολλά δεν καταλαβαίνω ακόμα και μέχρι τα Χριστούγεννα πρέπει να τις έχω κάνει. Η σχολή δεν με τρελαίνει τόσο αλλά έχει επαγγελματική αποκατάσταση και μπορώ να κάνω πολλά μετά
Χαχαχα ρε ολοι ετσι ειμαστε ολοι
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Το οτι το ενα δευτερόλεπτο μιλας σοβαρα και το άλλο το γυρνας στο "χιούμορ " ....

Το τι είπες θα το αφήσω ασχολίαστο 😇
Οταν εμφανιζεσαι κατι γινεται
 
Τελευταία επεξεργασία:

Pak

Επιφανές μέλος

Η Πακοτίνι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 22 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Κτηνιατρικής ΑΠΘ. Έχει γράψει 9,437 μηνύματα.
@GiorgosAsi εισαι στο ischool μιλα λιγο πιο κομψά
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Χαίρομαι που συμφώνησες, γιατι το e steki ενδείκνυται περισσότερο για το ιδιαίτερο χιουμορ σου
 
Τελευταία επεξεργασία:

GiorgosAsi

Δραστήριο μέλος

Ο GiorgosAsi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος. Έχει γράψει 781 μηνύματα.
@GiorgosAsi εισαι στο ischool μιλα λιγο πιο κομψά
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Χαίρομαι που συμφώνησες, γιατι το e steki ενδείκνυται περισσότερο για το ιδιαίτερο χιουμορ σου
Με συγχωρεις καλημερες!
 

Nala

Δραστήριο μέλος

Η Nala αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 21 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Ιατρικής ΑΠΘ και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 759 μηνύματα.
Ευχαριστώ πολύ για όλες τις συμβουλές θα προσπαθήσω να μάθω τι θέλω πραγματικά γιατί με την ψυχολογία μου τώρα όλα μοιάζουν μάταια

Ναι αλλά στη πόλη μου είναι ΙΕΚ ενώ εδώ είναι ΑΕΙ
Τελικά μήπως δεν είναι θέμα σχολής αλλά φοβάσαι να ζεις μόνη σε άλλη πόλη;
Δεν αποφασίζουμε με αυτά τα κριτήρια την επαγγελματική μας ζωή
Ή σχολή σου είναι μια χαρά, ούτε ιδιαίτερα δύσκολη
Πάρε επαγγελματική βοήθεια, πρέπει να δυναμώσεις τον εαυτό σου
Θεωρώ και εργοθεραπεία να περνούσες σε άλλη πόλη, το ίδιο θά αισθανοσουν
 

γιαννης_00

Επιφανές μέλος

Ο γιαννης_00 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 23 ετών, Μαθητής Α' γυμνασίου και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 9,553 μηνύματα.
Λοιπον Θελω
Το πρωτο που πρεπει να κανεις ειναι να ριξεις μια αιτηση μετεγγραφης για παδα τωρα τωρα πριν κλεισουν, ειναι ελπιδοφορα , να ερθεις σπιτακι σου να ανασανεις.

Η σχολη που εισαι εχει οραμα λιγο γενικο αλλα εχει ,αλλα εσενα δεν σε γεμιζει.
Εσυ θελεις κατι ποιο προσωποιημενο , δικο σου οραμα. Θελεις την αντιμετωπιση της αναπηριας μεσω εργου οπου εσυ θα βλεπεις και θα μετρας και θα χαιρεσαι για το συγκεκριμενο εργο σε συγκεκριμενο ανθρωπο. Καλο ακουγεται αυτο.
Εκει που θελεις ομως να πας δεν θα το βρεις , ουτε γνωσεις ,ουτε εργασιακη εξελιξη.
Θα σου πρότεινα ή να τελειωσεις την σχολη και κατατακτηριες στην εργοθεραπεια Πτολεμαΐδας ( δεν ειναι θελκτικη πολη) ή 10% για νοσηλευτικη επαρχιας .Τα μορια σου δεν φτανουν για 10% σε εργο.
Τελειωνεις και συνεχιζεις για τον στοχο διοτι και η νοσηλευτικη ειναι μεγαλο παλουκι στην εφαρμογη της.
 

Joji

Διακεκριμένο μέλος

Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Νοσηλευτικής Πατρών. Έχει γράψει 6,588 μηνύματα.
Λοιπόν... για να μην ανοίξω άλλο θέμα, θα γράψω εδώ. Μιας και η θεματοθέτρια γράφει και για Εργοθεραπεία σε ΙΕΚ.

Εγώ έδωσα Πανελλήνιες από θεωρητική κατεύθυνση το 2021 και δεν είχα σχολή επιτυχίας (έγραψα 8,5) αλλά αυτό δεν μου κάνει εντύπωση διότι δεν είχα στόχο και ενδεχομένως δεν διάβαζα. Δεν είχα κίνητρο δηλαδή. Τελικα κατέληξα να πάω ΙΕΚ Εργοθεραπείας και σύντομα τελειώνει το πρώτο μου εξάμηνο, οπότε δίνω εξεταστική. Το θέμα είναι όμως πώς, παρότι διαβάζω και μου αρέσει, δεν θεωρώ πως έκανα την καλύτερη επιλογή. Δεν είναι κάτι που με τραβάει όσο νόμιζα. Και εδώ και 1 μήνα περίπου σκέφτομαι καθημερινά πώς θα έπρεπε να έχω στρωθεί και διαβάσει από την κατεύθυνση Υγείας για Κτηνιατρική, η οποία, πράγματι, είναι η μόνη σχολή η οποία με γεμίζει.

Μπορεί να διαβάζω Ανατομία για την Εργοθεραπεία και ταυτόχρονα σκέφτομαι "Μακάρι αυτή τη στιγμή να διάβαζα για την ανατομία των ζώων και να ήμουν στο τμήμα κτηνιατρικής", εντελώς ασυναίσθητα. Και έχω πάθει πολλά mental breakdowns με το συγκεκριμένο θέμα. Δεν είναι εύκολη υπόθεση το να αλλάξω την κατεύθυνση μου εντελώς, να μην έχω δηλαδή καθόλου βάσεις, θα χρειαστεί να κάνω μαθήματα στο φροντιστήριο από τώρα για να δώσω το 2023. Και πάλι τότε δεν είμαι σίγουρη αν θα μου φτάσει ο χρόνος. Είναι κάτι όμως που πράγματι πρέπει να αποφασίσω και να είμαι 100% προσηλωμένη στον στόχο μου γιατί 1,5 χρόνος δεν είναι λίγος αλλά ταυτόχρονα ούτε πολύς. Δεν υπάρχει room για "Τελικά δεν θα το κάνω" μετά από έναν χρόνο, θα έχω χάσει, στην ουσία, 1 ολόκληρο χρόνο τον οποίο θα μπορούσα να έχω αξιοποιήσει αλλιώς.

Η εύκολη λύση θα ήταν να άλλαζα απλώς τμήμα στο ΙΕΚ και να πήγαινα σε ένα το οποίο ξέρω πώς έχει αποκατάσταση κτλ. Όμως θα με γέμιζε; Όχι. Είναι η πρώτη μου επιλογή; Όχι. Το ξέρω ότι όταν πρόκειται για σχολές όπως Ιατρική και Κτηνιατρική, πρέπει να είσαι αποφασισμένος και συνεπής, δεν φτάνει μόνο να σου αρέσει κάτι. Γιατί πολλές φορές έχω ρωτήσει τον εαυτό μου "Αφού σου άρεσε τόσο, γιατί δεν το έκανες νωρίτερα;". Είχα διαφορετικό mindset, και το μόνο που με ενδιέφερε από την πρώτη Λυκείου και μετέπειτα ήταν να τελειώσω το σχολείο. Δεν είχα σκεφτεί πέρα από αυτό. Και δεν έχω μετανιώσει κάτι πιο πολύ στην ζωή μου.

Το έχω συζητήσει ήδη με τους δικούς μου και είναι υπέρ. Η αδελφή μου, μέσα από την δική της εμπειρία (πέρασε στο Βιολογικό μετά από πολύ πολύ προσπάθεια και θυσίες) μου είπε το εξής "Το να έχεις ανακαλύψει τι σου αρέσει είναι το πρώτο βήμα για την επιτυχία σου. Πολλοί δεν ξέρουν καν τι τους αρέσει. Και όταν εμένα μου έλεγαν να πάω Φαρμακευτική και Κτηνιατρική όταν ανακοινώθηκε η βαθμολογία μου, εγώ ακολούθησα το ένστικτο μου και αυτό για το οποίο τόσο μόχθησα. Και λατρεύω αυτό που κάνω. Οπότε κάν'το, με την προϋπόθεση εννοείται πώς δεν θα τα παρατήσεις. Ότι και αν γίνει. Θα σε ανταμείψει όλη αυτή η προσπάθεια."

Και εννοείται πως κατά πάσα πιθανότητα μπορεί να αποτύχω. Και η ίδια η σχολή δεν θα είναι εύκολη, ακόμη και αν περάσω με την πρώτη. Αν έπρεπε να φτάσω 18 χρονών για να πάρω αυτή την απόφαση, ας είναι. Θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις.
 

Ion.

Επιφανές μέλος

Η Sofia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,129 μηνύματα.
Λοιπόν... για να μην ανοίξω άλλο θέμα, θα γράψω εδώ. Μιας και η θεματοθέτρια γράφει και για Εργοθεραπεία σε ΙΕΚ.

Εγώ έδωσα Πανελλήνιες από θεωρητική κατεύθυνση το 2021 και δεν είχα σχολή επιτυχίας (έγραψα 8,5) αλλά αυτό δεν μου κάνει εντύπωση διότι δεν είχα στόχο και ενδεχομένως δεν διάβαζα. Δεν είχα κίνητρο δηλαδή. Τελικα κατέληξα να πάω ΙΕΚ Εργοθεραπείας και σύντομα τελειώνει το πρώτο μου εξάμηνο, οπότε δίνω εξεταστική. Το θέμα είναι όμως πώς, παρότι διαβάζω και μου αρέσει, δεν θεωρώ πως έκανα την καλύτερη επιλογή. Δεν είναι κάτι που με τραβάει όσο νόμιζα. Και εδώ και 1 μήνα περίπου σκέφτομαι καθημερινά πώς θα έπρεπε να έχω στρωθεί και διαβάσει από την κατεύθυνση Υγείας για Κτηνιατρική, η οποία, πράγματι, είναι η μόνη σχολή η οποία με γεμίζει.

Μπορεί να διαβάζω Ανατομία για την Εργοθεραπεία και ταυτόχρονα σκέφτομαι "Μακάρι αυτή τη στιγμή να διάβαζα για την ανατομία των ζώων και να ήμουν στο τμήμα κτηνιατρικής", εντελώς ασυναίσθητα. Και έχω πάθει πολλά mental breakdowns με το συγκεκριμένο θέμα. Δεν είναι εύκολη υπόθεση το να αλλάξω την κατεύθυνση μου εντελώς, να μην έχω δηλαδή καθόλου βάσεις, θα χρειαστεί να κάνω μαθήματα στο φροντιστήριο από τώρα για να δώσω το 2023. Και πάλι τότε δεν είμαι σίγουρη αν θα μου φτάσει ο χρόνος. Είναι κάτι όμως που πράγματι πρέπει να αποφασίσω και να είμαι 100% προσηλωμένη στον στόχο μου γιατί 1,5 χρόνος δεν είναι λίγος αλλά ταυτόχρονα ούτε πολύς. Δεν υπάρχει room για "Τελικά δεν θα το κάνω" μετά από έναν χρόνο, θα έχω χάσει, στην ουσία, 1 ολόκληρο χρόνο τον οποίο θα μπορούσα να έχω αξιοποιήσει αλλιώς.

Η εύκολη λύση θα ήταν να άλλαζα απλώς τμήμα στο ΙΕΚ και να πήγαινα σε ένα το οποίο ξέρω πώς έχει αποκατάσταση κτλ. Όμως θα με γέμιζε; Όχι. Είναι η πρώτη μου επιλογή; Όχι. Το ξέρω ότι όταν πρόκειται για σχολές όπως Ιατρική και Κτηνιατρική, πρέπει να είσαι αποφασισμένος και συνεπής, δεν φτάνει μόνο να σου αρέσει κάτι. Γιατί πολλές φορές έχω ρωτήσει τον εαυτό μου "Αφού σου άρεσε τόσο, γιατί δεν το έκανες νωρίτερα;". Είχα διαφορετικό mindset, και το μόνο που με ενδιέφερε από την πρώτη Λυκείου και μετέπειτα ήταν να τελειώσω το σχολείο. Δεν είχα σκεφτεί πέρα από αυτό. Και δεν έχω μετανιώσει κάτι πιο πολύ στην ζωή μου.

Το έχω συζητήσει ήδη με τους δικούς μου και είναι υπέρ. Η αδελφή μου, μέσα από την δική της εμπειρία (πέρασε στο Βιολογικό μετά από πολύ πολύ προσπάθεια και θυσίες) μου είπε το εξής "Το να έχεις ανακαλύψει τι σου αρέσει είναι το πρώτο βήμα για την επιτυχία σου. Πολλοί δεν ξέρουν καν τι τους αρέσει. Και όταν εμένα μου έλεγαν να πάω Φαρμακευτική και Κτηνιατρική όταν ανακοινώθηκε η βαθμολογία μου, εγώ ακολούθησα το ένστικτο μου και αυτό για το οποίο τόσο μόχθησα. Και λατρεύω αυτό που κάνω. Οπότε κάν'το, με την προϋπόθεση εννοείται πώς δεν θα τα παρατήσεις. Ότι και αν γίνει. Θα σε ανταμείψει όλη αυτή η προσπάθεια."

Και εννοείται πως κατά πάσα πιθανότητα μπορεί να αποτύχω. Και η ίδια η σχολή δεν θα είναι εύκολη, ακόμη και αν περάσω με την πρώτη. Αν έπρεπε να φτάσω 18 χρονών για να πάρω αυτή την απόφαση, ας είναι. Θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις.
Γεια σου ! Γιατί δεν δίνεις από ΕΠΑΛ ?
 

GGP

Νεοφερμένος

Η GGP αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 116 μηνύματα.
Λοιπόν... για να μην ανοίξω άλλο θέμα, θα γράψω εδώ. Μιας και η θεματοθέτρια γράφει και για Εργοθεραπεία σε ΙΕΚ.

Εγώ έδωσα Πανελλήνιες από θεωρητική κατεύθυνση το 2021 και δεν είχα σχολή επιτυχίας (έγραψα 8,5) αλλά αυτό δεν μου κάνει εντύπωση διότι δεν είχα στόχο και ενδεχομένως δεν διάβαζα. Δεν είχα κίνητρο δηλαδή. Τελικα κατέληξα να πάω ΙΕΚ Εργοθεραπείας και σύντομα τελειώνει το πρώτο μου εξάμηνο, οπότε δίνω εξεταστική. Το θέμα είναι όμως πώς, παρότι διαβάζω και μου αρέσει, δεν θεωρώ πως έκανα την καλύτερη επιλογή. Δεν είναι κάτι που με τραβάει όσο νόμιζα. Και εδώ και 1 μήνα περίπου σκέφτομαι καθημερινά πώς θα έπρεπε να έχω στρωθεί και διαβάσει από την κατεύθυνση Υγείας για Κτηνιατρική, η οποία, πράγματι, είναι η μόνη σχολή η οποία με γεμίζει.

Μπορεί να διαβάζω Ανατομία για την Εργοθεραπεία και ταυτόχρονα σκέφτομαι "Μακάρι αυτή τη στιγμή να διάβαζα για την ανατομία των ζώων και να ήμουν στο τμήμα κτηνιατρικής", εντελώς ασυναίσθητα. Και έχω πάθει πολλά mental breakdowns με το συγκεκριμένο θέμα. Δεν είναι εύκολη υπόθεση το να αλλάξω την κατεύθυνση μου εντελώς, να μην έχω δηλαδή καθόλου βάσεις, θα χρειαστεί να κάνω μαθήματα στο φροντιστήριο από τώρα για να δώσω το 2023. Και πάλι τότε δεν είμαι σίγουρη αν θα μου φτάσει ο χρόνος. Είναι κάτι όμως που πράγματι πρέπει να αποφασίσω και να είμαι 100% προσηλωμένη στον στόχο μου γιατί 1,5 χρόνος δεν είναι λίγος αλλά ταυτόχρονα ούτε πολύς. Δεν υπάρχει room για "Τελικά δεν θα το κάνω" μετά από έναν χρόνο, θα έχω χάσει, στην ουσία, 1 ολόκληρο χρόνο τον οποίο θα μπορούσα να έχω αξιοποιήσει αλλιώς.

Η εύκολη λύση θα ήταν να άλλαζα απλώς τμήμα στο ΙΕΚ και να πήγαινα σε ένα το οποίο ξέρω πώς έχει αποκατάσταση κτλ. Όμως θα με γέμιζε; Όχι. Είναι η πρώτη μου επιλογή; Όχι. Το ξέρω ότι όταν πρόκειται για σχολές όπως Ιατρική και Κτηνιατρική, πρέπει να είσαι αποφασισμένος και συνεπής, δεν φτάνει μόνο να σου αρέσει κάτι. Γιατί πολλές φορές έχω ρωτήσει τον εαυτό μου "Αφού σου άρεσε τόσο, γιατί δεν το έκανες νωρίτερα;". Είχα διαφορετικό mindset, και το μόνο που με ενδιέφερε από την πρώτη Λυκείου και μετέπειτα ήταν να τελειώσω το σχολείο. Δεν είχα σκεφτεί πέρα από αυτό. Και δεν έχω μετανιώσει κάτι πιο πολύ στην ζωή μου.

Το έχω συζητήσει ήδη με τους δικούς μου και είναι υπέρ. Η αδελφή μου, μέσα από την δική της εμπειρία (πέρασε στο Βιολογικό μετά από πολύ πολύ προσπάθεια και θυσίες) μου είπε το εξής "Το να έχεις ανακαλύψει τι σου αρέσει είναι το πρώτο βήμα για την επιτυχία σου. Πολλοί δεν ξέρουν καν τι τους αρέσει. Και όταν εμένα μου έλεγαν να πάω Φαρμακευτική και Κτηνιατρική όταν ανακοινώθηκε η βαθμολογία μου, εγώ ακολούθησα το ένστικτο μου και αυτό για το οποίο τόσο μόχθησα. Και λατρεύω αυτό που κάνω. Οπότε κάν'το, με την προϋπόθεση εννοείται πώς δεν θα τα παρατήσεις. Ότι και αν γίνει. Θα σε ανταμείψει όλη αυτή η προσπάθεια."

Και εννοείται πως κατά πάσα πιθανότητα μπορεί να αποτύχω. Και η ίδια η σχολή δεν θα είναι εύκολη, ακόμη και αν περάσω με την πρώτη. Αν έπρεπε να φτάσω 18 χρονών για να πάρω αυτή την απόφαση, ας είναι. Θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις.
Εννοείται να προσπαθήσεις για κτηνιατρική.
Και είναι πολύ καλό που έχεις αυτογνωσία και αντίληψη της δυσκολίας του εγχειρήματος σου.
Μακάρι να πετύχεις !
 

Ryuzaki

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Lost in Infinity αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,891 μηνύματα.
Γεια σου ! Γιατί δεν δίνεις από ΕΠΑΛ ?
Για να δωσει απο ΕΠΑΛ θελει να κανει και μια 2ετια στο ΕΠΑΛ, για ελαχιστες θεσεις που δινει η κτηνιατρικη🤔

Μην σε σκαλωνει ο χρονος που εχασες εισαι ΠΟΛΥ νεα.
Αν καταλαβαινω καλα ήσουν σε αλλη κατευθυνση και θες να δωσεις απο το υγειας. Σιγουρα θα χρειαστεις 1μιση χρόνο φροντιστηριο, οποτε μην το βλεπεις αρνητικα. Ο ανταγωνισμος ειναι μεγαλος, αλλα τιποτα που δεν γεφυρωνεται!

Να ξερεις πως οσα παιδια στις πανελληνιες δεν διαβαζαν, αλλα μετα βαζουν στοχους κ στρωνονται, τα πανε πολυ καλα γενικα. "Πηζει το μυαλο"😁
Καλη τυχη και μην φοβασαι!
 

GGP

Νεοφερμένος

Η GGP αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 116 μηνύματα.
Βέβαια επειδή βλέπω ότι ήσουν θεωρητική νμζ πως θα σου χρειαστούν 2+ χρόνια προετοιμασίας.
Δεδομένου ότι φυσική και χημεία είναι ζορικα μαθήματα και θέλουν και καλές βάσεις από Α και Β λυκείου.
 

Ion.

Επιφανές μέλος

Η Sofia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,129 μηνύματα.
Για να δωσει απο ΕΠΑΛ θελει να κανει και μια 2ετια στο ΕΠΑΛ, για ελαχιστες θεσεις που δινει η κτηνιατρικη🤔
Σωστά αφού ήταν γενικό πρέπει να κάνει 2 χρόνια στο ΕΠΑΛ . Και πράγματι οι θέσεις είναι λιγότερες όμως δεδομένου ότι ήταν θεωρητική δε θα δυσκολευτεί τόσο με τα μαθήματα η υγιεινή και η ανατομία οκ,η έκθεση ξεκάθαρα πιο εύκολη από του γενικού και τα μαθηματικά απ'οσο έχω δει είναι εκείνα που κάναμε στην α λυκείου.
Άντε να κάτσει να μάθει χημεία φυσική και να γράψει και καλά.
Φυσικά και μπορεί αλλά πιστεύω ότι το ΕΠΑΛ είναι μια καλύτερη λύση για την περίπτωση της.
 

Joji

Διακεκριμένο μέλος

Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Νοσηλευτικής Πατρών. Έχει γράψει 6,588 μηνύματα.
Σας ευχαριστώ όλους απίστευτα πολύ! Μου δίνω περιθώριο λίγες ακόμη ημέρες να το σκεφτώ... Τώρα που το είπα και στους δικούς μου, έχω ήδη αρχίσει να το σκέφτομαι 10 φορές περισσότερο. Απλώς δεν θέλω να είναι εν βρασμώ η απόφαση που θα πάρω, θα σκεφτώ τα θετικά και τα αρνητικά, θα φτιάξω μια λίστα. Το μεγαλύτερο θετικό από όλα βέβαια είναι ότι θα κάνω κάτι το οποίο όντως μου αρέσει και αγαπώ. Αν έμπαινα τώρα σε μια σχολή που δεν με τραβάει τόσο, ζήτημα είναι αν θα μπορούσα να την βγάλω κιόλας, όσο εύκολη και να ήταν.

Βέβαια επειδή βλέπω ότι ήσουν θεωρητική νμζ πως θα σου χρειαστούν 2+ χρόνια προετοιμασίας.
Δεδομένου ότι φυσική και χημεία είναι ζορικα μαθήματα και θέλουν και καλές βάσεις από Α και Β λυκείου.
Η φυσική και η χημεία και εμένα με τρομάζουν... Και το χρονικό όριο επίσης.
 

PanMoonlight

Νεοφερμένος

Ο PanMoonlight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 23 ετών. Έχει γράψει 70 μηνύματα.
Λοιπόν... για να μην ανοίξω άλλο θέμα, θα γράψω εδώ. Μιας και η θεματοθέτρια γράφει και για Εργοθεραπεία σε ΙΕΚ.

Εγώ έδωσα Πανελλήνιες από θεωρητική κατεύθυνση το 2021 και δεν είχα σχολή επιτυχίας (έγραψα 8,5) αλλά αυτό δεν μου κάνει εντύπωση διότι δεν είχα στόχο και ενδεχομένως δεν διάβαζα. Δεν είχα κίνητρο δηλαδή. Τελικα κατέληξα να πάω ΙΕΚ Εργοθεραπείας και σύντομα τελειώνει το πρώτο μου εξάμηνο, οπότε δίνω εξεταστική. Το θέμα είναι όμως πώς, παρότι διαβάζω και μου αρέσει, δεν θεωρώ πως έκανα την καλύτερη επιλογή. Δεν είναι κάτι που με τραβάει όσο νόμιζα. Και εδώ και 1 μήνα περίπου σκέφτομαι καθημερινά πώς θα έπρεπε να έχω στρωθεί και διαβάσει από την κατεύθυνση Υγείας για Κτηνιατρική, η οποία, πράγματι, είναι η μόνη σχολή η οποία με γεμίζει.

Μπορεί να διαβάζω Ανατομία για την Εργοθεραπεία και ταυτόχρονα σκέφτομαι "Μακάρι αυτή τη στιγμή να διάβαζα για την ανατομία των ζώων και να ήμουν στο τμήμα κτηνιατρικής", εντελώς ασυναίσθητα. Και έχω πάθει πολλά mental breakdowns με το συγκεκριμένο θέμα. Δεν είναι εύκολη υπόθεση το να αλλάξω την κατεύθυνση μου εντελώς, να μην έχω δηλαδή καθόλου βάσεις, θα χρειαστεί να κάνω μαθήματα στο φροντιστήριο από τώρα για να δώσω το 2023. Και πάλι τότε δεν είμαι σίγουρη αν θα μου φτάσει ο χρόνος. Είναι κάτι όμως που πράγματι πρέπει να αποφασίσω και να είμαι 100% προσηλωμένη στον στόχο μου γιατί 1,5 χρόνος δεν είναι λίγος αλλά ταυτόχρονα ούτε πολύς. Δεν υπάρχει room για "Τελικά δεν θα το κάνω" μετά από έναν χρόνο, θα έχω χάσει, στην ουσία, 1 ολόκληρο χρόνο τον οποίο θα μπορούσα να έχω αξιοποιήσει αλλιώς.

Η εύκολη λύση θα ήταν να άλλαζα απλώς τμήμα στο ΙΕΚ και να πήγαινα σε ένα το οποίο ξέρω πώς έχει αποκατάσταση κτλ. Όμως θα με γέμιζε; Όχι. Είναι η πρώτη μου επιλογή; Όχι. Το ξέρω ότι όταν πρόκειται για σχολές όπως Ιατρική και Κτηνιατρική, πρέπει να είσαι αποφασισμένος και συνεπής, δεν φτάνει μόνο να σου αρέσει κάτι. Γιατί πολλές φορές έχω ρωτήσει τον εαυτό μου "Αφού σου άρεσε τόσο, γιατί δεν το έκανες νωρίτερα;". Είχα διαφορετικό mindset, και το μόνο που με ενδιέφερε από την πρώτη Λυκείου και μετέπειτα ήταν να τελειώσω το σχολείο. Δεν είχα σκεφτεί πέρα από αυτό. Και δεν έχω μετανιώσει κάτι πιο πολύ στην ζωή μου.

Το έχω συζητήσει ήδη με τους δικούς μου και είναι υπέρ. Η αδελφή μου, μέσα από την δική της εμπειρία (πέρασε στο Βιολογικό μετά από πολύ πολύ προσπάθεια και θυσίες) μου είπε το εξής "Το να έχεις ανακαλύψει τι σου αρέσει είναι το πρώτο βήμα για την επιτυχία σου. Πολλοί δεν ξέρουν καν τι τους αρέσει. Και όταν εμένα μου έλεγαν να πάω Φαρμακευτική και Κτηνιατρική όταν ανακοινώθηκε η βαθμολογία μου, εγώ ακολούθησα το ένστικτο μου και αυτό για το οποίο τόσο μόχθησα. Και λατρεύω αυτό που κάνω. Οπότε κάν'το, με την προϋπόθεση εννοείται πώς δεν θα τα παρατήσεις. Ότι και αν γίνει. Θα σε ανταμείψει όλη αυτή η προσπάθεια."

Και εννοείται πως κατά πάσα πιθανότητα μπορεί να αποτύχω. Και η ίδια η σχολή δεν θα είναι εύκολη, ακόμη και αν περάσω με την πρώτη. Αν έπρεπε να φτάσω 18 χρονών για να πάρω αυτή την απόφαση, ας είναι. Θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις.
Μπορείς να τα καταφέρεις!!!! Επίσης η ηλικία δεν έχει καμία σημασία. Εγώ έδωσα πρώτη φορά πανελλήνιες στα 21 και στην σχολή που μου αρέσει πολύ βλέπω άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που έχουν βγάλει και άλλες σχολές. Μπορείς να κάνεις την προετοιμασία σου και δεν έχει σημασία και ποια χρονιά θα δώσεις. Πάντως σκέψου ότι μπορεί να φαίνεται ότι είναι πολύ δύσκολο να μπεις σε μία σχολή αλλά και κάθε σχολή έχει μεγαλύτερο κόπο από ότι είχαν οι πανελλήνιες. Αφού έχεις βρει όμως κάτι που σε γεμίζει τότε αυτό έχει σημασία.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top