Η γνώμη σας για κάποια ζητήματα σχετικά με την πρώην Γιουκοσλαβία

[itsmet]

Γεια σας, ελπίζω να είμαι στη σωστή ενότητα!
Στα πλαίσια ενός πρότζεκτ για τη σχολή θα ήθελα τη γνώμη σας για τα εξής θέματα(ή για όποιο από αυτά θέλετε):

1) Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη θα πρέπει να χωριστεί, ναι ή όχι και γιατί;
2)Ο Τίτο ήταν καλός ηγέτης τελικά;
3)Ποια θα ήταν η καλύτερη λύση για το Κόσοβο(και τη Μετόχια) αυτή τη στιγμή;
4) Ο πόλεμος Ανεξαρτησίας της Κροατίας το 1991 θα πρέπει να θεωρείται εμφύλιος; και γιατί;
5) Η διάλυση της Γιουκοσλαβίας θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί; πώς/γιατί;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

 

[ΘανάσοςG4]

1) Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη πρέπει να παραμείνει ως έχει για τους εξής λόγους :Το γενικότερο βοσνιακό ζήτημα αποτελεί ένα από τα πιο περίπλοκα και αμφιλεγόμενα γεωπολιτικά (και όχι μόνο) ζητήματα στον πλανήτη, μεγαλύτερο από το αντίστοιχο της Κύπρου, ακόμη ενδεχομένως και από του Ισραήλ, τουλάχιστον σε όρους εμπλεκόμενων παραγόντων (άμεσων ή έμμεσων). Ενδεχόμενη διάσπαση της χώρας σε 3 ουσιαστικά χώρες (Βόσνιοι, Κροάτες και Σέρβοι), θα προκαλέσει ακόμη περισσότερες βιαιότητες και αντιμαχίες, καθώς τα ίδια τα εδάφη και οι κοινότητες μεταξύ τους δεν έχουν σαφή εδαφικά όρια, με αποτέλεσμα τα δυνητικά σύνορα που θα προκύψουν να είναι ένα χάος. Φυσικά, καμία από τις 3 πλεύρες δεν είναι διατεθειμένη να κάνει απαραίτητες παραχωρήσεις προς την ειρηνική διευθέτηση των προβλημάτων που θα προκύψουν από αυτή τη λύση, ενώ δεν αποκλείονται στρατιωτικές παρεμβάσεις εκ μέρους Σερβίας η ακόμη και Κροατίας. Συμπαιραίνοντας, η Βοσνία διανύει μία περίοδο μεταβατική, προσπαθώντας να ανακάμψει από τα τραύματα της δεκαετίας του 90, και προς το παρόν δείχνει πως τα καταφέρνει, αποφεύγοντας τουλάχιστον τις φρικαλαιότητες που τη χαρακτήριζαν στο παρελθόν. Προσωπικά θεωρώ πως το μοντέλο του Λιβάνου θα ταίριαζε περισσότερο στην διακυβέρνηση μίας χώρας όπως της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης (πάνω κάτω δηλαδή ό,τι ισχύει και τώρα)

2) Ο Τίτο τυγχάνει μίας ιδιαίτερης κριτικής τόσο από ορισμένες εθνότητες τις πρώην Γιουγκοσλαβίας (κυρίως τους Βόσνιους), όσο και από εξωτερικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης ενίοτε και της χώρας μας, κυρίως λόγω του ρόλου που διαδραμάτισε στην ουσιαστική ''εφεύρεση'' του μακεδονικού ζητήματος, μεταπολεμικά. Ωστόσο, αν έπρεπε να κριθεί ώς ηγέτης, στα πλαίσια της διακυβέρνησης της Γιουγκοσλαβίας, της σταθερότητας που εξασφάλισε για αυτή, της οικονομικής ανάπτυξης, κατασκευής υποδομών, δημόσιας υγείας, εκπαίδευσης κ.α. τότε ο Τίτό πράγματι αποτελεί κορυφαίο ηγέτη για τη Γιουγκοσλαβία.

3) Διεξαγωγή δημοψηφισμάτων πλειοψηφικού τύπου στις περιοχές του Κοσσυφοπεδίου και της Μετόχιας, σχετικά με την προσάρτηση (ή όχι) της χώρας στην Σερβία ή στην Αλβανία. Οι περιφέρειες που θα ψηφίσουν υπέρ της προσάρτησης με την Αλβανία, θα κάνουν ακριβώς αυτό, όπως και οι αντίστοιχες περιφέρειες που θα ψηφίσουν υπέρ της Σερβίας. Αμοιβαία δέσμευση των δύο πλευρών περί διατήρησης της σταθερότητας στην περιοχή και αποστρατιωτικοιήση του Κοσόβου, με τον στρατό που θα βρίσκεται επί του εδάφους του, να ανήκει διοικητικά στον ΟΗΕ (περίπου όπως στην Ιρλανδία)

4) Όχι γιατί εμπρόκειτο για ξεκάθαρη αντιπαράθεση ανάμεσα στους Κροάτες, που επιθυμούσαν διάσπαση από τη Γιουγκοσλαβία και ανεξαρτητοποιήση, και σε Σέρβους που επιθυμούσαν την διατήρηση του status quo υπό την αιγίδα μιας Σερβοκεντρικής Γιουγκοσλαβίας.

5) Η Διάλυση της Γιουγκοσλαβίας δεν θα μπορούσε να αποφευχθεί. Η πραγματικότητα είναι πως ένας από τους βασικότερους λόγους για τους οποίους η Γιουγκοσλαβία διατηρήθηκε τόσο πολύ εν ζωή, ήταν αφενός τα συμφέροντα των δύο μεγάλων δυνάμεων στον ψυχρό πόλεμο, που θέλανε να παίζουνε διπλό ταμπλό στην περιοχή και αφετέρου του Τίτό, ο οποίος όντας χαρισματικός ηγέτης, κατόρθωσε να ενώσει τις διαφορετικές εθνότητες της Γιουγκοσλαβίας. Εθνότητες όμως οι οποίες παραδοσιακά είχαν αντικρουόμενα συμφέροντα, πολιτικές απόψεις και ενιότε και κουλτούρα. Ασχέτως αν ευσταθεί ο ισχυρισμός ο,τι αποτελούν έναν ενιαίο λαό, τίποτα δεν θα μπορούσε να αποτρέψει την σύγκρουση των διάφορων εθνοτήτων και ομάδων συμφερόντων, που έτρεφαν αμοιβαίο και βαθύ μίσος.

 

[itsmet]

ευχαριστώ πολύ!

 

[giannhs2001]

1) Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη θα πρέπει να χωριστεί, ναι ή όχι και γιατί;

Ιδανικά όχι, ωστόσο σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να παραγκωνιστούν τα δικαιώματα των Σέρβων της Republika Srpska που είναι αναπόσπαστο μέρος της χώρας. Μία νέα ανάφλεξη της Βοσνίας θα θέσει σε κίνδυνο τα ήδη εύφλεκτα Βαλκάνια μιας που όλοι θα κοιτάξουν να πάρουν από τη «πίττα». Καμμία διάλυση χώρας δεν γίνεται ειρηνικά.

2)Ο Τίτο ήταν καλός ηγέτης τελικά;

Όσο και αν ιδεολογικά διαφωνώ μαζί του μιας που εκτός από κομμουνιστής ήταν και αυτός που προσπάθησε να διαφοροποιήσει με ανιστόρητο τρόπο την Μακεδονική από την Ελληνική ταυτότητα, ο Τίτο υπήρξε φανταστικός ηγέτης για τη χώρα του. Αναδύθηκε ως μεγάλη προσωπικότητα μέσω της εθνικής αντιστάσεως του Εθνικοαπελευθερωτικού Στρατού ενάντια στον Γερμανό εισβολέα. Στα χρόνια του κατόρθωσε να διοικήσει αποτελεσματικά ένα πελώριο πολυεθνικό/πολυφυλετικό και πολυθρησκευτικό κράτος. Η Γιουγκοσλαβία από ένα σερβοκεντρικό κράτος που ήταν προ του Τίτο έγινε ομοσπονδιακό περίπου, σεβόμενο όλα τα μέρη του. Ο Τίτο δεν άφησε η χώρα του να γίνει σοβιετικός δορυφόρος όπως η Βουλγαρία. Έκανε έξυπνους ελιγμούς ανάμεσα σε Δυτικό και Ανατολικό Μπλοκ. Οι πολίτες είχαν καλή ποιότητα ζωής. Στα χρόνια του ιδρύθηκα 15 πανεπιστήμια ( προ Τίτο όλη η χώρα είχε 3 πανεπιστήμια, μετά τον Τίτο είχε 17 ), η χώρα έγινε υπολογίσιμη στρατιωτικά και πολλά άλλα έργα ( σιδηροδρομική γραμμή Ζάγκρεμπ-Βελιγραδίου, τραμ μεγαλουπόλεων κλπ ).

3)Ποια θα ήταν η καλύτερη λύση για το Κόσοβο(και τη Μετόχια) αυτή τη στιγμή;

Η επανένωση του με τη Σερβία. Το Κόσοβο ήταν, είναι και θα είναι Σερβικό. Το έγκλημα της εθνοκαθάρσεως των Σέρβων από τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις σε συνεννόηση με τους Αλβανούς τρομοκράτες του Ου Τσε Κα ( UCK ) δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο. Κόσοβο-Σερβία. Δεν έχω να πω κάτι άλλο.

4) Ο πόλεμος Ανεξαρτησίας της Κροατίας το 1991 θα πρέπει να θεωρείται εμφύλιος; και γιατί;

Όχι γιατί το ΝΑΤΟ ξεκάθαρα παρενέβη και στρατιωτικά με στόχο την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Εκτός αυτού δεν πολέμησαν Κροάτες με Κροάτες αλλά Σέρβοι με Κροάτες. Μπορεί να ανήκουν και οι δύο στην σερβοκροατική φυλή ( υποκατηγορία της Σλαβικής Φυλής που είναι με τη σειρά της υποκατηγορία της Λευκής Φυλής ) αλλά δεν παύουν να είναι διαφορετικές εθνότητες.

5) Η διάλυση της Γιουκοσλαβίας θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί; πώς/γιατί;

Όχι δεν θα μπορούσε. Και για αυτό τασσόμαστε υπέρ εθνικών κρατών με μία εθνική ταυτότητα, μία φυλή, μία θρησκεία, έναν πολιτισμό. Ειδάλλως αποσταθεροποιητικές τάσεις βγαίνουν στο προσκήνιο και αρχίζει το χάος. Το είδαμε να συμβαίνει ιστορικά και στις πολυεθνικές, πολυπολιτισμικές, πολυθρησκευτικές αυτοκρατορίες τι κατάληξη είχαν ( Ρωσσική, Οθωμανική, Αυστρο-Ουγγρική, Γερμανική Βρεττανική, Γαλλική Αυτοκρατορία ). Τι άλλο χρειάζεται για να καταλάβουν οι άνθρωποι πως ο πολυπολιτισμός δεν δουλεύει δεν ξέρω. Στη Γιουγκοσλαβία έγινε ένας χαμός καθολικών, ορθοδόξων και μουσουλμάνων, Αλβανών, Βοσνίων, Σέρβων, Κροατών που όσο η οικονομία πήγαινε καλά όλα μέλι γάλα και με το που άρχισε να μπατάρει λίγο το πράγμα έβγαλαν τα όπλα και έγιναν μπάχαλο.

 

[itsmet]

Ιδανικά όχι, ωστόσο σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να παραγκωνιστούν τα δικαιώματα των Σέρβων της Republika Srpska που είναι αναπόσπαστο μέρος της χώρας. Μία νέα ανάφλεξη της Βοσνίας θα θέσει σε κίνδυνο τα ήδη εύφλεκτα Βαλκάνια μιας που όλοι θα κοιτάξουν να πάρουν από τη «πίττα». Καμμία διάλυση χώρας δεν γίνεται ειρηνικά.


Όσο και αν ιδεολογικά διαφωνώ μαζί του μιας που εκτός από κομμουνιστής ήταν και αυτός που προσπάθησε να διαφοροποιήσει με ανιστόρητο τρόπο την Μακεδονική από την Ελληνική ταυτότητα, ο Τίτο υπήρξε φανταστικός ηγέτης για τη χώρα του. Αναδύθηκε ως μεγάλη προσωπικότητα μέσω της εθνικής αντιστάσεως του Εθνικοαπελευθερωτικού Στρατού ενάντια στον Γερμανό εισβολέα. Στα χρόνια του κατόρθωσε να διοικήσει αποτελεσματικά ένα πελώριο πολυεθνικό/πολυφυλετικό και πολυθρησκευτικό κράτος. Η Γιουγκοσλαβία από ένα σερβοκεντρικό κράτος που ήταν προ του Τίτο έγινε ομοσπονδιακό περίπου, σεβόμενο όλα τα μέρη του. Ο Τίτο δεν άφησε η χώρα του να γίνει σοβιετικός δορυφόρος όπως η Βουλγαρία. Έκανε έξυπνους ελιγμούς ανάμεσα σε Δυτικό και Ανατολικό Μπλοκ. Οι πολίτες είχαν καλή ποιότητα ζωής. Στα χρόνια του ιδρύθηκα 15 πανεπιστήμια ( προ Τίτο όλη η χώρα είχε 3 πανεπιστήμια, μετά τον Τίτο είχε 17 ), η χώρα έγινε υπολογίσιμη στρατιωτικά και πολλά άλλα έργα ( σιδηροδρομική γραμμή Ζάγκρεμπ-Βελιγραδίου, τραμ μεγαλουπόλεων κλπ ).


Η επανένωση του με τη Σερβία. Το Κόσοβο ήταν, είναι και θα είναι Σερβικό. Το έγκλημα της εθνοκαθάρσεως των Σέρβων από τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις σε συνεννόηση με τους Αλβανούς τρομοκράτες του Ου Τσε Κα ( UCK ) δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο. Κόσοβο-Σερβία. Δεν έχω να πω κάτι άλλο.


Όχι γιατί το ΝΑΤΟ ξεκάθαρα παρενέβη και στρατιωτικά με στόχο την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Εκτός αυτού δεν πολέμησαν Κροάτες με Κροάτες αλλά Σέρβοι με Κροάτες. Μπορεί να ανήκουν και οι δύο στην σερβοκροατική φυλή ( υποκατηγορία της Σλαβικής Φυλής που είναι με τη σειρά της υποκατηγορία της Λευκής Φυλής ) αλλά δεν παύουν να είναι διαφορετικές εθνότητες.


Όχι δεν θα μπορούσε. Και για αυτό τασσόμαστε υπέρ εθνικών κρατών με μία εθνική ταυτότητα, μία φυλή, μία θρησκεία, έναν πολιτισμό. Ειδάλλως αποσταθεροποιητικές τάσεις βγαίνουν στο προσκήνιο και αρχίζει το χάος. Το είδαμε να συμβαίνει ιστορικά και στις πολυεθνικές, πολυπολιτισμικές, πολυθρησκευτικές αυτοκρατορίες τι κατάληξη είχαν ( Ρωσσική, Οθωμανική, Αυστρο-Ουγγρική, Γερμανική Βρεττανική, Γαλλική Αυτοκρατορία ). Τι άλλο χρειάζεται για να καταλάβουν οι άνθρωποι πως ο πολυπολιτισμός δεν δουλεύει δεν ξέρω. Στη Γιουγκοσλαβία έγινε ένας χαμός καθολικών, ορθοδόξων και μουσουλμάνων, Αλβανών, Βοσνίων, Σέρβων, Κροατών που όσο η οικονομία πήγαινε καλά όλα μέλι γάλα και με το που άρχισε να μπατάρει λίγο το πράγμα έβγαλαν τα όπλα και έγιναν μπάχαλο.

ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!