Η ασάφεια των θέσεων εργασίας

[Zukov]

You have the skills, people will employ you. Get the skills.

Σε 5 χρονια που θα ζητιανευεις για το επιδομα επειδη ο AI overloard θα σε εχει καταστησει αχρηστη, τα ξαναλεμε

 

[Valder]

Σε 5 χρονια που θα ζητιανευεις για το επιδομα επειδη ο AI overloard θα σε εχει καταστησει αχρηστη, τα ξαναλεμε

Μην είσαι σκληρός.

Οι νέοι δεν ξέρουν να φτιάχνουν βιογραφικά. Και επίσης κατα διάφορα μίντια που αναμασούν συνεχώς το ίδιο ποίημα, 9 στις 10 καημένες επιχειρήσεις δεν μπορούν να βρουν εργατικό δυναμικό.

Και όλα αυτά συνοδευόμενα από τα soft skills που είναι εκ των ουκ άνευ για τους εργοδότες, όπως:


Teamwork
Play well with others
Be sensitive and have empathy
Emotional Intelligence
Ability to cooperate
Cooperational
Sensitive and Empathetic
Emotional
Get along with the team
Take powernaps and drink quinoa smoothies
Tree planting in Immitos Mountain
Be enthusiastic and cheer "I love my job"



Τεχνηέντως αγνοηθέντα τα:

Entry level / Junior positions με αρκετά χρόνια εμπειρία (τι σκατά εντρυ είναι με χρονια εμπειρία ακόμα να μου το εξηγήσουν κάποιοι επαρκώς), ή απαραιτήτως κάτω των Χ ετών κλπ, σε πολλές εταιρίες.

Υπενθυμίζεται ατυχής -κατά τη γνώμη μου- αγγελία στην ελληνική αγορά προ ετών:

Φταίτε πλεμπαίοι γιατι δεν είστε ενθουζιάστικ και δεν έχετε τα σοφτ σκιλλς για dogs and cats days at work.

Αμα ξέρατε να κάθεστε, όλα καλά.

 

[Nina-nana]

Η @Nina-nana μπορεί να έχει δίκιο σε ό,τι λέει αλλά κάπου χάνει αυτό το δίκιο.

Μα δεν υπερασπίζομαι κάποια θέση. Απλά περιγράφω πώς έχουν τα πράγματα. Αν θέλεις να κινηθείς μέσα στο υπάρχον πλαίσιο, πρέπει να το αναγνωρίσεις και να προσαρμοστείς σε αυτό. Αν συζητάμε το τι θα έπρεπε να γίνεται, αυτή είναι μια τελείως διαφορετική κουβέντα. Πάντως οι σπουδές και η δουλειά δεν είναι απαραίτητο να συνδέονται. Ο στόχος του Πανεπιστημίου δεν είναι να σου βρει θέση εργασίας και σίγουρα οι θέσεις εργασίας δεν θα προσαρμοστούν στο Πανεπιστήμιο. Αν γίνει προσαρμογή, θα γίνει αντίστροφα, δηλαδή το Πανεπιστήμιο θα προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του εργασιακού χώρου, αυτό όμως είναι δύσκολο γιατί οι αλλαγές στο χώρο εργασίας είναι συνεχείς και το Πανεπιστήμιο δυσκίνητο. Και φυσικά σε κάθε πανεπιστημιακή σχολή αντιστοιχούν 103456 θέσεις εργασίας. Είναι ουτοπικό να περιμένεις το Πανεπιστήμιο να προετοιμάσει τους φοιτητές για όλες αυτές τις διαφορετικές θέσεις.

Καταλαβαίνω, το βλέπετε ρεαλιστικά και έτσι πρέπει. Άρα μιλάμε για ένα εγγενές age-ism (και σε πιο ιδιαίτερες περιπτώσεις και able-ism).

Στην Ελλάδα, επειδή δεν υπάρχει εδραιωμένη η πρακτική της δια βίου μάθησης (και για άλλους λόγους) υπάρχει ένα σχετικό ageism, το οποίο άλλοτε είναι υπέρ των νέων και άλλοτε όχι.

Εκείνο που έχω πραγματικά κουραστεί να βλέπω -και αυτό είναι μια προσωπική άποψη- είναι η διαρκής πολιτικοποιημένη στοχοποίηση εκ φιλελευθέρας, των εργαζόμενων ή αναζητούντων εν πάση τη περιπτώσει εργασία αναφορικά με τα soft skills, σε φάση "εσείς φταίτε που δεν τα έχετε και οι καημένες οι επιχειρήσεις δεν βρίσκουν εργαζομένους" (με τα ευχολόγια που αποκαλούν αγγελίες)

Είναι αλήθεια όμως αυτό. Δεν τα έχετε τα soft skills. Μπαίνει νέος άνθρωπος σε ένα γραφείο και πρέπει να του δείξεις πώς να απαντάσει σε email, πώς να μιλάει στο τηλέφωνο, πώς να χρησιμοποιεί συρραπτικό, πώς να ντύνεται και πώς να μιλάει. Τα πιο απλά δηλαδή. Αυτό είναι πολύ κουραστικό και κοστοβόρο για μικρές επιχειρήσεις, γι αυτό πολλές αποφεύγουν τους νέους. Είσαστε too much work για τον μέσο εργοδότη.

Υπάρχει δηλαδή ένα ηθικό στοιχείο ευθύνης και εκπαίδευσης των νεων εργαζόμενων το οποίο στοχευμένα εκλείπει για να εξυπηρετεί την πολιτική αφρόκρεμα η οποία καταναλίσκει απερίσπαστη το νηφοκοκκόζωμον σε αγαστή συνεργασία και συμβίωση με τους ιδιώτες.

Δεν νομίζω πως το θέμα είναι πολιτικό, αλλά πρακτικό. Η εκπαίδευση των νέων εργαζόμενων είναι μια ευθύνη που θα έπρεπε όλοι να έχουμε, αλλά δυστυχώς το επαγγελματικό πλαίσιο στην Ελλάδα δεν επιτρέπει στη μέση επιχείρηση να αναλάβει και αυτή την ευθύνη. Αν είχαμε μεγαλύτερες επιχειρήσεις με οργανωμένα και στελεχωμένα τμήματα εκπαίδευσης, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα για τους νέους αποφοίτους. Δυστυχώς το μέγεθος και ο τρόπος λειτουργίας της αγοράς εργασίας δεν δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για να επιδείξουν οι μικρές επιχειρήσεις τέτοιες ευαισθησίες.

Αυτά είναι τα δεδομένα, είτε μας (σας) αρέσει είτε όχι.