Ευθανασία: υπέρ ή κατά;

[Eruyomo]

Δηλαδη γιατι να παραταθει η ζωη του για λιγους μηνες μονο, οταν αυτοι οι μηνες θα ειναι ισως οι χειροτεροι της ζωης του;

Γιατί σε αυτούς τους μήνες ίσως βρεθεί η θεραπεία και τελικά καταφέρει και ζήσει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[chris_90]

Γιατί σε αυτούς τους μήνες ίσως βρεθεί η θεραπεία και τελικά καταφέρει και ζήσει.

Και να βρεθει η θεραπεια, δεν νομιζω να ωφεληθει καποιος που βρισκεται στο τελευταιο σταδιο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eruyomo]

Και να βρεθει η θεραπεια, δεν νομιζω να ωφεληθει καποιος που βρισκεται στο τελευταιο σταδιο...

Kαι αν αυτή τελικά είναι τετοια ωστε να ωφελεί και αυτούς που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[chris_90]

Kαι αν αυτή τελικά είναι τετοια ωστε να ωφελεί και αυτούς που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο;

Λιγο απιθανο αυτο, αλλα αν ημουν ΣΙΓΟΥΡΟΣ οτι θα ζησει (η εστω οτι υπηρχε μεγαλη πιθανοτητα) τοτε θα εκανα τα παντα γι' αυτο. Αλλα οταν βλεπω εναν ανθρωπο να υποφερει, να μπαινοβγαινει στα νοσοκομεια και να και ξερω οτι παρολα αυτα ειναι θεμα ημερων να πεθανει, δεν αντεχω. Το θεωρω ματαιο να βασανιζεται τοσο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eruyomo]

Λιγο απιθανο αυτο, αλλα αν ημουν ΣΙΓΟΥΡΟΣ οτι θα ζησει (η εστω οτι υπηρχε μεγαλη πιθανοτητα) τοτε θα εκανα τα παντα γι' αυτο. Αλλα οταν βλεπω εναν ανθρωπο να υποφερει, να μπαινοβγαινει στα νοσοκομεια και να και ξερω οτι παρολα αυτα ειναι θεμα ημερων να πεθανει, δεν αντεχω. Το θεωρω ματαιο να βασανιζεται τοσο.

Δηλαδή μια μικρή πιθανότητα δεν αξίζει;
Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για οτιδήποτε αλλα τουλάχιστον πρέπει να ελπίζουμε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[chris_90]

Δηλαδή μια μικρή πιθανότητα δεν αξίζει;
Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για οτιδήποτε αλλα τουλάχιστον πρέπει να ελπίζουμε

Εδω παιζει ρολο το τι θελει ο ασθενης. Να ζησει μια ζωη μεσα στον πονο και την αβεβαιοτητα στη σκεψη μιας μικρης πιθανοτητας να επιζησει, η να διαλεξει την ευθανασια (και κατα συνεπεια τη λυτρωση μια ωρα αρχυτερα); Σε τετοιες στιγμες δεν εχουν ολοι την ιδια θεληση για ζωη... Εδω αυτοκτονουν και ανθρωποι υγιεστατοι (σωματικα τουλαχιστον).

Μαλλον η ψυχικη δυναμη που εχει ο καθενας παιζει σημαντικο ρολο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eruyomo]

Εδω παιζει ρολο το τι θελει ο ασθενης. Να ζησει μια ζωη μεσα στον πονο και την αβεβαιοτητα στη σκεψη μιας μικρης πιθανοτητας να επιζησει, η να διαλεξει την ευθανασια (και κατα συνεπεια τη λυτρωση μια ωρα αρχυτερα);

Θα συμφωνούσα κάπως με αυτό αν η επιλογή γινόταν απο πριν (τον βάζανε πχ να υπογράψει ένα χαρτί με το τι θέλει να γίνει σε περίπτωση που φανεί το δίλλημα) και όχι να φανεί ουσιαστικά σαν μονόδρομος όταν αρχίσει και υποφέρει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lola_29]

Υπέρ, μόνο αν ο ασθενής δώσει την συγκατάθεσή του...

Συγγνώμη ρε παιδιά, τι νόημα έχει να παρατείνουμε κατά 2-3 μέρες τη ζωή ενός ανθρώπου που νιώθει αβάσταχτους πόνους όλο το 24ωρο? Να παρατείνουμε το μαρτύριό του, για 3 μέρες τις οποίες θα τις περάσει ξαπλωμένος, με ένα σωρό μηχανήματα να τον κρατούν ζωντανό, για να έρθει αργά και βασανιστικά το τέλος?

Συμφωνώ με χίλια... Είναι τελείως βασανιστήριο... Έγω ίσως, κάποτε το εφάρμοζα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rafa Nadal]

Με την λογική αυτή, ο Stephen Hawking θα πρεπε να έχει αυτοκτονήσει εδώ και καιρό.

Επίσης και για αυτά τα άτομα, γίνονται προσπάθειες απο την επιστήμη για να καλυτερέυσει η ζωή τους. Παρ'όλα αυτά ένας άνθρωπος αξίζει μόνο ζωντανός, και ας βρίσκεται στην χειρότερη κατάσταση που μπορεί να υπάρξει.


Αυτό δεν είναι αξιοπρέπεια, αυτό είναι φεύγω ήρεμα και ήσυχα. Αξιοπρέπεια θα ήταν αν πέθαινε χωρίς να προδώσει ένα ιδανικό (αν και με αυτό διαφωνώ)



Και άρα να κάνουμε τον άλλο δολοφόνο επειδη εμείς εγκαταλείψαμε κάθε ελπίδα.

Για σκέψου λιγάκι αν βρισκόσουν εσύ σε αυτήν τη θέση...Κ τέλος ο οργανισμός δεν έχει ούτε νου ούτε λογική ούτε σκέψη...Αυτά ανήκουν στον άνθρωπο σαν πνευματικό ον κ η ανάγκη για ευθανασία δεν πηγάζει μόνο από τον πόνο που είναι λογικό κάποιος να θέλει να απαλλαχτεί αλλά επίσης κ από τη δυστυχισμένη ζωή...

Δεν νομίζω ούτε εγώ ούτε εσύ οτι μπορούμε να καταλάβουμε το πως νιώθει κάποιος που βρίσκεται σε αυτήν την θέση. Η δυστυχισμένη ζωή μπορεί να γίνει ευτυχισμένη ζωή . Ο θάνατος παραμένει χωρίς χαρακτηρισμό σε όλες τις περιπτώσεις.

Για να σαι τόσο σίγουρος μάλλον έχεις κάποιες εμπειρίες. Care to share;

Ναι είναι αλήθεια ότι έχω κάποια εμπειρία αλλά αυτό δε σε αφορά...Κ τα όσα λες απλά με βρίσκουν πολύ αντίθετο...Αν διαβάσεις λίγο περισσότερο ίσως αλλάξεις κ άποψη..Άκου εκεί αξιοπρεπής θάνατος είναι φεύγω χωρις να προδώσω ιδανικά...Ή ο άνθρωπος έχει αξία όταν είναι μόνο ζωντανός...Από ένα σημείο κ μετά λες έλεος...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eruyomo]

Ναι είναι αλήθεια ότι έχω κάποια εμπειρία αλλά αυτό δε σε αφορά...Κ τα όσα λες απλά με βρίσκουν πολύ αντίθετο...Αν διαβάσεις λίγο περισσότερο ίσως αλλάξεις κ άποψη..Άκου εκεί αξιοπρεπής θάνατος είναι φεύγω χωρις να προδώσω ιδανικά...Ή ο άνθρωπος έχει αξία όταν είναι μόνο ζωντανός...Από ένα σημείο κ μετά λες έλεος...

Ήσουν ποτέ ετοιμοθάνατος με φριχτούς πόνους και τελικά μετάνιωσες που σε σώσανε;

Σε ευχαριστώ που απάντησες με κάποιο επιχείρημα.

Human dignity refers to a state of righteousness, integrity, or virtue in human beings. The term dignity is defined as "the state of being worthy of honour or respect"

Για να ξέρουμε πως να χρησιμοποιούμε και τις λέξεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rafa Nadal]

Ήσουν ποτέ ετοιμοθάνατος με φριχτούς πόνους και τελικά μετάνιωσες που σε σώσανε;

Σε ευχαριστώ που απάντησες με κάποιο επιχείρημα.



Για να ξέρουμε πως να χρησιμοποιούμε και τις λέξεις.

Δεν ήμουν ποτέ εγώ ετοιμοθάνατος...Δε ζούμε όμως τη ζωή τη δική μας αλλά κ τη ζωή των γύρω μας αυτών που αγαπάμε...Οι ειρωνίες σου αλλού...Αν θες να συζητήσουμε θα συζητήσουμε περα απο φτηνές ειρωνίες εκτός αν αυτό ξέρεις να κάνεις μόνο κ δεν μπορείς να δεις τα πράγματα σε βάθος που θα είναι κρίμα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eruyomo]

Δεν ήμουν ποτέ εγώ ετοιμοθάνατος...Δε ζούμε όμως τη ζωή τη δική μας αλλά κ τη ζωή των γύρω μας αυτών που αγαπάμε...Οι ειρωνίες σου αλλού...Αν θες να συζητήσουμε θα συζητήσουμε περα απο φτηνές ειρωνίες εκτός αν αυτό ξέρεις να κάνεις μόνο κ δεν μπορείς να δεις τα πράγματα σε βάθος που θα είναι κρίμα...

[offtopic]
Θα με συγχωρέσεις αλλα έχω το κακό συνήθειο να απαντάω στο ίδιο στυλάκι που μου μιλάνε

Αν θες να συζητήσουμε για κάτι γράψε κάτι που να έχει νόημα (δεν θεωρείται αυτονόητο το οτι είναι γεμάτο με τελίτσες '...' οτι έχει αυτόματα και βαθύτατο νόημα) και στηρίζεται κάπου.
[/offtopic]

Anyway, η συζήτηση γίνεται για την συζήτηση. Άποψη μου είναι (και δεν πρόκειται να αλλάξει) οτι το υπέρτατο αγαθό είναι η ζωή. Αξίζει να υποφέρεις παραπάνω και να κρατηθείς σε αυτή, πόσο μάλιστα στο οτι δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει μετα θάνατον η ακόμα και αν συμβαίνει κάτι. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να πει με σιγουριά αν τελικά με την ευθανασία λυτρώνεις κάποιον ή τον καταδικάζεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[alkmini]

Είμαι ύπερ μόνο αν συμφωνεί ο ασθενής, δικιά του ζωή είναι, οι άλλοι δεν έχουν δικαίωμα να την πάρουν αν αυτός δε το ζητήσει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rafa Nadal]

[offtopic]
Θα με συγχωρέσεις αλλα έχω το κακό συνήθειο να απαντάω στο ίδιο στυλάκι που μου μιλάνε

Αν θες να συζητήσουμε για κάτι γράψε κάτι που να έχει νόημα (δεν θεωρείται αυτονόητο το οτι είναι γεμάτο με τελίτσες '...' οτι έχει αυτόματα και βαθύτατο νόημα) και στηρίζεται κάπου.
[/offtopic]

Anyway, η συζήτηση γίνεται για την συζήτηση. Άποψη μου είναι (και δεν πρόκειται να αλλάξει) οτι το υπέρτατο αγαθό είναι η ζωή. Αξίζει να υποφέρεις παραπάνω και να κρατηθείς σε αυτή, πόσο μάλιστα στο οτι δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει μετα θάνατον η ακόμα και αν συμβαίνει κάτι. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να πει με σιγουριά αν τελικά με την ευθανασία λυτρώνεις κάποιον ή τον καταδικάζεις.

Καλά πάνε εσύ βρες κάποιον με τόσα προβλήματα που η ευθανασία φαντάζει η μόνη λύση κ πες του αυτά τα χαζά υπέρτατο αγαθό είναι η ζωή κ αξίζει να υποφέρεις παραπάνω να δούμε αν θα σε διώξουν με τις κλωτσιές ή όχι...
Τεσπα...Πολύ οφφτοπικ κ καιρός να γυρίσουμε στα ον...
-----------------------------------------

Είμαι ύπερ μόνο αν συμφωνεί ο ασθενής, δικιά του ζωή είναι, οι άλλοι δεν έχουν δικαίωμα να την πάρουν αν αυτός δε το ζητήσει...

Συμφωνώ...Έφερα κ το παράδειγμα της Ολλανδίας που πολλές ευθανασίες γίνανε χωρίς τη συγκατάθεση του ασθενούς...Πράγμα που δεν το επικροτεί κανένας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[~kynthia]

Νομίζω πως ο Eruyomo έχει δίκιο σε πολλά σημεία - το ένστικτο της επιβίωσης είναι το εντονότερο στον άνθρωπο. Με αυτή την έννοια εξάλλου, το υπέρτατο αγαθό είναι η ζωή.
Απ' την άλλη όμως, (ερχόμαστε πιο πολύ στα νερά της Krou) μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος σ' ένα σημείο που να μην νιώθει ότι ζει, ή, αν μη τι άλλο, ότι αυτά που χάνει είναι περισσότερα απ' αυτά που κερδίζει με το να παραμένει στη ζωή.
Σ' αυτή την περίπτωση, εάν θεωρήσουμε ότι κάποιος μπορεί να μας πείσει για την πίστη του στην απόφασή του αυτή, δεν νομίζω πως υπάρχει λόγος να δυσχεραίνουμε την κατάσταση επιβάλλοντάς του κάτι που δεν αντέχει πια, ακόμα κι αν αυτό είναι η ζωή.

Σίγουρα, δεν υπάρχει πιο αμετάκλητη πράξη απ' αυτή, και θα είναι πιο πολύ αυτοκτονία παρά οτιδήποτε άλλο. Η διαφορά είναι όμως πως η ευθανασία μπορεί να γίνει με την 'συγκατάθεση' των δικών σου ανθρώπων,
ή τουλάχιστον με την αποδοχή τους στην απόφαση αυτή, έτσι ώστε να τους προετοιμάσεις εσύ για το τέλος, και να το κάνεις όσο γίνεται λιγότερο οδυνηρό για εκείνους.


[υπάρχει και μια σχετική ταινία, λέγεται 'Η θάλασσα μέσα μου' (Mar adentro), πολύ έντονη και ενδιαφέρουσα, αν και μάλλον μονόπλευρη ως προς την άποψη του σκηνοθέτη υπέρ της ευθανασίας]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[PIL]

Εγω θα ελεγα πως ειμαι κατα της ευθανασιας.Η ζωη ανηκει στον καθε ανθρωπο και αποφασιζει για τις τυχες του, ομως ας μη λησμονουμε οτι κανεις δεν εχει δικαιωμα να αφαιρει τη ζωη αλλου ακομα και με τη συγκαταθεση του.Η ζωη ειναι ενα απο τα υψιστα αγαθατο οποιο δεν αποκτουμε,αλλα μας δινεται
Ειναι λογικο να υπαρχει λυπη και θλιψη οταν ενας συγγενης ποναει και γενικοτερα βασανιζεται,αλλα παντοτε πρεπει να ελπιζουμε οτι θα το ξεπερασει ακομα κι αν ειναι ιατρικα "τελειωμενος".

Αλλωστε η ελπιδα πεθαινει παντοτε τελευταια.

Υπαρχουν περιπτωσεις που καποιος,ακομα κι απο κωμα επειτα απο παρα πολλα χρονια,καταφερε να επανακαμψει.Παντοτε μπορει να συμβει κατι που χαρακτηριζουμε ως ιατρικο θαυμα.

Στην Ελλαδα παντως,η ευθανασια ειναι ποινικο αδικημα και διωκεται ο γιατρος που την εκτελει,ακομα κι αν ο ασθενης εχει δωσει τη συγκαταθεση του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crookshanks]

Αλλά όμως ποιο το νόημα του να ζει κάποιος μέσα στα βάσανα και στα σωληνάκια του νοσοκομείου; Ο καθένας μας έχει μια αξιοπρέπεια, και μπορεί να θέλει να ζήσει τις τελευταίες του στιγμές έξω στον ήλιο, στην εξοχή, ανάμεσα στα λουλούδια και στη φύση, και όχι στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου.

Είναι αμφιλεγόμενο το εάν κάποιος που βρίσκεται σε κώμα μπορεί να επικοινωνήσει με το περιβάλλον του, γι' αυτό και δεν τίθεται θέμα ευθανασίας σε αυτές τις περιπτώσεις. Ίσως στο μέλλον, με την περαιτέρω εξέλιξη της νευροϊατρικής, να γίνει εφικτό αυτό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Iridoni]

Κατα τη γνωμη μου για να γινει ευθανασια πρεπει το ατομο να εχει καποιο πολυ σοβαρο προβλημα και ας πουμε να μν αντεχει αλλο απο τους πονους.σε πια τετοια περιπτωση ομως δεν μπορεις να τν ακουσεις γτ αυτος το μονο που σκεφτεται ειναι να τελειωσει τη ζωη του ηρεμα και να απαλαχτει απο τους πονους.ακριβως για αυτο δν θα το ενεκρινα ποτε!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kuroshitsuji]

Προσωπικα πιστευω οτι ο καθε ανθρωπος οπως εχει δικαιωμα στη ζωη εχει δικαιωμα και στο θανατο.Ολοι θα επρεπε να εχουν δικαιωμα στην ευθανασια(σωματικα αρρωστοι και μη).Η ζωη του καθενος ειναι αποκλειστικα δικη του και δικη του ειναι κι η αποφαση τι θα την κανει.Ποιοι νομιζουν οτι ειναι δηλ. αυτοι που θα βαζουν προυποθεσεις για το ποτε επιτρεπεται σε καποιον να πεθανει?Κι εφοσον αν καποιος θελει πραγματικα να πεθανει θα το κανει γιατι να τον ωθησουμε σε μια επωδυνη αυτοκτονια ενω τα βασανα του μπορουν να τελιωσουν με το τσιμπημα μιας βελονας?
Αλλα οχι βεβαια!Ο καθε ασχετος ξερει καλυτερα απο τον ιδιο τον ανθρωπο που υποφερει τι ειναι καλυτερο γι'αυτον! (ειρωνια)
Φασιστες που φορατε τη μασκα της ευαισθησιας,ντροπη σας...
-----------------------------------------

[offtopic]
Άποψη μου είναι (και δεν πρόκειται να αλλάξει) οτι το υπέρτατο αγαθό είναι η ζωή.

:nono: Επειδη οι περισσοτεροι αυτο πιστευουν γι'αυτο παει ο κοσμος κατα διαολου...Οταν βαζεις τη ζωη μπροστα απο αξιες οπως η αξιοπρεπια κι η ελευθερια ειναι επομενο εξαλλου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[persi]

Kι εγώ έχω τη ζωή σαν το μεγαλύτερο αγαθό. Αν ο σκύλος μου ήταν άρρωστος και δεν θα ζούσε για πάνω από 1 μήνα, δεν λέω πως θα το έκανα, αν και μέσα μου θα ήξερα ότι θα ήταν καλύτερα έτσι. Εύχομαι να μην έρθω ποτέ στο δίλημμα. Και θα προσπαθήσω με κάθε τρόπο να το αποφύγω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.