Ανησυχώ για το μέλλον μου.

[logansnesoberi]

Αν και cliche as hell, δυστυχώς το περνώ.

Επειδή δεν θέλω να μακρυγορώ, ας φτάσουμε στο κυρίως θέμα.

Είμαι ο Λόγκαν, 17 χρονών και έχω πεθάνει από το άγχος για τις Πανελλαδικές του 24. Ξέρω, χαζό να ανησυχώ από τώρα καθώς εχω τουλάχιστον έναν χρόνο αλλά πραγματικά φοβάμαι. Δεν ξέρω τι να κάνω. Από το άγχος μου δεν μπορώ να κοιμηθώ κανονικά πλέον. Νιώθω ότι πρέπει να υπερβώ έναν στόχο που.. ούτε καν τον πιάνω. Ακόμη και το 14 μου φαίνεται δύσκολο πλέον, που την προηγούμενη χρονία έπιανα και το 18 στο ντούκου. Είναι σαν να έχασα ξαφνικά κάθε γνώση που είχα στα μαθηματικά, στην γλώσσα, και τώρα στην οικονομία και την πληροφορική ύστερα από τα καλοκαιρινά.

Δεν ξέρω τι σχολή θέλω, δεν ξέρω αν θέλω να δώσω, δεν ξέρω αν το κάνω για εμένα ή αν το κάνω για τους γονείς μου.

Φοβάμαι τόσο πολύ που υπάρχει ενδεχόμενο να κάνω κάτι λάθος και να τους απογοητεύσω όλους.

Κανονικά δεν πρέπει να φοβάμαι από τώρα, όπως ανέφερα και νωρίτερα, αλλά από τώρα σκέφτομαι τις απαιτήσεις, την αδυναμία που μπορεί να έχω στο να ρυθμίσω τον χρόνο μου για το διάβασμα. Αν δεν τα καταφέρω; Αν δεν ειναι αρκετή η προσπάθειά μου;

Φοβάμαι άσχημα, μόνο αυτό έχω να πω.

 

[Γιαννουλάκης]

Αν και cliche as hell, δυστυχώς το περνώ.

Επειδή δεν θέλω να μακρυγορώ, ας φτάσουμε στο κυρίως θέμα.

Είμαι ο Λόγκαν, 17 χρονών και έχω πεθάνει από το άγχος για τις Πανελλαδικές του 24. Ξέρω, χαζό να ανησυχώ από τώρα καθώς εχω τουλάχιστον έναν χρόνο αλλά πραγματικά φοβάμαι. Δεν ξέρω τι να κάνω. Από το άγχος μου δεν μπορώ να κοιμηθώ κανονικά πλέον. Νιώθω ότι πρέπει να υπερβώ έναν στόχο που.. ούτε καν τον πιάνω. Ακόμη και το 14 μου φαίνεται δύσκολο πλέον, που την προηγούμενη χρονία έπιανα και το 18 στο ντούκου. Είναι σαν να έχασα ξαφνικά κάθε γνώση που είχα στα μαθηματικά, στην γλώσσα, και τώρα στην οικονομία και την πληροφορική ύστερα από τα καλοκαιρινά.

Δεν ξέρω τι σχολή θέλω, δεν ξέρω αν θέλω να δώσω, δεν ξέρω αν το κάνω για εμένα ή αν το κάνω για τους γονείς μου.

Φοβάμαι τόσο πολύ που υπάρχει ενδεχόμενο να κάνω κάτι λάθος και να τους απογοητεύσω όλους.

Κανονικά δεν πρέπει να φοβάμαι από τώρα, όπως ανέφερα και νωρίτερα, αλλά από τώρα σκέφτομαι τις απαιτήσεις, την αδυναμία που μπορεί να έχω στο να ρυθμίσω τον χρόνο μου για το διάβασμα. Αν δεν τα καταφέρω; Αν δεν ειναι αρκετή η προσπάθειά μου;

Φοβάμαι άσχημα, μόνο αυτό έχω να πω.

Καλησπέρα, λυπάμαι που βιώνεις μια τέτοια κατάσταση, εγώ προτείνω να κάνεις ένα τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού για να δεις τι θες, αν θες κάτι, και έπειτα να μιλήσεις με έναν ψυχολόγο και με τους γονείς σου για το συναισθηματικό κομμάτι. Εύχομαι να βοήθησα!!

 

[GeorgePap2003]

Δεν ξέρω τι σχολή θέλω,

Οικονομικών επιστημών...γενικό τμήμα και είσαι πένα

 

[littlefungi]

Αν και cliche as hell, δυστυχώς το περνώ.

Επειδή δεν θέλω να μακρυγορώ, ας φτάσουμε στο κυρίως θέμα.

Είμαι ο Λόγκαν, 17 χρονών και έχω πεθάνει από το άγχος για τις Πανελλαδικές του 24. Ξέρω, χαζό να ανησυχώ από τώρα καθώς εχω τουλάχιστον έναν χρόνο αλλά πραγματικά φοβάμαι. Δεν ξέρω τι να κάνω. Από το άγχος μου δεν μπορώ να κοιμηθώ κανονικά πλέον. Νιώθω ότι πρέπει να υπερβώ έναν στόχο που.. ούτε καν τον πιάνω. Ακόμη και το 14 μου φαίνεται δύσκολο πλέον, που την προηγούμενη χρονία έπιανα και το 18 στο ντούκου. Είναι σαν να έχασα ξαφνικά κάθε γνώση που είχα στα μαθηματικά, στην γλώσσα, και τώρα στην οικονομία και την πληροφορική ύστερα από τα καλοκαιρινά.

Δεν ξέρω τι σχολή θέλω, δεν ξέρω αν θέλω να δώσω, δεν ξέρω αν το κάνω για εμένα ή αν το κάνω για τους γονείς μου.

Φοβάμαι τόσο πολύ που υπάρχει ενδεχόμενο να κάνω κάτι λάθος και να τους απογοητεύσω όλους.

Κανονικά δεν πρέπει να φοβάμαι από τώρα, όπως ανέφερα και νωρίτερα, αλλά από τώρα σκέφτομαι τις απαιτήσεις, την αδυναμία που μπορεί να έχω στο να ρυθμίσω τον χρόνο μου για το διάβασμα. Αν δεν τα καταφέρω; Αν δεν ειναι αρκετή η προσπάθειά μου;

Φοβάμαι άσχημα, μόνο αυτό έχω να πω.

Νομίζω όλοι μας την περάσαμε αυτή την φαση. Όλοι νιώσαμε έτσι. Οι πανελλήνιες είναι τρομαχτικό πράγμα. Το να μην ξέρεις τι θα συμβεί στο μέλλον είναι δύσκολο και ίσως ήταν και για μένα το πιο ψυχοφθόρο.
Δεν είσαι μόνος, πολλοί συνομήλικοί σου που δίνουν πρώτη φορά πανελλήνιες νιώθουν έτσι.

Όταν περάσουν λίγα χρόνια θα δεις πως δεν ήταν τόσο σοβαρά τα πράγματα. Να πω και γω κάτι κλισέ, οι πανελλήνιες όντως δεν είναι το τέλος. Το λέω αυτό βέβαια, ενώ έχω περάσει αμέτρητα βράδια κλαίγοντας επειδή δεν πέρασα στη σχολή που ήθελα την πρώτη φορά. Αλλά εγώ ήθελα κάτι πολύ συγκεκριμένο και δεν υπήρχε περίπτωση να αλλάξω γνώμη. Εσύ βέβαια λες ότι δεν είσαι σίγουρος για σχολή ακόμα, που φυσικά είναι νωρίς, οπότε προσπάθησε να συγκεντρωθείς στην προετοιμασία και άφησε την επιλογή σχολής για δευτερεύον στόχο.

Πάρε μια ανάσα, αν έχεις κάποιον στη ζωή σου συζήτησέ μαζί του για αυτά που νιώθεις, βγες για ένα περπάτημα.
Τέλος προσπάθησε να κάνεις το καλύτερο που μπορείς, αν βλέπεις τα δύσκολα μίλησε με τους καθηγητές σου και πες τους ότι χρειάζεσαι παραπάνω βοήθεια. Σημασία έχει να ξέρεις εσύ ότι προσπάθησες και έκανες το καλύτερο που μπορούσες ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

 

[Samael]

Αν και cliche as hell, δυστυχώς το περνώ.

Επειδή δεν θέλω να μακρυγορώ, ας φτάσουμε στο κυρίως θέμα.

Είμαι ο Λόγκαν, 17 χρονών και έχω πεθάνει από το άγχος για τις Πανελλαδικές του 24. Ξέρω, χαζό να ανησυχώ από τώρα καθώς εχω τουλάχιστον έναν χρόνο αλλά πραγματικά φοβάμαι. Δεν ξέρω τι να κάνω. Από το άγχος μου δεν μπορώ να κοιμηθώ κανονικά πλέον. Νιώθω ότι πρέπει να υπερβώ έναν στόχο που.. ούτε καν τον πιάνω. Ακόμη και το 14 μου φαίνεται δύσκολο πλέον, που την προηγούμενη χρονία έπιανα και το 18 στο ντούκου. Είναι σαν να έχασα ξαφνικά κάθε γνώση που είχα στα μαθηματικά, στην γλώσσα, και τώρα στην οικονομία και την πληροφορική ύστερα από τα καλοκαιρινά.

Δεν ξέρω τι σχολή θέλω, δεν ξέρω αν θέλω να δώσω, δεν ξέρω αν το κάνω για εμένα ή αν το κάνω για τους γονείς μου.

Φοβάμαι τόσο πολύ που υπάρχει ενδεχόμενο να κάνω κάτι λάθος και να τους απογοητεύσω όλους.

Κανονικά δεν πρέπει να φοβάμαι από τώρα, όπως ανέφερα και νωρίτερα, αλλά από τώρα σκέφτομαι τις απαιτήσεις, την αδυναμία που μπορεί να έχω στο να ρυθμίσω τον χρόνο μου για το διάβασμα. Αν δεν τα καταφέρω; Αν δεν ειναι αρκετή η προσπάθειά μου;

Φοβάμαι άσχημα, μόνο αυτό έχω να πω.

Honestly φιλαράκι εαν δεν ξέρεις τι θες , μην δώσεις ακόμα .
Τελείωσε το σχολείο , πήγαινε στρατό - όλοι θα πρέπει να το κάνουν αυτό οπότε δεν μένεις πίσω - ή πιάσε μια δουλειά , και ταυτόχρονα εξερεύνησε τις επιλογές σου . Ποιος είπε οτι στα 17 υποχρεούσαι να πάρεις απόφαση για το τι να σπουδάσεις εαν δεν θες ή εαν δεν είσαι σίγουρος ; Είναι η πιο safe επιλογή γιατί δεν θα απογοητευτείς εαν δεν περάσεις κάπου καλά ( πολύ συχνό φαινόμενο για όσα παιδιά δεν ξέρουν τι σχολή θέλουν καθώς δεν έχουν πραγματικό κίνητρο) , ενώ ταυτόχρονα δεν θα χαλάσεις άδικα χρήματα σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα .

 

[Steliosgkougkou]

Συμφωνώ και εγώ με τον @Samael νομίζω αν δεν έχεις ιδέα , δώσε του χρόνου.

 

[logansnesoberi]

Ευχαριστώ σε όλους για τις απαντήσεις σας, πραγματικά είμαι ευγνώμων για την γνώμη και τα σχόλια σας. Λογικά θα αποφασίσω σε 1-2 εβδομάδες αν το κοιτάξω σφαιρικά.

Σας εύχομαι τα καλύτερα και καλή σταδιοδρομία!

 

[lent000]

Αν και cliche as hell, δυστυχώς το περνώ.

Επειδή δεν θέλω να μακρυγορώ, ας φτάσουμε στο κυρίως θέμα.

Είμαι ο Λόγκαν, 17 χρονών και έχω πεθάνει από το άγχος για τις Πανελλαδικές του 24. Ξέρω, χαζό να ανησυχώ από τώρα καθώς εχω τουλάχιστον έναν χρόνο αλλά πραγματικά φοβάμαι. Δεν ξέρω τι να κάνω. Από το άγχος μου δεν μπορώ να κοιμηθώ κανονικά πλέον. Νιώθω ότι πρέπει να υπερβώ έναν στόχο που.. ούτε καν τον πιάνω. Ακόμη και το 14 μου φαίνεται δύσκολο πλέον, που την προηγούμενη χρονία έπιανα και το 18 στο ντούκου. Είναι σαν να έχασα ξαφνικά κάθε γνώση που είχα στα μαθηματικά, στην γλώσσα, και τώρα στην οικονομία και την πληροφορική ύστερα από τα καλοκαιρινά.

Δεν ξέρω τι σχολή θέλω, δεν ξέρω αν θέλω να δώσω, δεν ξέρω αν το κάνω για εμένα ή αν το κάνω για τους γονείς μου.

Φοβάμαι τόσο πολύ που υπάρχει ενδεχόμενο να κάνω κάτι λάθος και να τους απογοητεύσω όλους.

Κανονικά δεν πρέπει να φοβάμαι από τώρα, όπως ανέφερα και νωρίτερα, αλλά από τώρα σκέφτομαι τις απαιτήσεις, την αδυναμία που μπορεί να έχω στο να ρυθμίσω τον χρόνο μου για το διάβασμα. Αν δεν τα καταφέρω; Αν δεν ειναι αρκετή η προσπάθειά μου;

Φοβάμαι άσχημα, μόνο αυτό έχω να πω.

Δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσουν αυτά που θα πω αλλά:
1) προσπάθησε να απαλλαγείς από το άγχος, οι πανελλήνιες δεν είναι το τέλος. Θα γράψεις στα 18 και έχεις παρά πολλά χρόνια να ζήσεις την ζωή σου. Το νόημα είναι να ζήσεις ευτυχισμένος και να κάνεις κάτι που σου αρέσει.... Το άγχος είναι κακός σύμβουλος, γυρνάει και μετά σου δημιουργεί ψυχοσωματικό στρες....
2)αν είναι να δώσεις πανελλαδικές επειδή πρέπει και επειδή πρέπει να πετύχεις κλπ κλπ. Δεν υπάρχει πρέπει σε τέτοια πράγματα. Μιλάμε για μια ολόκληρη ζωή. Να δώσεις αν αυτό είναι που εσύ θες, να διαλέξεις την σχολή που θες επειδή εσένα σου αρέσει....
Η διαδικασία είναι δύσκολη και αγχωτική, αλλά δες το έτσι. Και η ίδια η ζωή έτσι είναι, έχει άγχος, στρες, χαρά, γέλιο, δάκρυα και κλάματα...
Απλά ηρέμησε και όλα τα άλλα θα έρθουν.
Έχε πίστη στον εαυτό σου, έχε πίστη. Όλα καλά θα πάνε. Αν έχεις πίστη σε εσένα μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Ελπίζω όλα να πάνε καλά για εσένα και στο εύχομαι

 

[smarw]

Η επιτυχία στις πανελλήνιες είναι υποκειμενική , σημασία έχει να διατηρείς τη ψυχική σου ηρεμία. Κάτσε σκέψου με ηρεμία σε ποιά σχολή θα σου άρεσε να φοιτήσεις και πάρτο πιο χαλαρά.Κανείς δεν έγραψε 18 και 19 στα πρώτα διαγωνίσματα. Όσα περισσότερα γράφεις τόσο θα βελτιώνεσαι.Αν δεν μπορέσεις να αποφασίσεις για σχολή μπορείς να μη δώσεις φέτος όπως σου είπαν οι προλαλήσαντες ή και να σκεφτείς άλλα επαγγέλματα που δεν σχετίζονται με αει.

 

[Ness]

Πρόταση μου είναι να μην προεξοφλήσεις τίποτα σχετικά με τη βαθμολογία στις Πανελλήνιες. Θα συμφωνήσω με τα παραπάνω μέλη, οι εξετάσεις δεν σηματοδοτούν το τέλος. Αν δεν μπορείς να διαχειριστείς την κατάσταση και εντέλει αποφασίσεις να μην δώσεις, δεν σε πήραν και τα χρόνια. Έχεις πολύ καιρό ακόμα για να ανακαλύψεις τι σου αρέσει πραγματικά. Εδώ βλέπεις να μπαίνουν στις σχολές στα 40 και στα 50. Και δεν είναι ντροπή. Όποιος και αν είναι τελικά ο δρόμος που θα ακολουθήσεις εύχομαι εξίσου τα καλύτερα.

 

[Κάμπια]

Ακόμη και το 14 μου φαίνεται δύσκολο πλέον, που την προηγούμενη χρονία έπιανα και το 18 στο ντούκου.

Μήπως έχεις κουραστεί από το διάβασμα; Αν είναι αυτό, κάνε ένα διάλειμμα γιατί πίστεψέ με δεν αξίζει να κουραστείς από τώρα. Κράτα τις δυνάμεις σου.

Δεν ξέρω τι σχολή θέλω, δεν ξέρω αν θέλω να δώσω, δεν ξέρω αν το κάνω για εμένα ή αν το κάνω για τους γονείς μου.

Έχεις χρόνο να το σκεφτείς, μην αγχώνεσαι. Πάντως ο,τι και να επιλέξεις κάντο για εσένα και όχι για τους γονείς σου. Δεν δίνουν αυτοί πανελλήνιες.

Μην πανικοβάλλεσαι και μην πελαγώνεις!

 

[GeorgePap2003]

@logansnesoberi δες τα τμήματα οικονομικής επιστήμης (είναι γενικά και σου δίνουν ευελιξία στο τι μπορείς να κανεις μετά)