Αναρχία

[st@vr@ki$]

Πιστευω πως κοινωνια χωρις αρχη ακομη και στο πολιτευμα της αμεσης δημοκρατιας δεν μπορει να υπαρξει.Απλα πρεπει να κατανοησουμε την εννοια της αρχης. Αρχη δεν ειναι ο καθε πολιτικος που με ρουσφετια προσπαθει να κρατηθεί στην εξουσια πατωντας επι πτωματων , αρχη δεν ειναι ο αστυνομικος που νιωθει οτι εχει εξουσια πυροβολωντας ενα αθωο παιδι, ουτε ο δικαστης που εχει 30 βιλλες απο τις δωροδοκιες.Οπως οραματιστηκε ο Σωκρατης και περιεγραψε ο Πλατων στην πολιτεια αρχοντες( αυτοι που ασκουν την εξουσια) θα πρεπει να τοποθετουνται απ το πληθος αυτοι που εχουν φτασει στον υψιστο βαθμο καλλιεργειας που εχουν οπλιστει με την πειρα της ζωης που μπορουν να διακρινουν ποιο ειναι το ωφελιμο και ποιο το βλαβερο για το συνολο που εκπροσωπούν και πανω απ ολα εχουν περάσει απο ενα σταδιο επιβλεψης της τηρησης των νομων. Βεβαια η αθλιοτητα της εποχης μας εχει διαστρευλωσει καποιες απο τις εννοιες του Σωκρατη οπως την λεξη αρχοντας η την αρχη η την επιβλεψη της τηρησης των νομων. Αν και αριστερος ιδεολογικα η αναρχια δεν με επεισε δεν με πειθει και δεν νομιζω να με πεισει ως μορφη κοινωνικης οργανωσης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leaperman]

Με βάση τα τελευταία σχόλια να προσθέσω ότι «αρχή», «εξουσία», όπως θέλετε πείτε το, δε σημαίνει απαραίτητα κακοδιαχείριση και εμφανής αυταρχισμός (αν και στην Ελλάδα αυτά θριαμβεύουν). Ο αναρχικός προφανώς και δεν εναντιώνεται στη διαφθορά της πολιτικής ζωής, εναντιώνεται στο διαχωρισμό κοινωνίας (η μεγάλη λαϊκή μάζα η οποία αδυνατεί να λάβει αποφάσεις για τον εαυτό της) και κράτους (μία μικρή, και προφανώς πλούσια, ελίτ η οποία αποφασίζει για λογαριασμό όλης της κοινωνίας). Στη δημοκρατική Αθήνα, σε έναν μόνο βαθμό βέβαια (αφού δεν συμμετείχαν γυναίκες, δούλοι, μέτοικοι και παιδιά), δεν υπήρχε τέτοιος διαχωρισμός. Με άλλα λόγια ο αναρχικός εναντιώνεται στο ίδιο το κράτος, όχι στο "κακό" κράτος, και επομένως υπάρχουν αναρχικοί ακόμα και στη Σουηδία (η οποία μαστίζεται κατά πολύ λιγότερο από αυταρχισμό, φτώχεια και κακοδιαχείριση σε σχέση με την Ελλάδα). Βλέπεις, σε πολλούς ανθρώπους δεν αρέσει να αποφασίζουν άλλοι γι' αυτούς μόνο και μόνο επειδή είναι πιο πλούσιοι. Εξάλλου είναι αρκετά προφανές ότι, διαχρονικά, η κυβερνώσα ελίτ πάνω απ' όλα τοποθετεί το δικό της οικονομικό συμφέρον και μετά το γενικό συμφέρον της κοινωνίας.

Ο Πλάτων, που αναφέρθηκε, ήταν «σεσημασμένος» ολιγαρχικός της εποχής. Αν εσύ αυτό το θεωρείς ορθό, αν θεωρείς δηλαδή ποθητό δικαίωμά σου να «άρχεις» ή να «άρχεσαι», σημαίνει ότι επικροτείς τη διαιώνιση της πολιτικοκοινωνικής ανισότητας και την ετεροθέσμιση της κοινωνίας (στην κοινωνία δηλαδή απαγορεύεται να δημιουργεί τους δικούς της θεσμούς, αυτοί της επιβάλλονται από άλλους όπως η ελίτ που ελέγχει το κράτος). Δεν το αξιολογώ, άποψή σου, το αφήνω στην κρίση του καθενός. Ο Πλάτων πάντως πίστευε ρητά σε μία πεφωτισμένη ελίτ που θα κυβερνούσε τον λαουτζίκο, κρατώντας τον δέσμιο μέσω ενός κράματος φιλοσοφίας και θρησκείας (φτιαγμένο φυσικά από τον ίδιο). Ως γνωστόν η πλατωνική φιλοσοφία βασιζόταν σε θρησκευτικού χαρακτήρα δόγματα που πρόβαλλαν ξάφνου από το νου του Πυθαγόρα και του Πλάτωνα, αξιώματα τα οποία θεωρούσε δεδομένα με ανεπίτρεπτο τρόπο (υπό μία σημερινή σκοπιά) και έχτιζε επάνω σε αυτά λογικές συνεπαγωγές. Η «Πολιτεία» του Πλάτωνα περιγράφει ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που τώρα μόνο φασιστικό θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε. Αυτά για την «προγονολατρεία» που διαιωνίζουν τα υπερανακριβή σχολικά βιβλία.

Τώρα απαντώ στις ερωτήσεις του, αρκετά ευέξαπτου, ZedBlue.
Πρώτα απ' όλα δε θέλω να επιβάλλω τις απόψεις μου στο φόρουμ, ειδικά σε ένα φόρουμ που απευθύνεται σε μαθητές οι οποίοι εύκολα επηρεάζονται από αυτά που ακούν τριγύρω λόγω ηλικίας. Απλώς εξηγώ, όσο μπορώ, τις θέσεις και την κατάσταση του σημερινού αναρχισμού γιατί υπάρχει τεράστια έλλειψη ενημέρωσης για το θέμα και μπόλικη παραφιλολογία. Επιπλέον παραθέτω ορισμένα δικά μου βιώματα.

Κατ' αρχάς, όπως διευκρίνισα, η κοινωνία δεν ταυτίζεται με το έθνος, το κράτος, ή τη σημαία (αυτό το συγκεκριμένο δεν είναι αναρχική θέση, είναι επιστημονικό γεγονός). Γι' αυτό και κάποιος άνετα μπορεί να αισθάνεται Έλληνας, από τη στιγμή που μεγάλωσε σε αυτή τη γωνιά του κόσμου μιλώντας ελληνικά, χωρίς να ενθουσιάζεται για τις νίκες της Εθνικής Ποδοσφαίρου, τις χριστιανικές παραδόσεις, την υποτιθέμενη έχθρα του ελληνικού κράτους και των συνοδοιπόρων του με τις αντίστοιχες κλίκες του τουρκικού / βουλγαρικού / σλαβομακεδονικού κλπ κράτους. Επομένως δεν καταλαβαίνω γιατί με προτρέπεις να φύγω από τη χώρα μου καθώς, όπως λες, "δεν αισθάνομαι Έλληνας". Ήμαρτον, οι χρυσαυγίτες χρησιμοποιούν τέτοιου επιπέδου επιχειρήματα (δε σε λέω ακροδεξιό, για να μην παρεξηγούμαστε, απλώς κάνω παραλληλισμό). Επαναλαμβάνω: η κοινωνία δεν ταυτίζεται με το έθνος, το κράτος, ή τη σημαία.

Επομένως ο εμπρησμός της σημαίας, που όπως διευκρίνισα αποτελεί πράξη συμβολικού ακτιβισμού και όχι "ανεγκέφαλου φανατισμού" ή "ανθελληνισμού" και άλλες χαζομάρες, δηλώνει δύο πράγματα:
α) την αντίθεση στην ιδεολογία του εθνικισμού (μέσω της οποίας οικοδομήθηκαν τα έθνη και τα εθνικά κράτη από τους φιλελεύθερους της περιόδου 1792-1919)
α) την αντίθεση στον εξουσιαστικό μηχανισμό που είναι το κράτος (από τη στιγμή που η σημαία είναι σύμβολο ενός εθνικού κράτους)

Εξηγούμαι αναλυτικότερα (ακολουθεί κατεβατό):
************************************************************************
Μία συνεκτική εθνότητα συγκροτείται σε έθνος με τη συμβολή της ιδεολογίας του εθνικισμού, ενώ η κατασκευή των εθνών συμβαδίζει και αλληλοσυμπληρώνεται με την οικοδόμηση των αντίστοιχων εθνικών κρατών. Η εμφάνιση ενός τέτοιου εθνικισμού προϋποθέτει την ύπαρξη μίας εθνότητας αλλά και επιπλέον συνθηκών: απαιτεί μία συμπαγή κοινωνία με κοινή οικονομία, αίσθηση αλληλεγγύης και κοινού συμφέροντος, καθώς και λαϊκή διάθεση για μετάβαση από δυναστικό, οικουμενικό ή τοπικιστικό σε εθνικό κράτος. Προδιαγράφει την κατασκευή μίας «εθνικά αποδεκτής», υποκειμενικής ιστορικής αφήγησης, προωθεί –με τη βία αν χρειάζεται– μία καθολική εθνοτική ομογενοποίηση και αξιώνει το απαραβίαστο των συνόρων του νέου κρατικού μορφώματος.</p>

Στη Δύση ο αριστοκρατικός φεουδαλισμός του Μεσαίωνα, ο οποίος ευνοούσε δυναστικά και τοπικιστικά κράτη, καθώς και η πολιτισμική επικυριαρχία (και κατά τόπους συγκυβέρνηση) της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, με τον υπερεθνικό και οικουμενικό χαρακτήρα της, απέτρεψαν την εμφάνιση της ιδέας του έθνους μέχρι την Αναγέννηση (16ος μ. Χ. αιώνας), το συμβατικό τέλος του Μεσαίωνα και την απαρχή των Νέων Χρόνων. Τότε αρχίζει μία σταδιακή έξοδος από τις μεσαιωνικές συνθήκες και μία επανασύνδεση με τον αρχαίο ελληνορωμαϊκό πολιτισμό, ο οποίος από κοινού με το χριστιανισμό αρχίζει να θεωρείται θεμέλιο της ευρωπαϊκής ταυτότητας. Από τότε και στο εξής κερδίζει διαρκώς έδαφος ένας ορθολογικός εκσυγχρονισμός της λαϊκής σκέψης ο οποίος έρχεται σε ρήξη με τη μεσαιωνική παράδοση και τη θρησκεία, ενώ βαθμιαία εξαπλώνεται στην κοινωνία μία απομάγευση της αντίληψης για τον κόσμο και το υπερβατικό αποκαθηλώνεται ως πηγή αξιών και ερμηνειών για να αντικατασταθεί από την υλική πραγματικότητα, την επιστήμη και τον ίδιο τον Άνθρωπο. Ταυτόχρονα προχωρά ταχύτατα ένας καπιταλιστικός μετασχηματισμός της οικονομίας που αναβαθμίζει την πολιτική σημασία της αστικής τάξης και αδυνατίζει το παλαιό φεουδαλικό καθεστώς. Η πίστη και η συντήρηση αντικαθίστανται από την πρόοδο και την αλλαγή ως υπέρτατες αξίες, ενώ ο ατομικισμός και ο φιλελευθερισμός αναπτύσσονται ως πρωτοποριακές, ριζοσπαστικές ιδέες που οδηγούν μακροπρόθεσμα σε ανοιχτές, δυναμικές και πιο αξιοκρατικές κοινωνίες.

Οι διαδικασίες αυτές, η «νεωτερικότητα», κορυφώνονται με το Διαφωτισμό του 18ου αιώνα, ιδεολογικό άλλοθι του καπιταλισμού, των μεγαλοαστών και της αποικιοκρατίας, καθώς η Δυτική Ευρώπη αυτοαναγορεύεται νεωτερική πολιτισμική οντότητα και, με τη βοήθεια της ολοένα και πιο εξελιγμένης σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο τεχνολογίας της, υποτιμά οτιδήποτε μη ευρωπαϊκό ως πρωτόγονο. Ο ώριμος καπιταλισμός και οι νέες τεχνολογίες συναντώνται και οδηγούν στην εκβιομηχάνιση, καθοριστικό χαρακτηριστικό της νεωτερικότητας. Τελικά λίγο πριν λήξει ο 18ος αιώνας οι αστοί, με την Αμερικανική και τη Γαλλική Επανάσταση, εφορμούν για την οριστική υφαρπαγή της ισχύος από τους αριστοκράτες και την Εκκλησία, με τα εθνικά κράτη και τον εθνικισμό να αποτελούν την αιχμή του ιδεολογικού τους οπλοστασίου.

Η εθνότητα για χιλιετίες δεν είχε κανένα επιπρόσθετο πολιτικό νόημα και αποτελούσε καθαρά κοινωνικό φαινόμενο, ώσπου στο δυτικό κόσμο, μετά το Διαφωτισμό, όλο και περισσότερα κράτη αναζήτησαν «νομιμότητα» στην ύπαρξη τους ισχυριζόμενα ότι εκπροσωπούν κάποιο έθνος, θέτοντας έτσι το ιδανικό του εθνικού κράτους ως καθολικό μοντέλο κρατικής υπόστασης. Το εθνικό κράτος ιδανικά έχει αμετάβλητα σύνορα που καθορίζονται αποκλειστικά από τις κοινωνικές συνθήκες, δηλαδή από τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό των εμπλεκόμενων κοινοτήτων, είναι απόλυτα αυτόνομο και υπάρχει ασχέτως από συγκεκριμένα άτομα που κατά καιρούς επανδρώνουν τα ανώτατα αξιώματα του. Η πρωτοτυπία του εθνικού κράτους ήταν ότι για πρώτη φορά προσπαθούσε να συνδέσει την έννοια του κράτους με την υποκείμενη κοινωνία, και μάλιστα με μία συμπαγή κοινωνία με ισχυρούς συνεκτικούς δεσμούς, αξιοποιώντας ως πρώτη ύλη τις υπάρχουσες εθνότητες. Στην πραγματικότητα όμως επρόκειτο για αμφίδρομη διαδικασία: τα εθνικά κράτη, όχι σπάνια, σφυρηλάτησαν μέσω επιβολής πλαστούς, στενότερους δεσμούς από τους ήδη υπάρχοντες (γλωσσικούς, πολιτισμικούς, θρησκευτικούς κλπ) για να ενισχύσουν την αντίληψη της ύπαρξης ενός έθνους ή, αντίστροφα αλλά για τον ίδιο σκοπό, εκδίωξαν από τις πατρογονικές τους εστίες μειονότητες που ανήκαν σε διαφορετική εθνότητα. Η ανάδυση του εθνικού κράτους συνδέθηκε ιστορικά με τη σταδιακή αλλά θεμελιώδη αλλαγή της οικονομικής και πολιτικής κατάστασης στη Δύση κατά το πέρασμα από το Μεσαίωνα στους Νέους Χρόνους.

Σε όλες τις προηγούμενες περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας το επικρατέστερο μοντέλο κρατικής υπόστασης ήταν αυτό του δυναστικού κράτους, το οποίο αντιστοιχούσε απλώς στην επικράτεια διακυβέρνησης μίας παραδοσιακά αριστοκρατικής οικογένειας ευγενών με βασιλικές αξιώσεις. Το δυναστικό κράτος μπορούσε να εκτείνεται από την κλίμακα μίας πόλης-κράτους έως την κλίμακα μίας πολυεθνικής αυτοκρατορίας, όπου συνήθως μία εθνότητα υπερείχε των υπολοίπων αλλά γενικά οι ποικίλες κοινότητες συμβίωναν αρμονικά, και η επικράτεια του μπορούσε να επεκταθεί με γάμους μεταξύ αριστοκρατών από διαφορετικές δυναστείες· ολόκληρα κράτη αποτελούσαν «προίκα» ή «κληρονομιά» και συγχωνεύονταν ή διαιρούνταν με βάση τα παραδοσιακά δικαιώματα διακυβέρνησης και τις επιμειξίες διαφόρων βασιλικών οίκων, ανεξάρτητα από τις υποκείμενες κοινωνίες και έθνη. Ένα άλλο μοντέλο κρατικής υπόστασης ήταν αυτό του οικουμενικού κράτους, δηλαδή ενός διαχρονικού κρατικού σχηματισμού με αξιώσεις διακυβέρνησης όλου του γνωστού κόσμου. Ιστορικά, οικουμενικά κράτη προέκυψαν από εξαιρετικά επηρεαστικές συγκεντρωτικές πολυεθνικές αυτοκρατορίες που υπήρξαν για κάποια εποχή κατά πολύ ισχυρότερες από οποιονδήποτε άλλον σύγχρονο τους κρατικό σχηματισμό. Τέλος, ένα ακόμα μοντέλο κρατικής υπόστασης ήταν αυτό της ανεξάρτητης, μη δυναστικής πόλης-κράτους η οποία ανήκε σε ένα ευρύτερο πολιτισμικό και γλωσσικό σύνολο κοινοτήτων αλλά αποτελούσε μία ξεχωριστή κοινωνία (π.χ. κλασική Ελλάδα, μεσαιωνική Βόρεια Ιταλία, ελεύθερες πόλεις της Χανσεατικής Λίγκας κλπ)· το εν λόγω σύνολο κοινοτήτων δε συνέθετε ένα ολοκληρωμένο έθνος καθώς έλειπε η αίσθηση της κοινής, αλληλέγγυας ταυτότητας.
************************************************************************
Ελπίζω να μην κούρασα! Το κείμενο αυτό αποτελεί μία παλαιότερη, πρόχειρη αλλά όσο πιο αντικειμενική και επιστημονική γίνεται, σύνθεση για μία εργασία ιστορίας. Οι πηγές είναι αναγνωρισμένα ακαδημαϊκά συγγράματα. Από εδώ και πέρα ακολουθεί η αναρχική "ανάγνωση" του κειμένου. Το κύριο ζήτημα είναι η διάκριση μεταξύ εθνότητας και έθνους. Η εθνότητα αποτελεί μία αυθύπαρκτη πολιτισμική κοινότητα --δεν συνεπάγεται ούτε σημαίες, ούτε εθνική ομοιογένεια, ούτε εθνικά κράτη, ούτε "εθνική μνήμη", ούτε "εθνικές έχθρες", ούτε τις γενοκτονίες και τη χειραγώγηση των μαζών στα οποία οδηγούν όλα αυτά. Σχεδόν όλες οι εθνότητες στο μεγαλύτερο μέρος των ιστορικών χρόνων έζησαν σε δυναστικά κράτη --οι πόλεμοι γίνονταν μεταξύ των ελίτ κάθε κράτους για λόγους θρησκευτικούς ή δυναστικής νομιμοφροσύνης (π.χ. οι κάτοικοι της σελευκιδικής Συρίας --που στην πλειονότητά τους δεν ήταν ελληνικής καταγωγής και, εκτός από τους αριστοκράτες, πολύ επιφανειακά μόνο ή καθόλου εξελληνισμένοι-- ζήτησαν περί το 145 π.Χ. από τον Πτολεμαίο της Αιγύπτου να τους κυβερνήσει, συνενώνοντας ουσιαστικά την ελληνιστική Συρία --η οποία αποτελούσε πατρίδα για δεκάδες εθνότητες-- με την ελληνιστική Αίγυπτο). Έτσι οι πολυεθνικές αυτοκρατορίες στην Ευρώπη του δεκάτου-ογδόου αιώνα αποτελούσαν τεράστια κράτη χωρίς έθνη αλλά με εκατοντάδες εθνότητες οι οποίες --όσον αφορά τις εθνοτικές, δηλαδή πολιτισμικές, διαφορές τους-- συμβίωναν αρμονικά. Όταν ξεσπούσαν συγκρούσεις είχαν ταξικά/κοινωνικά ή θρησκευτικά αίτια. Έτσι π.χ. στην "τουρκική" Οθωμανική Αυτοκρατορία δεύτερη γλώσσα στο μεγαλύτερο μέρος των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας ήταν τα ελληνικά, ελληνόφωνοι πρίγκηπες συνεργάζονταν άψογα με την κεντρική κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης ελέγχοντας αυτοδιοικούμενες επαρχίες (και καταπιέζοντας πολύ αποτελεσματικά τους χωρικούς κάθε εθνότητας) κλπ. Οι πολίτες τότε δεν χωρίζονταν σε Βούλγαρους, Τούρκους, Κούρδους, Σέρβους, Έλληνες κλπ αλλά σε μουσουλμάνους, χριστιανούς και εβραίους (μέσω του συστήματως των μιλετίων).

Η ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια ήταν ένα χωνευτήρι λαών κάθε γλώσσας και κάθε θρησκεύματος. Αυτός ο κόσμος χάθηκε με την εμφάνιση της ιδεολογίας του εθνικισμού στο πλαίσιο της αστικοφιλελεύθερης επέλασης. Η αστική τάξη έπρεπε να οικοδομήσει μεγάλες ομοιογενείς εσωτερικές αγορές για να πουλά τα προϊόντα της και η εθνοτική ποικιλομορφία αποτελούσε τεράστιο εμπόδιο προς αυτόν το σκοπό, ενώ επιπλέον η διάσπαση των πολυεθνικών αυτοκρατοριών σε μικρά, αντιμαχόμενα μεταξύ τους, εθνικού χαρακτήρα κρατίδια θα επέτρεπε στις Μεγάλες Δυνάμεις να ελέγχουν και να εκμεταλλεύονται τα τελευταία --με τη συνεργασία των τοπικών ελίτ. Έτσι κατασκευάστηκαν τα έθνη και τα εθνικά κράτη, ενώ ως αποτέλεσμα μέσα σε έναν αιώνα (μέχρι το 1919) οι φιλελεύθεροι είχαν εκδιώξει πλήρως τις παλιές αριστοκρατίες και μοναρχίες. Όμως με τις συνθήκες που τερμάτισαν τον Α' Παγκόσμιο οι φιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις είχαν κανονίσει τα νέα σύνορα όπως βόλευε τις γεωπολιτικές τους επιδιώξεις και επομένως δεν επιθυμούσαν αλλαγές --έτσι οι όποιοι ανεκπλήρωτοι εθνικιστικοί πόθοι βρήκαν καταφύγιο στον αναδυόμενο φασισμό και ταυτίστηκαν περίπου μαζί του.

Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Ελλάδα ο πιο επιτυχής επιθετικός εθνικιστής ήταν ο φιλελεύθερος Βενιζέλος, η πολιτική αντιπαράθεση του οποίου με αντίπαλους εθνικισμούς οδήγησε σε εκατομμύρια πρόσφυγες και νεκρούς, αλλά σήμερα η λέξη εθνικισμός (τουλάχιστον σε μη επιστημονικό πλαίσιο) έχει αποκτήσει τελείως αρνητική χροιά και --λανθασμένα-- έχει συσχετιστεί αποκλειστικά με την Ακροδεξιά και με την επιθετική εκδοχή του εθνικισμού. Εθνικισμός όμως, από επιστημονική σκοπιά, είναι και η απλή πίστη στην ιστορική ύπαρξη του έθνους και άρα η εκούσια υποταγή σε ένα εθνικό κράτος.

Μετά, για κάποιον λόγο που δεν κατάλαβα, με ρωτάς αν ξέρω τι είναι ο φασισμός. Τα εξής στοιχεία λοιπόν συναποτελούν τον ιστορικό φασισμό:
α) επιθετικός εθνικισμός
β) κορπορατισμός (απαγόρευση συνδικαλισμού, μετατροπή συνδικάτων σε αταξικές ενώσεις εργαζομένων/εργοδοτών)
γ) ολοκληρωτισμός
δ) αντιφιλελευθερισμός / αντικοινοβουλευτισμός
ε) αυταρχισμός, με την έννοια της επισημοποιημένης βίας στην υπηρεσία του εθνικού κράτους

Όπως διευκρίνησα, αλλά προτίμησες να αγνοήσεις, η βία είναι οργανικό κομμάτι του φασισμού καθώς η αποφυγή της βίας εκεί θεωρείται αδράνεια/παθητικότητα (ναι, το ξέρω, ήμαρτον...). Στον αναρχισμό από την άλλη η βία καταδικάζεται πλήρως, ως άσκηση εξουσίας. Αυτό ωστόσο αφορά την αναρχική κοινωνία (δηλαδή καταδικάζεται η χρήση βίας "στο τέλος του δρόμου") και όχι κατά την επαναστατική διαδικασία που θα οδηγήσει εκεί. Εκτός αν νομίζεις ότι ένα καθεστώς που υποστηρίζεται από μία ισχυρή ελίτ πρόκειται να καταρρεύσει μόνο του, σύμφωνα με τη μαρξιστική ιστορική νομοτέλεια (το κομμάτι της μαρξιστικής θεωρίας που έχει δεχθεί την πιο δριμεία κριτική, καθώς είναι αξιωματικό και επιτρέπει τη μετάθεση της καθεστωτικής ανατροπής στη Δευτέρα Παρουσία). Η πλάκα είναι φυσικά ότι, καθώς απέχουμε πάρα πολύ από την έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας, η "βία των κουκουλοφόρων" που καταδικάζεις αποτελεί απλώς, στη μεγαλη πλειονότητα των περιπτώσεων, κοινωνική άμυνα και αυτοπροστασία (όπως λεπτομερειακά εξήγησα και πάλι με αγνόησες) απέναντι στη βία που εξασκεί το σύστημα (φυσική ή μη βία). Συγχέεις δηλαδή, γενικά και αόριστα, την άσκηση βίας με την αντιβία και την άμυνα (όπως αυτοί που καταδικάζουν τους Παλαιστίνιους για τις "τρομοκρατικές" τους επιθέσεις, τη στιγμή που οι Παλαιστίνιοι υφίστανται συστηματική γενοκτονία).

Τώρα για τα "μπάχαλα" που λες ότι δικαιολογώ, να διευκρινήσω ότι ως "μπάχαλα" αναφερόμαστε συνήθως στους χουλιγκάνους και στους άλλους απολίτικους νεολαίους που διεισδύουν στις πορείες για να ξεδώσουν, όχι στους αναρχικούς. Εσύ όμως, προφανώς συντασσόμενος με το ΚΚΕ όσον αφορά αυτό το θέμα, ως μπάχαλα θεωρείς οποιαδήποτε σύγκρουση με τις δυνάμεις του κράτους (σύγκρουση που, σε αυτή τη φάση, αποτελεί μόνο πολιτικό ακτιβισμό ή --συνηθέστερα-- άμυνα). Δηλαδή οι αγρότες (που μάλιστα στην πλειοψηφία τους είναι οπαδοί του δικομματισμού) οι οποίοι συγκρούστηκαν με τα ΜΑΤ στον Πειραία, ύστερα από την αισχρή στάση των δυνάμεων καταστολής, αποτελούν για σένα "μπάχαλα"; Φυσικά το κύριο ζητούμενο δεν είναι η αντιβία αλλά η πολιτική δραστηριοποίηση και ενημέρωση του κόσμου απέναντι στον παραλογισμό της εξουσίας. Όμως έτσι κι αλλιώς η αντιβία των αναρχικών, ακόμα και οι σπάνιες, πιο επιθετικές, ακτιβίστικες πράξεις τους, αποτελούν πολύ περιφερειακό ζήτημα στον αναρχικό χώρο, τουλάχιστον στον σοβαρό αναρχικό χώρο, απλώς υπερπροβάλλονται από τα ΜΜΕ, ξεκομμένα από το πραγματικό τους υπόβαθρο και με κακεντρεχή σχολιασμό, για να αποπροσανατολίζεται ο κόσμος και να λες τώρα εσύ αυτά που λες.

Πρόπερσι είχα κατέβει σε φοιτητική πορεία. Είδα με τα μάτια μου το μπλοκ της ΚΝΕ να αρνείται να αφήσει κυνηγημένο, άοπλο και τρομοκρατημένο φοιτητή να μπει μέσα σ' αυτούς. Τον έδιωχναν ως "μπάχαλο" και τελικά τον πρόλαβαν οι μπάτσοι, οι οποίοι είχαν εξαπολύσει απρόκλητη επίθεση στους φοιτητές τους οποίους ξυλοκοπούσαν και κυνηγούσαν σε όλο το Σύνταγμα και πέριξ, με συνοδεία νέφους δακρυγόνων, για καμιά ωρίτσα. Η αφορμή; Μερικές πέτες και μπουκάλια που εκτοξεύτηκαν προς τα ΜΑΤ, τα οποία κυριολεκτικά είχαν πνίξει προηγουμένως την πορεία. Στα κανάλια μιλούσαν για "κουκουλοφόρους", "γνωστούς-αγνώστους που καταλύουν τη νομιμότητα" και "βεντέτα μεταξύ αστυνομίας και κουκουλοφόρων", ενώ το ΚΚΕ έκανε ως συνήθως λόγο για προβοκάτορες. Τους πραγματικούς προβοκάτορες όμως, τους ασφαλίτες λοστοφόρους κουκουλοφόρους που αλώνιζαν στην Αθήνα μετά τον φόνο του Γρηγορόπουλου, δεν είδα να τους σχολιάζει κανείς.

Με ρωτάς γιατί οι προβοκάτορες που "ανιχνεύονται" από αναρχικούς σε πορείες δεν αποτελούν στόχο, προφανώς εννοώντας όπως αποτελεί "στόχο" η σημαία, και μετά με ειρωνεύεσαι επ' αυτού. Μόνο που ξέχασες ότι η σημαία δεν είναι ζωντανή. Δηλαδή τι προτείνεις, όποιος μοιάζει με προβοκάτορα να τον δέρνουμε και να τον καίμε ζωντανό; Ήμαρτον.

Η έλλειψη σεβασμού απέναντι σε θρησκευτικά, κρατικά ή καπιταλιστικά σύμβολα γιατί είναι φασισμός; Εξήγησέ το μου σε παρακαλώ, γιατί ανέλυσα ήδη το τι είναι ο φασισμός ιστορικά και δε βλέπω καμιά συσχέτιση. Και όσον αφορά το ότι αποτελούν σύμβολα στα οποία πιστεύει ο ελληνικός λαός, ποσώς με ενδιαφέρει. Η μεγάλη μάζα της κοινωνίας διατηρείται σε μία τεχνητή αμορφωσιά απίστευτου βαθμού, ώστε να μην αμφισβητούν αυτά ακριβώς τα σύμβολα, να αποτελούν παθητικούς καταναλωτές και να χάφτουν τις σχολικές μπαρούφες (όταν ήμουν Δημοτικό ο δάσκαλός μου μας είχε πει όταν μεγαλώσουμε να μην "πειραματιστούμε" και καταλήξουμε "ανώμαλοι"...). Σε μία κοινωνία όπου απόφοιτοι πανεπιστημίου πιστεύουν στη μαγεία και στην αστρολογία, εγώ γιατί να δείχνω σεβασμό απέναντι στους παραλογισμούς και στα διαιωνιζόμενα ψεύδη που προωθεί η ολιγάριθμη κοινωνική ελίτ για να αυτοεξυπηρετείται; Και ένας στους τέσσερις Αμερικανούς απορρίπτει τη θεωρία της εξέλιξης, εσύ αυτό μήπως το σέβεσαι και βλέπεις τη Θεωρία του Ευφυούς Σχεδιασμού ως "εναλλακτική επιστημονική εξήγηση"; Δε νομίζω.

Αν θέλεις περισσότερες λεπτομέρειες για κάποια από τα ζητήματα που έθιξα μπορείς να συμβουλευτείς τις παρακάτω πηγές:
*) https://en.wikipedia.org/wiki/Society#Evolution_of_societies
*) https://en.wikipedia.org/wiki/State#The_historical_development_of_the_state
*) Μαρκ Μαζάουερ - Σκοτεινή Ήπειρος: Ο ευρωπαϊκός 20ος αιώνας
*) Μαρκ Μαζάουερ - Τα Βαλκάνια
*) Άντονι Πάνγκτεν - Λαοί και Αυτοκρατορίες
*) Στάθης Γουργουρής - Έθνος-όνειρο
*) Νίκος Σβορώνος - Το ελληνικό έθνος: Γέννεση και διαμόρφωση του νέου ελληνισμού (βιβλίο που δέχτηκε σφοδρή κριτική τόσο από την επίσημη Αριστερά όσο και από τη Δεξιά, επειδή περιείχε επιστημονικές αλήθειες και όχι φαντασιοπληξίες)
*) https://pespmc1.vub.ac.be/ (Για μία σχετικά πλήρη, σύγχρονη και επιστημονικά ακριβή "ερμηνεία του Σύμπαντος" χωρίς θρησκευτικούς ή μεταφυσικούς ακροβατισμούς ----φυσικά αποτελεί μόνο μία ενδιαφέρουσα προσέγγιση και όχι απόλυτη δογματική αλήθεια, δεν το δίνω ως προκάτ "ευαγγέλιο")

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Φιλιον_Τερας]

Δεδομένου και ότι η φύση δεν αποτελεί υποκείμενο του δικαίου (δλδ δεν έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις), οι νόμοι που αφορούν την προστασία της υπάρχουν, όχι για την προστασία αυτής καθεαυτής αλλά την προστασία του ανθρώπου και γενικά του κοινωνικού συνόλου. :iagree:

Χωρίς Νόμο δε νοείται δικαίωμα.

-petros

εγω προσωπικα δεν σεβομαι τον αλλον και την ελευθερια του επειδη απλα ειναι ενας νομος του κρατους, αλλα περισσοτερο για το γεγονος οτι ειναι ανθρωπος. παλι δεν σου μιλησα για "νομους" που αφορουν την προστασια της φυσης. μιλησα για την υποχρεωση μας απεναντυ στη φυση

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

εγω προσωπικα δεν σεβομαι τον αλλον και την ελευθερια του επειδη απλα ειναι ενας νομος του κρατους, αλλα περισσοτερο για το γεγονος οτι ειναι ανθρωπος. παλι δεν σου μιλησα για "νομους" που αφορουν την προστασια της φυσης. μιλησα για την υποχρεωση μας απεναντυ στη φυση

Συγκεκριμένα είπες:

απλα οι "νομοι" αφορουν τα δικαιωματα των ανθρωπων και την υποχρεωση προς αυτους οπως επισης και την υποχρεωση προς την φυση(εγω την βαζω μεσα και αυτη)

Τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις δε τα ορίζει ο καθένας αλλά μόνο οι νόμοι.
Η συνείδηση του καθενός από εμάς ασφαλώς και δημιουργεί την αίσθηση κάποιων ηθικών υποχρεώσεων του εαυτού μας απέναντι στον άνθρωπο, τα ζώα και γενικά τη φύση.
Αυτές όμως δεν αποτελούν επί των πραγμάτων υποχρεώσεις που ορίζει ο νόμος που αφορά τα δικαιώματα. :iagree:

Δικαίωμα: απαίτηση, αξίωση που απορρέει από το νόμο / νόμιμη απολαβή ή νόμιμο τέλος (μοναδική ερμηνεία)
Υποχρέωση: πράξη ή σειρά πράξεων που επιβάλλει ο νόμος και αναγκάζει κάποιον να εκτελέσει / ηθική επιταγή που δεσμεύει κάποιον να κάνει ή να μην κάνει κάτι

Αυτό που θέλω να επισημάνω απλά είναι η καταχρηστική χρήση του όρου "δικαίωμα" που θεωρώ ότι λαθεμένα χρησιμοποιείται πολλές φορές όταν κάποιος θεωρεί προσωπικά ότι κάτι είναι "δίκαιο" (και λέει "είναι δικαίωμά μου"). Βέβαια ο καθένας μπορεί να το επικαλείται καθώς οι νόμοι έχουν ορίσει πολλά δικαιώματα για την προστασία του ανθρώπου (ανθρώπινα δικαιώματα) που δύσκολα "πέφτει έξω" κανείς όταν νιώθει ότι προσβάλλεται.

-petros

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Φιλιον_Τερας]

εσυ κανεις παντα οτι οριζει ο νομος??
το θεμα ειναι οτι ο οποιοσδιποτε νομος δεν δημιουργηθηκε απο το μηδεν. πρωτα υπαρχει η αναγκη, και μετα ικανοποιηται αυτη. οι νομοι απλα διασφαλιζουν. για μενα προσωπικα δν οριζουν


btw
λεγοντας "νομο" δεν εννοω την νομοθεσια της καθε χωρας. εφοσον αναφερομαστε σε μια αναρχικη κοινωνια, δν πιστευω οτι μπορει να υπαρχει νομοθεσια, αφου θεωρητικα και μονο, οι ανθρωποι εχουν φτασει σε ενα επιπεδο σκεψης και ωριμοτητας ωστε να σεβονται τοσο τους ανθρωπους οσο και την φυση

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

εσυ κανεις παντα οτι οριζει ο νομος??
το θεμα ειναι οτι ο οποιοσδιποτε νομος δεν δημιουργηθηκε απο το μηδεν. πρωτα υπαρχει η αναγκη, και μετα ικανοποιηται αυτη. οι νομοι απλα διασφαλιζουν. για μενα προσωπικα δν οριζουν

Έχω την εντύπωση ότι σπάνια έχω καταφύγει σε παράνομη πράξη.

Οι νόμοι ορίζουν τα δικαιώματα, όχι τη συμπεριφορά των ανθρώπων (τουλάχιστον οι δικοί μας). Η ίδια η νομοθεσία ορίζει την ελεύθερη βούληση του καθενός. Από 'κει και πέρα ο καθένας κάνει ό,τι θέλει αρκεί να μην προσβάλλει τον άλλον. Αν τον προσβάλλει τότε θα έλθει ο νόμος να διασφαλίσει όπως είπες.

Προς θεου (που δεν πιστεύω ) δε λειτουργώ με τη σκέψη "αυτό λεέι ο νόμος; αυτό θα κάνω". Απλώς αναγνωρίζω το αν είναι δικαίωμά μου να κάνω κάτι ή όχι και πότε νιώθω ότι ο άλλος καταπατά τα δικά μου.
Δεν τίθεται θέμα τυποποίησης των πάντων από το νόμο (είναι και κάτι πρακτικά αδύνατον).
Κι εγώ διαφωνώ σε κάποια θέματα με τη νομοθεσία. Αν την παραβώ και τη βγάλω καθαρή, έχει καλός' αν όχι τότε δε μπορώ να την κατηγορήσω για τις ποινές.
Υποτίθεται κιόλας ότι έχουμε δημοκρατία. Στα πλαίσια αυτής έχει ο καθένας μας το δικαίωμα να διαδίδει τις ιδέες του και να κατηγορεί ακόμα και τη νομοθεσία αν δε συμφωνεί σε κάτι μαζί της, όχι όμως να εφαρμόζει αυτό που υποστηρίζει.

btw
λεγοντας "νομο" δεν εννοω την νομοθεσια της καθε χωρας. εφοσον αναφερομαστε σε μια αναρχικη κοινωνια, δν πιστευω οτι μπορει να υπαρχει νομοθεσια, αφου θεωρητικα και μονο, οι ανθρωποι εχουν φτασει σε ενα επιπεδο σκεψης και ωριμοτητας ωστε να σεβονται τοσο τους ανθρωπους οσο και την φυση

Ναι όμως, όπως είπα αν δεν υπάρχει νομοθεσία δεν υπάρχει και δικαίωμα.
Ο καθένας θα λειτουργεί σύμφωνα με τις ηθικές του υποχρεώσεις σε μία αναρχική κοινωνία. :iagree:
(που πολύ φοβάμαι ότι η ηθική του καθενός ανθρώπου διαφέρει πάρα πολύ)

-petros

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Φιλιον_Τερας]

δεν διαφωνω σε αυτα που λες (μηπως βγηκαμε και λιγο off εδω που τα λεμε)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

δεν διαφωνω σε αυτα που λες (μηπως βγηκαμε και λιγο off εδω που τα λεμε)

Έκανα edit.
Νομίζω ότι σε συζήτηση περί Αναρχίας αξίζει να αναφερθούν και αυτά που ισχύουν σε μια κοινωνία με νόμους ώστε να κάνουμε σύγκριση και να τα συνδέσουμε κάπως.
Άμα είναι θα βγουν (το αφήνω στους MODs για να μη θεωρηθεί μεροληψία από μέρους μου )

-petros

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Zed]

Θα απαντήσω αποσμασματικά γιατί έτσι βοηθάει, συγγνώμη αν κουράσει και γενικότερα λυπάμαι για το μέγεθος του post αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Καταρχάς, θέλω να πω ότι μέσω του διαλόγου-διαμάχης που κάνουμε συμφωνώ σε πολλά από αυτά που λες αλλά διαφωνώ κάθετα με μερικά άλλα (λογικό φυσικά είναι...).

Με βάση τα τελευταία σχόλια να προσθέσω ότι «αρχή», «εξουσία», όπως θέλετε πείτε το, δε σημαίνει απαραίτητα κακοδιαχείριση και εμφανής αυταρχισμός (αν και στην Ελλάδα αυτά θριαμβεύουν). Ο αναρχικός προφανώς και δεν εναντιώνεται στη διαφθορά της πολιτικής ζωής, εναντιώνεται στο διαχωρισμό κοινωνίας (η μεγάλη λαϊκή μάζα η οποία αδυνατεί να λάβει αποφάσεις για τον εαυτό της) και κράτους (μία μικρή, και προφανώς πλούσια, ελίτ η οποία αποφασίζει για λογαριασμό όλης της κοινωνίας). Στη δημοκρατική Αθήνα, σε έναν μόνο βαθμό βέβαια (αφού δεν συμμετείχαν γυναίκες, δούλοι, μέτοικοι και παιδιά), δεν υπήρχε τέτοιος διαχωρισμός. Με άλλα λόγια ο αναρχικός εναντιώνεται στο ίδιο το κράτος, όχι στο "κακό" κράτος, και επομένως υπάρχουν αναρχικοί ακόμα και στη Σουηδία (η οποία μαστίζεται κατά πολύ λιγότερο από αυταρχισμό, φτώχεια και κακοδιαχείριση σε σχέση με την Ελλάδα). Βλέπεις, σε πολλούς ανθρώπους δεν αρέσει να αποφασίζουν άλλοι γι' αυτούς μόνο και μόνο επειδή είναι πιο πλούσιοι. Εξάλλου είναι αρκετά προφανές ότι, διαχρονικά, η κυβερνώσα ελίτ πάνω απ' όλα τοποθετεί το δικό της οικονομικό συμφέρον και μετά το γενικό συμφέρον της κοινωνίας.

Δεν διαφωνώ και γενικά είναι πολύ σωστό αυτό που λες. Όμως το θέμα είναι να προτείνουμε και λύσεις, όχι μόνο αντίδραση και αντίδραση.
Στην αρχαία Αθήνα ο πληθυσμός δεν ήταν 11.000.000 (ή καλύτερα 6 δισ., αφού η αναρχία θεωρεί ως ιδανικό έναν κόσμο χωρίς εθνικά σύνορα). Οπότε, όπως καταλαβαίνεις, είναι πρακτικά αδύνατο να συμμετέχουν όλοι οι άνθρωποι στην εξουσία. Οπότε, αν υπάρχουν εφικτές προτεινόμενες λύσεις θα ήθελα να τις ακούσω, διαφορετικά, καλώς ή κακώς συμβιβάζεσαι με το κράτος και το σύστημα ως έχει.

Πρώτα απ' όλα δε θέλω να επιβάλλω τις απόψεις μου στο φόρουμ, ειδικά σε ένα φόρουμ που απευθύνεται σε μαθητές οι οποίοι εύκολα επηρεάζονται από αυτά που ακούν τριγύρω λόγω ηλικίας. Απλώς εξηγώ, όσο μπορώ, τις θέσεις και την κατάσταση του σημερινού αναρχισμού γιατί υπάρχει τεράστια έλλειψη ενημέρωσης για το θέμα και μπόλικη παραφιλολογία.

Συγγνώμη γι'αυτό που το είπα έτσι, λάθος μου. Απλά με ενοχλεί το ότι επηρεάζονται εύκολα οι νέοι και παρερμηνεύουν τα όσα λες και την φιλοσοφία της αναρχίας γενικά, με αποτελέσματα σαν αυτά.

Κατ' αρχάς, όπως διευκρίνισα, η κοινωνία δεν ταυτίζεται με το έθνος, το κράτος, ή τη σημαία (αυτό το συγκεκριμένο δεν είναι αναρχική θέση, είναι επιστημονικό γεγονός). Γι' αυτό και κάποιος άνετα μπορεί να αισθάνεται Έλληνας, από τη στιγμή που μεγάλωσε σε αυτή τη γωνιά του κόσμου μιλώντας ελληνικά, χωρίς να ενθουσιάζεται για τις νίκες της Εθνικής Ποδοσφαίρου, τις χριστιανικές παραδόσεις, την υποτιθέμενη έχθρα του ελληνικού κράτους και των συνοδοιπόρων του με τις αντίστοιχες κλίκες του τουρκικού / βουλγαρικού / σλαβομακεδονικού κλπ κράτους. Επομένως δεν καταλαβαίνω γιατί με προτρέπεις να φύγω από τη χώρα μου καθώς, όπως λες, "δεν αισθάνομαι Έλληνας". Ήμαρτον, οι χρυσαυγίτες χρησιμοποιούν τέτοιου επιπέδου επιχειρήματα (δε σε λέω ακροδεξιό, για να μην παρεξηγούμαστε, απλώς κάνω παραλληλισμό). Επαναλαμβάνω: η κοινωνία δεν ταυτίζεται με το έθνος, το κράτος, ή τη σημαία.

Επομένως ο εμπρησμός της σημαίας, που όπως διευκρίνισα αποτελεί πράξη συμβολικού ακτιβισμού και όχι "ανεγκέφαλου φανατισμού" ή "ανθελληνισμού" και άλλες χαζομάρες, δηλώνει δύο πράγματα:
α) την αντίθεση στην ιδεολογία του εθνικισμού (μέσω της οποίας οικοδομήθηκαν τα έθνη και τα εθνικά κράτη από τους φιλελεύθερους της περιόδου 1792-1919)
α) την αντίθεση στον εξουσιαστικό μηχανισμό που είναι το κράτος (από τη στιγμή που η σημαία είναι σύμβολο ενός εθνικού κράτους)

Άλλο εθνικισμός, άλλο εθνισμός. Αν θες να εκφράσεις την αντίθεση σου απέναντι στον εθνικισμό, πάνε κάψε τα αντίστοιχα σύμβολα, ΌΧΙ την ελληνική σημαία. Αν θες να εκφράσεις την αντίθεσή σου απέναντι στον εξουσιαστικό μηχανισμό, κάψε κάτι αντίστοιχο. Η σημαία δεν είναι σύμβολο της εξουσίας και δεν εκφράζει μόνο το κράτος, στην έννοια του οποίου αντιτίθεσαι. Δεν θα συζητήσω για την σημαία άλλο, ούτε για τα κράτη.

Να σε ρωτήσω. Στην έννοια του χρήματος δεν πιστεύω να μην αντιτίθεσαι (αυτό εξάλλου είναι η πηγή όλων των κακών και μετά η δίψα για εξουσία). Γιατί λοιπόν δεν καις χρήματα? Δικά σου χρήματα? Προφανώς γιατί δε θα μπορείς να συντηρηθείς μετά. Τι θέλω να πω? Ορισμένα πράματα δεν αλλάζουν είτε σ'αρέσει είτε όχι. Έτσι και η έννοια του κράτους.
Πλέον η κοινωνία έχει δομηθεί (λανθασμένα) πάνω σε αυτά. Οπότε το να αντιτίθεσαι με αυτόν τον τρόπο δεν έχει νόημα. Κάποια στιγμή να είσαι σίγουρος ότι θα αυτοκαταστραφεί, έτσι όπως πηγαίνει. Είναι βέβαιο. Αυτό όμως θα γίνει μόνο του.
Αλλά το κυριότερο είναι ότι είμαστε άνθρωποι. Το ξεχνάς. Και ο άνθρωπος είναι το πιο άπληστο και διεστραμμένο ον σε αυτόν τον κόσμο. Η αναρχική κοινωνία που περιγράφεις, λοιπόν, είναι κάτι το ιδανικό. Ακόμα και αν επιτευχθεί ποτέ, θα καταρρεύσει σε ελάχιστο χρόνο και μάλιστα είμαι σίγουρος ότι η κατάρρευση θα ξεκινούσε από τα ίδια άτομα που θα την είχαν επιτύχει. Είμαστε άνθρωποι, κατάλαβέ το.
Γι'αυτό το θέμα δεν είναι να δημιουργήσουμε την ιδανική αναρχική κοινωνία, ώστε να επιστρέψουμε την άλλη μέρα σε καταστάσεις ίδιες ή χειρότερες από τις υπάρχουσες αλλά να βρούμε τρόπους να αμυνθούμε στο υπάρχον σύστημα.

Από εδώ και πέρα ακολουθεί η αναρχική "ανάγνωση" του κειμένου. (........) (μέσω του συστήματως των μιλετίων).

Η ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια ήταν ένα χωνευτήρι λαών (......) βρήκαν καταφύγιο στον αναδυόμενο φασισμό και ταυτίστηκαν περίπου μαζί του.

Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Ελλάδα ο πιο επιτυχής επιθετικός εθνικιστής ήταν ο φιλελεύθερος Βενιζέλος, (.........) και άρα η εκούσια υποταγή σε ένα εθνικό κράτος.

Φυσικά και δεν θα διαφωνήσω με τα όσα λες σε αυτές τις 3 παραγράφους.
Με αφορμή αυτά όμως, θέλω να πω κάτι σχετικά με την αντίληψη της αναρχίας ότι δεν υπάρχουν σύνορα και έθνη.
Η αναρχία βλέπει με θετική σκοπιά το να εισρέουν στην χώρα εκατομμύρια ξένοι και μετανάστες ("Η πατρίδα μας είναι και δική σας", "Ανοίξτε τα σύνορα να μπουν οι ξένοι" κλπ), εφόσον για αυτήν δεν υφίστανται οι έννοιες του έθνους και των πολιτισμικών διαφορών.
Για να πω την αλήθεια, δεν έχω ψάξει αν αυτό είναι θέση της αναρχικής ιδεολογίας ή των καθυστερημένων που την ασπάζονται παρερμηνεύοντάς την. Μπορεί να είμαι και τελείως λάθος.
Όμως, έχω την εντύπωση ότι στην ουσία το ενθαρρύνει είτε το δηλώνει ρητά είτε όχι. Έχεις παρακολουθήσει καθόλου τις συνέπειες της ανεξέλεγκτης εισροής μεταναστών στην χώρα μας, ιδίως από τότε που ο Σαμαράς άνοιξε τα σύνορα?...

Όπως διευκρίνησα, αλλά προτίμησες να αγνοήσεις, η βία είναι οργανικό κομμάτι του φασισμού καθώς η αποφυγή της βίας εκεί θεωρείται αδράνεια/παθητικότητα (ναι, το ξέρω, ήμαρτον...). Στον αναρχισμό από την άλλη η βία καταδικάζεται πλήρως, ως άσκηση εξουσίας. Αυτό ωστόσο αφορά την αναρχική κοινωνία (δηλαδή καταδικάζεται η χρήση βίας "στο τέλος του δρόμου") και όχι κατά την επαναστατική διαδικασία που θα οδηγήσει εκεί. Εκτός αν νομίζεις ότι ένα καθεστώς που υποστηρίζεται από μία ισχυρή ελίτ πρόκειται να καταρρεύσει μόνο του, σύμφωνα με τη μαρξιστική ιστορική νομοτέλεια (το κομμάτι της μαρξιστικής θεωρίας που έχει δεχθεί την πιο δριμεία κριτική, καθώς είναι αξιωματικό και επιτρέπει τη μετάθεση της καθεστωτικής ανατροπής στη Δευτέρα Παρουσία). Η πλάκα είναι φυσικά ότι, καθώς απέχουμε πάρα πολύ από την έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας, η "βία των κουκουλοφόρων" που καταδικάζεις αποτελεί απλώς, στη μεγαλη πλειονότητα των περιπτώσεων, κοινωνική άμυνα και αυτοπροστασία (όπως λεπτομερειακά εξήγησα και πάλι με αγνόησες) απέναντι στη βία που εξασκεί το σύστημα (φυσική ή μη βία). Συγχέεις δηλαδή, γενικά και αόριστα, την άσκηση βίας με την αντιβία και την άμυνα (όπως αυτοί που καταδικάζουν τους Παλαιστίνιους για τις "τρομοκρατικές" τους επιθέσεις, τη στιγμή που οι Παλαιστίνιοι υφίστανται συστηματική γενοκτονία).

(......) Φυσικά το κύριο ζητούμενο δεν είναι η αντιβία αλλά η πολιτική δραστηριοποίηση και ενημέρωση του κόσμου απέναντι στον παραλογισμό της εξουσίας. (.....)

Ο κόσμος, τουλάχιστον στην χώρα μας, θεωρώ ότι είναι ενήμερος για τον παραλογισμό της εξουσίας. Δεν περίμενε την αναρχία για να το μάθει. Απλά είναι ηλίθιος και κουτοπόνηρος και δεν μπορεί να κατανοήσει ότι δεν τον συμφέρει να στηρίζει την εξουσία κατ'αυτόν τον τρόπο.
Επίσης το σκεπτικό που κάνεις, ότι η βία είναι απαραίτητη για να επιτύχουμε την ιδανική κοινωνία (στην οποία λες ότι δεν θα υπάρξει ξανά βία -!!! αν είναι δυνατόν να τα πιστεύεις αυτά-, αλλά όπως σου εξήγησα παραπάνω είμαστε άνθρωποι...) είναι επιεικώς γελοίο.
Όσον αφορά τα χρωματισμένα σημεία, καταρχάς εσύ συγχέεις τον πόλεμο (γιατί πόλεμο δέχονταν καθημερινά οι Παλαιστίνιοι, όπως σωστά λες) με ένα καταπιεστικό σύστημα. Άσχετα πράματα μεταξύ τους. Ένα κοινωνικό σύστημα μπορείς να αγωνιστείς να το αλλάξεις και χωρίς βία. Έναν πόλεμο όχι.
Το ότι "η βία των κουκουλοφόρων" αποτελεί αυτοπροστασία και κοινωνική άμυνα... τι να πω... Αν θες να προστατευτείς, σηκώνεσαι και φεύγεις από τα επεισόδια, δεν συμμετέχεις σε αυτά, γιατί μπορεί να σκοτώσεις και κανάν αθώο με αυτό το είδος "κοινωνικής άμυνας". Ας μην συζητάμε άλλο για τους μπάχαλους.

Τους πραγματικούς προβοκάτορες όμως, τους ασφαλίτες λοστοφόρους κουκουλοφόρους που αλώνιζαν στην Αθήνα μετά τον φόνο του Γρηγορόπουλου, δεν είδα να τους σχολιάζει κανείς.

Με ρωτάς γιατί οι προβοκάτορες που "ανιχνεύονται" από αναρχικούς σε πορείες δεν αποτελούν στόχο, προφανώς εννοώντας όπως αποτελεί "στόχο" η σημαία, και μετά με ειρωνεύεσαι επ' αυτού. Μόνο που ξέχασες ότι η σημαία δεν είναι ζωντανή. Δηλαδή τι προτείνεις, όποιος μοιάζει με προβοκάτορα να τον δέρνουμε και να τον καίμε ζωντανό; Ήμαρτον.

Ναι. Πιο πάνω λες

καταδικάζεται η χρήση βίας "στο τέλος του δρόμου") και όχι κατά την επαναστατική διαδικασία που θα οδηγήσει εκεί

Εδώ λοιπόν γιατί δεν χρησιμοποιείται βία? Λύπηση? Μέρος του συστήματος δεν αποτελούν και αυτοί οι προβοκάτορες? Δεν είπα να καεί ζωντανός κιόλας, έχει διαφορά. Αν και ούτως ή άλλως, όταν κάποιος ματατζής καίγεται δεν έχω παρατηρήσει κάποια ευαισθησία... Γιατί να προκαλεί ευαισθησία ο προβοκάτορας, ο οποίος ανήκει στο καθεστώς που πολεμάς και θα ρίξεις μέσω της βίας??

Η έλλειψη σεβασμού απέναντι σε θρησκευτικά, κρατικά ή καπιταλιστικά σύμβολα γιατί είναι φασισμός; Εξήγησέ το μου σε παρακαλώ, γιατί ανέλυσα ήδη το τι είναι ο φασισμός ιστορικά και δε βλέπω καμιά συσχέτιση. Και όσον αφορά το ότι αποτελούν σύμβολα στα οποία πιστεύει ο ελληνικός λαός, ποσώς με ενδιαφέρει. Η μεγάλη μάζα της κοινωνίας διατηρείται σε μία τεχνητή αμορφωσιά απίστευτου βαθμού, ώστε να μην αμφισβητούν αυτά ακριβώς τα σύμβολα, να αποτελούν παθητικούς καταναλωτές και να χάφτουν τις σχολικές μπαρούφες (όταν ήμουν Δημοτικό ο δάσκαλός μου μας είχε πει όταν μεγαλώσουμε να μην "πειραματιστούμε" και καταλήξουμε "ανώμαλοι"...). Σε μία κοινωνία όπου απόφοιτοι πανεπιστημίου πιστεύουν στη μαγεία και στην αστρολογία, εγώ γιατί να δείχνω σεβασμό απέναντι στους παραλογισμούς και στα διαιωνιζόμενα ψεύδη που προωθεί η ολιγάριθμη κοινωνική ελίτ για να αυτοεξυπηρετείται; Και ένας στους τέσσερις Αμερικανούς απορρίπτει τη θεωρία της εξέλιξης, εσύ αυτό μήπως το σέβεσαι και βλέπεις [/SIZE]τη Θεωρία του Ευφυούς Σχεδιασμού ως "εναλλακτική επιστημονική εξήγηση"; Δε νομίζω.

Μην συγχέεις την θρησκεία με μαγείες και ιστορίες φαντασίας. Το ότι η θρησκεία έχει χρησιμοποιηθεί άπειρες φορές προς συμφέρον της εξουσίας και για χειραγώγηση του λαού το γνωρίζουμε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι την απορρίπτουμε. Και ο όρος 'αναρχία' με την λογική αυτή χρησιμοποιείται για βανδαλιστές και καταστροφείς. Οπότε αν δεχθούμε την λογική σου και η αναρχία χειραγωγεί και δημιουργεί προβλήματα.

Από εκεί και πέρα, δεν με νοιάζει τι σημαίνει ιστορικά φασισμός.
Φασισμός για μένα είναι και το παραπάνω που λες. Ότι δηλαδή, εφόσον δεν σε ενδιαφέρει η θρησκεία, την οποία ασπάζεται ο ελληνικός λαός και που έχει σώσει κρατώντας ζωντανό τον πολιτισμό αυτόν από την Οθωμανική αυτοκρατορία και την αφάνισή του, δεν υπάρχει και σεβασμός σε αυτήν. Αντιθέτως θα έλεγα ότι υπάρχει παρότρυνση για την βεβήλωση και καταστροφή ναών και άλλων συμβόλων. Κι όλα αυτά γιατί? Όχι επειδή συνήθως δεν είναι θρησκευόμενοι οι αναρχικοί αλλά επειδή χρησιμοποιείται από την εξουσία κατά τρόπο αρνητικό.
Φοβερό σκεπτικό... Να υποθέσω, αν κι εφόσον υπάρξει η αναρχική κοινωνία, θα υπάρξει και απαγόρευση της θρησκείας για τους λόγους που αναφέρεις παραπάνω, μην έχουμε παρατράγουδα που τυχόν δημιουργήσουν οι θρησκείες...
Όσον αφορά την θρησκεία, υπάρχει αντίστοιχο topic σε αυτό το forum. Αλλά επειδή δεν θα μπεις στον κόπο να συζητήσεις εκεί, να σου πω δυο πράγματα μόνο. Αν δεν μπορείς να ερμηνεύσεις και το πιο απλό θαύμα, όπως είναι η Θεία Κοινωνία, δεν χρειάζεται να την αμφισβητείς κιόλας και να ενισχύεις την άποψή σου συγχέοντάς την με την εξουσία. Δεν έχεις αποδείξει ούτε εσύ ούτε κανένας ότι δεν υπάρχει. Απλά μην πιστεύεις. Δεν σε αναγκάζει κανείς εξάλλου. Έλλειψη σεβασμού όμως προς αυτήν δεν επιτρέπεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[razorbladeDream]

Μην συγχέεις την θρησκεία με μαγείες και ιστορίες φαντασίας. Το ότι η θρησκεία έχει χρησιμοποιηθεί άπειρες φορές προς συμφέρον της εξουσίας και για χειραγώγηση του λαού το γνωρίζουμε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι την απορρίπτουμε. Και ο όρος 'αναρχία' με την λογική αυτή χρησιμοποιείται για βανδαλιστές και καταστροφείς. Οπότε αν δεχθούμε την λογική σου και η αναρχία χειραγωγεί και δημιουργεί προβλήματα.

Από εκεί και πέρα, δεν με νοιάζει τι σημαίνει ιστορικά φασισμός.
Φασισμός για μένα είναι και το παραπάνω που λες. Ότι δηλαδή, εφόσον δεν σε ενδιαφέρει η θρησκεία, την οποία ασπάζεται ο ελληνικός λαός και που έχει σώσει κρατώντας ζωντανό τον πολιτισμό αυτόν από την Οθωμανική αυτοκρατορία και την αφάνισή του, δεν υπάρχει και σεβασμός σε αυτήν. Αντιθέτως θα έλεγα ότι υπάρχει παρότρυνση για την βεβήλωση και καταστροφή ναών και άλλων συμβόλων. Κι όλα αυτά γιατί? Όχι επειδή συνήθως δεν είναι θρησκευόμενοι οι αναρχικοί αλλά επειδή χρησιμοποιείται από την εξουσία κατά τρόπο αρνητικό.
Φοβερό σκεπτικό... Να υποθέσω, αν κι εφόσον υπάρξει η αναρχική κοινωνία, θα υπάρξει και απαγόρευση της θρησκείας για τους λόγους που αναφέρεις παραπάνω, μην έχουμε παρατράγουδα που τυχόν δημιουργήσουν οι θρησκείες...
Όσον αφορά την θρησκεία, υπάρχει αντίστοιχο topic σε αυτό το forum. Αλλά επειδή δεν θα μπεις στον κόπο να συζητήσεις εκεί, να σου πω δυο πράγματα μόνο. Αν δεν μπορείς να ερμηνεύσεις και το πιο απλό θαύμα, όπως είναι η Θεία Κοινωνία, δεν χρειάζεται να την αμφισβητείς κιόλας και να ενισχύεις την άποψή σου συγχέοντάς την με την εξουσία. Δεν έχεις αποδείξει ούτε εσύ ούτε κανένας ότι δεν υπάρχει. Απλά μην πιστεύεις. Δεν σε αναγκάζει κανείς εξάλλου. Έλλειψη σεβασμού όμως προς αυτήν δεν επιτρέπεται.

Γιατι εχω την εντυπωση πως εχουν παρεξηγηθει καποια λεγομενα?Μου δινεται η εντυπωση πως μαζι μιλατε και χωρια συνεννοειστε...εγω θα σχολιασω κυριως το τελευταιο κομματι που εκανες παραθεση γιατι ισως να ειναι και απο τα πιο κρισιμα κομματια κατ εμε.Ποιος ειπε ωρε οτι η αναρχια απορριπτει 'η απαγορευει την Θρησκεια?Ημαρτον..ξερω αναρχικους που ειναι πιο θρησκευομενοι και απο τους υποτιθέμενους Θρησκευομενους...ελεος μα αυτο που ειπες εντελως μα εντελως ΑΤΟΠΟ μια ιδεολογια που εχει ως μεγιστη αξια την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ τοσο στην σκεψη οσο και στην εκφραση και που αποτελει κινητηρια δυναμη της ιδεολογιας αυτης ή μαλλον πιο σωστα του κινηματος(αναρχια ειναι κινημα),ειναι απλα αδυνατο να μην δεχεται και να απορριπτει την ελευθερια του αλλου να αγαπα οποιον Θεο θελει και αν θελει...ειναι δικαιωμα του καθενος να πιστευει σε οποια θρησκεια επιθυμει και σιγουρα δεν θα το στερουσε ποτε αυτο η αναρχια γιατι ετσι ειναι σαν να αναιρειται ολη η ιδεολογικη βαση της..Οσο για τα εντονα γραμματα....Ποιος ειπε οτι δεν ενδιαφερει η Θρησκεια?Καλα ας μην ηταν η Αγγλια η Γαλλια και η Ρωσια να υπεγραφαν να σου λεγα εγω αν θα ταν ελευθερη η Ελλαδα...φυσικα και βοηθαει η πιστη στον Θεο και φυσικα ειναι ενας πολυ σημαντικος παραγοντας αλλα δεν εξαρταται μονο απο αυτο θα μπορουσαν καλιστα να ειναι Ορθοδοξοι οι Ελληνες αλλα ακομα υποδουλομενοι στους Οθωμανους..δεν ξερω αν καταλαβες τι εννοω...Επισης σχολιαζεται συνεχεια για την θρησκεια και την αναρχια...μα πως γινεται να μπλεκετε δυο εντελως διαφορετικα πραγματα?Αλλο Θρησκευτικη άλλο πολιτικη σταση καθενας μπορει να πιστευει σε Θεο ή οχι αυτο δεν τον κανει αναρχικο ή μη..Επισης,ας αναλογιστειτε λιγο Ποσοι απο αυτους που κρυβονται πισω απο ενα θρησκευμα και το διατυμπανιζουν οτι "ΕΜΕΙΣ ειμαστε Χριστιανοι ειμαστε ορθοδοξοι κλπ κλπ"και βαζουν μπροστα απο τα σχεδια τους για Καλυψη τον Θεο,νομιζετε πως ειναι στην ουσια τους Χριστιανοι??ΑΜΦΙΒΑΛΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΣΤΩ ΕΝΑΣ..απλα κρυβονται πισω απο αυτο..δυστυχως...Γιατι εμεσα και αυτοι προσβαλουν τα θεΪα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leaperman]

Χαίρομαι που ήρθαμε πιο κοντά μέσω της συζήτησης:-) Να απολογηθώ και εγώ με τη σειρά μου για το τερατώδες μέγεθος της ανάρτησης.

Το ζήτημα της κλίμακας (π.χ. ότι στη δημοκρατική Αθήνα υπήρχαν μόνο 40000-50000 πολίτες ενώ σήμερα 6 δις σε όλο τον πλανήτη) είναι ένα ανύπαρκτο πρόβλημα που προβάλλεται από την εξουσία για να διαιωνίσει την αντίληψη της αντιπροσώπευσης (και άρα την κοινοβουλευτική φιλελεύθερη ρεπούμπλικα με την οποία εκφράζεται σήμερα η αντιπροσώπευση). Όμως η ίδια η φύση της αντιπροσώπευσης συνεπάγεται αυτονόητα ολιγαρχία, ακόμα και αν αυτή παίρνει την επίφαση της λαϊκής νομιμοποίησης μέσω εκλογών. Τα σημερινά δυτικά καθεστώτα, που αυτοαποκαλούνται δημοκρατίες, μοιάζουν εξαιρετικά (αν εξαιρέσουμε τη διάκριση των εξουσιών) με την προαυτοκρατορική ρωμαϊκή ρεπούμπλικα, η οποία όπως θα δεις σε όλα τα βιβλία ιστορίας είχε σαφή ολιγαρχικό χαρακτήρα (οι πιο πλούσιοι εκλέγονταν στις θέσεις των αρχόντων, πολλές φορές υποσχόμενοι ρουσφέτια). Ποια είναι η απάντηση του αναρχισμού σε αυτό το ζήτημα;

Όπως εξήγησα στην πρώτη μου ανάρτηση, όχι επαρκώς είναι η αλήθεια και μάλλον γι' αυτό δεν έκανες τη συσχέτιση, η αναρχική θεωρία προωθεί την τοπική και αμεσοδημοκρατική λήψη αποφάσεων, από συνελεύσεις γειτονιάς, μονάδων παραγωγής (π.χ. εργοστάσια) ή κοινότητας, και τη συνομοσπονδιοποίηση αυτών των κοινοτήτων --για λόγους συντονισμού-- μέσω ανακλητών εντολοδόχων (όχι αντιπροσώπων) οι οποίοι μεταφέρουν τις τοπικές αποφάσεις σε επίπεδο περιφέρειας. Έτσι ο περιφερειακός συντονισμός των επί μέρους συνελεύσεων γίνεται μέσω αυτών των εντολοδόχων. Προφανώς οι τελευταίοι εναλλάσονται τακτικά για να μην "επαγγελματοποιηθούν", ενώ με την υπάρχουσα ηλεκτρονική διαδικτυακή τεχνολογία τα πράγματα γίνονται ακόμα ευκολότερα. Ας σημειωθεί εδώ ότι το φοιτητικό κίνημα του 1991, και απ' όσο ξέρω και το πρόσφατο του 2006-2007, είχε μικροδομή που ακολουθούσε αυτό το μοντέλο, με γενικές συνελεύσεις στις επιμέρους σχολές και συντονισμό εντολοδόχων σε πανελλαδικό επίπεδο (συνήθως βέβαια τα κομματόσκυλα της Αριστεράς προσπαθούν να καπελώσουν τις διαδικασίες με διάφορα προσχήματα, αλλά βλέπεις απέχουμε ακόμα πολύ από την αναρχική κοινωνία:-). Οι φοιτητές συνήθως βρίσκονται στην πρωτοπορία...

Μία ολοκληρωμένη εκδοχή αυτής της ιδέας εφαρμόστηκε με επιτυχία στις αναρχικές κολλεκτίβες που ξεπήδησαν κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου, επομένως έχει αποδειχθεί και στην πράξη, πέρα από τη θεωρία, ότι το πρόβλημα της κλίμακας που προβάλλουν ως επιχείρημα οι οπαδοί του κοινοβουλευτισμού στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτο. Παρόμοια ήταν και η λειτουργία των σοβιέτ στην επαναστατική Ρωσία, προτού το μπολσεβικικό καθεστώς εκφυλιστεί ταχύτατα (εν μέρει λόγω και των εξωτερικών πολεμικών/αντεπαναστατικών συνθηκών βέβαια) σε μία ανελεύθερη και ολοκληρωτική δικτατορία (γραφειο)κρατικού καπιταλισμού.

Τώρα όσον αφορά τα έθνη, τις σημαίες κλπ, δεν έχω να προσθέσω κάτι ιδιαίτερο σε όσα είπα προηγουμένως. Η σημαία είναι κρατικό έμβλημα (δεν μπορώ να καταλάβω πώς το αμφισβητείς αυτό) και επιπλέον εκφράζει την αστικοφιλελεύθερη ιδεολογία του εθνικισμού μέσω της οποίας κατασκευάστηκαν τα έθνη και τα εθνικά κράτη. "Εθνισμός" δεν υπάρχει επιστημονικά, είναι ένας επιστημονικοφανής όρος που χρησιμοποιούν οι εθνικιστές που θέλουν να διαφοροποιηθούν από τη Χρυσή Αυγή και το ΛΑΟΣ. Η σωστή διάκριση είναι μεταξύ επιθετικού εθνικισμού (ο οποίος μετά το 1919 ταυτίστηκε εν μέρει με την Ακροδεξιά, ή και τη σκέτη Δεξιά) και μη επιθετικού εθνικισμού (στον οποίον είναι γαλουχημένο από τα σχολικά βιβλία, τις παρελάσεις και τη λοιπή κρατική προπαγάνδα περίπου το 90% του ελληνικού λαού).

Για τη διαφορά εθνότητας και έθνους (η μία είναι ιστορικά αυθύπαρκτη έννοια ενώ το αλλο ιδεολογικό κατασκεύασμα) σε παραπέμπω ξανά στην προηγούμενη ανάρτηση, με τις ανάλογες παραγράφους της οποίας λες μεν ότι συμφωνείς αλλά κατά τ' άλλα την ακυρώνεις με τα λεγόμενά σου. Η σημαία καίγεται γιατί εκφράζει το έθνος / εθνικό κράτος (και τη βία και την εξουσία που αυτό συνεπάγεται) και όχι την εθνότητα, τέλος. Είναι μία πράξη συμβολική που εν μέρει στοχεύει στο να κάνει ανθρώπους σαν κι εσένα να αναρωτηθούν γιατί καίγεται η σημαία, ώστε να συνειδητοποιήσουν τα ψέματα της κρατικής και σχολικής προπαγάνδας. Οι περισσότεροι βέβαια δεν αναρωτιούνται ποτέ... Σε προτρέπω πάντως να διαβάσεις τα βιβλία που παρέθεσα ως πηγές (ειδικά ο Μαζάουερ είναι εξαιρετικός και ακαδημαϊκά πολύ δημοφιλής ιστορικός). Μην ανησυχείς, δεν είναι "αναρχικά" ούτε θα θίξουν τις ευαισθησίες σου.

Και για να τελειώνουμε με το θέμα, νομίζεις πως είναι τυχαίο ότι μετά την εξέγερση του Δεκεμβρίου προέκυψαν ξαφνικά στα ΜΜΕ "τουρκικές προκλήσεις" και "ελληνοτουρκικές διαμάχες" στο Αιγαίο; Χάρες κάνουν οι άνθρωποι απλώς ο ένας στον άλλον, όποτε χρειάζεται να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από την πραγματικότητα παίζουν το χαρτί του εθνικισμού. Μήπως και η χούντα διέξοδο από τα εσωτερικά της προβλήματα δεν έψαχνε και κατέληξε στο τραγικό πραξικόπημα της Κύπρου το '74; Όμως η στρατιωτική ηγεσία της Ελλάδας έμεινε αλώβητη και ο κυπριακός λαός είναι που πλήρωσε το τίμημα του εθνικιστικού κρατικιστικού παραληρήματος από κάθε πλευρά των συνόρων (συμπληρωματικά δες και εδώ σε παρακαλώ πολύ: https://www.anarkismo.net/article/2429).

Μετά μου λες ότι είμαστε άνθρωποι, είμαστε από τη φύση μας κακοί, άρα χρειαζόμαστε ηγέτες και νόμους και μπούρου μπούρου. Κλασική αντιεπιστημονική προπαγάνδα που γίνεται αξιωματικά δεκτή από τους οπαδούς της, αυτά έλεγαν και οι φεουδάρχες και οι παπάδες στους φιλελεύθερους του 18ου αιώνα αλλά να τώρα που κυριαρχεί ο αστικός φιλελευθερισμός. Μάλιστα τότε τη λέξη "δημοκρατία" οι καθεστωτικοί προπαγανδιστές τη χρησιμοποιούσαν όπως χρησιμοποιούν σήμερα τη λέξη "αναρχία", εννούσαν δηλαδή χάος και οχλοκρατία. Όμως η αναρχική επανάσταση (από την οποία απέχουμε πολύ όπως προείπα) προϋποθέτει μία επανάσταση στην ατομική συνείδηση, μία επανάσταση η οποία είναι απόλυτα εφικτή μέσω της πραγματικής μόρφωσης και παιδείας. Πρώτος στόχος των αναρχικών σήμερα (άλλο ζήτημα φυσικά αν το κατορθώνουν ή όχι) είναι να δείξουν στον πολύ κόσμο τις αλήθειες που επιμελώς αποκρύπτει η εξουσία, κάνοντάς τον ταυτόχρονα μέτοχο στο όραμα μίας αρμονικής αντιεξουσιαστικής κοινωνίας όπου ο καθένας αναγνωρίζει τα όριά του χωρίς να έχει ανάγκη σκυλιά και ιδιοτελείς χωροφύλακες.

Μην ξεχνάς ότι η βία και η σκληρότητα που υπάρχει σήμερα στην κοινωνία σε πολύ μεγάλο βαθμό οφείλεται στο σύστημα και στην οικονομική / κοινωνική ανισότητα που αυτό διαιωνίζει, δεν είναι απαραίτητο συστατικό της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης. Αν υπερβούμε το τρέχον σύστημα θα υπερβούμε και τις περιβαλλοντικές συνθήκες που γεννούν αυτή τη σκληρότητα. Σκέψου ότι, παρά τον επικρατούντα ατομικισμό του φιλελευθερισμού και τις τεράστιες ανισότητες, μπορείς υπό τις παρούσες συνθήκες να βρεις πάρα πολλά παραδείγματα αλληλεγγύης και αμοιβαίας συνεργασίας, φαντάσου λοιπόν τι θα γινόταν αν εξαλείφονταν οι μηχανισμοί που προσπαθούν να μας κρατήσουν σε διαρκή ανταγωνισμό μεταξύ μας... Αυτό είναι το όραμα που υπερασπίζομαι και όχι οι μπάχαλοι, όπως ανέφερες εχθές. Πάντως στόχος τώρα δεν είναι η άμεση κατάργηση του κράτος, αλλά η μόρφωση και η δημοκρατική συνειδητοποίηση του πολύ κόσμου ώστε να μπορεί να διαχειριστεί κάποτε μία αναρχική κοινωνία.

Όσον αφορά τους μετανάστες που αναφέρεις, μην ξεχνάς ότι είναι θύματα του διεθνούς αστικοφιλελεύθερου κατεστημένου και της κάθε εξουσίας (είτε δυτικής είτε όχι). Η Ελλάδα, ένα ταξικά διαστρωματωμένο εθνικό κράτος, συντεταγμένο μάλιστα απόλυτα με τις "Μεγάλες Δυνάμεις", είναι εξίσου υπεύθυνη για τον ξεριζωμό τους όσο και οι ΗΠΑ που βομβαρδίζουν (ή κρατούν σε απόλυτη πενία) τη χώρα τους. Εσύ νομίζεις ότι γουστάρουν τρελά να φεύγουν από την πατρίδα τους και να δουλεύουν σαν τα σκυλιά χωρίς ασφάλιση; Αυτοί οι άνθρωποι είναι τα μεγαλύτερα θύματα απ' όλους μας (όπως ήταν φυσικά σε έναν βαθμό και οι Έλληνες μετανάστες του '60) και γι' αυτό είναι αυτονόητη η αλληλεγγύη μας, δεν κατανοώ με ποιο σκεπτικό αμφισβητείς κάτι τέτοιο. Και φυσικά η αναρχία δε βλέπει με θετικό μάτι το να "εισρέουν εκατομμύρια μετανάστες στη χώρα μας", γιατί άλλωστε να βλέπει με θετικό μάτι τον ξεριζωμό και τον ανθρώπινο πόνο; Η αναρχία απλώς προκρίνει την αλληλεγγύη στα μεγαλύτερα θύματα του συστήματος, όπως ακριβώς δείχνει αλληλεγγύη και στα εγχώρια θύματα (δες π.χ. τη συνδικαλίστρια καθαρίστρια που δέχτηκε επίθεση με οξύ λίγο πριν τα Χριστούγεννα επειδή διεκδικούσε δώρο εορτών για αυτήν και τους συναδέλφους της...).

Να μη σχολιάσω καλύτερα τον ξενοφοβικό και ρατσιστικό υπαινιγμό της διατύπωσής σου, ούτε τον συνειρμό που προκύπτει εύκολα από τα λεγόμενά σου για Σαμαρά κλπ (ότι δηλαδή αφότου ήρθαν οι μετανάστες το '91 αυξήθηκε η εγκληματικότητα). Από πουθενά δεν προκύπτει ότι οι μετανάστες παρουσιάζουν μεγαλύτερη τάση προς το έγκλημα σε σχέση με τους Έλληνες (υπάρχουν επίσημες μελέτες ως προς αυτό, ακριβώς λόγω της σχετικής ρατσιστικής φημολογίας). Η εγκληματικότητα σε πολύ μεγάλο ποσοστό είναι ζήτημα φτώχιας ή/και αμορφωσιάς, οπότε είναι φυσικό να υπάρχουν μετανάστες μαφιόζοι ή μικροπαραβατικοί όπως ακριβώς υπάρχουν Έλληνες αντίστοιχοι. Αυτός που ευθύνεται όμως είναι το πολιτικοκοινωνικό σύστημα και το κράτος που διαιωνίζουν τη φτώχια, και όχι κάποιο υποθετικό φυλετικό "γονίδιο εγκληματικότητας" που αλωνίζει στους μετανάστες. Η φτώχια βλέπεις δεν κάνει φυλετικές διακρίσεις (κάνει όμως ταξικές, γι' αυτό και το ζήτημα είναι ταξικό και όχι "εθνικό" ή "φυλετικό").

Και όχι, ο κόσμος στη χώρα μας δεν είναι ενήμερος για τον έμφυτο παραλογισμό της εξουσίας. Αυτό που θέλει ο πολύς κόσμος είναι μία υποτιθέμενη, ιδανική εξουσία χωρίς διαφθορά (όπως π.χ. η Σουηδία, σύμφωνα τουλάχιστον με τη σοσιαλδημοκρατική προπαγάνδα), δεν συνειδητοποιεί το πόσο χιμαιρικό είναι κάτι τέτοιο. Δηλαδή αν εσύ χαρακτηρίζεις την αναρχία ουτοπία, τότε η αντίφαση που ακούει στο όνομα "ιδανικό κράτος" τι είναι; Εφικτός στόχος; Αμάν πια, το πρόβλημα με την εξουσία και το κράτος δεν είναι οι "διεφθαρμένοι πολιτικοί" αλλά το ίδιο το κράτος. Και φυσικά όσο υπάρχει εξουσία δε θα πάψουν να υπάρχουν διεφθαρμένοι πολιτικοί (ναι, ακόμα και στη Σουηδία...). Πριν την ταυτόχρονη εμφάνιση των ταξικών διακρίσεων και του κράτους με τη διάδοση της γεωργίας (σύμφωνα με την κοινωνιολογία και την ανθρωπολογία, το κράτος με τη σύγχρονη έννοια εμφανίστηκε ιστορικά για να προστατεύσει και να διαιωνίσει την οικονομική/κοινωνική ανισότητα, επιβαλλόμενο έτσι επί της κοινωνίας από την πλούσια ελίτ --αυτό είναι θέση των σχετικών επιστημόνων και όχι του αναρχισμού), οι ανθρώπινες κοινωνίες είχαν σαφή αναρχικά χαρακτηριστικά, επομένως μάλλον αποτελεί την έμφυτη κατάσταση του ανθρώπου και η διαστρέβλωση γίνεται ακριβώς λόγω της ύπαρξης εξουσίας.

Και να πω επίσης ότι οι αναρχικοί δεν έχουν κυρήξει τον πόλεμο στο κράτος (και φυσικά όχι στην κοινωνία, αποτελούν τμήμα της κοινωνίας και υπό αυτό το σκεπτικό ενεργούν), το κράτος είναι που έχει κυρήξει τον πόλεμο στην κοινωνία. Επιμένεις να συγχέεις βία και αντιβία. Αν αρνείσαι ότι έχουμε κοινωνικό πόλεμο (που έχουμε, αν εσύ δεν το συνειδητοποιείς επειδή είσαι γαλουχημένος από τα ΜΜΕ και τα σχολικά βιβλία δε φταίω εγώ), και μάλιστα άνισο αφού ο εχθρός της κοινωνίας είναι παντοδύναμος, τότε σε παρακαλώ πολύ δες τα ακόλουθα λινκ:
**) https://www.iospress.gr/ios1996/ios19960721a.htm
**) https://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grdialogs/andrianopoulos_exchange.htm
**) https://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2007/11_10.htm

Σε παρακαλώ διάβασέ τα, για να μη λες ότι είναι απλώς η άποψή μου ή ότι κατεβαζω πράγματα από το μυαλό μου. Και, τελικά, οι εγχώριοι άνεργοι, υποαπασχολούμενοι, εκμεταλλευόμενοι κλπ είναι θύματα ΑΚΡΙΒΩΣ του ίδιου συστήματος που έχει θυματοποιήσει τους Παλαιστίνιους: πίσω και από τα δύο φαινόμενα (όπως και πίσω από τον ξεριζωμό των μεταναστών) κρύβονται τα ίδια ακριβώς μεγαλοσυμφέροντα. Οπότε απορρίπτω τελείως τη διάκριση που κάνεις μεταξύ "διαφορετικών καταστάσεων" στις οποίες υπόκεινται ο ελληνικός και ο παλαιστινιακός λαός. Προφανώς και η κοινωνική καταπίεση εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο ή ένταση εδώ απ' ότι εκεί, το πρόβλημα όμως είναι κοινό και έχει κοινή ρίζα. Μάλιστα το πρόβλημα είναι παγκόσμιο.

Επίσης δεν είπα ότι η βία είναι απαραίτητη οπωσδήποτε για να επιτύχουμε την ιδανική κοινωνία, είπα απλώς ότι οι αναρχικοί θεωρητικοί δεν καταδικάζουν τη χρήση στοχευμένης βίας κατά την επαναστατική διαδικασία γιατί πολύ απλά το προηγούμενο καθεστώς θα εξαπολύσει τεράστιες στρατιές εναντίον των επαναστατών και κάπως αυτοί θα πρέπει να αμυνθούν ώστε να επικρατήσουν. Επίσης διευκρίνισα πολλάκις ότι τώρα απέχουμε πάρα πολύ από την έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας και, επομένως, η τωρινή αναρχική αντιβία περιορίζεται στο πλαίσιο του ακτιβισμού ή της μινιμαλιστικής αυτοάμυνας. Στην αναρχική κοινωνία δε θα υπάρχει βία (εκτός από λίγες μεμονωμένες ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις ίσως, αλλά και αυτές θα μπορούν να υποστούν κάποιο είδος θεραπείας φαντάζομαι μέχρι τότε), γιατί πολύ απλά δε θα υπάρχει λόγος για χρήση βίας. Όταν δεν έχεις κάτι να χωρίσεις με τον άλλον δεν έχεις και το κίνητρο για χρήση βίας. Στην συνολική καταδίκη της βίας που κάνεις (επαναλαμβάνω ότι συγχέεις βία και αντιβία) διακρίνω μία υπόνοια "μαρξιστικής νομοτέλειας" που ανέφερα σε προηγούμενη ανάρτηση, αφού ισχυρίζεσαι πως για κάποιο λόγο το σύστημα θα καταρρεύσει μόνο του. Περιττό να πω ότι αυτό είναι αναπόδεικτο αξίωμα που έχει δεχθεί ισχυρότατη κριτική από "ρεβιζιονιστές" ή μη μαρξιστές θεωρητικούς.

Επίσης κανένας ΜΑΤατζής δεν καίγεται, άσχετα του τι λένε τα κανάλια, οπότε άκυρος ο συσχετισμός σου με τους προβοκάτορες που, κακώς κατ' εσέ, δεν ξυλοκοπούμε. Όλο το επιχείρημά σου στοχεύει στο να περάσει το ψευδές μήνυμα "σύγκρουση" = "προβοκάτσια". Η αναρχική αντιβία σέβεται όσο γίνεται την ανθρώπινη ζωή (δεν αναφέρομαι σε απαίδευτα, καυλωμένα 16χρονα παιδιά που απλώς δηλώνουν αναρχικοί, έχω ήδη μιλήσει για αναρχοποιημένους χούλιγκαν και απολίτικους μπάχαλους). Οι ΜΑΤατζήδες στις πορείες (συνήθως επίσης καυλωμένοι μπάτσοι που παίρνουν χρηματικό ΜΠΟΝΟΥΣ όταν γίνονται επεισόδια, ενώ έτσι κι αλλιώς αμείβονται ικανοποιητικά σε σχέση με τους περισσότερους εργαζομένους, με κατώτερο μισθό πρωτοδιόριστου αστυνομικού να είναι καθαρά 850 ευρώ και με τα χρόνια να φτάνει έως παραπάνω από 1700 ευρώ μαζί με επιδόματα κλπ) δεν κινδυνεύουν ΚΑΘΟΛΟΥ από πέτρες, ξύλα και μολότοφ, τη στιγμή που είναι θωρακισμένοι με αδιαπέραστες ΠΥΡΙΜΑΧΕΣ στολές, κράνη, αντιασφυξιογόνες μάσκες και ασπίδες (οι περισσότεροι πυροσβέστες, καθόλου τυχαία, δεν έχουν τέτοιο εξοπλισμό γιατί δεν παίρνουν ανάλογα κονδύλια) και εξοπλισμένοι με γκλομπ (που συνηθίζουν να τα κρατούν ανάποδα, κατά παράβαση του κανονισμού, για να είναι πιο επικίνδυνα), απαγορευμένα σε καιρό πολέμου δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και φυσούνες. Είναι φανερό για όποιον έχει κατέβει σε πορείες (όχι πορείες του ΠΑΜΕ ή της ΚΝΕ:-) ότι οι αναρχικοί ασκούν αμυντική αντιβία και στις περισσότερες περιπτώσεις ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ την πορεία. Γι' αυτό και είναι εξαιρετικά σπάνιος ο τραυματισμός ΜΑΤάδων (σε πλήρη αντίθεση με τον τραυματισμό --ή και θάνατο-- διαδηλωτών).

Τη δεκαετία του '60 οι απεργοί εργάτες που συγκεντρώνονταν έξω από τη Βουλή συνήθιζαν να ξηλώνουν τα πλακάκια από τα πεζοδρόμια και να επιδίδονται σε πετροπόλεμο με τους αστυνομικούς που τους αποκαλούσαν "κουμούνια" και "προδότες", σε μία εποχή σφοδρών κοινωνικών συγκρούσεων όπου δεν υπήρχαν ούτε δακρυγόνα, ούτε μολότοφ, ούτε κουκούλες, ούτε κράνη. Οι αγώνες εκείνοι σήμερα θεωρούνται επίσημα "το δημοκρατικό κίνημα του '60" από τους καθεστωτικούς σφετεριστές τους, αλλά όσοι σήμερα αγωνίζονται με τον ίδιο τρόπο (γιατί, ας μην το ξεχνάμε, τα αιτήματα του '60 εν πολλοίς ακόμη ΔΕΝ έχουν ικανοποιηθεί και ούτε πρόκειται φυσικά, καθώς ήταν και είναι υπερβολικά "ριζοσπαστικά" για μία περιφερειακή αστικοφιλελεύθερη ρεπούμπλικα όπως η Ελλάδα) αποκαλούνται "αλήτες" και "ανεγκέφαλοι".


Όμως το θέμα όπως ξαναείπα είναι άλλο: η βία και η αντιβία είναι τελείως περιφερειακά και συγκυριακά ζητήματα στον κοινωνικό πόλεμο που καθημερινά βιώνουμε, και οι περισσότεροι αγωνιστές (είτε αναρχικοί είτε μαρξιστές) δεν επικεντρώνονται φυσικά σε αυτά. Η υπερπροβολή από τα ΜΜΕ της βίας, χωρίς ποτέ να γίνεται λόγος για τα κίνητρα, τα αιτήματα ή -έστω- τα πραγματικά γεγονότα, γίνεται για λόγους τηλεθέασης και αποπροσανατολισμού του αποστασιοποιημένου κοινού. Το να αναλώνονται επομένως τόσες και τόσες αναρτήσεις σε συζητήσεις για τη βία σημαίνει ότι οι συμμετέχοντες απλώς παίζουν το παιχνίδι των ΜΜΕ.


Η μαγεία, η θρησκεία και η φιλοσοφία (μέσα από την οποία ξεπήδησε η επιστήμη) είναι τρία διαφορετικά και διαδοχικά συστήματα ερμηνείας του κόσμου, τα οποία σε κάποιον βαθμό επικαλύπτονται αφού η θρησκεία εμφανίστηκε εν μέρει μέσα από τη μαγεία και η φιλοσοφία εν μέρει μέσα από τη θρησκεία. Το κοινό που έχουν η μαγεία και η θρησκεία είναι ότι δε βασίζονται στον ορθό λόγο, σε αντίθεση με τη φιλοσοφία, και υπ' αυτή την έννοια παρομοιάζω θρησκεία και μαγεία (χωρίς να τις συγχέω προφανώς, όπως με κατηγορείς). Τώρα όσον αφορά τα "θαύματα" της θείας κοινωνίας και του "αγίου φωτός της Ανάστασης", ε, τι να πω; Έχεις την εντύπωση ότι αν ήταν πραγματικά θαύματα (δηλαδή παραβίαση των νόμων της φύσης) δε θα είχαν πέσει χιλιάδες επιστήμονες από πάνω τους να τα μελετάνε; Δε θα είχε αλλάξει όλο το φιλοσοφικό οικοδόμημα;

Προφανώς κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι δεν υπάρχει Θεός αφού, πολύ βολικά, ο Θεός εξορισμού είναι ασύλληπτος και εξωκοσμικός. Όμως με τις σημερινές μας γνώσεις απλώς δεν χρειαζόμαστε τον Θεό για να ερμηνεύσουμε τον κόσμο. Όπως προανέφερα πάντως πρόκειται για προσωπικό ζήτημα του καθενός και κανένας αναρχικός δεν πρόκειται να επιβάλλει τίποτα σε κανέναν. Είναι ζήτημα ατομικής συνειδητοποίησης. Έτσι αυτά που λες περί απαγόρευσης της θρησκείας κλπ, σε παρακαλώ να τα πεις στους λενινιστές και όχι σε μένα. Η αναρχία προκρίνει πάνω απ' όλα την ατομική ελευθερία (όχι βέβαια ασυδοσία), απλώς ως νεωτερικό πολιτικό ρεύμα έχει μία ιδιαίτερη συμπάθεια θεωρητικά προς τον αθεϊστικό φυσικαλισμό (όπως ξαναείπα το ίδιο ισχύει γενικά για τους σοσιαλιστές αλλά και για τους φιλελεύθερους --θεωρητικά). Όμως επαναλαμβάνω: είναι σε τελική ανάλυση προσωπικό ζήτημα του καθενός. Και για όποιον έχει μελετήσει λίγη θρησκειολογία είναι αρκετά φανερό ότι όλες οι θρησκείες δανείζονται η μία από την άλλη, από παλαιότερες θρησκείες και από φιλοσοφικές τάσεις (η μεταφυσική και η ηθική, έστω και υπό διαφορετικό πρίσμα, είναι κοινοί τόποι νοητικής άσκησης για τη φιλοσοφία και τη θρησκεία). Πρόκειται σαφώς για ανθρώπινα κατασκευάσματα που επιχειρούν να ερμηνεύσουν ή και να χειραγωγήσουν το Σύμπαν.

Ο χριστιανισμός, στον οποίον προφανώς πιστεύεις, έχει σαφή χαρακτηριστικά αμαλγάματος ελληνικής φιλοσοφίας, παραδοσιακού ιουδαϊσμού και ελληνιστικών μυστηριακών λατρειών, ενώ η οριστικοποίηση των δογμάτων κάθε χριστιανικής σέκτας επηρεάστηκε πολύ έντονα από τα κατά τόπους πολιτικά συμφέροντα (αυτά όσον αφορά τους αξιωματικούς ισχυρισμούς περί «θείας έμπνευσης» κλπ). Τσέκαρε αν θες τα βιβλία "Religions of the ancient World: A guide" (Harvard University Press), "Ο κόσμος της ύστερης Αρχαιότητας" (Αλεξάνδρεια) και "Μυστηριακές λατρείες της αρχαιότητας" (Καρδαμίτσα). Τώρα το ότι δε σε νοιάζει τι είναι ιστορικά φασισμός και δίνεις μία δική σου ερμηνεία, προσωπικά το βρίσκω ιδιαίτερα περίεργο. Τα προπαγανδιστικά σχολικά παραμυθάκια περί διάσωσης του ελληνικού πολιτισμού από την Εκκλησία, την ίδια Εκκλησία που συνεργαζόταν, τουλάχιστον στα υψηλότερα κλιμάκια, άψογα με τις σουλτανικές αρχές το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, λιθοβολούσε τους διαφωτιστές του 18ου αιώνα και καταδίκαζε την ελληνική επανάσταση, η οποία είχε μεικτό ταξικό/κοινωνικό και εθνικιστικό/αστικό χαρακτήρα, καλύτερα να μην τα επαναλαμβάνεις. Η φεουδαρχική Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν πολυεθνική και όπως ήδη εξήγησα δεν καταπίεζε κανέναν με βάση εθνοτικά κριτήρια (όλες οι συγκρούσεις προ του 1800, που μάλιστα ήταν σχετικά σπάνιες σε σχέση με την κατοπινή εθνικιστική/αστικοφιλελεύθερη εκδοχή των Βαλκανίων, είχαν θρησκευτικό ή ταξικό χαρακτήρα), επομένως ο "ελληνικός πολιτισμός" (προφανώς εννοείς την υστεροβυζαντινή πολιτισμική κληρονομιά) κινδύνευε μόνο από την αμορφωσιά και τη φτώχεια. Η Εκκλησία, ως συνήθως συντασσόμενη με το κράτος και την ελίτ, δεν έκανε και πολλά για να το αλλάξει αυτό.

Να διευκρινίσω πάντως ότι την εποχή που καθιερώθηκε στη Μεσόγειο (τρίτο και τέταρτο αιώνα μ.Χ.) ο χριστιανισμός είχε σαφή φιλολαϊκά και ελκυστικά χαρακτηριστικά για τους υπερβολικά θρήσκους και κοινωνικά καταπιεσμένους Ρωμαίους της εποχής, καθώς λειτουργούσε ως ένα είδος κράτους πρόνοιας το οποίο ευνοούσε τη συλλογική κοινοτική δράση και συμμετοχή, χωρίς ταξικές διακρίσεις (τότε). Αν εξαιρέσει κανείς τον ρόλο που έπαιξε στην ενίσχυση του αυτοκρατορικού συγκεντρωτισμού (και άρα της κρατικής εξουσίας) και στην οριστική παύση της ρωμαϊκής ανεξιθρησκείας μετά τη βασιλεία του Θεοδόσιου (με μία άνευ προηγουμένου καταστολή των μη χριστιανών), μπορεί κανείς να πει ότι έπαιξε θετικό ρόλο στην κοινωνική εξέλιξη η επικράτηση του χριστιανισμού. Αλλά φυσικά αυτά δεν είναι μικρά πράγματα για να τα "εξαιρέσει" έτσι απλά κανείς, ενω κατά τους επόμενους αιώνες η Εκκλησία (όχι μόνο η ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, όπως διαρκώς επαναλαμβάνει η ορθόδοξη προπαγάνδα) "αριστοκρατικοποιήθηκε" και έγινε απλώς άλλος ένας πόλος εξουσίας.


Τέλος πάντων, νομίζω ότι ξεφύγαμε από το θέμα. Δε θέλω να προσβάλλω τα πιστεύω κανενός, απλώς αναφέρω δικά μου βιώματα, εκθέτω τις θέσεις του αναρχισμού και παραθέτω επιχειρήματα αντλημένα από την επιστήμη. Συγνώμη αν οποιαδήποτε στιγμή όξυνα τους τόνους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leaperman]

Δεν ξέρω αν δεν είναι αρκετά σαφές αλλά η αναρχική οργάνωση της κοινωνίας προϋποθέτει πλήρη κατάργηση του καπιταλισμού (ειδικά με την ακραία τρέχουσα μορφή του, αυτήν της "οικονομίας της αγοράς"). Στην αναρχική κοινωνία δεν πρόκειται να υπάρχουν χρήματα, γεγονός που μέχρι στιγμής δεν ανέφερα γιατί συζητούσαμε για την πολιτική οργάνωση και όχι για την οικονομική. Η πραγματική δημοκρατία, αυτό που πρεσβεύει ο αναρχισμός, προϋποθέτει εκδημοκρατισμό και της παραγωγής και διανομής αγαθών, άρα η οικονομία της αγοράς καταδικάζεται αυτονόητα από όλους τους αναρχικούς (εκτός από κάτι γραφικούς αναρχοκαπιταλιστές, οι οποίοι όμως ουσιαστικά είναι ακραία νεοφιλελεύθεροι και όχι αναρχικοί).

Έτσι όλοι οι αναρχικοί είναι αντικαπιταλιστές, γεγονός που (κακώς) θεώρησα αρκετά προφανές οπότε δεν το τόνισα ως τώρα. Όσον αφορά το ποια θα είναι αυτή η δημοκρατική οικονομική οργάνωση χωρίς αγορά και χωρίς χρήμα, υπάρχει πληθώρα προτάσεων από αναρχικούς οικονομολόγους (βλέπε π.χ. Parecon, Περιεκτική Δημοκρατία κλπ). Σε γενικές γραμμές τα περισσότερα τέτοια συστήματα (όπως και μία πρώιμη, πρόχειρη εκδοχή τους που εφαρμόστηκε επιτυχώς εν καιρώ πολέμου σε κάποιες αναρχικές κολεκτίβες του Ισπανικού Εμφυλίου, αλλά και στην Παρισινή Κομμούνα του 19ου αιώνα) βασίζονται στην ελεύθερη διανομή των παραγόμενων αγαθών μέσω ενός συστήματος κουπονιών, με τα κουπόνια να αντιπροσωπεύουν απαιτούμενες ώρες παραγωγής ενός αγαθού (δηλαδή δεν θα εμπεριέχουν κέρδος και εκμετάλλευση εργατικού δυναμικού, όπως συμβαίνει με τις τιμές των προϊόντων στην καπιταλιστική αγορά). Φυσικά τίποτα δεν είναι δογματικό στον αναρχισμό, υπάρχει ποικιλία προτάσεων και δράσεων. Εδώ απλώς προσπάθησα να δώσω μία πρώτη ιδέα.

Τα πράγματα μάλιστα με τη σημερινή τεχνολογία, η οποία έχει αυτοματοποιήσει σε τεράστιο βαθμό τις διαδικασίες παραγωγής, είναι ακόμα πιο ευοίωνα για την έλευση της αναρχίας αφού κυριολεκτικά με ελάχιστη δαπάνη εργατοωρών, πρώτων υλών, ενέργειας κλπ μπορούν να παραχθούν τεράστιες ποσότητες αγαθών. Γενικότερα η πρόοδος της τεχνολογίας έχει καταστήσει πιο υλοποιήσιμη από ποτέ μία αρμονική αναρχική κοινωνία (αρμονική με την έννοια ότι δε θα υπάρχει εκμετάλλευση, βία και καταναγκασμός, όχι ότι θα είναι στατική και μη προσαρμοζόμενη).

Όσον αφορά τον τρελό που θα θελήσει να επιβάλλει δικτατορία (αν κατάλαβα καλά), αν εννοείς κάποιον δημαγωγό ο οποίος θα οδηγήσει προς αυτή την κατεύθυνση τις αποφάσεις των τοπικών συνελεύσεων (γιατί ιστορικά κάπως έτσι ξεκίνησαν πάντα όλες οι δικτατορίες), απλώς έχω να πω ότι οι δημαγωγοί ανέκαθεν βασίζονταν στη φτώχεια, στη μιζέρια και την αμορφωσιά του πολύ κόσμου. Όμως αυτή ακριβώς η κατάσταση θα έχει εξαλειφθεί εξορισμού σε περιβάλλον αναρχίας (όπου αναρχία ουσιαστικά σημαίνει ισοκατανομή της εξουσίας σε όλους τους τομείς --πολιτική, οικονομία, παιδεία κλπ), οπότε δε θα υπάρχουν οι προϋποθέσεις για δημαγωγία (έτσι κι αλλιώς δε θα υπάρχουν ούτε τα κίνητρα, αφού θα πρέπει κάποιος να είναι ψυχοπαθολογικά ασθενής για να θέλει να διαταράξει την ιδανικότερη για όλους --άρα και γι' αυτόν-- κοινωνική οργάνωση). Όσον αφορά τη μεταβατική περίοδο, όσο δηλαδή θα ζει η προεπαναστατική γενιά, η οποία μοιραία θα έχει αγκυλώσεις του παρελθόντος στη σκέψη και στις συνήθειές της γιατί μεγάλωσε υπό διαφορετικές συνθήκες, θα είναι δουλειά των τοπικών συνελεύσεων και της προεπαναστατικής κοινωνικής προεργασίας που θα έχουν κάνει οι αναρχικοί, να τους οδηγήσει στο να δούνε τα πράγματα αλλιώς. Αυτή είναι τώρα και η μεγάλη ευθύνη των αναρχικών, μιας και φαίνεται να απέχουμε πολύ από την επανάσταση.

Για περισσότερες, εύκολα προσπελάσιμες λεπτομέρειες δίνω τα εξής λινκ:
**)https://en.wikipedia.org/wiki/Anarchist_economics
**)https://www.anarkismo.net/article/4756?type=policystatement&comment_limit=0&condense_comments=false
**)https://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grbookstid/contents.htm

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[SCULLY]

βασικα ,λιγο ασχετο,αλλα καποτε πετυχα τον ορο "αναρχοκαπιταλισμος" και οσο φορες και αν ετριψα τα ματια μου εβλεπα το ιδιο. πραγματικα δεν μπορω να καταλαβω πως συνδυαστηκαν αυτα τα δυο στο μυαλο καποιου(ή καποιων).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leaperman]

Δυστυχώς είναι δυνατός στο μυαλό μερικών ο αναρχοκαπιταλισμός, δηλαδή η ιδιωτικοποίηση κάθε σπιθαμής γης και η πλήρης κατάργηση των κοινωνικών ελέγχων επί της αγοράς στο όνομα της μεγαλύτερης αποδοτικότητας μέσω του ανταγωνισμού και άλλα τέτοια χαριτωμένα...

Δεδομένης της άμεσης συσχέτισης του καπιταλισμού με το φιλελευθερισμό, ο αναρχοκαπιταλισμός προέκυψε ως ακραία κατάληξη του αναρχοατομικισμού, ενός υπερβολικά κλίνοντος προς το φιλελευθερισμό αναρχικού ρεύματος το οποίο πλέον (ειδικά στην Ελλάδα) δεν έχει καμία μα καμία πέραση (βασικά είναι πιο νεκρό και από τον αναρχοσυνδικαλισμό). Αν δεν απατώμαι έχουν υπάρξει και μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας που περιγράφουν αναρχοκαπιταλιστικές κοινωνίες (φυσικά ως δυστοπίες, π.χ. τα βιβλία του Neal Stephenson).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[thomi]

λοιπον ειναι συνθετη λεξη...αποτελειται απο τ στεριτικο α+αρχη....αναρχια γ μενα θα πει κοσμος χωρισ εξουσια χωρις αυτο βεβαια να συμαινει ξυλο καταστροφεσ κ τ υπολοιπα π ξερεται....αν επικρατουσε η πραγματικη αναρχια ο κοσμος θα ηταν ομορφοτεροσ γ ολουσ μασ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Super_Marios]

Αν όχι επικίνδυνη, πάντα για την ελληνική κοινωνία, τουλάχιστον ουτοπική και απόλυτα μη εφαρμόσιμη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leaperman]

Μόνο ένα περίεργο πράγμα ρε παιδί μου, έχει ήδη εφαρμοστεί με επιτυχία... Όσον αφορά το ουτοπικό, ο τέλειος ανταγωνισμός και το κράτος δικαίου του φιλελευθερισμού ή το κοινωνικό καπιταλιστικό κράτος της σοσιαλδημοκρατίας εν καιρώ παγκοσμιοποίησης είναι λιγότερο ουτοπικά; Αλλά έτσι κι αλλιώς, πού ακριβώς είναι το ουτοπικό στις τοπικές συνελεύσεις πολιτών για τη διευθέτηση των ζητημάτων;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[beautiful loser]

"Tι και αν καποιες απο τις ενστασεις που διατυπωνονται κατα των θεσμων μας ειναι ακραιες και θεωρητικες ή αν αν οι μεταρρυθμιστες τεινουν προς τον ιδεαλισμο?Αυτο δειχνει μονο ποσο υπερβολικες ησαν οι επικρισεις οι οποιες οδηγησαν τη σκεψη στο αντιθετο ακρο."
Πολλοι που δεν γνωριζουνε τον πραγματικο χαρακτηρα της αναρχιας βιαζονται να τον αποκλεισουνε , εχει καταντησει κλισε η ισοτητα αναρχια = ουτοπικη ιδεολογια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leaperman]

Το κλισέ αυτό προπαγανδίζεται καθημερινά από τους φύλακες τους τρέχοντος συστήματος (από άκρα δεξιά μέχρι σοσιαλδημοκρατία), ακόμα και αν δεν έχει ιδιαίτερη λογική βάση. Το ενοχλητικό είναι όταν διατυπώνεται όχι ως ειλικρινής απορία κάποιου ανίδεου (σε ύφος "τι λέτε ρε παιδιά, αυτά είναι δύσκολο να εφαρμοστούν, για εξηγήστε") αλλά ως ξεκάθαρη και στοχευμένη αντιαναρχική προπαγάνδα όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Zed]

Όπως εξήγησα στην πρώτη μου ανάρτηση, όχι επαρκώς είναι η αλήθεια και μάλλον γι' αυτό δεν έκανες τη συσχέτιση, η αναρχική θεωρία προωθεί την τοπική και αμεσοδημοκρατική λήψη αποφάσεων, από συνελεύσεις γειτονιάς, μονάδων παραγωγής (π.χ. εργοστάσια) ή κοινότητας, και τη συνομοσπονδιοποίηση αυτών των κοινοτήτων --για λόγους συντονισμού-- μέσω ανακλητών εντολοδόχων (όχι αντιπροσώπων) οι οποίοι μεταφέρουν τις τοπικές αποφάσεις σε επίπεδο περιφέρειας. Έτσι ο περιφερειακός συντονισμός των επί μέρους συνελεύσεων γίνεται μέσω αυτών των εντολοδόχων. Προφανώς οι τελευταίοι εναλλάσονται τακτικά για να μην "επαγγελματοποιηθούν", ενώ με την υπάρχουσα ηλεκτρονική διαδικτυακή τεχνολογία τα πράγματα γίνονται ακόμα ευκολότερα.

Προφανώς βασίζεσαι στην τεχνολογία, όπως λες, αλλιώς είναι πρακτικά αδύνατο. Πάντως, προσωπικά δεν με καλύπτεις με αυτό. Θα προτιμούσα μια εκτενέστατη περιγραφή του συστήματος.

Μία ολοκληρωμένη εκδοχή αυτής της ιδέας εφαρμόστηκε με επιτυχία στις αναρχικές κολλεκτίβες που ξεπήδησαν κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου, επομένως έχει αποδειχθεί και στην πράξη, πέρα από τη θεωρία, ότι το πρόβλημα της κλίμακας που προβάλλουν ως επιχείρημα οι οπαδοί του κοινοβουλευτισμού στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτο.

Επειδή εφαρμόστηκε σε μια μικρή κοινωνία, δεν σημαίνει ότι μπορεί να εφαρμοστεί και σε ολόκληρη χώρα, πόσο μάλλον σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Τώρα όσον αφορά τα έθνη, τις σημαίες κλπ, δεν έχω να προσθέσω κάτι ιδιαίτερο σε όσα είπα προηγουμένως. Η σημαία είναι κρατικό έμβλημα (δεν μπορώ να καταλάβω πώς το αμφισβητείς αυτό) και επιπλέον εκφράζει την αστικοφιλελεύθερη ιδεολογία του εθνικισμού μέσω της οποίας κατασκευάστηκαν τα έθνη και τα εθνικά κράτη. "Εθνισμός" δεν υπάρχει επιστημονικά, είναι ένας επιστημονικοφανής όρος που χρησιμοποιούν οι εθνικιστές που θέλουν να διαφοροποιηθούν από τη Χρυσή Αυγή και το ΛΑΟΣ. Η σωστή διάκριση είναι μεταξύ επιθετικού εθνικισμού (ο οποίος μετά το 1919 ταυτίστηκε εν μέρει με την Ακροδεξιά, ή και τη σκέτη Δεξιά) και μη επιθετικού εθνικισμού (στον οποίον είναι γαλουχημένο από τα σχολικά βιβλία, τις παρελάσεις και τη λοιπή κρατική προπαγάνδα περίπου το 90% του ελληνικού λαού).

Για μένα η σημαία εκφράζει μια κοινωνία με κοινά σε μεγάλο βαθμό χαρακτηριστικά, παραδόσεις, πεποιθήσεις, έθιμα κλπ, χωρίς να σημαίνει ότι όποιος δεν τις συμμερίζεται είναι εχθρός της. Δεν εκφράζει (για τους περισσότερους) το κράτος και απορώ με την σειρά μου γιατί επιμένεις ότι εκφράζει μόνο αυτό.

Μετά μου λες ότι είμαστε άνθρωποι, είμαστε από τη φύση μας κακοί, άρα χρειαζόμαστε ηγέτες και νόμους και μπούρου μπούρου. Κλασική αντιεπιστημονική προπαγάνδα που γίνεται αξιωματικά δεκτή από τους οπαδούς της, αυτά έλεγαν και οι φεουδάρχες και οι παπάδες στους φιλελεύθερους του 18ου αιώνα αλλά να τώρα που κυριαρχεί ο αστικός φιλελευθερισμός. Μάλιστα τότε τη λέξη "δημοκρατία" οι καθεστωτικοί προπαγανδιστές τη χρησιμοποιούσαν όπως χρησιμοποιούν σήμερα τη λέξη "αναρχία", εννούσαν δηλαδή χάος και οχλοκρατία. Όμως η αναρχική επανάσταση (από την οποία απέχουμε πολύ όπως προείπα) προϋποθέτει μία επανάσταση στην ατομική συνείδηση, μία επανάσταση η οποία είναι απόλυτα εφικτή μέσω της πραγματικής μόρφωσης και παιδείας. Πρώτος στόχος των αναρχικών σήμερα (άλλο ζήτημα φυσικά αν το κατορθώνουν ή όχι) είναι να δείξουν στον πολύ κόσμο τις αλήθειες που επιμελώς αποκρύπτει η εξουσία, κάνοντάς τον ταυτόχρονα μέτοχο στο όραμα μίας αρμονικής αντιεξουσιαστικής κοινωνίας όπου ο καθένας αναγνωρίζει τα όριά του χωρίς να έχει ανάγκη σκυλιά και ιδιοτελείς χωροφύλακες.

Μην ξεχνάς ότι η βία και η σκληρότητα που υπάρχει σήμερα στην κοινωνία σε πολύ μεγάλο βαθμό οφείλεται στο σύστημα και στην οικονομική / κοινωνική ανισότητα που αυτό διαιωνίζει, δεν είναι απαραίτητο συστατικό της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης. Αν υπερβούμε το τρέχον σύστημα θα υπερβούμε και τις περιβαλλοντικές συνθήκες που γεννούν αυτή τη σκληρότητα. Σκέψου ότι, παρά τον επικρατούντα ατομικισμό του φιλελευθερισμού και τις τεράστιες ανισότητες, μπορείς υπό τις παρούσες συνθήκες να βρεις πάρα πολλά παραδείγματα αλληλεγγύης και αμοιβαίας συνεργασίας, φαντάσου λοιπόν τι θα γινόταν αν εξαλείφονταν οι μηχανισμοί που προσπαθούν να μας κρατήσουν σε διαρκή ανταγωνισμό μεταξύ μας... Αυτό είναι το όραμα που υπερασπίζομαι και όχι οι μπάχαλοι, όπως ανέφερες εχθές. Πάντως στόχος τώρα δεν είναι η άμεση κατάργηση του κράτος, αλλά η μόρφωση και η δημοκρατική συνειδητοποίηση του πολύ κόσμου ώστε να μπορεί να διαχειριστεί κάποτε μία αναρχική κοινωνία.

Εκεί, πείσμα. Όλα θα είναι ρόδινα στην αναρχική κοινωνία. Λες κι έχεις αποδείξει ότι η βία θα εξαλειφθεί και ότι προέρχεται μόνο από το υπάρχον κοινωνικό σύστημα. Λυπάμαι αλλά η βία προκύπτει και από άλλους παράγοντες. Ο άνθρωπος, σύμφωνα με την επιστήμη, δεν ήταν από την δημιουργία του ένα καλοκάγαθο ον που ζούσε αρμονικά με το περιβάλλον του.

Δηλαδή αν εσύ χαρακτηρίζεις την αναρχία ουτοπία, τότε η αντίφαση που ακούει στο όνομα "ιδανικό κράτος" τι είναι; Εφικτός στόχος;

Μίλησα για ιδανικό κράτος? Εσύ μιλάς για ιδανική αναρχική κοινωνία.

Επίσης δεν είπα ότι η βία είναι απαραίτητη οπωσδήποτε για να επιτύχουμε την ιδανική κοινωνία, είπα απλώς ότι οι αναρχικοί θεωρητικοί δεν καταδικάζουν τη χρήση στοχευμένης βίας κατά την επαναστατική διαδικασία γιατί πολύ απλά το προηγούμενο καθεστώς θα εξαπολύσει τεράστιες στρατιές εναντίον των επαναστατών και κάπως αυτοί θα πρέπει να αμυνθούν ώστε να επικρατήσουν. Στην αναρχική κοινωνία δε θα υπάρχει βία (εκτός από λίγες μεμονωμένες ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις ίσως, αλλά και αυτές θα μπορούν να υποστούν κάποιο είδος θεραπείας φαντάζομαι μέχρι τότε), γιατί πολύ απλά δε θα υπάρχει λόγος για χρήση βίας. Όταν δεν έχεις κάτι να χωρίσεις με τον άλλον δεν έχεις και το κίνητρο για χρήση βίας. Στην συνολική καταδίκη της βίας που κάνεις (επαναλαμβάνω ότι συγχέεις βία και αντιβία) διακρίνω μία υπόνοια "μαρξιστικής νομοτέλειας" που ανέφερα σε προηγούμενη ανάρτηση, αφού ισχυρίζεσαι πως για κάποιο λόγο το σύστημα θα καταρρεύσει μόνο του. Περιττό να πω ότι αυτό είναι αναπόδεικτο αξίωμα που έχει δεχθεί ισχυρότατη κριτική από "ρεβιζιονιστές" ή μη μαρξιστές θεωρητικούς.

Κι εσύ ισχυρίζεσαι ότι θα είναι αδιάβλητο το σύστημα και ότι όλα μα όλα θα λειτουργούν ρολόι και αν κάτι πάει στραβά, ε θα υπάρχει λύση και τι ωραία τι καλά, τραλαλά και τραλαλό. Αποδείξεις δεν υπάρχουν. Δεν λέω ότι είναι αδύνατον, αλλά με ενοχλεί που επιμένεις σε αυτό και δεν δέχεσαι καν την πιθανότητα να στραβώσει το όλο σύστημα.

Τώρα όσον αφορά τα "θαύματα" της θείας κοινωνίας και του "αγίου φωτός της Ανάστασης", ε, τι να πω; Έχεις την εντύπωση ότι αν ήταν πραγματικά θαύματα (δηλαδή παραβίαση των νόμων της φύσης) δε θα είχαν πέσει χιλιάδες επιστήμονες από πάνω τους να τα μελετάνε; Δε θα είχε αλλάξει όλο το φιλοσοφικό οικοδόμημα;

Δεν σου είπα για Ανάσταση νομίζω. Σου είπα το πιο συχνό και απλό σε σύλληψη στο μυαλό, την Θεία Κοινωνία. Λυπάμαι, αλλά δεν το ερμήνευσες και αμφιβάλλω αν θα τα καταφέρεις. Ομοίως κι η επιστήμη. Το ότι δεν ασχολείται, δεν σημαίνει ότι απέδειξε πώς είναι ψέμα. Θες να αναφέρω και εξορκισμό? Μπα, στημένοι θα είναι όλοι... Πήγαινε να παρακολουθήσεις καμιά φορά εξορκισμό, παίζουν ωραίο θέατρο.

Η αναρχία προκρίνει πάνω απ' όλα την ατομική ελευθερία (όχι βέβαια ασυδοσία), απλώς ως νεωτερικό πολιτικό ρεύμα έχει μία ιδιαίτερη συμπάθεια θεωρητικά προς τον αθεϊστικό φυσικαλισμό (όπως ξαναείπα το ίδιο ισχύει γενικά για τους σοσιαλιστές αλλά και για τους φιλελεύθερους --θεωρητικά). Όμως επαναλαμβάνω: είναι σε τελική ανάλυση προσωπικό ζήτημα του καθενός.

Ναι, είναι πολύ της μόδας τελευταία, γι'αυτό.

Τώρα το ότι δε σε νοιάζει τι είναι ιστορικά φασισμός και δίνεις μία δική σου ερμηνεία, προσωπικά το βρίσκω ιδιαίτερα περίεργο. Τα προπαγανδιστικά σχολικά παραμυθάκια περί διάσωσης του ελληνικού πολιτισμού από την Εκκλησία, την ίδια Εκκλησία που συνεργαζόταν, τουλάχιστον στα υψηλότερα κλιμάκια, άψογα με τις σουλτανικές αρχές το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, λιθοβολούσε τους διαφωτιστές του 18ου αιώνα και καταδίκαζε την ελληνική επανάσταση, η οποία είχε μεικτό ταξικό/κοινωνικό και εθνικιστικό/αστικό χαρακτήρα, καλύτερα να μην τα επαναλαμβάνεις. Η φεουδαρχική Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν πολυεθνική και όπως ήδη εξήγησα δεν καταπίεζε κανέναν με βάση εθνοτικά κριτήρια (όλες οι συγκρούσεις προ του 1800, που μάλιστα ήταν σχετικά σπάνιες σε σχέση με την κατοπινή εθνικιστική/αστικοφιλελεύθερη εκδοχή των Βαλκανίων, είχαν θρησκευτικό ή ταξικό χαρακτήρα), επομένως ο "ελληνικός πολιτισμός" (προφανώς εννοείς την υστεροβυζαντινή πολιτισμική κληρονομιά) κινδύνευε μόνο από την αμορφωσιά και τη φτώχεια. Η Εκκλησία, ως συνήθως συντασσόμενη με το κράτος και την ελίτ, δεν έκανε και πολλά για να το αλλάξει αυτό.

Πρώτον, δεν στηρίζεις κάπου την τελευταία πρόταση. Δεν είναι ανάγκη να ψάχνεις για πηγές, γιατί άλλες τόσες μπορώ να βρω κι εγώ που εκφράζουν το αντίθετο.
Δεύτερον, ποιο είναι το συμπέρασμα που έβγαλες? "επομένως ο "ελληνικός πολιτισμός" (προφανώς εννοείς την υστεροβυζαντινή πολιτισμική κληρονομιά) κινδύνευε μόνο από την αμορφωσιά και τη φτώχεια" Ναι, και? Δεν καταλαβαίνω πού καταλήγεις. Αυτό είναι κάτι δεδομένο.

Αλλά φυσικά αυτά δεν είναι μικρά πράγματα για να τα "εξαιρέσει" έτσι απλά κανείς, ενω κατά τους επόμενους αιώνες η Εκκλησία (όχι μόνο η ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, όπως διαρκώς επαναλαμβάνει η ορθόδοξη προπαγάνδα) "αριστοκρατικοποιήθηκε" και έγινε απλώς άλλος ένας πόλος εξουσίας.

Και? Αν δηλαδή κάποιος "ξύπνιος" εκμεταλλευτεί την αναρχία προς όφελός του (μη μου πεις πάλι ότι δεν υπάρχει περίπτωση γιατί δεν θα υπάρχει φτώχια και άλλες αερολογίες), τι θα σημαίνει αυτό για την αναρχία? Εκκλησία δεν είναι οι ιερείς, αλλά όλη η χριστιανική κοινότητα.

Έτσι όλοι οι αναρχικοί είναι αντικαπιταλιστές, γεγονός που (κακώς) θεώρησα αρκετά προφανές οπότε δεν το τόνισα ως τώρα. Όσον αφορά το ποια θα είναι αυτή η δημοκρατική οικονομική οργάνωση χωρίς αγορά και χωρίς χρήμα, υπάρχει πληθώρα προτάσεων από αναρχικούς οικονομολόγους (βλέπε π.χ. Parecon, Περιεκτική Δημοκρατία κλπ). Σε γενικές γραμμές τα περισσότερα τέτοια συστήματα (όπως και μία πρώιμη, πρόχειρη εκδοχή τους που εφαρμόστηκε επιτυχώς εν καιρώ πολέμου σε κάποιες αναρχικές κολεκτίβες του Ισπανικού Εμφυλίου, αλλά και στην Παρισινή Κομμούνα του 19ου αιώνα) βασίζονται στην ελεύθερη διανομή των παραγόμενων αγαθών μέσω ενός συστήματος κουπονιών, με τα κουπόνια να αντιπροσωπεύουν απαιτούμενες ώρες παραγωγής ενός αγαθού (δηλαδή δεν θα εμπεριέχουν κέρδος και εκμετάλλευση εργατικού δυναμικού, όπως συμβαίνει με τις τιμές των προϊόντων στην καπιταλιστική αγορά). Φυσικά τίποτα δεν είναι δογματικό στον αναρχισμό, υπάρχει ποικιλία προτάσεων και δράσεων. Εδώ απλώς προσπάθησα να δώσω μία πρώτη ιδέα.

Τα πράγματα μάλιστα με τη σημερινή τεχνολογία, η οποία έχει αυτοματοποιήσει σε τεράστιο βαθμό τις διαδικασίες παραγωγής, είναι ακόμα πιο ευοίωνα για την έλευση της αναρχίας αφού κυριολεκτικά με ελάχιστη δαπάνη εργατοωρών, πρώτων υλών, ενέργειας κλπ μπορούν να παραχθούν τεράστιες ποσότητες αγαθών. Γενικότερα η πρόοδος της τεχνολογίας έχει καταστήσει πιο υλοποιήσιμη από ποτέ μία αρμονική αναρχική κοινωνία (αρμονική με την έννοια ότι δε θα υπάρχει εκμετάλλευση, βία και καταναγκασμός, όχι ότι θα είναι στατική και μη προσαρμοζόμενη).

Όσον αφορά τον τρελό που θα θελήσει να επιβάλλει δικτατορία (αν κατάλαβα καλά), αν εννοείς κάποιον δημαγωγό ο οποίος θα οδηγήσει προς αυτή την κατεύθυνση τις αποφάσεις των τοπικών συνελεύσεων (γιατί ιστορικά κάπως έτσι ξεκίνησαν πάντα όλες οι δικτατορίες), απλώς έχω να πω ότι οι δημαγωγοί ανέκαθεν βασίζονταν στη φτώχεια, στη μιζέρια και την αμορφωσιά του πολύ κόσμου. Όμως αυτή ακριβώς η κατάσταση θα έχει εξαλειφθεί εξορισμού σε περιβάλλον αναρχίας (όπου αναρχία ουσιαστικά σημαίνει ισοκατανομή της εξουσίας σε όλους τους τομείς --πολιτική, οικονομία, παιδεία κλπ), οπότε δε θα υπάρχουν οι προϋποθέσεις για δημαγωγία (έτσι κι αλλιώς δε θα υπάρχουν ούτε τα κίνητρα, αφού θα πρέπει κάποιος να είναι ψυχοπαθολογικά ασθενής για να θέλει να διαταράξει την ιδανικότερη για όλους --άρα και γι' αυτόν-- κοινωνική οργάνωση). Όσον αφορά τη μεταβατική περίοδο, όσο δηλαδή θα ζει η προεπαναστατική γενιά, η οποία μοιραία θα έχει αγκυλώσεις του παρελθόντος στη σκέψη και στις συνήθειές της γιατί μεγάλωσε υπό διαφορετικές συνθήκες, θα είναι δουλειά των τοπικών συνελεύσεων και της προεπαναστατικής κοινωνικής προεργασίας που θα έχουν κάνει οι αναρχικοί, να τους οδηγήσει στο να δούνε τα πράγματα αλλιώς. Αυτή είναι τώρα και η μεγάλη ευθύνη των αναρχικών, μιας και φαίνεται να απέχουμε πολύ από την επανάσταση.

Αυτό λέγεται τεχνοκρατική κοινωνία, όχι αναρχική. Επίσης, δεν πιστεύω ότι όλοι θα προσφέρουν το ίδιο. Πώς να το κάνουμε δηλαδή, δεν γίνεται. Άλλοι είναι πιο έξυπνοι, άλλοι είναι τεμπέληδες, άλλοι έχουν περισσότερη όρεξη κλπ κλπ. Οπότε? Αν γίνεται διάκριση, η έννοια της αναρχικής κοινωνίας χαλάει. Αν όχι, τότε υπάρχει αδικία από το σύστημα και θα υπάρξει αντίδραση (δεν νομίζω ότι είναι πολλοί αυτοί που θα δέχονταν να δουλεύουν παραπάνω και να αμοίβονται το ίδιο με όλους).

Τέλος πάντων, απόψεις ο ένας στον άλλο δεν αλλάζουμε. Κουβέντα να γίνεται. Κι επειδή για να γίνει ωραία κουβέντα απαιτείται πολύς χρόνος (εγώ ας πούμε τώρα 3 ώρες έγραφα) και δεν υπάρχει πάντα διαθέσιμος, ας προσπαθήσουμε να "μικρύνουμε" σε έκταση τον μεταξύ μας διάλογο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.