Άτομα με Ειδικές Ανάγκες

[FRIENDLY GIRL]

Ειστε ευαισθητοποιημενοι σχετικα με αυτο το θεμα;Τι γνωμη εχετε γενικα;Θα κανατε παρεα με τετια ατομα εαν τυχενε;Τι θα κανατε εαν γεννουσατε ενα τετιο παιδι;Τι θα κανατε εαν ξερατε οτι θα γεννησετε ενα τετιο παιδι;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Loukritia]

Πιστεύω ότι ο όρος γενικά είναι εντελώς αποτυχημένος, όσον αφορά τις κατηγορίες ατόμων που περιλαμβάνει.

Δηλαδή, δεν μπορείς να βάζεις στην ίδια κατηγορία ένα άτομο με πολλαπλές δυσμορφίες και βαριά ή ελαφριά νοητική υστέρηση, μαζί με άτομα που απλώς έχουν κάποιο βαθμό αναπηρίας, αναπήρους πολέμου, και άτομα με σοβαρές παθήσεις που όμως δεν επηρεάζουν τη νοημοσύνη.

Πιστεύω πως πρέπει να υπάρχει μεν μέριμνα, τόσο για να διευκολύνονται οι άνθρωποι με έναν βαθμό αναπηρίας στη μετακίνηση μέσα στην πόλη, τις δημόσιες υπηρεσίες, τα νοσοκομεία κλπ κλπ, όπως και να υπάρχουν ειδικά σχολεία για άτομα με νοητική υστέρηση, αλλά νομίζω ότι στο ελληνικό κράτος δίνεται μεγάλη βαρύτητα στην ειδική εκπαίδευση και ξεχνούνε τη γενική (σε ειδικά σχολεία, από προσωπική εμπειρία σας λέω ότι έχουν ψυχολόγους, νοσοκόμες, κοινωνικές λειτουργούς, σε βαθμό που το προσωπικό φτάνει ή και ξεπερνάει τον αριθμό των μαθητών).

Παρέα δεν θα είχα πρόβλημα να κάνω με άτομο που έχει κάποια κινητική αναπηρία, αλλά στις περιπτώσεις νοητικής υστέρησης η επικοινωνία με τους υπολοίπους καθίσταται αρκετά δύσκολη (και αυτό το λέω από προσωπική εμπειρία). Βέβαια η νοητική υστέρηση μπορεί να είναι και αρκετά ελαφριά, αλλά εν πάση περιπτώσει υπάρχει μια κάποια δυσκολία στην επικοινωνία.

Εάν σε κάποια προγεννητική διάγνωση μάθαινα ότι το παιδί μου θα έχει κάποια ασθένεια που θα του προκαλέσει νοητική υστέρηση ή οποιαδήποτε αναπηρία, δεν θα το γεννούσα και είμαι υπέρ των εκτρώσεων σε τέτοια περίπτωση.

Βέβαια, πολλές φορές υπάρχουν γεγονότα μετά τη γέννηση που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα πνευματικά και σωματικά, αλλά σε επίπεδο προγεννητικής διάγνωσης, και ιδίως σε περιπτώσεις σοβαρών συνδρόμων, πιστεύω ότι παρά τα μητρικά ένστικτα και όλα αυτά, όση προσπάθεια και να κάνεις για να αναθρέψεις το παιδί σου φυσιολογικά, αυτό θα αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες σε όλα τα επίπεδα της ζωής του, οπότε το να το φέρεις στον κόσμο είναι ίσως περισσότερο κακό παρά καλό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Αίτνα]

Τα ''ξεχωριστά'' άτομα είναι σαν όλους μας,ΑΝΘΡΩΠΟΙ!Τι και αν είναι διαφορετικοί από τον μέσο άνθρωπο.
Όλοι είμαστε διαφορετικοί!
Αυτό έλειπε!Απλά η διαφορά μας είναι συνήθως σε κλίσεις,ενδιαφέροντα...κτλ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrHouse]

Εάν σε κάποια προγεννητική διάγνωση μάθαινα ότι το παιδί μου θα έχει κάποια ασθένεια που θα του προκαλέσει νοητική υστέρηση ή οποιαδήποτε αναπηρία, δεν θα το γεννούσα και είμαι υπέρ των εκτρώσεων σε τέτοια περίπτωση.

Ωραια γιατρος θα γινεις,τετοιες συμβουλες να δινεις.Να πεταμε τα παιδια σαν σκουπιδια,λες και ειναι αναλωσιμα.
Και αν καποτε υπαρξει θεραπεια?Ειναι λυση να αγνοουμε με αυτο τον τροπο την νοητικη υστερηση?Με αυτη την χιτλερικη λογικη,να μην ειχαμε ουτε ψυχιατρεια,ουτε ασυλα για παιδια με ειδικες αναγκες(βαριας μορφης),να τα πετουσαμε ολα πριν γεννηθουν.Ελπιζω να μην επαφιονται πολλοι σε αυτες τις τερατωδη αντιληψεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Αίτνα]

Ωραια γιατρος θα γινεις,τετοιες συμβουλες να δινεις.Να πεταμε τα παιδια σαν σκουπιδια,λες και ειναι αναλωσιμα.
Και αν καποτε υπαρξει θεραπεια?Ειναι λυση να αγνοουμε με αυτο τον τροπο την νοητικη υστερηση?Με αυτη την χιτλερικη λογικη,να μην ειχαμε ουτε ψυχιατρεια,ουτε ασυλα για παιδια με ειδικες αναγκες(βαριας μορφης),να τα πετουσαμε ολα πριν γεννηθουν.Ελπιζω να μην επαφιονται πολλοι σε αυτες τις τερατωδη αντιληψεις.

Πονάει κεφάλι,κόψει κεφάλι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[φρι]

δεν μπορει καποιος να ορισει τι ειναι φυσιολογικο και τι οχι! ουτε ειναι σωστο να λυπομαστε τετοια παιδια,αγαπη θελουν! μονο ΑΓΑΠΗ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrHouse]

δεν μπορει καποιος να ορισει τι ειναι φυσιολογικο και τι οχι! ουτε ειναι σωστο να λυπομαστε τετοια παιδια,αγαπη θελουν! μονο ΑΓΑΠΗ!

Αγαπη,φροντιδα και φυσικα καταλληλες υποδομες εκ μερους του κρατους.
Αλλα οταν ακουω εν ετη 2012 ''να τα σκοτωνουμε'',με κανει να σκεφτομαι οτι αμα υπηρχε αυτη η λογικη,που οπως προαναφερθηκε ''ποδι ποναει,ποδι κοβω'' δεν θα υπηρχε ουσιαστικα εξελιξη πουθενα.Δεν θα ψαχναμε βαθυτερα τα πραγματα,αιτιες και αποτελεσματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici43946]

Ωραια γιατρος θα γινεις,τετοιες συμβουλες να δινεις.Να πεταμε τα παιδια σαν σκουπιδια,λες και ειναι αναλωσιμα.
Και αν καποτε υπαρξει θεραπεια?Ειναι λυση να αγνοουμε με αυτο τον τροπο την νοητικη υστερηση?Με αυτη την χιτλερικη λογικη,να μην ειχαμε ουτε ψυχιατρεια,ουτε ασυλα για παιδια με ειδικες αναγκες(βαριας μορφης),να τα πετουσαμε ολα πριν γεννηθουν.Ελπιζω να μην επαφιονται πολλοι σε αυτες τις τερατωδη αντιληψεις.

Δυστυχώς έχει δίκιο. Άλλο το επίκτητο, κάνεις τα αδύνατα δυνατά, άλλο το εκ γεννετής δηλαδή φέρνω στον κόσμο μία δυστυχισμένη ύπαρξη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[φρι]

Αγαπη,φροντιδα και φυσικα καταλληλες υποδομες εκ μερους του κρατους.
Αλλα οταν ακουω εν ετη 2012 ''να τα σκοτωνουμε'',με κανει να σκεφτομαι οτι αμα υπηρχε αυτη η λογικη,που οπως προαναφερθηκε ''ποδι ποναει,ποδι κοβω'' δεν θα υπηρχε ουσιαστικα εξελιξη πουθενα.Δεν θα ψαχναμε βαθυτερα τα πραγματα,αιτιες και αποτελεσματα.

ισχυει.γιατι να αφαιρεθει η ψυχη ενος αθωου πλασματος;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrHouse]

Δυστυχώς έχει δίκιο. Άλλο το επίκτητο, κάνεις τα αδύνατα δυνατά, άλλο το εκ γεννετής δηλαδή φέρνω στον κόσμο μία δυστυχισμένη ύπαρξη.

Λυπαμαι,τι σημαινει ''δυστυχισμενη υπαρξη''?
Ας πει καλυτερα ''οχι,δεν εχω τα κοτσια να μεγαλωσω ενα παιδι με νοητικη υστερηση,δεν εχω την δυναμη''.Ολα τα αλλα ειναι δικαιολογιες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[φρι]

Δυστυχώς έχει δίκιο. Άλλο το επίκτητο, κάνεις τα αδύνατα δυνατά, άλλο το εκ γεννετής δηλαδή φέρνω στον κόσμο μία δυστυχισμένη ύπαρξη.

δυστυχισμενη; αν αυτα τα παιδια ζησουν σε υγιες περιβαλλον και ζησουν την αγαπη γιατι να ειναι δυστυχισμενα; αγαπη θελουν! δε σου ζητανε να τα λυπηθεις. δυστυχισμενα μπορει να τα βλεπεις εσυ επειδη ειναι ισως "διαφορετικα απο σενα" ..αλλα να ξερεις αυτοι ειναι πιο "ανθρωποι" απο εμας.δεν αναλωνονται σε ανουσια πραγματα οπως εμεις..


υγ. ολοι εχουμε κατι κοινο,ειμαστε διαφορετικοι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[αδαμαντια52071]

Ωραια γιατρος θα γινεις,τετοιες συμβουλες να δινεις.Να πεταμε τα παιδια σαν σκουπιδια,λες και ειναι αναλωσιμα.
Και αν καποτε υπαρξει θεραπεια?Ειναι λυση να αγνοουμε με αυτο τον τροπο την νοητικη υστερηση?Με αυτη την χιτλερικη λογικη,να μην ειχαμε ουτε ψυχιατρεια,ουτε ασυλα για παιδια με ειδικες αναγκες(βαριας μορφης),να τα πετουσαμε ολα πριν γεννηθουν.Ελπιζω να μην επαφιονται πολλοι σε αυτες τις τερατωδη αντιληψεις.

Σε καποιες περιπτωσεις ειναι πολυ δυσκολα και για τον γονεα και για το παιδι.
Απ την μια δεν εχεις το δικαιωμα να αφαιρεσεις μια ζωη απ την αλλη ποιο το νοημα να γεννηθει ενα παιδι που ειναι καταδικασμενο σε θανατο και θα ''βασανισει'' ψυχολογικα τους γονεις του αλλα και τον εαυτο του...
Ποιο το νοημα να ζησει και να πασχει απο φρικτους πονους?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Pagitas]

Αγαπη,φροντιδα και φυσικα καταλληλες υποδομες εκ μερους του κρατους.
Αλλα οταν ακουω εν ετη 2012 ''να τα σκοτωνουμε'',με κανει να σκεφτομαι οτι αμα υπηρχε αυτη η λογικη,που οπως προαναφερθηκε ''ποδι ποναει,ποδι κοβω'' δεν θα υπηρχε ουσιαστικα εξελιξη πουθενα.Δεν θα ψαχναμε βαθυτερα τα πραγματα,αιτιες και αποτελεσματα.

Επικίνδυνος επαγωγικός συλλογισμός.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici43946]

Λυπαμαι,τι σημαινει ''δυστυχισμενη υπαρξη''?
Ας πει καλυτερα ''οχι,δεν εχω τα κοτσια να μεγαλωσω ενα παιδι με νοητικη υστερηση,δεν εχω την δυναμη''.Ολα τα αλλα ειναι δικαιολογιες.

Δεν είναι η μοναδική αναπηρία αυτή που ανέφερες.
Γενικά δεν είναι μόνο θέμα του γονέα, που συνήθως αγαπά το παιδί του και θυσιάζεται γι' αυτό. Είναι και η κοινωνία. Ας πούμε η στάση των παιδιών στο χοντρό η διοπτροφόρο συμμαθητή τους, για να μείνουμε στα απλά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[diotima]

Σας παρακαλω να αλλαξει αυτος ο πεπερασμενος τιτλος.Δεν ειναι δοκιμος ο ορος ατομα με ειδικες αναγκες.
Ειναι ΑμεΑ δλδ Ατομα με Αναπηριες..πλεον

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrHouse]

Σε καποιες περιπτωσεις ειναι πολυ δυσκολα και για τον γονεα και για το παιδι.
Απ την μια δεν εχεις το δικαιωμα να αφαιρεσεις μια ζωη απ την αλλη ποιο το νοημα να γεννηθει ενα παιδι που ειναι καταδικασμενο σε θανατο και θα ''βασανισει'' ψυχολογικα τους γονεις του αλλα και τον εαυτο του...
Ποιο το νοημα να ζησει και να πασχει απο φρικτους πονους?

Γνωριζω οτι ειναι δυσκολα...ποιο ειναι το νοημα?Να σου δωσω το παραδειγμα του Στηβεν Χωκινγκ,ενα ατομο με ασθενεια του νευρομυικου συστηματος,δεν γεννηθηκε φυσικα ετσι αλλα πληροφορηθηκε 20 χρονια μετα οτι επασχε απο την ιδια.Του ειχαν πει οτι θα ζησει 2 χρονια...και τωρα ζει και βασιλευει.Οπως βλεπεις,τιποτα δεν ειναι το τελος.Το νοημα βρες το εσυ.

Α,και κατι αλλο,για τον πονο και την ζωη.

Spoiler

Δεν είναι η μοναδική αναπηρία αυτή που ανέφερες.
Γενικά δεν είναι μόνο θέμα του γονέα, που συνήθως αγαπά το παιδί του και θυσιάζεται γι' αυτό. Είναι και η κοινωνία. Ας πούμε η στάση των παιδιών στο χοντρό η διοπτροφόρο συμμαθητή τους, για να μείνουμε στα απλά.

Ως σκοπο,εχουμε την επιβιωση,και πρεπει να την διασφαλισουμε με καθε δυνατο μεσο.Λυπαμαι,αλλα σε καθε περιπτωση,για μενα και ανιατης μορφης,η προσφυγη σε ακραιες λυσεις οπως η εκτρωση,αποτελει υπεκφυγη σε ευκολη λυση,ετη φωτος μακρια απο τον στοχο μας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nefeli1]

Ειστε ευαισθητοποιημενοι σχετικα με αυτο το θεμα;Τι γνωμη εχετε γενικα;Θα κανατε παρεα με τετια ατομα εαν τυχενε;Τι θα κανατε εαν γεννουσατε ενα τετιο παιδι;Τι θα κανατε εαν ξερατε οτι θα γεννησετε ενα τετιο παιδι;

Δυστυχώς, βρίσκομαι σε μία χώρα η οποία δεν έχει μεριμνήσει ιδιαίτερα για τα ΑμεΑ. Δεν αναφέρομαι μόνο στο κράτος, αλλά και στους ίδιους τους πολίτες που δε σέβονται τον συνάνθρωπό τους. Είμαστε αρκετά απληροφόρητοι σαν λαός. Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις φυσικά, αλλά η πλειοψηφία δεν είναι ενημερωμένη. Τα κριτήρια με τα οποία επιλέγω τους ανθρώπους που θα έχω δίπλα μου είναι να έχουμε κοινά ενδιαφέροντα και να με αποδέχονται. Το αν είναι ΑμεΑ ή όχι, δε με απασχολεί. Αν γνώριζα ότι θα έφερνα στον κόσμο ένα παιδί με σοβαρά θέματα υγείας, θα έκανα έκτρωση. Δεν έχω την ψυχική δύναμη να φροντίσω και ν' αφοσιωθώ στο παιδί αυτό και θεωρώ τον εαυτό μου ανίκανο να καλύψει τις ανάγκες του. Παρόλο που δε γνωρίζω από τώρα τι είμαι ή δεν είμαι ικανή να κάνω, δε διατίθεμαι να το ρισκάρω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Xaris SSSS]

Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε για αυτά τα άτομα είναι να τους αντιμετωπίζουμε σαν ισότιμους και ισάξιους!
Μην σκύβετε το κεφάλι όταν βλέπετε κάποιον σε ένα καροτσάκι ούτε να γυρίζετε το βλέμμα σας (ότι και καλά δεν τον είδατε).
Κόψτε τις προκαταλήψεις! Κάντε τους να αισθανθούν άνετα.
Η ευτυχία είναι στο μυαλό, μπορείς να την δώσεις και να την πάρεις πίσω το ίδιο εύκολα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[FRIENDLY GIRL]

Ας απαντήσω και εγώ....Από μικρή έχω όνειρο να δουλέψω στην ειδική αγωγή και ελπίζω να κάνω μεταπτυχιακό ώστε να μπορέσω.Μικρή βέβαια εάν και είχα όνειρο πίστευα ότι δεν αντέχω.Παρέα δεν έχω πρόβλημα να κάνω με κάποιο τέτοιο άτομο.Αυτό για την αγάπη που είπατε ισχύει.Μόλις δώσεις αγάπη την παίρνεις σε τετραπλάσιο βαθμό.Κάνω είδη παρέα με μια κοπέλα από την σχολή μου η οποία δεν ξέρω τι έχει (και φυσικά δεν ρωτάω εάν και θεωρώ ότι θα έπρεπε ξέρω) αλλά την επηρεάζει και νοητικά αλλά και κινητικά και εξωτερικά φαίνεται έντονα...Η ίδια το ξέρει.Δυσκολίες υπάρχουν καμιά φορά αλλά αξίζει...Βγαίνουμε μαζί,γελαμε,συζητάμε,την βοηθάω όπου χρειάζεται,την στηρίζω ψυχολογικά.Προσπαθώ να της φέρομαι όπως σε κάθε άνθρωπο με περισσότερη κατανόηση βέβαια και υπομονή.Βεβαια μερικές φορές επειδή είναι πολύ γλυκιά και της έχω πολύ αδυναμία μου βγαίνει αυθόρμητα να της μιλάω πιο γλυκά.Προσπαθώ να μην γίνομαι υπερπροστατευτική και όπου κρίνω ότι μπορεί την παροτρίνω.Η μεγαλύτερη αμοιβή που παίρνω ειναι η αληθινή αγάπη που δεν υπάρχει σε κανέναν άνθρωπο.Οι αγκαλίτσες ,τα φιλάκια και οι κουβέντες της με κάνουν να θέλω να συνεχίσω.Φυσικά σε μεγαλύτερο βαθμό αυτά έγιναν όταν άρχισε να με εμπιστεύεται.

Εάν μάθαινα ότι θα γεννούσα ένα τέτοιο παιδί δεν θα έκανα έκτρωση είμαι απόλοιτα κατά .Εάν όμως ήξερα ότι το παιδί θα υποφέρει τότε θα το σκεφτόμουν.Δεν είναι απαραίτητα βασανισμένη ψυχή όπως υπόθηκε και ούτε τον οίκτο μας θέλουν.
Εαν γεννούσα ένα τέτιο παιδί δεν ξέρω τί θα έκανα αλλά σίγουρα δεν θα το πήγαινα σε ίδρυμα και θα το αγαπούσα και θα το σεβόμουν.Θα έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Ας απαντήσω και εγώ....Από μικρή έχω όνειρο να δουλέψω στην ειδική αγωγή και ελπίζω να κάνω μεταπτυχιακό ώστε να μπορέσω.Μικρή βέβαια εάν και είχα όνειρο πίστευα ότι δεν αντέχω.Παρέα δεν έχω πρόβλημα να κάνω με κάποιο τέτοιο άτομο.Αυτό για την αγάπη που είπατε ισχύει.Μόλις δώσεις αγάπη την παίρνεις σε τετραπλάσιο βαθμό.Κάνω είδη παρέα με μια κοπέλα από την σχολή μου η οποία δεν ξέρω τι έχει (και φυσικά δεν ρωτάω εάν και θεωρώ ότι θα έπρεπε ξέρω) αλλά την επηρεάζει και νοητικά αλλά και κινητικά και εξωτερικά φαίνεται έντονα...Η ίδια το ξέρει.Δυσκολίες υπάρχουν καμιά φορά αλλά αξίζει...Βγαίνουμε μαζί,γελαμε,συζητάμε,την βοηθάω όπου χρειάζεται,την στηρίζω ψυχολογικά.Προσπαθώ να της φέρομαι όπως σε κάθε άνθρωπο με περισσότερη κατανόηση βέβαια και υπομονή.Βεβαια μερικές φορές επειδή είναι πολύ γλυκιά και της έχω πολύ αδυναμία μου βγαίνει αυθόρμητα να της μιλάω πιο γλυκά.Προσπαθώ να μην γίνομαι υπερπροστατευτική και όπου κρίνω ότι μπορεί την παροτρίνω.Η μεγαλύτερη αμοιβή που παίρνω ειναι η αληθινή αγάπη που δεν υπάρχει σε κανέναν άνθρωπο.Οι αγκαλίτσες ,τα φιλάκια και οι κουβέντες της με κάνουν να θέλω να συνεχίσω.Φυσικά σε μεγαλύτερο βαθμό αυτά έγιναν όταν άρχισε να με εμπιστεύεται.

Εάν μάθαινα ότι θα γεννούσα ένα τέτοιο παιδί δεν θα έκανα έκτρωση είμαι απόλοιτα κατά .Εάν όμως ήξερα ότι το παιδί θα υποφέρει τότε θα το σκεφτόμουν.Δεν είναι απαραίτητα βασανισμένη ψυχή όπως υπόθηκε και ούτε τον οίκτο μας θέλουν.
Εαν γεννούσα ένα τέτιο παιδί δεν ξέρω τί θα έκανα αλλά σίγουρα δεν θα το πήγαινα σε ίδρυμα και θα το αγαπούσα και θα το σεβόμουν.Θα έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα.

Πρώτα απ' όλα μπράβο για το ψυχικό σου σθένος. Εγώ δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το κάνω χωρίς να με φθείρει και να με αλλάξει προς το χειρότερο σαν άνθρωπο (από την έννοια του να με κάνει πιο κλειστή και ευάλωτη).
Προβληματίζομαι λίγο με το

Εαν γεννούσα ένα τέτιο παιδί δεν ξέρω τί θα έκανα αλλά σίγουρα δεν θα το πήγαινα σε ίδρυμα και θα το αγαπούσα και θα το σεβόμουν.Θα έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα

γιατί τα παιδιά δεν μένουν πάντα παιδιά και μεγαλώνουν. Και δεδομένου ότι η διαφορά μεταξύ γονιού και παιδιού είναι 25-30 χρόνια, τι κάνουν αυτά τα "παιδιά" όταν οι γονείς του είναι πολύ ανήμποροι για να τους φροντίσουν ή πεθαίνουν? Έχω ακούσει περίπτωση από τον κύκλο μου στο οποίο η μάνα έλεγε "να δώσει ο Θεός να μην πεθάνω πρώτα εγώ για να μην την αφήσω μόνη" (είναι κορίτσι γύρω στα 15 με βαρύ σύνδρομο Down). Δεν μπορώ να φανταστώ την απελπισία του γονιού να είναι π .χ. γύρω στα 60 το παιδί σου και να πρέπει -αν ζεις- να κάνεις ακόμα τα πάντα γι' αυτό. Μακάρι να είστε περισσότεροι αυτοί που ενδιαφέρεστε για τα ΑμΕΑ μπας και οι κοινωνικές υπηρεσίες στο Ελλάντα βελτιωθούν λίγο και δεν μένουν σαν την καλαμιά στον κάμπο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.