Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,244 μηνύματα.
26-06-22
15:13
Συμφωνώ αλλά πιστεύω οτι καλό είναι οι πρακτικές γνώσεις να αρχίσουν να μαζεύονται μετά απο το 2ο έτος και σιγά σιγά. Εαν κάποιος δεν έχει καλό υπόβαθρο στα θεωρητικά(επειδή δεν τα ξέρει ή δεν τα έχει δει), στην πράξη χάνεται για πλάκα. Και απο την άλλη εαν έχει μόνο θεωρητικές γνώσεις κάποιος, δεν μπορεί να δουλέψει.
Το καλό με το ημμυ είναι οτι υπάρχει περιθώριο πάντως ένας φοιτητής με σχετικά νορμάλ έξοδα να αποκτήσει εμπειρία και να παίξει με κάποια πράγματα(εκτός εαν μιλάμε για υψηλές τάσεις, μετασχηματιστές διανομής και τέτοια ).
Το καλό με το ημμυ είναι οτι υπάρχει περιθώριο πάντως ένας φοιτητής με σχετικά νορμάλ έξοδα να αποκτήσει εμπειρία και να παίξει με κάποια πράγματα(εκτός εαν μιλάμε για υψηλές τάσεις, μετασχηματιστές διανομής και τέτοια ).
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,244 μηνύματα.
25-06-22
15:16
Εξαρτάται σε τι τομέα εξειδικεύονται. Λόγου χάρη ένας ηλεκτρολόγος μηχανικός με έναν μηχανολόγο μηχανικό που εξειδικεύονται στην ενέργεια και δουλεύουν σε ένα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας θα έχουν αρκετές κοινές γνώσεις. Τουλάχιστον ως προς το βασικό επίπεδο.Άρα, και οι δυο ασχολούνται με τα ίδια περίπου πράγματα, αλλά ο καθένας εμβαθύνει σ’αυτά σε διαφορετικό βαθμό;
Ο ηλεκτρολόγος θα ξέρει αρκετά πράγματα περί θερμοδυναμικής και ο μηχανολόγος θα έχει μελετήσει επίσης ηλεκτρικές μηχανές και ηλεκτρονικά ισχύος. Προφανώς ο καθένας θα έχει περισσότερες γνώσεις στο ένα αντικείμενο ένα απο ότι στο άλλο, αλλά και οι δύο θα έχουν μια αρκετά καλή αντίληψη του πως ο ένας επηρεάζει τον άλλο στην δουλειά του. Μπορεί να ασχοληθούν λοιπόν με το ίδιο πράγμα αλλά απο διαφορετικές σκοπιές.
Να στο θέσω διαφορετικά. Πες για παράδειγμα οτι θες να σχεδιάσεις μια κεραία για ένα αεροσκάφος. Ο μηχανολόγος κάνει εκεί τους υπολογισμούς του, σχεδιάζει το σχήμα του αεροπλάνου, λαμβάει υπόψιν του τα πάντα, κάνει προσομοιώσεις και βρίσκει το βέλτιστο απο άποψη αεροδυναμικής σχήμα για άτρακτο,φτερά κτλπ. Όλα ωραία, όλα ανθηρά μέχρι στιγμής.
Το αεροπλάνο τώρα πρέπει να αρχίσει να εξοπλίζεται με ηλεκτρονικά συστήματα. Για επικοινωνίες,για ραντάρ για χίλιους δύο λόγους τέλος πάντων. Καλείσαι λοιπόν να σχεδιάσεις μια κεραία. Πες οτι την σχεδίασες και δουλεύει τέλεια απο άποψη προδιαγραφών. Μια χαρά και εδώ, ο μηχανολόγος έχει φτιάξει την βέλτιστη κατασκευή απο άποψη αεροδυναμικής, ο ηλεκτρολόγος έχει φτιάξει την τέλεια κεραία απο άποψη προδιαγραφών(π.χ. κέρδος,κατευθυντικότητα κτλπ.) και όλοι είναι ευχαριστημένοι. Όταν λοιπόν αυτοί οι δύο πάνε να υλοποιήσουν το σύστημα ο μηχανολόγος αντιλαμβάνεται οτι η αεροδυναμική του χάλασε λόγω της κεραίας η οποία εξέχει απο το σώμα του αεροσκάφους.
Εαν μιλάμε για πολιτικό αεροσκάφος, χειρότερη αεροδυναμική απόδοση σημαίνει περισσότερη κατανάλωση καυσίμων, το οποίο σημαίνει σημαντικά αυξημένα έξοδα. Και όταν είσαι μια αεροπορική εταιρία, έστω και 2% μείωση απόδοσης απο αυτή που είχε προβλεφτεί, μπορεί να έχει τεράστιο οικονομικό αντίκτυπο. Γιατί μέσα σε ένα έτος δεν ξέρω και εγώ πόσες πτήσεις θα κάνεις καθημερινά και με πόσα αεροπλάνα.
Εαν το αεροσκάφος είναι στρατιωτικό, οπότε μπορεί να έχουμε και υπερηχητικές πτήσεις, μπορεί να έχεις ακόμα μεγαλύτερη μείωση της απόδοσης λόγω πολύ έντονης τυρβώδης ροής του αέρα γύρω απο την κεραία. Αυτό συνεπάγεται αύξηση κατανάλωσης καυσίμου, και επομένως περισσότερα έξοδα, μείωση του επιχειρησιακού εύρους και χρόνου.
Αυτή η σχέση μπορεί να λειτουργήσει και αντίστροφα. Εαν ο μηχανολόγος πάει και σχεδιάσει όπως θέλει την μορφή της ατράκτου,των φτερών κτλπ. μπορεί να δημιουργήσει άλλα θέματα που ίσως δεν αντιλαμβάνεται. Όπως μείωση της stealth ικανότητας(κατά πόσο το αεροπλάνο μπορεί να επιστρέφει μικρό σήμα στα εχθρικά ραντάρ που προσπαθούν να το εντοπίσουν). Διότι ασυνέχειες και ομαλές γωνίες δημιουργούν τρελές ανακλάσεις των προσπίπτοντων ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων πίσω στην κεραία του δέκτη του εχθρικού ραντάρ. Και αυτός είναι και ο λόγος που όλα τα μοντέρνα πολεμικά αεροσκάφη stealth 5ης γενιάς έχουν αιχμηρές γωνίες και επίπεδες επιφάνειες με κατάλληλη κλίση(για να ανακλούν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα προς άλλες κατευθύνσεις και να μειώνουν την ισχύ αυτών που ανακλώνται προς την κεραία του ραντάρ). Δεν είναι σχεδιασμός βάσει κάποιας μόδας, αλλά σχεδιασμός που προκύπτει απο ανάγκη για να επιτυγχάνονται ορισμένες απαιτήσεις ως προς την λειτουργία.
Σε όλα τα σημαντικά και περίπλοκα έργα συνεργάζονται πολλές ειδικότητες μηχανικών. Για αυτό λίγο πολύ ο καθένας πρέπει να ξέρει λίγο τι απασχολεί τον άλλο. Γιατί μπορείς άθελά σου να τον επηρεάσεις και να τον δυσκολέψεις και το πρόβλημα να μην φανεί μέχρι να υλοποιηθεί το τελικό σύστημα και να δοκιμαστεί.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,244 μηνύματα.
25-06-22
13:45
Ultimately να έχεις υπόψιν σου οτι θα χρειαστεί να μπλέξεις ως ένα βαθμό και απο μηχανολόγους με υπολογιστές, καθώς δεν υφίσταται μηχανή που να μην χρησιμοποιεί πλέον προχωρημένες τεχνικές ηλεκτρονικού ελέγχου, είτε μιλάμε για ένα ψυγείο, είτε για ένα αμάξι είτε ακόμα και για ένα διαστημόπλοιο. Και σαφώς θα κάνεις και προγραμματισμό. Ειδικά το τελευταίο σε όποια ειδικότητα και να πας είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι.Καπως ετσι κατεληξα να κοιταω και τους ημμυ. Απλως δεν ξερω αν θα ηθελα οντως να ασχοληθω και με υπολογιστες, εμενα περισσοτερο με ενδιαφερει π.χ να ψαχνω για τον τροπο λειτουργιας καποιας μηχανης. Γιαυτο τωρα στο μυαλο μου ειμαι περισσοτερο προς μηχ μηχ
Για την ακρίβεια το μηχανολογικό μέρος τις περισσότερες φορές είναι "λυμένο" και το πρόβλημα είναι το software που αποκτά τρομερή περιπλοκότητα και μαζεύει κόσμο. Ούτε εγώ πετάω απο την χαρά μου για αυτό καθώς επίσης δεν απολαμβάνω το ίδιο την ενασχόληση με το κομμάτι των υπολογιστών, αλλά είναι φουλ απαραίτητοι και γίνονται ολοένα και πιο πολύ και μάλιστα με απίστευτους ρυθμούς.
Βέβαια εσύ επιλέγεις με το τι θα ασχοληθείς έτσι ; Απλά θέλω να πω μην το σκέφτεσαι σε στυλ αυτό με ενδιαφέρει, αυτό όχι και τόσο. Οτιδήποτε σε βοηθάει να λύσει το πρόβλημα σου πρέπει να σε ενδιαφέρει. Σε τελική ανάλυση θα ειδικευτείς σε κάτι και για αυτό θα πληρώνεσαι, δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα, ή δεν έχει νόημα να τα κάνεις γιατί θα είσαι μέτρια σε όλα, και κανείς δεν πληρώνει για μέτρια skills δυστυχώς ή ευτυχώς. Αλλά είναι σημαντικό να έχεις ευρύτερη αντίληψη του πράγματος όσο γίνεται.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,244 μηνύματα.
24-06-22
23:43
Είναι και τα δύο εξαιρετικά,ότι και να επιλέξεις δεν πέφτεις έξω,αυτό κράτα.Ωραία, τώρα νιωθω ότι μπαίνω σε μεγαλύτερο δίλημμα
Τώρα το δίλημμα και πως το ξεπερνάς είναι αλλού παπά ευαγγέλιο. Πρέπει να δεις τα προγράμματα σπουδών και να επιλέξεις αυτό που νιώθεις οτι έχει τα περισσότερα μαθήματα που σε ενδιαφέρουν.
Εγώ σου έδωσα απλά μια πιο "δίκαιη" εικόνα των πραγμάτων μιας που το ημμυ, όσον αφορά στην hardware-ικη του πλευρά φαίνεται black magic. Το οποίο είναι και καλό γιατί σε εξιτάρει να ψαχτείς, αλλά και κακό γιατί εαν δεν ψαχτείς ορισμένα πράγματα που είναι τρομερά πολύπλοκα φαίνονται αρκετά απλά. Ποιος να φανταστεί τι κρύβεται πίσω απο ένα μικρό τσιπ ας πούμε και πόσες διαφορετικές ειδικότητες ημμυτων βάζουν το χέρι τους; Όπως και να έχει όμως, ο ηλεκτρομαγνητισμός είναι ένα απαιτητικό μα εξίσου πολύ ενδιαφέρον πεδίο. Μελέτησε και τις δύο σχολές και επέλεξε αυτό που νιώθεις οτι σου ταιριάζει καλύτερα.
(ΥΓ. Στο προηγούμενο μήνυμα έχω ξεχάσει έναν παράγοντα 1/2π στις συχνότητες, μικρό το κακό ).
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,244 μηνύματα.
24-06-22
22:41
Μπορεί να γίνει και το αγαπημένο σου,ποτέ δεν ξέρεις.Βασικά, αυτό που -λανθασμένα ίσως- με ανησυχεί, αν επιλέξω τους ημμυ, είναι το ότι θα έχει πολλή θεωρία για τον ηλεκτρομαγνητισμό και γενικά για την ηλεκτρική ενέργεια… Αυτό το κεφάλαιο, για παράδειγμα, ήταν ένα από τα λιγότερο αγαπημένα μου (αν όχι το λιγότερο αγαπημένο) στη φυσική, ενώ μ’αρέσουν περισσότερο οι ταλαντώσεις και το στερεό. Λογικά, όμως, η φυσική του λυκείου διαφέρει αρκετά από του πανεπιστημίου…
Not gonna lie, θα πρέπει να στίψεις το μυαλό σου αρκετά. Ωστόσο στο λύκειο δεν είχατε κάνει και τίποτα ενδιαφέρον, παρά μόνο κυκλώματα με αντιστάσεις και τον νόμο του Faraday. Προφανώς υπάρχουν πολλά περισσότερα απο αυτό...δραματικά πολλά περισσότερα απο αυτό. Αλλά τι να πρωτοπρολάβουν να σας κάνουν;
Οι ταλαντώσεις πάντως δεν είναι κάτι που αφορούν μόνο την μηχανική. Ταλαντώσεις μπορείς να έχεις γενικότερα, ακόμα και στον ηλεκτρισμό. Ένα κύκλωμα με έναν πυκνωτή(δύο αγώγιμες πλάκες σε μικρή απόσταση μεταξύ τους), και ένα πηνίο(φαντάσου το σαν αγώγιμο ελατήριο) για παράδειγμα είναι ένας ταλαντωτής.
Σκέψου τώρα τον πυκνωτή σαν ένα ελατήριο, και το πηνίο σαν μια μάζα.
Όπως το ελατήριο αντιστέκεται στο να μεταβληθεί το μήκος του, το οποίο ποσοτικοποιείται μέσω της σταθεράς του k, έτσι και ο πυκνωτής αντιστέκεται στην μεταβολή της τάσης στα άκρα του. Το μέγεθος που ποσοτικοποιεί και εκφράζει την ιδιότητα του πυκνωτή να αντιστέκεται στις μεταβολές της τάσης στα άκρα του είναι 1/C όπου C η χωρητικότητα του.
Επίσης ξέρεις οτι η μάζα οτι είναι ένα μέγεθος που σχετίζεται με το πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να μεταβάλλεις την ταχύτητα ενός σώματος(F = mα, όσο μεγαλύτερη η μάζα, τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η δύναμη για να επιτευχθεί μια ορισμένη επιτάχυνση).Έτσι λοιπόν όπως ένα σώμα έχει την ιδιότητα της μάζας που εκφράζει την αντίσταση στην μεταβολή της ταχύτητας του, έτσι και το πηνίο είναι ένα στοιχείο που έχει αυτεπαγωγή L, και εκφράζει την αντίσταση στην μεταβολή του ρεύματος που το διαρρέει. Όπως όλα τα σώματα έχουν μάζα έτσι και όλα τα ηλεκτρικά στοιχεία έχουν αυτεπαγωγή(και χωρητικότητα). Απλά σε ένα πηνίο αυτή είναι μεγάλη. Ενώ σε έναν ηλεκτρικό αντιστάτη είναι μικρή, οπότε δεν την λαμβάνατε υπόψιν.
Εαν κάνεις την αντιστοιχεία λοιπόν :
Μάζα : m -> Πηνίο : L
ελατήριο : k -> Πυκνωτής : 1/C
και σκεφτείς οτι η ιδιοσυχνότητα σε ένα μηχανικό σύστημα ελατηρίου-μάζας είναι :
f = sqrt(k/m)
Έτσι και στο ηλεκτρικό κύκλωμα θα έχεις ιδιοσυχνότητα συστήματος εαν αντικαταστήσεις k->1/C και m->L :
f = sqrt(1/LC)
Τι σημαίνει αυτό ; Σημαίνει οτι εαν αυτό το κύκλωμα δεχόταν μια τάση v στα άκρα του της μορφής :
v(t) = Αcos(ωοt+φ) , θα είχες συντονισμό! Μην σε μπερδεύει καθόλου οτι δεν έχεις σταθερή τάση, είναι μια τάση που μεταβάλλεται αρμονικά με τον χρόνο όπως και η θέση σε μια ταλάντωση μεταβάλλεται αρμονικά με τον χρόνο. Γιατί να δεχόταν τέτοια τάση το κύκλωμα ; Απο το ηλεκτρομαγνητικό κύμα που προσπίπτει πάνω στην κεραία του ραδιοφώνου. Ένα ηλεκτρομαγνητικό κύμα δεν είναι τίποτα άλλο απο μια ταλάντωση ενός ηλεκτρικού πεδίου στον χώρο η οποία διαδίδεται μέσα σε αυτόν(και ενός μαγνητικού κάθετα στο ηλεκτρικό, αλλά αγνόησε το προς το παρών). Πάνω στην κεραία όμως είναι απλά μια ταλάντωση
Έτσι λειτουργεί και το ραδιόφωνο. Μεταβάλλοντας την χωρητικότητα του κυκλώματος μέσω ενός χειριστηρίου, αλλάζεις την συχνότητα συντονισμού του κυκλώματος. Έτσι σήματα άλλων σταθμών σε διαφορετικές συχνότητες δεν δίνουν την μέγιστη τάση στο δέκτη(θυμήσου την καμπύλη πλάτους-συχνότητας και που παρουσίαζε μέγιστο,που στην περίπτωση μας αναφερόμαστε σε πλάτος τάσης), σε αντίθεση με τον σταθμό που έχει συχνότητα f = sqrt(1/LC) ο οποίος έχει ίδια συχνότητα με την ιδιοσυχνότητα του κυκλώματος.
Δεν περιμένω να καταλάβεις τα πάντα απο αυτά, αλλά αυτό που προσπαθώ να σου περάσω είναι οτι δεν είναι τόσο βαρετό κεφάλαιο όσο το έχουν κάνει να φαίνεται. Και σαφώς υπάρχουν τρομερά παραπάνω στην όλη υπόθεση απο όσα σου λέω. Μόνο και μόνο η σχεδίαση της κεραίας είναι μια επιστήμη απο μόνη της. Η σχεδίαση του κυκλώματος που θα επιλέγει την κατάλληλη συχνότητα είναι επίσης μια επιστήμη απο μόνη της. Διότι το οτι έχουμε συντονισμό σε συγκεκριμένη συχνότητα, δεν σημαίνει οτι δεν τσιμπάς έστω και λίγο τους άλλους σταθμούς μιας που αυτός ο συντονισμός δεν είναι μια τέλεια καμπύλη μηδενικού φάρδους.Θα ήταν εαν δεν είχες καθόλου απώλειες στα υλικά, αλλά έλα που στην φύση τίποτα δεν είναι απαλλαγμένο απο απώλειες. Εκτός εαν ψύξεις τα ηλεκτρονικά του ενισχυτή στον δέκτη σχεδόν στο απόλυτο μηδέν, όπως κάνουν στους δέκτες των ραδιοτηλεσκοπίων στην αστρονομία, το οποίο μειώνει σημαντικά τον θόρυβο. Το ποσοστό της ενέργειας λοιπόν των σημάτων των άλλων σταθμών που καταφέρνουν να περάσουν στον δέκτη, σου βάζουν θόρυβο στο τελικό σήμα(ενέργεια που δεν αντιστοιχεί σε πληροφορία),και τον δυσκολεύουν να ξεχωρίσει το πραγματικό σήμα ενδιαφέροντος.
Προφανώς υπάρχει και μεγάλη σύνδεση σε βασικό επίπεδο γνώσεων φυσικής ανάμεσα στον μηχανολόγο και τον ηλεκτρολόγο.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,244 μηνύματα.
24-06-22
21:09
To ημμυ θεωρώ οτι έχει πολύ μεγαλύτερη ελευθερία ως προς το τι μπορεί να ασχοληθεί κάποιος, αλλά είναι αθέατο στον κόσμο που δεν γνωρίζει και δεν πάει ο νους. Αντίθετα των μηχανολόγων το αντικείμενο είναι κάπως πιο εύπεπτο και πιο κοντά στην κοινή εμπειρία.Επίσης, μπορούν ουσιαστικά να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν οτιδήποτε φανταστούν, έχοντας τελικά περισσότερη «ελευθερία» από τους ημμυ; Και αν ναι, μπορούν να ασχοληθούν με τη ρομποτική και το hardware τόσο καλά όσο και οι ημμυ;
Πάρε παράδειγμα ένα απλό τσιπ μικροεπεξεργαστή. Χωράμε δισεκατομμύρια τρανζίστορ(σκέψου τα σαν διακόπτες) μέσα τους τα οποία έχουν μέγεθος πλέον μικρότερο απο 5 νανόμετρα. Η περιπλοκότητα για κάτι τέτοιο είναι τεράστια τόσο σχεδιαστικά όσο και κατασκευαστικά. Για να αντιληφθείς σε τι βαθμό, πάρε παράδειγμα αυτό το βίντεο που δείχνει τι συμβαίνει μέσα σε ένα μηχάνημα ακραίας υπεριώδους λιθογραφίας(η μέθοδος μέσω της οποίας κατασκευάζονται τα τρανζίστορ σε τόσο μικρά μεγέθη) :
Υπάρχουν άπειρα πράγματα που μπορείς να κάνεις στο ημμυ και μπορώ να σου πω μερικά. Αρκεί να ξέρω τι σε ενδιαφέρει πάνω κάτω. Ας πούμε σε ένα ρομπότ μιας που το ανέφερες, ένας ημμυ μπορεί να δουλέψει εαν έχει την κατάλληλη ειδίκευση πάνω στους οπτικούς αισθητήρες του και μάλιστα θα χρειαστεί να αποκτήσει και βασικές μηχανολογικές γνώσεις στην ειδίκευση πάνω σε αυτό.
Διότι μην το βλέπεις απλό αυτό το πράγμα, δεν μπορεί να το πιάσει και να το κάνει ο οποιοσδήποτε, ειδικά όταν η εφαρμογή σου έχει συγκεκριμένες προδιαγραφές(στρατιωτικά ρομπότ ή ιατρικά ρομπότ). Τούτο το βίντεο της Analog Devices δείχνει περιεκτικά όλες τις περιοχές που βρίσκουν εφαρμογή όσα σχεδιάζει ένας ηλεκτρονικός και ηλεκτρολόγος μηχανικός :
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,244 μηνύματα.
15-06-22
13:46
Θα σου μιλήσω ειλικρινά. Η αλήθεια είναι ότι λόγω της φύσης της ηλεκτρονικής σαν αντικείμενο, στους ηλεκτρολόγους έχεις ένα περιθώριο να δουλέψεις σε υψηλού επιπέδου πράγματα εάν το θες.Από μικροεπεξεργαστές και πομποδέκτες για τηλεπικοινωνίες,ραντάρ,δορυφόρους μέχρι ότι άλλο φαντάζεσαι όπως κεραίες για αμάξια και κινητά ή ιατρικά διαγνωστικά μηχανήματα τύπου MRI κτλπ.Οι προοπτικες εργασιας στην ελλαδα πως είναι? Καθως εχω ακουσει καποιους να λενε πως λογω την έλλειψης βιομηχανιων οι μηχανολογοι βρίσκουν πιο δυσκολα δουλειά στην Ελλάδα σε σχέση με τους ηλεκτρολόγους.
Φυσικά εννοείται ότι θα έχεις ρίξει πολύ δουλειά κατά την διάρκεια των σπουδών σου και θα γουστάρεις τρέλα. Διαφορετικά τα πράγματα είναι άσχημα και εδώ. Έχεις βέβαια κάποιες άλλες επιλογές. Αρκετοί που δεν τους αρέσει το hardware εν τέλει καταλήγουν να κάνουν software που έχει τρομερή ζήτηση ακόμα και στην χώρα μας.
Στους μηχανολόγους υψηλού επιπέδου πράγματα όπως λόγου χάρη ένα αεροπλάνο δεν παίζουν και τόσο για ευνόητους λόγους. Ωστόσο και αυτοί λίγο μπλέκονται με ηλεκτρικούς κινητήρες και ενεργειακά θέματα τα οποία θα έλεγα ότι έχουν ψωμί. Αυτά θα είναι καλύτερα να στα πει ένας μηχανολόγος. Η συμβουλή μου είναι ότι εάν πράγματι αρέσει σε κάποιον η μηχανολογία, καλά θα κάνει να μην φοβηθεί και να την κυνηγήσει. Πάντα θα υπάρχουν θεωρώ ευκαιρίες για καλούς μηχανικούς διότι είναι ένα πρακτικό επάγγελμα που εξελίσσει τεχνολογικά την κοινωνία.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,244 μηνύματα.
15-06-22
13:31
Ναι, γενικά η μηχανική χρειάζεται πειθαρχία, σκληρή δουλειά και συνέπεια. Εάν κάποιος τα έχει αυτά σε συνδυασμό με άλλα skills(οικονομικών, μανατζεριστικα και μάρκετινγκ) ακόμα και χωρίς να είναι ιδιαίτερα ευφυής μπορεί να πάει αρκετά ψηλά και να έχει αρκετό impact.Το συστηματικό και μεθοδικό διάβασμα καθόλη τη διάρκεια των 5 ετών είναι αρκετό για έναν ικανοποιητικό βαθμό δηλαδή;
Χωρίς να σημαίνει φυσικά ότι όση περισσότερο ευφυία έχεις(και την αυξάνεις μέσω της ενασχόλησης) πάει απάτη. Το κομμάτι του σχεδιασμού είναι αρκετά απαιτητικό και πολύ όμορφο για όποιον τυχόν ασχοληθεί γιατί είναι τόσο επιστήμη όσο και τέχνη ταυτόχρονα. Με την έννοια ότι εάν απελευθερώνεις την φαντασία και την περιεργεια σου βρίσκεις πολύ ενδιαφέρουσες λυσεις, όχι ότι χρειάζεται να είσαι καμιά ταλένταρα ζωγραφικής . Κάθε τι που μπορείς να σκεφτείς μπορεί να μην κάνει για μια εφαρμογή αλλά μπορεί να είναι εξαιρετικό για κάτι άλλο. Λόγου χάρη αντί να βάλεις ένα πηνιο κάπου να βάλεις 2 παράλληλα. Ο μαθηματικός θα τα αντικαταστήσει με ένα ισοδύναμο και δεν θα καταλάβει ποιο ήταν το νόημα. Αλλά για τον μηχανικό αυτό μπορεί να αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα κατά την κατασκευή και λειτουργία τα οποία ξέρει ότι υπάρχουν στα πραγματικά στοιχεία αλλά όχι στα ιδανικά μοντέλα που χρησιμοποιεί ο μαθηματικός κατά την ανάλυση.
Εάν τα έχεις αυτά τα χαρίσματα ή μπορείς να τα αναπτύξεις τότε κανείς παπάδες. Και ακούγεται απλό αλλά δεν είναι. Θα βρεις πολύ κόσμο καλό στα μαθηματικά, την φυσική και πολλά άλλα πεδία αλλά εν τέλει όλα αυτά είναι λεπτομέρειες στον κόσμο της μηχανικής γιατί θεωρούνται απλά η βάση. Είναι αυτονόητο δηλαδή ότι τα κατέχεις. Το ερώτημα είναι εάν μπορείς να πας στο επόμενο επίπεδο που σημαίνει να έχεις πρακτική αντίληψη, να έχεις συνέπεια και αξιοπιστία και φυσικά να παρέχεις ρεαλιστικές και οικονομικές λύσεις που θα έχουν την απαραίτητη επίδοση βάσει προδιαγραφών, σε προβλήματα που σου θέτουν.
Οποτε η συστηματικότητα και η μεθοδικότητα είναι στην καρδιά της μηχανικής και εάν τα καλλιεργήσεις στην σχολή θα τα πας περίφημα ακαδημαϊκά όπως και επαγγελματικά.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,244 μηνύματα.
15-06-22
12:34
Και ναι και όχι για διαφορετικούς λόγους. Το σίγουρο είναι ότι εάν θες βαθμούς ήΕπίσης, φαίνεται ότι είναι απαιτητική σχολή, αλλά η πίεση και το διάβασμα είναι περισσότερα από ότι στις πανελλήνιες;
σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και να περάσεις απλώς, θα πρέπει να φας πάρα πολλά σαββατόβραδα διαβάζοντας, και όχι παρταροντας.
Οπότε ναι μεν δεν έχεις την πίεση του να περάσεις σε σχολή , αλλά έχεις το βάρος της συχνής ενασχόλησης με 6 μαθήματα που μπορεί να έχουν 10πλασια και σημαντικά δυσκολότερη ύλη από τις πανελλήνιες. Βοηθήματα εννοείται ότι δεν υπάρχουν και σαφώς τα πιθανά θέματα σου είναι αγνωστα(αγνοώντας τις παρατάξεις) μέχρι την ημέρα της εξετασης.Συν τον παράγοντα ενός πιθανού σαδιστή καθηγητή που απλά προσπαθεί να κάνει την ζωή όλων μίζερη για να ασχοληθούν μόνο με το δικό του μάθημα(λίγες περιπτώσεις αλλά υπαρκτές δυστυχώς).
Και αυτό είναι ένα πρόβλημα διότι ακόμα και τα μαθηματικά και την φυσική να ξέρεις πολύ καλά, δεν σημαίνει ότι δεν θα είναι τεράστιος πονοκέφαλος να διαβάζεις το υλικό, το οποίο στην μηχανική έχει εξαιρετική πολυπλοκότητα ακόμα και εάν τα μαθηματικά είναι απλά. Οπότε παίρνει χρόνο και θέλει θυσίες η σχολή. Διότι προφανώς σε αντίθεση με άλλες ούτε να παπαγαλησεις μπορείς λίγες μέρες πριν την εξέταση, ούτε να διαβάσεις τελευταία στιγμή μισό τόνο τίγκα σε μαθηματικά και φυσική(εκτός εάν σκοπεύεις να καεις τελείως και να πάθεις ζημιά ή απλά να κοπείς).
Στο τέλος βέβαια εννοείται πως αξίζει τον κόπο αλλά ναι έχει δουλειά γιατί είναι 5 χρόνια που θα είσαι σε αυτό το λούκι με εργασίες, προτζεκτς, εργαστήρια και αναφορές + την διπλωματική που έχει τρομερή δουλειά εάν κάνεις κάτι αξιόλογο και σοβαρό + την πρακτική που είναι φουλ απαραίτητη για να έχεις δουλειά αύριο μεθαύριο και για την οποία η σχολή δεν θα σε προετοιμάσει καθώς θα σου μάθει τα στοιχειώδη των στοιχειωδών μόνο. Οπότε πρέπει να κάνεις άλλο τόσο διάβασμα και ψάξιμο μόνος σου.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι απαιτήσεις και οι υποχρεώσεις στην σχολή είναι διαφορετικές και αυξημένες. Θα σου πρότεινα λοιπόν να δεις πολύ προσεκτικά τι γουστάρεις τρέλα και να το προτιμήσεις, ειδάλλως θα είναι μαρτυρική η όλη εμπειρία.
Το καλό σε σχέση με τις πανελλήνιες είναι ότι μέσα σε αυτά τα χρόνια ωριμάζεις και δεν έχεις ακριβώς τις ίδιες ανησυχίες και ευαισθησίες που είχες στο λύκειο, επομένως βιώνεις λιγότερο έντονα αρκετές δυσκολίες από το 2ο-3ο έτος.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.