Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
07-06-20
15:32
Το παράδειγμα με το fast food περισσότερο ενισχύει την άλλη θέση πάντως, κι όχι την δική σου
Και εμένα δε με ενοχλεί το GNTM/ΔΙΚΗ/κτλ, πόσο μάλλον από την στιγμή που έχω και άλλες επιλογές. Το γεγονός όμως, ότι αναγνωρίζω πως ο οποιοσδήποτε έχει δικαίωμα να δει τις εκπομπές που τον ευχαριστούν, δε σημαίνει φυσικά ότι συναινώ στον ψυχαγωγικό τους χαρακτήρα. Εκτός αν θέλεις να μου πεις, πως προτείνεις στους μαθητές σου στον ελεύθερό τους χρόνο να δουν Kardashians (πχ) και όχι μία ταινία. Σίγουρα, ένας άνθρωπος έχει ανάγκη από χαλάρωση και δεν γίνεται να βλέπεις συνέχεια ντοκιμαντέρ του Σιδέρη ή ταινίες της Varda, αλλά αυτό δε σημαίνει πως ξαφνικά θα χειροκροτώ την επιλογή της αναπαραγωγής ακόμη μιας χρονιάς ριάλιτι. Η επιθυμία μας δηλαδή να αρνηθούμε μία επιβεβλημένη ελίτ - κουλτούρα (hello, postmodernism, I've missed you) φτάνει να γίνει η υιοθέτηση απάθειας στο συγκεκριμένο θέμα. Όταν όμως ξαφνικά, κλειστήκαμε όλοι δύο μήνες σπίτια μας, δεν διάβασα πουθενά "φτου, να είχαμε τώρα gntm" - όλοι έψαχναν αξιόλογες σειρές και ταινίες, και βρίσκανε καταφύγιο στο Netflix το Cinobo και το Prime, που τις παρέχουν, και όχι στην τηλεόραση. =)
Όχι, βρε, αφού το νόημα με το fast food είναι το «άσε το κάθε άτομο να φάει ό,τι θέλει». :Ρ
Για τα άλλα τώρα, το τι μπορεί να προτείνω εγώ ως άνθρωπος έχει να κάνει με το προσωπικό μου γούστο. Η ένστασή μου - ίσως βέβαια να μην ήμουν σαφής - είναι στο ότι δεν έχουμε λόγο να συναινέσουμε ή όχι σε επιλογή ενός άλλου ανθρώπου όταν δεν μας αφορούν. Από όσα εμπορικά προγράμματα έχουν αναφερθεί παραπάνω (GNTM, Kardashians κ.λπ.) δε με έχει κρατήσει τίποτα, αλλά δε θεωρώ ότι μπορώ να πω σε ένα άλλο άτομο να μην το κάνει ή να το κατακρίνω για αυτό. Μπορώ να πω την άποψή μου, μπορώ να μην το δω, μπορώ να διαφωνήσω για την ποιότητα που έχει ή όχι ένα πρόγραμμα - σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια - αλλά δεν μπορώ να πω «αυτά τα άτομα που βλέπουν GNTM μας πάνε πίσω» ή να τα κατηγορήσω που ψηφίζουν σε αυτή τη χώρα.
Επειδή με τη μουσική είμαι πολύ πιο ευαίσθητος - λόγω μακροχρόνιας σχέσης :Ρ - τις προάλλες που κάτι παλικαράκια άκουγαν κάποιο δημοφιλές τραπάκι με θεματολογία του τύπου «τσιγάρα, αλητεία, από τους δρόμους στη χλιδή» κ.λπ. δεν άντεξα και πήγα κι έκανα την ερώτηση κλειδί: «Ρε παιδιά, να σας ρωτήσω που το έχω και περιέργεια καιρό τώρα: τι σας τραβάει σε αυτά τα κομμάτια.» Να σου πω, περίμενα καμία ατάκα του τύπου «η παραγωγή από πίσω, η φάση κ.λπ.». Ο ένας αυτά μου είπε. Ο άλλος με κούφανε με αυτό που μου απάντησε: «Εμένα με εμπνέουν αυτά», μου είπε. Λέω, θα ακούσω τώρα ότι θέλει να γίνει έμπορος ναρκωτικών. Αλλά με ξανακούφανε: «Με τραβάει αυτό που βγήκε ο άλλος από τη φτώχεια και κάτι κατάφερε. Δε θέλω να γίνω τέτοιος σαν αυτούς, αλλά να βρω το κουράγιο τους».
[Εκεί κάπου σκάλωσα με το 16χρονο]
Μετά από κάτι μέρες που επεξεργάστηκα αυτήν την πολιτισμική σφαλιάρα συνειδητοποίησα κάπως αυτό που έγινε. Όταν συνδιαμορφώνεσαι με την τέχνη και τον πολιτισμό της εποχής σου, βλέπεις πράγματα πολλές φορές πιο διαφορετικά από ό,τι τα βλέπουμε εγώ κι εσύ που έχουμε μία δεκαετία από αυτά τα παιδιά. Βάλε και την ηλικία που βιώσαμε την κρίση και κάπως δένουν όλα αυτά.
Επομένως, επιστρέφοντας στο GNTM και την ελαφρά τηλεόραση, αυτή η ατάκα του μικρού μου έκοψε λίγο τον αέρα. Ποιος είμαι εγώ να ξέρω πώς μασάει ο κάθε άνθρωπος ότι του δίνουν. Εντάξει, ακόμα το βρίσκω πιθανό να μην αναπλαισιώνουν πολλά άτομα την «ελαφρά» κουλτούρα που πλασσάρει η τηλεόραση με αυτόν τον τρόπο, αλλά, γιατί να κρίνω, σε τελική ανάλυση. Θα προτείνω αυτό που έχω και μου αρέσει, θα πω την άποψή μου, θα αντιπαρατεθώ, άμα λάχει, αλλά για την άποψή μου και το γούστο μου. Σε αυτά τα ζητήματα της τέχνης, της κουλτούρας και τα αμιγώς συναισθηματικά δεν έχει νόημα να είμαστε εριστικά και διεκδικητικά άτομα χωρίς ουσιαστικό λόγο. Είναι προσωπικές επιλογές. Δε συμφωνούμε με αυτές τις επιλογές, αλλά μέχρι εκεί. Δεν είναι απάθεια, είναι απλά κατανόηση.
Η βασική μου θέση είναι ότι δεν υπάρχουν πραγματικά αξιολογήσεις στην τέχνη. Καλή και κακή τέχνη, αξιόλογη και μη. Είναι τέχνη, στο σύνολό της. Με διαφορετικούς σκοπούς, διαφορετικές επιρροές, διαφορετικό κοινό. Αλλά καμία δεν είναι υποδεέστερη της άλλης.
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
07-06-20
14:39
Πολλοί από τους ανθρώπους που ψηφίζουν δεν παρουσιάζουν κάποιο πρόβλημα ψυχικής φύσεως. Δεν θεωρώ πως η πλειονότητα παρουσιάζει τέτοια σοβαρά προβλήματα.
Τα προβλήματα ψυχικής υγείας, ωστόσο, μπορεί να είναι από πολύ ήπια μέχρι πολύ σοβαρά. Επομένως, ενδέχεται να υπάρχουν άτομα με εποχική κατάθλιψη ελαφριάς μορφής, αλλά και άτομα με διπολική διαταραχή ή σχιζοφρένεια, τα οποία αντιμετωπίζουν σοβαρότερο πρόβλημα. Και τα δύο άτομα στερούνται του δικαιώματος να λάβουν το πιστοποιητικό ψυχικής υγείας.
Κάποιος που έχει ελαφριάς μορφής ψυχική νόσο, πιστεύω είναι εντάξει να ψηφίζει. Όσο πιο σοβαρό κρίνεται το πρόβλημα εκεί τρέφω κι εγώ επιφυλάξεις..
Σε ορισμένες χώρες άτομα με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας δεν ψηφίζουν, καθώς ο νόμος ορίζει ότι αφού δεν μπορούν να εργαστούν, να εξυπηρετήσουν τον εαυτό τους από άποψη π.χ. οικονομική δεν έχουν το δικαίωμα ψήφου.
Νομίζω πολιτική παιδεία θα χρειαζόταν ο κόσμος να έχει και όχι πιστοποιητικό ψυχικής υγείας. Γιατί αυτοί που πάνε και ψηφίζουν στην πλειονότητά τους είναι εντάξει σε ψυχικό επίπεδο. Ενημερωμένοι δεν είναι για το τι συμβαίνει ή εθελοτυφλούν...
Δε νομίζω ότι πραγματικά είναι πρόβλημα τα άτομα με ψυχική νόσο για τη δημοκρατία και ότι πρέπει να τους στερηθεί το δικαίωμα ψήφου από ένα σημείο και μετά. Είναι μία φωνή που πρέπει να εκφραστεί, αν μπορεί. Όπως επισημαίνεις, έχουμε ουσιαστικά προβλήματα αλλού να εστιάσουμε για τη δημοκρατία μας.
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
07-06-20
13:31
"Η Δημοκρατία δεν είναι αγαθό πολίτευμα αφού δεν έχει θέμα να θυσιάσει τους λίγους που έχουν δίκιο,για να σώσει τους πολλούς και ας έχουν άδικο ."
Διαβάζω αυτά που λέτε, και πότε δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι πράγματι η Δημοκρατία
δεν κοιτά απαραίτητα τι είναι το ΣΩΣΤΟ αλλά το τι θέλει η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ.Θεωρητικά, στηρίζεται στο ότι η κοινή γνώμη θα έχει και κοινή λογική. Αλλά τι γίνεται αν δεν έχει;!
Λέτε να υπάρχει κάποιο καλύτερο πολίτευμα από την Δημοκρατία,που να εφαρμόσουμε οι άνθρωποι στο μέλλον;
@nPb δε θέλεις να μοιραστείς την χαρά σου μαζί μας να γελάσουμε και εμείς;
Παιδιά, η δημοκρατία δεν είναι «τα περισσότερα άτομα λένε κάτι, τα άλλα ακολουθούν». Δε νομοθετεί η πλειοψηφία που έχει την εξουσία μόνο για το συμφέρον της - γι' αυτό υπάρχει αντιπολίτευση, άλλωστε, γι' αυτό έχουμε το δικαίωμα να διαμαρτυρόμαστε για όσα δε μας αρέσουν και να διεκδικούμε όσα θεωρούμε δίκαια/μας στερούνται.
Επίσης, η δημοκρατία δε στηρίζεται στο ότι η ευρεία μάζα διαθέτει κοινή λογική αλλά στο ότι, από τη θεωρητική της θεμελίωση, παρέχει σε κάθε άτομο το μερίδιο της εξουσίας που του αναλογεί. Στη μετάβαση από τις φεουδαρχικές κοινωνίες του Μεσαίωνα και της ύστερης Αναγέννησης - εξαιρώντας της δημοκρατίες (kind of) της Βόρειας Ιταλίας - στις αστικές δημοκρατίες της Δύσης, μέρος αυτής της εξουσίας αποφασίσαμε - ή «αποφασίσαμε» - να το παραχωρούμε σε άτομα που κρίνουμε ως κατάλληλα - με κάποια κριτήρια - για να τη διαχειρίζονται. Ωστόσο, η δημοκρατία είναι ιστορικά ένα από τα λίγα πολιτεύματα που δίνουν στον λαό την ευκαιρία να εξελιχθεί ατομικά και να αναπτύξει τις δυνατότητές του, να εκδηλώσει όσο περισσότερο του επιτρέπεται τις επιθυμίες του.
Άλλο να μας ενοχλεί η εκδήλωση της ανθρώπινης φύσης που δεν είναι αψεγάδιαστη και «κουλτουριάρικη» και άλλο η δημοκρατία, ως πολίτευμα, που μας δίνει τη δυνατότητα να εκδηλωθούμε - αν και διαφωνώ και με το πρώτο σκέλος της πρότασης αυτής. Η δημοκρατία αν υπερέχει σίγουρα σε κάτι είναι στο ότι αυτή τη στιγμή εμείς μπορούμε να την αμφισβητούμε χωρίς να κινδυνεύει η ζωή μας, χωρίς να φοβόμαστε να πούμε την άποψή μας και όλα αυτά. Η δημοκρατία μας φέρει προ των ευθυνών μας. Όχι των ευθυνών να διαχειριστούμε στο σύνολό του ένα κράτος, αλλά στο να διαχειριστούμε τη ζωή μας και τον εαυτό μας. Αυτό, ίσως να μας ξεβολεύει λίγο.
Στην Πολιτεία του Πλάτωνα φαύλο πολίτευμα παρουσίαζεται η Δημοκρατία (κάτι θα ήξερε ο φίλος μάλλον...). Αριστοκρατία χρειαζόμαστε .
Εντάξει, αριστοκρατικός από τα γεννοφάσκια του ο Πλάτωνας, αυτό μας έλειπε να τη συμπαθούσε τη δημοκρατία. Μην ξεχνάμε και το πότε έζησε ο Πλάτωνας, πράγμα που επηρεάζει πάρα πολύ και όλον τον χαρακτήρα του έργου του. Δε μας ήρθε ως «αυθεντία» από άλλον πλανήτη...
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
06-06-20
21:17
Γιατί αν όλοι οι άνθρωποι προήγαγαν την υποκουλτούρα, τώρα θα κυνηγούσαμε αντιλόπες στην Αφρική ακόμη.
Ευτυχώς, υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν πως ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα και γι'αυτό έχουμε εξελίξεις σε επιστήμη και τεχνολογία και μυαλά που φέρνουν αλλαγές στον κόσμο.
Η υποκουλτούρα είναι προσβολή για κάθε άνθρωπο που θέλει να λέγεται σκεπτόμενος γιατί υποβιβάζει την νοημοσύνη του και τον στερεί των δυνατοτήτων του. Αν εσυ συμφωνείς με τις αηδίες που σου προσφέρουν τότε υποστήριξε τους.
Η δημοσιογραφία για άλλον λόγο ξεκίνησε και αλλού έχει καταλήξει. Σε καμία περίπτωση δεν εκτελεί τον ρόλο της.
Και δεν είναι θέμα του τι αντέχει ή δεν αντέχει ο καθένας, είναι ότι παρουσιάζονται όλα επιλεκτικά. Άνοιξε την τηλεόραση να δεις, 5/10 θα μιλάνε για δολοφονίες και φόνους, 2/10 για γκομενικα, σεξ, και gossip & "αθλητισμό", 2/10 για πολιτικά φυσικά όπως συμφέρει το κάθε κανάλι και 1/10 για οτιδήποτε άλλο ίσως ουσίας. Δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα.
Και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για πραγματική ενημέρωση.
Αν πιστεύεις πως ο κόσμος που παρουσιάζει η τηλεόραση ανταποκρίνεται στην τηλεόραση πραγματικά λυπάμαι.
Και για να στο θέσω για να καταλάβεις, άλλο να τρως fast food μια φορά το δίμηνο και άλλο κάθε μέρα όλη μέρα..
Ίσως τώρα έγινα πιο κατανοητός.
Εννοείς ότι το να υπάρχει υποκουλτούρα που εσύ ως σκεπτόμενο άτομο επιλέγεις να μη δει σε προσβάλλει; Εμένα, πάντως, καθόλου δε με προσβάλλει να παίζεται στην τηλεόραση το GNTM ή να ενημερώνεται ο κόσμος για το τι κάνει η Μενεγάκη (όντως χώρισε, τώρα; ). Στο παράδειγμα με το fast food που έφερες, είναι σαν να απαιτείς να κλείσουν αυτά τα μαγαζιά επειδή εσύ δε θες να τρως συχνά fast food. Μπορείς απλά να μην τρως. Τόσο απλό.
Η είδηση που αναπαράγεται σε ένα μέσο είναι υποκειμενική από τη φύση της, αφού πριν την αναπαραγωγή της κάποιο άτομο θα διαλέξει να την ξεχωρίσει μέσα σε ένα σύνολο ειδήσεων - οπότε και μπαίνει στη μέση η υποκειμενικότητα. Deal with it. Αντί να γκρινιάζεις που η τηλεόραση δεν καλύπτει στο 100% τις ανάγκες σου, θεωρώντας ότι έχεις εξαντλήσει το περιεχόμενό της, μπορείς να στραφείς στο διαδίκτυο. Ψάξε αυτό που σου ταιριάζει αντί να περιμένεις από την κοινωνία να έρθει στα μέτρα σου.
Για τη δημοσιογραφία, τώρα, μασώντας την... τροφή της @Revekka ς (sorry, δεν άντεξα να μην το κλίνω :Ρ), πώς κρίνεις την τηλεόραση και τα μερίδα των προγραμμάτων της ως «υποκουλτούρα» αν δεν έχεις δει αυτά τα πράγματα. Εννοώ, θεωρείς, a priori ότι είναι υποκουλτούρα και άρα δεν τα παρακολουθείς; Τότε πώς διαμορφώνεις άποψη βασισμένη σε μη εσωτερικά πιστεύω; Αν, από την άλλη, έχεις παρακολουθήσει δύο-τρία δειγματοληπτικά στο παρελθόν, πώς ξέρεις τι γίνεται τώρα;
Εγώ συνήθως αυτή την τάση να χαρακτηρίζουμε πράγματα ως «υποκουλτούρα» την εκλαμβάνω ως μία πρόθεση να μιλήσουμε δια του αποκλεισμού για μία συμπληρωματική «ελίτ» με την κουλτούρα της που δεν είναι συμβατή με την προαναφερθείσα «υποκουλτούρα» και που, εξ ορισμού, θεωρείται κατώτερη της «κουλτούρας» - με κάποια ad hoc, συνήθως, σχέση διάταξης. Ωστόσο, δε νομίζω ότι υφίσταται κάτι τέτοιο, ειδικά όταν το γούστο είναι κάτι το τόσο υποκειμενικό.
Κάτι, άλλο επίσης, που χαρακτηρίζει την «ελίτ-κουλτούρα» είναι η εκ προοιμίου απαξίωση κάθε μορφής «ελαφριάς» διασκέδασης. Εγώ βλέπω εδώ περισσότερο μία συναισθηματική απομάκρυνση και απευαισθητοποίηση, στο επίπεδο που κάτι που δεν παράγει «έργο» για την ανθρωπότητα, να είναι απλά κατακριτέο. Αν δηλαδή ένα άτομο επιλέγει να ψυχαγωγείται «ελαφρά» με αυτόν τον τρόπο - που και το «ελαφρά» είναι υποκειμενικό - θα του πούμε να μην το κάνει γιατί μας βλάπτει ( ; ) με κάποιον τρόπο;