Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
27-05-20
20:16
Φίλε παρεξήγησες, ανέβασα απλά κάτι σχετικό δεν είπα ποτέ ότι αυτό είναι το σωστό. Συζήτηση κάνουμε.
Ε, βάλε κι ένα σχόλιο, βρε άνθρωπε! :Ρ
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
27-05-20
14:30
Εντάξει, επειδή βρήκαμε επικλήσεις στην αυθεντία δε σημαίνει ότι είναι σωστά αυτά. Άλλωστε, ο κόσμος αλλάζει και μαζί του αλλάζουν κι οι ζωές μας. Αν εσύ νιώθεις άνετα με την ιδέα του «πλάνου ζωής» όπως κι αν αυτό το νοηματοδοτείς μέσα σου, όλα καλά. Αλλά δε σημαίνει ότι όλα τα άτομα ζουν έτσι και ούτε ότι το να ζουν ή να μη ζουν με ένα πλάνο ζωής είναι καλύτερο ή χειρότερο.
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
26-05-20
17:30
Κάθε απόφαση που παίρνουμε, σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, οδηγεί κάπου.
Όντως, κάθε απόφαση που παίρνουμε οδηγεί κάπου αλλά πλάνο έχεις (αν και) μόνο αν παίρνεις αποφάσεις με ένα συγκεκριμένο «κάπου» στο μυαλό σου.
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
23-05-20
01:50
Γιατί να έχουμε «πλάνο ζωής»; Εννοώ, γιατί να θέσουμε στόχους τώρα για πράγματα που δεν ξέρουμε πώς θα είναι σε 4-5 χρόνια; Δεν είναι λίγο ανέφικτο και ουτοπικό σε έναν κόσμο που αλλάζει να πιστεύουμε ότι αξίζει να χάνουμε χρόνο από τη ζωή μας για να «οργανώσουμε» πράγματα που τα δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας απλά δεν επαρκούν για να βγάλουμε κάποιο χρήσιμο συμπέρασμα; Για να μην παρεξηγηθώ, δεν αναφέρομαι στα όνειρα που μπορεί να έχουμε για το μέλλον μας. Άλλο τα όνειρα κι άλλο ένα «πλάνο». Άλλο το να βάζουμε στόχους και να τους πετυχαίνουμε κι άλλο να καταστρώνουμε πλάνα για το πώς θα κυλήσει η ζωή.
Ο πρώτος και κύριος συμβιβασμός που νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε στο δρόμο των συμβιβασμών με τη θνητή φύση μας είναι ακριβώς το ότι ο έλεγχος που έχουμε στη ζωή είναι μικρός. Αντί λοιπόν να αναλωνόμαστε στο πώς αυτή θα οργανωθεί/οργανώνεται σε ένα τόσο γενικόλογο επίπεδο που να μην έχει νόημα - ναι, προφανώς και δεν μπορούμε να κάνουμε οικογένεια πριν τα 12 ή μετά τα 75 αλλά έχει νόημα να το επισημάνουμε; - καλύτερα θα ήταν να κοιτάμε πώς αυτές τις μέρες που έχουμε να ζήσουμε στα σίγουρα θα τις αρπάξουμε και θα τις κάνουμε κάτι - ό,τι είναι χρήσιμο για εμάς.
Ο πρώτος και κύριος συμβιβασμός που νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε στο δρόμο των συμβιβασμών με τη θνητή φύση μας είναι ακριβώς το ότι ο έλεγχος που έχουμε στη ζωή είναι μικρός. Αντί λοιπόν να αναλωνόμαστε στο πώς αυτή θα οργανωθεί/οργανώνεται σε ένα τόσο γενικόλογο επίπεδο που να μην έχει νόημα - ναι, προφανώς και δεν μπορούμε να κάνουμε οικογένεια πριν τα 12 ή μετά τα 75 αλλά έχει νόημα να το επισημάνουμε; - καλύτερα θα ήταν να κοιτάμε πώς αυτές τις μέρες που έχουμε να ζήσουμε στα σίγουρα θα τις αρπάξουμε και θα τις κάνουμε κάτι - ό,τι είναι χρήσιμο για εμάς.