archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βαγγέλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών και Μεταπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας ΑΠΘ. Έχει γράψει 949 μηνύματα.
21-09-19
18:41
Επειδή χρησιμοποιώ β πρόσωπο δεν σημαίνει ότι αναφέρομαι σε εσένα προσωπικά. Ίσως το γ ενικό θα ήταν πιο δόκιμο.
Η επισήμανση που έκανα δεν αφορά στο πρόσωπο (καταλαβαίνω ότι το β' ενικό δεν απευθύνεται σε εμένα, αλλά γενικά). Αυτό που δεν κατάλαβα είναι πώς σχετίζεται η υποκρισία με αυτά που ανέφερα. Η αναφορά σε αυτήν, δηλαδή, με προβλημάτισε.
Σχετικά με το 1 και το 3, ευελπιστώ να μην οδηγηθώ σε τέτοια ''αναγκαία'' παρατυπία μελλοντικά. Επιμένω ότι είναι προτιμότερο να μην αναρριχάσαι, αλλά να ''παίζεις'' τίμια.
archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βαγγέλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών και Μεταπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας ΑΠΘ. Έχει γράψει 949 μηνύματα.
21-09-19
18:31
2) Η αντίθεση προς την αντιγραφή, εγώ την ερμηνεύω, ότι είσαι κατά κάθε παραβίασης κάθε κανόνα. Αλλιώς, είναι υποκριτικό να σέβεσαι τον ένα κανόνα και όχι τον άλλο, επειδή σε συμφέρει.
Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς εδώ. Εγώ δήλωσα ότι απορρίπτω τόσο τη πρακτική του σκονακίου, όσο και την αντιγραφή. Δεν κατανοώ πού εντοπίζεις την υποκρισία.
archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βαγγέλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών και Μεταπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας ΑΠΘ. Έχει γράψει 949 μηνύματα.
21-09-19
18:15
Ναι προφανώς για το μήνυμα του vask το έγραψα απλά νόμιζα ότι ήταν δικό σου, γιαυτο διέγραψα την πρώτη πρόταση. Σορυ για την παρεξήγηση
Εντάξει τότε. Κανένα θέμα.
archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βαγγέλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών και Μεταπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας ΑΠΘ. Έχει γράψει 949 μηνύματα.
21-09-19
18:10
Διαφωνώ κάθετα.
Άμα θες να παίρνεις μεγάλους βαθμούς για να χαίρεται ο μπαμπάς, η μαμά, ο καθηγητής κλπ τότε δικαιολογώ τον εκνευρισμό σου οταν ο άλλος γράφει καλά με σκονάκι.
Όταν όμως διαβάζεις επειδή αγαπάς το αντικείμενο τότε “βάζεις παρωπίδες” και δε σε απασχολεί ποσό έγραψε ο άλλος, αλλά κοιτάς αν εσυ τα πηγες όσο ικανοποιητικά ήθελες.
Η επιβράβευση μετά από το διάβασμα δεν έρχεται από τους βαθμούς αλλά από εσένα τον ίδιο. Εκτός αν, όπως προείπα, γράφουμε 20 για να είμαστε οι καλύτεροι και οι εξυπνότεροι.
Ο λόγος που ανέφερα το συγκεκριμένο παράδειγμα ήταν για να αποδείξω ότι, αν έχεις πράγματι ηθικούς φραγμούς, δεν ενδίδεις σε παρατυπίες. Επειδή προφανώς δεν με γνωρίζεις καθόλου, δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι είμαι βαθμοθήρας. Μόνο αυτό δεν μπορείς να με αποκαλέσεις. Αγαπώ τη γνώση και ο βαθμός δεν ήταν ποτέ ο σκοπός μου. Επιπλέον, πουθενά στη δημοσίευση μου δεν φαίνεται να με ενόχλησε που κάποιοι έλαβαν άριστο βαθμό με σκονάκι. Παρ'ότι βίωνα ανέκαθεν αυτή την αδικία, δεν εκδήλωσα ποτέ μου δυσαρέσκεια, αλλά, όπως λες, ''κοίταξα αν εγώ τα πήγα όσο ικανοποιητικά ήθελα''.
archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βαγγέλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών και Μεταπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας ΑΠΘ. Έχει γράψει 949 μηνύματα.
21-09-19
17:41
Σίγουρα το να κάνεις σκονάκι δεν είναι σωστό και το ξέρει και το ίδιο το άτομο άλλο αν δεν το παραδέχεται . Όμως έχω δει από τη σχολή μου τα άτομα που έκαναν τέτοιου τύπου λαμογιές πήγαν μπροστά σε σχέση με άλλους που δεν τις κάναμε. Η μία έκανε όσες φορές μπορούσε να κάνει σκονάκι ,τέλειωσε τη σχολή με καλύτερο βαθμό, έκανε μάστερ με τον συγγενή της να της τα κάνει και τώρα κάνει διδακτορικό. Δύο άλλα άτομα που περνούσαν με λαμογιές (το ένα τέλειωσε μεταπτυχιακό έτσι) βρήκαν εξαιρετικές δουλειές στο εξωτερικό. Και γενικά όσα άτομα έκαναν τα σκονάκια τους για κάποιο περίεργο λόγο διέπρεψαν .
Δυστυχώς είναι νοοτροπίες σαν και αυτές οι οποίες αναπόφευκτα ανακυκλώνουν τον φαύλο κύκλο της αξιοποίησης ανήθικων μέσων για την επίτευξη κάποιο στόχου, ακαδημαϊκού και μη. Όσο αυτές οι τακτικές λογίζονται ως ''αναγκαίες'', δεν κατακρίνονται και προτιμώνται με το σκεπτικό ότι '' ο σκοπός αγιάζει τα μέσα'', τόσο ευκολότερα θα διεισδύουν στην κοινωνική( ακαδημαϊκή και επαγγελματική) πραγματικότητα. Βέβαια, η ευθύνη επιρρίπτεται και στους συγγενείς, φίλους και λοιπούς οικείους που προθυμοποιούνται να γίνουν ''συνεργοί'' σε αυτές τις απάτες. Είναι αυτονόητο ότι η άσκηση κριτικής σε τέτοιες περιπτώσεις είναι το ελάχιστο που οφείλει να κάνει ένας αξιοπρεπής άνθρωπος που σέβεται τους κόπους του και αισθάνεται αδικημένος, επειδή κάποιος ανάξιος ή λιγότερος άξιος αναρριχάται με ύπουλες τακτικές, ενώ εκείνος ενδεχομένως βαδίζει στην αφάνεια ή αναρριχάται προοδευτικά και αξιοκρατικά. Ποιος αποκλείει την πιθανότητα ότι η Debby και κάθε Debby δεν θα υποπέσει ξανά σε κάποιο τέτοιο σφάλμα; Η κριτική θα την αποτρέψει (ενδεχομένως), ενώ η παραδοχή ότι τέτοιες τακτικές είναι συνήθεις, όχι μόνο δεν θα λειτουργήσει ανασχετικά, αλλά μάλλον ενισχυτικά.
Για όσους αμφιβάλλουν και σκέφτονται ότι μία ανήθικη τακτική ίσως φαντάζει ιδανική για να κατορθώσουν μία προαγωγή ή μία οποιαδήποτε ανέλιξη που θα τους απαλλάξει από κάποιο τέλμα, ένα έχω να πω: ''Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά'' και, συμπληρώνοντας την ρήση αυτή του Σεφέρη, στα ηθικά.