Angie_Ann
Διάσημο μέλος
Η Angie_Ann αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,330 μηνύματα.
07-03-08
00:25
θα ήθελα κάποιος να μου λύσει μια απορία
Μιλάτε (οι πολέμιοι) για "ίσες ευκαιρίες" μεταξύ των παιδιών και ότι δεν πρέπει να διαχωρίζονται γιατί οι χειρότεροι μαθητές θα νιώθουν μειονεκτικά μπλα μπλα μπλα...
Τις χαμένες ευκαιρίες των ευφυών παιδιών γιατί τις παραγνωρίζουμε? Και γιατί όλα πρέπει να κινούνται στη "χρυσή μετριότητα"; Το πρόγραμμα δεν μπορεί να θεωρεί δεδομένη ύλη διδαχθείσα εκτός σχολείου. ΟΛΟΣΩΣΤΟ!
Γιατί όμως να ΧΑΝΟΥΝ ευκαιρίες στη μόρφωση ταλαντούχα παιδιά πχ στα αγγλικά; Γιατί να μένουν σε ένα επίπεδο ~FCE oοι σημερινοί Έλληνες 18χρονοι και να μην μπορούν να πάρουν και το proficiency ακόμα μέσα από το σχολείο; ΠΟΥ βρίσκεται η ίση ευκαιρία σε σχέση με τους (πχ) 18χρονους Γερμανούς;;;
Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι τα παιδιά κάτω του μετρίου θα χάσουν. Οπότε ας περάσουμε σε αυτά με τις δυνατότητες να προχωρήσουν γρηγορότερα. Αν το σκεφτούμε πιο σφαιρικά διαπιστώνουμε ότι ένα τέτοιο παιδί μπορεί να έχει πολλές δυνατότητες αλλά παραμένει παιδί. Οι ανάγκες του δεν αποτελούνται μόνο από το να τα καταφέρει να τελειώσει με το σχολείο γρήγορα. Επίσης έχει ανάγκη να συναναστρέφεται με παιδιά της ηλικίας του κάτι πολύ σημαντικό για την σωστή ανάπτυξη του χαρακτήρα του. Κάθε ηλικία έχει τις δικές τις αγωνίες και τους δικούς τις προβληματισμούς. Ακόμη, μπορεί κάποια παιδιά να είναι καλά στα μαθηματικά αλλά μπορεί να υστερούν σημαντικά σε θέματα κοινωνικοποίησης (τις περισσότερες φορές οι καλοί μαθητές είναι πιο μαζεμένα παιδιά.) Έτσι η συναναστροφή με παιδιά με αυξημένες κοινωνικές ικανότητες θα τους βοηθήσει να αναπτυχθούν και σε αυτόν τον τομέα.
Εδώ έρχομαι να ρωτήσω. Σε τι θα βοηθήσει τα χαρισματικά παιδιά ο διαχωρισμός; Το ότι θα τελειώσουν το σχολείο πιο γρήγορα θεωρείται βοήθεια; Το ότι θα αρχίσουν να δουλεύουν από τα 20 θα τους εξασφαλίσει καλύτερη ποιότητα ζωής; Διαβάζουμε κάποιες φορές για παιδιά 14-15 χρονών που σπουδάζουν. Ένα παιδί στα 15 του περνάει την εφηβεία του, ψάχνει την ταυτότητα του. Με ποιον θα μοιραστεί τις ανησυχίες του; Με τους 20χρονους συμφοιτητές του που έχουν περάσει αυτό το στάδιο προ πολλού;
Ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι μόνο το μαθηματικό iq αλλά και το συναισθηματικό, το κινησεολογικό, μουσικό, γλωσσικό κτλ. Πιστεύεις ότι το να διαχωρίζαμε όλα αυτά τα παιδιά θα τους έκανε καλό; Ίσα ίσα πιστεύω ότι όσο μεγαλύτερος διαχωρισμός θα υπήρχε τόσο λιγότερο ισορροπημένη θα ήταν η διαμόρφωση του χαρακτήρα τους.
Εκτός αυτού ένας τέτοιος διαχωρισμός θα βάλει τα παιδιά σε μια λογική άγχους και ανταγωνισμού ο οποίος θα ξεπεράσει το επίπεδο του ωφέλιμου. Έχει πλέον αποδειχθεί ότι το άγχος δεν αποτελεί μόνο μια ψυχολογική πίεση αλλά επεκτείνεται και στην σωματική μας υγεία.
Δεν νομίζω ότι τελικά αυτά τα παιδιά ωφελούνται από έναν τέτοιο σύστημα. Οι μόνοι που κερδίζουν είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται το μυαλό τους. Από συνεντεύξεις που έχω διαβάσει αλλά και από ένα παιδάκι που γνωρίζω δεν βρίσκω ότι τελικά όταν μεγαλώνουν γίνονται ισορροπημένοι ενήλικες. Εκτός αυτού η όλη διαδικασία τους δημιουργεί ένα έντονο συναίσθημα ανωτερότητας συγκριτικά με τους υπόλοιπους.
Βέβαια το να περάσει το παιδί 1 ή δύο τάξεις σε έναν σχολείο αποκλειστικά για τέτοια παιδιά δεν έχει τόσα αρνητικά. Πάλι ισχύουν κάποια από τα παραπάνω αλλά όχι όλα. Εδικά όταν δεν υπάρχει διαχωρισμός σε κάθε σχολείο και απλώς κάποια παιδιά επιλέγονται για να πάνε σε 2-3 σχολεία σχεδιασμένα για τις δυνατότητες τους. (και όταν αυτό γίνεται με σωστή οργάνωση και σύστημα όπως ανέφεραν κάποιοι για τη Γερμανία) Βέβαια και πάλι τα υπόλοιπα παιδιά μένουν στην απέξω.
Ακόμη και έτσι όμως για μένα ο διαχωρισμός θα ήταν λάθος. Νομίζω η παρακάτω παράθεση εκφράζει ένα μέρος της άποψης μου.
Αρχική Δημοσίευση από Anna Freud:Τα δημιουργικά μυαλά επιβιώνουν σε κάθε είδους κακή εκπαίδευση
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Angie_Ann
Διάσημο μέλος
Η Angie_Ann αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,330 μηνύματα.
22-09-07
20:28
Όπως φαίνεται από τις πρώτες απαντήσεις στο θέμα όλοι ερμήνευσαν τον διαχωρισμό ως έξυπνοι-χαζοί. (χωρίς να βγάλω τον εαυτό μου απ' έξω) Άσχετα λοιπόν με το αν είναι αυτό σωστό η όχι αυτό έτσι θα το βλέπει σχεδόν όλη η κοινωνία. :/ Πάντως όπως είχα αναφέρει και προηγουμένως προσωπικά με προβληματίζει ότι αυτός ο διαχωρισμός θα επηρεάσει και:
- παιδιά που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα οι γονείς τους να τα βοηθήσουν με επιπλέον μαθήματα,
- μέτριους μαθητές οι οποίοι πλέον δεν θα ωφελούνται/ανταγωνίζονται με τους καλύτερους
- χαρισματικά παιδιά με προβλήματα προσαρμογής ( Χαρισματικά Παιδιά με χαμηλές επιδόσεις)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Angie_Ann
Διάσημο μέλος
Η Angie_Ann αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,330 μηνύματα.
21-09-07
19:51
Ποια είναι η διαφορά που μπορεί να κάνει το "ρατσισμό" σε σχέση με τη σημερινή βαθμολήγηση;
Δημιουργούνται ρατσιστικές τάσεις όταν ένας μαθητής βαθμολογείται με 19 απέναντι σε κάποιον που βαθμολογείται με 11?
Σίγουρα είναι πολύ πιο ρατσιστικό όταν διαχωρίζονται οι μαθητές σε τμήματα και δεν έχουν τη δυνατότητα για παράδειγμα οι αδύνατοι να βοηθηθούν από την παρουσία των δυνατών μέσα στην τάξη. Όπως όμως αναφέρω και στο παραπάνω ποστ μου ο ρατσισμός αφορά περισσότερο το ότι ο διαχωρισμός θα επηρεάσει και τις παρέες των μαθητών αλλά και θα δημιουργήσει συναισθήματα ανωτερότητας-κατωτερότητας στους μαθητές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Angie_Ann
Διάσημο μέλος
Η Angie_Ann αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,330 μηνύματα.
21-09-07
19:28
Πρώτα από όλα αυτή η πρόταση σίγουρα βοηθάει πολύ τους διδάσκοντες οι οποίοι θα έχουν ομοιογενή τμήματα.
Οι μαθητές όμως;
Τα βασικά προβλήματα κατά τη γνώμη μου που προκύπτουν από τον διαχωρισμό είναι κοινωνικά και ψυχολογικά.
Αυτή η ανομοιογένεια θα οδηγήσει στην 'γκετοποίηση' ατόμων με μικρό iq, παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες, παιδιών που η οικογένεια τους δεν μπορεί να τους βοηθήσει με την εκπαίδευση τους, παιδιών που οι γονείς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τα βοηθήσουν με επιπλέον μαθήματα και παιδιών τα οποία είναι πολύ χαρισματικά αλλά αντιμετωπίζουν προβλήματα προσαρμογής (πολλές ιδιοφυΐες είχαν πολύ κακές επιδόσεις στο σχολείο) Είναι ακριβώς αυτό που λέει και η σουσπίρια σχετικά με τον ρατσισμό. Επίσης δεν είναι μόνο ο διαχωρισμός των τάξεων αλλά και ο αναπόφευκτος διαχωρισμός των παρεών. Αυτό κυρίως είναι που με απασχολεί μιας και τα παιδιά με γονείς χαμηλής μόρφωσης και εισοδήματος που δεν μπορούν να τα βοηθήσουν στο σχολείο παρότι αυτά έχουν ικανότητες ή παιδιά που έχουν χαρίσματα αλλά δυσκολεύονται στην προσαρμογή θα αποκλείονται από το να κάνουν παρέα με τα έξυπνα παιδιά που είχαν την τύχη να γεννηθούν σε μια οικογένεια που μπορεί να τους βοηθήσει. Δηλαδή το πρόβλημα δεν αφορά τόσο τον διαχωρισμό έξυπνων-ηλίθιων αλλά και τις διάφορες κοινωνικές ομάδες. Τέλος ας μη ξεχνάμε και τους μέτριους μαθητές οι οποίο θα εγκλωβιστούν στην μετριότητα και δεν θα μπορούν να βελτιωθούν από τους καλύτερους μαθητές.
Ακόμα και τα έξυπνα παιδιά όμως αυτός ο διαχωρισμός θα τα μεταφέρει σε ένα πλασματικό περιβάλλον το οποίο δεν αντιστοιχεί στην πραγματική κοινωνική δομή. Τα παιδιά αυτά επίσης θα βιώνουν πολύ έντονα τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Φυσικά ο ανταγωνισμός μπορεί να είναι γόνιμος αλλά θεωρώ ένα υπερβολικά ανταγωνιστικό περιβάλλον σε μικρές ηλικίες μάλλον όχι και τόσο υγιές μιας και εκτός των άλλων θα καλλιεργεί το άγχος στα παιδιά.
Επιπλέον θα δημιουργηθούν συναισθήματα κατωτερότητας σε παιδιά που δεν ανήκουν στους 'έξυπνους' αλλά και ανωτερότητας αντίστοιχα σε αυτούς που ανήκουν. Έτσι τα έξυπνα παιδιά κινδυνεύουν να γίνουν αλαζονικά ενώ τα άλλα να νιώθουν κατώτερα σε όλη τους τη ζωή.
Αυτά βέβαια θα συμβούν αν εφαρμοστεί αυτό στο σύστημα στα σχολεία σήμερα. Σίγουρα με προσεκτική μελέτη και ριζική αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος θα μπορούσαν να γίνουν τέτοιες κινήσεις οι οποίες όμως κατά τη γνώμη μου δεν θα πρέπει να είναι εκτεταμένες και θα αφορούν μεγαλύτερες τάξεις και ειδικά όχι τις 3 πρώτες. Όπως όμως αναφέρθηκε και προηγουμένως ποιος θα χρηματοδοτήσει μια τέτοια αλλαγή;
Τώρα σχετικά με τα χαρισματικά παιδιά, με την μέθοδο αυτή στερούνται παρέες στην ηλικία τους οι οποίες σίγουρα είναι απαραίτητες μιας και όσο χαρισματικά και αν είναι μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες με τους συνομηλίκους τους και όχι με παιδιά που έχουν περάσει αυτή την φάση. Εκτός αυτού, τα περισσότερα (δυστυχώς γνωρίζω ένα που το επιβεβαιώνει ακράδαντα) εξαιτίας του διαχωρισμού τους από τα άλλα αλλά και της συμπεριφοράς που αντιμετωπίζουν από γονείς/εκπαιδευτικούς κτλ παίρνουν τα μυαλά τους αέρα και θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους από τα υπόλοιπα παιδιά. (γίνονται μεγάλες ψωνάρες δηλαδή...)
Οι μαθητές όμως;
Τα βασικά προβλήματα κατά τη γνώμη μου που προκύπτουν από τον διαχωρισμό είναι κοινωνικά και ψυχολογικά.
Αυτή η ανομοιογένεια θα οδηγήσει στην 'γκετοποίηση' ατόμων με μικρό iq, παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες, παιδιών που η οικογένεια τους δεν μπορεί να τους βοηθήσει με την εκπαίδευση τους, παιδιών που οι γονείς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τα βοηθήσουν με επιπλέον μαθήματα και παιδιών τα οποία είναι πολύ χαρισματικά αλλά αντιμετωπίζουν προβλήματα προσαρμογής (πολλές ιδιοφυΐες είχαν πολύ κακές επιδόσεις στο σχολείο) Είναι ακριβώς αυτό που λέει και η σουσπίρια σχετικά με τον ρατσισμό. Επίσης δεν είναι μόνο ο διαχωρισμός των τάξεων αλλά και ο αναπόφευκτος διαχωρισμός των παρεών. Αυτό κυρίως είναι που με απασχολεί μιας και τα παιδιά με γονείς χαμηλής μόρφωσης και εισοδήματος που δεν μπορούν να τα βοηθήσουν στο σχολείο παρότι αυτά έχουν ικανότητες ή παιδιά που έχουν χαρίσματα αλλά δυσκολεύονται στην προσαρμογή θα αποκλείονται από το να κάνουν παρέα με τα έξυπνα παιδιά που είχαν την τύχη να γεννηθούν σε μια οικογένεια που μπορεί να τους βοηθήσει. Δηλαδή το πρόβλημα δεν αφορά τόσο τον διαχωρισμό έξυπνων-ηλίθιων αλλά και τις διάφορες κοινωνικές ομάδες. Τέλος ας μη ξεχνάμε και τους μέτριους μαθητές οι οποίο θα εγκλωβιστούν στην μετριότητα και δεν θα μπορούν να βελτιωθούν από τους καλύτερους μαθητές.
Ακόμα και τα έξυπνα παιδιά όμως αυτός ο διαχωρισμός θα τα μεταφέρει σε ένα πλασματικό περιβάλλον το οποίο δεν αντιστοιχεί στην πραγματική κοινωνική δομή. Τα παιδιά αυτά επίσης θα βιώνουν πολύ έντονα τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Φυσικά ο ανταγωνισμός μπορεί να είναι γόνιμος αλλά θεωρώ ένα υπερβολικά ανταγωνιστικό περιβάλλον σε μικρές ηλικίες μάλλον όχι και τόσο υγιές μιας και εκτός των άλλων θα καλλιεργεί το άγχος στα παιδιά.
Επιπλέον θα δημιουργηθούν συναισθήματα κατωτερότητας σε παιδιά που δεν ανήκουν στους 'έξυπνους' αλλά και ανωτερότητας αντίστοιχα σε αυτούς που ανήκουν. Έτσι τα έξυπνα παιδιά κινδυνεύουν να γίνουν αλαζονικά ενώ τα άλλα να νιώθουν κατώτερα σε όλη τους τη ζωή.
Αυτά βέβαια θα συμβούν αν εφαρμοστεί αυτό στο σύστημα στα σχολεία σήμερα. Σίγουρα με προσεκτική μελέτη και ριζική αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος θα μπορούσαν να γίνουν τέτοιες κινήσεις οι οποίες όμως κατά τη γνώμη μου δεν θα πρέπει να είναι εκτεταμένες και θα αφορούν μεγαλύτερες τάξεις και ειδικά όχι τις 3 πρώτες. Όπως όμως αναφέρθηκε και προηγουμένως ποιος θα χρηματοδοτήσει μια τέτοια αλλαγή;
Τώρα σχετικά με τα χαρισματικά παιδιά, με την μέθοδο αυτή στερούνται παρέες στην ηλικία τους οι οποίες σίγουρα είναι απαραίτητες μιας και όσο χαρισματικά και αν είναι μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες με τους συνομηλίκους τους και όχι με παιδιά που έχουν περάσει αυτή την φάση. Εκτός αυτού, τα περισσότερα (δυστυχώς γνωρίζω ένα που το επιβεβαιώνει ακράδαντα) εξαιτίας του διαχωρισμού τους από τα άλλα αλλά και της συμπεριφοράς που αντιμετωπίζουν από γονείς/εκπαιδευτικούς κτλ παίρνουν τα μυαλά τους αέρα και θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους από τα υπόλοιπα παιδιά. (γίνονται μεγάλες ψωνάρες δηλαδή...)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.