Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
18-11-16
12:29
Επειδή έχω μείνει και μόνη μου και με γονείς, μπορώ να καταλάβω ότι όταν είσαι μόνος σου και σε επισκέπτονται είναι τελείως διαφορετικό από το να μένεις στο πατρικό. Το δικό σου σπίτι το οργανώνεις όπως θέλεις, με δικούς σου άτυπους κανόνες, προσασμορμένο στην δική σου καθημερινότητα και μόνο, και οποιαδήποτε συμβίωση είναι παροδική και υπακούει σε αυτούς. Η ζωή στο πατρικό είναι προσαρμοσμένη σε όλη την οικογένεια. Οπότε υπάρχει μεγάλη διαφορά.
Και ναι προσωπικά εγώ βρίσκω θέμα στο να έρχονται κάθε 2ο σ/κ οι γονείς. Η κοπέλα είναι 20 χρονών και μένει σε φοιτητικό σπίτι που υποθέτω είναι μικρό οπότε ξαφνικά αναγκάζεται να διαιρέσει τον προσωπικό της χώρο διά του 3. Ακόμα και ανάκριση να μην της κάνουν για το πού βγαίνει και τι ώρα γυρνάει, καταλαβαίνετε όλοι νομίζω ότι η έννοια της ιδιωτικότητας στην γκαρσονιέρα πάει μεγάλο περίπατο.
Πάμε τώρα στο πρόβλημα: miss marple, τι έχεις δοκιμάσει; ήρεμη συζήτηση, καυγάδες, δραστικά μέτρα; Θα πρότεινα, αν έχουν αντικλείδια, να τους τα πάρεις με το καλό ή με το άγριο. Έτσι θα εξαρτώνται απόλυτα από τις ώρες που είσαι εσύ στο σπίτι για να τους υποδεχτείς/ξεπροβοδίσεις/ανοίξεις, και αν φροντίσεις να φουλάρεις εκείνες τις μέρες στο έξω, ίσως καταλάβουν το δυσλειτουργικό της υπόθεσης και αραιώσουν. Εναλλακτικά μπορείς για κάποια σ/κ που σε επισκέπτονται να μην πατήσεις καθόλου στο σπίτι (βρες καμιά φίλη σου να κοιμηθείς 2 βράδια, δεν νομίζω να έχει πρόβλημα), και μετά να τους πεις ότι το έκανες γιατί δεν σου έλειψαν για να τους δεις και ότι και καλά είχες προγραμματισμένο να κοιμηθείς αλλού. Αν 2-3 σ/κ σερί κοιτάνε τους τοίχους του σπιτιού σου, ίσως καταλάβουν και το επιχείρημα ότι δεν σου έχουν λείψει και αραιώσουν. Αν και αυτό μπορεί να σου γυρίσει και μπούμερανγκ για να έρχονται συχνότερα. Last thought να μετακομίσεις (κάπου τα Χριστούγεννα ή μετά την εξεταστική), χωρίς να τους αφήσεις να μεσολαβήσουν ή να τους δώσεις κλειδιά, οπότε πάλι θα έχεις το πάνω χέρι. Καλό κουράγιο.
Και ναι προσωπικά εγώ βρίσκω θέμα στο να έρχονται κάθε 2ο σ/κ οι γονείς. Η κοπέλα είναι 20 χρονών και μένει σε φοιτητικό σπίτι που υποθέτω είναι μικρό οπότε ξαφνικά αναγκάζεται να διαιρέσει τον προσωπικό της χώρο διά του 3. Ακόμα και ανάκριση να μην της κάνουν για το πού βγαίνει και τι ώρα γυρνάει, καταλαβαίνετε όλοι νομίζω ότι η έννοια της ιδιωτικότητας στην γκαρσονιέρα πάει μεγάλο περίπατο.
Πάμε τώρα στο πρόβλημα: miss marple, τι έχεις δοκιμάσει; ήρεμη συζήτηση, καυγάδες, δραστικά μέτρα; Θα πρότεινα, αν έχουν αντικλείδια, να τους τα πάρεις με το καλό ή με το άγριο. Έτσι θα εξαρτώνται απόλυτα από τις ώρες που είσαι εσύ στο σπίτι για να τους υποδεχτείς/ξεπροβοδίσεις/ανοίξεις, και αν φροντίσεις να φουλάρεις εκείνες τις μέρες στο έξω, ίσως καταλάβουν το δυσλειτουργικό της υπόθεσης και αραιώσουν. Εναλλακτικά μπορείς για κάποια σ/κ που σε επισκέπτονται να μην πατήσεις καθόλου στο σπίτι (βρες καμιά φίλη σου να κοιμηθείς 2 βράδια, δεν νομίζω να έχει πρόβλημα), και μετά να τους πεις ότι το έκανες γιατί δεν σου έλειψαν για να τους δεις και ότι και καλά είχες προγραμματισμένο να κοιμηθείς αλλού. Αν 2-3 σ/κ σερί κοιτάνε τους τοίχους του σπιτιού σου, ίσως καταλάβουν και το επιχείρημα ότι δεν σου έχουν λείψει και αραιώσουν. Αν και αυτό μπορεί να σου γυρίσει και μπούμερανγκ για να έρχονται συχνότερα. Last thought να μετακομίσεις (κάπου τα Χριστούγεννα ή μετά την εξεταστική), χωρίς να τους αφήσεις να μεσολαβήσουν ή να τους δώσεις κλειδιά, οπότε πάλι θα έχεις το πάνω χέρι. Καλό κουράγιο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
14-02-16
15:22
Όχι ούτε εγώ είμαι υπέρ να τους πεις ψέματα. Απλά θα το ανακοινώσεις και θα το κάνεις.
Ξέρω ότι είναι οι γονείς σου και σκέφτεσαι ότι αυτό το κάνουν από αγάπη και ενδιαφέρον και όχι από ψυχαναγκασμό να σε ελέγχουν, και ότι δεν θες να τους στεναχωρείς, ωστόσο πρέπει να τους εκπαιδεύσεις λίγο και συ. Αν δεν έχουν παραδείγματα συνομηλίκων σου ακόμα χειρότερα και ακόμα πιο μεγάλη η ανάγκη να το κάνεις.
Ξέρω ότι είναι οι γονείς σου και σκέφτεσαι ότι αυτό το κάνουν από αγάπη και ενδιαφέρον και όχι από ψυχαναγκασμό να σε ελέγχουν, και ότι δεν θες να τους στεναχωρείς, ωστόσο πρέπει να τους εκπαιδεύσεις λίγο και συ. Αν δεν έχουν παραδείγματα συνομηλίκων σου ακόμα χειρότερα και ακόμα πιο μεγάλη η ανάγκη να το κάνεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
14-02-16
02:41
Εχεις δίκιο . Μαλλον εγω εχω γινει αρκετά ανεκτική γιατι δεν θέλω πλέον να πιέζω καταστάσεις γιατι οι φωνές και οι εντάσεις με κούρασαν αλλα πραγματικά δεν παει άλλο . Αισθάνομαι ώρες ώρες οτι δεν εχω το θάρρος να τους αντιμετωπίσω . Πχ το να κλείσω εισιτήρια και απλα να τους το ανακοινώσω μου φαντάζει τρελό . Ξερω οτι οταν το κάνω θα γινει πανικός στο σπίτι και μαλλον η ιδέα και μόνο με σταματα . Όσο για το να μείνω εκτος αν τους πάρω τηλ κι τους το πω απλα θα αρχίζουν να μου φωνάζουν να γυρίσω πίσω . Μαλλον πρώτα πρεπει να βρω το θάρρος μου για να μπορω να τοτς αντιμετωπίσω . Εχω καταλήξει να κάνω πράγματα κρυφά πράγμα που τα κανει τελείως χειρότερα τα πράγματα αν καποια στιγμή τα μαθαίνουν .
Νομίζω ότι σε σταματάει κυρίως η ιδέα ότι μπορεί να γίνει κάτι. Αλλά οπλίσου με κουράγιο γιατί ναι θα φωνάξουν και θα τσατιστούν, αλλά ως εκεί θα πάει. Δεν είσαι και συ 14 πια, αποδέξου το. Δεν έχει "δεν θα βγεις το βράδυ γιατί είσαι τιμωρία", και ακόμα και να σου πουν ότι σου κόβουν το χαρτζιλίκι είναι δίκοπο μαχαίρι γιατί τους έχεις ήδη αναφέρει ότι θες να βρεις μια δουλειά. Οπότε φύγε από αυτή την ιδέα. Είσαι 19, εν δυνάμει ανεξάρτητη και έτοιμη να στηριχτείς στα δικά σου πόδια.
Κάνε τους και να σε εμπιστεύονται όμως. Όπως είπε και η Guest 278211, δεν θα τα κάνεις όλα μαζεμένα. Αυτό κυρίως επειδή σε νοιάζει να τα έχεις καλά μαζί τους. Αν δεν σε ένοιαζε θα σου έλεγα να τα κάνεις με όποια σειρά θες.
Τόλμησέ το και καλή τύχη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
24-01-16
16:15
Είστε φοιτητές. Αυτά που ξέρετε ξεχάστε τα όταν αποφοιτήσετε και αναγκαστείτε να μένετε μαζί τους. Μην περιμένετε ότι με πρόφαση την ανεργία ότι θα σας αφήνουν να πηγαίνετε συνέχεια εκδρομές, να βγαίνετε τα βράδια και να ξυπνάτε 3 το μεσημέρι. Θα υπάρχει μια ανεκτή περίοδο μετά θα αρχίσει η γκρίνια. Θα βρίσουν γονείς φίλων σας θα τους λένε τα επιτεύγματά τους (με μπόλικες σάλτσες), λες και δεν τα ξέρετε για να σας επηρεάσουν ψυχολογικά να βρείτε δουλειά.
Υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά μην ελπίζετε ότι θα ανήκετε σε αυτές.
Δεν υπάρχει καμία "πρόφαση". Αποφοιτώντας, αν δεν συνεχίσεις ακαδημαϊκά με κάποιο μεταπτυχιακό/διδακτορικό, ακόμα και μια κενή περίοδο να θέλεις να έχεις, στόχος είναι η δουλειά. Αν από την μία εσύ ξοδεύεις τα λεφτά των γονιών σου για διασκέδαση, ταξίδια κλπ με μηδενική προσπάθεια να πιάσεις έστω και ένα part-time job, και από την άλλη οι γονείς σου συμπεριφέρονται λες και μόλις ανακάλυψαν ότι άνθρωπος 25-30 χρονών δεν πηγαίνει με τα νερά τους επειδή είναι γονείς, το λάθος είναι και στις 2 πλευρές.
Στην τελική, ακόμα και η γκρίνια να αρχίσει (και δέχομαι ότι μπορεί να αρχίσει αν έχεις πτυχίο από τον Χ κλάδο και δουλεύεις delivery boy γιατί δεν σε παίρνουν προς το παρόν πουθενά αλλού -είναι δύσκολο για την ελληνική οικογένεια να βλέπει τον πτυχιούχο να "ξεπέφτει"), είναι στο χέρι του καθενός να την διαχειριστεί και να πει πόσο αφήνει να τον/την επηρεάσει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
22-01-16
11:21
Κοίτα, θα σου μιλήσω σαν άνθρωπος που μένει ακόμα στο πατρικό του παρά τα 23 περήφανά μου χρόνια.
Συνέχισε την ζωή σου και την ρουτίνα σου σαν να μην έρχονται ή σαν να μην υπάρχουν εκεί. Δεν λέω να σταματήσεις να τους μιλάς, αλλά αν κάτσεις και συγχύζεσαι και μόνο που υπάρχουν στο σπίτι και σου μιλάνε, δεν πρόκειται να καταφέρεις τίποτα παραπάνω από το να χαλαστείς περισσότερο.
Αν π.χ. θέλεις να βγεις στις 11 το βράδυ και σκέφτεσαι αν θα το κάνεις επειδή είναι οι γονείς σου εκεί, τίποτα, απλά βγες στις 11 το βράδυ. Αν θες να γυρίσεις στις 5 το πρωί ή να γυρίσεις κατευθείαν το επόμενο μεσημέρι, γύρνα τότε. Προσοχή, μην το κάνεις απλά και μόνο για να την μπεις στους δικούς σου γιατί αυτό φαίνεται όταν γίνεται επίτηδες και μπορεί να οδηγήσει σε άλλα χειρότερα σενάρια. Κάντο επειδή αυτό θα έκανες αν ήταν μια συνηθισμένη μέρα με μόνο εσένα και την αδερφή σου στο σπίτι και είχες κανονισμένο κάτι.
Αυτό έχει 2 πιθανά σενάρια: 1) Να γίνει ο Γ' Παγκόσμιος στο σπίτι, οπότε κάθεσαι και τους λες πολύ ψύχραιμα ότι είσαι πλέον ενήλικο άτομο, ξέρεις να προσέχεις τον εαυτό σου και με την συμπεριφορά τους απλά φαίνονται να μην σου έχουν καθόλου εμπιστοσύνη, και συνεχίζεις ακάθεκτη. (Τι θα κάνουν? Θα σε κλειδώσουν εντός σπιτιού για "τιμωρία" ή θα εγκατασταθούν μόνιμα με το τηλεσκόπιο στο μπαλκόνι να παρακολουθούν αν βγήκες, με ποιον και πότε; Τότε μιλάμε για παθολογική κατάσταση και αν όντως γίνει, πάρε τα δραστικά μέτρα που λέμε παραπάνω). 2) Στην αρχή δεν θα τους καλαρέσει αλλά δεν θα πουν τίποτα άμεσα, και σιγά-σιγά θα "εκπαιδευτούν", και ακόμα και να έρχονται συνέχεια δεν θα μπαίνουν καθόλου μέσα στα πόδια σου.
Και γω τους εκπαιδεύω χρόνια αφού λόγω του ότι πέρασα στο hometown μου δεν θα πήγαινα να νοικιάσω κάπου να μείνω μόνη μου, και σε καλό επίπεδο έχουμε φτάσει. Τώρα, δεδομένου ότι σε 1,5 χρόνο τελειώνω και θα φύγω εκτός Θεσσαλονίκης, έχω ξεκινήσει την αντίστοιχη εκπαίδευση ότι ξέρετε θα συντηρώ δικό μου σπίτι. Θέλουν χρόνο και να είσαι και λίγο ψυλλιασμένη να ξεκινάς το μπίρι-μπίρι κάποιους μήνες πριν από αυτό που θες να κάνεις (π.χ. εγώ το έκανα με όλα τα ταξίδια που ήθελα να κάνω και θα ήμουν μόνη μου, αν τους το έλεγα μια βδομάδα πριν κλείσω τα εισιτήρια δεν θα είχα πάει πουθενά).
Συνέχισε την ζωή σου και την ρουτίνα σου σαν να μην έρχονται ή σαν να μην υπάρχουν εκεί. Δεν λέω να σταματήσεις να τους μιλάς, αλλά αν κάτσεις και συγχύζεσαι και μόνο που υπάρχουν στο σπίτι και σου μιλάνε, δεν πρόκειται να καταφέρεις τίποτα παραπάνω από το να χαλαστείς περισσότερο.
Αν π.χ. θέλεις να βγεις στις 11 το βράδυ και σκέφτεσαι αν θα το κάνεις επειδή είναι οι γονείς σου εκεί, τίποτα, απλά βγες στις 11 το βράδυ. Αν θες να γυρίσεις στις 5 το πρωί ή να γυρίσεις κατευθείαν το επόμενο μεσημέρι, γύρνα τότε. Προσοχή, μην το κάνεις απλά και μόνο για να την μπεις στους δικούς σου γιατί αυτό φαίνεται όταν γίνεται επίτηδες και μπορεί να οδηγήσει σε άλλα χειρότερα σενάρια. Κάντο επειδή αυτό θα έκανες αν ήταν μια συνηθισμένη μέρα με μόνο εσένα και την αδερφή σου στο σπίτι και είχες κανονισμένο κάτι.
Αυτό έχει 2 πιθανά σενάρια: 1) Να γίνει ο Γ' Παγκόσμιος στο σπίτι, οπότε κάθεσαι και τους λες πολύ ψύχραιμα ότι είσαι πλέον ενήλικο άτομο, ξέρεις να προσέχεις τον εαυτό σου και με την συμπεριφορά τους απλά φαίνονται να μην σου έχουν καθόλου εμπιστοσύνη, και συνεχίζεις ακάθεκτη. (Τι θα κάνουν? Θα σε κλειδώσουν εντός σπιτιού για "τιμωρία" ή θα εγκατασταθούν μόνιμα με το τηλεσκόπιο στο μπαλκόνι να παρακολουθούν αν βγήκες, με ποιον και πότε; Τότε μιλάμε για παθολογική κατάσταση και αν όντως γίνει, πάρε τα δραστικά μέτρα που λέμε παραπάνω). 2) Στην αρχή δεν θα τους καλαρέσει αλλά δεν θα πουν τίποτα άμεσα, και σιγά-σιγά θα "εκπαιδευτούν", και ακόμα και να έρχονται συνέχεια δεν θα μπαίνουν καθόλου μέσα στα πόδια σου.
Και γω τους εκπαιδεύω χρόνια αφού λόγω του ότι πέρασα στο hometown μου δεν θα πήγαινα να νοικιάσω κάπου να μείνω μόνη μου, και σε καλό επίπεδο έχουμε φτάσει. Τώρα, δεδομένου ότι σε 1,5 χρόνο τελειώνω και θα φύγω εκτός Θεσσαλονίκης, έχω ξεκινήσει την αντίστοιχη εκπαίδευση ότι ξέρετε θα συντηρώ δικό μου σπίτι. Θέλουν χρόνο και να είσαι και λίγο ψυλλιασμένη να ξεκινάς το μπίρι-μπίρι κάποιους μήνες πριν από αυτό που θες να κάνεις (π.χ. εγώ το έκανα με όλα τα ταξίδια που ήθελα να κάνω και θα ήμουν μόνη μου, αν τους το έλεγα μια βδομάδα πριν κλείσω τα εισιτήρια δεν θα είχα πάει πουθενά).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.