venividivici43946
Διάσημο μέλος
Ο venividivici43946 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,392 μηνύματα.
13-05-13
12:23
Όποιος είναι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λέει.Με συγχωρείς, αν κάνεις 10%, περνάς φυσικό και κάνεις κανονικά εγγραφή, τι θα πουν οι γονείς σου «Δε σε στέλνουμε να σπουδάσεις»;
Υπάρχει γονιός που ένω έχει λεφτά και βλέπει οτι το παιδί του έχει όρεξη να σπουδάσει, να μη το στείλει;
Για 'μενα, κάνε 10%, διαγράψου απο την παλιά σχολή, μπες στην νέα σχολή και πες στους γονείς μου
«Πλέον σπουδάζω αυτό που πραγματικά αγαπάω. Είτε το θέλετε είτε όχι, εμένα αυτό μου αρέσει και δε θα δεχτώ κουβέντα.».
Μίλα τους ώριμα και θα σε αντιμετωπίσουν με τον καλύτερο τρόπο.
Φυσικά και μπορούν να το πουν αυτό. Αφού είσαι Νομική, θα έπρεπε να ξέρεις τα περί γονικής μέριμνας.
Ανέκαθεν.απο πότε η ιατρική έχει σίγουρα και καλά λεφτά;
Μπαίνεις στα 18, βγαίνεις στα 24-25. Αν θες ειδικότητα στην Ελλάδα(γιατί δε μπορούν να φύγουν όλοι έξω), περιμένεις 4-5 χρόνια (δηλαδή γίνεσαι 30 περίπου). 4 χρόνια η ειδικότητα, φτάσαμε 34. 1 χρόνο το αγροτικό φτάσαμε 35.
Ολα αυτά τα χρόνια τι θα τρως; Στα 35 σου, πρέπει να πάρεις δάνειο για να ανοίξεις ιατρείο, θες πόσα λεφτά για να το στήσεις (πχ για τους οδοντιατρους, το μηχάνημα κάνει 20.000 + όλα τα άλλα που χρειάζεσαι φτάσαμε 35.000 ευρω). Πέρα απ' αυτά έχεις και το ενοίκιο/δάνειο του σπιτιού σου. Αντε και ανοίγεις ιατρειό. Απο την πρώτη μέρα θα σου έρθουν όλοι ;
Μόλις πάρεις πτυχίο, μπορείς να εργαστείς. Οι αναμονές έχουν πέσει. Ειδικότητα και αγροτικό πληρώνονται. Με καλή διαχείριση, κάνεις κομπόδεμα. Δεν έχουν όλες οι ειδικότητες ακριβό εξοπλισμό. Αυτά τα ολίγα.
Μάλλον ναι.Kαι οι τόσοι χρόνια άνεργοι γιατροί σε ποιο Σύμπαν ζουν; Πώς και δεν το έχουν πάρει χαμπάρι ότι υπάρχει δουλειά με αξιοπρεπές εισόδημα; Μαλάκες είναι;
Προσωπικά δεν ξέρω άνεργο γιατρό. Και μάλιστα είναι από τους λίγους που βγάζουν το κατιτίς τους, στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, όπου όλοι καταναλώνουν το λίπος των προηγούμενων ετών.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici43946
Διάσημο μέλος
Ο venividivici43946 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,392 μηνύματα.
12-05-13
22:56
Τελειωνει ηδη το πρωτο ετος σπουδων ( ουτε που το καταλαβα βεβαια) κι εγω εφτασα στο συμπερασμα οτι δεν μου αρεσει καθολου η σχολη μου..... Σπουδαζω ιατρικη και απ οτι φαινεται ειμαι κι εγω ενα απο τα πολλα θυματα που μπηκαν στο τρυπακι '' εβγαλες πολλα μορια??? Ιατρικη να πας..... " Ηδη απο τη μερα που βγηκαν οι βασεις περσι το ενιωθα μεσα μου οτι εκανα λαθος αλλα ελεγα ενταξει ας παω και θα μου αρεσει τελικα..... Αμ δε..... καθε μερα γινοταν ολο και πιο μαρτυρικη καθως ακουγα πραγματα στα οποια δεν βρισκω κανενα ενδιαφερον...... Ειχα παντα μια τρελη αγαπη για τα μαθηματικα και τη φυσικη ( κυριως για τα μαθηματικα) και θυμαμαι μικροτερος ελεγα θα γινω μηχανικος...... Οι γονεις μου φυσικα δεν το καταλαβαν ποτε αυτο.... Συνεπαρμενοι απο τις πρωτιες και τις επιτυχιες στο σχολειο παντα ελεγαν οτι πρεπει να γινω γιατρος ( η μητερα μου πιο πολυ που εχει ενα ανεξηγητο κολλημα με τους γιατρους)... Φτανοντας λοιπον στην τριτη λυκειου περσι συνεχισα στη θετικη εχοντας στο μυαλο οχι καποια σχολη αλλα παθος για τα μαθηματα της.... Ολοι μα ολοι οι καθηγητες σε σχολειο και φροντιστηριο ελεγαν '' εσυ γιατρος να γινεις'' . Ακομα και ο μαθηματιοκος στο σχολειο που ελεγε οτι ημουν ο καλυτερος συνεχεια ελεγε οτι πρεπει να γινω γιατρος.... Το μονο ατομο που ειχε καταλαβει πραγματικα τι μου αρεσει ηταν ο μαθηματικος του φροντιστηριου... Δινω λοιπον εξετασεις χωρις παλι να εχω καποιο στοχο, απλα να γραψω καλα.... Βγαινουν οι βαθμοι, πρωτος στο σχολειο και αμεσως ολοι γεια σου γιατρε, τι κανεις γιατρε κλπ..... Τωρα τι να ελεγα εγω.... Και ηρθε η μαυρη περιοδος του μηχανογραφικου.... Το εκανα με πολυ μεγαλο ζορι την τελευταια μερα αφου πρωτα ειχα φαει δυο βδομαδες κατηχηση και επιπληξεις και αλλα πολλα για να δηλωσω τελικα ιατρικη..... Κανενας δεν με ρωτησε τι εβαλα, ολοι ρωτησαν τι εβαλα μετα την ιατρικη.............. Φετος που πηγα καθε μερα παρακαλουσα να γυρισει ο χρονος πισω, ευχομουν να ειχα παει τεχνολογικη.... ειμαι ανθρωπος που πιεζεται πολυ για να μαθει κατι απ εξω ( οταν προκειται για κατεβατα) και συνεχεια εψαχνα ευκαιριες να κανω κανα μαθηματικο... Μπορει να περασα τα παντα στο α εξαμηνο αλλα τωρα πραγματικα δεν εχω ορεξη, κουραγιο να διαβασω κατι που δεν με τραβαει.... Πραγματικα δεν ξερω τι να κανω.... Ειμαι απογοητευμενος και εχω ποσους μηνες τωρα που νιωθω θλιψη και θελω να παραιτηθω απο τα παντα.. Οσο ημουν σχολειο δεν ενιωθα τιποτα τετοιο τωρα ομως τρεμω στην ιδεα οτι μπορει να περασω την υπολοιπη ζωη μου με τετοια συναισθηματα.. Οι γονεις μου δυστυχως δεν καταλαβαινουν... Νομιζουν οτι απλα δεν ξερω τι μου γινεται και πετουν μονιμως μια ατακα του τυπου '' μονο αυτο εχει δουλεια''.... Ειπα να δωσω πανελληνιες ξανα αλλα δεν μ αφησαν φυσικα.... Πειτε μου κι εσεις τη γνωμη σας σας παρακαλω πολυ δεν ξερω τι να κανω.....
PS συγγνωμη για το πολυ μεγαλο και κουραστικο post
Ακόμη στην αρχή είσαι. Η Ιατρική κολλάει θαυμάσια με τις επιστήμες που αναφέρεις ότι σε συναρπάζουν. Οπότε καλό θα ήτο να προσπαθήσεις να βγάλεις τη σχολή που είσαι και στη συνέχεια να εμβαθύνεις σε κλάδο που να σχετίζεται με τα ενδιαφέροντά σου. Επιπροσθέτως πάντα θα έχεις ένα κομμάτι ψωμί, σημαντικό στους καιρούς που ζούμε. Ψάξε, θα καταλάβεις τι εννοώ και θα εκπλαγείς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.