akiroskirios
Δραστήριο μέλος
Ο akiroskirios αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 716 μηνύματα.
03-09-11
01:30
Δεν έχω να πω κάτι άλλο, συγγνώμη. Σεβαστή η άποψή σου, αλλά από τη στιγμή που εκφέρεις πολιτική άποψη δεν επιθυμώ να το συνεχίσω. Τα έχω ακούσει πολλάκις, από όλες τις πλευρές, δεξιές, αριστερές, μεσαίες.
ΥΓ: Δεν είμαι δημοσιογράφος.
ΥΓ2: Μην αναφέρεστε σε αγώνες και "αγώνες" σαν να ήταν και δικοί σας.
Θέλω να ζητήσω συγνώμη για την απρεπή συμπεριφορά μου. Είναι αδίκημα σε περίοδο χούντας να εκφράζεις πολιτικές πεποιθήσεις αντίθετες από αυτές της εξουσίας. Θα σταματήσω πλέον να αγωνίζομαι και θα αφοσιωθώ ΜΟΝΟ στα μαθήματά μου. Θέλω να γίνω ένας μορφωμένος ηλίθιος. Και πάλι συγνώμη. Ευχαριστώ.
ΥΓ: Ό,τι και να είσαι ασχολείσαι με ένα τομέα που επηρεάζει το λαό.
ΥΓ2: Τι εννοείς δικοί "σας"; Προφανώς, δεν ήμουν εγώ. Αλλά έχω μάθει να εκτιμώ αυτούς που μου προσέφεραν και να ακολουθώ το έργο τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
akiroskirios
Δραστήριο μέλος
Ο akiroskirios αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 716 μηνύματα.
03-09-11
00:35
1) Οι παρατάξεις δεν πληροφορούν αντικειμενικά, είναι ο χειρότερος τρόπος να ενημερωθείς γιατί το κάνουν με χρωματιστά γυαλιά. Ότι τους συμφέρει.
2) Το πανεπιστήμιο δεν είναι χώρος για πολιτικοποίηση, είναι χώρος για μάθηση. Αν θες να τα κάνεις όλα αυτά που λες μπορείς κάλλιστα να γραφτείς σε μία κομματική νεολαία εκτός πανεπιστημίου.
Σαν ιδέες, είσαι σωστός. Απλά είσαι πολύ λάθος στο χώρο, δεν είναι αυτό το νόημα του πανεπιστημίου. Η άποψη, η συνείδηση, η αφύπνιση δεν γίνεται σε κομματικά πλαίσια. Γίνεται προσωπικά και με πολύ ψάξιμο, ανεπηρέαστα από τα παπαγαλάκια.
3) Με όσα παιδιά έχω μιλήσει από παρατάξεις, δεν βγάζω άκρη. Ούτε ενημέρωση υπάρχει, ούτε δική τους γνώμη. Και αν υπάρχει δική τους γνώμη είναι τελείως ανεφάρμοστη.
4) Όπως είχε πει και ο καθηγητής της πολιτικής θεωρίας στη σχολή μας σε κάποια στελέχη της ΠΚΣ, που σε εργασία που παρουσίαζαν άρχισαν να λένε τα δικά τους: Αν όλα είναι τόσο ρόδινα στην αριστερά, γιατί δεν έχει πάρει ποτέ την εξουσία στη χώρα μας...; Μήπως γιατί δεν γίνονται πρακτικά αυτά που λέτε....;
Απαρίθμησα λίγο τις απαντήσεις σου ώστε να μπορώ να απαντήσω πλήρως.
1) Εγώ δεν ανέφερα πως θα ενημερώνεσαι από τις παρατάξεις για θέματα επικαιρότητας. Αντιθέτως, είναι καλό να ακούς τις ιδέες τους, το στόχο τους, τα μέσα με τα οποία επιδιώκουν να πραγματοποιήσουν αυτό το στόχο, την κριτική τους πάνω σε κάποιο πολιτικό ζήτημα (βλ. νέο νόμο-πλαίσιο στην Παιδεία), να παρακολουθείς τη δράση τους, ώστε να αντιληφθείς σε ποιο βαθμό αν η θεωρία αντιπροσωπεύει την πράξη. Να έχεις επιρροές από παντού. Αν έχεις αμφιβολίες μπορείς να τσεκάρεις (π.χ.) στο ίντερνετ κατά πόσο αυτά που ανέφεραν είναι πραγματικότητα ή μύθος. Γενικώς, όπως είπα και πριν, να ψάχνεσαι....
2) Εδώ είσαι πολύ λάθος και με στεναχωρεί που είσαι και δημοσιογράφος. Κατ' αρχάς είσαι τελείως offside όταν λες πως οι κομματικές νεολαίες είναι χώρος για πολιτικοποίηση. Για να γραφτείς σε μια κομματική νεολαία, υποτίθεται πως έχεις πολιτικοποιηθεί, έχεις συνειδητοποιήσει τι πρεσβεύει ο καθένας και πλέον είσαι έτοιμος να ακολουθήσεις το μέτωπο που επέλεξες για να πραγματοποιήσεις τους στόχους που εκπροσωπεί. Επιπλέον, η πολιτικοποίηση δε συνάπτει με την κομματικοποίηση. Μπορείς και μόνος να δίνεις το δικό σου αγώνα ακολουθώντας κάθε φορά το μονοπάτι που ο ίδιος θεωρείς ορθό. Αν δεν είναι το πανεπιστήμιο, χώρος για πολιτικοποίηση τότε ποιος είναι; Πλέον είμαστε ακαδημαϊκοί πολίτες. Δεν είμαστε τα παιδάκια της μαμάς. Εμείς πλάθουμε από εδώ και πέρα το μέλλον μας. Είμαστε μέρος του εκλογικού σώματος. Με τι κριτήρια θα ρίξεις στην κάλπη ώστε να καθορίσεις τη διακυβέρνηση της χώρας και κατά συνέπεια το μέλλον σου; Με τα κριτήρια των γονέων σου; Πιστεύω πως πρέπει να ανατρέξεις στην ιστορία για να δεις τις κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος. Από τη χούντα, μέχρι το νομο-πλαίσιο Αρσένη το 1999 και Γιαννάκου το 2006. Εκείνα τα κομματόσκυλα μαζί με πολλούς άλλους τότε λοιπόν έδωσαν τον αγώνα για να μπορούμε σήμερα να κρατάμε σύγγραμμα στα χέρια δωρεάν και να φοιτούμε σε ένα δημόσιο, δωρεάν πανεπιστήμιο. Τι να το κάνω αν γίνω ο καλύτερος επιστήμονας και μεθαύριο βγω στην αγορά εργασίας να κάνω το ντελίβερι-μπόι επειδή δεν έχω βύσμα, εξασφαλίζοντας με τα βίας τα προς το ζειν;
3) Δεν μπορώ να κρίνω με ποιους έχεις μιλήσει, τι σου έχουν πει και τι θεωρείς εσύ "ανεφάρμοστο". Ίσως κάποτε και η πτώση της χούντας ανεφάρμοστη θεωρούνταν από πολλούς συμβιβασμένους.
4) Μήπως γιατί ο λαός έχει συνηθίσει να ζει στη διαφθορά; Μήπως γιατί αρκετοί είναι συμβιβασμένοι να δίνουν πολλά και να παίρνουν λίγα; Μήπως γιατί η παραπληροφόρηση, η προπαγάνδα, η υποσχεσιολογία που πραγματοποιείται από το αντίπαλο στρατόπεδο είναι αρκετά για να παραπλανήσουν μία φτωχή πολιτικά μάζα; Μήπως γιατί οι φτωχότερες τάξεις γεμίζουν 50ευρα στις προεκλογικές περιόδους; Μήπως γιατί όλοι έχουμε κάποιο γνωστό, ο οποίος πιστεύουμε πως θα μας βολέψει κάπου; Μήπως γιατί πιστεύουμε πως λεφτά δεν υπάρχουν; Μήπως γιατί η μεσαία κοινωνικά τάξη δεν έχει βιώσει ΑΚΟΜΑ (έρχεται, μη βιαζόμαστε) τι σημαίνει να τα βγάζω τσίμα-τσίμα;
Σίγουρα, έχουνε γίνει λάθη, έχουν εκφυλιστεί στελέχη, έχουν γίνει αδικίες, έχουν σκορπιστεί εκπρόσωποι ίδιων ιδεών βγάζοντας ο ένας τα μάτια του άλλου. Τίποτα δεν είναι ρόδινο. Αυτό, όμως, που μπορώ να εγγυηθώ στον εαυτό μου είναι πως η αριστερή ιδεολογία και συγκεκριμένα ο σοσιαλισμός μπορεί να εγγυηθεί για ένα καλύτερο αύριο μακριά από ανισότητες, αδικίες, άνιση κατανομή πλούτου και πελατειακές σχέσεις.
ΥΓ: Ξέρω, ξέφυγα πάλι. Το κάνω πάντα στο γραπτό λόγο, θέλοντας να μην αφήσω κενά και ασάφειες. Ούτε εμένα μου αρέσει να γράφω μακροσκελή κείμενα. Προτιμώ να εκφράζω τη γνώμη μου σε ένα διάλογο. Ααα και, δεν ανήκω σε κάποια πολιτική παράταξη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
akiroskirios
Δραστήριο μέλος
Ο akiroskirios αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 716 μηνύματα.
02-09-11
23:32
θα συμφωνήσω με τον άκυροκύριο στο μακροσκελές ποστ του. Το να έχεις καλές σχεσεις με πασπ και δαπ ειναι καλό επειδή σου δίνουν σημειώσεις και σε βάζουν μπροστά μπροστά στα τραπέζια στα μπρουζούκια.
Παίζει να μην το διάβασες καθόλου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
akiroskirios
Δραστήριο μέλος
Ο akiroskirios αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 716 μηνύματα.
02-09-11
23:12
copy-paste από όλα τόπικ γιατί δε θέλω να επαναλαμβάνομαι.
"Μια που η συζήτηση πήγε στις παρατάξεις και την όλη σχέση τους με το πανεπιστήμιο ας κάνω κι εγώ μια τοποθέτηση.
Ας ξεκινήσω κι εγώ, λοιπόν, από την πρώτη μέρα που πήγα για την εγγραφή και τα καλά παιδιά της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ με πλησίασαν, με βοήθησαν στο να γράψω το ονοματεπώνυμό μου ("εδώ που λέει όνομα, τι γράφω;" "Το όνομά σου!!" "αα, ευχαριστώ"), μου έδωσαν ένα τσούρμο χαρτιά (περιοδικά, προγράμματα σπουδών, ανακονώσεις κ.λ.π.), με έκαναν περιήγηση στη σχολή, ανταλλάξαμε κινητά τηλέφωνα για να με ενημερώνουν για τυχόν ανακοινώσεις, καθώς και για κανένα καφέ.
Ομολογώ να πω, πως κι εγώ είχα πάει προκατειλημμένος αρνητικά, ακούγοντας τις κλασικές ατάκες των θειάδων κι άλλων "ααα, μη μιλάς με τέτοιους, μην έχεις επαφές", "μην κάνεις κανένα λάθος και ασχοληθείς". Όταν πήγα, όμως, τα είδα διαφορετικά τα πράγματα. Αν δεν ήθελα καφέ "όχι, ευχαριστώ". Αν ήθελα "οκ, θα 'ναι κι άλλοι από πρώτο έτος;" (στις πολύ αρχές που δεν είχαν ξεκινήσει καν οι παραδόσεις.)
Από την πρώτη, δηλαδή, μέρα είχα κι έχω σχετικά καλές επαφές. Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι πως δεν πρέπει να πάτε προκατειλημμένοι αρνητικά να αντιμετωπίσετε μέλη παρατάξεων. Αντιμετωπίστε, βιώστε οι ίδιοι κάποιες καταστάσεις και κινηθείτε με τον καταλληλότερο για εσάς τρόπο.
Αυτά για τα επιφανειακά των παρατάξεων. Πάμε τώρα στα λίγο πιο πολιτικά. Προσωπικά, θεωρώ πως οι παρατάξεις έχουν θέση στο πανεπιστήμιο. Όχι για να συμπληρώνουν εγγραφές, ούτε για να μοιράζουν sos, ούτε για να έχεις κάποιον να βγαίνεις στις αρχές που δεν ξέρεις κανέναν, ούτε γιατί πρέπει να αξιοποιηθεί χώρος με τοποθέτηση τραπεζακίων. Αλλά γιατί ανάβουν τη σπίθα της πολιτικοποιήσεως (όχι, δε μιλάω για πασπ, δαπ). Ως ακαδημαϊκοί πολίτες της χώρας και όντας μέρος του εκλογικού σώματος είναι πρέπον και θεωρώ υποχρέωση όλων να ενημερωνόμαστε για τα θέματα της επικαιρότητας αλλά και να δρούμε. Είτε αυτά μας αφορούν άμεσα (βλ. νέο νομο-πλαίσιο στην παιδεία, περικοπές βιβλίων κ.λ.π.) είτε ακόμα πιο άμεσα (βλ. οικονομική κρίση, Δ.Ν.Τ. κ.ά.). Το πανεπιστήμιο, λοιπόν, είναι μια ευκαιρία ενεργούς πολιτικοποίησης, αφύπνισης και φυγής από την τεχνοκρατική εκπαίδευση που μας παρείχε μέχρι πρότινος το σχολείο. Είναι μια ευκαιρία, λόγω του περισσότερου ελεύθερου χρόνου που έχουμε, να ασχοληθούμε με τα κοινά, να διαμορφώσουμε άποψη (όχι μόνο για τις κρούσεις και τα ολοκληρώματα), συνείδηση, να μετάσχουμε σε αγώνες/πορείες/συλλαλητήρια/γενικές συνελεύσεις.Όπου ο καθένας κρίνει και θεωρεί ορθό.
Δυστυχώς εγώ, (μια που έφτασε εκεί) φέτος είδα την απάθεια, την αδράνεια, την απουσία, την πολιτική αφωνία, την προσέγγιση μόνο μέσω των (ωω κρατηθείτεεε) parties (!!!!!) (έχω και άλλα πολλά και αναλυτικότερα αλλά είναι κρίμα να αφιερώσω τόση έκταση για τη δαπ) να υπερψηφίζεται με μεγάλη πλειοψηφία (όπως συνηθίζεται τα τελευταία 25 χρόνια) από τους συμφοιτητές μου. Όχι, τη λύση και τη διέξοδο δεν μπορούμε να τη δώσουμε ο καθένας μόνος του. Όλοι μαζί, μέσα από συζητήσεις, μέσα από τις γενικές συνελεύσεις κάθε σχολής οφείλουμε να οργανώσουμε το διαλυμένο και πλήρως εκφυλισμένο φοιτητικό κίνημα. Οφείλουμε να αλλάξουμε ότι δε μας αρέσει. Έχουμε χρέος να αλλάξουμε το υπάρχον διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Γιατί έστω κι αν εμείς αναγκαστούμε να μεταναστεύσουμε (διωχθούμε δηλαδή από την ίδια μας τη χώρα) για να ασκήσουμε το επάγγελμά και την επιστήμη μας, ας φροντίσουμε να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο στη χώρα μας, τουλάχιστον, για τα παιδιά μας!
Μία συμβουλή ("ναι, μπαμπά" : P ) : Να επιδιώκετε συζητήσεις με άτομα που ανήκουν σε παρατάξεις. Να φέρετε αντίλογο, να ακούτε επιχειρήματα, απόψεις, διαφορετικές ιδέες, να ενημερώνεστε και έπειτα να εξάγετε τη δική σας δυναμική (μη στατική, μη παρωπιδική) άποψη και στάση απέναντι στην επικαιρότητα. Δεν είμαστε η γενιά του φραπέ και του υπολογιστή (όπως μας χαρακτηρίζουν οι περισσότεροι), είμαστε η γενιά που θα φέρει την αλλαγή. Ας τους το αποδείξουμε...."
"Μια που η συζήτηση πήγε στις παρατάξεις και την όλη σχέση τους με το πανεπιστήμιο ας κάνω κι εγώ μια τοποθέτηση.
Ας ξεκινήσω κι εγώ, λοιπόν, από την πρώτη μέρα που πήγα για την εγγραφή και τα καλά παιδιά της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ με πλησίασαν, με βοήθησαν στο να γράψω το ονοματεπώνυμό μου ("εδώ που λέει όνομα, τι γράφω;" "Το όνομά σου!!" "αα, ευχαριστώ"), μου έδωσαν ένα τσούρμο χαρτιά (περιοδικά, προγράμματα σπουδών, ανακονώσεις κ.λ.π.), με έκαναν περιήγηση στη σχολή, ανταλλάξαμε κινητά τηλέφωνα για να με ενημερώνουν για τυχόν ανακοινώσεις, καθώς και για κανένα καφέ.
Ομολογώ να πω, πως κι εγώ είχα πάει προκατειλημμένος αρνητικά, ακούγοντας τις κλασικές ατάκες των θειάδων κι άλλων "ααα, μη μιλάς με τέτοιους, μην έχεις επαφές", "μην κάνεις κανένα λάθος και ασχοληθείς". Όταν πήγα, όμως, τα είδα διαφορετικά τα πράγματα. Αν δεν ήθελα καφέ "όχι, ευχαριστώ". Αν ήθελα "οκ, θα 'ναι κι άλλοι από πρώτο έτος;" (στις πολύ αρχές που δεν είχαν ξεκινήσει καν οι παραδόσεις.)
Από την πρώτη, δηλαδή, μέρα είχα κι έχω σχετικά καλές επαφές. Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι πως δεν πρέπει να πάτε προκατειλημμένοι αρνητικά να αντιμετωπίσετε μέλη παρατάξεων. Αντιμετωπίστε, βιώστε οι ίδιοι κάποιες καταστάσεις και κινηθείτε με τον καταλληλότερο για εσάς τρόπο.
Αυτά για τα επιφανειακά των παρατάξεων. Πάμε τώρα στα λίγο πιο πολιτικά. Προσωπικά, θεωρώ πως οι παρατάξεις έχουν θέση στο πανεπιστήμιο. Όχι για να συμπληρώνουν εγγραφές, ούτε για να μοιράζουν sos, ούτε για να έχεις κάποιον να βγαίνεις στις αρχές που δεν ξέρεις κανέναν, ούτε γιατί πρέπει να αξιοποιηθεί χώρος με τοποθέτηση τραπεζακίων. Αλλά γιατί ανάβουν τη σπίθα της πολιτικοποιήσεως (όχι, δε μιλάω για πασπ, δαπ). Ως ακαδημαϊκοί πολίτες της χώρας και όντας μέρος του εκλογικού σώματος είναι πρέπον και θεωρώ υποχρέωση όλων να ενημερωνόμαστε για τα θέματα της επικαιρότητας αλλά και να δρούμε. Είτε αυτά μας αφορούν άμεσα (βλ. νέο νομο-πλαίσιο στην παιδεία, περικοπές βιβλίων κ.λ.π.) είτε ακόμα πιο άμεσα (βλ. οικονομική κρίση, Δ.Ν.Τ. κ.ά.). Το πανεπιστήμιο, λοιπόν, είναι μια ευκαιρία ενεργούς πολιτικοποίησης, αφύπνισης και φυγής από την τεχνοκρατική εκπαίδευση που μας παρείχε μέχρι πρότινος το σχολείο. Είναι μια ευκαιρία, λόγω του περισσότερου ελεύθερου χρόνου που έχουμε, να ασχοληθούμε με τα κοινά, να διαμορφώσουμε άποψη (όχι μόνο για τις κρούσεις και τα ολοκληρώματα), συνείδηση, να μετάσχουμε σε αγώνες/πορείες/συλλαλητήρια/γενικές συνελεύσεις.Όπου ο καθένας κρίνει και θεωρεί ορθό.
Δυστυχώς εγώ, (μια που έφτασε εκεί) φέτος είδα την απάθεια, την αδράνεια, την απουσία, την πολιτική αφωνία, την προσέγγιση μόνο μέσω των (ωω κρατηθείτεεε) parties (!!!!!) (έχω και άλλα πολλά και αναλυτικότερα αλλά είναι κρίμα να αφιερώσω τόση έκταση για τη δαπ) να υπερψηφίζεται με μεγάλη πλειοψηφία (όπως συνηθίζεται τα τελευταία 25 χρόνια) από τους συμφοιτητές μου. Όχι, τη λύση και τη διέξοδο δεν μπορούμε να τη δώσουμε ο καθένας μόνος του. Όλοι μαζί, μέσα από συζητήσεις, μέσα από τις γενικές συνελεύσεις κάθε σχολής οφείλουμε να οργανώσουμε το διαλυμένο και πλήρως εκφυλισμένο φοιτητικό κίνημα. Οφείλουμε να αλλάξουμε ότι δε μας αρέσει. Έχουμε χρέος να αλλάξουμε το υπάρχον διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Γιατί έστω κι αν εμείς αναγκαστούμε να μεταναστεύσουμε (διωχθούμε δηλαδή από την ίδια μας τη χώρα) για να ασκήσουμε το επάγγελμά και την επιστήμη μας, ας φροντίσουμε να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο στη χώρα μας, τουλάχιστον, για τα παιδιά μας!
Μία συμβουλή ("ναι, μπαμπά" : P ) : Να επιδιώκετε συζητήσεις με άτομα που ανήκουν σε παρατάξεις. Να φέρετε αντίλογο, να ακούτε επιχειρήματα, απόψεις, διαφορετικές ιδέες, να ενημερώνεστε και έπειτα να εξάγετε τη δική σας δυναμική (μη στατική, μη παρωπιδική) άποψη και στάση απέναντι στην επικαιρότητα. Δεν είμαστε η γενιά του φραπέ και του υπολογιστή (όπως μας χαρακτηρίζουν οι περισσότεροι), είμαστε η γενιά που θα φέρει την αλλαγή. Ας τους το αποδείξουμε...."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.