Έλενα Παπαμακαριου
Νεοφερμένος
Η Έλενα Παπαμακαριου αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών, Πτυχιούχος και μας γράφει απο Ίλιον (Αττική). Έχει γράψει 38 μηνύματα.
22-04-23
18:13
Πολύ καλή απάντηση και όμορφα λόγια, μιας και εγώ στα 18 μου(δεν διάβαζα, δεν είχα στόχους) πέρασα τυχαία στο Κιλκίς για σχέδιο μόδας μπήκα στην σχολή μου άρεσε, ασχολήθηκα αρκετά, αλλά κάτι άλλο με ιντριγκαρε και αποφάσισα όταν τελείωσα την σχολή να δώσω για νηπιαγωγός. Τα κατάφερα και εδώ και αρκετό καιρό εργάζομαι πάνω σε αυτό και το λατρεύω.Ακριβώς γιατί ισχύουν τα εξής. Ζούμε σε μια κοινωνία όπως είναι, δεν μας ρώτησε κανείς και οπότε αναγκαστηκά ζούμε. Άρα θα πρέπει να κάνουμε κάτι για να ζήσουμε. Επίσης δεν υπάρχει κάποιο πρότυπο ότι κάποιος περιμένει από εμάς να κάνουμε κάτι. Το λέω γιατί βλέπω κόσμο να βασανίζεται να αποδείξει κάτι σε τρίτους λες και οι τρίτοι έχουν καθήσει σταυροπόδι και περιμένουν να δουν. Επίσης ο εργασιακός κόσμος καλώς ή κακώς δεν είναι ο ρομαντικός κόσμος των σπουδών. Το σύστημα πάσχει από μεροληψία επιλογών και αποφάσεων. Ξεκινάμε με αυτό ως δεδομένο. Γι' αυτό θα πρέπει να κάνουμε αυτό που θέλουμε και όχι απαραίτητα αυτό που ξεκινήσαμε να σπουδάζουμε κάποτε στα 18. Ήταν άλλα τα δεδομένα, άλλος ο τρόπος σκέψης και άλλο το περιβάλλον. Το παρόν είναι τώρα, υπάρχει άλλη ωριμότητα σκέψης και με αυτή προχωράμε. Ο καθένας οφείλει να προχωράει όχι με τα περσινά ξινά σταφύλια αλλά με την παρούσα κατάσταση. Το παρελθόν δυστυχώς δεν γυρίζει και πολλές φορές ίσως για καλύτερα.
Πόσοι από εσάς, είστε διατεθειμένοι να κάνετε στροφή 360 μοίρες σε αυτό που ξεκινήσατε στα 18 σας, και να βρεθείτε σε κάτι άλλο που θα το αγαπήσετε βιωματικά ωριμάζοντας; Όλα ξεκινάνε με τη συνθήκη, τι θέλει ο εσωτερικός εαυτός σας. Αυτός σας ανήκει και να τον ακούτε προσεχτικά.
Έλενα Παπαμακαριου
Νεοφερμένος
Η Έλενα Παπαμακαριου αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών, Πτυχιούχος και μας γράφει απο Ίλιον (Αττική). Έχει γράψει 38 μηνύματα.
20-04-23
18:18
Καλησπέρα ας πάρω θέση κι εγώ σε αυτό το θέμα. Όταν κάτι σπουδάζουμε και περνάμε μέσω πανελληνίων δεν σημαίνει ότι στο μέλλον θα δουλέψουμε πάνω σε αυτό. Αυτό προκύπτει από πολλούς παράγοντες. Μπορεί να μην μας αρέσει το πρόγραμμα σπουδών, η εφαρμογή της θεωρίας στην πράξη (πρακτική άσκηση) και άλλοι πολλοί. Τρανό παράδειγμα είναι η αδερφή μου η οποία τελείωσε τουριστικά ΑΣΤΕ στην Κρήτη και ενώ τα επαγγελματικά τα τουριστικά είναι κερδοφόρα στα νησιά, επέλεξε τελικά να ασχοληθεί με την εκπαίδευση που γουστάρει και αγαπά. Σκέφτεται έντονα να δώσει πανελλήνιες ή να πάρει πιστοποίηση για εκπαιδευση ενηλίκων. Δεν είναι όλα ρόδινα όπως τα βλέπουμε αν δεν κάνουμε αυτό που αγαπάμε.