Joji
Διακεκριμένο μέλος
Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Νοσηλευτικής Πατρών. Έχει γράψει 6,699 μηνύματα.
04-01-22
01:30
Μου είπε η ξαδέρφη μου η οποία πήγαινε σε ιδιωτικο ΙΕΚ στην Αθήνα, να τους πω ότι δεν μπορώ να συνεχίσω λόγω οικονομικής δυσκολίας. 2 φίλοι της οι οποίοι αποφάσισαν να φύγουν τους ανάγκασαν να πληρώσουν τα δίδακτρα παρά το γεγονός ότι δεν θα παρακολουθούσαν άλλο. Αυτοί, απ’ότι ξέρει, είπαν «Δεν υπάρχει περίπτωση να σας δώσουμε λεφτά αφού δεν θα παρακολουθούμε», από εκεί και πέρα δεν ξέρω τι έγινε. Εγώ μην αρχίσουν και μας τρέχουν στα δικαστήρια φοβάμαι, όχι κάτι άλλο. Είναι το τελευταίο που χρειάζομαι αυτή τη στιγμή.Εσύ μπορεί να μην έχεις να τα πληρώσεις που λέει ο λόγος αύριο μεθαύριο, είναι δυνατόν να σε υποχρεώσουν να συνεχίσεις να φοιτάς και να τους πληρώνεις ; ΙΕΚ ή τράπεζα είναι ;
Όσο για τα υπόλοιπα… σε ευχαριστώ πολύ ειλικρινά. Απλώς είχα αρχίσει να κάνω πλάνα για τώρα, αυτή την στιγμή, και ήμουν έτοιμη να τα υλοποιήσω, και αυτό τώρα με διέλυσε ψυχικά. Οι δικοί μου μου είπαν πως θα την βρούμε την άκρη, όμως πως; Δεν ξέρω…
Joji
Διακεκριμένο μέλος
Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Νοσηλευτικής Πατρών. Έχει γράψει 6,699 μηνύματα.
04-01-22
01:18
Αν ήταν όντως στο χαρτί το οποίο υπέγραψα (το οποίο δεν θυμάμαι τι έγραφε) και να ρωτήσω δικηγόρο δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι σχετικά με αυτό. Υποτίθεται έχω συμφωνήσει ήδη. Μόνο που εγώ τώρα το μαθαίνω αυτό. Δεν μου το ανέφεραν ποτέ οι ίδιοι. Θα το έγραφε μάλλον στο χαρτί εγγραφής.
Joji
Διακεκριμένο μέλος
Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Νοσηλευτικής Πατρών. Έχει γράψει 6,699 μηνύματα.
03-01-22
23:25
Τελικα η ζωή είχε άλλα σχέδια και τελικά το ΙΕΚ με υποχρεώνει να πληρώνω όλους τους μήνες που μου απομένουν, σαν να φοιτούσα δηλαδή κανονικά, ακόμα και αν έχω φύγει. Αυτό σημαίνει πως οικονομικά δεν υπάρχει η δυνατότητα να αρχίσω φροντιστήρια και ταυτόχρονα να πληρώνω το ΙΕΚ. Θα πρέπει να συνεχίσω εκεί τελικά, να κάνω αυτό το οποίο ανακάλυψα ότι δεν με γεμίζει. Θα έπρεπε να το έχω σκεφτεί καλύτερα και να έχω ρωτήσει εξ' αρχής τους όρους.
Σκέφτηκα να αρχίσω να εργάζομαι κάπου μερική απασχόληση για να βγάζω έναν μισθό από τον οποίο να διαθέτω 200 τον μήνα για το ΙΕΚ ενώ πηγαίνω φροντιστήριο στο οποίο θα με στηρίξουν οι δικοί μου. Σήμερα δεν με έχει αφήσει ο πονοκέφαλος και η στεναχώρια.
Σκέφτηκα να αρχίσω να εργάζομαι κάπου μερική απασχόληση για να βγάζω έναν μισθό από τον οποίο να διαθέτω 200 τον μήνα για το ΙΕΚ ενώ πηγαίνω φροντιστήριο στο οποίο θα με στηρίξουν οι δικοί μου. Σήμερα δεν με έχει αφήσει ο πονοκέφαλος και η στεναχώρια.
Joji
Διακεκριμένο μέλος
Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Νοσηλευτικής Πατρών. Έχει γράψει 6,699 μηνύματα.
03-01-22
15:59
Ευχαριστώ τόσο πολύ για την υποστήριξη όλων σας εδώ. Συνεννοηθήκαμε με την αδερφή μου να το πιάσουμε από την αρχή μαζί και να μου πει τα βασικά βιολογίας, φυσικής και χημείας και να δω πώς μου φαίνονται, και θα το πάμε σταδιακά, δηλαδή αν μου φανούν εντάξει και σκεφτώ ότι θέλω να συνεχίσω, θα αρχίσω τα ιδιαίτερα σε συγκεκριμένα μαθήματα και φροντιστήριο στα υπόλοιπα. Θα επικοινωνήσω και με το φροντιστήριο στο οποίο πήγαινε η αδερφή μου και θα τους πω τι σκέφτομαι να μου πουν και εκείνοι την γνώμη τους και το τμήμα στο οποίο σκέφτονται να με βάλουν.Είσαι πολύ νέα, μόλις 18. Δεδομένου ότι αρχικά έκανες ήδη μια άλλη επιλογή,η μετάβαση θα είναι κάπως τρομακτική.
Αλλά εάν πραγματικά νιώθεις ότι θα σε γεμίζει η κτηνιατρική, και πόσο μάλλον από την στιγμή που έχεις την στήριξη των δικών σου, για όνομα του Θεού κάντο, δώσε ξανα, αλλιώς θα συνεχίσεις να το μετανιώνεις υποσυνείδητα και συνειδητά κάθε μέρα. Η αδελφή σου έχει δίκιο, είσαι τυχερή που βρήκες τι σου αρέσει πολύ νωρίς, διότι άλλοι πράγματι φτάνουν σε αρκετά μεγάλη ηλικία για να το συνειδητοποιήσουν. Και ενώ δεν τρέχει και κάτι εάν συμβεί αυτό, ε όλοι εύχονται να ανακάλυπταν τι τους αρέσει όσο νωρίτερα γίνεται.
Εάν αποφασίσεις να το κάνεις, για οτι έξτρα βοήθεια χρειαστείς στην προσπάθειά σου όσον αφορά στα μαθήματα , μην διστάσεις να ρωτας και εδώ. Θα χαρούμε να σε βοηθήσουμε όλοι.
Joji
Διακεκριμένο μέλος
Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Νοσηλευτικής Πατρών. Έχει γράψει 6,699 μηνύματα.
02-01-22
13:13
Σας ευχαριστώ όλους απίστευτα πολύ! Μου δίνω περιθώριο λίγες ακόμη ημέρες να το σκεφτώ... Τώρα που το είπα και στους δικούς μου, έχω ήδη αρχίσει να το σκέφτομαι 10 φορές περισσότερο. Απλώς δεν θέλω να είναι εν βρασμώ η απόφαση που θα πάρω, θα σκεφτώ τα θετικά και τα αρνητικά, θα φτιάξω μια λίστα. Το μεγαλύτερο θετικό από όλα βέβαια είναι ότι θα κάνω κάτι το οποίο όντως μου αρέσει και αγαπώ. Αν έμπαινα τώρα σε μια σχολή που δεν με τραβάει τόσο, ζήτημα είναι αν θα μπορούσα να την βγάλω κιόλας, όσο εύκολη και να ήταν.
Η φυσική και η χημεία και εμένα με τρομάζουν... Και το χρονικό όριο επίσης.Βέβαια επειδή βλέπω ότι ήσουν θεωρητική νμζ πως θα σου χρειαστούν 2+ χρόνια προετοιμασίας.
Δεδομένου ότι φυσική και χημεία είναι ζορικα μαθήματα και θέλουν και καλές βάσεις από Α και Β λυκείου.
Joji
Διακεκριμένο μέλος
Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Νοσηλευτικής Πατρών. Έχει γράψει 6,699 μηνύματα.
02-01-22
12:18
Λοιπόν... για να μην ανοίξω άλλο θέμα, θα γράψω εδώ. Μιας και η θεματοθέτρια γράφει και για Εργοθεραπεία σε ΙΕΚ.
Εγώ έδωσα Πανελλήνιες από θεωρητική κατεύθυνση το 2021 και δεν είχα σχολή επιτυχίας (έγραψα 8,5) αλλά αυτό δεν μου κάνει εντύπωση διότι δεν είχα στόχο και ενδεχομένως δεν διάβαζα. Δεν είχα κίνητρο δηλαδή. Τελικα κατέληξα να πάω ΙΕΚ Εργοθεραπείας και σύντομα τελειώνει το πρώτο μου εξάμηνο, οπότε δίνω εξεταστική. Το θέμα είναι όμως πώς, παρότι διαβάζω και μου αρέσει, δεν θεωρώ πως έκανα την καλύτερη επιλογή. Δεν είναι κάτι που με τραβάει όσο νόμιζα. Και εδώ και 1 μήνα περίπου σκέφτομαι καθημερινά πώς θα έπρεπε να έχω στρωθεί και διαβάσει από την κατεύθυνση Υγείας για Κτηνιατρική, η οποία, πράγματι, είναι η μόνη σχολή η οποία με γεμίζει.
Μπορεί να διαβάζω Ανατομία για την Εργοθεραπεία και ταυτόχρονα σκέφτομαι "Μακάρι αυτή τη στιγμή να διάβαζα για την ανατομία των ζώων και να ήμουν στο τμήμα κτηνιατρικής", εντελώς ασυναίσθητα. Και έχω πάθει πολλά mental breakdowns με το συγκεκριμένο θέμα. Δεν είναι εύκολη υπόθεση το να αλλάξω την κατεύθυνση μου εντελώς, να μην έχω δηλαδή καθόλου βάσεις, θα χρειαστεί να κάνω μαθήματα στο φροντιστήριο από τώρα για να δώσω το 2023. Και πάλι τότε δεν είμαι σίγουρη αν θα μου φτάσει ο χρόνος. Είναι κάτι όμως που πράγματι πρέπει να αποφασίσω και να είμαι 100% προσηλωμένη στον στόχο μου γιατί 1,5 χρόνος δεν είναι λίγος αλλά ταυτόχρονα ούτε πολύς. Δεν υπάρχει room για "Τελικά δεν θα το κάνω" μετά από έναν χρόνο, θα έχω χάσει, στην ουσία, 1 ολόκληρο χρόνο τον οποίο θα μπορούσα να έχω αξιοποιήσει αλλιώς.
Η εύκολη λύση θα ήταν να άλλαζα απλώς τμήμα στο ΙΕΚ και να πήγαινα σε ένα το οποίο ξέρω πώς έχει αποκατάσταση κτλ. Όμως θα με γέμιζε; Όχι. Είναι η πρώτη μου επιλογή; Όχι. Το ξέρω ότι όταν πρόκειται για σχολές όπως Ιατρική και Κτηνιατρική, πρέπει να είσαι αποφασισμένος και συνεπής, δεν φτάνει μόνο να σου αρέσει κάτι. Γιατί πολλές φορές έχω ρωτήσει τον εαυτό μου "Αφού σου άρεσε τόσο, γιατί δεν το έκανες νωρίτερα;". Είχα διαφορετικό mindset, και το μόνο που με ενδιέφερε από την πρώτη Λυκείου και μετέπειτα ήταν να τελειώσω το σχολείο. Δεν είχα σκεφτεί πέρα από αυτό. Και δεν έχω μετανιώσει κάτι πιο πολύ στην ζωή μου.
Το έχω συζητήσει ήδη με τους δικούς μου και είναι υπέρ. Η αδελφή μου, μέσα από την δική της εμπειρία (πέρασε στο Βιολογικό μετά από πολύ πολύ προσπάθεια και θυσίες) μου είπε το εξής "Το να έχεις ανακαλύψει τι σου αρέσει είναι το πρώτο βήμα για την επιτυχία σου. Πολλοί δεν ξέρουν καν τι τους αρέσει. Και όταν εμένα μου έλεγαν να πάω Φαρμακευτική και Κτηνιατρική όταν ανακοινώθηκε η βαθμολογία μου, εγώ ακολούθησα το ένστικτο μου και αυτό για το οποίο τόσο μόχθησα. Και λατρεύω αυτό που κάνω. Οπότε κάν'το, με την προϋπόθεση εννοείται πώς δεν θα τα παρατήσεις. Ότι και αν γίνει. Θα σε ανταμείψει όλη αυτή η προσπάθεια."
Και εννοείται πως κατά πάσα πιθανότητα μπορεί να αποτύχω. Και η ίδια η σχολή δεν θα είναι εύκολη, ακόμη και αν περάσω με την πρώτη. Αν έπρεπε να φτάσω 18 χρονών για να πάρω αυτή την απόφαση, ας είναι. Θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις.
Εγώ έδωσα Πανελλήνιες από θεωρητική κατεύθυνση το 2021 και δεν είχα σχολή επιτυχίας (έγραψα 8,5) αλλά αυτό δεν μου κάνει εντύπωση διότι δεν είχα στόχο και ενδεχομένως δεν διάβαζα. Δεν είχα κίνητρο δηλαδή. Τελικα κατέληξα να πάω ΙΕΚ Εργοθεραπείας και σύντομα τελειώνει το πρώτο μου εξάμηνο, οπότε δίνω εξεταστική. Το θέμα είναι όμως πώς, παρότι διαβάζω και μου αρέσει, δεν θεωρώ πως έκανα την καλύτερη επιλογή. Δεν είναι κάτι που με τραβάει όσο νόμιζα. Και εδώ και 1 μήνα περίπου σκέφτομαι καθημερινά πώς θα έπρεπε να έχω στρωθεί και διαβάσει από την κατεύθυνση Υγείας για Κτηνιατρική, η οποία, πράγματι, είναι η μόνη σχολή η οποία με γεμίζει.
Μπορεί να διαβάζω Ανατομία για την Εργοθεραπεία και ταυτόχρονα σκέφτομαι "Μακάρι αυτή τη στιγμή να διάβαζα για την ανατομία των ζώων και να ήμουν στο τμήμα κτηνιατρικής", εντελώς ασυναίσθητα. Και έχω πάθει πολλά mental breakdowns με το συγκεκριμένο θέμα. Δεν είναι εύκολη υπόθεση το να αλλάξω την κατεύθυνση μου εντελώς, να μην έχω δηλαδή καθόλου βάσεις, θα χρειαστεί να κάνω μαθήματα στο φροντιστήριο από τώρα για να δώσω το 2023. Και πάλι τότε δεν είμαι σίγουρη αν θα μου φτάσει ο χρόνος. Είναι κάτι όμως που πράγματι πρέπει να αποφασίσω και να είμαι 100% προσηλωμένη στον στόχο μου γιατί 1,5 χρόνος δεν είναι λίγος αλλά ταυτόχρονα ούτε πολύς. Δεν υπάρχει room για "Τελικά δεν θα το κάνω" μετά από έναν χρόνο, θα έχω χάσει, στην ουσία, 1 ολόκληρο χρόνο τον οποίο θα μπορούσα να έχω αξιοποιήσει αλλιώς.
Η εύκολη λύση θα ήταν να άλλαζα απλώς τμήμα στο ΙΕΚ και να πήγαινα σε ένα το οποίο ξέρω πώς έχει αποκατάσταση κτλ. Όμως θα με γέμιζε; Όχι. Είναι η πρώτη μου επιλογή; Όχι. Το ξέρω ότι όταν πρόκειται για σχολές όπως Ιατρική και Κτηνιατρική, πρέπει να είσαι αποφασισμένος και συνεπής, δεν φτάνει μόνο να σου αρέσει κάτι. Γιατί πολλές φορές έχω ρωτήσει τον εαυτό μου "Αφού σου άρεσε τόσο, γιατί δεν το έκανες νωρίτερα;". Είχα διαφορετικό mindset, και το μόνο που με ενδιέφερε από την πρώτη Λυκείου και μετέπειτα ήταν να τελειώσω το σχολείο. Δεν είχα σκεφτεί πέρα από αυτό. Και δεν έχω μετανιώσει κάτι πιο πολύ στην ζωή μου.
Το έχω συζητήσει ήδη με τους δικούς μου και είναι υπέρ. Η αδελφή μου, μέσα από την δική της εμπειρία (πέρασε στο Βιολογικό μετά από πολύ πολύ προσπάθεια και θυσίες) μου είπε το εξής "Το να έχεις ανακαλύψει τι σου αρέσει είναι το πρώτο βήμα για την επιτυχία σου. Πολλοί δεν ξέρουν καν τι τους αρέσει. Και όταν εμένα μου έλεγαν να πάω Φαρμακευτική και Κτηνιατρική όταν ανακοινώθηκε η βαθμολογία μου, εγώ ακολούθησα το ένστικτο μου και αυτό για το οποίο τόσο μόχθησα. Και λατρεύω αυτό που κάνω. Οπότε κάν'το, με την προϋπόθεση εννοείται πώς δεν θα τα παρατήσεις. Ότι και αν γίνει. Θα σε ανταμείψει όλη αυτή η προσπάθεια."
Και εννοείται πως κατά πάσα πιθανότητα μπορεί να αποτύχω. Και η ίδια η σχολή δεν θα είναι εύκολη, ακόμη και αν περάσω με την πρώτη. Αν έπρεπε να φτάσω 18 χρονών για να πάρω αυτή την απόφαση, ας είναι. Θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις.