Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
25-08-19
20:57
Δεν έχω να σχολιάσω κάτι περαιτέρω, εφόσον καταλήξαμε κάπου. Παρόλα αυτά μόνο για το παράδειγμα του οικογενειακό δικαίου. Πρώτον, αποτελεί συγκεκριμένη νομοθετική διάταξη, το οποίο στα μάτια μου είναι σαν τη διάταξη ότι αν από παράλειψη δεν λάβει το παιδί επίθετο, λαμβάνει του πατέρα αυτοδικαίως. Δεύτερον, βάσει του αστικού κώδικα το Δικαστήριο αναθέτει τη γονική μεριμνά στον γονέα που το παιδί έχει στενοτερους δεσμούς. Τρίτον, ρυθμίσεις για τη μητρότητα ή για τις διακρίσεις στον εργασιακό χώρο δεν λειτουργούν επιβαρυντικα προς τους άνδρες.
Υπάρχουν, επομένως, διατάξεις που ωφελούν τη γυναίκα (το δικαστήριο συνήθως παίρνει το μέρος της μητέρας σε περιπτώσεις διαζυγίων κ.λπ.) και διατάξεις που ωφελούν τον πατέρα. Επομένως πράγματι υπάρχουν ανισότητες στη νομοθεσία όσο αφορά τα δύο φύλα.
Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
25-08-19
20:49
Οκ, συμφωνούμε σε όλα. Απλά, θεωρώ ότι τα "καμμένα χαρτιά" που αναφέρεις κι εσύ είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό του συνόλου των μισογύνηδων/ρατσιστών/γουατέβερ και δεν θα έπρεπε βάσει αυτών να λέμε "Τι α κάνς; Α κάειτς α μαλώεις;".
Φυσικά και δεν πρέπει να βασίζουμε τις ενέργειές μας σε αυτό το μικρό ποσοστό. Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να πειστούν μέσω του διαλόγου και του ακτιβισμού, άρα ο φεμινισμός εννοείται ότι είναι θεμιτός. Πρέπει, όμως, σε κάθε περίπτωση να ξέρουμε σε ποιο είδος ανθρώπου απευθυνόμαστε και να ενεργούμε ανάλογα.
Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
25-08-19
20:42
Διαφωνώ απόλυτα. Αυτός είναι ο σκοπός κάθε ακτιβιστικού κινήματος: η συζήτηση.
Ένας ρατσιστής (ας το πάμε πιο σέιφ γιατί το "σεξιστής" τριγκάρει περισσότερο) δεν είναι ρατσιστής επειδή έχει κάποια βλάβη στον εγκέφαλο. Είναι ρατσιστής επειδή γεννήθηκε σε μία ρατσιστική κοινωνία, γαλουχήθηκε με ρατσιστικές απόψεις και δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να επαναξιολογήσει όσες ρατσιστικές ιδέες ασυνείδητα οικειοποιήθηκε. Μέσω της συζήτησης, μέσω του σοκ (γιατί οι ακτιβιστές κάνουν θεάματα που σοκάρουν, άλλη συζήτηση), μέσω της πρόκλησης σιγά σιγά δίνεται το πάτημα για περαιτέρω συζήτηση.
Δεν ξυπνάς μία ωραία πρωία και είσαι άλλος άνθρωπος, είναι πολύ δύσκολο να αποβάλεις απόψεις που σου δόθηκαν ως παιδί σε κάθε θέμα: ομοφοβία, ρατσισμός, ακόμα και η θρησκοληψία. Το θέμα είναι αφενός να αναγνωρίζεις ότι κάτι υπάρχει και αφετέρου να δεις τι μπορείς να κάνεις για να αλλάξει.
Το έχω ξαναπεί, το σημαντικότερο πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος αν θέλει όντως να είναι αξιοπρεπής άνθρωπος είναι να μάθει να ακούει. Μπορώ να έχω άποψη για τον ρατσισμό αλλά όπως και να το κάνουμε δεν τον έχω βιώσει όπως τον έχει βιώσει ένας μαύρος και η άποψή μου δεν μετράει όσο η άποψη ενός μαύρου γιατί στη δεύτερη περίπτωση μιλάμε για βίωμα.
Δεν ισχυρίζομαι ότι ο ρατσισμός ή ο σεξισμός είναι μια εγγενής ιδιότητα του ανθρώπου. Ο άνθρωπος σχεδόν σε όλα τα θέματα γίνεται, δεν γεννιέται. Είναι, όμως, μια παράλογη ιδιότητα. Και οι δύο αντιλήψεις προβάλλουν μια παράλογη αντίληψη του κόσμου, με ανώτερες και κατώτερες φυλές και φύλα.
Υπάρχουν κλιμακώσεις σε αυτά τα θέματα. Υπάρχουν ρατσιστές και σεξιστές που είναι όπως περιγράφεις: μεγάλωσαν με αυτές τις ιδέες και τις οικειοποιήθηκαν. Αν δεν φανατιστούν στη ζωή τους, μπορούν πραγματικά μέσω του διαλόγου (ίσως και του σοκ) να αλλάξουν θέσεις. Συμφωνούμε.
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο όπως με τους ταγμένους ρατσιστές - σεξιστές. Με αυτούς που συνειδητά υιοθέτησαν την ιδεολογία τους. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν συνειδητά υιοθετήσει μια παράλογη αντίληψη για τον κόσμο. Εφόσον αυτή η παράλογη αντίληψη καθοδηγεί τη συμπεριφορά τους, είναι φανερό ότι η λογική έχει εκτοπιστεί από το μυαλό τους. Επομένως είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να τους πείσεις ότι η αντίληψή τους είναι λανθασμένη. Η λογική επιχειρηματολογία δεν ωφελεί, το σοκ τριγκάρει.
Τι σε κάνει να νομίζεις ότι ο άνθρωπος που συνειδητά θεωρεί τη γυναίκα ή τον μαύρο αντικείμενο μηδαμινής αξίας έχει αξιοπρέπεια;
Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
25-08-19
19:21
Επομένως συμφωνείς ότι είναι απαραίτητη ενεργή ύπαρξη του φεμινιστικου κινήματος (τωρινοι αγώνες). Το εις βάρος των ανδρών από πού προκύπτει; Ή προστασία της μητρότητας με ειδική άδεια από την εργασία θεωρείται επιβαρυντικό μέτρο για τους άνδρες; Κοινωνικά δικαιώματα και προστασία από Διακρίσεις δεν γίνονται εις βάρος των ανδρών.
Άρα για να καταλάβω συμφωνείς να υπάρχει το φεμινιστικό κίνημα με βάση τα λεγόμενα σου, ώστε να προσπαθεί να βελτιώνει το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο; Το φεμινιστικό κίνημα και όπως κάθε κίνημα ξανά λέω δεν είναι να αλλάξει μόνο την νομοθεσία αλλά και την κοινωνία. Δεν είναι μόνο ο σεξιστής στην κοινωνία, είναι ο ανίδεος και ο απαθής. Ακόμα και αυτός που ας τον πούμε κάνει ορισμένες φορές διάκριση προς κάποια γυναίκα μπορεί να αλλάξει, ήτοι δεν είναι όλοι ταγμένοι. Και εγώ είμαι υπέρ του περιβαλλοντικού κινήματος, αλλά δεν καταφέρνω παντού να κάνω ανακύκλωση.
Στην Κοινωνιολογία πρώτο έτος θυμάμαι είχαμε μάθει ότι υπάρχει η πιθανότητα κάποιος να προχωρήσει σε ρατσιστική πράξη χωρίς να το επιθυμεί. Αυτό συμβαίνει γιατί επηρεάστηκε από εξωτερικούς παράγοντες, που ναι μεν δεν σχημάτισε ρατσιστική προσωπικότητα αλλά τον οδήγησαν να αντιδράσει ρατσιστικά σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, χωρίς να το επιδιώκει. Κλασικό παράδειγμα στερεότυπο με τις ξανθιές, ναι όλοι το ξέρουμε ότι δεν υφίσταται, αλλά εύκολα κάποιος αβίαστα μπορεί να συμπεριφερθει διαφορετικά. Το ποιντ μου είναι ότι ακόμα και αυτοί που λένε ότι πρέπει να συμπεριφοραμαστε με ίσο τρόπο προς τις γυναίκες, λόγω είτε πραγματικής παιδείας μέσω σχολείου ή οικογένειας είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο να προχωρήσουν σε κάποια φυλετικά διάκριση.
Σύμφωνα με την αρχική μου αντίληψη για το φεμινιστικό κίνημα, ο φεμινισμός αφορούσε αποκλειστικά και μόνο τα γυναικεία δικαιώματα και την καταπολέμηση της άνισης μεταχείρισης του γυναικείου φύλου, για αυτό και διατύπωσα την αρχική μου ερώτηση σε αυτό το θέμα. Από τις απαντήσεις, όμως, που ακολούθησαν, διαπίστωσα ότι ο φεμινισμός είναι ένα ευρύτερο κίνημα που αφορά την καταπολέμηση των ανισοτήτων των φύλων από και προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Ανισότητες τέτοιες εξακολουθούν να υπάρχουν, άρα ναι, συμφωνώ ότι αυτό το κίνημα είναι απαραίτητο αν έχει αυτόν τον στόχο.
Το εις βάρος των ανδρών πήγαινε στο ζήτημα της επιμέλειας των παιδιών. Σε ένα διαζύγιο, τις περισσότερες φορές η γυναίκα θα αναλάβει την επιμέλεια των παιδιών επειδή θεωρείται, ως γυναίκα, καλύτερος γονέας. Επομένως ο νόμος εδώ, προσπαθώντας να αντισταθμίσει μια ανισότητα, γέρνει τον ζυγό προς την αντίθετη κατεύθυνση δημιουργώντας μια άλλη.
Συμφωνώ στην ύπαρξη του φεμινιστικού κινήματος όταν γίνεται ένας συγκεκριμένος αγώνας, με σαφείς στόχους και προσανατολισμό. Όπως, όμως, υπάρχει και η θετική όψη του φεμινισμού, αυτή που αναφέραμε και που εννοείς, αντίστοιχα υπάρχει και η τοξική, η οποία κατηγορεί ολόκληρη την κοινωνία για κάτι που δεν ευθύνεται. Ναι, υπάρχουν σεξιστές (από τους λιγότερο, τους απαθείς, στους ταγμένους), αλλά δεν μπορείς να πείσεις τους τελευταίους να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους. Για να πείσεις, πρέπει το κοινό σου να λειτουργεί λογικά. Αυτοί, προφανώς, δεν λειτουργούν έτσι. Οι δε απαθείς μπορούν να πειστούν μέσω του διαλόγου . Δεν χρειάζεται επανάσταση.
Οπότε φυσικά και είμαι υπέρ του φεμινισμού, όταν εκδηλώνεται στοχευμένα.
Ο φεμινισμός προσπαθεί να καταπολεμήσει τη λογική που έχει ο εν δυνάμη δολοφόνος (π.χ. ότι έχει εξουσία πάνω στη γυναίκα ως σωματικά πιο δυνατός και την κάνει ο,τι θέλει) και δέχομαι ότι λειτουργεί σε συνδυασμό με τη μόρφωση. και γι' αυτό μιλάω γιθα εξάλειψη στερεοτύπων και την "φώτιση" όλων των σεξιστικών περιστατικών
..μια συμπεριφορά την απορρίπτεις μόνο όταν κατακρίνεις ευθέως αυτόν που την κάνει. Υπάρχει ουδετερότητα και μια χαρά όπως φαίνεται..
Μόνος σου δεν είπες και για την επιμέλεια των παιδιών; Είδες την κοινωνία να κατακρίνει ως σεξιστικό που αυτόματα την παίρνουν γυναίκες; Αντιθέτως όλοι σπεύδουν να πουν για το ρόλο της μητέρας και να απαξιώσουν το ρόλο του πατέρα. Κι εδώ φτάνουμε στους ρόλους. Θεωρείς ότι δεν αποδίδονται συγκεκριμένοι ρόλοι με βάση κάποια στερεοτυπικά χαρακτηριστικά στις μέρες μας; Αυτό δε δημιουργεί φαινόμενα σεξισμού;
Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις στις οποίες μια δολοφονία έχει λογική βάση. Ο μέσος εν δυνάμει δολοφόνος λειτουργεί με βάση τα συναισθήματά του, άρα δεν μπορείς να τον πείσεις να μην σκοτώσει. Για να φτάσει στο σημείο να σκοτώσει, είναι προφανές ότι η παιδεία που
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν υπάρχει ουδετερότητα σε τέτοια ζητήματα. Είτε είσαι, είτε δεν είσαι. Βέβαια, αν είσαι, υπάρχει μια κλιμάκωση στο πόσο είσαι. Αν είσαι λίγο, μπορείς να αναθεωρήσεις με τον διάλογο. Αν είσαι πολύ, δεν μπορείς.
Για το τελευταίο κομμάτι, έχεις δίκιο και θα συμφωνήσω μαζί σου.
Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
25-08-19
17:50
Θέλω να καταλάβετε κάτι. Ο λόγος που πολλές γυναίκες καταλήγουν νεκρές είναι γιατί εγκλωβίζονται σε μία χειριστική σχέση. Δεν στέκονται όλες τυχερές όταν εγκαταλείπουν το συντροφό τους.Και δεν το αντιλαμβάνονται όλες πριν κάνουν παιδιά.... Αλήθεια, σε πόσες ειδήσεις για δολοφονιες γυναικών έχεις διαβάσει τη λεζάντα "τη σκότωσε επειδή τυφλώθηκε από το πάθος";
Επίσης , θα διαφωνήσω, το μη σεξιστης σημαίνει απλά ότι δεν αναπαράγεις σεξισμό στην καθημερινότητα σου, όχι ότι κατακρίνεις όποια φαινόμενα βλέπεις γύρω σου.Η πλεοψηφία της κοινωνίας δεν αναγνωρίζει όλα τα φαινόμενα σεξισμού , γι αυτό και δεν κάνει τίποτα. Και γι' αυτό έχουμε φτάσει 2019 κι έχουμε ακόμα στερεότυπα. Μόνο σ' εμένα δηλαδή δε φαίνεται τυχαίο;
Δεκτό και κατανοητό. Πώς μπορεί όμως ο φεμινισμός να βοηθήσει σε αυτό το ζήτημα; Η δολοφονία είναι ήδη κατακριτέα και παράνομη πράξη. Τι παραπάνω μπορεί να γίνει ώστε να αποθαρρύνεις έναν εν δυνάμει δολοφόνο;
Αν δεν αναπαράγεις μια συμπεριφορά συνειδητά, αυτό σημαίνει ότι την απορρίπτεις. Σε αυτά τα ζητήματα δεν υπάρχει ουδετερότητα: ή είσαι σεξιστής ή δεν είσαι.
Ποια είναι αυτά τα φαινόμενα σεξισμού που δεν αναγνωρίζει η κοινωνία;
Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
25-08-19
17:15
Όχι δεν είναι τίποτα φανερό και τίποτα δεδομένο. Αυτά που θεωρείς δεδομένα και αυτονόητα είναι αποτελέσμα πράξεων ανθρώπων που ξύπνησαν και φώναξαν.
Αν αναρωτιέσαι θα πρέπει να ανατρέξεις στον συλλογισμό του νομοθέτη. Αναφέρω άρθρο 116 Συνταγματος Δεν αποτελεί διάκριση λόγω φύλου η λήψη θετικών μέτρων για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το Κράτος μεριμνά για την άρση των ανισοτήτων που υφίστανται στην πράξη, ιδίως σε βάρος των γυναικών.
Αναφέρω άρθρο 21 Συνταγματος όσοι πάσχουν από ανίατη σωματική ή πνευματική νόσο έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος.
Η ενωσιακη οδηγία ή καλύτερα οδηγίες για τις διακρίσεις δεν αφορούν μόνο τα ΑμΕΑ. Αντιθέτως, αναφέρεται το φύλο, η θρησκεία η ηλικία, η αναπηρία.
Άρα το ΜΟΝΟ που επιδιώκει με βάση τα λεγόμενα σου κάθε κίνημα είναι να αλλάξει την λάθος άποψη των πολιτών;; Τα κινήματα φεμινιστικά ή περιβαλλοντικα ή οτιδήποτε άλλο που επιδιώκει ευγενή σκοπό προσδοκά την αλλαγή της κοινωνίας εν γένει. Ξαναλέω για να υπάρξει σαν ιδέα ή αλλαγή του συστήματος για την ανάπτυξη περιβαλλοντικης παιδείας ή σεβασμού όλων των ανθρώπων είναι αποτελέσμα κάποιου κινήματος που επιδίωξε αυτήν την αλλαγή. Π νομοθέτης δεν ξυπνάει μια μέρα και λέει θα κάνω καλύτερη τη ζωή της τάδε κοινωνικής ομάδας ή θα αποτρεψω την περιβαλλοντικη καταστροφή. Πρέπει να υπάρξει κάποια φωνή. Οπότε ναι δεν αρκούν μόνο τα θεσμικά μέσα όπως λες, που υφίστανται ηδη αλλά και διαρκής κοινωνικός αγώνας. Αυτός που παραβιάζει τη νομοθεσία δεν είναι ο μόνος που πρέπει να αλλάξει στάση. Είναι και ο απαθής και ο έχων άγνοια. Για το περιβάλλον ειδικά υπάρχουν τόσες διεθνείς συνθήκες που αναρωτιέσαι αν το έκαναν για να πηγαίνουν διακοπές ή γιατί πράγματι ήθελαν να βελτιώσουν το περιβάλλον. Οπότε θεσμικά μέσα δεν αρκούν, τα οποία επαναλαμβάνω ήταν αποτέλεσμα των κινημάτων. Χρειάζεται συνεχής επαγρύπνηση της κοινωνίας. Και όπως φαίνεται δεν έχει πετύχει γιατί το εκπαιδευτικό σύστημα όπως λες είναι ακόμα το ίδιο. Δεν είναι αποτυχημένα κινήματα, είναι διαρκής αγώνας που δεν είναι εύκολος.
Αυτό ακριβώς εννοώ. Χάρη σε προηγούμενους και τωρινούς αγώνες, έχει εδραιωθεί στο μυαλό των περισσότερων (ειδικά στις νέες γενιές) ότι η ισότητα των φύλων είναι αυτονόητη και αδιαπραγμάτευτη.
Αυτές οι ανισότητες, στην πράξη, ποιες είναι; Γιατί πριν από λίγο συμφωνήσαμε ότι με τα μέτρα που λαμβάνει το κράτος για να εξισορροπήσε τις ανισότητες αυτές λειτουργεί εις βάρος των ανδρών.
Μην τρέχεις. Ποτέ δεν είπα ότι σκοπός του κάθε κινήματος είναι να αλλάξει μόνο τις απόψεις των πολιτών. Αυτός είναι ένας σκοπός από τους πολλούς. Στην περίπτωση του φεμινισμού, αυτός προβάλλεται ως κίνημα που στοχεύει στην ανατροπή όλων των διακρίσεων που αφορούν οποιοδήποτε φύλο, νομικές και συνειδησιακές. Με δεδομένο ότι οι περισσότεροι ήδη απορρίπτουμε αυτές τις συνειδησιακές διακρίσεις είτε εντελώς είτε σε πολύ μεγάλο βαθμό, ο φεμινισμός πρέπει να επικεντρωθεί στην αλλαγή των σχετικών νόμων και των θεσμών. Η προσπάθειά του να πείσει τους σεξιστές να μην είναι σεξιστές είναι ανώφελη, καθώς αυτοί δεν μπορούν να πειστούν με τη λογική.
Σχετικά με το περιβάλλον, τέλος, αν και βγαίνουμε εκτός θέματος, θα συμφωνήσω.
Μία γυναίκα που είτε δε βλέπει εξαρχής τα σημάδια ,είτε της λένε όλοι οι άλλοι "έλα , κάνε υπομονή ,είναι καλό παιδί" είτε της λενε "τα 'θελες και τα πάθες, αυτοτιμωρήσου τώρα". Για εμένα δεν πεθαίνουν έτσι, από μόνες τους, διαιωνίζονται όσο τα υποστηρίζουμε σιωπηλά οι υπόλοιποι.
Το αυταρχικό ήθος φαίνεται από μακριά και αποτελεί red flag. Ακόμα και αν κάποια γυναίκα δεν το αντιληφθεί νωρίς, μπορεί να αποστασιοποιηθεί από αυτόν τον άνθρωπο στη συνέχεια. Αν λοιπόν ένας τέτοιος άνθρωπος δεν κάνει οικογένεια, άρα δεν αποκτήσει και παιδιά, δεν θα μπορέσει να προωθήσει την άποψή του στους επόμενους.
Ο μη σεξιστής εξ ορισμού απορρίπτει ενεργά αυτές τις συμπεριφορές, και επικρίνει τόσο αυτές όσο και εκείνους που έχουν αδιάφορη στάση απέναντι σε αυτές. Η πλειοψηφία της κοινωνίας, επίσης, δεν είναι σεξιστική. Άρα, οι απόψεις αυτές, χάρη φυσικά σε αγώνες, αργοπεθαίνουν μαζί με τους υποστηρικτές τους.
Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
25-08-19
16:45
Σε καμία περίπτωση δεν υποστήριξα πως οι άντρες δεν είναι ικανοί να φροντίσουν ένα παιδί. Σαφώς και είναι. Το θέμα είναι πως συνήθως, δεν το κάνουν. Τα πράγματα ευτυχώς έχουν αρχίσει να αλλάζουν, αλλά είναι μια συμπεριφορά που ισχύει λόγω των πατριαρχικών καταλοίπων. Η πατριαρχία είναι αυτή που ήθελε και θέλει την μητέρα να είναι εκείνη που φροντίζει το παιδί. Εννοείται πως θεωρώ πως αυτό πρέπει να αλλάξει, απλά θέλω να εξηγήσω πως αυτός ο νόμος δεν είναι ένα γυναικείο προνόμιο η μητέρα να παίρνει την επιμέλεια. Συμβαίνει για κάποιον λόγο. Θα πρέπει σιγά σιγά να αλλάξει αυτή η λογική, να μην είναι εξαίρεση το να φροντίζει ένας άντρας εξίσου τα παιδιά του. Και να μην θεωρείται κάτι κατακρτέο (γιατί το έχω δει και αυτό). Όταν γίνουν αυτά θα αλλάξουν και οι νόμοι. Σε κάποιες χώρες που είναι κάπως πιο μπροστά σε θέματα ισότητας δεν υπάρχει η προτίμηση στην γυναίκα σε θέματα επιμέλειας, ή σε άλλες δίνεται και σε άντρες η αντίστοιχη άδεια. Από την άλλη πλευρά να σημειωθεί επίσης πως οι άντρες είναι πολύ συχνότερα εκείνοι που προκαλούν οικογενειακή βία και το παιδί είναι πιο ασφαλές με την μητέρα του, στατιστικά τουλάχιστον. Οι άντρες δεν αδικούνται σε αυτήν ην περίπτωση. Σαν φεμινίστρια είμαι υπέρ του να συνεισφέρουν και οι δύο γονείς στην ανατροφή των παιδιών. Και δεν εννοώ προφανώς χρηματική, εννοώ ουσιαστικά, χωρίς να υπάρχει διάρκριση "γυναικείων" και "αντρικών" θεμάτων όπως π.χ. το δεν θα ασχοληθώ να ντύσω το παιδί και να του ψωνίσω, τα ρούχα είναι γυναικεία υπόθεση ή δεν θα χτενίσω την κόρη μου είναι γυναικείες δουλειές ή δεν θα αγκαλιάζω το παιδί γιατί δεν είναι αντρικά πράγματα αυτά, και γενικά νομίζω καταλάβατε τι θέλω να πω.
Το γιατί οι άντρες δεν φροντίζουν τα παιδιά όσο οι γυναίκες πιστεύω είναι σύνθετο ζήτημα και δεν έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με πατριαρχικά κατάλοιπα. Πάντως σε γενικές γραμμές θα συμφωνήσω.
Σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία, αποτελεί και αυτή σύνθετο ζήτημα και δεν μπορούμε να βασιστούμε εντελώς στις στατιστικές για να εξάγουμε συμπέρασμα. Προσωπικά πιστεύω ότι σχετίζεται με τον χαρακτήρα του ανθρώπου και όχι το φύλο του. Άρα η δικαιοσύνη οφείλει να εξετάζει αυτές τις περιπτώσεις προσεκτικά και το πόρισμά της να είναι προσαρμοσμένο στις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε κάθε υπόθεση.
Για το ζήτημα της ανατροφής των παιδιών, αυτή η αλλαγή όπως είπες είναι σταδιακή και τελείται σε βάθος χρόνου. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε άμεσα το παρόν σε αυτό το θέμα, μπορούμε όμως όταν η γενιά μας έρθει στη θέση της τωρινής να εφαρμόσουμε αυτές τις ιδέες και έτσι να δώσουμε τη σκυτάλη στους επόμενους. Άρα το ζητούμενο είναι η διάδοση αυτών των ιδεών, η οποία όμως πρέπει να γίνει μέσω του διαλόγου.
αυτό εννοώ όταν λέω ότι εκδηλώνεται σε καθημερινά περιστατικά.
αρχικά να πούμε ότι όποιος δηλώνει φεμινιστής, δε σημαίνει αυτόματα ότι είναι. Όταν υιοθετείς όποιο κομμάτι του φεμινισμού σε βολεύει , ε όχι, δεν μπορείς να λέγεσαι φεμινιστής.
Να λοιπόν που συμφωνούμε Πες μου, ποια λογική γυναίκα θα μπορούσε να ερωτευτεί έναν άνθρωπο με τέτοιες αντιλήψεις και να θέλει να κάνει σχέση μαζί του (και αντίστροφα); Άρα, η φυσική επιλογή, κατά μία έννοια, ισχύει και σε αυτά τα ζητήματα. Αυτές οι απόψεις είναι καταδικασμένες να αποτελούν μειονότητα και, τελικά, να πεθάνουν.
Αυτή ήταν η βασική μου ερώτηση σχετικά με τον φεμινισμό. Σε ευχαριστώ για τη διευκρίνιση
Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
25-08-19
14:16
Ναι μεν στο ενωσιακο δίκαιο προστατευεται η διάκριση βάσει του φύλου (ευρωπαϊκή οδηγία) και στον ευρωπαϊκό χάρτη κοινωνικών δικαιωμάτων γίνεται προσπάθεια προστασιας του γυναικείου φύλου. Παρόλα αυτά, στην συνείδηση της κοινωνίας δεν νομίζω ότι έχουν εξαφανιστεί οι στερεοτυπικες αντιλήψεις. Για αυτό είναι αναγκαία η ύπαρξη του κινήματος.
Δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχει να πετάτε παντού την καραμέλα της νομικής ισότητας που έχει κατοχυρωθεί.
Θέλετε να μου πείτε ότι δεν έχει σημασία που βιάζουν μία κοπέλα και όλοι λένε "τα ήθελε και τα έπαθε , ας μην προκαλούσε", ή που απολύουν μια γυναίκα όταν μένει έγκυος (ενώ αν δε μείνει της λένε τι σόι γυναίκα είσαι εσύ που δε θες να γίνεις μάνα) , ή που το 95% των πατεράδων μετά από ένα διαζύγιο δεν έχουν την επιμέλεια των παιδιών γιατί "είναι άνδρες και δεν ξέρουν από αυτά" , ή που γονική άδεια παίρνουν μόνο οι μητέρες γιατί "το μωρό χρειάζεται μόνο την μάνα στα πρώτα στάδια της ζωής του", ή που αν κάποια γυναίκα δεν το έχει με το νοικοκυριό θεωρείται ότι δεν είναι ικανή να κάνει οικογένεια (αντίστοιχα αν τυχόν κάνει ο άνδρας δουλειές του σπιτιού θεωρείται "γυναικούλα") ,ή αν πολλοί μου λένε "πάρε ένα πτυχίο και άντε να βρεις ένα καλό παιδί να παντρευτείς, να κάνεις παιδιά , να γίνεις ολοκληρωμένη γυναίκα", γιατί έχουμε νομική ισότητα (ο,τι κι αν σημαίνει αυτή η υπεργενικευμένη έννοια) και ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ....Τι να την κάνω τη νομική ισότητα , αν ανά πάσα ώρα και στιγμή "καταπιέζομαι" από το σύνολο της κοινωνίας να έχω κάποιους συγκεκριμένους ρόλους στη ζωή μου και να συμπεριφέρομαι όπως "απαιτούν' αυτοί οι ρόλοι...
Επίσης , πολλοί μπερδεύονται γιατί νομίζουν ότι ο φεμινισμός μιλάει μόνο για τις γυναίκες, ενώ στην ουσία ζητά την απελευθέρωση και των δύο φύλων από το σύστημα της πατριαρχίας.
Και τα λέω αυτά επειδή τα βλέπω στην ΕΛΛΑΔΑ , όχι στο ΙΡΑΝ ή κάποια άλλη ισλαμική χώρα, που θελετε να λέτε
Να ξεκαθαρίσουμε κἀτι: εκ φύσεως οι γυναίκες είναι κατώτερες από τους ἀνδρες σε κάθε τομέα και για αυτό η ανισότητα είναι δικαιολογημένη και φυσιολογική.
Διαβάζοντας αυτή την περίοδο, τι άποψη σχηματίζετε για εμένα και τις απόψεις μου; Τι συναισθήματα νιώθετε;
Είμαι σίγουρος ότι η συντριπτική πλειοψηφία, όταν διαβάσει ή ακούσει ένα τέτοιο επιχείρημα, ή θα αγνοήσει αυτόν που το εξέφρασε και θα γελἀσει μαζί του επειδή είναι <επτά γράμματα οριζόντια πρώτο γράμμα "μ"> ή θα εκνευριστεί. Ακριβώς αυτή η αντίδραση αποδεικνύει ότι οι νέες γενιές θεωρούν την ισότητα των δύο φύλων ως κάτι αυτονόητο, δεδομένο και αδιαμφισβήτητο.
Καταλαβαίνουμε, επομένως, ότι η άνιση μεταχείριση των δύο φύλων δεν πηγάζει από ολόκληρη την κοινωνία, αλλά από ένα μόνο μέρος της. Ένα μέρος που είτε μεγάλωσε σε μια διαφορετική εποχή με διαφορετικό ήθος, είτε που είναι περιορισμένης ευθύνης. Κανένας λογικὀς και σοβαρός άνθρωπος σήμερα δεν υποστηρίζει την ανίση μεταχείριση των δύο φύλων. Επομένως, το φεμινιστικό κίνημα διαμαρτύρεται ενάντια σε μια κοινωνία που στην πλειοψηφία της είναι σύμφωνη με αυτό.
Orange, σχετικά με τα παραδείγματα που έφερες: κἀποια, οφείλονται στην έλλειψη παιδείας, που έχει ως αποτέλεσμα τα ένστικτα και οι επιθυμίες να εκτοπίζουν τη λογική και την ηθική από την διακυβέρνηση του ανθρώπου· κἀποια, οφείλονται στην εργασιακή εκμετάλλευση, η οποία δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στα φύλα· κάποια, σε ορισμένες παραδοσιακές αντιλήψεις της κοινωνίας που με τον χρόνο χάνουν την επιρροή τους. Σε καμία περίπτωση αυτἀ δεν αποτελούν προσπάθεια του ανδρικού φύλου να χειραγωγήσει τις γυναίκες.
Επίσης, θα συμφωνήσω ότι νομική ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα δεν υπάρχει: οι άντρες νομικά έχουν κατώτερη θέση. Από τα παραδείγματα που ανέφερες σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών μέχρι και τον στρατό, όπου οι γυναίκες μπορείτε να δηλὠσετε εθελοντές ενώ εμείς αν δεν πάμε θα αντιμετωπίσουμε φυλάκιση, προστίματα, στέρηση πολιτικὠν δικαιωμάτων κ.λπ., όλα αυτά αποδεικνύουν την έλλειψη ισότητας.
Αν, λοιπόν, επιδιώκετε πραγματική ισότητα, γιατί δεν διαμαρτύρεστε και για αυτά;
Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
25-08-19
11:54
ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Έχω ακούσει και εξακολουθώ να ακούω πολλά άτομα της ηλικίας μου να υποστηρίζουν τον φεμινισμό, επειδή "εξακολουθεί να υπάρχει ανισότητα" ανάμεσα στα δύο φύλα.
Καταλαβαίνω την αναγκαιότητα του φεμινισμού για τις χώρες ὀπου η θέση των γυναικών είναι νομικά και κοινωνικά υποβαθμισμένη σε σχέση με των ανδρών. Αλλά για τις περισσότερες δυτικές χώρες, όπου η ισονομία των φύλων έχει εξασφαλιστεί και η συντριπτική πλειοψηφία των νέων έχει αποβάλλει τα σχετικά κατάλοιπα των προηγούμενων γενιών, τι υποστηρίζει ο φεμινισμός; Απευθύνεται στην τοπική κοινωνία ή στο εξωτερικό; Και αν το πρώτο, ποια είναι η ανισότητα που πρέπει να αντιμετωπιστεί;
Έχω ακούσει και εξακολουθώ να ακούω πολλά άτομα της ηλικίας μου να υποστηρίζουν τον φεμινισμό, επειδή "εξακολουθεί να υπάρχει ανισότητα" ανάμεσα στα δύο φύλα.
Καταλαβαίνω την αναγκαιότητα του φεμινισμού για τις χώρες ὀπου η θέση των γυναικών είναι νομικά και κοινωνικά υποβαθμισμένη σε σχέση με των ανδρών. Αλλά για τις περισσότερες δυτικές χώρες, όπου η ισονομία των φύλων έχει εξασφαλιστεί και η συντριπτική πλειοψηφία των νέων έχει αποβάλλει τα σχετικά κατάλοιπα των προηγούμενων γενιών, τι υποστηρίζει ο φεμινισμός; Απευθύνεται στην τοπική κοινωνία ή στο εξωτερικό; Και αν το πρώτο, ποια είναι η ανισότητα που πρέπει να αντιμετωπιστεί;
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.