BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
@BLUE SEA: χρειάζεσαι κόμμα να σε πιάσει από το χεράκι, για να ασχοληθείς με τον φοιτητικό σύλλογο της σχολής σου;
Αν περίμενα από τη σχολή μου, σώθηκα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Το να βγαίνει ο άλλος όμως και να λέει ''Έξω οι παρατάξεις, τα πανεπιστήμια είναι μόνο για μόρφωση κλπ.'' είναι τόσο γελοίο όσο τα παρτάκια των παρατάξεων και η ένταξη των φοιτητών για την κοινωνικοποίησή τους.
Έχεις δίκιο. Ο/η φοιτητής/τρια, όπως και ο/η εργαζόμενος/η πρέπει να είναι στρατευμένοι/ες πολιτικά και ιδεολογικά. Η πολιτική ή η ιδεολογική ουδετερότητα ισοδυναμούν με πνευματική νέκρωση του ατόμου, κάτι που πολύ θα ήθελε η αστική και καπιταλιστική νομενγκλατούρα των δεξιών κυβερνήσεων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Δεν διαφωνώ. Εννοείται πως, όταν πληρώνεσαι, πρέπει να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Είναι θέμα εντιμότητας. Απλώς θα προσθέσω και κάτι άλλο στα όσα προανέφερες: να διεκδικείς. Το γεγονός, λ.χ., ότι η προϊσταμένη μου έχει μια διοικητική θέση δεν σημαίνει ότι μπορεί να μου μιλάει λες και είμαι πατσαβούρα και εννοείται πως, όταν αυθαιρετεί, με ωραίο τρόπο θα την βάλω στη θέση της.Ο σκοπός της δουλειάς είναι ένας : να εργάζεσαι και να αμείβεσαι, τίποτα άλλο.
Αν δεν υπήρχε ο συνδικαλισμός πιθανότατα θα ήμασταν με μια σιδερένια μπάλα στο πόδι και θα σπάγαμε χαλίκια 18 ώρες την ημέρα! Σοκαριστικό, ε; Πραγαμτικότητα, όμως. 100 χρόνια πίσω θα ήμασταν χωρίς συνδικαλισμό.Καμία θέση δεν έχουν και τα συνδικαλιστικά όργανα μέσα στους χώρους εργασίας..... Σε τι έχει βοηθήσει ο συνδικαλισμός; Όλα αυτά περί προστασίας δικαιωμάτων και διεκδίκησης των εργαζομένων είναι αρλούμπες για να δικαιολογούν την ύπαρξή τους.
Αντι να απαξιώνονται οι φοιτητικές παρατάξεις θα έπρεπε να λειτουργούν προς όφελος των φοιτητών/τριών. Το ίδιο κριβώς ισχύει και για τον συνδικαλισμό στον χώρο της εργασίας. Αν οι συνδικαλιστές/στριες δρουν προς όφελός τους και όχι προς όφελος ολόκληρου του κλάδου, αυτοαπαξιώνονται. Καταλήγω λοιπόν στο ότι η χρησιμότητα των φοιτητικών παρατάξεων και του συνδικαλισμού είναι μεγάλη, απλώς δεν βρίσκεται σε σωστές βάσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
E, ναι, πολύ λογικό.Λες κι εχει σημασια δηλαδη ποιος βγαινει στις φοιτητικες εκλογες
Εγω πηγα αλλα ειχα κι αλλη δουλεια κοντα. Δεν θα κατεβαινα κεντρο μονο για να ψηφισω, εννοειται
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Οι μεγάλες αντιφάσεις της ζωής!ΚΝίτης του δεξιού προλεταριάτου με i-phone, τατουάζ, αναλογικό ρολόι με δερμάτινο λουράκι, laptop, αμάξι, σκουλαρίκι και all-stars
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Οι φοιτητικές παρατάξεις είναι μια μορφή ελέγχου και καταστολής από το κράτος. Ένα είδος φακελώματος δηλαδή.
Θέλουν να ξέρουν τι πρεσβεύει ο καθένας πολιτικά ώστε να ελέγχουν τα πράγματα ανάλογα με τα συμφέροντά τους.
Πέρα από αυτό, εκτρέφουν προβατάκια ώστε να μεγαλώσουν την κάθε τους παράταξη.
Διότι, αν δεν υπήρχαν οι παρατάξεις στα πανεπιστήμια, πόσα άτομα πιστεύεις θα ασχολούνταν με την πολιτική;
Μόνο όσοι αγαπούν και επιθυμούν την εξουσία.
Δεν τους συμφέρει όμως ο κόσμος να ξυπνήσει και να δει πως τον εκμεταλλεύονται.
Α! Μπράβο! Το έχεις πιάσει σφαιρικά το θέμα. Εκεί είναι η ουσία της όλης υπόθεσης με τις παρατάξεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η διαίρεση είναι καλύτερη για τον έλεγχο του κοπαδιού. Το έχει αποδείξει και η Ιστορία.
Προς επίρρωση όσων αναφέρεις θα προσθέσω κάτι που είχε πει ο Αντόνιο Γκράμσι: "Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας". Εγώ θυμάμαι το εξής απαράδεκτο: Όταν ήμουν πρωτοετής φοιτήτρια, πήγαμε πενταήμερη εκδρομή στη Σαντορίνη και η κομματική παράταξη που οργάνωσε την εκδρομή έβαλε τους "δικούς" της σε ξενοδοχεία Α΄κατηγορίας κι εμάς τους/τις υπόλοιπους/ες σε ξενοδοχεία Γ΄κατηγορίας. Αυτή τη λαμογιά την αντιληφθήκαμε, όταν φτάσαμε στο νησί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.