DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Dumenuke,
Σε ευχαριστω για τον χρονο σου...Θα προσπαθησω...η υλη με καθημερινο διαβασμα σε ποσο καιρο βγαινει; διοτι εχω και αυτο το προβλημα τωρα..
Αν θυμάμαι καλά, τέλη Φεβρουαρίου-πρώτη βδομάδα Μαρτίου... Αλλά ήμουν μόνος στο τμήμα, καθώς οι υπόλοιποι που έδιναν ΑΟΘ ήταν από χωριά και δεν βόλευαν οι ώρες.
Όπως και να 'χει, η ύλη του ΑΟΘ είναι πολύ μικρή για να ανησυχείς αν θα βγει ή όχι. Για παράδειγμα, το 4ο κεφάλαιο είναι επανάληψη του 2ου (στο 2ο εξετάζεις τη Ζήτηση, στο 4ο την Προσφορά, θα δεις ότι έχουν άπειρα κοινά μεταξύ τους), ενώ το 5ο κεφάλαιο εξετάζει το συνδυσασμό της Προσφοράς και της Ζήτησης στην Αγορά. Οπότε, άμα βγάλεις 1ο/2ο/3ο κεφάλαιο, ουσιαστικά τελείωσες.
Αλήθεια, πώς και επέλεξες ΑΟΘ από Θετική? Θες να ξεκλειδώσεις και το 5ο πεδίο ή το κάνεις για τα extra μόρια?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Σε πρώτη φάση προσπάθησε να κατανοήσεις και να μπορείς να αποδόσεις το νόημα και όχι αυτολεξεί το κείμενο.Ειμαι θετικη κατευθυνση...Ναι στο σχολειο γινεται αξιοπρεπες μαθημα..Αλλα δεν ξερω τι να πρωτοδιαβασω...Πρεπει να μαθαινω καταλεξη ακομα και τα παραδειγματα; εκει κολλαω...διοτι δεν μπορω να το καταφερω αυτο και εχω απογοητευτει
Πχ, Ποια η διαφορά Καταναλωτού και Καταναλωτικού αγαθού?
-Καταναλωτό ονομάζεται το αγαθό του οποίου η χρήση μειώνει την ποσότητα του αγαθού (πχ Βενζίνη), ενώ Καταναλωτικό είναι το αγαθό που καταναλώνουμε για να ικανοποιήσουμε μία μας ανάγκη (πχ Το κρέας που καταναλώνει μία οικογένεια).
Δεν χρειάζεται να γράψεις κατά λέξη όσα λέει το βιβλίο, αλλά να δείξεις στον εξεταστή ότι γνωρίζεις το αντικείμενο. Όσο για τα παραδείγμα, ΔΕΝ απαιτείται να γράψεις αυτά του βιβλίου. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις δικά σου. Το βιβλίο μπορεί να δίνει ως παράδειγμα Καταναλωτού αγαθού τη σοκολάτα, κανείς όμως δεν θα σε ρωτήσει γιατί εσύ έβαλες αυγά ή βούτυρο. Μονάδες μπορούν να σου κόψουν μόνο άμα ξεχάσεις εντελώς να δώσεις παράδειγμα (σε σημείο που το βιβλίο παραθέτει τα δικά του).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Αν ακόμα βρίσκεσαι στο πρώτο κεφάλαιο, η θεωρία του είναι ατελείωτη. Έχει άπειρο "μπλα-μπλα" και ένα μόνο είδος ασκήσεων.
(με την ΚΠΔ). Στη συνέχεια, όμως, η θεωρία γίνεται περισσότερο με χρήση διαγραμμάτων (κατάλαβες το διάγραμμα, βγάζεις το "μπλα-μπλα" μόνος σου) και ασχολείσαι περισσότερο με ασκήσεις.
Αν θες, πες μας και τι κατεύθυνση είσαι και αν γίνεται αξιοπρεπές μάθημα ΑΟΘ στο σχολείο. Γενικά, το ΑΟΘ είναι αρκετά εύκολο μάθημα. Χρειάζεται λιγότερη ενασχόληση από τα Μαθηματικά ή το ΑΟΔΕ (πχ) και σου δίνει τη δυνατότητα να γράψεις πολύ υψηλές βαθμολογίες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
ΚΕχ=2 <=> Οι συντελεστές παραγωγής είναι εξίσου κατάλληλοι σε σταθερές αναλογίες.
ΚΕχ=1 <=> Οι συντελεστές παραγωγής είναι εξίσου κατάλληλοι για την παραγωγή και των δύο.
Ευχαριστώ πάρα πολύ geo!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Αν το κόστος ευκαιρείας του χ είναι σταθερό σε κάθε συνδυασμό, αλλά όχι ίσο με τη μονάδα (έστω ΚΕχ=2), τότε, οι παραγωγικοί συντελεστές είναι εξίσου αποδοτικοί στην παραγωγή και του χ και του y?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Η πρόταση είναι σωστή.
Για τον ΝΦΑ, αυτός ισχύει για το επίπεδο παραγωγής (και, σε γενικότερες γραμμές, για την καμπύλη προσφοράς). Άσχετα με το τι ζήτηση D διαμορφώνουν στην αγορά οι καταναλωτές, ο ΝΦΑ αφορά την παραγωγή. Μάλιστα, σύμφωνα με το βιβλίο:
"Ο ΝΦΑ είναι μια εμπειρική διαπίστωση, που ισχύει στη βραχυχρόνια περίοδο, για την παραγωγή οποιοδήποτε προϊόντος".
Άμα σε ρωτήσουν "Να εξετάσετε αν ισχύει ο ΝΦΑ", προφανώς θα πρέπει να σου δίνουν πίνακα παραγωγής και όχι πίνακα/εξίσωση προσφοράς. Σύμφωνα με το παραπάνω κομμάτι, εσύ γνωρίζεις ότι ο νόμος ισχύει, απλώς πρέπει να το τεκμηριώσεις με στοιχεία της άσκησης. Δεν χρειάζεται να γράψεις ολόκληρο το νόμο, απλώς να πεις:
"Ναι, ισχύει, με την είσοδο του Χ εργάτη, αφού μέχρι εκεί το TP αυξάνεται με αύξοντα ρυθμό, ενώ μετά το σημείο αυτό εξακολουθεί να αυξάνεται, αλλά με φθίνοντες ρυθμούς".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
ωστοσο ομως δεν μπορώ να καταλάβω πρακτικά πότε ισχύει!
Από το βιβλίο:
Ο νόμος της φθίνουσας απόδοσης δηλώνει ότι .... υπάρχει ένα σημείο (ας το πούμε Α) μέχρι το οποίο η διαδοχική ... αύξηση του μεταβλητού συντελεστή δίνει συνεχώς μεγαλύτερες αυξήσεις στο συνολικό προϊον. Πέρα από το σημείο αυτό (Α), κάθε διαδοχική αύξηση του μεταβλητού συντελεστή θα δίνει όλο και μικρότερες αυξήσεις στο συνολικό προϊον.
Δίνεται, για παράδειγμα, ο πίνακας:
0 εργάτες -> 0 μ.πρ.
1 εργάτης -> 10 μ.πρ.
2 εργάτες -> 25 μ.πρ.
3 εργάτες -> 45 μ.πρ.
4 εργάτες -> 60 μ.πρ
Η αύξηση των εργατών από 0->1, αύξησε το προϊόν κατά 10 μονάδες. Από 1->2 κατά 15 μονάδες. Από 2->3 κατά 20 μονάδες. Από 3->4,όμως, κατά 15 μονάδες. Βλέπεις λοιπόν ότι, αρχικά και καθώς αυξάνονται οι εργάτες το προϊόν αυξάνεται όλο και πιο γρήγορα. Ο πρώτος εργάτης οδήγησε σε αύξηση κατά 10 μονάδες. Ο δεύτερο το αύξησε κατά (10 και άλλες 5 επιπλέον) 15 μονάδες. Το ίδιο συμβαίνει και στο τρίτο. Ο τέταρτος, όμως, εργάτης αύξησε το προϊόν λιγότερο από ότι ο τρίτος.
Για να εντωπίσεις το σημείο που αρχίζει να ισχύει ο νόμος της φθίνουσας απόδοσης ψάχνεις τη μεταβολή του Q, συναρτήσει της μεταβολής του L. Ο δείκτης αυτός είναι και το οριακό προϊόν, MP. Όσο το MP αυξάνεται, η παραγωγή αυξάνεται με αύξων ρυθμό. Τη στιγμή που το MP αρχίζει να μειώνεται, αρχίζει να ισχύει και ο νόμος της φθίνουσας απόδοσης.
λεει για παραδειγμα πως η συνεπεια του νομου ειναι το οριακο προιν του μεταβλητου συντελεστη αρχικα να αυξανεται και μετα να μειωνεται. τι σημαινει αυτο ακριβως? ενα παραδειγμα απο την καθημερινοτητα πιστευω θα με βοηθουσε!
Έχουμε ένα χωράφι και καλλιεργούμε ντομάτες. Προφάνως, άμα δεν έχουμε κανέναν εργάτη να απασχολείται στο χωράφι δεν θα έχουμε και παραγωγή.
Προσλαμβάνουμε 1 εργάτη. Οργώνει, σπέρνει, ρίχνει το λίπασμα, ποτίζει. Αλλά δεν μπορεί να προλάβει να ασχοληθεί με ολόκληρο το χωράφι. Έτσι, ένα μέρος του χωραφιού δεν οργώνεται, ένα άλλο μέρος δεν σπέρνεται και, ένα τρίτο, δεν ποτίζεται τακτικά. Ως αποτέλεσμα, ενώ το χωράφι μπορούσε να δώσει 100 κιλά ντομάτες, αποδίδει μόλις 20.
Προσλαμβάνουμε 2ο εργάτη. Έτσι μπορούν ή να μοιράσουν το χωράφι στη μέση και ο καθένας να ασχοληθεί με το κομμάτι του ή να μοιράσουν τις εργασίες (ένας οργώνει, άλλος σπέρνει). Και στις δύο περιπτώσεις, μειώνεται ο φόρτος εργασίας του καθενός και μπορούν να ασχοληθούν με μεγαλύτερη αποδοτικότητα στην καλλιέργεια του χωραφιού. Ένα μέρος του χωραφιού εξακολουθεί να μένει ακαλλιέργητο, άλλα όπου το χωράφι οργώθηκε, σπάρθηκαν σπόροι και ποτίστηκε τακτικά. Ενώ το λογικό θα ήταν η παραγωγή να αυξηθεί κατά 20 μονάδες και να γίνει 40... Εντούτοις αυξάνεται και γίνεται 65 μονάδες προϊόντος.
Προσλαμβάνουμε 3ο εργάτη. Η δουλειά άνα εργάτη μειώνεται, η παραγωγή αυξάνεται. Θα περίμενε κανείς, εξαιτίας της προηγούμενης θεαματικής αύξησης, η παραγωγή να γίνει 110 μονάδες. Όμως το χωράφι μπορεί να παράξει μόλις 100 μονάδες. Και εδώ τίθεται σε ισχύει ο νόμος. Μέχρι τώρα ο παραγωγικός συντελεστής "χωράφι" έμενε, εν μέρει, σε αχρηστία, ενώ οι "εργάτες" χρησιμοποιούνταν πλήρως. Τώρα, το "χωράφι" χρησιμοποιείται πλήρως και οι εργάτες μένουν σε "αχρηστία".
Για περαιτέρω αύξηση της παραγωγής πρέπει να αγοράσουμε και άλλα χωράφια. Τότε θα έχουμε έλλειψη από τρακτές, ή σπόρους κ.ο.κ. Πάντα θα υπάρχει ένας παραγωγικός συντελεστής που θα βρίσκεται σε στενότητα. Και αυτό επειδή βρισκόμαστε στη βραχυχρόνια παραγωγή, όπου 1 τουλάχιστον συντελεστής παραμένει σταθερός. Προσλάβαμε εργάτες, αγοράσαμε γη, αλλά λεφτά για τρακτέρ γιοκ. Λογικό είναι, από ένα σημείο και μετά, να μην επαρκούν τα τρακτέρ που έχουμε.
Προσλαμβάνουμε 4ο εργάτη. Έχουμε ήδη καταλήξει ότι αύξηση της παραγωγής δεν γίνεται. Επομένως, ο 4ο εργάτης βρίσκεται σε "απραγία". Χαζολογάει, καλαμπούριζει με τους συναδέλφους.... Απασχολεί, έτσι, τους υπόλοιπους εργάτες και η παραγωγή μειώνεται.
Προσλαμβάνουμε 5ο εργάτη. Αυτός, εκτός από το καλαμπούρι, γουστάρει να κάνει και πλάκες. Οργανώνεται, λοιπόν, με τον 4ο εργάτη και, μαζί, σπρώχνουν έναν και τον ρίχνουν στις ντομάτες. Το καλαμπούρι τους μείωσε την παραγωγή, σε σχέση με τον 3ο εργάτη και η πλάκα κατέστρεψε ένα μέρος της ήδη μειωμένης παραγωγής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
σελ 57 τον ορισμό ή σελ 59 τα i-ii-iii-iv?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα, στις επιβολές ανώτατης και κατώτατης τιμής, είναι ότι εκεί μπορεί να γίνει η χρήση ορισμένων ολοκληρωμάτων, αλλά θα ήταν τραβηγμένο.
Ολοκληρώματα? Μπορείς να εξηγήσεις?
Ερώτηση:
Δίνονται οι πίνακες προσφοράς δύο επιχειρήσεων:
Για την επιχείρηση Α:
60 ευρώ->100 μονάδες προϊόντος
80 ευρώ->150 μ.πρ.
100 ευρώ->180 μ.πρ
Για την Β:
80 ευρώ ->100 μ.πρ.
100 ευρώ -> 120 μ.πρ.
Να κατασκευαστεί ο αγοραίος πίνακας προσφοράς και η αγοραία καμπύλη προσφορά.
Προφανώς, ο αγοραίος πίνακας διαμορφώνεται ως εξής:
60 ευρώ->100 μ.πρ.
80 ευρώ->250 μ.πρ.
100 ευρώ->300 μ.πρ.
Το ερώτημα μου είναι το εξής: Καθώς η τιμή είναι μικρότερη και τείνει να γίνει 80 ευρώ, μόνο η επιχείρηση Α προσφέρει σε αυτές τις τιμές. Άρα, καθώς η τιμή τείνει να γίνει 80 ευρώ, η προσφορά τείνει να γίνει 100 μ.πρ. και όχι 250 μ.πρ. Σχεδιάζοντας την αγοραία προσφορά θα αποτελείται από 2 διακεκομμένα ευθύγραμμα τμήματα (το πρώτο θα είναι η καμπύλη της Α από 60 σε 80 ευρώ, το δεύτερο η αγοραία, όπως φαίνεται στον πίνακα, από 80 σε 100 ευρώ) ή μία ενιαία καμπύλη (που θα δημιουργείται ενώνοντας τα σημεία του αγοραίου πίνακα)?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Από εκεί και πέρα, το πολύ-πολύ, να δεις και καμιά παράγωγο πολυωνύμου, αλλά μόνο σε βοηθήματα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Η μόνη εναλλακτική που βλέπω είναι να προσεγγίσουμε το πρόβλημα λίγοτερο περισσότερο μαθηματικά.
Σημειωτέον, και οι δύο λύσεις οδηγούν στο ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα. Το πρόβλημα είναι αν και κάτα πόσο μπορούμε να παραλείψουμε τα προηγούμενα επίπεδα παραγωγής, τη στιγμή που δεν δίνονται.
Στην περίπτωση που είναι αυθαίρετο να θεωρήσουμε το επίπεδο παραγωγής 0 ακριβώς πάνω του 40, δεν μπορούμε να βρούμε VC, για κανένα επίπεδο παραγωγής.
Να βγάζεις τόσο ωραία λύση και να διαπιστώνεις ότι η άσκηση ζητάει από 64 σε χ μονάδες...
Και όχι από 70 σε χ...
Απογοητεύτηκα τώρα...
Πάνω κάτω, η ίδια λύση είναι. Από 64->60 μονάδες το κόστος μειώνεται κατά 120. Από 60->50, επιπλέον 150 μονάδες. Σύνολο 270. Θέλουμε άλλες 20 μονάδες. Με MC 10 βγαίνει από 50->48 μονάδες.
Άρα 4+10+2=16 μονάδες. Σωστό το βοήθημα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Το πρωτο VC πος θα το βρω; Αφού δεν ξέρω πιο είναι το προηγούμενο επίπεδο παραγωγής και ίσως να μην είναι το 0 για να ισχύει MC =AVC
Για Q=0, ισχύει VC=0.
MC=ΔVC/ΔQ <=> 6=(VC-0)/(40-0) <=> VC=6*40=240 χρημ.μονάδες.
Άρα, σε επίπεδο παραγωγής 40 μονάδων προϊόντος, η επιχείρηση δαπανεί 240 χρηματικές μονάδες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
L Q AVC
2 25
3 50 1.8
4 2
Μοναδικός μεταβλητός συντελεστής η εργασία
AVC= VC/Q <=> VC = 1.8 *50 = 90 =W*L <=> W=30 σωστά;
όποτε ο πινάκας γίνετε έτσι
L Q AVC VC
2 25 2,4 60
3 50 1.8 90
4 60 2 120
Σωστά;
Ρωτάει πόσο θα επιβαρυνθεί για να αυξήσει την παραγωγή από 40 σε 55
Και λέω εγώ για 50 μονάδες θέλει 3 εργάτες άρα το ίδιο και για 45 άρα VC =90
για 60 μονάδες θέλει 3 εργάτες άρα το ίδιο και για 55 άρα VC =120
Άρα ΔVC = 30
Ώμος είναι λάθος, γιατί; αφού μόνο για τους εργάτες πληρώνει και είτε παράγει 40 είτε 55 θα έχει τους ίδιους εργάτες.
Η "σωστή" λύση είναι
VC45 =VC25+ 15*MC50 κτλπ
Για την εύρεση ενδιαμέσων συνδυασμών, χρησιμοποιείς πάντα οριακό προϊόν/κόστος (MP/MC).
Για την κατασκευή του πίνακα και των ενδιαμέσων συνδυασμών, θεωρούμε ότι η επιχείρηση χρησιμοποιεί πλήρως και αποδοτικά τους παραγωγικούς συντελεστές της (πρακτική ερμηνεία του τρόπου σκέψης, δεν αναφέρεται στο βιβλίο αυτό). Επομένως, με 3 εργάτες θα παράγει 50 μονάδες προϊόντος. Ούτε μια λιγότερη. Αν θελήσει να παράγει 40 μονάδες, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα απασχολήσει ~2.6 εργάτες. Στις 55 μονάδες προϊόντος, απασχολεί 3.5 εργάτες. Είναι κουλό να πεις "απασχολούνται 3.5 εργάτες" (και για αυτό και δεν γράφεις κάτι τέτοιο), αλλά έτσι λειτουργούν οι ασκήσεις...
Σκέψου το ως εξής:
Το MC συμβολίζει τις επιπλέον χρηματικές μονάδες που θα πληρώσει η επιχείρηση, αν αυξήσει την παραγωγή κατά μία μονάδα προϊόντος. MC=1.2 σημαίνει ότι, αν η παραγωγή αυξηθεί κατά 1 μονάδα, το κόστος θα αυξήθει 1.2... +2 μονάδες προϊόντος -> +2.4 χρηματικές μονάδες κ.ο.κ. Ο παραγωγικοί συντελεστές "αφήνονται στην απ' έξω".
Ξεχνάς, λοιπόν, τους εργάτες και ασχολείσαι με Q, VC και MC.
https://imageshack.com/a/img703/6958/632h.png
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.