schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
06-02-14
18:47
Μα ποιός μιλάει για βαθμό για το βαθμό ή για πτυχίο για το πτυχίο. Ποιός μιλάει για συλλογή βαθμών ή πτυχίων για να κομπάζεις στον περίγυρό σου.προς schooliki και Λένω:
Συμφωνώ ότι ελάχιστοι είναι σε θέση να την υλοποιήσουν. Οι περισσότεροι απλώς την ονειρεύονται και κάνουν βήματα μέχρι ένα σημείο. Πολλοί κάνουν μεταπτυχιακά και διδακτορικά και τελικά δεν έχουν ούτε ένα ένσημο. Ούτε μια 1 ώρα στην πραγματική αγορά εργασίας. Αυτοί; Μαλάκες είναι; Ξέρω, υπάρχει ο ανταγωνισμός μιας και ζούμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία, όπου η ποιότητα της γνώσης μετριέται σε συλλογή πτυχίων. Διαχωρίζω τη θέση μου, από τους φαινόμενα άξιους που ξεχωρίζουν το ταλέντο τους, την κλίση τους στην επιστήμη, από πολύ μικρή ηλικία. Εκείνοι ναι είναι οι ικανοί. Οι υπόλοιποι; Έπεσαν τα sos θέματα και ο συγκεκριμένος καθηγητής που κάνει 5-6 μαθήματα του οποίου επιλέξαμε, μας ανέβασε το μέσο όρο. Κάτι παρόμοιο κάνει και ο συνάδελφος. Υπήρξαν και καλές συγκυρίες με εύκολες αναθέσεις των μαθημάτων. Καλός μέσος όρος. Έπαιξαν και λίγο τα σκονάκια, χαλαρές επιτηρήσεις. Μια χαρά. Ποιος θα ρωτήσει τι και αν μάθαμε κάτι αφού ο βαθμός αποστομώνει; Βάλτε μου όσες αρνητικές θέλετε. Πριν όμως πατήστε το "κόκκινο χεράκι", σκεφτείτε λιγάκι πως δουλεύει το πράμα στην Ελλάδα πριν μιλήσουμε για το Davis, ή το Camgridge. Γιατί η σαλατοποίηση "ο x από την τάδε σχολή", χωρίς να γνωρίζουμε το καθεστώς της "τάδε σχολής" και της φιλοσοφίας σπουδών, δεν οδηγεί κάπου. Πώς γίνεται να θυμάμαι πολύ καλά μαθήματα που μου έβαλαν βαθμό 5 ή 6 μετά από 4-5 χρόνια; Όμως ο βαθμός 5 ή 6 βαράει άσχημα στο μάτι, έτσι δεν είναι; Σου λέει, τι κοπρίτης φοιτητής ήταν αυτός;
Ο DarthFederer και ο Fast, νομίζω ότι κατανόησαν το νόημα του σχόλιού μου.
Μιλάω για μια πορεία σπουδών και έρευνας σε ένα αντικείμενο που αγαπάς. Αν μπορείς να το κάνεις, το εύχομαι ολόψυχα.
Δε μπορούμε όμως να λέμε ότι όσοι ασχολούνται με την επιστήμη και την έρευνα καταλήγουν στα ψυχοφάρμακα. Αυτό έγραψες στο προηγούμενο μήνυμά σου. Στο CERN δηλαδή δουλεύουν υπό την επήρεια ψυχοφαρμάκων; Ή ότι η ζωή τους είναι ανούσια και αδιάφορη;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
06-02-14
14:53
Είσαι σίγουρος ότι η ευτυχία φωλιάζει στη μετριότητα; Τι ρωτώ, είναι φανερό ότι είσαι!Οι επιλογές Λένω καμιά φορά είναι και θέμα ανθρώπου. Καλό είναι να μην προσκολλάμε στην τυπολατρεία. Ναι μεν οι καλοί βαθμοί ανοίγουν "πόρτες" (π.χ. σπουδές με υποτροφίες) αλλά πρέπει να μην χαθεί και το μέτρο. Εύκολα μπορεί κάποιος να "αποστειρωθεί" κυνηγώντας τον «χαμένο θησαυρό» και πέρα από τις σπουδές και τους καλούς βαθμούς, να είναι ένα κοινωνικό μηδενικό! Ελάχιστοι (μη αντιπροσωπευτικό δείγμα) συνδυάζουν και τα δυο. Ο μέσος άνθρωπος κάπου θα χάσει. Πολλοί καλοί επιστήμονες έχουν χάσει στη ζωή. Αυτό θα πρέπει να το υπογραμμίζουμε στους πρωτοετείς φοιτητές. Θαυμάζουμε όλοι έναν κορυφαίο επιστήμονα μόνο για το έργο του. Όταν σβήσουν τα φώτα, αγνοούμε τον άνθρωπο πίσω από την επιστημονική μεγαλοφυϊα που θαυμάζουμε. Οι περισσότεροι άνθρωποι τέτοιου "βεληνεκούς" συνήθως είναι δυστυχισμένοι. Ποτέ κανείς δεν αγγίζει την τελειότητα. Αλήθεια ποια είναι η τέλεια πορεία στη ζωή; Καλοί βαθμοί, καλός βαθμός πτυχίου, καλό μεταπτυχιακό σε πανάκριβο Πανεπιστήμιο και μια καλοπληρωμένη δουλειά γραφείου ή σε κάποιο ερευνητικό κέντρο; Το τέλος να το μαντέψω: ψυχοφάρμακα; Εκεί βρίσκεται η ιδανική ευτυχία;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.