schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
12-10-13
20:05
Συμπαθάτε με παιδιά, αλλά όταν ακούω για φροντιστήριο στην Α' Λυκείου από ένα παιδί, που, κατά τα φαινόμενα, έχει μάθει να διαβάζει μόνο του, κάτι παθαίνω. Εκτός αν τα φαινόμενα απατούν.
Αν θέλει να πάει και λίγο παραπέρα, υπάρχουν πολλά καλά βοηθήματα. Αρκεί να μπορεί να διαβάσει μόνο του. Στην Γ' Λυκείου τα περισσότερα παιδιά έχουν ξεχάσει τι σημαίνει αυτό, με τις άπειρες ώρες των φροντιστηρίων. Και αν βρίσκουν ώρες να διαβάσουν, το κάνουν σχεδόν κοιμώμενοι μεταμεσονύκτιες ώρες, δηλαδή εις βάρος του ύπνου. Για μένα έγκλημα. Γιατί η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο είναι μαραθώνιος και όχι δρόμος 100 μέτρων.
Το έχω πει πολλές φορές. Συνήθως, το 19+ από το 15 απέχει πολλές-πολλές ώρες οργανωμένου προσωπικού διαβάσματος, και όχι περισσότερες ώρες φροντιστηρίων.
Αν θέλει να πάει και λίγο παραπέρα, υπάρχουν πολλά καλά βοηθήματα. Αρκεί να μπορεί να διαβάσει μόνο του. Στην Γ' Λυκείου τα περισσότερα παιδιά έχουν ξεχάσει τι σημαίνει αυτό, με τις άπειρες ώρες των φροντιστηρίων. Και αν βρίσκουν ώρες να διαβάσουν, το κάνουν σχεδόν κοιμώμενοι μεταμεσονύκτιες ώρες, δηλαδή εις βάρος του ύπνου. Για μένα έγκλημα. Γιατί η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο είναι μαραθώνιος και όχι δρόμος 100 μέτρων.
Το έχω πει πολλές φορές. Συνήθως, το 19+ από το 15 απέχει πολλές-πολλές ώρες οργανωμένου προσωπικού διαβάσματος, και όχι περισσότερες ώρες φροντιστηρίων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
27-07-12
21:10
Προσυπογράφω λέξη προς λέξη το παραπάνω κείμενο.................Τίποτα δε σου δίνεται έτοιμο.Για όλα πρέπει να παλέψεις και να προσπαθήσεις μόνος σου..............
Χαίρομαι, γιατί σε είδα κάπως απογοητευμένη σε προηγούμενο μήνυμα, απάντηση σε δικό μου.
Έγραψες εκεί ότι είναι πολύ δύσκολο από το δημόσιο σχολείο να κάνεις την κατάλληλη προετοιμασία. Θα συμφωνήσω.
Όμως και γω από δημόσιο σχολείο πήγα στο ιδιωτικό. Το "είχα την τύχη να είμαι σε ιδιωτικό σχολείο στη Β' και Γ' Λυκείου με υποτροφία", δε σημαίνει ότι πήρα την υποτροφία με κλήρωση. Με εξετάσεις την πήρα, ακολουθώντας ακριβώς αυτό που γράφεις παραπάνω.
Μόνο έτσι μπορείς να υπερβείς τα προβλήματα του δημόσιου σχολείου.
Εν κατακλείδι. Κανένα σχολείο, κανένα φροντιστήριο, κανένα πανεπιστήμιο δε θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις, αν δε δουλέψεις μόνος.
Αυτή ήταν η αρχή μου στο σχολείο, αυτή είναι και στο πανεπιστήμιο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
26-07-12
20:27
Θα συμφωνήσω ότι υπάρχουν και τέτοιοι χαβαλετζήδες.Χαβαλεδιάζουν όχι γιατί κάνουν πανάκριβα ιδιαίτερα (μπορεί και αυτό), αλλά γιατί έχουν στρωμένη την δουλειά από τους γονείς τους. Δεν τους ενδιαφέρει.
Όμως κάποιος θα πρέπει να τους σφυρίξει στο αυτί ότι, τα επόμενα χρόνια, οι "στρωμένες δουλειές" πιθανόν να μην είναι και τόσο στρωμένες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
26-07-12
16:02
Φίλε μου η σκέψη σου είναι λάθος. Αν έλεγες ότι χαβαλεδιάζουν γιατί κάνουν πανάκριβα ιδαίτερα μαθήματα, θα συμφωνούσαμε. Αλλά το "Τι και αν αποτύχουν? Θα πάνε στο εξωτερικό..." είναι τελείως λάθος.Συνήθως, οι χαβαλετζίδες στα δημόσια είναι αυτοί που έχουν πλούσιους γονείς. Τι και αν αποτύχουν? Θα πάνε στο εξωτερικό... Εμείς τι φταίμε όμως?
Αν αποτύχουν εδώ, ουσιαστικά θα έχουν αποτύχει να γίνουν δεκτοί σε ένα καλό πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Τα καλά πανεπιστήμια δεν περιμένουν με ανοιχτές αγκαλιές αυτούς που απέτυχαν στην Ελλάδα.
Τα πολύ καλά πανεπιστήμια δέχονται μαθητές, που πιθανόν να περνούσαν σε όλες τις σχολές στην Ελλάδα.
Αν λοιπόν η επιδίωξη είναι να πάρουν ένα χαρτί, ναι θα το πάρουν. Τι επιστημονική αξία θα έχει αυτό το χαρτί, είναι μια άλλη ιστορία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
26-07-12
14:47
Με το μήνυμα αυτό δε θέλω να υπερασπιστώ τους καθηγητές που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Υπάρχουν τέτοιοι και είναι αρκετοί. Όμως πιστεύω ότι οι καθηγητές αυτοί είναι η μία συνισταμένη του προβλήματος............................
Μακάρι να μην υπήρχαν τα φροντιστήρια για να μας κλέβουν τα λεφτά όπως λέτε,μακάρι να μην ήταν χαλβάδες οι περισσότεροι καθηγητές στα σχολεία και να έκαναν καλά τη δουλειά τους ή έστω τη δουλειά τους σκέτο.Δυστυχώς όμως υπάρχουν.Και σκατά σύστημα επίσης υπάρχει αλλά τι να κάνουμε αυτά έχουμε.
Άλλωστε μπορεί να αποτελέσει θέμα σοβαρής συζήτησης το πως κάποιοι καταλήγουν έτσι, ενώ πιθανόν να ξεκίνησαν με άλλα όνειρα.
Μια άλλη συνισταμένη είναι η δομή του συστήματος της παιδείας, ο τρόπος διδασκαλίας και μάθησης, η συσσώρευση γνώσεων και όχι ο τρόπος παραγωγής της γνώσης.
Η τρίτη συνισταμένη είναι η νοοτροπία των μαθητών και των γονέων, η απαξίωση του σχολείου και η αποθέωση του φροντιστηρίου, που "κτίστηκε" κατά τη διάρκεια κάποιων γενεών.
Έτσι έχει δημιουργηθεί ένας φαύλος κύκλος στην εκπαίδευση.
Θα βάλω στη συζήτηση την τρίτη συνισταμένη, την ευθύνη των ίδιων των μαθητών για την απαξίωση του σχολείου και των μαθημάτων.
Είχα την τύχη να είμαι στις δυο τελευταίες τάξεις του Λυκείου σε ένα καλό ιδιωτικό σχολείο, με υποτροφία.
Εκεί είδα το εξής.
Εγώ, και κάποια άλλα παιδιά που είχαν υποτροφία, εκμεταλευτήκαμε το καλό σχολείο και κάποιους εξαιρετικούς καθηγητές (προσωπικά έκανα μόνο στη Γ' Λυκείου πέντε ώρες φροντιστήριο τη βδομάδα, μάλλον από ανασφάλεια των γονιών μου).
Στο σχολείο γίνονταν πραγματικά πολύ καλό μάθημα. Δεν ήταν όμως για όλα τα παιδιά ώρες παραγωγικής δουλειάς.
Αρκετά παιδιά, που οι γονείς τους πλήρωναν πολλά χρήματα για δίδακτρα, αδιαφορούσαν την ώρα του μαθήματος.
Να σας πω το τραγελαφικό; Οι μαθητές αυτοί, μετά το σχολείο, έκαναν ιδιαίτερα μαθήματα με τους ίδιους καθηγητές και μάλιστα πολύ ακριβά.
Επαναλαμβάνω, αν δεν έγινε κατανοητό. Οι καθηγητές έκαναν εξαιρετική δουλειά στο σχολείο.
Συμπέρασμα; Η νοοτροπία του φροντιστηρίου, η άποψη ότι μόνο με το φροντιστήριο μαθαίνεις, είναι βαθειά ριζωμένη στην Ελληνική κοινωνία. Το σχολείο είναι για να πάρεις το χαρτί. Το φροντιστήριο είναι για να μάθεις.
Έχουμε φθάσει στην έσχατη ντροπή, να υπάρχουν φοιτητικά φροντιστήρια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
29-01-12
13:53
Δία, συμφωνώ απόλυτα με όλο το κείμενό σου.1) Είπε κανένας ότι τα σχολεία μας είναι σωστά? Όμως (όπως γίνεται πάντα) φταίνε μόνον οι άλλοι (κράτος και καθηγητές) για αυτό? Εμείς σαν μαθητές δεν έχουμε τις ευθύνες μας?
2) Δεν μας έχουν κάνει κλίσμα στον εγκέφαλο ότι το σχολείο είναι χάλια και μόνο το φροντιστήριο αξίζει? Δεν απαξιώνουμε από την αρχή τον καθηγητή του σχολείου πριν τον γνωρίσουμε και κάνουμε θεό τον φροντιστή?
Θα αναφέρω ένα ακραίο παράδειγμα για τη νοοτροπία αυτή, αν και τα έχω ξαναπεί.
Είχα την τύχη, στις δυο τελευταίες τάξεις του Λυκείου, να είμαι μαθητής σε ένα πολύ καλό ιδιωτικό σχολείο (με πλήρη υποτροφία, κατόπιν εξετάσεων και προηγούμενων διακρίσεων στην ΕΜΕ).
Είχαμε εξαιρετικούς καθηγητές στα περισσότερα μαθήματα.
Πως το αξιοποιούσαν αυτό αρκετοί μαθητές; Χάζευαν στο σχολείο (πληρωμένο από το μπαμπά), την ώρα του μαθήματος. Μετά τι έκαναν; Ιδιαίτερα (χρυσοπληρωμένα από το μπαμπά επίσης) με τους ίδιους καθηγητές. Έφταιγαν οι καθηγητές; Όχι βέβαια. Όλοι έκαναν σπουδαία δουλειά την ώρα του μαθήματος. Εγώ έκανα 5 ώρες τη βδομάδα φροντιστήριο (από ανασφάλεια των γονιών περισσότερο), μόνο στη Γ' Λυκείου.
Αξιοποίησα πλήρως το σχολείο. Λειτούργησε και ως φροντιστήριο για μένα. Είχα πολύ χρόνο για προσωπικό διάβασμα. Στη Γ' Λυκείου είχα περίπου 20 απουσίες. Τις τελευταίες μέρες έκανα ιδιαίτερα στο σχολείο. Είμασταν δυο τρεις μαθητές. Οι άλλοι διάβαζαν στο σπίτι, διότι κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, δεν είχαν χρόνο για προσωπικό διάβασμα.
Εγώ κοιμόμουν στις 11-11.30 μ.μ. και οι περισσότεροι συμμαθητές μου διάβαζαν μετά τα μεσάνυχτα. Δε γίνεται και αλλιώς αν πηγαίνεις 5 ώρες την ημέρα φροντιστήριο.
Είναι προφανές λοιπόν ότι δε μπορεί να σταθεί το επιχείρημα: Ναι, αλλά εσύ πήγαινες σε ιδιωτικό. Η νοοτροπία του φροντιστηρίου είναι ριζωμένη στον Έλληνα μαθητή (κυρίως στους γονείς), μαζί με τη λογική ότι κάποιος φοβερός και τρομερός καθηγητής μπορεί να μας βάλει τις γνώσεις στο κεφάλι, χωρίς πολύ προσωπικό διάβασμα. Το έχω πει πολλές φορές. Το προσωπικό διάβασμα δε μπορεί να αντικατασταθεί από καθ' έδρας διδασκαλία. Απλά είναι αδύνατο.
Έκανα 4 χρόνια σε δημόσιο σχολείο και συνάντησα κάποιους αξιόλογους καθηγητές. Αυτούς τους καθηγητές, ειδικά στη Γ' Λυκείου, τους απαξιώνουμε πλήρως.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.