Giorgos1987
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Giorgos1987 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 122 μηνύματα.
11-07-13
15:17
Μαρή Κλαίρη, μπορείς να μας το αναλύσεις λίγο παραπάνω το συγκεκριμένο; Δε καταλαβαίνω το λόγο.
Να σου απαντήσω τουλάχιστον όπως το εκλαμβάνω εγώ, και συμφωνώ με αυτό που είπε η Μαρή Κλαίρη. Όταν κάτι μας πάει στραβά, συνήθως είμαστε στεναχωρημένοι ή έχουμε αρνητικά αισθήματα. Αν μέσα σε αυτό έχουμε και τον φίλο ή τον οποιονδήποτε να μας ασκεί κριτική και να λέει "σου τα έλεγα εγώ σου είπα οτι δεν έπρεπε να γίνει το τάδε κτλ" τότε αισθανόμαστε ακόμα χειρότερα και μπορεί να ρίξουμε διάφορες ευθύνες και κατηγορίες για το άτομο που άσκησε κριτική ή μας εμπόδισε, χωρίς το άτομο να ήθελε απαραίτητα να κάνει κάτι επίτηδες. Η κριτική βοηθάει σε κάποιες περιπτώσεις αλλα πρέπει να ξέρουμε πότε να την κάνουμε.
Π.χ σε εμένα το ποιό χαρακτηριστικό που έπαθα τον χειμώνα, όταν είχα περάσει άσχημες καταστάσεις και στεναχώριες με κάτι προσωπικά και με προβλήματα υγείας που έχω, δεν είχαμε και θέρμανση, δεν ήξερα που να τα πώ, σε συγγενείς μου δεν ήθελα γιατί έχουν και αυτοί τα δικά τους και κάτι πέραν της συμπαράστασης με λόγια δεν μπορούν να κάνουν, και επέλεξα να τα πώ στον κολλητό μου μέσω τηλεφώνου, που έτσι κ αλλιώς λέμε μεταξύ μας πολλά.
Ο κολλητός μου στεναχωρήθηκε και αυτός, σε μια φάση ανοίγω το fb και βλέπω ένα μήνυμα γεμάτο κριτική για μένα και ούτε μια φράση συμπαράστασης. Δεν του απάντησα γιατί δεν ήθελα καυγάδες και είναι ο μοναδικός κολλητός που έχω, αλλά στεναχωρήθηκα πάρα πολύ τότε. Το έπαιζα για μέρες οτι δήθεν δεν μπορούσα να μπώ στο fb για κάποιο τεχνικό πρόβλημα και η "ψύχρα" λύθηκε όταν με πήρε τηλέφωνο να μου πεί μια μέρα κάτι άσχετο και αρχίσαμε να μιλάμε πάλι.
Σε άλλη σχεδόν - παρόμοια περίπτωση, με ρώτησε ο θείος μου τι όνομα θα ήθελα να έχει το ξαδερφάκι μου που γεννήθηκε πρίν 7 χρόνια και ετοιμαζόντουσαν τότε να το βαφτίσουν. Εγώ φυσικά είπα οτι όνομα θέλετε βαφτίστε το. Φανταστείτε να έλεγα εγώ ένα όνομα να το άκουγαν οι άλλοι συγγενείς ή αυτοί της θείας μου και να ρωτούσαν ποιος το είπε αυτό κτλ. Θέλω να πώ οτι σε τέτοια θέματα μπορεί χωρίς να το θέλεις να βρεθείς κατηγορούμενος για κάτι.
Είναι και το θέμα της ζήλειας που αναφέρθηκε ποιό πρίν.
Με τέτοια θέματα λοιπόν με γάμους οικογένειες και τα σχετικά, δεν παίζουμε. Είτε βοηθάς τον φίλο / συγγενή σου / συνάνθρωπό σου στην απόφασή του και του συμπαραστέκεσαι είτε κάθεσαι απομακρυνσμένος και αμέτοχος, ασχέτως τι πιστεύεις ως σωστό και τι όχι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Giorgos1987
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Giorgos1987 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 122 μηνύματα.
30-06-13
17:11
Και ρωτάω λοιπόν: Πως είναι δυνατόν να σκέφτεσαι γάμους όταν:
Δεν έχεις τελειώσει τη σχολή σου;
Δεν είσαι οικονομικά ανεξάρτητος;
Δεν έχεις τη δύναμη να στηριχτείς μόνος σου στα πόδια σου;
Πολύ απλά, μιλάμε για ένα ανώριμο άτομο. Και πιθανότατα παρθένος, που νομίζει οτι με την πρώτη του σχέση βρέθηκε η αγάπη της ζωής του....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Giorgos1987
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Giorgos1987 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 122 μηνύματα.
05-02-13
02:43
Προσωπικα θεωρώ υπερπαντελώς ανώριμο το να παντρευτούν κάποιοι στα 18 τους και από εμένα θα είναι πάντα κατακριτέα τέτοια πράξη και καταδικασμένη να αποτύχει. Οι μοναδικές περιπτώσεις που εξαιρώ είναι εφόσον τόσο το αγόρι όσο και η κοπέλα να δουλεύουν από μικρή ηλικία π.χ 12-14ων ετών και όχι σε μαγαζί του μπαμπά κτλ αλλά με εντελώς ξένους ανθρώπους και ταυτόχρονα να πηγαίνουν και σε νυχτερινό σχολείο. Αν έχεις δεί από τέτοιες ηλικίες το τι βρωμόκοσμος υπάρχει στην ελληνική ζούγκλα εργασίας και έχεις εμπειρίες, επίσης αν ξέρεις τι κόπος απαιτείται για να βγεί το χρήμα και πολύ περισσότερο να γνωρίζεις μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι αντοχές σου και οι δυνατότητές σου, τότε μόνο θα μπορέσεις να παντρευτείς από τα 18 και να μην το μετανοιώσεις μετά.
Οι παππούδες μας από το 50 και πρίν που έζησαν δύσκολα χρόνια, εργαζόντουσαν όλοι πολύ πρίν τα 18 και λίγοι τελείωναν το σχολείο έτσι ήταν ώριμοι και παντρευόντουσαν από μικρές ηλικίες και έκαναν και πολλά παιδιά. Ο σημερινός 18άρης και γενικά η πλειοψηφία όσων έχουν γεννηθεί το 80 και το 90 δεν έχουν αυτή την ωριμότητα γιατί έχουν μεγαλώσει με υπερβολικές ανέσεις (και εγώ μαζίι). Και δεν θεωρώ ούτε από τα 19 ή 22 οτι υπάρχει περίπτωση να παντρευτείς και να τα καταφέρεις, απλά στα 22 είσαι λίγο περισσότερο ώριμος από τα 18. Για μένα αν ο άνδρας δεν έχει περάσει τα 29-30 και η γυναίκα τα 26-27 δεν έχουν ωριμάσει σοβαρά ειδικά για να κάνουν οικογένεια, αυτά τα λέω γιατί τώρα που είμαι στα 26 συζητάω κατά καιρούς διάφορα πράγματα με φίλους μου και βλέπω οτι στα οικογενειακά θέματα παραβλέπουν πολλά πράγματα που δεν τα λαμβάνουν υπόψη τους, βέβαια θα μου πείτε μπορεί να παίρνω ορισμένα παραδείγματα φίλων μου και να γενικεύω αδίκως, αλλά αυτή είναι η γνώμη μου.
Οι παππούδες μας από το 50 και πρίν που έζησαν δύσκολα χρόνια, εργαζόντουσαν όλοι πολύ πρίν τα 18 και λίγοι τελείωναν το σχολείο έτσι ήταν ώριμοι και παντρευόντουσαν από μικρές ηλικίες και έκαναν και πολλά παιδιά. Ο σημερινός 18άρης και γενικά η πλειοψηφία όσων έχουν γεννηθεί το 80 και το 90 δεν έχουν αυτή την ωριμότητα γιατί έχουν μεγαλώσει με υπερβολικές ανέσεις (και εγώ μαζίι). Και δεν θεωρώ ούτε από τα 19 ή 22 οτι υπάρχει περίπτωση να παντρευτείς και να τα καταφέρεις, απλά στα 22 είσαι λίγο περισσότερο ώριμος από τα 18. Για μένα αν ο άνδρας δεν έχει περάσει τα 29-30 και η γυναίκα τα 26-27 δεν έχουν ωριμάσει σοβαρά ειδικά για να κάνουν οικογένεια, αυτά τα λέω γιατί τώρα που είμαι στα 26 συζητάω κατά καιρούς διάφορα πράγματα με φίλους μου και βλέπω οτι στα οικογενειακά θέματα παραβλέπουν πολλά πράγματα που δεν τα λαμβάνουν υπόψη τους, βέβαια θα μου πείτε μπορεί να παίρνω ορισμένα παραδείγματα φίλων μου και να γενικεύω αδίκως, αλλά αυτή είναι η γνώμη μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Giorgos1987
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Giorgos1987 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 122 μηνύματα.
04-02-13
16:51
Εάν έστω ο ένας από τους 2 σπουδάζει, και part-time job να βρει δεν επαρκούν τα λεφτά για να βγάλετε το μήνα, νοίκι, λογαριασμοί, κοινόχρηστα, φαγητό, έξοδος. Πώς θα ζήσουν?
Είναι ρομαντικά να τα σκέφτεσαι θεωρητικά, αλλά στην πράξη χωλαίνουν.
Και αυτά που λές δεν είναι τίποτα, που να δείς έξοδα για την γέννα ενός παιδιού συνολικά εξετάσεις κτλ μετά εξετάσεις παιδιού καθώς και παιδικό σταθμό για το παιδί αν δεν καταφέρεις να βρείς δημόσιο νοσοκομείο και δημόσιο παιδικό σταθμό την έβαψες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.