musicrain1
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Φάνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 218 μηνύματα.
07-07-10
09:11
Aπολύτως λογικό να μην αρέσουν σε όλους τα ίδια πράγματα. Αλλά η στοχευμένη απαξίωση των μαθηματικών από την ίδια την κοινωνία, είναι λογική; Είναι λογικό, να έχουν σωστή άποψη και ιδέα για τα μαθηματικά, μαθητές των 15-18 χρόνων που δεν έχουν δει υπό μια πιο ώριμη και μη-μαθητική «σκοπιά» την επιστήμη των Μαθηματικών, Φυσικής,...κτλ; Τα μαθηματικά της μέσης εκπαίδευσης είναι μόνο το Α στην αντίστοιχη επιστήμη. Μήπως ως κοινωνία έχουμε να μάθει (ή μας έχουν μάθει) να προδικάζουμε τα πάντα, χωρίς πρώτα να κατέχουμε το σπορ; Μήπως απεχθανόμαστε ότι βάζει σε λειτουργία το μυαλό μέσω συνδυαστικής σκέψης και επιδιώκουμε μόνο την αναμασημένη τροφή, τον ελάχιστο κόπο, την αρπακόλλα εργασία,...κτλ;
Είναι όμως λογικό και το να ζητάμε από μαθητές των 15-18 χρόνων να δουν την bigger picture και να εκτιμήσουν έτσι τα μαθηματικά; Φυσικά και η απαξίωση οποιουδήποτε αντικειμένου από οποιονδήποτε είναι καταδικαστέα. Όμως, οι μαθητές αυτοί, με τα 12 χρόνια αριθμητικής/μαθηματικών που κουβαλάνε στην πλάτη τους, έχουν το δικαίωμα να διαμορφώσουν μία πρώτη άποψη για τα μαθηματικά, αρκεί να αντιλαμβάνονται ότι έχουν γνωρίσει μόνο ένα μικρό κομμάτι τους.
Και για την κουβέντα, ας πω ότι εγώ - προσωπικά και αναγνωρίζοντας ότι μπορεί να κάνω λάθος - δεν απεχθάνομαι την συνδυαστική σκέψη, αλλά:
1. Την συνεχή απειλή του λάθους που ποινικοποιείται απ' τους καθηγητές: ακριβώς λόγω της συνδιαστικής σκέψης που απαιτείται, τα μαθηματικά του σχολείου είναι ο παράδεισος των λαθών, τα οποία ψειρίζονται μέχρι αηδίας από καθηγητές και διορθωτές (δεν φταίνε τα μαθηματικά γι' αυτό εννοείται) και καταπνίγουν τη δημιουργική σκέψη των μαθητών, που φοβούνται να αρχίσουν μία άσκηση αν δεν την έχουν ξαναδεί/δεν ξέρουν τι να κάνουν.
2. Τη λέξη αξίωμα (παραξενιά μου - μου τη δίνει που δεν υπάρχει λόγος καλύτερος απ' το "έτσι συμφωνήσαμε να θεωρούμε" - βέβαια εκεί ίσως κρύβεται και ένας μέρος της γοητείας των μαθηματικών)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
musicrain1
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Φάνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 218 μηνύματα.
10-02-10
21:24
Θα συμφωνήσω με τον npb! Προτού κρίνουμε κάτι αρνητικά, ας σκεφθούμε τη στάση που κρατούμε εμείς έναντι αυτού. Το να λέει ένας μαθητής "δεν μου αρέσουν τα μαθηματικά" είναι αφελής διατύπωση, αν δεν τα διαβάζει.
Οι διατυπώσεις αυτού του τύπου, που θα μπορούσαν να ισχύσουν για οποιοδήποτε μάθημα, γίνονται συνήθως από άγνοια του αντικειμένου και ελλιπή κατανόηση της ουσίας του.
Αυτή η άγνοια μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες: στον μαθητη που δεν θέλει / βαριέται / αδιαφορεί να διαβάσει, στον εκπαιδευτικό που μπορεί να έχει ελλιπή μεταδοτικότητα ή στη δομή του σχολικού βιβλίου.
Δεν πιστεύω οτι η απάντηση βρίσκεται σε περίπλοκες έννοιες όπως η "μαθηματική σκέψη" κλπ. Σίγουρα υπάρχουν και διάνοιες αλλά οι άνθρωποι αυτοί είναι λίγοι. Οι υπόλοιποι (δηλαδή η πλειονότητα) μπορούν να ξεπεράσουν το πρόβλημα με διάβασμα.
Οι φοιτητές που ανέφερε ο npb που δεν ξέρουν ρίζες κλπ. ενώ σπουδάζουν σε θετικές σχολές είναι γιατί δεν διάβασαν οσο έπρεπε, όταν έπρεπε. Δεν υπάρχουν "μαγικές συνταγές" για την κατανοήση ενός μαθήματος, μόνο διάβασμα. Στο κάτω - κάτω, τα βιβλία είναι γραμμένα έχοντας λάβει υπ'όψιν το επίπεδο κατανόησης και αφομοίωσης γνώσεων των μαθητών μιας συγκεκριμένης κάθε φορά ηλικίας. Επομενως, εκφράσεις όπως "μαθηματικό μυαλό" κλπ δεν ισχουν εδώ.
Συμφωνώ απόλυτα! Το να λέει όμως "δεν μου αρέσουν τα μαθηματικά" ενώ τα διαβάζει είναι προσωπική επιλογή! Οπότε, η ερώτηση "γιατί" σε αυτήν την περίπτωση είναι σαν να ρωτάς κάποιον "γιατί δεν σου αρέσει η σοκολάτα": δεν έχει νόημα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
musicrain1
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Φάνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 218 μηνύματα.
10-02-10
20:14
musicrain1, η ταλάντωση που λες ότι βλέπεις στη φύση γνωρίζεις ότι είναι λύση μία διαφορικής εξίσωσης η οποία για να λυθεί χρειάζεται και μιγαδικούς (ακόμη και αν αυτή είναι μία α.α.τ. );
Δεν φταίνε τα μαθηματικά αν δεν σας αρέσουν, φταίτε εσείς που δεν κάνατε ποτέ τον κόπο να τα καταλάβετε.
Το ίδιο ισχύει και για κάθε άλλο μάθημα.
Σύμφωνοι, αλλά εδώ μου παρουσιάζεις τη χρησιμότητα των μαθηματικών ως εργαλείο της φυσικής. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί να μου αρέσουν τα μαθηματικά ως αυτόνομο αντικείμενο!
Όσον αφορά τον "κόπο", ξέρω ότι αφιέρωσα τουλάχιστον 2πλάσιο χρόνο στο μαθηματικά από τα υπόλοιπα μαθήματα - με κανένα απ' τα οποία δεν είχα πρόβλημα κατανόησης ή ενδιαφέροντος - με πενιχρά αποτελέσματα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
musicrain1
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Φάνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 218 μηνύματα.
10-02-10
17:51
Κατ' αρχάς δηλώνω και εγώ άσπονδος εχθρός των μαθηματικών. Ευτυχώς τώρα στο πανεπιστήμιο δεν θα τα ξαναβρώ μπροστά μου ποτέ (μα ποτέ) - τη δόση μου την πήρα με το παραπάνω στα δύο χρόνια της κατεύθυνσης (τεχνολογικής)! Το πρόβλημά μου λοιπόν με αυτό το μισητό αντικείμενο (δεν αναφέρομαι στην αριθμητική αλλά στα μαθηματικά κατεύθυνσης) είναι ότι δεν κατάφερα να το συνδέσω με την πραγματικότητα και συνεπώς το θεωρούσα - και το θεωρώ - εντελώς άχρηστο ΓΙΑ ΜΕΝΑ. Εξηγούμαι: τις εξισώσεις της φυσικής μπορείς να τις δεις σε δράση γύρω σου (τις ταλαντώσεις σε μια κούνια, το στερεό σε μια μπάλα που κυλάει) και κάθε άσκηση της μπορείς να την φανταστείς και να την ζωγραφίσεις. Τελικά, μαθαίνεις πως λειτουργεί ο κόσμος γύρω σου. Τις ασκήσεις του προγραμματισμού μπορείς να τις περάσεις στον υπολογιστεί και να τις "τρέξεις" - έχεις ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα. Τις ασκήσεις αρμονίας (στη μουσική) μπορείς να τις παίξεις στο πιάνο ή να τις τραγουδήσεις. Με λίγα όλα τα άλλα μαθήματα περιγράφουν ή καταλήγουν σε κάτι είτε χειροπιαστό είτε εύληπτο: λύνοντας μία άσκηση φυσικής θα βρείς τι θα γίνει αν συγκρουστούν δύο κουτιά, και αν πάρεις δύο κουτιά και τα βάλεις να συγκρουστούν θα δεις αυτό που περιέγραψες στο χαρτί στην πράξη. Παραγωγίζοντας μια εξίσωση τι καταφέρνεις;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.