Σχολή που σου αρέσει ή σχολή που θα βγάζεις λεφτά;

[Mariap.]

Γειά σας! Κάθε χρόνο, έτσι και φέτος υπάρχουν υποψήφιοι πανελλαδικών οι οποίοι έχουν ένα μεγάλο δίλημμα. Η σχολή που σου αρέσει πολύ λοιπόν ή μια σχόλη που (πιθανόν γιατί τίποτα δεν είναι σίγουρο) θα σου βγάλει περισσότερα λεφτά;

 

[Scarlett]

Γειά σας! Κάθε χρόνο, έτσι και φέτος υπάρχουν υποψήφιοι πανελλαδικών οι οποίοι έχουν ένα μεγάλο δίλημμα. Η σχολή που σου αρέσει πολύ λοιπόν ή μια σχόλη που (πιθανόν γιατί τίποτα δεν είναι σίγουρο) θα σου βγάλει περισσότερα λεφτά;

Χμμ
Εγώ θα έλεγα σχολή/Ες που σου αρέσει/ουν ώστε να έχεις κίνητρο για διάβασμα αλλά είναι και υποκειμενικό γιατί γενικά επικρατεί η λογική πάω για το καλύτερο και μετά θα βρω σε τι σχολή θα περάσω. Προσωπικά δεν με βολεύει αυτός ο τρόπος σκέψης έχω 5 σχολές στο μυαλό μου έχω δει τα προγράμματα σπουδών τους και μου αρέσουν τώρα για λεφτά και αποκατάσταση τίποτα δεν είναι σίγουρο όπως λες!

 

[Mariap.]

Χμμ
Εγώ θα έλεγα σχολή/Ες που σου αρέσει/ουν ώστε να έχεις κίνητρο για διάβασμα αλλά είναι και υποκειμενικό γιατί γενικά επικρατεί η λογική πάω για το καλύτερο και μετά θα βρω σε τι σχολή θα περάσω. Προσωπικά δεν με βολεύει αυτός ο τρόπος σκέψης έχω 5 σχολές στο μυαλό μου έχω δει τα προγράμματα σπουδών τους και μου αρέσουν τώρα για λεφτά και αποκατάσταση τίποτα δεν είναι σίγουρο όπως λες!

Συμφωνώ εξάλλου αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος να μην σου αρέσει καθόλου και η θα δυσκολεύτεις απειρα ή δεν θα τι βγάλεις καθόλου. Και γω προτιμώ να ακολουθώ το ένστικτο και την καρδιά πάρα την πιθανότητα ότι ΜΆΛΛΟΝ ΜΠΟΡΕΊ...

 

[penelopenick]

Γειά σας! Κάθε χρόνο, έτσι και φέτος υπάρχουν υποψήφιοι πανελλαδικών οι οποίοι έχουν ένα μεγάλο δίλημμα. Η σχολή που σου αρέσει πολύ λοιπόν ή μια σχόλη που (πιθανόν γιατί τίποτα δεν είναι σίγουρο) θα σου βγάλει περισσότερα λεφτά;

Ξεκαθαρα που σου αρεσει. Τιποτα δε ειναι σιγουρο και οχι μονο στην Ελλαδα αλλα παγκοσμιως

 

[labs]

να σπουδασεις αυτο που θα σε κανει να βρεις θεση στο επαγγελμα που θες. αν εισαι καλος λεφτα υπαρχουν σε ολους τους κλαδους αλλα οχι φυσικα ελλαδα, ειναι λιγο οτι να ναι τα πραγματα

 

[Samael]

Γειά σας! Κάθε χρόνο, έτσι και φέτος υπάρχουν υποψήφιοι πανελλαδικών οι οποίοι έχουν ένα μεγάλο δίλημμα. Η σχολή που σου αρέσει πολύ λοιπόν ή μια σχόλη που (πιθανόν γιατί τίποτα δεν είναι σίγουρο) θα σου βγάλει περισσότερα λεφτά;

Λάθος τρόπος σκέψης.
Μια σχολή που και σου αρέσει και θα βγάλεις λεφτά είναι η σωστή απάντηση.
Μην ακούς τα ρομαντικά του στυλ να σου αρέσει μόνο. Διότι θα σκιστείς απο ενδιαφέρον, και εν τέλει θα ανακαλύψεις οτι δεν θα παίρνεις τίποτα(άνεργος) ή ελάχιστα. Και εννοείται πως θα αγανακτήσεις διότι δεν θα αναγνωρίζεται ο κόπος σου, οπότε θα καταλήξεις να απεχθάνεσαι και το αντικείμενο.

Από την άλλη μια σχολή που θα σου εξασφαλίσει επαγγελματική αποκατάσταση αλλά θα την μισείς ή δεν θα σε εξιτάρει και τόσο επίσης δεν έχει αξία. Διότι θα προσπαθείς πάντα να κάνεις το ελάχιστο δυνατό και έτσι ποτέ δεν θα αναδειχθείς για τα ταλέντα σου. Θα είσαι πάντα...μέτρια. Το οποίο είναι κακό, κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να στοχεύει στο να ξεχωρίζει στην δουλειά του για τις ικανότητες του, ειδάλλως οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε να την κάνει, και έτσι το job security είναι χαμηλό.

Οπότε βρες κάτι που έχει διεξόδους αλλά και που σου αρέσει. Εάν δεν σου αρέσει τίποτα, ψάξε καλύτερα τις σχολές για να δεις εαν υπάρχουν συγκεκριμένες διεξόδοι που θα σου άρεσαν από μια σχολή. Υπενθυμίζω ότι οι σχολές είναι απλά ένα δεύτερο σχολείο. Σου δίνουν σφαιρικές γνώσεις γύρω από ένα επιστημονικό πεδίο. Το τι θα κάνεις μετά και πως θα εξελιχθείς είναι δική σου ευθύνη. Και θεωρητικά αρκετές σχολές έχουν όριο τον ουρανό στο που μπορούν να σε φτάσουν, όντας ως αφετηρία οι ίδιες. Επέλεξε λοιπόν κάτι θα που θα σε εκθέσει σε πολλά και διαφορετικά αντικείμενα εαν γίνεται. Μην κοιτάς μόνο την σχολή αλλά και που μπορεί να σε κατευθύνει έμμεσα στο μέλλον.

 

[Guest 881237]

Λάθος τρόπος σκέψης.
Μια σχολή που και σου αρέσει και θα βγάλεις λεφτά είναι η σωστή απάντηση.
Μην ακούς τα ρομαντικά του στυλ να σου αρέσει μόνο. Διότι θα σκιστείς απο ενδιαφέρον, και εν τέλει θα ανακαλύψεις οτι δεν θα παίρνεις τίποτα(άνεργος) ή ελάχιστα. Και εννοείται πως θα αγανακτήσεις διότι δεν θα αναγνωρίζεται ο κόπος σου, οπότε θα καταλήξεις να απεχθάνεσαι και το αντικείμενο.

Από την άλλη μια σχολή που θα σου εξασφαλίσει επαγγελματική αποκατάσταση αλλά θα την μισείς ή δεν θα σε εξιτάρει και τόσο επίσης δεν έχει αξία. Διότι θα προσπαθείς πάντα να κάνεις το ελάχιστο δυνατό και έτσι ποτέ δεν θα αναδειχθείς για τα ταλέντα σου. Θα είσαι πάντα...μέτρια. Το οποίο είναι κακό, κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να στοχεύει στο να ξεχωρίζει στην δουλειά του για τις ικανότητες του, ειδάλλως οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε να την κάνει, και έτσι το job security είναι χαμηλό.

Οπότε βρες κάτι που έχει διεξόδους αλλά και που σου αρέσει. Εάν δεν σου αρέσει τίποτα, ψάξε καλύτερα τις σχολές για να δεις εαν υπάρχουν συγκεκριμένες διεξόδοι που θα σου άρεσαν από μια σχολή. Υπενθυμίζω ότι οι σχολές είναι απλά ένα δεύτερο σχολείο. Σου δίνουν σφαιρικές γνώσεις γύρω από ένα επιστημονικό πεδίο. Το τι θα κάνεις μετά και πως θα εξελιχθείς είναι δική σου ευθύνη. Και θεωρητικά αρκετές σχολές έχουν όριο τον ουρανό στο που μπορούν να σε φτάσουν, όντας ως αφετηρία οι ίδιες. Επέλεξε λοιπόν κάτι θα που θα σε εκθέσει σε πολλά και διαφορετικά αντικείμενα εαν γίνεται. Μην κοιτάς μόνο την σχολή αλλά και που μπορεί να σε κατευθύνει έμμεσα στο μέλλον.

Αυτό ισχύει ωστόσο για άτομα που είναι διαλλακτικα. Δηλαδή τους αρέσουν κάποιοι κλάδοι , θα μπορούσαν να φανταστούν τον εαυτό τους σε διάφορα επαγγέλματα, οπότε από αυτά επιλέγουν εκείνο που έχει τις καλύτερες επαγγελματικες προοπτικές.
Υπάρχουν όμως και άτομα που έχουν εστιάσει μόνο σε ένα επαγγελμα και δεν βρίσκουν ενδιαφέρον σε κάτι άλλο. Δεν μπορούν να φανταστούν τον εαυτό τους αλλού .Κάποιοι από αυτούς είναι τυχεροί γιατί τυχαίνει "η εργασία των ονείρων τους" να μπορεί να τους εξασφαλίσει και τα προς το ζην, ενώ άλλοι όχι. Άρα όσοι ανήκουν στην δεύτερη κατηγορία είναι καταδικασμένοι να ασχοληθούν με κάτι που δεν τους αρέσει, γιατί πολύ απλά δεν βρίσκουν τίποτα άλλο ενδιαφέρον εκτός απο αυτό το ένα πράγμα, εκτός κι αν ρισκάρουν να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους.

 

[Mariap.]

Αυτό ισχύει ωστόσο για άτομα που είναι διαλλακτικα. Δηλαδή τους αρέσουν κάποιοι κλάδοι , θα μπορούσαν να φανταστούν τον εαυτό τους σε διάφορα επαγγέλματα, οπότε από αυτά επιλέγουν εκείνο που έχει τις καλύτερες επαγγελματικες προοπτικές.
Υπάρχουν όμως και άτομα που έχουν εστιάσει μόνο σε ένα επαγγελμα και δεν βρίσκουν ενδιαφέρον σε κάτι άλλο. Δεν μπορούν να φανταστούν τον εαυτό τους αλλού .Κάποιοι από αυτούς είναι τυχεροί γιατί τυχαίνει "η εργασία των ονείρων τους" να μπορεί να τους εξασφαλίσει και τα προς το ζην, ενώ άλλοι όχι. Άρα όσοι ανήκουν στην δεύτερη κατηγορία είναι καταδικασμένοι να ασχοληθούν με κάτι που δεν τους αρέσει, γιατί πολύ απλά δεν βρίσκουν τίποτα άλλο ενδιαφέρον εκτός απο αυτό το ένα πράγμα, εκτός κι αν ρισκάρουν να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους.

Συμφωνώ απολύτως και προσωπικά πιστεύω ότι αξίζει να ρισκάρει κάνεις γιαυτό που θέλει!

 

[Guest 881237]

Συμφωνώ απολύτως και προσωπικά πιστεύω ότι αξίζει να ρισκάρει κάνεις γιαυτό που θέλει!

Αναλόγως... Κάποιοι που έχουν την υποστήριξη των γονιών τους ναι μπορούν... Οι υπόλοιποι είναι αναγκασμένοι να το αφήσουν στην άκρη μέχρι να βιοποριστουν και μετά ίσως σαν χόμπι να κάνουν αυτό που θέλουν .

 

[Samael]

Αυτό ισχύει ωστόσο για άτομα που είναι διαλλακτικα. Δηλαδή τους αρέσουν κάποιοι κλάδοι , θα μπορούσαν να φανταστούν τον εαυτό τους σε διάφορα επαγγέλματα, οπότε από αυτά επιλέγουν εκείνο που έχει τις καλύτερες επαγγελματικες προοπτικές.
Υπάρχουν όμως και άτομα που έχουν εστιάσει μόνο σε ένα επαγγελμα και δεν βρίσκουν ενδιαφέρον σε κάτι άλλο. Δεν μπορούν να φανταστούν τον εαυτό τους αλλού .Κάποιοι από αυτούς είναι τυχεροί γιατί τυχαίνει "η εργασία των ονείρων τους" να μπορεί να τους εξασφαλίσει και τα προς το ζην, ενώ άλλοι όχι. Άρα όσοι ανήκουν στην δεύτερη κατηγορία είναι καταδικασμένοι να ασχοληθούν με κάτι που δεν τους αρέσει, γιατί πολύ απλά δεν βρίσκουν τίποτα άλλο ενδιαφέρον εκτός απο αυτό το ένα πράγμα, εκτός κι αν ρισκάρουν να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους.

Σπάνια ένα άτομο κάνει για ένα πράγμα. Είναι ο γνωστός vicious κύκλος που ξεκινάει απο το σχολείο.
Π.χ. ο Γιαννάκης γράφει 20 λογοτεχνία οπότε πιστεύει οτι θα γίνει καλός συγγραφέας. Οπότε διαβάζει περισσότερο σχετικά θέματα με την λογοτεχνία, και παραμελεί άλλα μαθήματα τύπου βιολογία ή χημεία. Εν τέλει λόγω του έξτρα effort ο Γιαννάκης γίνεται ακόμα καλύτερος στην λογοτεχνία, και ακόμα χειρότερος στην βιολογία ή την χημεία εφόσον αποφασίζει να τα παραμελήσει, θεωρώντας οτι δεν είναι ταλαντούχος σε αυτά τα δύο και επομένως δεν αξίζει να επενδύσει χρόνο.

Ωστόσο αυτό δουλεύει και αντίστροφα : π.χ. ο Γιαννάκης γράφει για τον οποιοδήποτε λόγο 20 στην βιολογία ή την χημεία στο πρώτο του διαγώνισμα, και για αυτό τον λόγο παραμελεί την λογοτεχνία με αποτέλεσμα να τα πηγαίνει χειρότερα στο μέλλον σε αυτή και να θεωρεί οτι οι φόβοι του επιβεβαιώνονται : πιθανότατα όντως δεν κάνω για να γίνω συγγραφέας, οπότε ποιο το νόημα να προσπαθήσω και να ασχοληθώ παραπάνω ;

Καταλαβαίνουμε οτιδήποτε στο οποίο είμαστε καλοί, και είμαστε καλοί σε οτιδήποτε καταλαβαίνουμε καλά, είναι κύκλος.

Γενικά στα 17 κανείς δεν έχει εμπειρία για να ξέρει τι θα του αρέσει και τι όχι. Τα σχολικά μαθήματα αντιπροσωπεύουν μόνο ένα πολύ μικρό μέρος του επαγγελματικού κόσμου. Είναι σαν το γνωστό "Σπουδάζεις πολυτεχνείο ε ; Πρέπει να είσαι καλός στα μαθηματικά και την φυσική". Που είναι γελοίο εαν το καλοσκεφτεί κανείς. Αυτά είναι βασικά μαθήματα, κανείς δεν πρόκειται να βιοποριστεί απο αυτά ως μηχανικός ούτε είναι αρκετή η γνώση τους για να βγεις στο επάγγελμα. Είναι προϋποθέσεις και μόνο,δηλαδή αναγκαία αλλά όχι ικανά εφόδια για να γίνει κάποιος καλός μηχανικός. Παράδειγμα αυτό, η ουσία είναι πως :

Το σχολείο προσπαθεί να δώσει σφαιρικές γνώσεις γύρω απο τις βασικές θετικές και κλασσικές επιστήμες, και εν μέρει αυτό είναι σωστό, αλλά είναι και λάθος διότι ένα σχετικά μικρό ποσοστό βιοπορίζεται απο έρευνα στις βασικές επιστήμες. Και επίσης είναι κακό διότι εαν το παιδί έχει μάθει απο μικρό να ασχολείται με τις βασικές επιστήμες αλλά δεν έχει δει ποτέ πως αυτές εφαρμόζονται σε άλλες επιστήμες και επαγγέλματα, έχει την εσφαλμένη πεποίθηση οτι δεν θα ήταν καλό σε αυτά τα επαγγέλματα. Hence καταλήγει να μην ψάχνεται με άλλα career paths και να μένει στα πιο οικεία πράγματα. Και το να μην ψάχνεσαι ειδικά όταν είσαι νέος είναι ότι χειρότερο μπορεί να κάνει κανείς.

Οπότε imo αξίζει να ρισκάρεις για αυτό που σου αρέσει αρκεί να είσαι συνειδητοποιημένος και έξυπνος. Να ξέρεις που θα μπορούσες να δουλέψεις αύριο μεθαύριο, ποιες εταιρίες, ποιοι άνθρωποι και γιατί θα χρειαζόντουσαν κάποιον με τις ικανότητες που θα έχεις αποκτήσει. Εαν απλά κάνεις μια επιλογή γιατί σου αρέσει και πεις fingers crossed να βρω δουλειά...εε chances είναι οτι δεν θα βρεις τίποτα, ειδικά στην Ελλάδα. Κανείς δεν θα σε πληρώνει επειδή σου αρέσει κάτι. Οπότε πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία κάνω αυτό στο οποίο είμαι και καλός γιατί μου αρέσει, και ταυτόχρονα είναι χρήσιμο σε εσένα για αυτόν τον λόγο οπότε έχει νόημα να με πληρώσεις για να σου παρέχω τις υπηρεσίες, τις γνώσεις και την εμπειρία μου.

 

[Guest 881237]

Σπάνια ένα άτομο κάνει για ένα πράγμα. Είναι ο γνωστός vicious κύκλος που ξεκινάει απο το σχολείο.
Π.χ. ο Γιαννάκης γράφει 20 λογοτεχνία οπότε πιστεύει οτι θα γίνει καλός συγγραφέας. Οπότε διαβάζει περισσότερο σχετικά θέματα με την λογοτεχνία, και παραμελεί άλλα μαθήματα τύπου βιολογία ή χημεία. Εν τέλει λόγω του έξτρα effort ο Γιαννάκης γίνεται ακόμα καλύτερος στην λογοτεχνία, και ακόμα χειρότερος στην βιολογία ή την χημεία εφόσον αποφασίζει να τα παραμελήσει, θεωρώντας οτι δεν είναι ταλαντούχος σε αυτά τα δύο και επομένως δεν αξίζει να επενδύσει χρόνο.

Ωστόσο αυτό δουλεύει και αντίστροφα : π.χ. ο Γιαννάκης γράφει για τον οποιοδήποτε λόγο 20 στην βιολογία ή την χημεία στο πρώτο του διαγώνισμα, και για αυτό τον λόγο παραμελεί την λογοτεχνία με αποτέλεσμα να τα πηγαίνει χειρότερα στο μέλλον σε αυτή και να θεωρεί οτι οι φόβοι του επιβεβαιώνονται : πιθανότατα όντως δεν κάνω για να γίνω συγγραφέας, οπότε ποιο το νόημα να προσπαθήσω και να ασχοληθώ παραπάνω ;

Καταλαβαίνουμε οτιδήποτε στο οποίο είμαστε καλοί, και είμαστε καλοί σε οτιδήποτε καταλαβαίνουμε καλά, είναι κύκλος.

Γενικά στα 17 κανείς δεν έχει εμπειρία για να ξέρει τι θα του αρέσει και τι όχι. Τα σχολικά μαθήματα αντιπροσωπεύουν μόνο ένα πολύ μικρό μέρος του επαγγελματικού κόσμου. Είναι σαν το γνωστό "Σπουδάζεις πολυτεχνείο ε ; Πρέπει να είσαι καλός στα μαθηματικά και την φυσική". Που είναι γελοίο εαν το καλοσκεφτεί κανείς. Αυτά είναι βασικά μαθήματα, κανείς δεν πρόκειται να βιοποριστεί απο αυτά ως μηχανικός ούτε είναι αρκετή η γνώση τους για να βγεις στο επάγγελμα. Είναι προϋποθέσεις και μόνο,δηλαδή αναγκαία αλλά όχι ικανά εφόδια για να γίνει κάποιος καλός μηχανικός. Παράδειγμα αυτό, η ουσία είναι πως :

Το σχολείο προσπαθεί να δώσει σφαιρικές γνώσεις γύρω απο τις βασικές θετικές και κλασσικές επιστήμες, και εν μέρει αυτό είναι σωστό, αλλά είναι και λάθος διότι ένα σχετικά μικρό ποσοστό βιοπορίζεται απο έρευνα στις βασικές επιστήμες. Και επίσης είναι κακό διότι εαν το παιδί έχει μάθει απο μικρό να ασχολείται με τις βασικές επιστήμες αλλά δεν έχει δει ποτέ πως αυτές εφαρμόζονται σε άλλες επιστήμες και επαγγέλματα, έχει την εσφαλμένη πεποίθηση οτι δεν θα ήταν καλό σε αυτά τα επαγγέλματα. Hence καταλήγει να μην ψάχνεται με άλλα career paths και να μένει στα πιο οικεία πράγματα. Και το να μην ψάχνεσαι ειδικά όταν είσαι νέος είναι ότι χειρότερο μπορεί να κάνει κανείς.

Οπότε imo αξίζει να ρισκάρεις για αυτό που σου αρέσει αρκεί να είσαι συνειδητοποιημένος και έξυπνος. Να ξέρεις που θα μπορούσες να δουλέψεις αύριο μεθαύριο, ποιες εταιρίες, ποιοι άνθρωποι και γιατί θα χρειαζόντουσαν κάποιον με τις ικανότητες που θα έχεις αποκτήσει. Εαν απλά κάνεις μια επιλογή γιατί σου αρέσει και πεις fingers crossed να βρω δουλειά...εε chances είναι οτι δεν θα βρεις τίποτα, ειδικά στην Ελλάδα. Κανείς δεν θα σε πληρώνει επειδή σου αρέσει κάτι. Οπότε πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία κάνω αυτό στο οποίο είμαι και καλός γιατί μου αρέσει, και ταυτόχρονα είναι χρήσιμο σε εσένα για αυτόν τον λόγο οπότε έχει νόημα να με πληρώσεις για να σου παρέχω τις υπηρεσίες, τις γνώσεις και την εμπειρία μου.

Δεν λέω ότι δεν μπορούν να κάνουν αλλά πράγματα αλλά ότι δεν θέλουν !!!!
Πόσα παιδιά έχουν περάσει σε καλές σχολές αλλά ξανά δίνουν ή πάνε έξω γιατί θέλουν κάτι συγκεκριμένο;

 

[Samael]

Δεν λέω ότι δεν μπορούν να κάνουν αλλά πράγματα αλλά ότι δεν θέλουν !!!!
Πόσα παιδιά έχουν περάσει σε καλές σχολές αλλά ξανά δίνουν ή πάνε έξω γιατί θέλουν κάτι συγκεκριμένο;

Όλα είναι αποδεκτά αρκεί το κάθε άτομο να έχει βασική αντίληψη των πραγμάτων και να ξέρει στοιχειωδώς τι επιλογές κάνει και γιατί, και πως μπορούν αυτές να το βοηθήσουν να εξελιχθεί στο μέλλον. Εαν ας πούμε το όνειρο κάποιου είναι να γίνει αστροφυσικός και να δουλέψει στην Ελλάδα, τότε ξεκάθαρα το άτομο αυτό δεν έχει αντίληψη των πραγμάτων. Εαν σκοπεύει να φύγει στο εξωτερικό τότε έχει ένα σχετικά σοβαρό πλάνο.

Όπως είχα αναφέρει, υπάρχουν δύο προϋποθέσεις για να πετύχεις.
1) Να είσαι δουλευταράς και 2) να υπάρχουν οι κατάλληλες ευκαιρίες/άνθρωποι που θα το αναγνωρίσουν και θα σου προσφέρουν μια ευκαιρία/δουλειά.

Όσο δουλευταράς και εαν είσαι, εαν δεν υπάρχουν οι ευκαιρίες δεν πρόκειται ποτέ να δεις άσπρη μέρα. Και όσες ευκαιρίες και να υπάρχουν εαν δεν είσαι δουλευταράς και δεν είσαι πολύ καλός σε αυτό που κάνεις, πάλι δεν πρόκειται να δεις άσπρη μέρα. Χρειάζονται και τα δύο.

 

[Dimitris9]

Σχολή που δε Σαρέσει για τα λεφτά, για να τα δίνεις σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους

Ελλάδα 2022

 

[Guest 881237]

Σχολή που δε Σαρέσει για τα λεφτά, για να τα δίνεις σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους

Ελλάδα 2022

Δεν νομίζω οτι ειπώθηκε κάτι ανάλογο στο thread. Εκτός κι αν εννοείς γενικά.

 

[methexys]

Λάθος τρόπος σκέψης.
Μια σχολή που και σου αρέσει και θα βγάλεις λεφτά είναι η σωστή απάντηση.
Μην ακούς τα ρομαντικά του στυλ να σου αρέσει μόνο. Διότι θα σκιστείς απο ενδιαφέρον, και εν τέλει θα ανακαλύψεις οτι δεν θα παίρνεις τίποτα(άνεργος) ή ελάχιστα. Και εννοείται πως θα αγανακτήσεις διότι δεν θα αναγνωρίζεται ο κόπος σου, οπότε θα καταλήξεις να απεχθάνεσαι και το αντικείμενο.

Από την άλλη μια σχολή που θα σου εξασφαλίσει επαγγελματική αποκατάσταση αλλά θα την μισείς ή δεν θα σε εξιτάρει και τόσο επίσης δεν έχει αξία. Διότι θα προσπαθείς πάντα να κάνεις το ελάχιστο δυνατό και έτσι ποτέ δεν θα αναδειχθείς για τα ταλέντα σου. Θα είσαι πάντα...μέτρια. Το οποίο είναι κακό, κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να στοχεύει στο να ξεχωρίζει στην δουλειά του για τις ικανότητες του, ειδάλλως οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε να την κάνει, και έτσι το job security είναι χαμηλό.

Οπότε βρες κάτι που έχει διεξόδους αλλά και που σου αρέσει. Εάν δεν σου αρέσει τίποτα, ψάξε καλύτερα τις σχολές για να δεις εαν υπάρχουν συγκεκριμένες διεξόδοι που θα σου άρεσαν από μια σχολή. Υπενθυμίζω ότι οι σχολές είναι απλά ένα δεύτερο σχολείο. Σου δίνουν σφαιρικές γνώσεις γύρω από ένα επιστημονικό πεδίο. Το τι θα κάνεις μετά και πως θα εξελιχθείς είναι δική σου ευθύνη. Και θεωρητικά αρκετές σχολές έχουν όριο τον ουρανό στο που μπορούν να σε φτάσουν, όντας ως αφετηρία οι ίδιες. Επέλεξε λοιπόν κάτι θα που θα σε εκθέσει σε πολλά και διαφορετικά αντικείμενα εαν γίνεται. Μην κοιτάς μόνο την σχολή αλλά και που μπορεί να σε κατευθύνει έμμεσα στο μέλλον.

Ξεκάθαρα. Καλό το να είσαι ρομαντικός, αλλά όταν έχεις αφιερώσει χρόνο και κόπο για να σπουδάσεις κάτι και όταν έχεις κάνει θυσίες για αυτό και μετά βλέπεις ότι οι απολαβές σου είναι λίγες σε σχέση με την προσπάθεια που έχεις καταβάλει τόσα χρόνια και χρειάζεται να καταβάλεις για να κάνεις το συγκεκριμένο επάγγελμα, η απογοήτευση είναι ακόμα μεγαλύτερη. Χρειάζεται μια ενδιάμεση λύση, δηλαδή ναι μεν να σπουδάζεις κάτι που να σου αρέσει αλλά να ξέρεις ότι θα μπορείς να ζεις αξιοπρεπώς μετά, αν και αυτό είναι σχετικό στην Ελλάδα του σήμερα. Εκτός και αν κάποιος θέλει να το πάει ακαδημαικά και να κάνει έρευνα μια ζωή, αλλά αυτό δεν μπορεί να το ξέρει κάποιος από τα 18 του.

 

[Samael]

Ξεκάθαρα. Καλό το να είσαι ρομαντικός, αλλά όταν έχεις αφιερώσει χρόνο και κόπο για να σπουδάσεις κάτι και όταν έχεις κάνει θυσίες για αυτό και μετά βλέπεις ότι οι απολαβές σου είναι λίγες σε σχέση με την προσπάθεια που έχεις καταβάλει τόσα χρόνια και χρειάζεται να καταβάλεις για να κάνεις το συγκεκριμένο επάγγελμα, η απογοήτευση είναι ακόμα μεγαλύτερη. Χρειάζεται μια ενδιάμεση λύση, δηλαδή ναι μεν να σπουδάζεις κάτι που να σου αρέσει αλλά να ξέρεις ότι θα μπορείς να ζεις αξιοπρεπώς μετά, αν και αυτό είναι σχετικό στην Ελλάδα του σήμερα. Εκτός και αν κάποιος θέλει να το πάει ακαδημαικά και να κάνει έρευνα μια ζωή, αλλά αυτό δεν μπορεί να το ξέρει κάποιος από τα 18 του.

Ακριβώς, ακόμα και έρευνα να καταλήξει κάποιος να θέλει να κάνει, τα πράγματα πιθανότατα δεν είναι ακριβώς όπως τα φαντάζεται. Λιώνεις για να πάρεις το διδακτορικό σου 4-5 χρόνια, πρέπει να πηγαίνεις σε συνέδρια, να κάνεις δημοσιεύσεις που θα πληρώνεις εσύ, να κυνηγάς χρηματοδότηση για το έργο σου,να ανέχεσαι τους λοιπούς συναδέλφους, που ας μην σχολιάσουμε για το τι εστί ακαδημαική νοοτροπία στην Ελλάδα... Χώρια που η έρευνα δεν είναι όπως διαβάζει κανείς στο σχολείο ή όπως περνάει μαθήματα στην σχολή. Δεν είναι για όλους, είναι κυριολεκτικά για ένα ελάχιστο ποσοστό φοιτητών που θα γίνεται drive κυρίως απο την επιθυμία να γίνει expert σε κάτι που όχι απλώς γουστάρει, αλλά λατρεύει. Σίγουρα στα 18 δεν είναι καθόλου καλή ιδέα κάποιος να ποντάρει στο οτι θέλει να κάνει έρευνα.

Σε κάθε περίπτωση οι απολαβές είναι σημαντικές. Δεν εκμηδενίζουν την προσωπικότητα του καθενός και οτι έχει ενδιαφέροντα και όνειρα, αλλά πρέπει να υπάρχει αυτό που λέμε ταύτιση συμφερόντων της αγοράς και των δικών μας. Έαν εργάζεσαι και δεν αμοίβεσαι καλά, ως εκ τούτου σου λείπουν βασικά πράγματα και ανέσεις, αναπόφευκτα πέφτει η παραγωγικότητα τόσο στην δουλειά όσο και στην ζωή σου.

 

[giannhs2001]

Υπάρχει σχολή που βγάζει λεφτά στην Ελλάδα στις μέρες μας;

 

[Johnny15]

Που θα βγαζω λεφτα φυσικά.

 

[Samael]

Υπάρχει σχολή που βγάζει λεφτά στην Ελλάδα στις μέρες μας;

Βεβαίως και υπάρχουν.
Δεν μπορώ να μιλήσω για άλλες σχολές καθώς δεν τις ξέρω, αλλά ποντάρω οτι εαν κάποιου του κόβει και πάει με πλάνο και εξειδικευτεί σε κάτι απο σχολές όπως χημικά,φυσικά, φαρμακευτικές με κατάλληλα μεταπτυχιακά και προσωπικό ψάξιμο κτλπ. μπορεί να κάνει παπάδες.

Στην δική μου συγκεκριμένα που γνωρίζω τα πράγματα καλύτερα, σπάνια ακούω για άτομο που έχει ικανότητες και δεν του έχουν παρουσιαστεί ευκαιρίες,και μάλιστα αρκετές. Το τονίζω να έχει ικανότητες και να έχει ασχοληθεί με την σχολή, διότι εαν μιλάμε για έναν τουρίστα που απλά τον έπιασε ο πόνος στο τελευταίο έτος να βρει μια δουλειά για να έχει να φάει αύριο μεθαύριο, τότε ναι δυστυχώς για αυτόν δεν υπάρχουν ευκαιρίες και πιθανότατα δεν θα δουλέψει στο αντικείμενο του.

Κατά τα άλλα δεν είναι απόλυτα αληθής η μιζέρια που συχνά παρουσιάζεται οτι δεν υπάρχουν δουλειές. Ίσα ίσα, υπάρχουν ευκαιρίες και μάλιστα η ζήτηση είναι πολύ υψηλότερη απο την προσφορά, και για αυτό είναι και σχετικά καλοπληρωμένες δουλειές,γιατί τις κάνουν λίγοι. Γιατί χρειάζονται συγκεκριμένη εκπαίδευση. Εαν ο άλλος διάβαζε βιβλία ψυχολογίας τα 2/3 του χρόνου του στην σχολή(λέω για τεχνολογικές σχολές) και πέρναγε κουτσά στραβά κάθε μάθημα με 5, και τα επιλογής του ήταν τα πιο εύκολα απλά για να ξεμπερδεύει...τι ευκαιρίες να υπάρξουν για αυτό το άτομο(και ναι υπάρχουν αρκετοί που είναι έτσι) ;

Αλλά για να τις πάρεις αυτές τις δουλειές πρέπει να δικτυωθείς. Δεν λέω να έχεις βύσμα προσοχή. Λέω να δικτυωθείς, κάτι που μπορούν να το κάνουν όλοι, είτε έχουν συγγενή στο επάγγελμα, είτε δεν έχουν καμία επαφή με το εκάστοτε επάγγελμα. Προφανώς αυτές οι θέσεις δεν βγαίνουν ως αγγελίες στην χρυσή ευκαιρία . Αλλά αποκλείεται να είσαι καλός, να δικτυωθείς και να μην σε προσεγγίσει κάποιος.

 

[Dimitris9]

Δεν νομίζω οτι ειπώθηκε κάτι ανάλογο στο thread. Εκτός κι αν εννοείς γενικά.

Οχι, δεν ειπα οτι ειπώθηκε … γενικό ηταν το σχόλιο μου