Μπορεί κανείς να με συμβουλεύσει για αυτήν την περίπτωση;

[νΧρηστος]

Γεια σε ολους.

Ειχα γραψει και στο παρελθον οτι ειμα στο τμημα δασολογιας και φυσικου περιβαλλοντος.Σκεφτομουν μιας και ειμαι στο τελευταιο ετος να εδινα κατατακτηριες για καποια αλλη σχολη η οποια να εχει επαγγελματικη αποκατασταση.
Αν και φοιτω ηδη 5 χρονια δεν εχω ζησει και πολυ τη φοιτητικη ζωη.Οι γονεις μου εχουν μια ανετα οικονομικη κατασταση σχετικα,αλλα μιας και περασα θεσσαλονικη μενω στο πατρικο σπιτι.
Ειμαι 23(ειχα γραψει και σε προηγουμενο ποστ)Αν και η σχολη μου ειναι η μονη που με ενδιεφερε οταν συμπληρωνα μηχανογραφικο,βλεπω ιδιαιτερα προς το τελος οτι δεν ειμαι παθιασμενος με αυτη.Θα μου πειτε ποιος ειναι.Υπαρχουν ορισμενα θεματα που μου αρεσουν αλλα ενας μεγαλος ογκος των μαθηματων δεν με ενδιαφερουν αν και τα παιρνω.Δεν ειναι και πολυ δυσκολο να τα περασεις.Ωστοσο αυτο που με προβληματιζει ειναι οτι δεν εμαθα και πολλα απο τη σχολη αυτη.
Παντα μου αρεσαν περισσοτερο τα θεωρητικα μαθηματα και η μου αρεσει ο κινηματογραφος και η μουσικη αλλα ξερω οτι δεν μπορω να ακολουθησω κατι σχετικο.
Ειμαι συνηθως σχολη-σπιτι,σπιτι-σχολη.Στα πρωινα δεν πηγαινω αλλα δεν χανω και κατι.Η σχολη μας εχει πολλα εργαστηρια και πολλες εργασιες(φυτολογια) τα οποια ειναι λιγο βαρετα και χρονοβορα.Οι καθηγητες μας μπορω να πω οτι ειναι καλοι αν και πολλες φορες υπαρχει μια ασσυνενοησια στα θεματα που βαζουν στις εξετασεις αν και βολευονται τα πραγματα.
Αισθανομαι ενα μεγαλο κενο στη ζωη μου.Πρωτα απ'ολα εχω προβλημα με τους γονεις μου.Αν και ημουν επιμελης μαθητης και εργατικος,ολα πηραν την κατω βολτα στο λυκειο.Δεν ηξερα τοτε τι πηγαινε στραβα αλλα τωρα εχω αρχισει να καταλαβαινω.Δεν εκμεταλλευτηκα σωστα το χρονο μου πριν την τριτη λυκειου για να καλυψω τα κενα που δεν ηξερα οτι ειχα στα θετικα μαθηματα και δεν μπορουσα να συμβαδισω με το φροντηστηριο.Ο πατερας μου εχει οφθαλμιατρειο και τα παει καλα σαν ελευθερος επαγγελματιας.Αγορασε σπιτι στην εξοχη(καλα μην φανταστειται και κανα cottage στις αλπεις αλλα πηρε ενα χωραφι και ειχε ενα χτριστο σπιτι στο οποιο και ξοδεψε ενα σωρο λεφτα για να το φτιαξει).Αργοτερα αποκαλυφθηκε οτι το σπιτι αυτο ειναι αυθαιρετο και εχει τωρα προβληματα με την τραπεζα.
Σκοπευε να παω ιατρικη και να ακολουθησω το επαγγελμα του.
Εγω ομως δεν ημουν τοσο καλος μαθητης για να πιασω τοσα μορια και το ηξερα απο την αρχη.Ακομα ημουν πολυ απομονωμενος και δεν ειχα καθολου φιλους εκτος σχολειου οπου ημουν κοινωνικος θα ελεγα,αλλα ημουν λιγο off,ημουν λιγο εκτος και δεν(μιας και πηγαινα σχολειο στην επαρχια) ημουν λιγο σαν ξενος.Δεν ημουν πολυ εξοικιωμενος με το ιντερνετ τοτε και δεν μπορουσα να ανταλλαξω αποψεις σχετικα με θεματα που με φορουσαν τοτε και δεν πολυσυζητουσα και πολυ για σχολες και αλλα θεματα τοτε.
Γενικα ειχα διαφορετικες αποψεις για τη ζωη(οτι ηξερα πανω κατω απο ταινειες και σειρες) οσο γελοιο και αν ακουγεται αυτο και ερωτευομουν συχνα κατι κοπελες.Καθε φορα το ιδιο,μια φορα τη μια(πολυ ομως ) και μετα καποια αλλη.Δεν ξερω γιατι ημουν ετσι τοτε,αλλα τωρα λογικευτηκα.
Δεν ηξερα καλα καλα ποια ειναι τα επαγγελματα και δεν ηξερα και ποιο να ακολουθησω.Οτι μου λεγαν εκανα.Στο φροντηστηριο ημουν μετριος εως κακος.Γενικως δεν μπορουσα να ρυθμισω το χρονο μου,δεν καταλαβαινα τις ασκησεις(και πολλες φορες ντρεπομουν γι'αυτο και ενιωθα σαν χαμενος).Και τις καθημερινες(οχι τις γιορτες) δεν προλαβαινα καν να διαβασω(ετσι ενιωθα).
Εχει κι'αλλο.
Ο πατερας μου ειχε μια λοξα με το να αγοραζει ζωα.(ειναι λιγο περιεργος)Τη μια αγοραζε πουλια(φασιανους,κοτες παπιες κτλ κτλ.Οταν βγηκε η φημη για την γριπη των πτηνων εφερε εναν εργατη που ηξερε και τα περασε ολα απο το λεπιδι(μεχρι και περιστερια ειχαμε) και τα σκοτωσε τζαμπα.Ειχαμε πολλα τετοια πουλια(ειχαμε μεγαλο κτημα).Μετα αγοραζε σκυλια και γατες.Οτι αγγελια εβρισκε πηγαινε και τα επαιρνε.Αγοραζε παντα σκυλια ρατσας(απεχθανεται τα αδεσποτα) και παντα δεν τα προσεχε καθολου και τα εκλεινε σε κατι κλουβια(ευρυχωρα μεν αλλα κλουβια δε),δεν τα εκπειδευε καθολου και μια τα βαριοτανε και μετα τα ξαναεδινε.Εγω τοτε ημουν πολυ μικρος.
Μετα τον κολλησε η λοξα με αλογα(ηταν και πολυ της μοδας)Πηρε στην αρχη ενα αλογο που ειχε παρει συνταξη απο τον ιπποδρομο(ταλαιπωρημενο ζωο) και επαθε καρκινο και ψοφησε.Ακολουθησαν και αλλα τα οποια τα αγοραζε,τα βαριοτανε και τα πουλουσε,η τα χαριζε.
Ηθελε να μαθω σωνει και καλα ιπασσια και να μαθω να τα προσεχω.Εγω τοτε ημουν λιγο αδιαφορος αλλα ξαφνικα δεν ξερω τι με επιασε και τα αγαπησα λιγο.Τον ειπα να σταματησει να αγοραζει αλλα ζωα,να πουλησει οσα ηταν περιττα,και να κρατησουμε 2,ενα θυληκο και ενα αρσενικο για τους εξης λογους.
Πρωτον τα αλογα ειναι κοινωνικα ζωα και δεν μπορουν μονα τους,παθαινουν καταθλιψη.Δευτερον γιατι το ενα ειναι αρσενικο και τα αρσενικα θελουν μεγαλο χωρο και δεν πρεπει να μενουν μονα τους,συνηθως η τα βαζουν για επιβασεις για να παιρνουν λεφτα και το εχουν κλεισμενο σε ενα σταβλο,η παλι τα εχουν κλεισμενα σε ενα σταβλο και τα ευνουχιζουν για να τα καβαλανε πιο ευκολα το οποιο ειναι λαθος και μεγαλη βλακεια.Τα αρσενικα αλογα δεν μπορουν να τα εχουν μαζι με αλλα αλογα σε ανοικτο χωρο γιατι ζευγαρωνουν τις φοραδες ετσι ωστε να μην γινονατι ανεπιθυμητες εγκυμοσυνες.

Ετσι λοιπον εχω 2 αλογα μεσα στο κτημα.Τα εχω προσεξει πολυ καιρο και τα εχω στην αυλη να βοσκουν το γρασιδι.Δεν στοιχιζουν πολυ οικονομικα.Εγω απο την αλλη προσπαθω να μην κανω πολλα εξοδα για να μην επιβαρυνω την οικογενεια.Τη βγαζω με ενα 50ρικο την εβδιμαδα οταν εχουμε εργαστηρια και οταν δεν πηγαινω στα μαθηματα δεν ζηταω τιποτα.Ουτε για καφε δεν βγαινω.Εντωμεταξυ μου λενε βγες και κοινωνικοποιησου ενω εγω δεν πολυθελω αν και ειμαι κοινωνικος,δεν μου αρεσει να βγαινω τα βραδια και δεν πινω.Τωρα μενουμε περιπου 10 λεπτα απο εκει προς τα περιχωρα της πολης.

Τωρα.Ο πατερας μου μου λεει,να κυνηγησω το αντικειμενο που διαλεξα και να γινω επιστημονας και να σπουδασω στο εξωτερικο.Του ειπα οτι πρεπει πρωτα να τελειωσω τη σχολη με καλο βαθμο και να κανω μεταπτυχιακο.Εχει την αυταπατη να πιστευει οτι μπορω να κανω ακαδημαικη καριερα.Του εξηγησα οτι κατι τετοιο δεν ειναι σιγουρο για να πονταρεις σε αυτο και οτι ακομα και αριστουχος να εισαι,παλι μπορει να μην βρεις θεση,οσο καλος και να εισαι.Μετα η σχολη μας ειναι και λιγο ανοργανωτη και χανω μοναδες και σε χαζα μαθηματα που δεν ειναι και της κατευθυνσης μου.

Στα μαθηματα της κατευθυνσης μου που ειναι της αγριας πανιδας εχω 9 και 10.Εχω παρει και πτυχιακη που δεν ειναι και τοσο ενδιαφερουσα αλλα ειναι καλουτσικη και θα την κανω καλη για να κανω καλη εντυπωση στον καθηγητη.Εξηγησα επισης στους γονεις μου οτι η ακαδημαικη καριερα απαιτει και θυσιες και κοπο,και απο οτι καταλαβα σε πολλες περιπτωσεις παιζει ρολο και να εισαι και λιγο κλικαδορος που εγω δεν ειμαι.Μετα ο πατερας μου μου εχει πει πως πρεπει να διακριθω για να ξεχωρισω.Πως να διακριθω,οι περισσοτεροι απο οτι ξερω βγαζουμε τους ιδιους βαθμους.Βγαζω γυρο στο 7,5.Ειπα οτι περισσοτερο μετραει ο βαθμος του μεταπτυχιακου και μετα το ποσο προθυμος εισαι να κανεις εργασιες κτλ κτλ και διδακτορικο.Ακομη μου λενε να κανω μεταπτυχιακο στην Ευρωπη και οτι ειναι διατεθειμενος να πληρωσει για να αποκτησω γνωσεις.Το θεμα ειναι και ετσι αισθανομαι οτι στην πραγματικοτητα απλα ξυνηγω πτυχια για να εξασφαλισω μια θεση οπου μπορει και να μην μου δοθει.Εμενα παντα με ενδιεφερε ο φυσικος κοσμος,και διαβαζα και εβλεπα ντοκιμαντερ μικρος αλλα σε τετοιους τομεις ειναι δυσκολο να κανεις καριερα.

Ο πατερας μου θελει σωνει και καλα να γινω επιστημονας.Και παλι το ειπα οτι πολοι λιγοι ασχολουνται με την ερευνα και παλι μπορει και να μην αξιζει τον κοπο γιατι θελει χρονο,κοπο και χρημα.Μετα ο πατερας μου μου λεει οτι ιαθε τι περιτο εξοδο που δεν χρειαζεται για τις σπουδες μου ειναι αχρηστο.Και η ζωη δηλαδη τι ειναι?Μονο πτυχια και ουσια μηδεν?Υπαρχουν αλλα πιο ουσιαστικα πραγματα.Μετα ο πατερας μου λεει οτι στη ζωη πρεπει να εισαι ψυχρος και λογικος και οτι σε κραταει πισω να το κοβεις.Και ετσι φτανει στο σημειο να λεει να πουλησω τα δυο αλογα,κι εναν σκυλο που τον περιμαζεψα απο τον δρομο και τον ταιζω να τον διωξω.

Με φερνει σε παρα πολυ δυσκολη θεση.Ειμαι σιγουρος και το μετανιωσα οτι επρεπε να ξαναεδινα πανελληνιες οσο ηταν καιρος και να εμπαινα σε καποια στρατιωτικη σχολη για να ειμαι οικονομικα ανεξαρτητος ωστε να μην εχω αυτο το προβλημα στο σπιτι.Του εξηγησα οτι αν ειναι το προβλημα οικονομικο και δεν μπορει να τα ταιζει να τα πουλησω(αν και οι περισσοτεροι που αγοραζουν αλογα ειναι επιδειξιες και βλακες,και τα ζωα θα κακοπερασουν).Αν οχι ας τα κρατησουμε.Μου λεει συνεχεια οτι δημιουργω προβληματα στο σπιτι και οτι ειμαι ανευθυνος και οτι στεναχωρω τη μανα μου.
Απο την αλλη ζητησα μιας και φτανω στο τελος η μανα μου να τα ταιζει οσο θα λειπω που ειναι ζητημα 10 λεπτα την ημερα.(απλα πηγαινει,τα δινει λιγο χορτο) και φευγει.Η μανα μου ομως που δεν δουλευει με τη δικαιολογια οτι ασχολειται με τα οικιακα(ζητημα αν την απασχολουν καθαρα 2 ωρες) δεν θελει.Λεει οτι κουραζεται και δεν θελει να ταιζει ζωα.Ο πατερας μου θελει να βαλω αγγελια στο ιντερνετ και να τα πουλησω σε οποιον βρω.

Ειμαι συναισθηματικα δεμενος με αυτα τα ζωα.Τα αγαπω και τα εχω πολυ καιρο.Δεν θελω να τα παρει κανενας βλακας και επιπλεον δεν εχω και κανενα φιλο που να ασχολειται και να του τα δωσω.Επισης δεν εχω καλες σχεσεις με τους γονεις μου.Δεν συζηταμε τιποτα και ο πατερας μου ειναι απογοητευμενος με τα μορια που εγραψα στις εξετασεις και με τις αποψεις μου.Αν εδινα πανελληνιες και εγραφα περισσοτερο και εμπαινα σε μια στρατιωτικη σχολη θα αντιμετωπιζα περισσοτερο σεβασμο.Αισθανομαι παρα πολυ ασχημα.Σκεφτομαι να δωσω για το εμπορικο ναυτικο για το μισθο( να δουλεψω).Ειπα μηπως σπουδασω σε μια χωρα στη γερμανια και βρω και μια δουλεια και να στελνω χρηματα για να τους ελαφρυνω οικονομικα και να πληρωνω τις ζωοτροφες που δεν ειναι και τοσο πολλες.Οι γονεις μου δεν θελουν ουτε να το ακουσουν.Λενε πως η ζωη μου περιστρεφεται γυρω απο τα ζωα αυτα.Επιλεον θελουν να βρω κοπελα και μου πεταν υπαινυγμους.Δεν εχω το θαρρος να τους πω οτι εχω οποιες προτεραιοτητες θελω στη ζωη μου ,φοβαμαι μηπως φανω αχαριστος και αισθανομαι παρα πολυ μειωτικα που δεν εχω το δικο μου τροπο να βγαζω χρηματα.

Σκεφτομουν να δωσω πανελληνιες για καποια στρατιωτικη σχολη αλλα ειμαι 23 και το οριο ηλικιας ειναι 21.Αισθανομαι οτι βρισκομαι σε αδιεξοδο και αισθανομαι μονος.Ειλικρινα δεν ξερω τι αλλη σχολη να διαλεξω που να μου αποφερει χρηματα.Μπορω μονο να δωσω κατατακτηριες για ιατρικη αλλα δεν μου αρεσει καθολου και ειναι πολλα χρηματα.Το ασχημο ειναι πως δεν πιστευω να βρω δουλεια απο αυτη τη σχολη και οτι το εξωτερικο ειναι μονοδρομος,και σαν μεταναστης θα ειναι δυσκολοτερο να βρω δουλεια.

Ακομα ο πατερας μου που υπηρετησε στους καταδρομεις ειναι κολλημενος με το στρατο και μου λεει οτι εγω δεν θα μπορεσω να προσαρμοστω στο στρατο και αλλα τετοια επειδη τρωω υγειινα κατι που το κοροιδευει.Επισης μου λεει οτι δεν τρωω πολυ και βλεπω πως ειναι παρα πολυ απογοητευμενος απο εμενα.Λεει πως αν δεν πετυχω σε αυτο που διαλεξα οτι θα ασχοληθουμε με το εμποριο και οτι εχει επιχειρηματικο μυαλο.Εγω πιστευω οτι κατι τετοιο δεν θα γινει στον αιωνα τον απαντα.Αν τωρα ειχα μια σχολη με επαγγελματικη αποκατασταση δεν θα ειχα τετοια προβληματα.Δεν πιστευω πως ο πατερας μου εχει εμπορικο μυαλο.Εχει κανει κακες επενδυσεις και εχει πεταξει ενα καρο λεφτα σε αχρηστα πραγματα οταν οι εποχες ηταν καλες.


Το χειροτερο σε ολα αυτα που με καιε ειναι οτι απετυχα στις πανελληνιες.Αυτο σε ολες τις συζητησεις μας στρεφεται εναντιον μου οπως και αλλα πραγματα που εχουν ειπωθει στο παρελθον.Ολες μας οι συζητησεις τελειωνουν με μια αναδρομη στο παρελθον.Τελος οι γονεις μου μου λενε πως ολα αυτα γινονται για το καλο μου.Δεν τους εμπιστευομαι καθολου.Δεν ξερω τι θελουν και εχω βαρεθει με ολα αυτα.


Ξερει κανεις αν το εμπορικο ναυτικο ειναι καλη λυση?Εχει καποιος εμπειριες η κανενα γνωστο που να εχει δουλεψει εκει?Τουλαχιστον να μην μεινω ανεργος.Πολλες φορες σκεφτομαι οτι θελω να σηκωθω και να φυγω απο το σπιτι αλλα δεν ξερω που να παω και πως να ζησω

Οποιος το διαβασει τον ευχαριστω προκαταβολικα.Ειναι μεγαλο κειμενο.Ειχα γραψει και παλιοτερα και πηρα καλες απαντησεις,αλλα δεν ειχα γραψει τοσο συγκεκριμενα.Ιδιαιτερα για την σχολη εμπορικου ναυτικου που με ενδιαφερει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Chemwizard]

Γιατί αυτή η αρνητικοτητα απέναντι στους γονείς σου;

Μπορεί να μη συμφωνείτε πάντα αλλά το πιθανότερο είναι πως όντως θέλουν για εσένα το καλύτερο.

Επίσης το να κοινωνικοποιηθείς λίγο δεν είναι κακό. Δε σημαίνει απαραίτητα νύχτα και ποτά αυτό.

Όσον αφορά το δρόμο που θα παρεις, ξεκάθαρισε να πρωτα τιωσου αρεσει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[νΧρηστος]

Δεν ειμαι αρνητικος προς τους γονεις μου απλως φοβαμαι μη μηνω ανεργος και τους γινω βαρος αυτο ειναι ολο.
Ειμαι κοινωνικος απλως δεν βγαινω και πολυ εξω.
Δεν ειναι τοσο τι μου αρεσει οσο και η επαγγελματικη αποκατασταση.

δε βγαινω σε μπαρ και τετοια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Samael]

Καλησπερα Χρηστο.Ειχα δει και το 1ο σου post,αλλα δεν απαντησα καθως υπηρξαν αλλοι που απαντησαν οπως επρεπε.Ωστοσο οριστε τι παρατηρησα εγω.
Καταρχας αποκολλησου απο τον πατερα σου,τις σκεψεις του.Να τον ακους αλλα η γνωμη του δεν πρεπει να καθοριζει εσενα η τις επιλογες σου.Αρχισε να παιρνεις πρωτοβουλιες στη ζωη σου,καποιες απο αυτες δεν θα ειναι καλες,αλλα ετσι ειναι η ζωη,σημασια εχει παντα να προσπαθεις να παρεις την καλυτερη αποφαση.

Επειτα βγαλε απο το μυαλο σου το τι εγινε στις πανελληνιες.Το εαν εβγαλες πολλα η λιγα μορια δεν εχει να κανει με το κατα ποσο τελικα πετυχες η οχι.
Εγω απ'οτι καταλαβα περασες καπου που σου αρεσε,εστω και στην εποχη που συμπληρωνες το μηχανογραφικο.Οποτε ναι κατα καποιο τροπο θα ελεγα οτι περασες στην "δικη σου ιατρικη".Επισης να θυμασαι οτι δεν υπαρχει ποτε λαθος δρομος,υπαρχουν μονο επιλογες και ουδεν κακο αμιγες καλου.
Προσπαθησε να ξαναβρεις το παθος για τη σχολη σου και μεινε προσηλωμενος να την τελειωσεις ειτε συνεχισεις με μεταπτυχιακο ειτε οχι.Αρχικα υπηρξε μια ελξη αλλα μετα την εχασες,οποτε αυτη μπορει να ανακτηθει.

Οσο για την σχολη εμπορικου ναυτικου,μπορεις να εισαχθεις ως πλοιαρχος η και μηχανικος με το απολυτηριο σου η να δωσεις πανελληνιες-τα μορια δεν πολλα οποτε η προσβαση ειναι σχετικα ευκολη-.Ειναι μια σχολη με πολυ υψηλη επαγγελματικη αποκατασταση και θα αρχισεις να πληρωνεσαι ηδη απο το 1ο ετος της καθως και θα αποκτας εμπειρια σε ταξιδια.Οι μισθοι θα γινονται εξωπραγματικοι καθως η εμπειρια σου θα αυξανεται με τα χρονια και γενικα η φραση "δεν μπορω λογω οικονομικων" δεν θα ειναι πλεον γνωστη.Παρ'αυτα επειδη εδω μιλαμε για αλλαγη κλαδου θα σε συμβουλευα να επιλεξεις αυτο το μονοπατι μονο εαν νιωσεις οτι δεν παει αλλο.Εαν τελικα επιλεξεις αυτο,πηγαινε,τελειωσε την μαζεψε λεφτα και σε μεγαλυτερη ηλικια επιδιωξε και ενα μεταπτυχιακο η διδακτορικο στην αλλη σου επιστημη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[νΧρηστος]

εχεις ακουσει για τη σχολη της ΑΕΝ?Ξερεις κανεναν που να σου εχει πει τυχον εμπειριες?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Samael]

εχεις ακουσει για τη σχολη της ΑΕΝ?Ξερεις κανεναν που να σου εχει πει τυχον εμπειριες?

Εχω αρκετους φιλους που ειναι στη σχολη ως πλοιαρχοι και τον αδελφο μου που ειναι επισης στην ΑΕΝ ως μηχανικος.
Εαν δεν εχει κοντα εκει που μενεις σχολη το πιθανοτερο ειναι οτι θα πρεπει να νοικιασεις σπιτι για καπου αλλου-υπαρχουν διαφορα σημεια π.χ. στον Ασπροπυργο,στη Θεσσαλονικη και αλλου.Η κατασταση στις εστιες δεν ειναι και η καλυτερη εαν με καταλαβαινεις.Δεν ειναι ακριβως στρατος αλλα πιστεψε με θα αποκτησεις μια πειθαρχια καθως και μια υπευθυνοτητα.Τα λεφτα απο τα ταξιδια ισως σου καλυψουν τα εξοδα για τους επομενους μηνες.Σε καθε περιπτωση παντως εαν βρεις καλη εταιρια για το ταξιδι θα εισαι κομπλε,θα επιβαρυνεις ελαχιστα τους γονεις σου,εαν τους επιβαρυνεις καθολου οικονομικα και μολις τελειωσεις θα βρεις σιγουρα δουλεια,υπαρχει ζητηση.Επισης θα πηγαινεις και σε διαφορα μερη του κοσμου οποτε θα βλεπεις και αξιοθεατα,αλλα στο λεω θα λειπεις για μεγαλα χρονικα διαστηματα και θα ευχαριστιεσαι τους κοπους σου προς το καλοκαιρακι.
Ομως θα σε συμβουλευα να πειραματιστεις καθως πολλοι δεν αντεχουν το lifestyle και γενικοτερα τη ζωη στο πλοιο-εαν την αντεχαν θα εβγαζαν ολοι piles of money.Ελπιζω να μπορεις να κολυμπησεις επισης καθως θα πρεπει να περασεις κολυμβηση και ιατρικες εξετασεις για να εισαχθεις .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Γεια σου Χρήστο! Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να αποστασιοποιηθείς από τους δικούς σου. Ασφαλώς δεν εννοώ να τους αγνοείς αλλά η νοοτροπία τους, η στάση τους απέναντι στη ζωή και τα "πιστεύω" τους δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι τα ίδια με τα δικά σου. Και από ότι φαίνεται, δεν είναι! Σε αγαπούν, θέλουν να σε βοηθήσουν να βρεις τον δρόμο σου αλλά ο τρόπος σκέψης τους απέχει πολύ από τον δικό σου. Αυτό είναι που σε μπλοκάρει. Πρέπει να βρεις τις ισορροπίες ώστε να μπορείς να συμβιώνεις μαζί τους χωρίς να πέφτει η ψυχολογία σου. Αυτό μόνο εσύ μπορείς να το πετύχεις ίσως και με τη βοήθεια ενός ψυχολόγου που θα σε βοηθήσει να ξεμπλέξεις τα πράγματα και να μπορέσεις να τα αντιμετωπίσεις. Είπες ότι σου αρέσει ο κινηματογράφος και η μουσική. Αυτά μαζί με την παρέα κάποιων φίλων θα σε βοηθήσουν να δεις τα πράγματα από άλλη σκοπιά. Μέσα σε μια οικογένεια μπορούν να υπάρχουν διαφορετικές προσωπικότητες και μπορούν να τα πηγαίνουν θαυμάσια αρκεί να υπάρχει αλληλοσεβασμός και ο καθένας να ξέρει καλά τον εαυτό του και να έχει περιχαρακώσει τα όριά του. Τώρα για το θέμα των σπουδών έχω να σου πω τα εξής. Η σχολή σου είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα και από ότι είπες ήταν η μόνη που σ΄ενδιέφερε όταν την δήλωνες. ΄Αρα αγαπάς το αντικείμενο. Να ξέρεις ότι σ΄ όλες τις σχολές υπάρχουν μαθήματα που δεν μας ενδιαφέρουν τόσο πολύ καθώς δεν είναι απόλυτα σχετικά με το κυρίως αντικείμενο της σχολής μας. Επίσης λίγο ή πολύ μια ανοργανωσιά υπάρχει καθώς και καθηγητές που δεν είναι όπως θα έπρεπε. Αυτός όμως ασφαλώς δεν είναι λόγος ν΄απομακρυνθούμε από τις σπουδές μας! Η γνώμη μου είναι ότι αν καθαρίσεις το μυαλό σου από όλα τα περιττά, θα ξαναβρείς το πάθος που είχες παλιά. Προσπάθησε να το πάρεις ζεστά και να βάλεις στόχο το πτυχίο σου.΄Οταν το καταφέρεις (αν το πιστέψεις ασφαλώς και θα το καταφέρεις) θ΄ανέβει η αυτοπεποίθησή σου και θα αισθανθείς υπέροχα! Η ιδέα του πατέρα σου να συνεχίσεις για μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, είναι πραγματικά ΤΕΛΕΙΑ για πολλούς λόγους. Αλλάζεις περιβάλλον, απομακρύνεσαι από το πατρικό σου σπίτι και βρίσκεις τον εαυτό σου, εξειδικεύεσαι σε κάποιον τομέα της επιστήμης σου (πράγμα απαραίτητο στην εποχή μας), ψάχνεις ευκαιρίες μελλοντικής απασχόλησης στην χώρα των σπουδών σου (εκεί ασφαλώς θα βρεις πολύ περισσότερες ευκαιρίες να κάνεις καριέρα στην ειδικότητα που σ΄ενδιαφέρει). Για τις σχολές εμπορικού ναυτικού που αναφέρεις, δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη γιατί εξαρτάται από τον χαρακτήρα κάθε ανθρώπου αν μπορεί ν΄αντέξει αυτόν τον τρόπο ζωής. Σκέψου το καλά πάντως γιατί δείχνεις ευαίσθητος άνθρωπος (το θεωρώ μεγάλο προσόν) και ο σκοπός είναι να πάρεις μια απόφαση που θα καλυτερέψει τη ζωή σου. Εγώ στη θέση σου θα έπεφτα με τα μούτρα να πάρω το πτυχίο μου και μετά θα έφευγα στο εξωτερικό. Νομίζω ότι είναι η καλύτερη λύση για σένα. Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει ότι εσύ πρέπει να κάνεις αυτό που εγώ θεωρώ καλύτερο. Βάλτα κάτω, σκέψου τα σοβαρά, συζήτησε τα και με κάποιους φίλους σου που τους έχεις εμπιστοσύνη (αν και θεωρώ ότι αυτές οι αποφάσεις είναι αυστηρά προσωπικές και μόνο εμείς μπορούμε να τις παίρνουμε) και σου εύχομαι καλή επιτυχία ο,τι κι αν αποφασίσεις!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Όσο ζεις στο σπίτι των γονιών σου και δεν είσαι οικονομικά ανεξάρτητος θα πρέπει να ακολουθείς τις συμβουλές τους. Για τα δικά σου λάθη στο λύκειο που δε διάβαζες δεν φταίει κανένας. Ο πατέρας σου σε έχει συμβουλέψει με πολύ σωστό τρόπο μάλιστα, σου προτείνει και να κάνεις ένα μεταπτυχιακό στο εξωτερικό και αν μπορέσεις να ακολουθήσεις ακαδημαϊκή καριέρα, και αν όχι εφόσον έχετε λεφτά λέει να ασχοληθείς με επιχειρηματικότητα. Ξέρεις πόσα παιδιά θα ήθελαν να το κάνουν αυτό αλλά δεν έχουν λεφτά από τους γονείς τους και καταλήγουν να δουλεύουν για 400 ευρώ; Μην είσαι αχάριστος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Chemwizard]

Προτείνετε στο παιδι να αποστασιοποιηθεί από τους γονείς του και να πάει σε ψυχολόγο, επειδή οι γονείς του του προτείνουν πράγματα που δεν τα προτιμάει; Καταλαβαίνετε τι λέτε; Εν τω μεταξύ ο πατέρας είναι πολύ σωστός κατ'εμέ. Όταν όμως βρισκόμαστε σε φάση απογοήτευσης κι άρνησης, δύσκολα το αντιλαμβανόμαστε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Προτείνετε στο παιδι να αποστασιοποιηθεί από τους γονείς του και να πάει σε ψυχολόγο, επειδή οι γονείς του του προτείνουν πράγματα που δεν τα προτιμάει; Καταλαβαίνετε τι λέτε; Εν τω μεταξύ ο πατέρας είναι πολύ σωστός κατ'εμέ. Όταν όμως βρισκόμαστε σε φάση απογοήτευσης κι άρνησης, δύσκολα το αντιλαμβανόμαστε.

Αν διαβάσεις προσεκτικά την ανάρτηση του παιδιού, θα καταλάβεις ότι στο μυαλό του τα έχει κάνει όλα αχταρμά και πράγματι βρίσκεται σε φάση απογοήτευσης και άρνησης! Το να πάει σ΄έναν ψυχολόγο για να τον βοηθήσει να τα βάλει σε μια τάξη, μόνο θετικά αποτελέσματα θα έχει! Αποστασιοποίηση δεν σημαίνει απόρριψη ούτε έλλειψη σεβασμού! Στο θέμα των σπουδών κι εγώ πιστεύω ότι ο πατέρας του έχει δίκιο. Και το πιστεύω όχι επειδή ο πατέρας του θα κάνει το όνειρο του πραγματικότητα με το να δει τον γιο του επιστήμονα αλλά επειδή το ίδιο το παιδί έχει δηλώσει ότι τον ενδιέφερε από μικρό το αντικείμενο της σχολής του. Το θέμα αγαπητέ μου είναι ότι το πρωταρχικό μέλημα των γονιών είναι να αφουγκράζονται την "ψυχή" του παιδιού τους. Να σκύβουν πάνω στις ευαισθησίες του, να προσπαθούν να το πλησιάσουν, να κάνουν πίσω, να βγαίνουν από τον δικό τους τρόπο σκέψης και να καταβάλουν κάθε προσπάθεια να μπουν στον δικό του. Να το εμψυχώνουν, να το καταλαβαίνουν, να το στηρίζουν, να του προσφέρουν χαρά και τρυφερότητα, να το ανακουφίζουν! Κάτι μου λέει (και ελπίζω να κάνω λάθος) ότι στην περίπτωση του φίλου μας δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[νΧρηστος]

Δεν εχω πει οτι δεν θα τελιεωσω το πτυχειο που ξεκινησα.Το ξερω οτι φταιω εγω στο λυκειο που δεν διαβαζα ημουν επιπολαιος και ο χαρακτηρας μου δεν ειχε καμια σχεση με αυτον που εχω τωρα.Πραγματικα εκεινη την εποχη δεν ηξερα και τι να ακολουθησω και δεν ειχα καποιο πλανο η σχεδιο για το πως θα ηθελα να ειναι η ζωη μου στο μελλον.
Ουτε ειμαι εναντια στο να σπουδασω στο εξωτερικο και να κανω διδακτορικο και να το κυνηγησω.Αυτο που φοβαμαι ειναι οτι αν δε βρω δουλεια στο αντικειμενο που διαλεξα που οπως μας ειπαν και οι καθηγητες μας γινεται μονο στο εξωτερικο και δεν μπορεσω να μπω σε καποιο πανεπιστημιο,τοτε ολες αυτες οι σπουδες θα ειναι πεταμενα λεφτα και χαμενος χρονος.Ειλικρινα η σχολη μου δεν μου εχει προσφερει τιποτα σε επιπεδο γνωσεων.Εχει διαδικαστικα μαθηματα τα οποια τα περνω και μετα τα ξεχναω.Εχω αρχισει να το βλεπω σαν δουλεια,και δεν μου ειναι οτι ευχαριστο ουτε δυσαρεστο.
Απλα φοβαμαι οτι ο πατερας μου πονταρει παρα πολυ ειναι στο οτι ειναι πολυ σιγουρος για τον εαυτο του.Πιστευει οτι εχει επιχειρηματικο μυαλο ενω εχει χασει παρα πολλα χρηματα σε πολυ κακες επενδυσεις και κατηγορει αλλους οταν φταιει αυτος,τη μητερα μου και εμας,ενω αυτος οτι εχει κανει το εχει αποφασισει αυτος.Θεωρει οτι ειναι παντογνωστης και οτι εχει παντα δικιο.Μετα εχει πολλες ιδεες μεγαλειου πραγμα που φαινεται και στις επενδυσεις που εχει κανει.(σπιτια) κτλ.Το σπιτι που εφτιαξε και ανεφερα ειναι πραγματικα προκληση να το κοιταζει κανεις.Μετα αν και ο πατερας μου εχει πολυ ελευθερο χρονο δεν ξερει πως να τον αξιοποιησει και απλα αγοραζει πραγματα απο e-bay
και αλλα site και τα πουλα φτηνοτερα απο οτι τα αγορασε και πολλες φορες δυσκολευεται να τα πουλησει.
Ακομα πολλες φορες υπερηφανευεται οτι κοιτα και την ιατρικη σαν εμποριο και δεν σεβεται καθολου τους πελατες του αγνοωντας το γεγονος οτι απο αυτους τρωμε.
Δεν μας εχει μαθει καθολου ηθικες αξιες.Ακομα και τα μαθηματα του σχολειου τα εβλεπα σαν αγγαρεια γιατι δεν καταλαβαινα την σημασια τους τοτε.Αν τα ειχα αγαπησει ισως να ημουν καλος στα μαθηματικα,η πχ φυσικη και να συνεχιζα τις σπουδες μου σε κατι παραπλησιο και να εχω τουλαχιστον αποκομισει καποιες γνωσεις απο το πανεπιστημιο.Εδω αισθανομαι οτι απλα διαβαζω για να βγαλω ενα βαθμο.Το μονο plus ειναι οτι δουλευεις στη φυση,η τουλαχιστον ετσι νομιζα αλλα στην πραγματικοτητα τα μαθηματα που κανουμε(εχουμε και πολλα πληροφορικης)οδηγουν σε δουλειες γραφειου.
Εκει που ημουν πολυ καλος ειναι στα θεωρητικα και ιδιαιτερα στα αρχαια,και σκεφτομουν να παω θεωρητικη αλλα οι γονεις μου με εστρεψαν στη θετικη για να γινω γιατρος και να παρω το ιατρειο του πατερα μου.Γι'αυτο και δεν σκεφτομουν εναλλακτικες και δεν εψαχνα και πολυ τι αλλα επαγγελματα υπαρχουν.
Ωστοσο παντα και στο γυμνασιο φοβομουν τα θετικα μαθηματα και αλλοτε απεδιδα,αλλοτε οχι.Φυσικα οι βαθμοι στο γυμνασιο ειναι πλασματικοι,αλλα ειχα μικροτερους βαθμους σε αυτα τα μαθηματα που σημαινε πως ειχα κενα.Ωστοσο τοτε ο πατερας μου(δεν αναφερομαι στη μητερα μου γιατι δεν ελεγε και πολλα) μου ελεγε να παιρνω τους μεγαλυτερους βαθμους στην ταξη τοτε και με μειωνε οταν επαιρνα μικροτερους βαθμους,και με ρωτουσε ποιος επαιρνε το απουσιολογιο και τετοια.Επομενως στην τριτη γυμνασιου πεισμωσα πολυ ασχημα και διαβαζα συνεχως ενα σωρο βλακειες για να παιρνω ολο 20.Δεν με ενδιεφερε τιποτα αλλο.Ουτε αλλες ασχολιες ειχα ουτε χομπυ.Εβλεπα το διαβασμα μονο για να παιρνω βαθμους και ημουν παρα πολυ ανταγωνιστικος.Στην ουσια τοτε δεν ειχα καθολου βασεις στα θετικα μαθηματα,ουτε και μαθηματικη σκεψη.Αυτο φαινονταν και απο τα γραπτα μου που ηταν μπερδεμενα σε σχεση με τα πολυ καλυτερα γραπτα των συμμαθητων μου που αργοτερα πηγαν θετικη.
Μετα τι νοημα εχει να κανω καριερα σε αυτο το αντικειμενο χωρις να μου αρεσει πολυ το αντικειμενο της σπουδης μου.Εννοω το αντικειμενο του διδακτορικου.Αν το κανω μονο και μονο για μια θεση τοτε γινεται μονο για την αποκατασταση.Ουτως η αλλιως απο αυτα που διαβασα και στο εξωτερικο,η academia δεν ειναι και τοσο ιδεαλιστικη και πολλοι βγαινουν απο αυτη για κατι καλυτερο.Αλλοι λενε οτι βρηκαν μεγαλυτερη ικανοποιηση στο αντικειμενο τους εξω απο το πανεπιστημιο.
Τελικα ουτως η αλλιως θα πρεπει να βρω μια δουλεια και να γινω αυτονομος.Δεν μπορουν οι γονεις μου να με ταιζουν ως τα 30.Το μονο παραγωγικο μελος της οικογενειας μου ειναι ο πατερας μου και ανοιχτηκε παρα πολυ και δεν ξερει πως να τα μπαλωσει τωρα.Δεν θελω να εξαρτωμαι απο τους γονεις μου αλλο.
Ο πατερας μου οταν λεει εμποριο(δεν εχει καμια εμπειρια με το να διαχειριστει μια επιχειρηση) εννοει να φτιαξουμε χειροποιητα κοσμηματα(που του το ψιλοπροτεινα εγω).Αγοραζε παλια κοσμηματα απο το ebay.Ωστοσο νομιζει οτι ειναι γνωστης του αντικεμενου και εχει υπερβολικη αυτοπεποιθηση για τον εαυτο του.Ο μονος λογος που θεωρει οτι τα κοσμηματα ειναι καλη επιχειρηση ειναι οτι ασχολουνται με αυτο οι εβραιοι(εχει τετοιες αποψεις) και οτι βλεπει κοσμηματοπωλεια στην τσιμισκη που ειναι ανοικτα.Εγω εχω διαβασει αλλα στο ιντερνετ απο ξενες πηγες.


Τελως παντων αυτα που ενδιαφερουν να διαβαζω μπορω και να τα διαβαζω απο το ιντερνετ η να ξοδευω δικα μου χρηματα και χρονο για να τα μαθω καλυτερα.Επομενως μια δουλεια θα μπορουσε θεωρητικα να λυσει τα προβληματα μου.Δεν εχω καλη επικοινωνια με τον πατερα μου,οχι οτι μαλωνω μαζι του απλα δεν τον εμπιστευομαι παρα πολυ.Ακομα δεν με παιρνει και πολυ να κανω αλλα λαθη.Μακαρι να μπορουσα να γυρισω το χρονο πισω στο γυμνασιο και να μελετουσα πιο σοβαρα και να σκεφτομουν πιο ρεαλιστικα.Ειναι τωρα σαν να πληρωνω τα λαθη που εκανε καποιος αλλος στη θεση μου.

Τωρα για την αδελφη μου.Αυτη περασε γεωλογικο απθ και σπουδαζουμε στην ιδια πολη.Και αυτη πηγαινοερχεται και μενει μαζι μας.Και αυτη αντιμετωπισε τα ιδια προβληματα με μενα.Αυτηνης ομως δεν της αρεσει καθολου η σχολη της και πηγαινει αγγαρεια.Ο λογος που τη διαλεξε ειναι γιατι ο πατερας μου της ειπε οτι ειναι καλη σχολη και οτι εχει μελλον.Μαλιστα και κατι για πετρελαια ελεγε.Γενικως εχει ενα θεμα κοιταζει παντα την κορυφη και με πολυ ιδεαλιστικο τροπο.Οταν μου ζητα να ακουσει τις αποψεις μου και του μιλω πιο ρεαλιστικα θυμωνε και λεει οτι δεν εχουμε ονειρα και στοχους και οτι σαν νεοι πρεπει να ειμαστε πιο ιδεαλιστες.Το θεμα ειναι ομως οτι ειναι ωραια να εισαι ιδεαλιστης αλλα μονο γνωριζοντας την πραγματικοτητα μπορεις να πετυχεις τη ζωη που θελεις.


Η αδελφη μου στην αρχη σκεφτοταν τη σχολη κινηματογραφου.Οταν ο πατερας μου τη ρωτησα αρχιζε να εκθειαζει αυτ τη σχολη και να λεει οτι η αδελφη μου θα γινει σκηνοθετης.Φυσικα ομως απο οτι εμαθα η σχολη κινηματογραφου και ειναι πολλα χρονια σε σχεση με αλλες σχολες,και εχει πολλα προβληματα.Μετα η αδελφη μου δεν βλεπει ταινιες και βλεπει κατι χαζες σειρες και δεν εχει δειξει ποτε ενδιαφερον στον κινηματογραφο.Ουτε με τη φωτογραφια ασχολουνταν ποτε.Δεν ξερει βασικες ταινιες και το γουστο της στις ταινιες ειναι αντικειμενικα πολυ κακο.
Σκεφτοταν και αρχιτεκτονικξ αλλα ο πατερας μου δεν ηθελε να περασει εκει και η αδελφη μου αρχισε να κανει σχεδιο και της το εκοψε.

Γενικως απο οτι καταλαβα δεν εχω και πολυ ελευθερια στις επιλογες μου.Κανονικα κατ'εμε οι γονεις πρωτα θα επρεπε να δωσουν σημασια στη μορφωση ωστε τα παιδια να μην την κανουν αγγαρεια και μετα να προτεινουν σχολες με βαση τις επιδοσεις και τις προτιμησεις των παιδιων.Αλλα δεν γινεται ετσι.



Και αργησα πολυ να τα σκεφτω ολα αυτα ολοκληρωμενα στα 23 μου.Ισως επειδη τελειωσαν τα εργαστηρια και εχω αρκετο ελευθερο χρονο μονος μου για να σκεφτω.
Σκεφτηκα να ξαναδωσω πανελληνιες και να διαβαζω τα μαθηματα παραλληλα με το μεταπτυχιακο αλλα τα ορια για τις στρατιωτικες σχολες ειναι ως τα 21 και αστυνομια 27.Μετα ειναι η αεν που τωρα ψαχνω για αυτην και προσπαθω να δω αν ειναι καλη η οχι.
Τουλαχιστον να κανω μια ουσιαστικη δουλεια και να πληρωνομαι.Τον ελευθερο χρονο μου θα μπορω να μαθαινω οτι θελω με τα χρηματα μου.



Γενικως ειμαι σε μια περιεργη κατασταση.Σας ευχαριστω που τα διαβασατε ολα αυτα και απαντησατε.Φοβαμαι πως οι γονεις μου δεν ξερουν πλεον και οι ιδιοι τι να μας συμβουλευσουν να κανουμε και δεν το παραδεχονται.

Παντως το πτυχιο ειπα απο την αρχη οτι θα το παρω και μετα θα το σκεφτω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Στα μαθηματα της κατευθυνσης μου που ειναι της αγριας πανιδας εχω 9 και 10.

Κοίτα πόσα φανταστικά μεταπτυχιακά υπάρχουν πάνω στην κατεύθυνση που σ΄ενδιαφέρει!
master in wildlife

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Chemwizard]

Δε νομίζω πως χρειάζεσαι ψυχολογική υποστήριξη, μιας και σε βλέπω αρκετά κατασταλαγμένο.

Ένα γραφείο επαγγελματικού προσανατολισμού χρειάζεσαι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lolosa]

Πάντως εγώ σε βλέπω πολύ λογικό και γνώστη της πραγματικότητας στην οποία βρίσκεσαι. Αυτό που πρέπει να σκεφτείς είναι τι θέλεις πραγματικά να κάνεις. Μία δουλειά γραφείου θα σου άρεσε? Θα την ανεχόσουν ή θα πάθαινες κατάθλιψη? Θες να μείνεις στην Ελλάδα ή να πας στο εξωτερικό? Από ό,τι φαίνεται δεν ενδιαφέρεσαι πολύ για ακαδημαική καριέρα, οπότε ίσως καλύτερα να μην την κυνηγήσεις. Το πανεπιστήμιο θέλει πολύ αγάπη για το αντικείμενο και λίγη τρέλα θα έλεγα (με την καλή έννοια). Προτάθηκε από την @Λένω το master of wildlife, που ίσως σε ενδιαφέρει (δεν είναι απαραίτητο να συνδιαστεί με ακαδηαική καριέρα). Ψάξε για πρακτική (internship) στο National Gegraphic ή στο discovery ή οπουδήποτε αλλού βρεις να δεις αν σου αρέσει η δουλειά (δεν είναι εύκολο να βρεις, αλλά αν το ψάξεις αρκετά θα τα καταφέρεις).

Επίσης όσον αφορά στους γονείς σου, γνωρίζω πως είναι να έχεις γονιό ιατρό και την άμεση και έμμεση πίεση που βιώνεις να γίνεις ιατρός ή επιστήμονας. Ωστόσο, είναι η δική σου ζωή και όχι των γονιών σου. Κάνε κάτι που σου αρέσει ασχέτως της γνώμης των γονιών σου και θα είσαι ευτυχισμένος. Βέβαια, δεν είναι εύκολο να ξέρεις τι θέλεις να κάνεις, οπότε σου προτείνω να ψαχτείς και να κάνεις πολλά διαφορετικά πράγματα μέχρι να βρεις τι σε ενδιαφέρει.

Ξεκίνα να παίρνεις αποφάσεις στη ζωή σου για να νιώσεις πως είναι να έχεις τον έλεγχο. Θα κάνεις λάθη, αλλά θα μάθεις από αυτά. Όταν αφήνεις τους άλλους να καθορίζουν τη ζωή σου, τα πράγματα δε θα εξελιχθούν θετικά. Και τέλος, μη στενοχωριέσαι για το παρελθόν. Άσε τις πανελλήνιες πίσω σου και κοίτα το μέλλον.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[νΧρηστος]

Αυτα ηταν που με τραβηξαν σε αυτη τη σχολη,ειναι ευκολο σε τετοιες σχολες να μπεις σε αυτη τη λογικη.Πολλοι συμφοιτητες μου συμμετεχουν και σε εθελοντικες οργανωσεις που περιθαλπτουν αγρια ζωα ασχολουνται ερασιτεχνικα με τη φωτογραφια.Ωστοσο απο τα σχετικα μαθηματα που εχω διαβασει στη σχολη,πρωτα απ'ολα τα περισσοτερα τα ξερω ηδη και το management εχει περισσοτερο να κανει με πληθυσμουν και στατιστικη.

Το πιο καταθλιπτικο απ'ολα το οποιο ειναι και μια σκληρη πραγματικοτητα ειναι οτι το management εξυπηρετει τον ανθρωπο και οχι την πανιδα η τη χλωριδα.Ολες οι περιβαντολλογικες σχολες εχουν να κανουν με τη διαχειριση του περιβαλλοντος σε τετοιο βαθμο ωστε πρωτα να καλυπτει τις αναγκες του ανθρωπου και μετα των αλλων ειδων.Εχει τεχνικες περιοσρισμου των πλυθησμων μεσω παγιδευσεων,κυνηγιου και εχει και μεθοδους διατηρησης πλυθησμων ποθ ενδιαφερουν τον ανθρωπο.

Στην πραγματικοτητα ολα τα ειδη της ζωης που ζουν στη γη εχουν μια ημερομηνια ληξης.Ακομα και αν ο ανθρωπος αφησει το περιβαλλον ανεγγικτο,ολα τα ειδη που εχουν ζησει στη γη εχουν μεταβληθει και εξαφανιστει.Οι ιδιες αρχες που διεπουν φυσικα τα ειδη της ζωης διεπουν και τον ανθρωπο.Ακομη οι αρχες της διαχειρισης υπαγορευουν οτι η ανθρωπινη ζωη θεωρειται πολυτιμοτερη απο οποιαδηποτε αλλη μορφη ζωης,και αυτη τη φραση την εχω υπογραμμισει στο βιβλιο που μας εδωσαν.Αν ενα ειδος προκαλεσει προβληματα στον ανθρωπο ειτε στις καλλιεργειες,ειτε στον ιδιο τον ανθρωπο αμεσα συνισταται μεχρι και η εξαφανιση του με ανθρωπινα μεσα.

Στην πραματικοτητα αν αυριο γινει κανενα σοβαρο οικονομικο κραχ η μια χωρα μπει σε πολεμο η οτιδηποτε αλλο,κανεις δεν θα δωσει σημασια στο ζωικο και φυτικο κοσμο.Αν πχ η βραζιλια ξαφνικα επρεπε για λογους επιβιωσης να βρει ξυλεια το δασος του αμαζονιου θα αποψιλονωνταν εντελως.Φυσικα η καταστροφη του φυσικου κοσμου και η μειωση της βιοποικιλοτητας θα φερει ολεθρια αποτελεσματα και στον ανθρωπο.

Απλα η σχολη μου και το management ειναι αυτο.Στατιστικη και γραφηματα,τυποι και μεθοδοι υπολογισμου πλυθησμων σε μια περιοχη.Οποτε στην ουσια δεν εχω σπουδασει κατι αξιολογο.Εχουμε κανει και φυτολογια αλλα δεν εχου ενδιαφερον,γιατι απλα μπορεις να δεις τα ιδια φυτα σε φωτογραφιες σε συντομοτερο χρονο.Η σχολη αυτη ειναι ενα μεγαλο χασιμο χρονου.Στην ουσια οι περισσοτεροι θελουν να μπουν στο δημοσιο,αλλοι θελουν να γινουν καθηγητες για τη θεση,αλλοι ενδιαφερονται για τη βοτανικη και την πανιδα και εχουν κολλησει αρκετα με τη σχολη αλλα εχουν εστιασει στο δεντρο και οχι στο δασος.


Ενα ντοκιμαντερ να βαλεις να δεις θα μαθεις περισσοτερα για τον φυσικο κοσμο απο τη σχολη μας σε 100 χρονια.Εχουμε και αχρηστα μαθηματα οπως το δασικο δικαιο και την πολιτικη που ειναι ξαθαρα διαδικαστικα.Τα μαθηματα στατιστικης διδασκονται οπως να'ναι.Μετα μαθαινουμε να χειριζομαστε προγραμματα στον υπολογιστη.Εχουμε και πολλα υποχρεωτικα εργαστηρια τα οποια δεν εχουν ουσιαστικη βαση και τα κανουμε αγγαρεια για να περασουμε τα εργαστηρια.


Τα ιδια και στο γεωλογικο της αδερφης μου.Εχουμε περιπου παραπλησια μαθηματα.Ειχα βαλει αυτα τα 3 στο μηχανογραφικο,ωκεανογραφια,γεωλογια,δασολογια και ειχα παθιαστει με αυτα νομιζα οτι εχουν να κανουν και καλα με το φυσικο κοσμο κτλ.Στην πραφματικοτητα δεν ειναι ετσι.Και το καταλαβα αργα,ημουν πολυ απορροφημενος στο να περναω τα μαθηματα και επειδη ειχαμε συχνο προγραμμα δεν το σκεφτομουν και πολυ τοτε.


Εχουμε και πρακτικες στα δαση του περτουλιου και στον ταξιαρχη.Χαμενος χρονος.Πραγματικα δεν μας εδειξαν τιποτα,απλα μας ελεγαν τα ιδια που μας ελεγαν στο μαθημα με φοντο το δασος.


Ακομα και να κανω πτυχεια στο εξωτερικο,ειναι αδυνατο να γινω ακαδημαικος στο εξωτερικο οπως ελεγε παλια ο πατερας μου.ΕΙναι και η ηλικια,ο ξενος εχει ηδη κανει interships και εχει δωσει απειρες εργασιες στο πανεπιστημιο.Για να δουλεψεις στο National Geographic πρεπει να εισαι φωτογραφος και ο ανταγωνισμος ειναι τεραστιος και θελει και παρα πολυ τυχη και χρημα απο την τσεπη σου.


Νιωθω πως δεν εχω παθος στη ζωη και αισθανομαι σαν χαμενος.Η μονη μου λυση ειναι να δουλεψω στο πανεπιστημιο αν μπορεσω να μπω οπου θα κανω μια δουλεια γραφειου,και θα ασχολουμαι περισσοτερο με τα διαδικαστικα του πανεπιστημιου παρα με αυτο που σπουδασα.Στην ουσια απλα θα διδασκω αυτα που σπουδασα για τη θεση.Αντε να πηγαινω και σε κανενα συνεδριο.Και αυτο που με πειραζει ειναι οτι συμβιβασηκα με τις επιλογες που εκανα στα 18 που δεν ημουν καθολου συνειδητοποιημενος για το τι ηθελα και για το πως ηταν τα πραγματα.

Το γεγονος οτι δεν εγραψα καλα στις εξετασεις με προβληματιζει οπως και το οτι δεν εχω ξεκαθαρες φιλοδοξιες.Ολοι οι μαθητες ξεσκιζονταν στο διαβασμα και εγω ημουν αφηρημενος,δεν τα καταλαβαινα και εκανα πασαλειματα.Αισθανομουν εκτος και τωρα συνειδητοποιησα οτι ημουν ανευθυνος τοτε.


Και το χειροτερο ειναι οτι αισθανομαι πως δεν εχω σπουδασει κατι το ουσιαστικο.Δεν εχω πραγματικες γνωσεις.Δεν εχω μαθει τιποτα απο το σχολειο φυσικα,ουτε και απο το πανεπιστημιο.Ακομη καθε φορα περνουν απο τη σχολη 100 ατομα που θα παν ολα αυτα τα παιδια.Δεν αισθανομαι οτι δχω κουραστει για να μαθω κατι.Ειλικρινα δεν αισθανομαι ενθουσιασμενος με τιποτα και οτι τσαμπα οι γονεις μου πληρωνουν τα μεταφορικα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Samael]

Αυτα ηταν που με τραβηξαν σε αυτη τη σχολη,ειναι ευκολο σε τετοιες σχολες να μπεις σε αυτη τη λογικη.Πολλοι συμφοιτητες μου συμμετεχουν και σε εθελοντικες οργανωσεις που περιθαλπτουν αγρια ζωα ασχολουνται ερασιτεχνικα με τη φωτογραφια.Ωστοσο απο τα σχετικα μαθηματα που εχω διαβασει στη σχολη,πρωτα απ'ολα τα περισσοτερα τα ξερω ηδη και το management εχει περισσοτερο να κανει με πληθυσμουν και στατιστικη.

Το πιο καταθλιπτικο απ'ολα το οποιο ειναι και μια σκληρη πραγματικοτητα ειναι οτι το management εξυπηρετει τον ανθρωπο και οχι την πανιδα η τη χλωριδα.Ολες οι περιβαντολλογικες σχολες εχουν να κανουν με τη διαχειριση του περιβαλλοντος σε τετοιο βαθμο ωστε πρωτα να καλυπτει τις αναγκες του ανθρωπου και μετα των αλλων ειδων.Εχει τεχνικες περιοσρισμου των πλυθησμων μεσω παγιδευσεων,κυνηγιου και εχει και μεθοδους διατηρησης πλυθησμων ποθ ενδιαφερουν τον ανθρωπο.

Στην πραγματικοτητα ολα τα ειδη της ζωης που ζουν στη γη εχουν μια ημερομηνια ληξης.Ακομα και αν ο ανθρωπος αφησει το περιβαλλον ανεγγικτο,ολα τα ειδη που εχουν ζησει στη γη εχουν μεταβληθει και εξαφανιστει.Οι ιδιες αρχες που διεπουν φυσικα τα ειδη της ζωης διεπουν και τον ανθρωπο.Ακομη οι αρχες της διαχειρισης υπαγορευουν οτι η ανθρωπινη ζωη θεωρειται πολυτιμοτερη απο οποιαδηποτε αλλη μορφη ζωης,και αυτη τη φραση την εχω υπογραμμισει στο βιβλιο που μας εδωσαν.Αν ενα ειδος προκαλεσει προβληματα στον ανθρωπο ειτε στις καλλιεργειες,ειτε στον ιδιο τον ανθρωπο αμεσα συνισταται μεχρι και η εξαφανιση του με ανθρωπινα μεσα.

Στην πραματικοτητα αν αυριο γινει κανενα σοβαρο οικονομικο κραχ η μια χωρα μπει σε πολεμο η οτιδηποτε αλλο,κανεις δεν θα δωσει σημασια στο ζωικο και φυτικο κοσμο.Αν πχ η βραζιλια ξαφνικα επρεπε για λογους επιβιωσης να βρει ξυλεια το δασος του αμαζονιου θα αποψιλονωνταν εντελως.Φυσικα η καταστροφη του φυσικου κοσμου και η μειωση της βιοποικιλοτητας θα φερει ολεθρια αποτελεσματα και στον ανθρωπο.

Απλα η σχολη μου και το management ειναι αυτο.Στατιστικη και γραφηματα,τυποι και μεθοδοι υπολογισμου πλυθησμων σε μια περιοχη.Οποτε στην ουσια δεν εχω σπουδασει κατι αξιολογο.Εχουμε κανει και φυτολογια αλλα δεν εχου ενδιαφερον,γιατι απλα μπορεις να δεις τα ιδια φυτα σε φωτογραφιες σε συντομοτερο χρονο.Η σχολη αυτη ειναι ενα μεγαλο χασιμο χρονου.Στην ουσια οι περισσοτεροι θελουν να μπουν στο δημοσιο,αλλοι θελουν να γινουν καθηγητες για τη θεση,αλλοι ενδιαφερονται για τη βοτανικη και την πανιδα και εχουν κολλησει αρκετα με τη σχολη αλλα εχουν εστιασει στο δεντρο και οχι στο δασος.


Ενα ντοκιμαντερ να βαλεις να δεις θα μαθεις περισσοτερα για τον φυσικο κοσμο απο τη σχολη μας σε 100 χρονια.Εχουμε και αχρηστα μαθηματα οπως το δασικο δικαιο και την πολιτικη που ειναι ξαθαρα διαδικαστικα.Τα μαθηματα στατιστικης διδασκονται οπως να'ναι.Μετα μαθαινουμε να χειριζομαστε προγραμματα στον υπολογιστη.Εχουμε και πολλα υποχρεωτικα εργαστηρια τα οποια δεν εχουν ουσιαστικη βαση και τα κανουμε αγγαρεια για να περασουμε τα εργαστηρια.


Τα ιδια και στο γεωλογικο της αδερφης μου.Εχουμε περιπου παραπλησια μαθηματα.Ειχα βαλει αυτα τα 3 στο μηχανογραφικο,ωκεανογραφια,γεωλογια,δασολογια και ειχα παθιαστει με αυτα νομιζα οτι εχουν να κανουν και καλα με το φυσικο κοσμο κτλ.Στην πραφματικοτητα δεν ειναι ετσι.Και το καταλαβα αργα,ημουν πολυ απορροφημενος στο να περναω τα μαθηματα και επειδη ειχαμε συχνο προγραμμα δεν το σκεφτομουν και πολυ τοτε.


Εχουμε και πρακτικες στα δαση του περτουλιου και στον ταξιαρχη.Χαμενος χρονος.Πραγματικα δεν μας εδειξαν τιποτα,απλα μας ελεγαν τα ιδια που μας ελεγαν στο μαθημα με φοντο το δασος.


Ακομα και να κανω πτυχεια στο εξωτερικο,ειναι αδυνατο να γινω ακαδημαικος στο εξωτερικο οπως ελεγε παλια ο πατερας μου.ΕΙναι και η ηλικια,ο ξενος εχει ηδη κανει interships και εχει δωσει απειρες εργασιες στο πανεπιστημιο.Για να δουλεψεις στο National Geographic πρεπει να εισαι φωτογραφος και ο ανταγωνισμος ειναι τεραστιος και θελει και παρα πολυ τυχη και χρημα απο την τσεπη σου.


Νιωθω πως δεν εχω παθος στη ζωη και αισθανομαι σαν χαμενος.Η μονη μου λυση ειναι να δουλεψω στο πανεπιστημιο αν μπορεσω να μπω οπου θα κανω μια δουλεια γραφειου,και θα ασχολουμαι περισσοτερο με τα διαδικαστικα του πανεπιστημιου παρα με αυτο που σπουδασα.Στην ουσια απλα θα διδασκω αυτα που σπουδασα για τη θεση.Αντε να πηγαινω και σε κανενα συνεδριο.Και αυτο που με πειραζει ειναι οτι συμβιβασηκα με τις επιλογες που εκανα στα 18 που δεν ημουν καθολου συνειδητοποιημενος για το τι ηθελα και για το πως ηταν τα πραγματα.

Το γεγονος οτι δεν εγραψα καλα στις εξετασεις με προβληματιζει οπως και το οτι δεν εχω ξεκαθαρες φιλοδοξιες.Ολοι οι μαθητες ξεσκιζονταν στο διαβασμα και εγω ημουν αφηρημενος,δεν τα καταλαβαινα και εκανα πασαλειματα.Αισθανομουν εκτος και τωρα συνειδητοποιησα οτι ημουν ανευθυνος τοτε.


Και το χειροτερο ειναι οτι αισθανομαι πως δεν εχω σπουδασει κατι το ουσιαστικο.Δεν εχω πραγματικες γνωσεις.Δεν εχω μαθει τιποτα απο το σχολειο φυσικα,ουτε και απο το πανεπιστημιο.Ακομη καθε φορα περνουν απο τη σχολη 100 ατομα που θα παν ολα αυτα τα παιδια.Δεν αισθανομαι οτι δχω κουραστει για να μαθω κατι.Ειλικρινα δεν αισθανομαι ενθουσιασμενος με τιποτα και οτι τσαμπα οι γονεις μου πληρωνουν τα μεταφορικα.

Διαφωνω στο οτι δεν εχεις μαθει απολυτως τιποτα.Συγκρινεις την δικη σου γνωση παλι με την δικη σου γνωση; Τραβα ρωτα 5-6 τυχαιους κατι σχετικο απο το management η την βοτανικη,ποσοι απο αυτους θα σου απανταγαν;Εχεις την αισθηση οτι δεν εχεις μαθει τιποτα αλλα δεν ειναι ετσι.Οσο για την δυσκολια στην ευρεση της εργασιας...ετσι ειναι σχεδον ολες οι σχολες.Παντα υπαρχουν αυτοι που βρισκουν καποια διεξοδο αλλα και αυτοι που δεν βρισκουν οποτε στρεφονται σε ενα αλλο πεδιο που εχει περισσοτερες ευκαιριες.Σε αυτη τη φαση της ζωης σου πιστευω οτι πρεπει να κανεις μια παυση απο αυτες τις σκεψεις ομως.
Προσπαθησε να εισαι πιο θετικος,τελειωσε τη σχολη σου και επειτα μπες στην ΑΕΝ.Εαν εχεις δικα σου λεφτα και μπορεις να συντηρηθεις πλεον δεν θα σε σταματα τιποτα απολυτως.Ακομα και εαν στην βαρεσει μετα απο χρονια να ξαναδωσεις πανελληνιες θα μπορεσεις να το κανεις και να στηριξεις οικονομικα τον εαυτο σου σε αυτη την επιλογη.
"Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά." οπως ελεγε και ο Ρηγας Φεραιος-ειμαστε και κοντα στην επετειο.
Κατι που ξεχασα να σου πω ειναι οτι στα ταξιδια σου θα εχεις αρκετο ελευθερο χρονο να ασχοληθεις με το διαβασμα εαν το επιθυμεις,οτι σου αρεσει γενικα και οσο θα εισαι σε στερια θα μπορεις να βγαινεις.
Ομως εγω θα σου ελεγα να συνεχιζες τουλαχιστον με ενα μεταπτυχιακο.Ο πατερας σου εχει σκοπο να σε πληρωνει γι'αυτο οποτε εκμεταλλευσου το και εαν τελικα δεν βρεις δουλεια ουτε εδω αλλα ουτε εξω γυρνα και ακολουθα το επαγγελμα του ναυτικου.

Προτείνετε στο παιδι να αποστασιοποιηθεί από τους γονείς του και να πάει σε ψυχολόγο, επειδή οι γονείς του του προτείνουν πράγματα που δεν τα προτιμάει; Καταλαβαίνετε τι λέτε; Εν τω μεταξύ ο πατέρας είναι πολύ σωστός κατ'εμέ. Όταν όμως βρισκόμαστε σε φάση απογοήτευσης κι άρνησης, δύσκολα το αντιλαμβανόμαστε.

Καταλαβες πως ακριβως εννοουμε την "αποστασιοποιηση" ;
Δεν λεμε ουτε να τους αγνοει ουτε να τους βγαλει απο τη ζωη του.Οι γονεις του πρεπει να εχουν λογο και αποψη αλλα σε καμια περιπτωση το δικαιωμα της τελικης αποφασης στη ζωη καποιου αλλου,και ποσο μαλλον οταν αυτος ο αλλος ειναι το ιδιο τους το παιδι.Ωστοσο ο πατερας του του εχει πει και καποια σωστα,οπως να ακολουθησει ενα μεταπτυχιακο εαν οχι και διδακτορικο.
Ολοι οι γονεις θελουν τα καλυτερα για τα παιδια τους,αλλα ειναι ανθρωποι και κανουν και αυτοι λαθη,η μπορει αυτο που θεωρουν αυτοι σαν "καλο" να μην ειναι τελικα αυτο που θεωρει το παιδι τους "καλο".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[νΧρηστος]

Ναι αυτο το πλανο εχω.Εχω σκοπο να παρω το πτυχιο και να κανω μεταπτυχιακο οπου παραλληλα θα ψαχνω λιγο ακομα.Την ΑΕΝ την σκεφτομαι σοβαρα,αλλα μετα το μεταπτυχιακο γιατι πιστευω οτι ειναι μια καλη ευκαιρια.Ωστοσο οι αποψεις διιστανται,απο τη μια ακουω οτι ειναι καλα,και οτι δουλευεις οκταωρο και οτι εχεις και χρονο στο πλοιο και οτι βρισκες δουλεια,απο την αλλη ακουω οτι δεν ειναι ετσι και οτι πολλοι εγκατελειψαν τη σχολη και οτι δεν εχει λεφτα πλεον.Γι'αυτο ρωτησα και δω,πρωτν για να δω αν εχει κανεις εμπειριες με την ΑΕΝ,γιατι δεν θελω να μεινω ανεργος και μετα να τρεφομαι αποκλειστικα με τους γονεις μου και απο την αλλη για να εκθεσω τις αποψεις μου και ετσι να δω που εχω κενα στη λογικη μου,μιας και δεν εχω τοσο κοντινους φιλους εξω ωστε να τους ανοιχτω,και ετσι μπορω να παρω μια κριτικη απο ατομα της δικης μου ηλικιας στο θεμα.

Απλως αυτο που με καιει ειναι οτι αν ημουν πιο επιμελης μαθητης οταν ημουν μικροτερος και αγαπουσα τις επιστημες θα απεδιδα καλυτερα.Τοτε τα εβλεπα απλα ως αγγαρεια.Και θα ειχα περισσοτερη αυτοπεποιθηση και οι γονεις μου θα με σεβονταν περισσοτερο.Επισης θα μπορουσα να εχω περισσοτερες επιλογες,αν και τα σιγουρα επαγγελματα τηων στρατιωτικων σχολων εχουν οριο ηλικιας τα 21 χρονια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[akikos]

Γιατί ο πατέρας σου δεν σε στέλνει σε καμια Βουλγαρία, Τσεχία, Σλοβακία, Κύπρο να σε κάνει ιατρό;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[νΧρηστος]

Δεν ξερω.Δεν αισθανομαι ωραια να σπουδασω κατι που οι αλλοι κοπιασαν περισσοτερο για να παρουν τα μορια και δεν το ζητησα.Ζητησα μονο να δωσω κατατακτηριες για να δω αν μπορεσω να μπω ιατρικη και οι γονεις μου δεν θελουν,Λενε οτι δε θα τα παω καλα στη σχολη και οτι θα αργησω να γινω γιατρος ουτως η αλλιως.Μεχρι τοτε θα πρεπει να μενω με τους γονεις μου.Πατανε στο γεγονος οτι αφου ειπα στην αρχη οτι μου αρεσε η σχολη οτι πρεπει να μου αρεσει και τωρα.Δεν θα τους ενοχλησω αλλο,ουτως η αλλιως απετυχα στις πανελληνιες και νιωθω και αχαριστος να τους ζητησω αλλα πραγματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

΄Ολο λες "αν διάβαζα περισσότερο" και "αν είχα τότε το μυαλό που έχω τώρα" και"αν είχα περάσει σε καλύτερη σχολή" και "αν είχα πάρει περισσότερα μόρια στις πανελλαδικές, θα είχα τον σεβασμό των δικών μου" και και και... Λοιπόν βάλε καλά στο μυαλό σου ότι αν συνεχίσεις να μένεις κολλημένος στο παρελθόν, δεν πρόκειται να κάνεις τίποτα στη ζωή σου! Ο,τι έγινε, έγινε! Δεν αλλάζει! Και να ξέρεις ότι τα παθήματα είναι μαθήματα! Από τα λάθη μας αποκτούμε εμπειρίες και ξέρουμε πώς να προχωρήσουμε στη ζωή μας χωρίς να τα επαναλάβουμε! Πάρτο αλλιώς! Βάλε λίγη χαρά και αισιοδοξία στη ζωή σου και διώξε τη μαυρίλα που σ΄έχει κυριεύσει! Στο κάτω-κάτω δεν τέλειωσε ο κόσμος!΄Εχεις όλη τη ζωή μπροστά σου να κάνεις ο,τι θέλεις! Βάλε στόχους και κυνήγησέ τους συνειδητά, υπεύθυνα και συστηματικά. Είναι σίγουρο ότι θα τους πετύχεις! Στο χέρι σου είναι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.