Πανελλαδικές εξετάσεις και πίεση γονέων

[doublepoulos]

Καλησπέρα. Φέτος, όντας μαθητης της τρίτης λυκείου, δέχομαι από τώρα απίστευτη πίεση από του γονείς μου. Υπάρχει κανείς που να συμπάσχει; Επιπλέον, μερικές συμβουλές έτσι ώστε να μην αγχώνομαι θα ήταν δεκτές. Ευχαριστώ προκαταβολικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[VirusX]

Καλώς ή κακώς οι περισσότεροι γονείς το έχουν αυτό.Και η αλήθεια είναι πως δεν βοηθά.Επίσης μερικοί εκεί που σε πιέζουν να διαβάσεις από τη μία,από την άλλη σου λένε και να μην ελπίζεις για υψηλόβαθμες σχολές.(Σου διαλύουν και το κίνητρο )Νομίζω οφείλεις να συζητήσεις μαζί τους και αν δεν βγαίνει άκρη πρέπει με κάποιο κομψό τρόπο* να τους αγνοείς.Εξαρτάται από οικογένεια σε οικογένεια το πως λύνεται αυτό το θέμα.Τώρα για το άγχος προσπάθησε να προετοιμαστείς όσο πιο καλά γίνεται και βρες κάτι που να σε ευχαριστεί ενδιάμεσα από το διάβασμα σου.Εγώ προσωπικά επειδή ξέρω ότι κατά 90% θα δώσω και δεύτερη φορά αν αποτύχω την πρώτη, είμαι πιο ήσυχος.
*Μην με ρωτήσεις γιατί και γω ακόμα τον ψάχνω απλά επειδή είναι πιεστικοί στα νορμαλ πλαίσια δεν με πολύ απασχολεί το ζήτημα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[D.a.i.s.y]

Εγώ αν και δεν έχω δεχτεί ακόμα την πίεση των Πανελληνίων, μπορώ να σου πω για το θέμα γονείς ότι πρέπει να κάνεις υπομονή. Τώρα εάν δεν είσαι και από τους πιο υπομονετικούς ανθρώπους μπορείς να κάνεις μια συζήτηση μαζί τους και να τους εξηγήσεις τι πραγματικά νιώθεις. Ακόμα και εάν δεν το καταλάβουν οφείλεις τουλάχιστον να κάνεις μια προσπάθεια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ιππολύτη]

Το ζήτημα είναι να καταλάβεις αρχικά πως κι οι γονείς είναι άνθρωποι και στις περισσότερες περιπτώσεις ο,τι κάνουν το κάνουν για να μας βοηθήσουν, δε σημαίνει όμως αυτό ότι αποκλείεται να κάνουν λάθη. Προσωπικά δέχτηκα κάποια πίεση ειδικά προς το τέλος των πανελληνίων και οποιαδήποτε προσπάθεια συζήτησης κατέληγε απλώς σε ένταση και τσακωμούς. Το μόνο που με έσωσε ήταν, κάθε φορά που μου μιλούσαν και ένιωθα να με πιέζουν, έκανα zone out, σκεφτόμουν κάτι άσχετο εντελώς, "έκλεινα" τα αυτιά μου και περίμενα μέχρι να τελειώσει το παραλήρημά τους. Αν δεν είσαι από τους τυχερούς που μπορούν να αποσπούν την προσοχή τους κατά βούληση, άκου τι έχουν να σου πουν μέχρι το τέλος και ξεκίνα να φιλτράρεις τα λόγια τους, τι εννοούσαν πραγματικά και τι όχι. Ζήτα τους, με ήρεμους πάντα τόνους, να σου έχουν εμπιστοσύνη και πες τους πως η συμπεριφορά τους σε πιέζει. Θυμίσου όμως, πως η πίεση συμπεριλαμβάνει τον πομπό και τον δέκτη, οπότε αν εσύ δεν τη δεχτείς, δε θα φτάσει ποτέ σε εσένα. Βέβαια, αυτο είναι κάτι αρκετά δύσκολο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DumeNuke]

Οι γονείς πάντα είναι πιεστικοί απέναντι στα παιδιά τους, δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να το αλλάξεις αυτό. Συνήθως οφείλεται στο ότι προσπαθούν να οδηγήσουν τα παιδιά τους σε ένα δρόμο για την επιτυχία τον οποίο οι ίδιοι αμέλησαν να πάρουν. Δες το σαν ένα ψυχολογικό τρικ, εγώ δεν καταφέρα να πετύχω όλα όσα ήθελα, αν τα πετύχει το παιδί μου, κατάφερα τουλάχιστον αυτό. Η καλύτερη λύση είναι να κάνεις μια ήρεμη συζήτηση με τους γονείς σου, να τους εξηγήσεις ότι δεν έχεις πολύ υψηλές βλέψεις, δεν θέλεις να κάνεις δηλαδή κάποιο επάγγελμα που να αποφέρει πολλά χρήματα και κοινωνικό κύρος και ότι μια δουλειά που θα σου επιτρέπει να φέρνεις ψωμί στο σπίτι σου (πχ βοηθός ξυλουργού, υπάλληλος για 400 ευρώ κτλπ) σου είναι υπέρ αρκετή για εσένα. Γενικά, άμα τους εξηγήσεις και καταλάβουν ότι δεν θέτεις υψηλούς στόχους θα σταματήσουν να σε πρήζουν. Καλή τύχη και καλή επιτυχία με τις πανελλήνιες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Το ζήτημα είναι να καταλάβεις αρχικά πως κι οι γονείς είναι άνθρωποι και στις περισσότερες περιπτώσεις ο,τι κάνουν το κάνουν για να μας βοηθήσουν, δε σημαίνει όμως αυτό ότι αποκλείεται να κάνουν λάθη. Προσωπικά δέχτηκα κάποια πίεση ειδικά προς το τέλος των πανελληνίων και οποιαδήποτε προσπάθεια συζήτησης κατέληγε απλώς σε ένταση και τσακωμούς. Το μόνο που με έσωσε ήταν, κάθε φορά που μου μιλούσαν και ένιωθα να με πιέζουν, έκανα zone out, σκεφτόμουν κάτι άσχετο εντελώς, "έκλεινα" τα αυτιά μου και περίμενα μέχρι να τελειώσει το παραλήρημά τους. Αν δεν είσαι από τους τυχερούς που μπορούν να αποσπούν την προσοχή τους κατά βούληση, άκου τι έχουν να σου πουν μέχρι το τέλος και ξεκίνα να φιλτράρεις τα λόγια τους, τι εννοούσαν πραγματικά και τι όχι. Ζήτα τους, με ήρεμους πάντα τόνους, να σου έχουν εμπιστοσύνη και πες τους πως η συμπεριφορά τους σε πιέζει. Θυμίσου όμως, πως η πίεση συμπεριλαμβάνει τον πομπό και τον δέκτη, οπότε αν εσύ δεν τη δεχτείς, δε θα φτάσει ποτέ σε εσένα. Βέβαια, αυτο είναι κάτι αρκετά δύσκολο...

Για να καταλήξει σε ένταση και τσακωμούς η συζήτηση, εσύ τι τους έλεγες; Γιατί δέχθηκες πίεση;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[VirusX]

Οι γονείς πάντα είναι πιεστικοί απέναντι στα παιδιά τους, δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να το αλλάξεις αυτό. Συνήθως οφείλεται στο ότι προσπαθούν να οδηγήσουν τα παιδιά τους σε ένα δρόμο για την επιτυχία τον οποίο οι ίδιοι αμέλησαν να πάρουν. Δες το σαν ένα ψυχολογικό τρικ, εγώ δεν καταφέρα να πετύχω όλα όσα ήθελα, αν τα πετύχει το παιδί μου, κατάφερα τουλάχιστον αυτό. Η καλύτερη λύση είναι να κάνεις μια ήρεμη συζήτηση με τους γονείς σου, να τους εξηγήσεις ότι δεν έχεις πολύ υψηλές βλέψεις, δεν θέλεις να κάνεις δηλαδή κάποιο επάγγελμα που να αποφέρει πολλά χρήματα και κοινωνικό κύρος και ότι μια δουλειά που θα σου επιτρέπει να φέρνεις ψωμί στο σπίτι σου (πχ βοηθός ξυλουργού, υπάλληλος για 400 ευρώ κτλπ) σου είναι υπέρ αρκετή για εσένα. Γενικά, άμα τους εξηγήσεις και καταλάβουν ότι δεν θέτεις υψηλούς στόχους θα σταματήσουν να σε πρήζουν. Καλή τύχη και καλή επιτυχία με τις πανελλήνιες.

Ελπίζω να κάνεις πλάκα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cha0s]

Οι γονείς πάντα είναι πιεστικοί απέναντι στα παιδιά τους, δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να το αλλάξεις αυτό. Συνήθως οφείλεται στο ότι προσπαθούν να οδηγήσουν τα παιδιά τους σε ένα δρόμο για την επιτυχία τον οποίο οι ίδιοι αμέλησαν να πάρουν.

Μονο εμενα δεν ηταν πιεστικοι; Μου το ειχαν ξεκαθαρισει "Αμα θες να σπουδασεις, διαβασε, αν δε θες να περασεις καπου, μη διαβασεις"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Οι γονείς ανησυχούν. Πιέζουν γιατί έτσι νομίζουν πως κάπως θα σε βοηθήσουν, ανεξάρτητα από το αν η πίεση αυτή έχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα σε σένα σαν άτομο. Εσύ, αυτό που έχεις να κάνεις ( τουλάχιστον αυτό που έκανα εγώ αν και δεν δέχτηκα ιδιαίτερη πίεση), είναι να συνεχίσεις με τους ρυθμούς σου. Η μαμά σου μπορεί να έχει μια φίλη που να έχει παιδί στην ηλικία σου και να δίνει κ αυτό και να διαβάζει 1 ώρα παραπάνω ή να είναι καλύτερο σε ένα μάιθημα από ότι εσύ. Δεν είμαστε ίδιοι όλοι. Ο καθένας έχει τα όρια, τις δυνατότητες, τον ρυθμό και τον τρόπο του.
Οι γονείς απλά πληρώνουν, ζορίζονται και εννοείται δεν θέλουν τα άλλα παιδιά να φύγουν και εσύ να μείνεις σπιτάκι σου.
Μη τους αφήνεις όμως να σου προσθέτουν άλλο ένα άγχος. Έχεις ήδη αρκετό.
Αν δεις πως η κατάσταση ξεφεύγει πολύ, κάνε τους μια συζήτηση. Πες τους πως αγχώνεσαι περισσότερο έτσι και πως εσύ ξέρεις πολύ καλά τι κάνεις, πως το κάνεις και γιατί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 190013]

Ένα κομμάτι άγχους είναι βοηθητικό για έναν υποψήφιο. Φαντάζομαι αναφέρεσαι στην αγωνία και τον πανικό που δημιουργείται όταν νιώθεις ότι είσαι πίσω, δε θα τα καταφέρεις, όταν νιώθεις ότι έχεις να αποδείξεις κάτι σε άλλους πέρα από τον εαυτό σου. Αυτό κατά τη γνώμη μου αντιμετωπίζεται με οργανωμένο διάβασμα, δηλαδή πρόγραμμα και στόχοι. Στόχοι μικροί, ώστε να μη σε πανικοβάλλουν και κάθε φορά να νιώθεις το αίσθημα ότι "τα κατάφερα". Και πρόγραμμα όχι τόσο σφιχτό ώστε να σου γυρίσει μπούμερανγκ και να σε δένει, αλλά ούτε και πολύ χαλαρό ώστε να σου δημιουργεί ανασφάλεια. Αυτό μπορεί να γίνει σε συνεργασία με το φροντιστήριο και τους γονείς σου, που ίσως τους καθησυχάσει. Κατά τα αλλα για τους γονείς, απλά πρέπει να τους πεις χωρίς πολλά πολλά ότι σε πιέζουν και αυτό δε βοηθά. Καθόλου. Θα χρειαστείς πάντως πολλή υπομονή φέτος.

Εφόσον προτίθεσαι να δουλέψεις σοβαρά αυτή τη χρονιά, δεν είμαι υπέρ του να βάζεις στόχο σχολές ή συγκεκριμένα μόρια. Πάντα ο στόχος σου πρέπει να είναι να γράψεις 20.000, ή αν θες... να μάθεις καλά ό,τι είναι να μάθεις. Αν βάλεις κατώτερο στόχο το μόνο που κάνεις είναι να βάζεις ταβάνι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[doublepoulos]

Λοιπόν επειδή δεν ενημέρωσα για το τι συνέβη τελικά, έχω θετικά νέα! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ! Έπρεπε να φτάσει μέσα Απριλίου έτσι ώστε να έχω επιτέλους αισιοδοξία και δική μου αλλά και των γονιών μου! Βεβαια σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι καθηγητές οι οποίοι είπαν ότι σημειώνω αξιοσημείωτη πρόοδο. Όμως και οι συμβουλές σας έπαιξαν καταλυτικό ρόλο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angelique.]

Λοιπόν επειδή δεν ενημέρωσα για το τι συνέβη τελικά, έχω θετικά νέα! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ! Έπρεπε να φτάσει μέσα Απριλίου έτσι ώστε να έχω επιτέλους αισιοδοξία και δική μου αλλά και των γονιών μου! Βεβαια σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι καθηγητές οι οποίοι είπαν ότι σημειώνω αξιοσημείωτη πρόοδο. Όμως και οι συμβουλές σας έπαιξαν καταλυτικό ρόλο!

Μπράβο, χαίρομαι πάρα πολύ για την ευτυχή έκβαση της όλης κατάστασης!

Ελπίζω να πάν όλα εξίσου κατ'ευχήν και στις εξετάσεις σου!
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Annanoula]

Μην αγχώνεσαι.Όλοι οι γονείς έχουν ίσως ανεκπληρωτα όνειρα και θέλουν να τα δουν να εκπληρωνονται από εμάς τα παιδιά.Συμπεριφέρονται παράξενα. Μια έτσι,μια γιουβέτσι.πχ σε εμένα η μαμα μ Όταν έβγαλα 19.6 χάρηκε και μου είπε μπράβο,αλλά απο την άλλη Όταν με ρώτησε πως τα πήγαν τα άλλα παιδιά και της είπα ότι ένα παιδί έβγαλε 19.7 είπε μπράβο του.είδες σε πέρασε..Τι να πεις μετά...νευριάζεις ή δεν νευριάζεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 929391]

Αν δεν πιέσουν οι γονείς, δεν πρόκειται να διαβάσει κανείς από μόνος του. Το θέμα είναι να μην βασανίζουν ντε και καλά για το χαρτί. Όπως και να το κάνουμε, δεν κάνουν όλοι για γράμματα ούτε για αθλητισμό ούτε για χειρωνακτικές εργασίες. Ο καθείς στον τομέα του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angelique.]

Αν δεν πιέσουν οι γονείς, δεν πρόκειται να διαβάσει κανείς από μόνος του. Το θέμα είναι να μην βασανίζουν ντε και καλά για το χαρτί. Όπως και να το κάνουμε, δεν κάνουν όλοι για γράμματα ούτε για αθλητισμό ούτε για χειρωνακτικές εργασίες. Ο καθείς στον τομέα του.

To θέμα είναι να μην βλέπουν στα παιδιά τους αυτό που δεν μπόρεσαν να γίνουν αυτοί.

Ο καθένας έχει τον ρόλο του σε αυτή τη ζωή και οι γονείς πρέπει να το καταλάβουν. ​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Samael]

Μην αγχώνεσαι.Όλοι οι γονείς έχουν ίσως ανεκπληρωτα όνειρα και θέλουν να τα δουν να εκπληρωνονται από εμάς τα παιδιά.Συμπεριφέρονται παράξενα. Μια έτσι,μια γιουβέτσι.πχ σε εμένα η μαμα μ Όταν έβγαλα 19.6 χάρηκε και μου είπε μπράβο,αλλά απο την άλλη Όταν με ρώτησε πως τα πήγαν τα άλλα παιδιά και της είπα ότι ένα παιδί έβγαλε 19.7 είπε μπράβο του.είδες σε πέρασε..Τι να πεις μετά...νευριάζεις ή δεν νευριάζεις.

Οχι δεν νευριαζεις.Γιατι να το κανεις εξαλλου;
Μεγαλωστε μην περιμενετε να ακουσετε μπραβο απο τον καθηγητη η απο τους γονεις.Θα ερθει και η στιγμη της αναγνωρισης του κοπου σας αλλα να ειστε σε θεση να κανετε την αυτοκριτικη σας. Το γεγονος οτι εβγαλες 19.6 ειναι κατι που επρεπε να σε κανει χαρουμενη.Οχι να εστιασεις τι πιστευει η μητερα σου οτι εκανες σε σχεση με τους αλλους.Δεν ειναι η καθηγητρια σου για να σου κρινει εαν εχει σημασια το οτι καποιος εβγαλε 0.1 παραπανω απο εσενα.

Εκτος αυτου προσωπικα εαν το παιδι μου εβγαζε 19.6 δεν θα εμπαινα καν στον κοπο να ρωτησω πως τα πηγαν τα υπολοιπα παιδια...εβγαλες πανω απο το 18 θεωρεισαι αριστη,τι σημασια εχει εαν καποιος εβγαλε 17.8 η 18.6 ; Ο καθενας πρεπει να ειναι χαρουμενος για το αποτελεσμα του οποιο και εαν ειναι αυτο απο την στιγμη που καταβαλλει προσπαθεια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[jim2015]

Οταν λεμε πιεση τι ακριβως εννοουμε;Παραδειγματα υπαρχουν;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Agnwsth]

Εμένα οι δικοί μου όχι μόνο δεν με πιέζουν αλλά τους φαίνεται υπερβολικό που διαβάζω τόσες ώρες. Ο πατέρας μου μου ζητάει συνέχεια να κάνω δουλειές λέγοντας " όλη μέρα κάθεσαι, δεν κάνεις και τίποτα " . Τον αγνοώ και συνεχίζω το διάβασμά μου. Δεν έχει βγάλει το γυμνάσιο και δεν καταλαβαίνει πόσο κόπο θέλει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.