Συζήτηση για το νέο νομοσχέδιο που αφορά τους αιώνιους φοιτητές

[antis]

Ποια ιδιωτική εταιρία θα απορρίψει έναν 25άρη που υπήρξε επιμελής φοιτητής, έκανε μια αξιόλογη διπλωματική εργασία και πρόσφερε εθελοντική εργασία στα εργαστήρια της σχολής για να προσλάβει έναν 35άρη πρώην αιώνιο φοιτητή;

Έχει ενδιαφέρον όμως να μας πεις και ποια είναι αυτή η εταιρία που όταν θα κάνει μια πρόσληψη θα ρωτήσει τον υποψήφιο τι εθελοντική εργασία έκανε και πόσο επιμελής υπήρξε. Εγώ μέχρι στιγμής έχω καταλάβει ότι ΤΟ ΜΟΝΟ που ζητείται είναι η επαγγελματική εμπειρία και τίποτα άλλο.......

Ναι ναι, μεγάλη τιμή να συνομιλήσω με έναν...δεν αξίζει καν να χαρακτηρίσω το επίπεδο σου, των σπουδών σου, της νοοτροπίας σου.

Είπαμε, απλά να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα, τίποτα άλλο.

Εσύ με ποιο δικαίωμα και με ποιο προσόν μπορείς και κρίνεις σπουδές άλλων ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[aergos]

Για σένα οι σοβαρές δουλειές έχουν σχέση με διπλωματικές εργασίες και καλό ακαδημαϊκό προφίλ; Κάπου έχουμε μπλέξει νομίζω, το point της συζήτησης. Η ίδια η ζωή έχει δείξει πολλές φορές ότι η επαγγελματική επιτυχία ακόμη και σε επίπεδο προσωπικής ισορροπίας, δεν έχει άμεση συνάφεια με το πλήθος των τίτλων σπουδών και των ψυχρών επιβραβεύσεων.

Θα σου απαντήσω με βάση αυτά που έχω δει.
Το ακαδημαϊκό προφίλ σαφώς δεν προκαθορίζει την επαγγελματική εξέλιξη αλλά παίζει ρόλο.
Έχω δει πολλές περιπτώσεις αποφοίτων που έχουν επαγγελματική πορεία αντιστρόφως ανάλογη (είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο) με τις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις, αλλά και πάλι είναι μειοψηφία.
Για τους περισσότερους το επίπεδο της δουλειάς που κατάφεραν να βρουν ήταν ανάλογο των προσόντων που απέκτησαν ως φοιτητές. Ειδικά τις πολύ απαιτητικές δουλειές σε τοπ Αμερικάνικες εταιρίες έχω δει να τις πιάνουν μόνο οι κορυφαίοι φοιτητές κάθε έτους. Επίσης άνεργοι για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα έχω δει να μένουν μόνο απόφοιτοι με πάρα πολύ σοβαρές ελλείψεις ακαδημαϊκών γνώσεων.
Μιλάω πάντα για τη σχολή που τέλειωσα και για αποφοίτους της ηλικίας μου ή λίγο μεγαλύτερους/μικρότερους.

Επίσης για ποιο λόγο ο 35άρης πρώην αιώνιος φοιτητής πρέπει να συσσωρεύει μόνο ακραίες αιτίες που καθυστέρησαν τις σπουδές του; Νομίζω ότι κάπου αρχίζει η αδιακρισία και γινόμαστε κριτές σε ανθρώπους που δεν ξέρουμε ακριβώς πως έχει η ιστορία της ζωής τους.

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ, μίλησα χρησιμοποιώντας ένα βασικό επιχείρημα αυτών που υποστηρίζουν τις διαγραφές φοιτητών.

Έχει ενδιαφέρον όμως να μας πεις και ποια είναι αυτή η εταιρία που όταν θα κάνει μια πρόσληψη θα ρωτήσει τον υποψήφιο τι εθελοντική εργασία έκανε και πόσο επιμελής υπήρξε. Εγώ μέχρι στιγμής έχω καταλάβει ότι ΤΟ ΜΟΝΟ που ζητείται είναι η επαγγελματική εμπειρία και τίποτα άλλο.......

Όλοι ξεκινάνε με μηδενική προϋπηρεσία και τότε το βασικότερο που έχουν να παρουσιάσουν είναι οι ακαδημαϊκές τους επιδόσεις.
Εμένα με είχαν ρωτήσει σε συνέντευξη τι διπλωματική έκανα, όπως επίσης με είχαν ρωτήσει και για τεχνικά skills που ανέφερα στο βιογραφικό μου αν τα κατέχω μόνο σε θεωρητικό επίπεδο ή αν τα ξέρω και πρακτικά μέσα από εργασίες της σχολής.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 019112]

Εγώ είμαι υπέρ των "αιώνιων" φοιτητών.
Αφού για να μπεις στο Πανεπιστήμιο περνάς τη ψυχοφθόρα διαδικασία των Πανελληνίων, πιστεύω οτί κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει το δικαιώμα στη Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Ο άλλος μπορεί να θελήσει στα 30, 40, ή και στα 60 να σπουδάσει. Και λοιπόν? Διά βίου μάθηση δε λέμε συνέχεια?
Τι σας νοιάζει εσάς τι κάνει ο "αργόσχολος", "αιώνιος" φοιτητής και το πόσα χρόνια χρειάζεται να τελειώσει τη σχολή του. Διαβάστε εσείς και γίνετε φωστήρες και αφήστε τους "αιώνιους" στην ησυχία τους.
Κάποτε με δύο Πανεπιστήμια (Αθήνα-Θεσσαλονίκη) μια μειοψηφία μόνο έδινε Πανελλήνιες και ένα ακόμη μικρότερο ποσοστό κατάφερνε να περάσει. Τώρα που και κάτω απ'τη βάση αν γράψεις περνάς σε μια σχολή, όλοι γίναμε φοιτητάρες και θέτουμε και όρια στους "άεργους" που καταστρέφουν το σύστημα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[antis]

Αφού για να μπεις στο Πανεπιστήμιο περνάς τη ψυχοφθόρα διαδικασία των Πανελληνίων, πιστεύω οτί κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει το δικαιώμα στη Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Και στο εξωτερικό ''κάποια'' ψυχοφθόρα διαδικασία θα περνάνε καθ όλη την διάρκεια της μαθητικής τους πορείας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν όρια φοίτησης στα πανεπιστήμια

Ο άλλος μπορεί να θελήσει στα 30, 40, ή και στα 60 να σπουδάσει. Και λοιπόν? Διά βίου μάθηση δε λέμε συνέχεια?

Είναι άλλο να θελήσει κάποιος να σπουδάσει ΣΤΑ 30,40...60 και άλλο να σπουδάζει Ως τα 30,40....60 (και δεν εννοώ συνέχιση των σπουδών σε άλλο επίπεδο αλλά στασιμότητα )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Θα σου απαντήσω με βάση αυτά που έχω δει.
Το ακαδημαϊκό προφίλ σαφώς δεν προκαθορίζει την επαγγελματική εξέλιξη αλλά παίζει ρόλο.
Έχω δει πολλές περιπτώσεις αποφοίτων που έχουν επαγγελματική πορεία αντιστρόφως ανάλογη (είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο) με τις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις, αλλά και πάλι είναι μειοψηφία.
Για τους περισσότερους το επίπεδο της δουλειάς που κατάφεραν να βρουν ήταν ανάλογο των προσόντων που απέκτησαν ως φοιτητές. Ειδικά τις πολύ απαιτητικές δουλειές σε τοπ Αμερικάνικες εταιρίες έχω δει να τις πιάνουν μόνο οι κορυφαίοι φοιτητές κάθε έτους. Επίσης άνεργοι για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα έχω δει να μένουν μόνο απόφοιτοι με πάρα πολύ σοβαρές ελλείψεις ακαδημαϊκών γνώσεων.
Μιλάω πάντα για τη σχολή που τέλειωσα και για αποφοίτους της ηλικίας μου ή λίγο μεγαλύτερους/μικρότερους.

Και όσοι δεν είναι σε τέτοιου είδους επιστημονικούς τομείς; Ή τελοσπάντων δεν ακολουθήσουν «αμερικάνικων» προδιαγραφών επάγγελμα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ακάλυπτος]

Εσύ με ποιο δικαίωμα και με ποιο προσόν μπορείς και κρίνεις σπουδές άλλων ;

Με το ίδιο δικαίωμα που αυτός θεωρεί πως μου κάνει τιμή με το να μου απαντάει.
Και δεν έκρινα, μην μπερδεύεσαι. Δεν είμαι απ'αυτούς που μιλάνε νομίζοντας πως ξέρουν τα πάντα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Εμένα με είχαν ρωτήσει σε συνέντευξη τι διπλωματική έκανα, όπως επίσης με είχαν ρωτήσει και για τεχνικά skills που ανέφερα στο βιογραφικό μου αν τα κατέχω μόνο σε θεωρητικό επίπεδο ή αν τα ξέρω και πρακτικά μέσα από εργασίες της σχολής.

λολ δε θέλω να φανταστώ τι βλέπουν τα μάτια του καθενός κάθε μέρα και αναγκάζονται να ρωτάνε τέτοια πράγματα
να και που τελικά κάνουν απόσβεση τα ξενύχτια πάνω απ' τη C++

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jack of Spades]

Αυτοαναιρείσαι σε κάθε σου ποστ.

Να επισυνάψεις τις "αυτοαναιρέσεις" μου, ΑΝ βρεις καμία...

Ήμαρτον, κούρασες.

Εσύ κουράζεις μικρέ μου με το να μη λες απολύτως τίποτα χρήσιμο, κάθε άλλο που μ' αυτή τη συμπεριφορά γηπέδου δοκιμάζεις την υπομονή μας...

Αυτοαναιρείσαι σε κάθε σου ποστ. Πραγματικά, σταμάτα πια να μας αποδείξεις κάτι που δεν υφίσταται.

https://www.tovima.gr/finance/finance-news/article/?aid=308702
Το πινακάκι ισχύει μέχρι σήμερα, πάρτο και ξεστραβώσου κι εσύ κι ο άλλος...

!!!!!
Από που προκύπτει αυτό;;;;;
Να υποθέσω ότι ισχύει και για την εταιρία που εργάζεσαι;;;

Προκύπτει απ' το ότι οι προϊστάμενοι τμημάτων π.χ. παίρνουν 3-4 φορές περισσότερα απ' όλους τους υπόλοιπους που είναι στο 1000άρι με ελάχιστες διαφορές ο ένας με τον άλλο!
Για άλλες εταιρίες δεν το συζητώ καν, τα 2-3 "αφεντικά" πληρώνονται καλά και οι υπόλοιποι στο 600άρι...
Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν από τα ποσά ότι δεν χρειάζεται να είναι κανείς τέρας εμπειρίας ή μόρφωσης για να εκτελέσει επιτυχώς τέτοιες εργασίες...οι λίγοι (στο 90% μεγάλης ηλικίας) κινούν τα νήματα και οι υπόλοιποι έπονται!
Αν εσύ έχεις δει διαφορετικά πράγματα σε Ελληνική εταιρία παρακαλώ πολύ να τα μοιραστείς μαζί μας και χαρακτηρισμοί "βλακείες" κ.λπ. να λείπουν παρακαλώ...

Εγώ μέχρι στιγμής έχω καταλάβει ότι ΤΟ ΜΟΝΟ που ζητείται είναι η επαγγελματική εμπειρία και τίποτα άλλο.......

Ακριβώς γι' αυτό είπα ότι μπορεί να προτιμηθεί ο 35άρης έναντι του 25άρη αλλά που να το πιάσουν τα σαΐνια!

Τα χρήματα τι σχέση έχουν; Ειδικά όσο πιο νέος είναι κάποιος τόσο πιο εύκολα δέχεται να δουλέψει με λίγα λεφτά.

Όλα έχουν σχέση...με τέτοια ανεργία και κόστος ζωής λογαριάζει ο άλλος αν θα πάρει πολλά ή λίγα λεφτά όταν έχει ΑΝΑΓΚΗ;
Κι αν μια εταιρία έχει την ευχέρεια να προσλάβει με τα ίδια ή και λιγότερα λεφτά έναν πιο έμπειρο και ώριμο εργαζόμενο εννοείται ότι ΜΠΟΡΕΙ να τον προτιμήσει από κάποιον πιτσιρικά!

Ποια ιδιωτική εταιρία θα απορρίψει έναν 25άρη που υπήρξε επιμελής φοιτητής, έκανε μια αξιόλογη διπλωματική εργασία και πρόσφερε εθελοντική εργασία στα εργαστήρια της σχολής για να προσλάβει έναν 35άρη πρώην αιώνιο φοιτητή;
Ποιες είναι οι εμπειρίες και οι παραστάσεις του πρώην αιώνιου? Η κομματική δράση, το τάβλι στο κυλικείο, οι διακοπές με τα λεφτά του μπαμπά και ο ένας χρόνος part-time δουλειάς στο κέντρο τηλεφωνικής εξυπηρέτησης του ΟΤΕ; Αν δεν είναι αυτά και είναι κάτι άλλο αξιόλογο, τότε μήπως δεν είναι ρεμάλια οι αιώνιοι φοιτητές;
Δε ξέρω εσείς με τι κριτήρια προσλαμβάνετε, πάντως εκεί που εργάζομαι εγώ ο μέσος όρος ηλικίας των νεοπροσληφθέντων είναι πολύ πιο κοντά στα 25 παρά στα 35.

Δηλαδή στο δικό σου το μυαλό ο 35άρης πρώην αιώνιος φοιτητής από τα 18 μέχρι τα 35 που πήρε πτυχίο δεν έχει κάνει ΤΙΠΟΤΑ στη ζωή του και ήταν ντε και καλά όπως τον περιγράφεις κομματόσκυλο ρεμπεσκές κ.λπ., ενώ την ίδια στιγμή ο 25άρης έχει κάνει παραπάνω πράγματα και είναι αστέρι;
Υπάρχει μεγάλη διαφορά στο να συνεργάζεσαι με έναν ώριμο άντρα (όσο ρεμάλι και να ήσουν στη ζωή σου, 35 χρονών έχεις μπει σε μια σειρά) απ' ότι με ένα νεαρό παιδί που ακόμα ψάχνεται...όταν το ζήσεις θα καταλάβεις τη διαφορά!

Τέλος αυτό το τσουβάλιασμα που κάνεις εσύ δεν το έκανα ποτέ προσωπικά...εγώ απλώς είπα ότι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από το τι προβλήματα και δυσκολίες αντιμετώπισαν (και ΑΝ αντιμετώπισαν) κατά τη διάρκεια της ζωής τους, με το να παρατείνουν τη φοίτηση επ' αόριστο τους δίνεται η ευκαιρία στο μέλλον να "εισχωρήσουν" σε θέσεις απασχόλησης που θα έπρεπε κανονικά να επιλέγονται άτομα νεαρής ηλικίας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Μισό λεπτό εσένα δηλαδή τι στη χαλάει ακριβώς στο 35άρη πτυχιούχο ( που μιλάμε για ΠΟΛΥ σπάνια περίπτωση αλλά ας το αφήσουμε ). Καταρχήν αν όντως έχει δουλέψει όλα αυτά τα χρόνια και δεν είναι δικαιολογίες για να καθυστερήσει το πτυχίο του τότε πολύ καλά κάνει και τρώει δουλειές από τον 25άρη πτυχιούχο. Αν πάλι όλα αυτά τα χρόνια τα ξυνε και έτρωγε απ' τους δικούς του περνώντας 1 μάθημα το εξάμηνο όπως λες τότε ποιος θα πάει να τον πάρει;

Το ΜΟΝΟ πράγμα που δίνει αβαντάζ σε μεγαλύτερες ηλικίες είναι η εργασιακή εμπειρία. Αν εξαιρέσεις αυτό σε κάθε περίπτωση ο νεότερος είναι σε καλύτερη μοίρα ( στο να βρει δουλειά πάντα μισθολογικά είναι άλλο θέμα ). Κάνω κάπου λάθος εδώ;

Επίσης αυτό που λες για ίδιες ανάγκες δεν ισχύει. ¨Εχει τις ίδιες ανάγκες ο 35άρης με τον 25άρη; Ο ένας κατά 90% μένει με τους γονείς του κι ακόμη είναι με τη νοοτροπία του φοιτητή ο άλλος μπορεί και παιδί να έχει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jack of Spades]

Μισό λεπτό εσένα δηλαδή τι στη χαλάει ακριβώς στο 35άρη πτυχιούχο ( που μιλάμε για ΠΟΛΥ σπάνια περίπτωση αλλά ας το αφήσουμε ). Καταρχήν αν όντως έχει δουλέψει όλα αυτά τα χρόνια και δεν είναι δικαιολογίες για να καθυστερήσει το πτυχίο του τότε πολύ καλά κάνει και τρώει δουλειές από τον 25άρη πτυχιούχο. Αν πάλι όλα αυτά τα χρόνια τα ξυνε και έτρωγε απ' τους δικούς του περνώντας 1 μάθημα το εξάμηνο όπως λες τότε ποιος θα πάει να τον πάρει;

Εμένα δε με χαλάει, τον νεαρό πτυχιούχο που ψάχνει για δουλειά όμως τον χαλάει...

Αν πάλι όλα αυτά τα χρόνια τα ξυνε και έτρωγε απ' τους δικούς του περνώντας 1 μάθημα το εξάμηνο όπως λες τότε ποιος θα πάει να τον πάρει;

Το πως πέρασε τα προηγούμενα χρόνια κανείς εργοδότης δε μπορεί να το ξέρει για να τον κρίνει, το μόνο που θα δει θα είναι έναν ώριμο άνθρωπο με πτυχίο που ψάχνει για εργασία και έχει κάνει και πέντε πραγματάκια από δουλειά, έχει ζήσει πέντε καταστάσεις κ.λπ.

Κι όπως προανέφερα υπάρχει και το Δημόσιο όπου εκεί η κατηγορία "κομματόσκυλο" και "περνάω προσεκτικά 1-2 μαθήματα ανά εξάμηνο με βαθμό" έχει τη μερίδα του λέοντος!

Επίσης αυτό που λες για ίδιες ανάγκες δεν ισχύει. ¨Εχει τις ίδιες ανάγκες ο 35άρης με τον 25άρη; Ο ένας κατά 90% μένει με τους γονείς του κι ακόμη είναι με τη νοοτροπία του φοιτητή ο άλλος μπορεί και παιδί να έχει.

Είτε έχει ανάγκες κάποιος είτε όχι τα λεφτά δεν αλλάζουν, είναι αυτά που είναι και οι εταιρίες δεν θέλουν "νοοτροπία φοιτητή" όπως σωστά λες, θέλουν εμπειρία και εργατικότητα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Μα τι θα πει δεν ξέρει τι τον εμποδίζει να ζητήσει ένα βιογραφικό και να ρωτήσει; Δε μπορεί να μάθει ο εργοδότης τι σκατά έχεις κάνει στη ζωή σου πού δούλεψες πόσο δούλεψες πότε πήρες το πτυχίο σου; Από τη μία μας λες για τους εργοδότες που ξέρουν και κάτι παραπάνω για την ποιότηα των σχολών και του εργατικού δυναμικού κι απ την άλλη τους παρουσιάζεις ως θύματα;

Ο πτυχιούχος 25 χρονών δεν ανταγωνίζετια τον 35άρη αυτή η σύγκριση είναι λάθος. Συγκρίνεις τον 25άρη πτυχιούχο με τον 25άρη φοιτητή. Ποιος βρίσκετια σε καλύτερη μοίρα; κι αυτό εξαρτάται. Αν ο φοιτητής έχει και σε αυ΄τη την ηλικία να δείξει μια σοβαρή προϋπηρεσία όσο ο άλλςο σπούδαζε μαγκιά του. Αυτό όμως δε θα τον ωφελήσει μακροπρόθεσμα που θα χρειαστεί μια πιο σοβαρή ειδίκευση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ακάλυπτος]

Να επισυνάψεις τις "αυτοαναιρέσεις" μου, ΑΝ βρεις καμία...


Εσύ κουράζεις μικρέ μου με το να μη λες απολύτως τίποτα χρήσιμο, κάθε άλλο που μ' αυτή τη συμπεριφορά γηπέδου δοκιμάζεις την υπομονή μας...

https://www.tovima.gr/finance/finance-news/article/?aid=308702
Το πινακάκι ισχύει μέχρι σήμερα, πάρτο και ξεστραβώσου κι εσύ κι ο άλλος...

Τώρα ποιος έχει συμπεριφορά γηπέδου;
Να μία αυτοαναίρεση.
Μου είναι τόσο αδιάφορο το να μπω σε επιχειρηματολογία μαζί σου.
Είσαι ο κλασσικός τύπος. Αλλά είπαμε δεν θα σε χαρακτηρίσω, δεν αξίζει. Συνέχισε να μας λες με την εμπειρική σου γνώση, πόσο κακό μας κάνουν οι αιώνιοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Libertus]

Το φαινόμενο των αιώνιων φοιτητών στην Ελλάδα είναι μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Αυτό από μόνο του αρκεί για να αντιληφθεί κανείς ότι πρόκειται για σοβαρή παθογένεια και όχι για επιλογή. Όσοι τάσσονται υπέρ των αιώνιων φοιτητών κάνουν ένα σοβαρό σφάλμα. Προτάσσουν το δικαίωμα στην παιδεία, στο να πάρει κανείς πτυχίο στη σχολή που έχει εισαχθεί. Από αυτό φανερώνεται ότι δεν υπάρχει υγιής αντίληψη για τον ρόλο του πανεπιστημίου. Ο ρόλος του πανεπιστημίου είναι να...μοιράζει πτυχία; Φυσικά και όχι. Ο ρόλος του πανεπιστήμιου είναι να καταρτίσει και να μορφώσει τους φοιτητές του πάνω στο αντικείμενο που έχουν επιλέξει. Ο ρόλος του δεν είναι ούτε να σου βρει δουλειά ούτε να μοιράζει πτυχία. Το πτυχίο έρχεται ως πιστοποίηση της κατάρτισης. Αυτός ο στόχος του πανεπιστημίου έχει αποτύχει παταγωδώς στην Ελλάδα λόγω του φαινομένου των αιώνιων φοιτητών. Ένα πανεπιστήμιο που δίνει πτυχίο σε κάποιον που έκανε 10 χρόνια να βγάλει τη σχολή και δεν ξέρει την τύφλα του, έχει αποκλίνει από τον στόχο του. Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα του εκπαιδευτικού μας συστήματος και ακόμα πιο σοβαρό είναι αν δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό από την κοινωνία.


Η επιβολή ορίων φοίτησης είναι ένα πρώτο βήμα για τη λύση του προβλήματος, δεν χτυπάει όμως τη ρίζα του προβλήματος που στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων είναι: η τεμπελιά, η θεοποίηση των πανελληνίων, η ελληνική νοοτροπία ότι όλοι πρέπει να είναι σε μια σχολή, η greek "φοιτητική ζωή". Απαιτείται μια ριζική αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος, η οποία κατά τη γνώμη μου με τη σειρά είναι: χρηματοδότηση και αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου και εύκολη πρόσβαση στα πανεπιστήμια της αρεσκείας των μαθητών με το απολυτήριο στα περισσότερα ιδρύματα (αυτό καταπολεμάει και την παραπαιδεία), δυσκολία όμως στο να βγει κανείς από το πανεπιστήμιο με ενδιάμεσες εξετάσεις, εργασίες, επιβολή ορίων φοίτησης, αποβολή από τη σχολή μετά από έναν αριθμό αποτυχημένων προσπαθειών σε ένα μάθημα και φυσικά όλα αυτά σε συνδυασμό με αξιολόγηση των καθηγητών της τριτοβάθμιας. Όσοι εργάζονται και οι έχοντες σοβαρή ασθένεια (πόσοι πια; ) που αναφέρετε όλοι σαν καραμέλα να έχουν δικαίωμα διακοπής σπουδών ή να υπάρχει κάποια παράταση στα όρια φοίτησης που θα ισχύουν για τους υπολοιπους. Μήπως σας φαίνεται πιο υγιές σύστημα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alejandro che 7]

Το φαινόμενο των αιώνιων φοιτητών στην Ελλάδα είναι μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Αυτό από μόνο του αρκεί για να αντιληφθεί κανείς ότι πρόκειται για σοβαρή παθογένεια και όχι για επιλογή. Όσοι τάσσονται υπέρ των αιώνιων φοιτητών κάνουν ένα σοβαρό σφάλμα. Προτάσσουν το δικαίωμα στην παιδεία, στο να πάρει κανείς πτυχίο στη σχολή που έχει εισαχθεί. Από αυτό φανερώνεται ότι δεν υπάρχει υγιής αντίληψη για τον ρόλο του πανεπιστημίου. Ο ρόλος του πανεπιστημίου είναι να...μοιράζει πτυχία; Φυσικά και όχι. Ο ρόλος του πανεπιστήμιου είναι να καταρτίσει και να μορφώσει τους φοιτητές του πάνω στο αντικείμενο που έχουν επιλέξει. Ο ρόλος του δεν είναι ούτε να σου βρει δουλειά ούτε να μοιράζει πτυχία. Το πτυχίο έρχεται ως πιστοποίηση της κατάρτισης. Αυτός ο στόχος του πανεπιστημίου έχει αποτύχει παταγωδώς στην Ελλάδα λόγω του φαινομένου των αιώνιων φοιτητών. Ένα πανεπιστήμιο που δίνει πτυχίο σε κάποιον που έκανε 10 χρόνια να βγάλει τη σχολή και δεν ξέρει την τύφλα του, έχει αποκλίνει από τον στόχο του. Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα του εκπαιδευτικού μας συστήματος και ακόμα πιο σοβαρό είναι αν δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό από την κοινωνία.


Η επιβολή ορίων φοίτησης είναι ένα πρώτο βήμα για τη λύση του προβλήματος, δεν χτυπάει όμως τη ρίζα του προβλήματος που στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων είναι: η τεμπελιά, η θεοποίηση των πανελληνίων, η ελληνική νοοτροπία ότι όλοι πρέπει να είναι σε μια σχολή, η greek "φοιτητική ζωή". Απαιτείται μια ριζική αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος, η οποία κατά τη γνώμη μου με τη σειρά είναι: χρηματοδότηση και αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου και εύκολη πρόσβαση στα πανεπιστήμια της αρεσκείας των μαθητών με το απολυτήριο στα περισσότερα ιδρύματα (αυτό καταπολεμάει και την παραπαιδεία), δυσκολία όμως στο να βγει κανείς από το πανεπιστήμιο με ενδιάμεσες εξετάσεις, εργασίες, επιβολή ορίων φοίτησης, αποβολή από τη σχολή μετά από έναν αριθμό αποτυχημένων προσπαθειών σε ένα μάθημα και φυσικά όλα αυτά σε συνδυασμό με αξιολόγηση των καθηγητών της τριτοβάθμιας. Όσοι εργάζονται και οι έχοντες σοβαρή ασθένεια (πόσοι πια; ) που αναφέρετε όλοι σαν καραμέλα να έχουν δικαίωμα διακοπής σπουδών ή να υπάρχει κάποια παράταση στα όρια φοίτησης που θα ισχύουν για τους υπολοιπους. Μήπως σας φαίνεται πιο υγιές σύστημα;

Οι φοιτητές έχουν ήδη κάθε κίνητρο να θέλουν να τελειώσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα τη σχολή τους προκειμένου να διεκδικήσουν κάποια δουλειά στις δύσκολες εποχές που ζούμε. Το γεγονός ότι καθυστερούν δεν οφείλεται βέβαια στην μη ύπαρξη ορίων φοίτησης αλλά στην ήδη πολύ υψηλή δυσκολία ορισμένων μαθημάτων και στην μεγάλη ελευθερία επιλογής θεμάτων που έχουν οι καθηγητές. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι όχι να κάνουμε τη ζωή των φοιτητών δυσκολότερη αλλά να τους βοηθήσουμε. Πρέπει στους φοιτητές μετά τα ν έτη να δίνεται η ευκαιρία να επιλέξουν απεριόριστο αριθμό μαθημάτων σε όλες τις εξεταστικές κ.λπ..
Επίσης πρέπει να αυξηθεί η κρατική χρηματοδότηση ώστε να υπάρχει επαρκές προσωπικό και να εξυπηρετούνται οι ανάγκες του πανεπιστημίου, να βελτιωθούν οι εγκαταστάσεις(και να χρησιμοποιούνται για την βελτίωση των συνθηκών φοίτησης όχι για να φιλοξενούνται εκπρόσωποι τραπεζών), να εξασφαλιστεί δωρεάν σίτιση και στέγαση , αποκλειστικά ΔΩΡΕΑΝ σπουδές για ΟΛΟΥΣ.
Ρόλος των πανεπιστημίων είναι να μορφώνει τους φοιτητές. Διαγράφοντας τους, τους καταδικάζεις στην αμορφωσία και στην ανεργία. Ρόλος των πανεπιστημίων δεν είναι να βρει δουλεία στους φοιτητές, αυτό είναι ρόλος του κράτους. Το κράτος θα έπρεπε να εξασφαλίζει μόνιμη και σταθερή εργασία πάνω στο αντικείμενο τους στους πτυχιούχους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ryuzaki]

Μην το κουράζετε, δεν είναι απαιτεί και ντοκτορά στη φιλοσοφία για να καταλάβει κανείς ότι οι αιώνιοι ΔΕΝ είναι πρόβλημα γιατί ξέρω 'γω μοιράζονται πτυχία χωρίς αξία κλπ κλπ.
Για να τελειώσει κάποιος τη σχολή του (όποια και αν είναι αυτή) σημαίνει ότι κατέβαλε την απαιτούμενη προσπάθεια. Είτε την κατέβαλε όλη μαζί σε 4-5 χρόνια είτε σε 15. Για όποιο λόγο και αν ήθελε να το απλώσει το πράγμα (τεμπελιά, εργασία, προσωπικά προβλήματα).

Το εάν έχει όντως ουσιαστικό αντίκρισμα ο κόπος του και εάν αποκόμισε τις απαιτούμενες τουλάχιστον γνώσεις, μπορεί πολύ εύκολα το κράτος να το ελέγξει θέτοντας σοβαρές εξετάσεις απόκτησης επαγγελματικών δικαιωμάτων στο Υ αντικείμενο (μηχανιλίκι, ιατρική κοκ). Έτσι οποιοσδήποτε έχεις τις απαιτούμενες γνώσεις και ικανότητες θα μπορεί αποδεδειγμένα να ασκεί το επάγγελμα που θέλει, ακόμη και αν δεν είχε ας πούμε την ευχέρεια να σπουδάσει.

Το εάν θα πάει πίσω τη ζωή του ο καθένας και ποιες επιπτώσεις αυτό μπορεί να έχει ας το κρίνει μόνος του. Αρκετές "τιμωρίες" υπάρχουν ήδη στη ζωή μας, για να θέτουμε και άλλες βάση της προσωπικής μας ματαιοδοξίας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Marios2795]

Το γεγονός ότι καθυστερούν δεν οφείλεται βέβαια στην μη ύπαρξη ορίων φοίτησης αλλά στην ήδη πολύ υψηλή δυσκολία ορισμένων μαθημάτων και στην μεγάλη ελευθερία επιλογής θεμάτων που έχουν οι καθηγητές. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι όχι να κάνουμε τη ζωή των φοιτητών δυσκολότερη αλλά να τους βοηθήσουμε. Πρέπει στους φοιτητές μετά τα ν έτη να δίνεται η ευκαιρία να επιλέξουν απεριόριστο αριθμό μαθημάτων σε όλες τις εξεταστικές κ.λπ..

Όχι, δεν οφείλεται στην ήδη πολύ υψηλή δυσκολία ορισμένων μαθημάτων, ούτε φυσικά στους καθηγητές.

Οφείλεται στο οτι οι αιώνιοι φοιτητές στην πλειονοτητά τους δεν τρέφουν κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη σχολή στην οποία φοιτούν. Κατ΄επέκταση, δεν μελετούν, δεν τους ενδιαφέρει το αντικείμενο, δεν ασχολούνται με το πανεπιστήμιο. Αυτο έχει ως αποτέλεσμα ορισμένα μαθήματα της σχολής να τους φαίνονται δύσκολα επειδή ακριβώς δεν έχουν υιοθετήσει τη συγκεκριμένη μεθοδολογία επιστημονικής σκέψης που απαιτείται, και λογικής, προκειμένου να αντεπεξέλθουν.

Πχ στο τμήμα μου σε ορισμένα μαθήματα γράφουμε με ανοιχτά βιβλία και οι ερωτήσεις είναι κρίσης. Τα ποσοστά αποτυχίας είναι τεράστια ( 50-70% ανάλογα ). Οι καθηγητες φταίνε ή οι ούγκανοι συμφοιτητές μου που είναι 22 χρονών και δεν μπορούν να τεκμηριώσουν ορθά και επιστημονικά τις θέσεις τους;

Επιπλέον τι εννοείς με το '' μεγάλη ελευθερία επιλογής θεμάτων που έχουν οι καθηγητές ''? Τι θα πρέπει να γίνεται; Ο καθηγητής να λέει τι να υπογραμμίσουν οι φοιτητές, τα sos και στο τέλος να σκίζουμε με ψαλιδάκια τις σελίδες που είναι εκτός ύλης από το βιβλίο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alejandro che 7]

Όχι, δεν οφείλεται στην ήδη πολύ υψηλή δυσκολία ορισμένων μαθημάτων, ούτε φυσικά στους καθηγητές.

Οφείλεται στο οτι οι αιώνιοι φοιτητές στην πλειονοτητά τους δεν τρέφουν κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη σχολή στην οποία φοιτούν. Κατ΄επέκταση, δεν μελετούν, δεν τους ενδιαφέρει το αντικείμενο, δεν ασχολούνται με το πανεπιστήμιο. Αυτο έχει ως αποτέλεσμα ορισμένα μαθήματα της σχολής να τους φαίνονται δύσκολα επειδή ακριβώς δεν έχουν υιοθετήσει τη συγκεκριμένη μεθοδολογία επιστημονικής σκέψης που απαιτείται, και λογικής, προκειμένου να αντεπεξέλθουν.

Πχ στο τμήμα μου σε ορισμένα μαθήματα γράφουμε με ανοιχτά βιβλία και οι ερωτήσεις είναι κρίσης. Τα ποσοστά αποτυχίας είναι τεράστια ( 50-70% ανάλογα ). Οι καθηγητες φταίνε ή οι ούγκανοι συμφοιτητές μου που είναι 22 χρονών και δεν μπορούν να τεκμηριώσουν ορθά και επιστημονικά τις θέσεις τους;

Επιπλέον τι εννοείς με το '' μεγάλη ελευθερία επιλογής θεμάτων που έχουν οι καθηγητές ''? Τι θα πρέπει να γίνεται; Ο καθηγητής να λέει τι να υπογραμμίσουν οι φοιτητές, τα sos και στο τέλος να σκίζουμε με ψαλιδάκια τις σελίδες που είναι εκτός ύλης από το βιβλίο;

Δεν είναι έτσι. Όταν ένας καθηγητής βάλει ένα θέμα ασπούμε που ονειρεύτηκε χθες βράδυ και δεν έχει δει παρόμοιο όυτε ενας στους χίλιους δεν φταίνε απαραίτητα οι φοιτητές. Σε πολλά μαθήματα στη σχολή μου έχουμε κάθε φορά 80% ποσοστο αποτυχίας. Και δεν στο λέει αυτό κάποιος που δεν ασχολείται. Απο β' γυμνασίου στους διαγωνισμούς της ΕΜΕ τρέχω. Δεν είμαι απαραίτητα εναντιόν σε αυτό. Αλλά να μην εκδικούμαστε ούτε τους καθηγητές ούτε τους φοιτητές.
Επίσης όταν βλέπουν οι φοιτητές ότι οι απόφοιτοι βυθίζονται στην ανεργία και στα 5 μήνα χάνουν και το κίνητρο να τελειώσουν την σχολή τους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vold]

Απαιτείται μια ριζική αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος, η οποία κατά τη γνώμη μου με τη σειρά είναι: χρηματοδότηση και αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου και εύκολη πρόσβαση στα πανεπιστήμια της αρεσκείας των μαθητών με το απολυτήριο στα περισσότερα ιδρύματα (αυτό καταπολεμάει και την παραπαιδεία), δυσκολία όμως στο να βγει κανείς από το πανεπιστήμιο με ενδιάμεσες εξετάσεις, εργασίες, επιβολή ορίων φοίτησης, αποβολή από τη σχολή μετά από έναν αριθμό αποτυχημένων προσπαθειών σε ένα μάθημα και φυσικά όλα αυτά σε συνδυασμό με αξιολόγηση των καθηγητών της τριτοβάθμιας. Όσοι εργάζονται και οι έχοντες σοβαρή ασθένεια (πόσοι πια; ) που αναφέρετε όλοι σαν καραμέλα να έχουν δικαίωμα διακοπής σπουδών ή να υπάρχει κάποια παράταση στα όρια φοίτησης που θα ισχύουν για τους υπολοιπους. Μήπως σας φαίνεται πιο υγιές σύστημα;

Θα ήθελα πάνω στις σκέψεις σου να προσθέσω και έναν ελάχιστο αριθμό μαθημάτων τον οποίο θα πρέπει κάθε φοιτητής να το εκπληρώνει. Και φυσικά μαθήματα αλυσίδες, αλλά όχι παντού.(Κράξτε ελεύθερα )

Οι φοιτητές έχουν ήδη κάθε κίνητρο να θέλουν να τελειώσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα τη σχολή τους προκειμένου να διεκδικήσουν κάποια δουλειά στις δύσκολες εποχές που ζούμε.

Ναι, πράγματι. Οι φοιτητές που κόβονται στα μισά μαθήματα με 0.5, 1, 2 και στα υπόλοιπα περνάνε με <= 50 έχουν πολύ μεγάλο κίνητρο. Και είναι πολλοί αυτοί.
Ένα κίνητρο για να ΜΗ τελειώσουν την σχολή τους είναι η "αιώνια" φοιτητική ζωή. Αρκετά ελκυστικό δεν νομίζεις ;

Το γεγονός ότι καθυστερούν δεν οφείλεται βέβαια στην μη ύπαρξη ορίων φοίτησης αλλά στην ήδη πολύ υψηλή δυσκολία ορισμένων μαθημάτων

Φτάνει αυτή η καραμέλα με τα "δύσκολα" μαθήματα. Πρώτα η γκρίνια για τις πανελλήνιες και μετά αρχίζει η γκρίνια για την εξεταστική. Αν θέλουνε να λύνουν ασκήσεις 1 + 1 = 2(ή 10 ) ας πάνε στο δημοτικό/νήπιο.
Σαφώς υπάρχουν ακραίες περιπτώσεις αλλά ένα 5 πιάνεται με λίγο κόπο είτε με την πρώτη είτε με την 2-3. Και σαφώς δεν είναι τόσα πολλά τα μαθήματα αυτά ώστε τα όρια αποφοίτησης να είναι 7-8 χρόνια !!
3 εξεταστικές έχει κάθε έτος, τόσο δύσκολο είναι να περάσει κάποιος 2-3 μαθήματα σε κάθε μια;;;;

Δεν είναι έτσι. Όταν ένας καθηγητής βάλει ένα θέμα ασπούμε που ονειρεύτηκε χθες βράδυ και δεν έχει δει παρόμοιο όυτε ενας στους χίλιους δεν φταίνε απαραίτητα οι φοιτητές. Σε πολλά μαθήματα στη σχολή μου έχουμε κάθε φορά 80% ποσοστο αποτυχίας. Και δεν στο λέει αυτό κάποιος που δεν ασχολείται. Απο β' γυμνασίου στους διαγωνισμούς της ΕΜΕ τρέχω. Δεν είμαι απαραίτητα εναντιόν σε αυτό. Αλλά να μην εκδικούμαστε ούτε τους καθηγητές ούτε τους φοιτητές.
Επίσης όταν βλέπουν οι φοιτητές ότι οι απόφοιτοι βυθίζονται στην ανεργία και στα 5 μήνα χάνουν και το κίνητρο να τελειώσουν την σχολή τους.

Μάλιστα, αν κρίνω απ' τις απόψεις σου για όλα φταίνε τα πανεπιστήμια. Για όλα φταίνε οι άλλοι. Κλασσικός Ελληνάρας ε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jack of Spades]

Για να τελειώσει κάποιος τη σχολή του (όποια και αν είναι αυτή) σημαίνει ότι κατέβαλε την απαιτούμενη προσπάθεια. Είτε την κατέβαλε όλη μαζί σε 4-5 χρόνια είτε σε 15. Για όποιο λόγο και αν ήθελε να το απλώσει το πράγμα (τεμπελιά, εργασία, προσωπικά προβλήματα).

Δηλαδή κατά την άποψη σου ο χρόνος περάτωσης των σπουδών (και γενικά της όποιας μορφής "εργασίας" στη ζωή) δεν διαφοροποιεί την "απαιτούμενη προσπάθεια";
Την ίδια "απαιτούμενη προσπάθεια" κατέβαλε π.χ. ένας project manager που παρέδωσε το Χ έργο σε 12 μήνες από έναν άλλο που το παρέδωσε σε 36;

Προφανώς και μεγαλύτερη προσπάθεια κατέβαλε κάποιος που τελείωσε τη σχολή του σε 4-5 χρόνια σε σχέση με αυτόν που την τελείωσε π.χ. σε 10 ή παραπάνω...νομίζω ότι το αντιλαμβάνεσαι και εσύ ότι αλλιώς είναι να κουβαλάς 6-7 "καρπούζια" στην ίδια μασχάλη (μαθήματα, εργασίες κ.λπ.) ανά εξάμηνο και αλλιώς 2, 1 ή κανένα ή π.χ. να περιμένεις μέχρι να βγει στη σύνταξη ή να μετατεθεί σε άλλο ίδρυμα ο "δύσκολος" καθηγητής που κόβει το 90% των φοιτητών σε κάθε εξεταστική και να περάσεις το μάθημα π.χ. 5 χρόνια μετά με τον καινούργιο που είναι πιο ελαστικός!

Το εάν θα πάει πίσω τη ζωή του ο καθένας και ποιες επιπτώσεις αυτό μπορεί να έχει ας το κρίνει μόνος του. Αρκετές "τιμωρίες" υπάρχουν ήδη στη ζωή μας, για να θέτουμε και άλλες βάση της προσωπικής μας ματαιοδοξίας.

Δηλαδή στις υπόλοιπες χώρες του πολιτισμένου κόσμου από "προσωπική ματαιοδοξία" διαγράφουν τους φοιτητές αν περάσει ένα "Χ" χρονικό διάστημα χωρίς να αποφοιτήσουν ή "Y" αποτυχημένες εξετάσεις ενός μαθήματος;
Είναι τόσο "κακοί" όλοι αυτοί κι εμείς οι πανέξυπνοι και "ανθρωπιστές" φωστήρες;
Με όποιον ξένο ή ξένη έχω συζητήσει το θέμα "σπουδές" στη μέχρι τώρα ζωή μου το νούμερο ΕΝΑ πράγμα που όταν το ακούν γουρλώνουν τα μάτια τους και δε μπορούν να το πιστέψουν είναι πως εδώ μπορούμε να είμαστε φοιτητές σε μια σχολή για μια ζωή και να κοβόμαστε για όσο θέλουμε σε όσα μαθήματα θέλουμε!

Ο πτυχιούχος 25 χρονών δεν ανταγωνίζετια τον 35άρη αυτή η σύγκριση είναι λάθος. Συγκρίνεις τον 25άρη πτυχιούχο με τον 25άρη φοιτητή. Ποιος βρίσκετια σε καλύτερη μοίρα; κι αυτό εξαρτάται. Αν ο φοιτητής έχει και σε αυ΄τη την ηλικία να δείξει μια σοβαρή προϋπηρεσία όσο ο άλλςο σπούδαζε μαγκιά του. Αυτό όμως δε θα τον ωφελήσει μακροπρόθεσμα που θα χρειαστεί μια πιο σοβαρή ειδίκευση.

Δεν είναι καθόλου λάθος η σύγκριση...από τη στιγμή που το Ελληνικό κράτος δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον στα 35 του (ή και παραπάνω) να πάρει ένα πτυχίο και να ξεκινήσει καριέρα σ' αυτό που σπούδασε από την αρχή, αυτομάτως τον βάζει στην εξίσωση μαζί με τους 25άρηδες, 26άρηδες κ.λπ. νέους πτυχιούχους!
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα για τον εν λόγω 35άρη θα είχε κλείσει προ πολλού η προοπτική των σπουδών και αυτός θα είχε ασχοληθεί με κάτι άλλο, θέλοντας και μη...έτσι ούτε "στα πόδια" του 25άρη θα μπλεκόταν (μειώνοντας τον ανταγωνισμό και τον συνωστισμό για τον ίδιο είτε στον Ιδιωτικό τομέα είτε στις προκηρύξεις για προσλήψεις στο Δημόσιο) αλλά και ο ίδιος θα έμπαινε από μικρός σε επαγγελματικό τομέα που θα απέδιδε κατά πάσα πιθανότητα καλύτερα από το να ξεκινήσει σαν επιστήμονας από το μηδέν σε προχωρημένη ηλικία...

Μα τι θα πει δεν ξέρει τι τον εμποδίζει να ζητήσει ένα βιογραφικό και να ρωτήσει; Δε μπορεί να μάθει ο εργοδότης τι σκατά έχεις κάνει στη ζωή σου πού δούλεψες πόσο δούλεψες πότε πήρες το πτυχίο σου; Από τη μία μας λες για τους εργοδότες που ξέρουν και κάτι παραπάνω για την ποιότηα των σχολών και του εργατικού δυναμικού κι απ την άλλη τους παρουσιάζεις ως θύματα;

Εεεεε καλά τώρα, λες και το βιογραφικό είναι κάνα κρατικό έγγραφο!
Ο καθένας ό,τι θέλει μπορεί να γράψει, από κάποιας μορφής αυτοαπασχόληση που όντως μπορεί να έκανε μέχρι και στεγνά ψέματα για να δικαιολογήσει "νεκρά διαστήματα"...κι εγώ π.χ. είμαι 3 χρόνια στην εταιρία, αν αύριο σκάσει καμιά καλή περίπτωση για εξωτερικό πάνω σ' αυτό ακριβώς που κάνω και μου πουν "ναι αλλά θέλουμε 5 χρόνια at least" εσύ τι λες ότι θα γίνει;

Να μία αυτοαναίρεση.

Σου είπα ότι ΕΣΥ χρησιμοποιείς μονίμως φρασεολόγιο γηπέδου, όχι ότι εγώ δεν θα το χρησιμοποιούσα με τη σειρά μου αν με προκαλέσει κάποιος και ξεπεράσει κάποια όρια!
Έπειτα μου είπες βλακωδώς (όπως αποδείχθηκε απ' το link) ότι "δεν υφίσταται" κ.λπ., σου είπα "ξεστραβώσου" (όπως λέμε σε κάθε μικρό παιδί που τώρα μαθαίνει τον κόσμο) και μου λες "να η αυτοαναίρεση"...έλεος ρε αγοράκι μου!

Λοιπόν εντάξει καλά διασκεδάσαμε, αλλά σε παρακαλώ αφού δεν έχεις διάθεση να ακούσεις ή να συνεισφέρεις αυτό που μπορείς, άσε μας να κάνουμε τις συζητήσεις, ανταλλαγές απόψεων, διαξιφισμούς μας κ.λπ. χωρίς άλλα παράσιτα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Δεν είναι καθόλου λάθος η σύγκριση...από τη στιγμή που το Ελληνικό κράτος δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον στα 35 του (ή και παραπάνω) να πάρει ένα πτυχίο και να ξεκινήσει καριέρα σ' αυτό που σπούδασε από την αρχή, αυτομάτως τον βάζει στην εξίσωση μαζί με τους 25άρηδες, 26άρηδες κ.λπ. νέους πτυχιούχους!
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα για τον εν λόγω 35άρη θα είχε κλείσει προ πολλού η προοπτική των σπουδών και αυτός θα είχε ασχοληθεί με κάτι άλλο, θέλοντας και μη...έτσι ούτε "στα πόδια" του 25άρη θα μπλεκόταν (μειώνοντας τον ανταγωνισμό και τον συνωστισμό για τον ίδιο είτε στον Ιδιωτικό τομέα είτε στις προκηρύξεις για προσλήψεις στο Δημόσιο) αλλά και ο ίδιος θα έμπαινε από μικρός σε επαγγελματικό τομέα που θα απέδιδε κατά πάσα πιθανότητα καλύτερα από το να ξεκινήσει σαν επιστήμονας από το μηδέν σε προχωρημένη ηλικία...

Ναι εγώ δεν καταλαβαίνω κάτι όμως. Εσύ λες πως πτυχίο που θα πάρει κάποιος σε διάστημα πχ 10 χρόνων δεν δείχνει το ίδιο επιστημονικό υπόβαθρο. Άρα ποια θέση θα φάει ακριβώς αυτός ο πτυχιούχος από το νέο; Ο ένας έχει ειδίκευση ο άλλος μπορεί να κοροϊδεύει.
Επίσης τι είδους δουλειά πιστεύεις πως μπορεί να βρει κάποιος χωρίς πτυχίο σχετικά με το αντικείμενό του; Για να μη μιλήσω για δημόσιο όπου μέχρι και για οδοκαθαριστή ζητούν proficiency. Γιατί αν μιλάμε για δουλειές του τύπου σερβιτόρος ε οκ.

Με την ίδια λογική είναι άδικο να υπάρχουν άνθρωποι που από επιλογή δεν σπούδασαν για να δουλέψουν από τα 18 τους. Γιατί και αυτά όταν θα έρθει η ώρα θα έχουν αντίστοιχο αβαντάζ. Κι αυτούς αν τους συγκρίνεις μς έναν αιώνιο δε διαφέρουν και σε τίποτα πέρα απ' το πτυχίο. Αλλά εσύ συνεχώς λες πως το πτυχίο αυτό δεν έχει καμία αξία άρα εσένα τι σε κόφτει; να υποχρεώσουμε λοιπόν τους πάντες να σπουδάζουν από τα 18 για να μην μειονεκτούν οι πτυχιούχοι που δεν θα υπάρχει μια αρκετά εξειδικευμένη αγορά εργασίας να τους απορροφήσει εν αντιθέσει με τον κάθε ανειδίκευτο.

Και το θέμα δεν είναι τι νομίζει το κράτος, το κράτος δεν ελέγχει την αγορά εργασίας η αγορά εργασίας ελέγχει την αγορά εργασίας. Και αυτό που οι επιχειρήσεις ξέρουν είναι ό,τι:

- Όσο μεγαλώνει η ηλικία μεγαλώνουν και οι ανάγκες, ο μεγαλύτερος θέλει καλύτερο μισθό για να συντηρήσει την οικογένειά και τον εαυτό του, θέλει σταθερή δουλειά και προοπτικές. Το νέο και 500 ευρώ να του δώσεις και να τον πετάξεις έξω σε ένα χρόνο δε θα σου πει τίποτα.

- Ο νεότερος έχει μεγαλύτερη όρεξη να ανελιχθεί και να μάθει πράγματα καθως έχει περισσοτερη όρεξη και είναι πιο εύκολα εκπαιδεύσιμος. Ο μεγαλύτερος έχει κατασταλλάξει στο τι κάνει και απλά κοιτά να αποκατασταθεί με βάση ό,τι έχει αποκομίσει.

- Αν θεωρήσουμε εδώ και αυτό που λες για την ανισότητα των πτυχίων τότε ο ένας κατέχει και επιστημονικές γνώσεις που ο άλλος δεν θα έχει υπόψη του ούτε κατά διάνοια.

Άρα πώς ακριβώς συγκρίνονται αυτοί οι 2; Γιατί αν το μόνο κοινό που έχουν μεταξύ τους είναι το χαρτί ε χαιρετίσματα.

Εεεεε καλά τώρα, λες και το βιογραφικό είναι κάνα κρατικό έγγραφο!
Ο καθένας ό,τι θέλει μπορεί να γράψει, από κάποιας μορφής αυτοαπασχόληση που όντως μπορεί να έκανε μέχρι και στεγνά ψέματα για να δικαιολογήσει "νεκρά διαστήματα"...κι εγώ π.χ. είμαι 3 χρόνια στην εταιρία, αν αύριο σκάσει καμιά καλή περίπτωση για εξωτερικό πάνω σ' αυτό ακριβώς που κάνω και μου πουν "ναι αλλά θέλουμε 5 χρόνια at least" εσύ τι λες ότι θα γίνει;

Λυπάμαι αλλά αν μια εταιρεία δεν μπορεί να αξιολογήσει επαρκώς τους υποψηφίους της ε τσάμπα προσπαθεί ας το κλείσει το μαγαζάκι. ό,τι θέλει μπορεί να σου ζητήσει, το πτυχίο το ίδιο, συστατικές από πρώην εργοδότες τι νούμερο παπούτσι φοράς τα πάντα. Και θα τα δώσεις όλα αν θες να πιάσεις δουλειά. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος πως του πουλάς φούμαρα ακόμη κι αν γίνει αργά και δει ότι δεν αποδίδεις όπως δήλωνες αν πιστέψει κάποιος πως είσαι τέτοιος τύπος μπορεί να σε ξεφτιλίσει άσχημα.

Το παράδειγμα που λες είναι πολύ light. Και οι εταιρείες για αυτό βγάζον τέτοιες φουσκομμένες προκυρήξεις για να αποθαρρύνουν τον κάθε ηλίθιο που θα πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Το να πας με 3 χρόνια προϋπηρεσία αντί για 5 δεν είναι καθόλου μεμπτό, το να δηλώσεις όμως πως δούλευες 10 χρόνια ενώ τα 7 ήσουν άνεργος, ε είναι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.