Πανεπιστήμια vs TEI

[Φρεντος]

Σήμερα είτε ΑΕΙ Ή ΤΕΙ να τελειώσεις , δουλειά στην ελλάδα ΔΕΝ πρόκειται να βρεις. (εκτός εάν είσαι παιδί μεγαλοδικηγόρου, μεγαλογιατρού..)

Για αυτό .. Πάμε όλοι Εξωτερικό

Παμε ολοι εξωτερικο, να μεταφερουμε και εκει την ανεργια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gareth]

Παμε ολοι εξωτερικο, να μεταφερουμε και εκει την ανεργια

Εάν προσπαθήσεις στο εξωτερικό θα βρεις δουλεία,

όχι στην ελλάδα που υπάρχουν άτομα με διδακτορικό και για να βρουν δουλειά στην ελλάδα αναγκάζονται να μην τα δείχνουν ώστε να τους δεκτούν για εργασία.

Εδώ έχουμε φτάσει..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giorgos1987]

Καλά αυτό το πρόβλημα με τα διδακτορικα είναι πολύπλευρο και πιστεύω οτι λίγο έχουμε και εμείς μερίδιο όχι μόνο οι άλλοι.

Το πρόβλημα τον ατόμων με το διδακτορικό και τα 2-3 πτυχία-μεταπτυχιακά πιστεύω υπήρχε ανέκαθεν. Είμαστε μια χώρα με μια αγορά όπου ο μέγιστος βαθμός προσόντων που μπορεί να αξιοποιήσει κάποιος άνθρωπος στον ιδιωτικό τομέα έχει και κάποιο όριο. Και είμασταν ένας λαός ειδικά τις τρείς τελευταίες δεκαετίες που κυνηγούσαμε την απόκτηση πτυχίων τίτλων και πιστοποιητικών με την καραμπίνα.
Άμα κάνεις διδακτορικό πάς είτε για εκπαιδευτικός είτε καθηγητής σε ΑΕΙ-ΤΕΙ είτε σε κάποιο ερευνητικό κέντρο, ο αριθμός τέτοιων θέσεων στον ιδιωτικό τομέα ανέκαθεν ήταν περιορισμένος, το πολύ πολύ σε κάποιο φροντηστήριο πανεπιστημιακών μαθημάτων ή γνωστό ιδιωτικό σχολείο/κολλέγιο. Ερευνητικά κέντρα που χρηματοδοτούνται από ιδιωτικούς πόρους στην Ελλάδα υπάρχουν ελάχιστα, μην πώ οτι ίσως και κανένα. Οπότε δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα στην Ελλάδα με το διδακτορικό.
Το ίδιο ισχύει και για κάποιους με 2-3 μάστερ. Σε όποια δουλειά πάς με τέτοια προσόντα δεν θα σε πάρουν διότι δεν συμφέρει τον εργοδότη να σε πληρώνει τόσα χρήματα την στιγμή που μπορεί να βρεί κάποιον άλλο με 1 μάστερ ή και κανένα και να του βγάλει την δουλειά. Και μιλάω πάντα για δουλειά με συναφές αντικείμενο με αυτό των σπουδών, για μη συναφές ούτε συζήτηση.
Είναι απολύτως θεμιτό να επιθυμεί κάποιος την εξέλιξή του, αλλά όλοι γνωρίζαμε οτι ο σημαντικότερος παράγοντας που απαιτεί η αγορά για την πρόσληψη κάποιου είναι η εμπειρία και όχι τα κατεβατά πτυχίων. Θα μου πείς κάποιοι δεν βρίσκουν δουλειά ούτε με εμπειρία και το πολύ 1 πτυχίο σπουδών, εκεί συμφωνώ οτι φταίει κυρίως η πολιτική ηγεσία που με τα φορομπιχτηκά μέτρα που έλαβε διέλυση την αγορά και την οικονομία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jack of Spades]

Τώρα σε κάτι άλλα που είχα διαβάσει στην αρχή και τα έχω ακούσει και αλλού οτι στο ΤΕΙ δεν είσαι φοιτητής αλλά σπουδαστής, απλά μην ασχολείστε. Μιλάμε μάλλον για άτομα που χρειάζονται ψυχίατρο και όταν θα βγούν στην αγορά εργασίας θα πέφτουν κάτω και θα κλαίνε.

Κλασικά ελληνουγκαντέζικα κόλπα!
"σπουδαστής/φοιτητής","πτυχιούχος/διπλωματούχος","ανώτερος/ανώτατος" κ.λπ. φαιδρά...

Υ.Γ. Χαίρομαι που κάθε χρόνο σε τέτοια θέματα έχουμε όλο και περισσότερα καλλιεργημένα και με καθαρή σκέψη άτομα,τα οποία ως φυσικό επακόλουθο στέλνουν σιγά σιγά τους διάφορους κρανιοτρικυμίες στην "εξέδρα"...

...και υποτιθεται οτι αυτοι που εχουν περασει μεγαλες σχολες υποτιμουν τα ΤΕΙ

Σκέψου όμως ότι παίζει και η αντίθετη περίπτωση...παιδιά δηλαδή με αίσθημα κατωτερότητας που δεν έχουν ιδέα που πέρασαν (ή "έχουν ιδέα" κι έχουν την αίσθηση ότι ήρθαν σε παιδική χαρά να μάθουν μια τέχνη και να φύγουν)...

Κατά την άποψη μου αυτοί είναι χειρότεροι από τους "συνήθεις ύποπτους" που ανέφερες εσύ και κάνουν μεγάλη ζημιά σ'όσους από εμάς μπήκαμε σ'αυτές τις σχολές και προσπαθήσαμε για το καλύτερο!

In any case πρόκειται απλά για φαινόμενα που ξεγυμνώνουν με το χειρότερο τρόπο τη βλαχιά και αμορφωσιά της Ελληνικής οικογένειας...

...μια χώρα που έχει και την έχει ακόμα της ελληνικής νοοτροπίας , μια χώρα που έχει διαλυθεί κοινωνικά...

Μπορεί εσύ να μην το έβλεπες,αλλά κοινωνικά διαλυμένη χώρα ΑΝΕΚΑΘΕΝ είμασταν!
Απλά όσο έρεε το χρήμα κάναμε τα στραβά μάτια σε πολλά και αρκετά πράγματα που μας ενοχλούν σήμερα τότε τα περνούσαμε στο ντούκου...

Πάμε όλοι, πάμε όλοι, πάμε όλοι...στην Ελβετία
για διασκέδαση, διασκέδαση, διασκέδαση και για εργασία

Τι να πάνε να κάνουν στην Ελβετία;Να γίνουν "ντόκτορες" και από μισθό 2-2,5 χιλιάρικα να μη τους μένουν στην άκρη ούτε για πασατέμπο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Civilara]

Τι είδους πανεπιστήμια υπάρχουν στη Γερμανία;
Υπάρχουν συνολικά 371 ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε ολόκληρη τη γερμανική επικράτεια. Η δομή των πανεπιστημίων ακολουθεί την αρχή της «ενότητας έρευνας και διδασκαλίας» και απολαμβάνουν ένα άριστο διεθνές κύρος. Με την ιδιότητά τους ως σύγχρονα πανεπιστήμια, συνδυάζουν τη βασική με την εφαρμοσμένη έρευνα. Οι συμφωνίες διεπιστημονικής συνεργασίας με πολυεθνικές εταιρίες ή ερευνητικά ιδρύματα αποτελούν συνήθη πρακτική και συμβάλλουν σίγουρα στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των πτυχιούχων.

Ο μεγάλος αριθμός των γερμανικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων Εφαρμοσμένων Επιστημών («Fachhochschulen») προσφέρουν υψηλής ποιότητας ακαδημαϊκή επαγγελματική κατάρτιση, για όσους δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν μια καριέρα στην επιστήμη. Εκτός απ' τις θεωρητικές γνώσεις που προσφέρουν, τα πανεπιστημιακά αυτά ιδρύματα εφαρμοσμένων επιστημών αποδίδουν επίσης μεγάλη σημασία στην πρακτική εμπειρία που οι φοιτητές τους αποκτούν σε επιχειρήσεις ή οργανισμούς κοινής ωφέλειας.
Μερικά στοιχεία για το γερμανικό σύστημα ανώτατης εκπαίδευσης:

110 πανεπιστήμια (Universitäten, U) που συμπεριλαμβάνουν τεχνολογικά πανεπιστήμια (Technische Universitäten, TU ή TH) εκ των οποίων 13 είναι ιδιωτικά και στα οποία φοιτούν περίπου 1,4 εκατομμύρια φοιτητές.
207 πανεπιστήμια εφαρμοσμένων επιστημών (Fachhochschule, FH ή H), εκ των οποίων 55 είναι ιδιωτικά, με συνολικό αριθμό φοιτητών που προσεγγίζει τις 520.000.
55 σχολές μουσικής (Musikhochschulen), καλών τεχνών (Kunsthochschulen) και κινηματογράφου (Filmhochschulen), εκ των οποίων δύο είναι ιδιωτικές με περισσότερους από 30.000 φοιτητές.

Τα 92, συνολικά, ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι αναγνωρισμένα από το γερμανικό κράτος.

https://ic.daad.de/athen/studierengr.html#4a

Σύμφωνα με αυτήν την ιστοσελίδα ο ρόλος των γερμανικών πανεπιστημίων εφαρμοσμένων επιστημών δεν είναι να παράγουν επιστήμονες κατ' αντιστοιχία των ελληνικών ΤΕΙ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jack of Spades]

Εγώ έχω την εξής απορία...για να το φέρω και στα μέτρα μας:
Στην Ελλάδα έχουμε πενταπλάσιους μηχανικούς πολυτεχνικών σχολών σε σύγκριση με τους μηχανικούς σχολών Τ.Ε.Ι. και περισσότερα Πολυτεχνεία απ'ότι Τ.Ε.Ι.!
Από τη στιγμή που στο 90%+ των θέσεων εργασίας που προσφέρονται για μηχανικούς στην Ελλάδα ένα πτυχίο Τ.Ε.Ι. είναι more than enough,πως εξηγούνται αυτά τα νούμερα διπλωματούχων και πολυτεχνικών σχολών;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[paterasyp]

Επειδή τα Ελληνικά είναι πολύ πλούσια γλώσσα , είναι καμμιά φορά δύσκολο να εκφραστεί σε αυτά ένας ξένος , όσο καλά και να μιλάει την γλώσσα .
Ετσι η φράση

Ο μεγάλος αριθμός των γερμανικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων Εφαρμοσμένων Επιστημών («Fachhochschulen») προσφέρουν υψηλής ποιότητας ακαδημαϊκή επαγγελματική κατάρτιση, για όσους δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν μια καριέρα στην επιστήμη.

μπήκε γιά να επισημάνει την κύρια διαφορά των δύο τύπων πανεπιστημίων στην Γερμανία , που είναι το γεγονός ότι διδακτορικά , δίνουν μόνο τα πανεπιστήμια . Μεταπτυχιακά που κυρίως αφορούν επιπλέον γνώση στο επάγγελμα δίνουν και τα δύο . Η φράση λοιπόν αυτή εννοεί , ότι όσοι δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν ακαδημαική καρριέρα , επιλέγουν FH .

Ενα άλλο στοιχείο που πρέπει να μας κάνει εντύπωση είναι ο συνολικός αριθμός φοιτητών .

1.400.000 + 520.000 +30.000 = 1.950.000 είναι ο συνολικός αριθμός φοιτητών στην Γερμανική τριτοβάθμια εκπαίδευση .
Αν σκεφτούμε ότι από αυτό τον αριθμό , ένα ποσοστό , τουλάχιστον 10 - 20 % , θα αφορά ξένους φοιτητές που σπουδάζουν εκεί , τότε ο συνολικός αριθμός φοιτητών είναι περί το 1.700.000 Γερμανών φοιτητών σε ένα πληθυσμό χώρας 81.726.000 σύμφωνα με την απογραφή του 2011 .
Δηλαδή στην Γερμανία , μόλις το 2 % του πληθυσμού είναι φοιτητές .
Αυτό σημαίνει ότι η αναλογία γιά την Ελλάδα των 11.000.000 θα ήταν 220.000 φοιτητές .
Σύμφωνα με αυτό
https://archive.minedu.gov.gr/el_ec_page224.htm
ο αριθμός των φοιτητών στην Ελλάδα ήταν το 2002 , 328100 , δηλαδή σχεδόν 50 % παραπάνω από την γερμανική αναλογία .
Βρήκα όμως και αυτό το στοιχείο , που μιλάει μόνο γιά πανεπιστήμια το 2008
https://kesyp-ampel.att.sch.gr/arithmos_foit_ana_AEI_k_fylo_07_08.pdf
όπου εμφανίζει μόνο στα πανεπιστήμια 336.490 φοιτητές , αλλά το 45 % αυτών φοιτά πέραν των κανονικών ετών σπουδών .
Σύμφωνα δε με την Στατιστική Υπηρεσία και την τελευταία απογραφή ,
https://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/General/ELLAS_IN_NUMBERS_GR.pdf
μόνο οι κανονικοί φοιτητές τριτοβάθμιας είναι 296.000 .

Βάλτε τώρα και πόσοι Ελληνες φοιτούν στο εξωτερικό και θα δείτε ότι πλησιάζουμε σχεδόν το διπλάσιο ποσοστό κανονικών φοιτητών έναντι της Γερμανίας .
Οπότε μην έχετε απορίες γιά το μέλλον και το που θα βρείτε δουλειά .
Δυστυχώς η ευκολία της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε σχέση με ότι γινόταν 20 και 30 χρόνια πριν , έχει το τίμημα της .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Raiseonce]

Επειδή τα Ελληνικά είναι πολύ πλούσια γλώσσα , είναι καμμιά φορά δύσκολο να εκφραστεί σε αυτά ένας ξένος , όσο καλά και να μιλάει την γλώσσα .
Ετσι η φράση

μπήκε γιά να επισημάνει την κύρια διαφορά των δύο τύπων πανεπιστημίων στην Γερμανία , που είναι το γεγονός ότι διδακτορικά , δίνουν μόνο τα πανεπιστήμια . Μεταπτυχιακά που κυρίως αφορούν επιπλέον γνώση στο επάγγελμα δίνουν και τα δύο . Η φράση λοιπόν αυτή εννοεί , ότι όσοι δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν ακαδημαική καρριέρα , επιλέγουν FH .

Ενα άλλο στοιχείο που πρέπει να μας κάνει εντύπωση είναι ο συνολικός αριθμός φοιτητών .

1.400.000 + 520.000 +30.000 = 1.950.000 είναι ο συνολικός αριθμός φοιτητών στην Γερμανική τριτοβάθμια εκπαίδευση .
Αν σκεφτούμε ότι από αυτό τον αριθμό , ένα ποσοστό , τουλάχιστον 10 - 20 % , θα αφορά ξένους φοιτητές που σπουδάζουν εκεί , τότε ο συνολικός αριθμός φοιτητών είναι περί το 1.700.000 Γερμανών φοιτητών σε ένα πληθυσμό χώρας 81.726.000 σύμφωνα με την απογραφή του 2011 .
Δηλαδή στην Γερμανία , μόλις το 2 % του πληθυσμού είναι φοιτητές .
Αυτό σημαίνει ότι η αναλογία γιά την Ελλάδα των 11.000.000 θα ήταν 220.000 φοιτητές .
Σύμφωνα με αυτό
https://archive.minedu.gov.gr/el_ec_page224.htm
ο αριθμός των φοιτητών στην Ελλάδα ήταν το 2002 , 328100 , δηλαδή σχεδόν 50 % παραπάνω από την γερμανική αναλογία .
Βρήκα όμως και αυτό το στοιχείο , που μιλάει μόνο γιά πανεπιστήμια το 2008
https://kesyp-ampel.att.sch.gr/arithmos_foit_ana_AEI_k_fylo_07_08.pdf
όπου εμφανίζει μόνο στα πανεπιστήμια 336.490 φοιτητές , αλλά το 45 % αυτών φοιτά πέραν των κανονικών ετών σπουδών .
Σύμφωνα δε με την Στατιστική Υπηρεσία και την τελευταία απογραφή ,
https://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/General/ELLAS_IN_NUMBERS_GR.pdf
μόνο οι κανονικοί φοιτητές τριτοβάθμιας είναι 296.000 .

Βάλτε τώρα και πόσοι Ελληνες φοιτούν στο εξωτερικό και θα δείτε ότι πλησιάζουμε σχεδόν το διπλάσιο ποσοστό κανονικών φοιτητών έναντι της Γερμανίας .
Οπότε μην έχετε απορίες γιά το μέλλον και το που θα βρείτε δουλειά .
Δυστυχώς η ευκολία της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε σχέση με ότι γινόταν 20 και 30 χρόνια πριν , έχει το τίμημα της .

Σε αυτά μπορεί κανείς να προσθέσει οτι στη Γερμανία υπάρχει ισχυρή βιομηχανία και ιδιωτικός τομέας που μπορει να απορροφήσει πτυχιούχους.Στην Ελλάδα ποιος ο λόγος να μπαίνουν τόσοι πολλοί στην τριτοβάθμια?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

To πρόβλημα στη χώρα μας είναι ότι δημιουργήθηκαν μεγάλα αστικά κέντρα που αντί να αποτελέσουν πόλο έλξη "βιομηχανικών" εργατών με την ανύπαρκτη βιομηχανία, έγινε παρ' όλα αυτά μια ξέφρενη εσωτερική μετανάστευση από τα χωριά στις πόλεις. Τα δεδομένα του 1970 ήταν η αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής στην επαρχία ή στην πόλη ή στην πρωτεύουσα. Η αγροτική Ελλάδα έξω από τα μεγάλα αστικά κέντρα, δεν πρόσφερε ευκαιρίες. Φτώχεια, κτηνοτροφία, μικροκαλλιέργειες από μια άλλη εποχή της χώρας μας που δεν υπήρχε καταναλωτισμός. Όμως αυτή η εσωτερική μετανάστευση έγινε με λάθος σχεδιασμό. Σε όλες τις χώρες του Δ.Βορρά, στις πόλεις μένουν "βιομηχανικοί" εργάτες για να είναι κοντά στις βιομηχανίες που εργάζονται.Ακόμη και σε φτωχές (πρώην σοβιετικές) χώρες που έχουν βιομηχανία. Στην "σοβιετική" χώρα μας όμως, στοιβάχτηκαν δημόσιοι υπάλληλοι, οι περισσότεροι των οποίων με αμιγή ρουσφετολογικά κριτήρια. Οι τυπικές γνώσεις τους άγγιζαν και αγγίζουν το πολύ ένα γυμνάσιο 30-40 χρόνων πίσω για μια εποχή ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων. Βέβαια εδώ υπάρχει μια καθαρά πολιτική ευθύνη: η δημιουργία κομματικών ψηφοφόρων με αντάλλαγμα μια θέση εργασίας στο δημόσιο. Σε άλλες χώρες που έχουν θεσπίσει σοβαρά κριτήρια εργασίας και δεν υπάρχει ρουσφετολογική νοοτροπία, οι ίδιοι άνθρωποι ίσως να μην είχαν βγει ποτέ έξω από το χωριό τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Έτσι με τα χρόνια, συνεχίστηκε η αποβιομηχάνιση της χώρας με μεθοδολογικό κομματικό τρόπο και φτάσαμε στο σήμερα. Οι άνθρωποι αυτοί έπρεπε με κάποιο τρόπο να ζήσουν (λογικό) και να ικανοποιήσουν τις αναπτυσσόμενες καταναλωτικές συνήθειές τους (μη λογικό). Η παιδεία από την άλλη, συνείσφερε σε δημόσιους υπαλλήλους με με Πανεπιστημιακό πτυχίο! Καλλιεργήθηκε παράλληλα και η φράση-απωθημένο των Ελλήνων «το παιδί μου να σπουδάσει, να ζήσει καλύτερα». Χωρίς φυσικά, να προσδιοριστεί το "καλύτερα" που μάλλον θηλιά «δανεικού καταναλωτισμού» ήταν. Αγγίξαμε το άλλο άκρο: «σπουδές γιατί σπουδάζει ο γιος του γείτονα». Φτάσαμε και σε σημείο να ρυθμίζουμε τις ανθρώπινες σχέσεις μας με βάση το χρήμα, το πρεστίζ, την καλή μισθωτή δουλειά. Το χρήμα (ο μισθός) άλλαζε απλά χέρια στην εγχώρια αγορά: κατανάλωση, σπουδές, ψυχαγωγία και πολυτέλειες, δάνεια και πιστωτικές κάρτες και ξανά φορολογία, δηλ., πίσω στο κράτος, διαγράφοντας την καμπύλη του κύκλου. Εισαγόμενο χρήμα από ξένες αγορές δεν υπήρξε και δεν υπάρχει, αφού η αγορά και η κοινωνία της χώρας μας βασίζονται στην εσωστρεφή μισθωτή οικονομία. Μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού ζει "διασωληνωμένο" απευθείας από το κράτος (μέσω μισθών και συντάξεων, αν συνυπολογίσουμε κυρίως και τα πλασματικά συντάξιμα χρόνια και την "γήρανση του πληθυσμού λόγω υπογεννητικότητας"). Αγγίζουν τα 6 εκατομμύρια όμως!

Ουσιαστικά εδώ και χρόνια, που κάναμε τα στραβά μάτια, ήταν φως φανάρι πως κάποια στιγμή θα γινόταν το μεγάλο μπαμ της ανεργίας. Οι δυνατότητες της χώρας μας στην μισθωτή οικονομία αναπόφευκτα θα μηδενίζονταν αφού τόσα χρόνια δεν υπήρχε οικονομία παραγωγής ΦΠΑ. Η χώρα μας δανειζόταν ένα μέρος για να καλύψει την δομή της, την εγχώρια αγορά του αυτοκαταναλωτισμού εισαγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών. Το άλλο μέρος, ήταν από την άμεση φορολογία (με δεδομένη τη φοροδιαφυγή). Μόνο που λόγω μεγέθους και αναγκών, η χώρα μας, δανειζόταν από αμφιλεγόμενους τοκογλύφους σε άμεσο χρονικό διάστημα, με "εικονικούς όρους" για να καλύπτει την διαφαινόμενη χρεωκοπία της. Τότε οι τοκογλύφοι που δάνειζαν ήταν "καλοί" ενώ τώρα με βάση τους "εικονικούς όρους" ζητάνε τα χρήματά τους πίσω. Σύμφωνα με την τηλε-νοοτροπία μας, πλέον είναι οι "κακοί". Βέβαια οι άνθρωποι τη δουλειά τους κάνουν, οπότε δεν έχει ουσία το "καλός" ή το "κακός".

Η Γερμανία παίζει καλά το παιχνίδι της. Εργατικά χέρια θέλει και με Πανεπιστημιακά πτυχία. Η οικονομία όμως της Γερμανίας δεν είναι αυτοκαταναλωτισμού εισαγόμενων προϊόντων. Η Γερμανία επίσης δεν έχει δημόσιο Ελληνικού τύπου και νοοτροπίας. Επίσης η Γερμανία δεν έχει μικρές βιοτεχνίες που η πρώτη ύλη τους να εξαρτάται από εισαγωγείς του εξωτερικού, ώστε να επηρεάζουν την τελική πώλησης του προϊόντος. Από την πρώτη ύλη (π.χ. χώμα) μέχρι το τελικό προϊόν και η τεχνολογία των μηχανημάτων παρασκευής του τελικού προϊόντος (σε όλα τα στάδια), είναι όλα δικά τους. Οπότε έχει χαμηλό κόστος παρασκευής, χαμηλή τιμή πώλησης, μεγάλα κέρδη, γι' αυτό και είναι ανταγωνιστική και οικονομικά ισχυρή. Απλή οικονομία! Σε έναν παραλληλισμό, η χώρα μας δεν διέθετε ποτέ σοβαρό ιδιωτικό τομέα. Ο ιδιωτικός τομέας στη χώρα μας ήταν υπηρεσιών αλλά εγχώριας "κατανάλωσης". Η διεθνής αγορά είχε άλλους κανόνες που η χώρα μας (επειδή εισάγει και την πρώτη ύλη, έχει στρεβλό φορολογικό σύστημα που δεν προσελκύει επιχειρηματίες, έντονο κομματικό και τηλεοπτικό λαϊκισμό.... και όλα αυτά επηρεάζουν την τελική τιμή πώλησης, την αγοραστική διάθεση κλπ) είναι εκτός παιχνιδιού.

Η χώρα μας για παράδειγμα, ενώ παράγει πολύ καλό λάδι, οι κρατικοί (κομματικοί) συνεταιρισμοί το συσκεύαζαν στην Ισπανία με αποτέλεσμα να φαλιρίζουν αφού ο αγοραστής με την βιομηχανία συσκευασίας καθόριζε ο ίδιος την τιμή αγοράς του, αφού ζούμε σε ελεύθερη οικονομία και ο συνεταιρισμός δεν είχε εναλλακτική λύση. Η νοοτροπία του συνεταιρισμού ήταν δημοσίου τομέα. Η τιμή πώλησης ήταν κάτω του κόστους για τον συνεταιρισμό και ο συνεταιρισμός παρουσίαζε έλλειμμα. Για το λάδι να προσθέσω ότι η χώρα μας είχε δανειστεί πολλά εκατομμύρια € μέσω αγροτικών επιχορηγήσεων της Ε.Ε. αλλά η όλη διαδικασία αξιοποίησής του με το παραπάνω παράδειγμα, παρήγαγε ελλείμματα, αν συνυπολογίσουμε πόσο καλή διαχείριση γινόταν και σε πόσες "τσέπες" πήγαν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jack of Spades]

Οπότε μην έχετε απορίες γιά το μέλλον και το που θα βρείτε δουλειά .
Δυστυχώς η ευκολία της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε σχέση με ότι γινόταν 20 και 30 χρόνια πριν , έχει το τίμημα της .

Απλούστατα κάποιοι οι οποίοι έχουν σπουδές "υψηλού επιπέδου" θα πρέπει να καταλάβουν ότι αν μετά από αναζήτηση μηνών ή και ετών ακόμη δε βρουν αυτό ακριβώς που ψάχνουν επαγγελματικά θα πρέπει να κοιτάξουν και επαγγέλματα χαμηλότερης υποστάθμης,καθ'ότι χειρότερο πράγμα από το να κάθεσαι άπραγος δεν υπάρχει (με κίνδυνο μάλιστα από ένα χρονικό σημείο και μετά να "καείς" και να μη σε θέλει κανείς λόγω δυσαναλογίας ηλικίας/προϋπηρεσίας)...κατά τ'άλλα πολύ σωστή και εύστοχη η τελευταία σου κουβέντα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Raiseonce]

To πρόβλημα στη χώρα μας είναι ότι δημιουργήθηκαν μεγάλα αστικά κέντρα που αντί να αποτελέσουν πόλο έλξη "βιομηχανικών" εργατών με την ανύπαρκτη βιομηχανία, έγινε παρ' όλα αυτά μια ξέφρενη εσωτερική μετανάστευση από τα χωριά στις πόλεις. Τα δεδομένα του 1970 ήταν η αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής στην επαρχία ή στην πόλη ή στην πρωτεύουσα. Η αγροτική Ελλάδα έξω από τα μεγάλα αστικά κέντρα, δεν πρόσφερε ευκαιρίες. Φτώχεια, κτηνοτροφία, μικροκαλλιέργειες από μια άλλη εποχή της χώρας μας που δεν υπήρχε καταναλωτισμός. Όμως αυτή η εσωτερική μετανάστευση έγινε με λάθος σχεδιασμό. Σε όλες τις χώρες του Δ.Βορρά, στις πόλεις μένουν "βιομηχανικοί" εργάτες για να είναι κοντά στις βιομηχανίες που εργάζονται.Ακόμη και σε φτωχές (πρώην σοβιετικές) χώρες που έχουν βιομηχανία. Στην "σοβιετική" χώρα μας όμως, στοιβάχτηκαν δημόσιοι υπάλληλοι, οι περισσότεροι των οποίων με αμιγή ρουσφετολογικά κριτήρια. Οι τυπικές γνώσεις τους άγγιζαν και αγγίζουν το πολύ ένα γυμνάσιο 30-40 χρόνων πίσω για μια εποχή ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων. Βέβαια εδώ υπάρχει μια καθαρά πολιτική ευθύνη: η δημιουργία κομματικών ψηφοφόρων με αντάλλαγμα μια θέση εργασίας στο δημόσιο. Σε άλλες χώρες που έχουν θεσπίσει σοβαρά κριτήρια εργασίας και δεν υπάρχει ρουσφετολογική νοοτροπία, οι ίδιοι άνθρωποι ίσως να μην είχαν βγει ποτέ έξω από το χωριό τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Έτσι με τα χρόνια, συνεχίστηκε η αποβιομηχάνιση της χώρας με μεθοδολογικό κομματικό τρόπο και φτάσαμε στο σήμερα. Οι άνθρωποι αυτοί έπρεπε με κάποιο τρόπο να ζήσουν (λογικό) και να ικανοποιήσουν τις αναπτυσσόμενες καταναλωτικές συνήθειές τους (μη λογικό). Η παιδεία από την άλλη, συνείσφερε σε δημόσιους υπαλλήλους με με Πανεπιστημιακό πτυχίο! Καλλιεργήθηκε παράλληλα και η φράση-απωθημένο των Ελλήνων «το παιδί μου να σπουδάσει, να ζήσει καλύτερα». Χωρίς φυσικά, να προσδιοριστεί το "καλύτερα" που μάλλον θηλιά «δανεικού καταναλωτισμού» ήταν. Αγγίξαμε το άλλο άκρο: «σπουδές γιατί σπουδάζει ο γιος του γείτονα». Φτάσαμε και σε σημείο να ρυθμίζουμε τις ανθρώπινες σχέσεις μας με βάση το χρήμα, το πρεστίζ, την καλή μισθωτή δουλειά. Το χρήμα (ο μισθός) άλλαζε απλά χέρια στην εγχώρια αγορά: κατανάλωση, σπουδές, ψυχαγωγία και πολυτέλειες, δάνεια και πιστωτικές κάρτες και ξανά φορολογία, δηλ., πίσω στο κράτος, διαγράφοντας την καμπύλη του κύκλου. Εισαγόμενο χρήμα από ξένες αγορές δεν υπήρξε και δεν υπάρχει, αφού η αγορά και η κοινωνία της χώρας μας βασίζονται στην εσωστρεφή μισθωτή οικονομία. Μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού ζει "διασωληνωμένο" απευθείας από το κράτος (μέσω μισθών και συντάξεων, αν συνυπολογίσουμε κυρίως και τα πλασματικά συντάξιμα χρόνια και την "γήρανση του πληθυσμού λόγω υπογεννητικότητας"). Αγγίζουν τα 6 εκατομμύρια όμως!

Ουσιαστικά εδώ και χρόνια, που κάναμε τα στραβά μάτια, ήταν φως φανάρι πως κάποια στιγμή θα γινόταν το μεγάλο μπαμ της ανεργίας. Οι δυνατότητες της χώρας μας στην μισθωτή οικονομία αναπόφευκτα θα μηδενίζονταν αφού τόσα χρόνια δεν υπήρχε οικονομία παραγωγής ΦΠΑ. Η χώρα μας δανειζόταν ένα μέρος για να καλύψει την δομή της, την εγχώρια αγορά του αυτοκαταναλωτισμού εισαγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών. Το άλλο μέρος, ήταν από την άμεση φορολογία (με δεδομένη τη φοροδιαφυγή). Μόνο που λόγω μεγέθους και αναγκών, η χώρα μας, δανειζόταν από αμφιλεγόμενους τοκογλύφους σε άμεσο χρονικό διάστημα, με "εικονικούς όρους" για να καλύπτει την διαφαινόμενη χρεωκοπία της. Τότε οι τοκογλύφοι που δάνειζαν ήταν "καλοί" ενώ τώρα με βάση τους "εικονικούς όρους" ζητάνε τα χρήματά τους πίσω. Σύμφωνα με την τηλε-νοοτροπία μας, πλέον είναι οι "κακοί". Βέβαια οι άνθρωποι τη δουλειά τους κάνουν, οπότε δεν έχει ουσία το "καλός" ή το "κακός".

Η Γερμανία παίζει καλά το παιχνίδι της. Εργατικά χέρια θέλει και με Πανεπιστημιακά πτυχία. Η οικονομία όμως της Γερμανίας δεν είναι αυτοκαταναλωτισμού εισαγόμενων προϊόντων. Η Γερμανία επίσης δεν έχει δημόσιο Ελληνικού τύπου και νοοτροπίας. Επίσης η Γερμανία δεν έχει μικρές βιοτεχνίες που η πρώτη ύλη τους να εξαρτάται από εισαγωγείς του εξωτερικού, ώστε να επηρεάζουν την τελική πώλησης του προϊόντος. Από την πρώτη ύλη (π.χ. χώμα) μέχρι το τελικό προϊόν και η τεχνολογία των μηχανημάτων παρασκευής του τελικού προϊόντος (σε όλα τα στάδια), είναι όλα δικά τους. Οπότε έχει χαμηλό κόστος παρασκευής, χαμηλή τιμή πώλησης, μεγάλα κέρδη, γι' αυτό και είναι ανταγωνιστική και οικονομικά ισχυρή. Απλή οικονομία! Σε έναν παραλληλισμό, η χώρα μας δεν διέθετε ποτέ σοβαρό ιδιωτικό τομέα. Ο ιδιωτικός τομέας στη χώρα μας ήταν υπηρεσιών αλλά εγχώριας "κατανάλωσης". Η διεθνής αγορά είχε άλλους κανόνες που η χώρα μας (επειδή εισάγει και την πρώτη ύλη, έχει στρεβλό φορολογικό σύστημα που δεν προσελκύει επιχειρηματίες, έντονο κομματικό και τηλεοπτικό λαϊκισμό.... και όλα αυτά επηρεάζουν την τελική τιμή πώλησης, την αγοραστική διάθεση κλπ) είναι εκτός παιχνιδιού.

Η χώρα μας για παράδειγμα, ενώ παράγει πολύ καλό λάδι, οι κρατικοί (κομματικοί) συνεταιρισμοί το συσκεύαζαν στην Ισπανία με αποτέλεσμα να φαλιρίζουν αφού ο αγοραστής με την βιομηχανία συσκευασίας καθόριζε ο ίδιος την τιμή αγοράς του, αφού ζούμε σε ελεύθερη οικονομία και ο συνεταιρισμός δεν είχε εναλλακτική λύση. Η νοοτροπία του συνεταιρισμού ήταν δημοσίου τομέα. Η τιμή πώλησης ήταν κάτω του κόστους για τον συνεταιρισμό και ο συνεταιρισμός παρουσίαζε έλλειμμα. Για το λάδι να προσθέσω ότι η χώρα μας είχε δανειστεί πολλά εκατομμύρια € μέσω αγροτικών επιχορηγήσεων της Ε.Ε. αλλά η όλη διαδικασία αξιοποίησής του με το παραπάνω παράδειγμα, παρήγαγε ελλείμματα, αν συνυπολογίσουμε πόσο καλή διαχείριση γινόταν και σε πόσες "τσέπες" πήγαν.

Στην Ελλάδα ο εργοδότης είναι ο διωκόμενος.



Μετά το τέλος της κρίσης να φτιάξουμε ένα μνημείο εις τον άγνωστο εργοδότη.



PS:Μην πάμε τη συζήτηση στα κομματικά.Δεν αξίζει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Civilara]

Όχι και βέβαια δεν αξίζει να κομματικοποιήσουμε τη συζήτηση.

Για να επανέλθω στο θέμα, είναι σκόπιμο να σημειωθεί ότι οι 3 κύκλοι σπουδών του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΧΑΕ), σύμφωνα με τη συνθήκη της Bologna, έχουν κατοχυρωθεί με το νόμο 4009/2011 (άρθρο 30). Αν προσέξετε θα δείτε ότι στις καταργούμενες διατάξεις περιλαμβάνονται τα άρθρα 1 ως 10 του νόμου 3685/2008. Αυτό πρακτικά σημαίνει τα εξής:

1) Δεν υφίσταται κανένας τίτλος σπουδών που χορηγούν ΑΕΙ κρατών του ΕΧΑΕ τα οποία να ολοκληρώνουν ταυτόχρονα τον 1ο και τον 2ο κύκλο σπουδών.
2) Δεν μπορεί να γίνει δεκτός ως υποψήφιος διδάκτωρ, πτυχιούχος που δεν κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα το οποίο ολοκληρώνει τον 2ο κύκλο σπουδών.

Το λεγόμενο σχήμα "ισοδύναμο με master" που έχει χιλιοειπωθεί για αποφοίτους πολυτεχνικών και γεωπονικών σχολών των πανεπιστημίων είναι άκυρο. Δεν υφίσταται όχι μόνο για τα ΑΕΙ της Ελλάδας αλλά για κανένα ΑΕΙ χώρας που είναι μέλος του ΕΧΑΕ.

Με μια έρευνα στα περισσότερα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, διαπιστώνει κανείς ότι ο 1ος τίτλος σπουδών μηχανικού είναι 4ετούς φοίτησης, αντιστοιχεί σε 240 ECTS και ονομάζεται BEng ή BSc in Engineering. Το 3ετές BEng το χορηγούν μόνο μερικά πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου και είναι ένας απαξιωμένος τίτλος σπουδών από την ευρωπαϊκή αγορά εργασίας. Ακόμα και τα ίδια πανεπιστήμια που το χορηγούν αναφέρουν ότι ο τίτλος αυτός αφορά φοιτητές που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να συνεχίσουν σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα ή να επιλέξουν το 4ετές πρόγραμμα προπτυχιακών σπουδών. Επειδή λοιπόν αυτά τα αγγλικά ΑΕΙ διατηρούν τον τίτλο BEng και έχοντας συνειδητοποιήσει την ανεπαρκή κατάρτιση που προσφέρουν, ίδρυσαν προπτυχιακά προγράμματα 4ετούς φοίτησης. Επειδή όμως τον τίτλο BEng τον χορηγούν στα 3 έτη, τότε αποφάσισαν να το που MEng. Με λίγα λόγια δεν διαφέρει σε τίποτα το 4ετές BEng από το 4ετές MEng, απλά ο τίτλος του 2ου είναι πιο "ψαρωτικός". Και οι 2 τίτλοι σπουδών αντιστοιχούν σε 240 ECTS.

Λίγα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια εφαρμόζουν 5ετή κύκλο σπουδών μηχανικού για την απονομή του 1ου τίτλου σπουδών, όπως συμβαίνει με πανεπιστήμια/πολυτεχνεία της Ελλάδας, της Γαλλίας και της Γερμανίας. Σε καμία περίπτωση το 5ετές δίπλωμα μηχανικού που χορηγούν αυτά τα ευρωπαϊκά ΑΕΙ δεν ολοκληρώνει τον 2ο κύκλο σπουδών του ΕΧΑΕ και δεν ισοδυναμεί με μεταπτυχιακό δίπλωμα που ολοκληρώνει τον 2ο κύκλο σπουδών.

Η ελληνική πολιτεία έχει την υποχρέωση να εξασφαλίσει (αν δεν το έχει ήδη κάνει) ακαδημαϊκή ισοδυναμία (ισοτιμία & αντιστοιχία κατά ΔΟΑΤΑΠ) του 5ετούς διπλώματος μηχανικού των ελληνικών πολυτεχνείων/πανεπιστημίων με το 5ετές δίπλωμα μηχανικού των υπόλοιπων ευρωπαϊκών πανεπιστημίων. Αυτό πιστεύω ότι είναι το σωστό και το δίκαιο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jack of Spades]

Για να επανέλθω στο θέμα, είναι σκόπιμο να σημειωθεί ότι οι 3 κύκλοι σπουδών του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΧΑΕ), σύμφωνα με τη συνθήκη της Bologna, έχουν κατοχυρωθεί με το νόμο 4009/2011 (άρθρο 30). Αν προσέξετε θα δείτε ότι στις καταργούμενες διατάξεις περιλαμβάνονται τα άρθρα 1 ως 10 του νόμου 3685/2008. Αυτό πρακτικά σημαίνει τα εξής:

(μπλαμπλαμπλα)

Τι σχέση μπορεί να έχει η συνθήκη της Bologna με τους νόμους του Ελληνικού κράτους (ας πούμε);

Η συνθήκη της Bologna είναι ΜΙΑ και μοναδική,μιλάει ξεκάθαρα για "3+2+3" και κανένας νόμος κράτους δε μπορεί να την αλλάξει (ως γνωστόν "Νομοθεσία Ε.Ε. > Νομοθεσία κρατών",στη χώρα που τίποτε δεν είναι αυτονόητο καλό είναι να το υπενθυμίζουμε)...
Το ότι η Ελλάδα (όπως και άλλες χώρες) κάνει του κεφαλιού της και την προσαρμόζει σε κάποια σημεία όπως τη βολεύει είναι άλλο καπέλο...πληρώνουμε κάθε χρόνο ένα μικρό πρόστιμο και συνεχίζουμε με minimum 4ετή πτυχία Greco style!

Εκατό πενήντα χιλιάδες φορές έχουμε πει πως ο λόγος που το χαρτί σας δεν αναγνωρίζεται ως MEng είναι πως δεν είναι χωρισμένο σε "3+2"...δηλαδή αν εγώ π.χ. είμαι φοιτητής σε πολυτεχνείο και θέλω δεν μπορώ στα 3 χρόνια να πάρω bachelor!
Εκατό φορές σας έχει απαντήσει το Υπουργείο αυτό το πράγμα...πόσο πιο απλά να το πούμε;

Υ.Γ. Ακόμη περιμένω απάντηση στην ερώτηση μου...όχι ότι δεν είναι κάτι που ξέρουμε όλοι,απλά από περιέργεια να δω τη δική σου "εκδοχή"!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lilla My]

Χμμ, επειδή βλέπω ότι συζητάτε για τα 3+2 χρόνια σπουδών και την ισοδυναμία με μεταπτυχιακό, ας πω πώς έχουν τα πράγματα στη Φινλανδία.

Εδώ όταν περνάς σε κάποια σχολή στο πανεπιστήμιο, γίνεσαι κατευθείαν δεκτός και στο προπτυχιακό (3 χρόνια, 180 ects) και στο μεταπτυχιακό (2 χρόνια, 120 ects) πρόγραμμα σπουδών. Έτσι, τελειώνοντας τη σχολή, έχεις master (συνολικά 300 ects). Αυτό ισχύει για όλες τις σχολές εκτός από των νηπιαγωγών και της φαρμακευτικής, στις οποίες αρχικά γίνεσαι δεκτός μόνο στο προπτυχιακό. Ο λόγος είναι ότι σε όλα τα άλλα επαγγέλματα απαιτείται να έχεις master, ενώ σε αυτά τα δύο φτάνει το bachelor. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να κάνεις μεταπτυχιακό στις σχολές νηπιαγωγών και φαρμακευτικής. Απλά τελειώνοντας το bachelor, πρέπει να κάνεις ξεχωριστή αίτηση και να δώσεις εισαγωγικές.

Επίσης, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί στην Ελλάδα τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά πληρώνονται άσχετα με το αν χρειάζονται ή όχι στη δουλειά που κάνεις. Εδώ ο μισθός είναι ανάλογος των απαιτήσεων της δουλειάς. Εάν ο εργοδότης απαιτεί να έχεις διδακτορικό, τότε φυσικά και πληρώνεσαι ανάλογα. Αν όμως απαιτείται master κι εσύ έχεις διδακτορικό, δεν έχει υποχρέωση ο εργοδότης να σε πληρώνει παραπάνω, επειδή εσύ έχεις κάνει και διδακτορικό. Αν πάλι θέλεις να πληρώνεσαι ανάλογα με τα πτυχία που έχεις (που είναι απολύτως λογικό), φροντίζεις να βρεις δουλειά ανάλογη των προσόντων σου. Ναι, συμφωνώ, μπορεί να μην είναι εύκολο να βρεις τέτοια δουλειά, αλλά δεν είναι πρόβλημα του εργοδότη σου αυτό, όσο άσχημο κι αν ακούγεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jack of Spades]

Επίσης, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί στην Ελλάδα τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά πληρώνονται άσχετα με το αν χρειάζονται ή όχι στη δουλειά που κάνεις. Εδώ ο μισθός είναι ανάλογος των απαιτήσεων της δουλειάς. Εάν ο εργοδότης απαιτεί να έχεις διδακτορικό, τότε φυσικά και πληρώνεσαι ανάλογα. Αν όμως απαιτείται master κι εσύ έχεις διδακτορικό, δεν έχει υποχρέωση ο εργοδότης να σε πληρώνει παραπάνω, επειδή εσύ έχεις κάνει και διδακτορικό.

Μη γενικεύεις...μόνο στο Ελληνικό Δημόσιο συμβαίνει αυτό!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[antis]

Επίσης, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί στην Ελλάδα τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά πληρώνονται άσχετα με το αν χρειάζονται ή όχι στη δουλειά που κάνεις. Εδώ ο μισθός είναι ανάλογος των απαιτήσεων της δουλειάς. Εάν ο εργοδότης απαιτεί να έχεις διδακτορικό, τότε φυσικά και πληρώνεσαι ανάλογα. Αν όμως απαιτείται master κι εσύ έχεις διδακτορικό, δεν έχει υποχρέωση ο εργοδότης να σε πληρώνει παραπάνω, επειδή εσύ έχεις κάνει και διδακτορικό.

Σοφό!!!
Μην ξεχνάς και το άλλο παράλογο που όμως γίνεται!!!!Πάει ο άλλος να βρει δουλειά και λέει εγώ στις πανελλήνιες έβγαλα τόσα μόρια!!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Πάει ο άλλος να βρει δουλειά και λέει εγώ στις πανελλήνιες έβγαλα τόσα μόρια!!!!!!

Και τρώει μετά και το αντίστοιχο...μόριο, και ησυχάζει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πληροφορικάριος]

Σοφό!!!
Μην ξεχνάς και το άλλο παράλογο που όμως γίνεται!!!!Πάει ο άλλος να βρει δουλειά και λέει εγώ στις πανελλήνιες έβγαλα τόσα μόρια!!!!!!

Σοβαρά το έχει κάνει αυτό άνθρωπος? ή εσύ το σκέφτηκες?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ZETAXA]

Εδω αλλος παει να βρει δουλεια και γραφει στο βιογραφικο του οτι στο σχολειο πηρε ''αριστειο''!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[challenger]

Σοβαρά το έχει κάνει αυτό άνθρωπος? ή εσύ το σκέφτηκες?

φαρσοκομωδία, εντελώς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.