Γιατί δεν τους αρέσουν τα μαθηματικά;

Αρχική Δημοσίευση από Πατρεύς:

Δὲν ἰσχύει αὐτὸ τὸ ὁποῖο λὲς γιατὶ τὰ τελευταῖα δέκα χρόνια ὑπάρχει ἡ τάση στὰ Μαθηματικὰ ἡ ὕλη νὰ γίνεται ὅλο καὶ πιὸ προχωρημένη σὲ μικρότερες τάξεις. Πάντως ἐπιμένω ὅτι ἡ ὕλη τῆς Ἄλγεβρας τῆς Β΄ Λυκείου εἶναι ἀδικαιολόγητα μεγάλη καὶ δύσκολη γιὰ αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι δὲν εἶναι θετικὴ/τεχνολογικὴ κατεύθυνση.

Τώρα γιὰ τὰ ὑπόλοιπα, δὲν εἶναι πολλὰ νὰ σχολιάσῃ κανείς. Προφανῶς καὶ πρέπει νὰ μελετοῦμε καὶ τὴν ἐπιστήμη τῶν ἀρχαίων ἡ ὁποία εἶναι ἐπίσης μία σημαντικὴ παγκόσμια κληρονομιά. Αὐτὸ ὅμως δὲν ἔχει νὰ κάνῃ μὲ τὸ πολὺ συγκεκριμένο θέμα τῆς ὕλης τῆς Ἄλγεβρας τῆς Β΄ Λυκείου ποὺ οὐσιαστικὰ βρίσκεται ἡ ἔνσταση ἡ δική μου. Ἐνημερωτικὰ πάντως, κατέβασα καὶ τὸ geogebra καὶ προσπαθῶ νὰ πειραματισθῶ μὲ συναρτήσεις κλπ ποὺ ἦταν τὸ κομμάτι τὸ ὁποῖο μοῦ ἄρεσε θὰ ἔλεγα ἀρκετὰ στὰ Μαθηματικά.

Click για ανάπτυξη...

Πίστεψέ με αυτά που κάνουμε στη Γ στις συναρτήσεις (Μονοτονία ρυθμοί μεταβολής όρια παραγώγους ολοκληρώματα ) οι λογάριθμοι φαντάζουν επίπεδο δημοτικού.Η ανάλυση δεν είναι εύκολη.Λίγα πραγματάκια είχατε δει εσείς στις γενικής με όρια και παραγώγους.Κοίτα η ύλη δεν ήταν τραγική στη Β αλλά λίγο δυσκολοχώνευτη (Τριγωνομετρία και Λογάριθμοι) γιατί πολυώνυμα είχαμε ξανακάνει και στο Γυμνάσιο και τα εκθετικά ήταν ολίγον τι αστεία

Αρχική Δημοσίευση από Greysanatomy:

Πίστεψέ με αυτά που κάνουμε στη Γ στις συναρτήσεις (Μονοτονία ρυθμοί μεταβολής όρια παραγώγους ολοκληρώματα ) οι λογάριθμοι φαντάζουν επίπεδο δημοτικού.Η ανάλυση δεν είναι εύκολη.Λίγα πραγματάκια είχατε δει εσείς στις γενικής με όρια και παραγώγους.Κοίτα η ύλη δεν ήταν τραγική στη Β αλλά λίγο δυσκολοχώνευτη (Τριγωνομετρία και Λογάριθμοι) γιατί πολυώνυμα είχαμε ξανακάνει και στο Γυμνάσιο και τα εκθετικά ήταν ολίγον τι αστεία

Click για ανάπτυξη...

Ὅλως παραδόξως τὰ κατάφερνα καλύτερα στὰ Μαθηματικὰ τῆς Γ΄ Λυκείου ἐνῷ πραγματικὰ δὲ θυμᾶμαι ΤΙΠΟΤΑ ἀπὸ τὴν Β΄ Λυκείου. Βέβαια ἴσως ἔχω τόσο ἀρνητικὴ στάση ἀπέναντι στὸ συγκεκριμένο μάθημα γιατὶ ἐμεῖς τότε δίναμε πανελλήνιες καὶ στὴ Β΄ Λυκείου (ἄσχετο ἂν τελικὰ δὲν μέτρησαν στὴν εἰσαγωγὴ τὴ χρόνια ποὺ ἔδωσα ἐγὼ) καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ δυσκολοχώνευτα ποὺ λὲς κι ἐσὺ ἔπρεπε νὰ τὰ δώσω καὶ στὶς πανελλήνιες... Τουλάχιστον ἔγραψα ἕνα 12 καὶ κάτι ψιλὰ καὶ δὲν ξευτυλίστηκα Στὴ Γ΄ Λυκείου (τότε δίναμε καὶ τὰ Μαθηματικὰ ὅλοι στὶς πανελλήνιες) ἔγραψα βέβαια ἕνα 17,6 ἀλλὰ δὲν ἦταν καὶ μεγάλο κατόρθωμα γιατὶ εἶχαν πέσει ἀρκετὰ εὔκολα θέματα.

Θυμᾶμαι πάντως ὅτι μὲ τὸ ποῦ μπῆκε ὁ Μαθηματικὸς στὴν τάξη, ἕνας νταμπλᾶς μοῦ ἤλθε ἀφοῦ ἀμέσως πῆγε στὸν πίνακα καὶ ἐπὶ πέντε λεπτὰ περίπου ἔγραφε συνεχῶς τύπους τῆς Τριγωνομετρίας. Ὁ συγκεκριμένος ἦταν ἰδιαίτερη περίπτωση ἀφοῦ ποτὲ δὲν ἔλυνε τὶς πράξεις στὶς ἀσκήσεις ποὺ ἔγραφε στὸν πίνακα καὶ ἔλεγε συνεχῶς «καὶ τώρα θὰ κάνετε τὶς πράξεις μὲ τοὺς ἀριθμοὺς καὶ θὰ τὸ βρῆτε»

Στη γ λυκειου εκανες τα γενικης παιδειας που ειναι η στατιστικη.
Η στατιστικη αν εξαιρεσεις το υπολογιστικο κομματι που ειναι μακροσκελεις πραξεις,δεν εχει σκεψη,ειναι τυφλοσουρτης, :Ρ

Αντιθετως,στη β λυκειου,εισαγεται πιο μαθηματικα σκεψη.


Υγ:Διαφωνω οτι υπαρχουν θεωρητικοι και θετικοι εντος <<,>> ανθρωποι.

Η άλγεβρα Β' Λυκείου είναι παιδική. Συναρτήσεις, τριγωνομετρία, πολυώνυμα, εκθετικές δεν θέλουν πραγματικά καθόλου διάβασμα μόνο να κατανοήσεις κάποια βασικά πράγματα προσέχοντας στο μάθημα και να έχεις ευχέρεια στις πράξεις. Οι λογάριθμοι τώρα θέλουν λίγη δουλίτσα αλλά τα σχολικά θέματα που ζητούν στα διαγωνίσματα και στις εξετάσεις είναι τελείως βασικά και με λίγο διάβασμα μπορούν να βγουν και από τους θεωρητικούς. Οι θετικοτεχνολογικοί πρέπει να εμβαθύνουν αρκετά σε αυτά γιατί είναι απολύτως απαραίτητα για την επόμενη τάξη.

Τα σενάρια γιατί μπορεί ένα παιδί να μην αγαπάει τα μαθηματικά είναι πολλά..
Καταρχήν,ως γνωστών τα μαθηματικά είναι αλυσίδα, έτσι αν ένα παιδί έχασε μερικά μαθήματα ή αν μία ολόκληρη χρονια στο γυμνάσιο δεν έδωσε πολύ σημασία τότε θα έχει κενά με αποτέλεσμα να αδυνατεί να κατανοήσει τα μαθηματικά στις επόμενες τάξεις...
Επίσης είναι και θέμα μυαλού, άλλο παιδί αποστηθίζει εύκολα ολόκληρα κεφάλαια ιστορίας και άλλο παιδί μπορεί και κατανοεί με ευκολία τους μαθηματικούς τύπους..
Τέλος είναι και θέμα καθηγητή..Δεν έχουν όλοι μεταδοτικότητα! (Α! υπάρχουν και πολλά παιδιά που απεχθάνονται τα μαθηματικά λόγω τραυματικής εμπειρίας με κάποιον αυστηρό καθηγητή...)

Αρχική Δημοσίευση από Eliza..:

Τα σενάρια γιατί μπορεί ένα παιδί να μην αγαπάει τα μαθηματικά είναι πολλά..
Καταρχήν,ως γνωστών τα μαθηματικά είναι αλυσίδα, έτσι αν ένα παιδί έχασε μερικά μαθήματα ή αν μία ολόκληρη χρονια στο γυμνάσιο δεν έδωσε πολύ σημασία τότε θα έχει κενά με αποτέλεσμα να αδυνατεί να κατανοήσει τα μαθηματικά στις επόμενες τάξεις...
Επίσης είναι και θέμα μυαλού, άλλο παιδί αποστηθίζει εύκολα ολόκληρα κεφάλαια ιστορίας και άλλο παιδί μπορεί και κατανοεί με ευκολία τους μαθηματικούς τύπους..
Τέλος είναι και θέμα καθηγητή..Δεν έχουν όλοι μεταδοτικότητα! (Α! υπάρχουν και πολλά παιδιά που απεχθάνονται τα μαθηματικά λόγω τραυματικής εμπειρίας με κάποιον αυστηρό καθηγητή...)

Click για ανάπτυξη...

Σε εμενα παντως ισχυει και η τραυματικη εμπειρια ενος αυστηρου καθηγητη που ποτε δεν αναγνωριζε την (οποια) προσπαθεια και αν εκανα. Αλλα για να μην ριχνω τις ευθυνες μονο στους αλλους,για εμενα τα μαθηματικα στο γυμνασιο ηταν ανυπαρκτα καθως σπανια παρακολουθουσα!
Παντως τα μαθηματικα(στατιστικη) της γ'λυκειου νομιζω πως ειναι μακραν πιο ευκολα απο αυτα της β.

Καλησπέρα σε όλη την παρέα.. Ενδιαφέρον θέμα. Θα σας διηγηθώ την ιστορία μου. Πρώτα όμως θα κάνω μια γενική εισαγωγή για να εξηγήσω τους λόγους της αναφοράς.
Ένας σημαντικός λόγος που τα Μαθηματικά προκαλούν τρόμο στις νεαρές ηλικίες, είναι ακριβώς ο τρόπος με τον οποίο διδάσκονται. Χωρίς πολλά λόγια, φανταστείτε τον εαυτό σας στην εποχή που ζούμε, να βρίσκεται στην αίθουσα ενός σχολείου της μέσης εκπαίδευσης. Ο καθηγητής με βλοσυρό ύφος ξεκινά να περιγράφει τις δευτεροβάθμιες εξισώσεις. Τι πράγμα είναι αυτό; Ένα ...τερατούργημα με προσθέσεις, πολλαπλασιασμούς και ίσον, σκέφτεσαι μέσα σου. Γράφει στον πίνακα τη γενική τους μορφή και προχωρά στην επίλυσή, κάνοντας διερεύνηση επάνω στην υπόρριζη Δ. Αφού ολοκληρώσει, σου δίνει μια δευτεροβάθμια εξίσωση με γνωστά a, b, c για να υπολογίσεις την περιβόητη διακρίνουσα, να συμπεράνεις περί των λύσεων και να τις υπολογίσεις. Πολύ ωραία.
Μέχρι στιγμής, πρόκειται για παιχνίδι όξυνσης της νοημοσύνης. Φαινομενικά, δεν υπάρχει η παραμικρή ουσία στην όλη διαδικασία, πόσο μάλλον στα μάτια ενός μικρού μαθητή. Σε ρωτώ λοιπόν και θα ήθελα να μου απαντήσεις με πάσα ειλικρίνεια. Προτιμάς να 'παίζεις' με δευτεροβάθμιες, τριτοβάθμιες, τεταρτοβάθμιες εξισώσεις ή με το iPhone, το Play Station III και μπάλα στην αλάνα;
Από πολύ νωρίς ο πιτσιρικάς, για να πεισθεί ότι αυτό που γίνεται έχει σημασία, ακούει φανφάρες της μορφής: "Τα μαθηματικά είναι χρήσιμα", "Τα μαθηματικά έχουν εφαρμογές σε όλο το εύρος της σύγχρονης επιστήμης", "Όλα είναι μαθηματικά".
Με συγχωρείτε πολύ, μα όλα αυτά τον αφήνουν παγερά αδιάφορο, διότι μέχρι και την τρίτη λυκείου, ο ανελέητος φορμαλισμός, του στοιχειώνει τον ύπνο και σχεδόν ποτέ δεν συνειδητοποίησε κάποια χρησιμότητα πλήν των προσθαφαιρέσεων στο μπακάλικο. Οι περισσότεροι καθηγητές μπάινουν στην αίθουσα και διδάσκουν τις παραγώγους σαν να πρόκειται για όντα από άγνωστο γαλαξία. Ελάχιστοι αφιερώνουν χρόνο στη γεωμετρική και φυσική ερμηνεία των αποτελεσμάτων και ακόμη λιγότεροι γνωρίζουν στοιχειώδη ιστορία ώστε να αφιερώσουν κάποιες διδακτικές ώρες σε μια ιστορική αναδρομή περί των αναγκών που οδήγησαν τους Newton και Leibniz να εφεύρουν ή ανακαλύψουν τον Απειροστικό λογισμό.
Τα μαθηματικά είναι αμιγώς ανθρώπινα αλλά παρουσιάζονται ως απόκοσμα.
Το διδακτικό λοιπόν έργο αυτού του είδους σε συνδυασμό με τις εξετάσεις και το βαθμοθηρικό χαρακτήρα, αποτελειώνουν την μάθηση και ακόμη χειρότερα στερούν από όσους ενδιαφέρονται, το να αναπτυχθούν περισσότερο.

Οι αιτίες της αποτυχίας και αποστροφής που μπορεί κανείς να κουβεντιάσει είναι αρκετές. Θα μπορούσαμε να τις συζητούμε αιωνίως, μα κανένα πρόβατο δεν σώθηκε βελάζοντας. Η διαδικασία πρέπει να χτιστεί εκ νέου από όσους το διαχειρίζονται. Τόσο οι κυβερνώντες όσο το παιδαγωγικό ινστιτούτο και οι ίδιοι οι καθηγητές. Στην πραγματικότητα, το μόνο που συμβαίνει ετησίως είναι η προσθήκη και αφαίρεση τμημάτων ύλης, λες και είναι αυτό το κυρίως πρόβλημα. Αφαίρεσαν αόριστα ολοκληρώματα, πρόσθεσαν πιθανότητες και πάει λέγοντας. Σε μερικά χρόνια μπορεί να συμπεριλάβουν Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις, Θεωρία Δακτυλίων, Τοπολογία, απλά και μόνο για να έχουμε να λέμε. Κανείς βεβαίως δεν θα καταλάβει για ποιό λόγο χρειαζόμαστε επεκτάσεις των γνωστών αλγεβρικών δομών, επίλυση εξισώσεων με μερικές παραγώγους και τα λοιπά. Όταν δε, ακούσει για σύνολα ταυτοχρόνως ανοιχτά και κλειστά, θα νιώσει το πρώτο εγκεφαλικό. Από την μεριά τους, τα φροντιστήρια χορεύουν βάσει του ρυθμού, και ολόκληρη η διδασκαλία συνοψίζεται στο στείρο αναμάσημα συγκεκριμένων μορφών στα θέματα εξετάσεων.

Πάμε τώρα σε ακόμη ένα σημαντικό κατ` εμέ πρόβλημα που έχει συχνότατη εμφάνιση στα σχολεία αυτού του τόπου. Πρόκειται για τη συμπεριφορά του διδάσκοντα.
Ήταν αρχές του Σεπτεμβρίου του 2000, όταν ξεκίνησα την πρώτη Γυμνασίου. Έχοντας άριστη παρουσία σε ολόκληρο το Δημοτικό, ένιωθα όμορφα για αυτή την ...προαγωγή.
Πρώτη ώρα της πρώτης ημέρας, είχαμε μαθηματικά. Η διδάσκουσα των Μαθηματικών, μπήκε στην αίθουσα με διάθεση που δυσκολεύομαι να περιγράψω. Φανταστείτε το ύφος μιας ηλικιωμένης που ανεβαίνει μια μεγάλη ανηφόρα. Απελπισία, ταλαιπωρία, μια αίσθηση μεταξύ δυστυχίας και νευρασθένιας. Αν κρατούσε βέργα θα θύμιζε αναρχικό που αντικρύζει αστυνομία ή Χρυσαυγίτη που αντικρύζει αλλοδαπό. Εν πάση περιπτώσει, έτσι κύλησαν όλες οι τάξεις του Γυμνασίου. Η συγκεκριμένη ψευδομαθηματικός, σου έδειχνε ξεκάθαρα πως δεν απολαμβάνει αυτό που κάνει και απλώς περιμένει τη συνταξιοδότηση. Γνωστικό υπόβαθρο κάτω του μετρίου, μηδενική επαφή με το κοινό και με την πρώτη αφορμή μαθητή που δεν θα μπορούσε να λύσει την άσκηση, τον στόλιζε με επίθετα που δεν θέλω να αναπαράγω. Μηδενική υπομονή για περαιτέρω εξηγήσεις. Και όλα αυτά, σε παιδιά των 11 με 12 ετών. Σε αυτά τα τρία χρόνια, οι συμμαθητές μου κι εγώ υποφέραμε. Θυμάμαι ότι προσωπικά, κάθε φορά που ξεκινούσα το πρωί για το σχολείο, είχα έντονο πόνο στο στομάχι λόγω του stress σχετικά με το 'τι θα αντιμετωπίσουμε σήμερα'. Οι επιδόσεις μου στις τρείς τάξεις του Γυμνασίου ήταν μηδενικές. Ούτε καν στο φροντιστήριο δεν έδειχνα την κατάλληλη προσοχή αφού στο παιδικό μου μυαλό τα Μαθηματικά είχαν ταυτιστεί με τη συμπεριφορά της εν λόγω 'κυρίας'.

Επειδή στο ISchool γράφουν και μικρά παιδιά, επιτρέψτε μου μια μικρή παρένθεση:
Αν στα σχολεία σας αντιμετωπίζετε παρόμοια προβλήματα, αναλογιστείτε αρχικά αν πραγματικά ο διδάσκων κάνει λάθος. Μην κάνετε το σφάλμα να μεταφράζετε την φυσιολογική και απαιραίτητη αυστηρότητα σε αδικία. Όταν όμως τα πράγματα ξεφέυγουν, μη διστάσετε να απευθυνθείτε αρχικά στους γονείς σας και έπειτα στο διευθυντή σας. Στην ανάγκη, αλλάξτε σχολείο. Μην αφήνετε τον εαυτό σας να καταστρέφεται ψυχολογικά και εκπαιδευτικά, από ανθρώπους που αν γινόταν ουσιαστική αξιολόγηση δεν θα τους χρησιμοποιούσαν ούτε για σφουγγαρίστρα. Μην υπομένετε.

Επειδή αγαπητοί φίλοι παρασύρθηκα και το κείμενο έγινε αρκετά μακροσκελές, θα σας πω μόνο ότι μέσα στην ατυχία μου, στάθηκα υπερτυχερός από πρώτη έως τρίτη Λυκείου. Ένας πολύ σωστός άνθρωπος, εξαιρετικός μαθηματικός και ...ηγετική φυσιογνωμία που είχε την ικανότητα να εμπνέει τους μαθητές (ή τουλάχιστον όσους είχαν την πιθανότητα να εμπνευστούν και δεν είχαν καταστραφεί ολοσχερώς) και ανέλαβε τις τάξεις μου από πρώτη έως τρίτη λυκείου, τόσο στη Γενική παιδεία, όσο και στην κατεύθυνση. Το αποτέλεσμα;
Είμαι πτυχιούχος μαθηματικός, εδώ και μερικά χρόνια, με βαθμούς πανελλαδικών εξετάσεων στην περιοχή του 19 - 20, βαθμό πτυχίου 7.5 και τώρα ολοκληρώνω το μεταπτυχιακό μου. Και μιλάμε για έναν άνθρωπο που στις τρείς τάξεις του γυμνασίου βρισκόταν στην αίθουσα μόνο για την παρουσία. Κατάφερα σε σύντομο χρονικό διάστημα να ανακάμψω.

Το ηθικό δίδαγμα είναι να μην τα παρατάτε ποτέ. Μέσα σε ολόκληρη τη σαβούρα, πάντοτε υπάρχει κάποιος που θα σε βοηθήσει να ορθοποδήσεις και να προοδεύσεις. Αν δεν τον βρείς, πάλεψε μόνος σου. Ζήτα βοήθεια από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Γίνε καλύτερός του. Μελέτησε όσο μπορείς, τα μαθηματικά είναι ανεξάρτητα του διδάσκοντα, όσο κι αν τα συχγέεις με ένα κάρο αρνητικές εμπειρίες. Δείξε σε όλους ότι αξίζεις. Φτάσε όσο πιο ψηλά μπορείς για να γίνεις καλύτερος από τον μέσο εκπαιδευτικό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που δεν πίστεψε σε σένα επειδή δεν ασχολήθηκε με σένα. Και όταν τα χρόνια περάσουν, η προσπάθειά σου να υπερπηδήσεις τα εμπόδια και να διακριθείς, θα σε έχει προφανώς ανταμείψει.

Ευχαριστώ για το χρόνο και την υπομονή σας.

Quartz, σε κάποια σημεία του post σου όπως εδώ

..Με συγχωρείτε πολύ, μα όλα αυτά τον αφήνουν παγερά αδιάφορο, διότι μέχρι και την τρίτη λυκείου, ο ανελέητος φορμαλισμός, του στοιχειώνει τον ύπνο και σχεδόν ποτέ δεν συνειδητοποίησε κάποια χρησιμότητα πλήν των προσθαφαιρέσεων στο μπακάλικο. Οι περισσότεροι καθηγητές μπάινουν στην αίθουσα και διδάσκουν τις παραγώγους σαν να πρόκειται για όντα από άγνωστο γαλαξία. Ελάχιστοι αφιερώνουν χρόνο στη γεωμετρική και φυσική ερμηνεία των αποτελεσμάτων και ακόμη λιγότεροι γνωρίζουν στοιχειώδη ιστορία ώστε να αφιερώσουν κάποιες διδακτικές ώρες σε μια ιστορική αναδρομή περί των αναγκών που οδήγησαν τους Newton και Legendre να εφεύρουν ή ανακαλύψουν τον Απειροστικό λογισμό.
Τα μαθηματικά είναι αμιγώς ανθρώπινα αλλά παρουσιάζονται ως απόκοσμα.
Το διδακτικό λοιπόν έργο αυτού του είδους σε συνδυασμό με τις εξετάσεις και το βαθμοθηρικό χαρακτήρα, αποτελειώνουν την μάθηση και ακόμη χειρότερα στερούν από όσους ενδιαφέρονται, το να αναπτυχθούν περισσότερο.

Click για ανάπτυξη...

...απεικονίζεις μια πραγματικότητα από την οποία βγαίνουν και οι αυριανοί πτυχιούχοι Μαθηματικοί στην πλειοψηφία τους. Όντας παιδιά ενός αποτυχημένου μοντέλου εκπαίδευσης, συνεχίζουν με σπουδές "άνευρα" σε ένα Πανεπιστήμιο και λόγω πλύσης εγκεφάλου ότι «δεν είναι καλό επάγγελμα, του εκπαιδευτικού», καταλήγουν σ' αυτό λόγω ανεπαρκών εναλλακτικών επαγγελματικών δυνατοτήτων στην Ελληνική αγορά και το αντιμετωπίζουν ως πάρεργο με μισή καρδιά..που επειδή χρονίζει, θέλοντας και μη, αποτελεί μετά μόνιμη εργασία (όταν περάσουν τα χρόνια) χωρίς την προσωπική τους επιλογή. Κάπως έτσι είναι και σε άλλα επαγγέλματα: κατά συγκυρίες επιλογές. Άνθρωποι που βρέθηκαν εκεί επειδή δεν το επέλεξαν να βρεθούν αλλά λόγω αναγκών βιοπορισμού. Έχει χαθεί προ πολλού το κίνητρο μάθησης και πλέον οι σπουδές γίνονται γιατί κάτι πρέπει να κάνουμε αφού το κάνουν όλοι. Ένας καλός καθηγητής Μαθηματικός είναι όπως ένας καλός Γιατρός. Σπάνιος. Είναι θέμα ανθρώπου αφού το εκπαιδευτικό μοντέλο που τον σπούδασε είναι αποτυχημένο. Κάποιοι άνθρωποι..μεμονωμένα, ψάχνονται και προσπαθούν να μην αναπαράγουν τις παθογένειες προκατόχων τους (σε κάθε επάγγελμα). Προσπαθούν να ενημερώνονται για τις νέες εξελίξεις πάνω στην επιστήμη τους, να συνεχίζουν με δια βίου μάθηση, να προσφέρουν αξιόλογο λειτούργημα...κ.α. και όχι να μένουν θεατές σε γνώσεις των φοιτητικών χρόνων. Βέβαια ας αναλογιστούμε τι είδους φοιτητές είναι η πλειοψηφία στα Ελληνικά Πανεπιστήμια.

Λοιπόν, στο δημοτικό απλά περνούσα τη βάση στα μαθηματικά! Στην Α' Γυμνασίουείχα μια φοβερή καθηγήτρια, η οποία έκανε το μάθημα τόσο κατανοητό, που γιαμένα έγιναν τα μαθηματικά το πιο εύκολο και το αγαπημένο μου μάθημα! Στη Δευτέραείχα μια "άσχετη" , ο άντρας της οποία παρεμπιπτόντως είχε φροντιστήριο!και δεν τα εξηγούσε καθόλου αναλυτικά, πολύ επιφανειακά, και με πανδύσκολεςασκήσεις στα διαγωνίσματα, που μόνον όσοι πήγαιναν φροντιστήριο μπορούσαν ναλύσουν (και συγκεκριμένα σε αυτό του άντρα της! τραγικό!!!) οπόταν εκεί ταμίσησα πραγματικά! Τώρα στη τρίτη τάξη γυμνασίου είχα και πάλι μια πάρα πολύκαλή καθηγήτρια και κατάφερα να καλύψω τα κενά όλα και είχα πολύ ψηλούςβαθμούς, αυτό συνεχίστηκε μέχρι τη δευτέρα λυκείου. Στη τρίτη λυκείου -κατεύθυνσης- μου άρεσαν λίγο, απλά τα θεωρούσα πολύ υπερβολικά και σε κάποιομεγάλο βαθμό εντελώς άχρηστα για μένα...(δεν νομίζω χρησιμεύουν σταιατρικά επαγγέλματα οι μιγαδικοί και τα ολοκληρώματα στο επίπεδο γ λυκείου! γιαπαράδειγμα!)…τα διάβαζα μόνο λόγω εξετάσεων!

Πιστεύω τον πρώτο ρόλο για το αν αρέσουν τα μαθήματα σε κάποιον τον έχει οκαθηγητής ειδικά στο γυμνάσιο… Στο λύκειο και ειδικά β λυκείου και μετά καιχάλια να είναι ο καθηγητής δεν αλλάζει κάτι για το αν αρέσει το μαθητή τομάθημα ή όχι, Όμως στο γυμνάσιο ο καθηγητής έχει τον πρώτο λόγο! Δεν πιστεύω ούτε έχει να κάνει με εξυπνάδααλλά με απλή εφαρμογή κανόνων και λίγη λογική, ειδικά πριν τη Τρίτη λυκείουνομίζω όλοι μπορούν να είναι καλοί και κακοί ανάλογα με το πόσο ασχολούνται μετο μάθημα… απλά είναι και ορισμένοι καθηγητές που υπερ-δυσκολεύουν το μάθημά τους,οι μαθητές δε γράφου στα διαγωνίσματα τόσο καλά όσο άλλοι μου έχουν καθηγητές πουκάνουν το πράγμα πιο εύκολο, και θεωρούν οι μεν ότι δεν είναι καλοί σε σύγκριση με τους δε!

Βλέπω κατά καιρούς διάφορα θέματα με λάτρεις διαφόρων κλάδων στα Μαθηματικά και μαθητές να δηλώνουν λάτρεις αλλά την ώρα του μηχανογραφικού δηλώνουν λάτρεις (!) άλλων άσχετων επιστημών. Δυστυχώς τα σημερινά Τμήματα Μαθηματικών πάσχουν από μαζική έλλειψη φοιτητών παθιασμένων με τα Μαθηματικά λόγω της ιδιαιτερότητας του συστήματος των εισαγωγικών εξετάσεων, χωρίς να απασχολεί κάποιον (φορέα) αυτή η παγιωμένη κατάσταση. Κατά κύριο λόγο, θα συναντήσετε φοιτητές που είτε έχουν επιδερμική σχέση και απλά αναμένουν το πτυχίο είτε φοιτητές που ήθελαν κάτι άλλο όπως πληροφορική ή κάποια εφαρμογή με επιφανειακή χρήση των μαθηματικών, δείχνοντας μεγάλη απαξίωση για τα κλασικά μαθήματα των Μαθηματικών μέσα...σε ένα Τμήμα Μαθηματικών. Έτσι, μια πολύ μικρή μερίδα φοιτητών επιλέγουν την αμιγή επιστήμη χωρίς να κάνουν εκπτώσεις στις επιλογές τους. Όμως ο ακαδημαϊκός και παιδαγωγικός στόχος, έχει αποτύχει: οι αυριανοί επιστήμονες Έλληνες Μαθηματικοί πλην εξαιρέσεων, δεν είναι σε θέση να κάνουν υπερβάσεις οι ίδιοι πρώτα με τον εαυτό τους, σχετικά με την άποψη που έχουν για τα Μαθηματικά. Οι δε λάτρεις ίσως φοιτούν στο Πολυτεχνείο! Καμία λογική σ' αυτή τη σκέψη αλλά δεν μένουμε σ' αυτό.

Εσείς πως κρίνετε τη λογική να δηλώνουν λάτρεις των Μαθηματικών άνθρωποι που εν τέλει δεν τα γουστάρουν σαν επιστήμη; Τότε ποιοι θα έπρεπε να φοιτούν στα ομώνυμα Τμήματα ή σε τι πιστεύετε ότι υστερούν τα σημερινά Τμήματα Μαθηματικών ώστε να μη δελεάζουν ούτε και τους δηλωμένους λάτρεις;

Αρχική Δημοσίευση από nPb:

Βλέπω κατά καιρούς διάφορα θέματα με λάτρεις διαφόρων κλάδων στα Μαθηματικά και μαθητές να δηλώνουν λάτρεις αλλά την ώρα του μηχανογραφικού δηλώνουν λάτρεις (!) άλλων άσχετων επιστημών.

Click για ανάπτυξη...

Αμάν βρε nPb!! Ακόμα δεν το έχεις καταλάβει; Στο Ελλαδιστάν, τα καλά Μαθηματικά και η ωραία Φυσική δεν υπάρχουν στα μαθηματικά ή φυσικά τμήματα, αλλά μόνον στο ΕΜΠ και ειδικά στο ΗΜΜΥ.

Οσο η σχολη που θα περασει ενα παιδι καθοριζεται απο τα μορια που εβγαλε κι οχι απο τα ενδιαφεροντα του, η κατασταση δεν θα αλλαξει. Το πρωτο βημα θα ηταν η καταργηση του μηχανογραφικου

Επισης δεν ξερω αν υπαρχει καποια ερευνα που να μελεταει ποσοι απο τους φοιτητες Φυσικου-Μαθηματικου ειχαν τη σχολη ως πρωτη επιλογη

Αρχική Δημοσίευση από DarthFederer:

Οσο η σχολη που θα περασει ενα παιδι καθοριζεται απο τα μορια που εβγαλε κι οχι απο τα ενδιαφεροντα του, η κατασταση δεν θα αλλαξει.

Click για ανάπτυξη...

Θα μου επιτρέψεις να το επαναδιατυπώσω;
"Όσο τα ενδιαφέροντα ενός παιδιού καθορίζονται από τα μόρια που θα βγάλει, η κατάσταση δεν θα αλλάξει"

Αρχική Δημοσίευση από DarthFederer:

Το πρωτο βημα θα ηταν η καταργηση του μηχανογραφικου

Click για ανάπτυξη...

Και τι θα πρότεινες;

Αρχική Δημοσίευση από DarthFederer:

δεν ξερω αν υπαρχει καποια ερευνα που να μελεταει ποσοι απο τους φοιτητες Φυσικου-Μαθηματικου ειχαν τη σχολη ως πρωτη επιλογη

Click για ανάπτυξη...

Με τα σημερινά δεδομένα μια τέτοια στατιστική δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία, καθώς και η πρώτη επιλογή πολλές φορές καθορίζεται από τα μόρια. Όμως, θα είχε νόημα αν (όπως θα ήταν κατά τη γνώμη μου το σωστό) η συμπλήρωση του μηχανογραφικού γινόταν ΠΡΙΝ τις εξετάσεις.

Αρχική Δημοσίευση από Dias:

]Και τι θα πρότεινες;

Click για ανάπτυξη...

Να δινουν κανονικα υποψηφιοι πανελληνιες και στη συνεχεια να κανουν αιτησεις απευθειας στα πανεπιστημια. Τα κριτηρια εισαγωγης να καθοριζονταν απο τα πανεπιστημια (πχ για να περασεις Ιατρικη να πρεπε να εχεις 18+ Βιολογια-Χημεια) και οχι απο ενα συστημα προσφορας-ζητησης θεσεων

Με τα σημερινά δεδομένα μια τέτοια στατιστική δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία, καθώς και η πρώτη επιλογή πολλές φορές καθορίζεται από τα μόρια. Όμως, θα είχε νόημα αν (όπως θα ήταν κατά τη γνώμη μου το σωστό) η συμπλήρωση του μηχανογραφικού γινόταν ΠΡΙΝ τις εξετάσεις.

Click για ανάπτυξη...

Και πριν τις εξετασεις να τα εκαναν παλι δεν θα αλλαζε κατι, οι "μαθηματικοι" θα εβαζαν ΗΜΜΥ πρωτα για την περιπτωση που γραψουν καλα. Αλλωστε τσαμπα ειναι

Αρχική Δημοσίευση από Dias:

Με τα σημερινά δεδομένα μια τέτοια στατιστική δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία, καθώς και η πρώτη επιλογή πολλές φορές καθορίζεται από τα μόρια. Όμως, θα είχε νόημα αν (όπως θα ήταν κατά τη γνώμη μου το σωστό) η συμπλήρωση του μηχανογραφικού γινόταν ΠΡΙΝ τις εξετάσεις.

Click για ανάπτυξη...

Μια τέτοια ρύθμιση τι είδους αντιδράσεις θα είχε; Θα είχε ενδιαφέρον βασικά πόσοι μαθητές ακόμη και στο ischool, θα δήλωναν εκ των προτέρων τις σχολές αυτές που τις ήθελαν από παιδιά, παραμονή εξετάσεων δεν τις ήθελαν και όμως μετά την ανακοίνωση των μορίων εισαγωγής, ξαφνικά τότε θυμούνται ότι τις ήθελαν από παιδιά. Συναντούμε τα εξής παράδοξα: φοιτητές που λατρεύουν Βιολογία να σπουδάζουν Ιατρική, φοιτητές που λατρεύουν Φυσική να σπουδάζουν Μηχ.Μηχανικοί, ...κλπ. Η γελοιότητα της υπόθεσης πότε θα σταματήσει; Πότε θα σταματήσουν οι ξαφνικές "λιποθυμίες" για τον Κρητικό; Πότε θα σταματήσουμε να είμαστε η χώρα του καραγκιόζη και των μικρών καραγκιόζηδων;

Εγώ θυμάμαι μια ζωή τον ευατό μου να σιχαίνεται τα μαθηματικά μέχρι την Α λυκείου,όταν γνώρισα έναν καθηγητή και με έκανε να μελετήσω και να εφαρμόσω την λογική των μαθηματικών για να ερμηνεύσω συμβάντα και διάφορες πτυχές της ζωής μου.
Εγώ πιστεύω αυτό λείπει,αν μέχρι τα 17-18 σου μαθαίνουν στείρες μεθοδολογίες,χάνεται όλη η ουσία της επιστήμης.

Αρχική Δημοσίευση από Pavlitos:

Μάλλον επειδή δεν διδάσκονται σωστά.

Click για ανάπτυξη...

αυτο ακριβως.....βρηκα καλο μαθηματικο σε ενα φροντ στην αθηνα και μου εμαθε οτ επρεπε και καλυψε κενα απο γυμνασιο ακομα

Λοιπόν,εγώ στο δημοτικό και στην πρώτη γυμνασίου ήμουν καλός στα μαθηματικά.Εντάξει,δεν τα αγαπούσα,αλλά ήμουν καλός.Στη δευτέρα γυμνασίου μας πήρε άλλος καθηγητής (όχι η καθηγήτρια που μας είχε στην πρώτη) και αν και αυτός ήταν καλύτερος από την προηγούμενη (αυτός μας μετέδιδε καλύτερα τις γνώσεις,μας έβαζε πιο πολλές ασκήσεις,μας εξηγούσε όποτε είχαμε πρόβλημα),εγώ στη δευτέρα γυμνασίου πήρα την κάτω βόλτα...Δεν ξέρω τι συμβαίνει!Ενώ όταν σηκωνόμουν στον πίνακα έλυνα τέλεια μία άσκηση (επειδή όποτε κολλούσα μου δίνει καμιά βοήθεια ο μαθηματικός),όταν πήγαινα μόνος μου να λύσω μία άσκηση (στο σπίτι),όσο καλά και αν ήξερα τη θεωρία,ΠΑΝΤΑ κάτι δεν πήγαινε καλά και το αποτέλεσμα ήταν τελείως διαφορετικό από το σωστό!Πάντα γύριζα πίσω στις λύσεις και εγώ είχα βρει αποτέλεσμα τελείως άσχετο από το σωστό!Καμιά φορά ήταν από λάθη απροσεξίας (ακόμα και σε πράξεις),κάποιες φορές όμως ενώ έβλεπα τον αναλυτικό τρόπο που λύνεται μία άσκηση,σε κάποια σημεία δεν καταλάβαινα τίποτα απολύτως!Μου φαίνονταν εξωγήινα!Και καμιά φορά μου την έδινε και στα νεύρα,που προσπαθούσα μία ώρα να λύσω μία εξίσωση χωρίς αποτέλεσμα -δεν ήταν λίγες οι φορές που μου ερχόταν να ουρλιάξω όταν έλυνα ασκήσεις μαθηματικών ή που πέταξα το βιβλίο/τετράδιο των μαθηματικών στον τοίχο,ή στην ανακύκλωση!!!Φέτος στην τρίτη γυμνασίου έπεσα κι άλλο.Ο μαθηματικός μου έβλεπε την προσπάθεια που έκανα κ την αναγνώριζε,αλλά ούτε κ αυτός δεν μπορούσε να καταλάβει πού κολλάω!Στις εξετάσεις δεν ξέρω τι με έπιασε,δεν μπόρεσα να λύσω ούτε μία άσκηση κ έφυγα στη δυνατή αποχώρηση,οπότε ό,τι πήρα απ'τη θεωρία!Έγραψα χάλια -το πόσο χάλια θα το μάθω αύριο,εγώ υπολογίζω γύρω στο 10-11.

Τι μου συμβουλεύετε να κάνω?Δε θέλω αυτή η κατάσταση να συνεχιστεί και στο λύκειο!

Ας μην είμαστε και εντελώς άδικοι/παράλογοι. Είναι λογικό κάποιος που είναι καλός και του αρέσουν τα μαθηματικά να σπουδάζει πληροφορική, όπως είναι λογικό και ένας που του αρέσει η Βιολογία να σπουδάζει ιατρική. Ειδάλλως θα έπρεπε να έχουμε μάθημα... "ιατρικής" και "μηχανικής υπολογιστών" στο λύκειο για να δικαιολογήσουμε τις ανάλογες επιλογές. Τώρα...αν άλλα λέει οτι θα δηλώσει πριν και άλλα μετά τα αποτελέσματα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, και παίζει ρόλο και το πολυ πρηξιμο από το σόι και το φροντιστήριο...

Όπως επίσης παίζει ρόλο η σκέψη της επαγγελματικής αποκατάστασης, καθώς κακά τα ψέμματα, αλλά στη χώρα μας δεν επενδύουμε όσο θα έπρεπε στην έρευνα. (Βέβαια όταν σε λίγα χρόνια ούτε με πτυχιο μηχανικού ούτε με πτυχίο γιατρού θα βρίσκουν δουλειά, πολλοί θα συνειδητοποιούν οτι στα ίδια χάλια κατέληξαν αλλα για την ώρα ελπίζουν και λογικό το βρισκω εν μέρη.)

Αυτό που εγώ θεωρώ απαράδεκτο είναι το οτι το κάθε τμήμα, με το σημερινό σύστημα, δεν μπορεί να ελέγξει τις συγκεκριμένες επιδόσεις των εισαχθέντων. Ως συνέπεια, τετοια τμήματα, όπως το φυσικό και το μαθηματικό, πάσχουν όχι μόνο από έλλειψη ατόμων με ταλέντο (που μαζέυονται σε πολυτεχνικές σχολές), αλλά και από μεγάλο αριθμό ατόμων χωρις ιδιαίτερο ενδιαφέρον ή/και δεξιότητες. (Κοινώς, "έπεσαν οι βασεις και πέρασα από σπόντα".)

Για εμένα, είναι απαράδεκτο, αν θέλουμε να βγάζουμε επιστήμονες με μεράκι και αγάπη για το αντικείμενό τους, να εισάγονται σε τμήματα π.χ Μαθηματικών άτομα που έχουν γράψει στα μαθηματικά...6!!!.
Μιλώντας από προσωπική εμπειρία, είχα ρίξει το γέλιο της αρκούδας πριν 3 χρόνια, οταν συνειδητοποίησα πως παρόλο που ήμουν (και ειμαι) μπούφος σε φυσική/μαθηματικά, είχα τη δυνατότητα να δηλώσω και τα δύο τμήματα, και θα περνούσα κιολας (οι βαθμοι μου στις πανελλήνιες σε αυτά τα δυο ηταν κάτω από τη βάση). Κρίμα που δεν τα δήλωσα και έχασε η ελληνική διανόηση μια μεγάλη μαθηματικό, και η Ακαδημία Αθηνών μια σίγουρη επένδυση για την προεδρία....
Εντούτοις. συμμαθητές μου με ακόμα χαμηλότερες βαθμολογίες εισήχθησαν.

Εδώ κολλάει και ένα άλλο ερώτημα. Οι συμμαθητές μου που ανέφερα τα καταφέρνουν μια χαρά. Οκ,μπορεί να μη βγαλουν το μαθηματικό σε 4 χρόνια, μπορει να το βγάλουν σε 6, όμως θα το βγάλουν. Θα γινουν καλοί επιστήμονες; Αν οχι, θα γινουν τουλάχιστον καλοι εκπαιδευτικοί; Και πάνω απ'όλα ποιος θα το ελέγχει αυτό;... καθώς τα παραδείγματα από καθηγητές χαιβάνια...ουκ ολίγα!

(κουραστηκα και ίσως ανοιξα και πολλα μέτωπα)