nPb
Επιφανές μέλος
nPb
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
σου λέει πολύ ξεκάθαρα νομίζω ότι ενώ ο μαθηματικός έχει πολλές προοπτικές, προτιμάει να κυνηγάει μια θέση ως καθηγητής...(γιατί είναι πιο εύκολο)
Όσοι καταλήγουν στην μέση εκπαίδευση με την λογική του "εύκολου" ή την αντιμετωπίζουν ως πάρεργο τρώνε πόδι νωρίς λόγω του ανταγωνισμού. Η αγορά θέλει καλούς και ανθρώπους και όχι "πτυχιούχους" μια από τα ίδια του «ναι μεν αλλά». Όπως η κάθε δουλειά, έτσι και η μέση εκπαίδευση θέλει τρομερή αφοσίωση.
Γιατί εδώ στο ischool κυριαρχεί η αντίληψη ότι οι καριέρες εκτός χώρου δημοσίου ή μέσης εκπαίδευσης θεωρούνται τοπ επαγγέλματα; Δηλαδή όσοι δεν ακολουθούν τοπ επαγγέλματα είναι λίγοι σαν άνθρωποι και σαν επιστήμονες; Αρκετοί ξεκίνησαν από τον χώρο της μέσης εκπαίδευσης ή από κάποιο άσχετο επάγγελμα σε σχέση με το πτυχίο τους και κατέληξαν με πολλή δουλειά ύστερα από χρόνια (δεκαετίες) σε κάτι άλλο, έχοντας διαγράψει μια πετυχημένη καριέρα. Βέβαια πετυχημένη καριέρα σύμφωνα με τα θέλω τους. Γιατί ποιος θα μπορούσε να κατηγορήσει κάποιον-α ότι δεν έκανε πετυχημένη καριέρα; Ποιος είναι εκείνος-η που "ορίζει" τι είναι σωστό ή λάθος για κάποιον άλλο; Η μέση εκπαίδευση δεν μπορεί να αποτελέσει (εφόσον αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα και ευελιξία) ως πετυχημένη καριέρα; Η επιδίωξη κάποιου-ας να ασχοληθεί με την μέση εκπαίδευση αποτελεί δείγμα εύκολης επιλογής εργασίας; Καριερίστας θεωρείται όποιος εργάζεται ως γιατρός ιδιώτης ή προγραμματιστής υπάλληλος σε κάποια ιδιωτική εταιρεία; Γίνεται όλοι να κάνουμε τα ίδια πράγματα; Γίνεται όλοι οι πτυχιούχοι Τμημάτων Πληροφορικής να γίνουν στελέχη εταιρειών; Δουλευόμαστε;
Για μένα αρκεί να υπάρχει έρωτας με αυτό που κάνει κάποιος, δεν χρειάζεται να υπάρχει λόξα, ώστε να ζήσει αξιοπρεπώς στην ζωή του. Μην μπλέκουμε την λόξα για την επιστήμη με τον έρωτα της εργατικότητας. Λόξα είχε ο Νεύτωνας, ο Χάϊζενμπεργκ,..κ.α. που άφησαν το όνομά τους στην ιστορία της επιστήμης. Άνθρωποι όχι καθημερινοί, αλλά "μυαλά" των οποίων οι εργασίες μένουν στο πέρασμα των αιώνων και αποτελούν παρακαταθήκη για το μέλλον της ανθρωπότητας. Ένας αριστούχος Χημικός Μηχανικός ή Φαρμακοποιός που μπορεί να εργάζεται ως ανώτερος βιομηχανικός υπάλληλος σε κάποια φαρμακοβιομηχανία, τι παρακαταθήκη αφήνει στην ανθρωπότητα; Συγκρίνεται με την περίπτωση ...Νεύτωνα; Σήμερα ο καθένας τελειώνει ένα σχολείο, ένα Πανεπιστήμιο ή Τεχνικό Ίδρυμα και πάνω εκεί χτίζει την καθημερινότητά του και την επιβίωσή του. Εσείς σε ποια περίπτωση νομίζετε (ή θέλετε να νομίζετε) ότι ανήκετε;
Το γεγονός ότι κάποιος είναι ερωτευμένος ή έχει λόξα με την επιστήμη του δεν σημαίνει ότι θα είναι ερωτευμένος με την εργασία ή τις εργασιακές επιλογές της επιστήμης του. Επίσης δεν σημαίνει ότι θα είναι και ικανός να είναι ένας επιτυχημένος εργαζόμενος ή επαγγελματίας. Η επιτυχία ενός επαγγέλματος ορίζεται από άλλους παράγοντες και όχι τόσο με πτυχία και διπλώματα. Το γεγονός ότι μια επιστήμη μπορεί να έχει περισσότερες εργασιακές επιλογές από μια άλλη, κατόπιν μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών δεν αποτελεί έναν ρεαλιστικό δείκτη προτίμησης για τους υποψηφίους, επειδή σε κάθε επιστήμη πάρα πολύ μικρό ποσοστό (επί του συνόλου των φοιτητών) έχει τα κότσια, την όρεξη και τις επιδόσεις (αν και είναι θέμα καθαρά προσωπικό του ίδιου του φοιτητή / πτυχιούχου). Επίσης, σχεδόν σε όλες τις επιστήμες, οι εργασιακές επιλογές πέραν της βασικής, προστίθενται με κάποιον μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών. Το βασικό πτυχίο κάθε επιστήμης, δεν μας λέτε πόσες εναλλακτικές εργασιακές επιλογές καλύπτει;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Δεν επιτέθηκά στην επιστήμη των Μαθηματικών, ούτε ισχύει πως δεν τα γουστάρω. Απλά δεν θα το επέλεγα ούτε θα συνιστούσα σε κάποιον να το επιλέξει αν δεν είναι η πρώτη του επιλογή, άμα δεν είναι εκ των πραγμάτων ερωτευμένος. Γιατί η μέτρια αγάπη και ενθουσιασμός για μια σχολή φέρνει και μέτριους επιστήμονες. Πες μου λοιπόν από να γίνει κάποιος μέτριος Μαθηματικός δεν είναι καλλίτερα να γίνει καλός Γιατρός ή Χημικός Μηχανικός; Από εκεί και πέρα σαφώς και έχει μεγάλο επιστημονικό πεδίο η επιστήμη αυτή, όπως και οι άλλες επιστήμες αλλά ξέρεις και ξέρω καλά πως ένα τραγικά μεγάλο ποσοστό να αναλωθεί να προσπαθεί να μπει σε ένα σχολείο ή θα κάνει ιδιαίτερα. Και ας μην εθελοτυφλούμε, οι πιο πολλοί από αυτούς είναι μέτριοι επιστήμονες, οι κορυφαίοι σαφώς και θα κάνουν κάποιο μεταπτυχιακό με όλες αυτές τις εφαρμογές που λες. Ναι σε αυτό το κομμάτι συμφωνώ. Αλλά τι σχέση έχει με το τι προτείνουμε στο παιδί να σπουδάσει;
Πώς προκύπτει ότι ένας μέτριος Μαθηματικός αντιστοιχεί σε έναν καλό Γιατρό ή Χημικό Μηχανικό; Γιατί να μην αντιστοιχεί σε μια γενικευμένη μετριότητα και στην Ιατρική ή Χημική Μηχανική κοκ; Επιστήμη η καθεμία και ο κοινός παρονομαστής είναι μια σοβαρή αντιμετώπισή τους. Προσωπικά ένα πράγμα ξέρω. Ότι αν δεν είσαι ερωτευμένος με αυτό που ασχολείσαι είτε είναι Μαθηματικά είτε Αεροναυπηγική είτε Παθολογία το αποτέλεσμα θα είναι απογοητευτικό. Συνεπώς; Δεν θεωρώ ότι τα Μαθηματικά θέλουν άλλο μυαλό σε σχέση με την Χημεία ή την Γεωλογία εφόσον η πρόσβαση γίνεται επί ίσοις όροις (μέσω κοινών εξετάσεων). Απλά ίσως έχουν έναν δείκτη δυσκολίας στην κατανόησή τους και αυτό είναι αντιληπτό ήδη από την μαθητική περίοδο. Πέρα από αυτό, η επιστήμη των Μαθηματικών δεν απευθύνεται σε μικρούς Νεύτωνες. Απευθύνεται όπως κάθε επιστήμη, σε σοβαρούς ανθρώπους, με ήθος και όρεξη για σκέψη.
Η ενασχόληση με την μέση εκπαίδευση σημαίνει ανάλωση προσωπικότητας; Γιατί τέτοια απαξίωση προς το λειτούργημα του δασκάλου (με την ευρεία έννοια του όρου); Ίσα-ίσα που χρειαζόμαστε καλούς δασκάλους προκειμένου να σπουδάσουν κάποιοι Ιατρική ή Χημική Μηχανική ή Βιολογία ή δεν ξέρω τι άλλο. Ουδείς γεννιέται επιστήμονας. Κάποιοι βέβαια δεν γίνονται ποτέ, εφόσον πέρα από την επιστήμη τους δεν ξέρουν τι σημαίνει κοινωνία. Δεν ξέρουν τι σημαίνει σεβασμός στον συνάνθρωπο. Δεν ξέρουν να εκτιμούν το λειτούργημα του συνάνθρωπού τους.
Οι μετριότητες ασχολούνται με την μέση εκπαίδευση; Μήπως θα έπρεπε να διδάσκουν σε σχολεία καθηγητές Πανεπιστημίου; Δηλαδή, είναι αδιανόητο κάποιος πτυχιούχος Μαθηματικός ή Φυσικός με βαθμό 9 να ασχοληθεί με την μέση εκπαίδευση; Ή θεωρείται κατάντια; Αλήθεια με βάση ποιων τα κριτήρια; Ποιος είναι ικανός να κρίνει την ποιότητα και την χρησιμότητα του κάθε επαγγέλματος; Η ουσία είναι το καλό μεταπτυχιακό ή ο καλός πτυχιούχος; Γιατί θα πρέπει να θεωρείται επαγγελματική επιτυχία η συσσώρευση χαρταπλιάς τίτλων σπουδών χωρίς σαφή εργασιακό πλάνο; Επίσης από πότε ένα επάγγελμα θεωρείται «χαράμισμα»; Όλοι για να θεωρούμαστε πετυχημένοι πρέπει να πάρουμε σβάρνα τις πρωτοκλασάτες κατά τα Ελληνικά ΜΜΕ επιστήμες και να αναλωθούμε σε αδιέξοδα μεταπτυχιακά; Το νόημα της ζωής είναι μόνο η έρευνα ή η απάνθρωπη ζωή πίσω από ένα κομπιούτερ μιας πολυεθνικής ή τραπεζικού κολοσσού; Γίνεται μια κοινωνία να είναι επαγγελματικά στελεχωμένη μόνο από ερευνητές ή μεγαλοστελέχη;
Θα ήθελα να ακούσω επιχειρήματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Συνεπώς μην τσουβαλιάζεις τις επαγγελματικές προοπτικές των πτυχιούχων αυτών των σπουδών. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και διαγράφει μια διαφορετική πορεία ζωής κάνοντας αυτό που τον εκφράζει. Αυτό ισχύει σε κάθε επιστήμη από την 1-4 και την Μοριακή Βιολογία. Δηλ., όσοι τελειώνουν Χημικοί Μηχανικοί ή Πληροφορικοί, έχουν τις ίδιες προοπτικές; Ή μάλλον έχουν τις ίδιες δυνατότητες να ακολουθήσουν τις ίδιες προοπτικές; Όχι. Ελάχιστοι δυνητικά μπορούν. Οι υπόλοιποι ζουν σε ροζ συννεφάκια μέχρι να βρουν πόρτες εργασίας ανύπαρκτες. Μην τρέφουμε αυταπάτες.
Μην μπλέκεις τους ερευνητικούς κλάδους με τα επαγγελματικά δικαιώματα μιας επιστήμης. Η κάθε επιστήμη έχει πολύ περισσότερους ερευνητικούς κλάδους από τα ίδια τα δικαιώματα εργασίας που προσφέρει γιατί, ο προταρχικός ρόλος μιας επιστήμης δεν είναι το επαγγελματικό μέλλον των φοιτητών αλλά η ερευνητική της συνεισφορά στην πρόοδο της κοινωνίας. Κανείς δεν πλουτίζει με τις Πανεπιστημιακές σπουδές. Απλά γίνεται ευέλικτος για να επιβιώσει καλύτερα και να ζει (δυνητικά) αξιοπρεπώς εφόσον διαθέτει και άλλα προσόντα που δεν διδάσκονται.
Άρα, η κάθε επιστήμη είναι εξίσου σημαντική για έναν x λόγο. Άλλο πράγμα η σημασία και οι ερευνητικοί άξονες της επιστήμης και άλλο πράγμα, η αγορά εργασίας γι' αυτήν την επιστήμη.
Σημείωση: Το μήνυμα προήλθε από το θέμα Επιλογή σχολής: Βοήθεια
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.