Τυχοδιώκτης ή Μοιρολάτρης;

[ΑΓΝΗΓΙΩΡΓΟΣ]

Με ένα search δεν βρήκα κάτι παρόμοιο.Τώρα αν υπάρχει συγγνώμη.

Λοιπόν.. Τυχοδιώκτες vs μυρολάτρες. Δύο τελείως αντίθετα

Τυχοδιώκτης: Αυτός που εκμεταλεύεται κάθε ευκαιρία που του δίνεται και κυνηγάει την τύχη του.
Μυρολάτρης: Αυτός που δέχεται την μοίρα του και πιστεύει πως είναι γραμμένη από πριν.

Εσείς ποιο θα διαλέγατε; Τι σας αντιπροσωπεύει;

Και ακόμη γιατί πολλές φορές λένε ότι το να είσαι τυχοδιώκτης είναι αρνητικό;

Εγώ προσωπικά προτιμώ και θέλω τον όρο τυχοδιώκτης. Μου φαίνεται παράξενο να πιστεύει κάποιος στη μοίρα. Αντίθετα το να θες να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου και να φτιάξεις εσύ την πορεία σου είναι αυτό που συμμερίζομαι εγώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[grotesque_mask]

προς το τυχοδιώκτης κλίνω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Pure_Seduction]

Και εγω τυχοδιωκτης,τις περισσοτερες ευκαιριες στη ζωη μου τις εχω βουτηξει απο τα μαλλια,για αλλα παλι πραγματα για τα οποια δεν ημουν και τοσο σιγουρη αφησα τον χρονο να μου δειξει τι ειναι καλυτερο να κανω και οταν ηρθε η καταλληλη στιγμη αποφασισα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ΑΓΝΗΓΙΩΡΓΟΣ]

Συμφωνώ.Αλλά γιατί κάποιοι το λένε ειρωνικά και θεωρούν ότι το να είσαι τυχοδιώκτης είναι κακό;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δαλιδά]

Τίποτα από τα δύο... Και οι δύο έννοιες έχουν ακραίο χαρακτήρα. Ως γνωστόν οτιδήποτε ακραίο δεν είναι και σωστό. Ο τυχοδιώκτης συνήθως αποφεύγει ευθύνες, δε λογαριάζει τους άλλους(πατά επί πτωμάτων) και χρησιμοποιεί ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ, τις περισσότερες φορές αθέμιτο. Εξ ορισμού γι' αυτό έχει αρνητική έννοια.Το ίδιο αρνητική έννοια έχει και ο μοιρολάτρης, που νομίζω στην εποχή μας είναι κάτι σπάνιο, δηλαδή να βρεις κάποιον που υποτάσσεται στη μοίρα του , την οποία θεωρεί προγεγραμμένη από τη γέννησή του. Κατά τη γνώμη μου είναι μεγάλη αφέλεια αυτό.

Καλά δηλαδή πρέπει να τείνεις προς κάποιο από αυτά τα δύο; Το ενδεχόμενο να είσαι νορμάλ άνθρωπος, ισορροπημένος, που από τη μια προσπαθεί και μοχθεί και καθορίζει τη δική του "μοίρα" (χωρίς να βλάπτει άλλους ανθρώπους) αλλά από την άλλη έχει όρια και ξέρει "μέχρι που να απλώσει" , δεν υπάρχει ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ΑΓΝΗΓΙΩΡΓΟΣ]

Τίποτα από τα δύο... Και οι δύο έννοιες έχουν ακραίο χαρακτήρα. Ως γνωστόν οτιδήποτε ακραίο δεν είναι και σωστό. Ο τυχοδιώκτης συνήθως αποφεύγει ευθύνες, δε λογαριάζει τους άλλους(πατά επί πτωμάτων) και χρησιμοποιεί ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ, τις περισσότερες φορές αθέμιτο. Εξ ορισμού γι' αυτό έχει αρνητική έννοια.Το ίδιο αρνητική έννοια έχει και ο μοιρολάτρης, που νομίζω στην εποχή μας είναι κάτι σπάνιο, δηλαδή να βρεις κάποιον που υποτάσσεται στη μοίρα του , την οποία θεωρεί προγεγραμμένη από τη γέννησή του. Κατά τη γνώμη μου είναι μεγάλη αφέλεια αυτό.

Καλά δηλαδή πρέπει να τείνεις προς κάποιο από αυτά τα δύο; Το ενδεχόμενο να είσαι νορμάλ άνθρωπος, ισορροπημένος, που από τη μια προσπαθεί και μοχθεί και καθορίζει τη δική του "μοίρα" (χωρίς να βλάπτει άλλους ανθρώπους) αλλά από την άλλη έχει όρια και ξέρει "μέχρι που να απλώσει" , δεν υπάρχει ;

Μα και βέβαια υπάρχει. Για αυτό το λόγο στην δημοσκόπηση υπάρχει και η τρίτη επιλογή-τίποτα από τα δύο,ενδιάμεσο. Όσο για το ότι κάθε τι ακραίο είναι αρνητικό θα διαφωνήσω. Αλλά θα συμφωνήσω στο ότι μου φαίνεται περίεργο κάποιος να υποτάσσεται σε κάτι ανώτερο, κάτι γραμμένο και να μην παίρνει την ζωή στα χέρια του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δαλιδά]

Μα και βέβαια υπάρχει. Για αυτό το λόγο στην δημοσκόπηση υπάρχει και η τρίτη επιλογή-τίποτα από τα δύο,ενδιάμεσο. Όσο για το ότι κάθε τι ακραίο είναι αρνητικό θα διαφωνήσω. Αλλά θα συμφωνήσω στο ότι μου φαίνεται περίεργο κάποιος να υποτάσσεται σε κάτι ανώτερο, κάτι γραμμένο και να μην παίρνει την ζωή στα χέρια του.

Εννοώ η ταμπέλα. Τυχοδιώκτης..μη τυχοδιώκτης, μοιρολάτρης κλπ , δεν υπάρχει λόγος να βάζουμε ταμπέλα σε συμπεριφορές και χαρακτήρες, αυτό εννοώ... εγώ το τρίτο ψήφισα. Αν το σκεφτείς πάντος, κάθε υπερβολική έννοια (δηλαδή τα άκρα) έχουν αρνητικές συνέπεις. Γι αυτό λέμε το μέτρο ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Insomnie]

Ανάλογα τη περίσταση-και βγαίνει και κάπως τυχαία,δε το ελένχω-.Δε μπορώ να πω οτι κλίνω ούτε προς τη μία πλευρά,ούτε προς την άλλη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rakels]

We meet our destiny on the road we took to avoid it, είχε πει κάποτε μια ψυχή...
Παρ' όλα αυτά, τίποτα από τα δύο νομίζω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Shadowfax]

Τίποτα από τα δύο... Και οι δύο έννοιες έχουν ακραίο χαρακτήρα. Ως γνωστόν οτιδήποτε ακραίο δεν είναι και σωστό. Ο τυχοδιώκτης συνήθως αποφεύγει ευθύνες, δε λογαριάζει τους άλλους(πατά επί πτωμάτων) και χρησιμοποιεί ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ, τις περισσότερες φορές αθέμιτο. Εξ ορισμού γι' αυτό έχει αρνητική έννοια.Το ίδιο αρνητική έννοια έχει και ο μοιρολάτρης, που νομίζω στην εποχή μας είναι κάτι σπάνιο, δηλαδή να βρεις κάποιον που υποτάσσεται στη μοίρα του , την οποία θεωρεί προγεγραμμένη από τη γέννησή του. Κατά τη γνώμη μου είναι μεγάλη αφέλεια αυτό.

Καλά δηλαδή πρέπει να τείνεις προς κάποιο από αυτά τα δύο; Το ενδεχόμενο να είσαι νορμάλ άνθρωπος, ισορροπημένος, που από τη μια προσπαθεί και μοχθεί και καθορίζει τη δική του "μοίρα" (χωρίς να βλάπτει άλλους ανθρώπους) αλλά από την άλλη έχει όρια και ξέρει "μέχρι που να απλώσει" , δεν υπάρχει ;

Δεν υπάρχουν standards, δεν υπάρχει σωστό, φυσιολογικοί άνθρωποι ή normality whatsoever. Υπάρχει το ενδεχόμενο να είσαι ο άνθρωπος που περιγράφεις χωρίς αυτό, σε καμία περίπτωση, να σε κάνει normal.

Αν το σκεφτείς πάντος, κάθε υπερβολική έννοια (δηλαδή τα άκρα) έχουν αρνητικές συνέπεις. Γι αυτό λέμε το μέτρο ;

No, depends.

We meet our destiny on the road we took to avoid it, είχε πει κάποτε μια ψυχή...

Μπα.

Τυχοδιώκτης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[alex2395]

εγω τυχοδιωκτης

Κώστας Βάρναλης: Οι Μοιραίοι

Μες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισιές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ'η παρέα πίναμ' εψες'
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής.
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους να τυραννιέται,
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.

Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ' άσωτ' ουρανού!
Ω! της αυγής κροκάτη γάζα,
γαρούφαλα του δειλινού,
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!

Του ενός ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό'
τ' άλλου κοντόημερ' η γυναίκα
στο σπίτι λιώνει από χτικιό'
στο Παλαμήδι ο γιός του Μάζη
κ' η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.

- Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
- Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
- Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
- Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Κανένα στόμα
δεν το βρε και δεν το 'πε ακόμα.

Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.