Συνεχείς Απροσεξίες

[Guest 586541]

Χαιρετώ την κοινότητα.
Είμαι μαθητής της Γ και στοχεύω σε ΗΜΜΥ ΕΜΠ.
Έχω διακρίσεις από μαθηματικούς και φυσικούς διαγωνισμούς (όχι ατελείωτες βέβαια, ούτε ήμουν στο "τοπ 30" σε αυτούς) και είμαι ένας από αυτούς που μπορούν -σε επίπεδο πανελληνίων- "να τα λύνουν όλα" στα θετικά μαθήματα και παίρνω 18άρια στην έκθεση.
ΟΜΩΣ αυτό δεν μεταφράζεται σε υπερυψηλές βαθμολογίες σε προσομοιώσεις πανελλαδικών στα θετικά μαθήματα.
Έχω πάρει από 79-98 φέτος και η πλειοψηφία των γραπτών μου κυμαίνεται στο 88-93.
Μόνο και μόνο επειδή κάνω απροσεξίες οι οποίες συνίστανται σε "λάθος διάβασμα εκφώνησης" ή "λάθος σε πράξεις/πρόσημα" ή ακόμα και σε "η συνάρτηση που πήρες δεν υπάρχει, άλλη έγραφε στην εκφώνηση" κλπ.
Δεν έχει υπάρξει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ που να μην έχω καταφέρει να βρω τον τρόπο επίλυσης μιας άσκησης.
ΑΛΛΑ είναι σχεδόν σίγουρο πως θα κάνω κάποια απροσεξία σε όλο το διαγώνισμα.

Μπορεί για αυτό να φταίει το ότι μέχρι και τα μέσα Μάρτη δεν έκανα και πολύ σοβαρό και επιμελές διάβασμα (ειδικά χημεία είχα χαλαρώσει λόγω καραντίνας και τα προηγουμένα χρόνια πάρα πολύ) δεν έδινα βάση στον τρόπο που πρέπει να διατυπώνεται μια λύση ή ακόμα έκανα και λάθη σε Α θέματα επειδή δεν ήξερα την θεωρία. Από τότε έχω νοικοκυρέψει το διάβασμά μου με αποτέλεσμα να ανέβουν οι βαθμολογίες μου ΑΛΛΑ οι απροσεξίες παραμένουν και δύσκολα περνώ το 93-95.

Και εγώ ρωτώ πώς άλλοι έχοντας αντίστοιχο πρόβλημα τα πήγαν στις εξετάσεις και πώς διόρθωσαν αυτό το θέμα -αν το διόρθωσαν. Αν έχετε κάποιες συμβουλές ούτως ώστε να βελτιωθώ μετά χαράς θα τις δεχθώ...
Αν είναι κοινότυπες μην τις γράψετε τις έχω ακούσει άπειρες φορές.

Θεωρείτε πως αυτές συνιστούν απότοκο μη επαρκούς τριβής με θέματα; Από το δημοτικό πάντως ήμουν έτσι.
Πάντως σε διαγωνισμούς που πιο πολύ τα θέματα θέλουν να εξετάσουν όχι τόσο αν μπορείς να διαχειριστείς θέματα με πολλές σχέσεις ή πράξεις, αλλά το πως σκέφτεσαι δεν είχα τόσο μεγάλο θέμα.

@akikos Περιμένω απάντησή σου.

 

[Guest 292010]

Εγώ με αντίστοιχο θέμα, ξέροντας το κομφουζιο του μυαλού μου, επαιρνα σαν ακυρη την πρώτη φορά που διαβάζω την εκφώνηση. Την είχα μόνο για να πω το "ναι ναι κατάλαβα φουλ μη λες αλλά το πιάσα , ξέρω τι να κάνω"
Έπειτα πριν ξεκινήσω να λύνω, πίεζα το μυαλό μου να διαβάσει με μεγαλύτερη συνειδητότητα την εκφωνηση. Δηλαδή μια μια τις λέξεις, ακούγοντας τη φωνή στο μυαλό μου που εκφέρει τις λέξεις. Οριακά σα να μάθαινα τώρα την αλφαβήτα.

Ήταν ένας συνδυασμός υπερβολικής σιγουριάς και μάλλον δομής του χαοτικού εγκεφάλου μου.

Επίσης μου έβαζα φρένο σκεπτόμενη πάλι συνειδητά "ξαναδιαβασε τη ήρεμα γιατί έτσι κανείς πάντα και κάνεις μαλακίες"

Το όλο πρόβλημα για μένα ήταν ότι ήταν σαν έκανα μηχανικά την όλη διαδικασία επίλυσης της άσκησης. Επειδή είχα λύσει πολλές; Παρόμοιες; Επειδή μου φαινόταν κάποια πράγματα πολύ εύκολα; Δεν ξέρω. Με τον ίδιο τρόπο που πληκτρολογώ κωδικούς που έχω πατήσεις άπειρες φορές, ή κλειδώνω την πόρτα και μετά δε θυμάμαι ότι το έκανα. Οπότε η επίλυση ήταν να κάνω κινήσεις πιο συνειδητές. Να είμαι εκει. Έστω κι αν χρειαστεί να βάλω το δάχτυλο μου κάτω από κάθε λέξη για να τη διαβάσω όπως κάναμε μικρά. Γιατί με το δάχτυλο αναγκαζόταν ο εγκέφαλος μου να δει τη λέξη που του έδειχνα εκείνη τη στιγμή και να μη φαντασιωνεται τη λύση.

 

[eukleidhs1821]

Εγώ με αντίστοιχο θέμα, ξέροντας το κομφουζιο του μυαλού μου, επαιρνα σαν ακυρη την πρώτη φορά που διαβάζω την εκφώνηση. Την είχα μόνο για να πω το "ναι ναι κατάλαβα φουλ μη λες αλλά το πιάσα , ξέρω τι να κάνω"
Έπειτα πριν ξεκινήσω να λύνω, πίεζα το μυαλό μου να διαβάσει με μεγαλύτερη συνειδητότητα την εκφωνηση. Δηλαδή μια μια τις λέξεις, ακούγοντας τη φωνή στο μυαλό μου που εκφέρει τις λέξεις. Οριακά σα να μάθαινα τώρα την αλφαβήτα.

Ήταν ένας συνδυασμός υπερβολικής σιγουριάς και μάλλον δομής του χαοτικού εγκεφάλου μου.

Επίσης μου έβαζα φρένο σκεπτόμενη πάλι συνειδητά "ξαναδιαβασε τη ήρεμα γιατί έτσι κανείς πάντα και κάνεις μαλακίες"

Το όλο πρόβλημα για μένα ήταν ότι ήταν σαν έκανα μηχανικά την όλη διαδικασία επίλυσης της άσκησης. Επειδή είχα λύσει πολλές; Παρόμοιες; Επειδή μου φαινόταν κάποια πράγματα πολύ εύκολα; Δεν ξέρω. Με τον ίδιο τρόπο που πληκτρολογώ κωδικούς που έχω πατήσεις άπειρες φορές, ή κλειδώνω την πόρτα και μετά δε θυμάμαι ότι το έκανα. Οπότε η επίλυση ήταν να κάνω κινήσεις πιο συνειδητές. Να είμαι εκει. Έστω κι αν χρειαστεί να βάλω το δάχτυλο μου κάτω από κάθε λέξη για να τη διαβάσω όπως κάναμε μικρά. Γιατί με το δάχτυλο αναγκαζόταν ο εγκέφαλος μου να δει τη λέξη που του έδειχνα εκείνη τη στιγμή και να μη φαντασιωνεται τη λύση.

τι κρεσεντο ηταν αυτο!με κουφανες

 

[akikos]

@akikos Περιμένω απάντησή σου.

Επανάληψη και εξάσκηση για να μειώσεις τη πιθανότητα να κάνει απροσεξία.

 

[Appolon]

q

Επανάληψη και εξάσκηση για να μειώσεις τη πιθανότητα να κάνει απροσεξία.

akikos τον διαφωτισες τωρα

 

[Guest 586541]

Σας ευχαριστώ για τις συμβουλές που μου δώσατε.