Πρόβλημα με τους γονείς

[American Economist]

Καλησπέρα παιδιά.Μου ήταν πολύ δύσκολο να γράψω αυτο το μήνυμα αλλα δεν αντέχω άλλο.Φετος έδωσα πανελλήνιες και έγραψα 12.000 με αποτέλεσμα να μπω οικονομικό Πάτρας.Ο πατερας μου από τότε μου λέει ότι οι καθηγητές μου χάριζαν βαθμούς και έβγαζα τεράστιους βαθμούς,επίσης μου λέει ότι δεν είμαι άξιος για τίποτα και τωρα που απέτυχα μια φορά θά αποτύχω για πάντα.Επιπλεον μου λέει να πάω στην Πάτρα και να μην ξαναδωσω πανελλήνιες αλλα ευτυχώς η μητέρα μου δεν τον αφήνει.Το θεμα είναι ότι ο πατέρας μου ποτέ δεν ηταν δεν τίποτα Κόντα μου λογω της δουλειάς(ναυπηγός) του λείπει αρκετα απο το σπίτι και είναι στο εξωτερικό.Το θέμα είναι τι να κάνω δεν αντεχω άλλο την κατάσταση τόσα χρόνια ειμουν πρώτος και λογο της αποτυχίας αυτής ο πατέρας μου κάνει αυτά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[konstantinab199]

Καλησπέρα παιδιά.Μου ήταν πολύ δύσκολο να γράψω αυτο το μήνυμα αλλα δεν αντέχω άλλο.Φετος έδωσα πανελλήνιες και έγραψα 12.000 με αποτέλεσμα να μπω οικονομικό Πάτρας.Ο πατερας μου από τότε μου λέει ότι οι καθηγητές μου χάριζαν βαθμούς και έβγαζα τεράστιους βαθμούς,επίσης μου λέει ότι δεν είμαι άξιος για τίποτα και τωρα που απέτυχα μια φορά θά αποτύχω για πάντα.Επιπλεον μου λέει να πάω στην Πάτρα και να μην ξαναδωσω πανελλήνιες αλλα ευτυχώς η μητέρα μου δεν τον αφήνει.Το θεμα είναι ότι ο πατέρας μου ποτέ δεν ηταν δεν τίποτα Κόντα μου λογω της δουλειάς(ναυπηγός) του λείπει αρκετα απο το σπίτι και είναι στο εξωτερικό.Το θέμα είναι τι να κάνω δεν αντεχω άλλο την κατάσταση τόσα χρόνια ειμουν πρώτος και λογο της αποτυχίας αυτής ο πατέρας μου κάνει αυτά.

Το πρόβλημα δεν είναι τι πιστεύει ο πατέρας σου αλλά τι πιστεύεις εσύ για τον εαυτό σου.Εξαλλου μη γελιομαστε ολοι ξερουμε πώς μπαινουν οι βαθμοί στο λύκειο κι δεν ήσουν ο μόνος μαθητής του 20 που εγραψες χαμηλά(συμφωνα με τα δικά σου αξιολογικα κριτηρια πάντα). Get over it.Η ζωή ειναι τόσα περισσότερα απο τις πανελληνιες,κι σε περιμενουν να τα ζήσεις.
Φυσικά κι δεν είσαι άχρηστος κι φυσικά κι θα πετύχεις ,αν κι να σου πω κάτι ; ηδη έχεις πετυχει.Αυτο ειναι το προβλημα ,κι το δικο σου κι το πατερα σου.Πιστευετε κι η δυο οτι μια τέτοια βαθμολογια στις πανελληνιες είναι αποτυχια κι καταστροφικη για τη μετεπειτα πορεια σου στη ζωή.Εσυ ο ιδιος ετοιμαζεσαι να ξαναδωσεις πανελληνιες "για να αποδειξεις την αξια σου" γιατί η πάτρα είναι λίγο χωριό βρε παιδί μου κι ντάξει πως θα πας γερμανια ενω εισαι αποφοιτος απο την πατρα.
Ο χρόνος είναι πολυτιμός.Πάρα πολύ.Μην τον σπαταλας με να το αυτομαστιγωνεσαι πλιζ.
Πανε στη πατρά,βγες απο το μικροκοσμο του σχολειου κι των πανελληνιων,γενικά ...ζήσε.Θα σου ειναι σωτηριο να φυγεις απο το σπιτι σου.Εχεις απειρες ευκαιριες στη ζωη να αποδειξεις τι αξιζεις κι οι περσσοτερες ειναι μεσα στο πανεπιστημιο κι μετά απο αυτό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

Μα κανείς δεν μου χαρίστηκε σε βαθμούς έγραφα τόσο και τόσο μου έβαζαν.Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angelique.]

Καλησπέρα παιδιά.Μου ήταν πολύ δύσκολο να γράψω αυτο το μήνυμα αλλα δεν αντέχω άλλο.Φετος έδωσα πανελλήνιες και έγραψα 12.000 με αποτέλεσμα να μπω οικονομικό Πάτρας.Ο πατερας μου από τότε μου λέει ότι οι καθηγητές μου χάριζαν βαθμούς και έβγαζα τεράστιους βαθμούς,επίσης μου λέει ότι δεν είμαι άξιος για τίποτα και τωρα που απέτυχα μια φορά θά αποτύχω για πάντα.Επιπλεον μου λέει να πάω στην Πάτρα και να μην ξαναδωσω πανελλήνιες αλλα ευτυχώς η μητέρα μου δεν τον αφήνει.Το θεμα είναι ότι ο πατέρας μου ποτέ δεν ηταν δεν τίποτα Κόντα μου λογω της δουλειάς(ναυπηγός) του λείπει αρκετα απο το σπίτι και είναι στο εξωτερικό.Το θέμα είναι τι να κάνω δεν αντεχω άλλο την κατάσταση τόσα χρόνια ειμουν πρώτος και λογο της αποτυχίας αυτής ο πατέρας μου κάνει αυτά.

Δεν είναι αποτυχία προφανώς, μπήκες στο τμήμα οικονομικών επιστημών! Καθόλου άσχημα!

Οι γονείς μερικές φορές θέλουν να δούν τα παιδιά τους να καταφέρνουν ότι δεν κατάφεραν αυτοί.
Αυτό θα συμβαίνει πάντα και θα δείς πως όσο κι αν ανέβεις ακαδημαικά ή επαγγελματικά στο μέλλον, πάλι ο πατέρας σου δεν θα είναι ευχαριστημένος. Δεν ήρθες σε αυτή τη ζωή για να ευχαριστείς τους άλλους όμως, αλλά για να είσαι καλά εσύ με τον εαυτό και τις επιλογές σου. Μην επηρεάζεσαι από λόγια που σε υποβιβάζουν κατά οποιονδήποτε τρόπο. Μερικές φορές αυτός είναι ο τρόπος να σου "πουν" οι άνθρωποι ότι θα ήθελαν να σε δούν να κάνεις παραπάνω πράγματα, επομένως δές το από αυτή την οπτική.

Δεν ξέρω αν θές να ξαναδώσεις Πανελλήνιες ή όχι αλλά εμένα το τμήμα σου μια χαρά μου φαίνεται και αν τελικά πάς για φοιτητής στην Πάτρα θα νιώσεις πολύ περισσότερο ανεξάρτητος και ελεύθερος από ότι τώρα. Όταν γίνεσαι φοιτητής φεύγεις από τη λογική του σχολείου, θα δείς μεγάλη διαφορά στη ζωή σου όταν θα ξεκινήσεις να φοιτάς στο πανεπιστήμιο.

Κατά την άποψή μου, αφού έχεις υποστηρικτική μητέρα , δεν χρειάζεσαι κάτι άλλο, προχώρα και απέδειξε και στον πατέρα σου ότι μπορείς να τα καταφέρεις ακόμα καλύτερα από εδώ και στο εξής!

Καλή αρχή!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Φωτακο μου σου έχω πει πολλές φορές ότι η ζωή έχει κι άλλες χαρές εκτός από την επιτυχία στο σχολείο και τις εξετάσεις. Ο μπαμπάς σου τόσα χρόνια, οντας πολύ καιρό απών, είχε μείνει με την εντύπωση ότι το παιδί του είναι καλός μαθητής οπότε θα περάσει σε μια πολύ καλή σχολή και το μέλλον του είναι εξασφαλισμένο και δεν ανησυχούσε. Το ότι δεν έγραψες τόσο καλά στις εξετάσεις προφανώς τον ξάφνιασε και τον έκανε να ανησυχεί για κάτι που τόσα χρόνια το είχε σίγουρο. Ξέρω ότι όταν πήρες τους βαθμούς είχε φρικαρει και ήθελε να σε στείλει Γερμανία. Εγώ πιστεύω ότι ειδικά εσύ δε θα είσαι χαρούμενος αν πας στην Πάτρα και δε θα αποδώσεις στη σχολή σου. Σου προτείνω κάποια στιγμή που θα είναι ήρεμος να του εξηγήσεις ότι ένας κακος βαθμός στις πανελλήνιες δεν αναιρεί ότι είσαι ένας τόσο καλός μαθητής και επειδή πιστεύεις ότι μπορείς να καταφέρεις περισσότερα, θα ήθελες να ξαναδώσεις. Ζήτα του να σε καταλάβει και να πιστέψει κι εκείνος σε σένα. Από κει και πέρα βρες κι άλλα πράγματα που σου αρέσουν όπως άθλημα, χόμπι κλπ. Βγες έξω, γνώρισε κόσμο, κάνε παρέες. Είσαι μικρός, αυτό πρέπει πρωταρχικά να κάνεις. Παράλληλα βάλε κι ένα πρόγραμμα για τις πανελλήνιες. Εγώ ξέρεις ότι σε συμπαθώ πολύ και πιστεύω σε σένα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

Σε ευχαριστώ Himela και angelique!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Chem2000]

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω,μην αφήνεις κανένα να σε μειώνει.Ο πατέρας σου,όπως και πολλοί άλλοι γονείς είναι προκατειλημμένος(το παιδί μου πρέπει να μπει πρώτο στην ιατρική,νομική,ασσοε,αλλιώς δεν έχει μέλλον).Εσύ δε χρειάζεται να δίνεις σημασία όμως,αυτό που πρέπει να κοιτάξεις είναι να σπουδάσεις κάτι που θες.Αν θεωρείς οτι υπάρχει κάποια άλλη σχολή που σε ενδιαφέρει την οποία δεν έπιασες ή θες τόσο να περάσεις Αθήνα ,τότε ασυζητητί να ξαναδώσεις.Ωστόσο μην επιτρέπεις σε κανένα να ελέγχει το μέλλον σου και να προγραμματίζει τι θα κάνεις χωρίς να σε ρωτάει πρώτα(σύμφωνα με τη Himela ήθελε να σε στείλει Γερμανία επειδή δεν έγραψες καλά,εσύ όμως θα ήθελες να ξενιτευτείς; ).Ξανακάνε μια προσπάθεια και θα ανταμειφθείς,ωστόσο προσπάθησε να μην τους δίνεις περιθώριο να σου επιβάλλουν πράγματα που δεν επιθυμείς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[archaios19]

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω,μην αφήνεις κανένα να σε μειώνει.Ο πατέρας σου,όπως και πολλοί άλλοι γονείς είναι προκατειλημμένος(το παιδί μου πρέπει να μπει πρώτο στην ιατρική,νομική,ασσοε,αλλιώς δεν έχει μέλλον).Εσύ δε χρειάζεται να δίνεις σημασία όμως,αυτό που πρέπει να κοιτάξεις είναι να σπουδάσεις κάτι που θες.Αν θεωρείς οτι υπάρχει κάποια άλλη σχολή που σε ενδιαφέρει την οποία δεν έπιασες ή θες τόσο να περάσεις Αθήνα ,τότε ασυζητητί να ξαναδώσεις.Ωστόσο μην επιτρέπεις σε κανένα να ελέγχει το μέλλον σου και να προγραμματίζει τι θα κάνεις χωρίς να σε ρωτάει πρώτα(σύμφωνα με τη Himela ήθελε να σε στείλει Γερμανία επειδή δεν έγραψες καλά,εσύ όμως θα ήθελες να ξενιτευτείς; ).Ξανακάνε μια προσπάθεια και θα ανταμειφθείς,ωστόσο προσπάθησε να μην τους δίνεις περιθώριο να σου επιβάλλουν πράγματα που δεν επιθυμείς.

Φώτη, εγώ θα σου πω απλά ότι οι πανελλήνιες δεν εξετάζουν την ικανότητα ούτε την ευρυμάθεια σου! Εκτός αυτού είναι πολλοί οι εξωγενείς ανασταλτικοί παράγοντες (άγχος κλπ). Αυτά όσον αφορά στην ''αποτυχία'' σου.
Επιπλέον έχεις ενηλικιωθεί! Εσύ θα αποφασίσεις τη συνέχεια που θα ακολουθήσεις και εφ'όσον έχεις τη στήριξη της μητέρας σου, αυτό που επιθυμείς θα γίνει! Σου εύχομαι όποια απόφαση και να πάρεις τελικά να σε ωφελήσει!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

Ευχαριστώ πολύ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Samael]

Καλησπέρα παιδιά.Μου ήταν πολύ δύσκολο να γράψω αυτο το μήνυμα αλλα δεν αντέχω άλλο.Φετος έδωσα πανελλήνιες και έγραψα 12.000 με αποτέλεσμα να μπω οικονομικό Πάτρας.Ο πατερας μου από τότε μου λέει ότι οι καθηγητές μου χάριζαν βαθμούς και έβγαζα τεράστιους βαθμούς,επίσης μου λέει ότι δεν είμαι άξιος για τίποτα και τωρα που απέτυχα μια φορά θά αποτύχω για πάντα.Επιπλεον μου λέει να πάω στην Πάτρα και να μην ξαναδωσω πανελλήνιες αλλα ευτυχώς η μητέρα μου δεν τον αφήνει.Το θεμα είναι ότι ο πατέρας μου ποτέ δεν ηταν δεν τίποτα Κόντα μου λογω της δουλειάς(ναυπηγός) του λείπει αρκετα απο το σπίτι και είναι στο εξωτερικό.Το θέμα είναι τι να κάνω δεν αντεχω άλλο την κατάσταση τόσα χρόνια ειμουν πρώτος και λογο της αποτυχίας αυτής ο πατέρας μου κάνει αυτά.

Φωτη εισαι ενηλικος πλεον.Χθες σε αμφισβητουσαν οι συμμαθητες σου,σημερα ο πατερας σου,αυριο οι συμφοιτητες/καθηγητες σου και μεθαυριο οι συναδελφοι & οι προισταμενοι σου.Πρεπει να αντιληφθεις οτι το κατα ποσο εισαι πετυχημενος εξαρταται απο το ποσο self-driven ή self-motivated εισαι. Εαν στηριξεις την επιτυχια σου πανω στο τι πιστευουν οι αλλοι για εσενα καηκες. Ειναι καλο μεν να τους ακους,αλλα εαν εισαι τοσο εξυπνος και καλος μαθητης οσο λες,και πλεον ενηλικος,θεωρω οτι εισαι σε θεση να παρεις μονος πρωτοβουλιες,να θεσεις στοχους και να κρινεις ορθα εαν πρεπει να πας Πατρα η να ξαναδωσεις,χωρις να επηρεαζεσαι απο το τι σου λενε οι αλλοι.Αποτιμησε την κατασταση οσο πιο σοβαρα και αντικειμενικα γινεται.Εσυ ξερεις και εχεις την δυνατοτητα μονο να αντιληφθεις τι θεωρεις καλυτερο για εσενα αυτη την δεδομενη στιγμη. Εδω μια χαρα σε βλεπω οταν δεν συμφωνεις με καποιον να τον ακυρωνεις και να κανεις διαλογο.Το ιδιο πρεπει να κανεις με τον εαυτο σου,εγκαταλειποντας ακραιες θεσεις & αποψεις που ξερεις και εσυ ο ιδιος οτι δεν ισχυουν αλλα ειναι απορροια του εγωισμου σου.Αλλα το ιδιο πρεπει να κανεις και με τον πατερα σου οταν σε πρηζει.Να του πεις οτι κανει λαθος για τους εξης λογους και να του κλεισεις την κουβεντα.Τα πολλα λογια ειναι φτωχια και η συμπερασματολογια για το επιτυχημενος η το αποτυχημενος στην ηλικια των 18 ειναι ανοητο περα απο περιττολογια. Επιτυχημενος θα μπορεις να πεις οτι εισαι μονο αφου δεις την ζωη σου μετα απο 40-50 χρονια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Αλκίμαχος]

Συμφωνώ με τον Samael. Είσαι πλέον ένας ενήλικος άνθρωπος. Στη ζωή σου θα σε πουν δεκάδες φορές αποτυχημένο και με μικρότερες αφορμές. Το θέμα είναι για μένα να ξεκαθαρίσεις πέντε πράγματα στο μυαλό σου. Κάνε τις εξής ερωτήσεις και κάτσε με τον εαυτό σου ηρεμα πιες έναν καφέ και απάντησε με απολυτη ειλικρίνεια:

1) Ήταν όντως αυτό μια αποτυχία ; Αν οι συνθήκες στις οποίες έδωσες αγώνα ήταν άδικες , δύσκολες , μέσα σε προβλήματα επικοινωνίας, μέσα σε έλλειψη χρόνου και άλλων αντικειμενικών στοιχείων τότε μπορεί να καταλάβεις ότι δεν απέτυχες καθόλου αλλά αντιθετως μπορεί να πετυχες πολλά.

2) Η αποτυχία ήταν όντως δική σου; Δηλαδή, είχες καταλήξει όντως ότι ήθελες να περάσεις πχ νομική και απλά απέτυχες ; Ή μήπως ήταν επιλογή του οικογενειακού σου περιβάλλοντος την οποία μπορεί να μην ήθελες σίγουρα και για την οποία τώρα φορτώνεσαι;

3) Είσαι αποφασισμένος να μπεις στην σχολή για την οποία αυτή τη φορά απέτυχες; Αν ναι θα δώσεις πάλι. Αν το σκέφτεσαι πρέπει να βρεις τι θέλεις.

Να μην απογοητευεσαι. Κανείς δεν πέτυχε κάτι μεγάλο με την πρώτη. Όλοι μαθαίνουν από τις αποτυχίες. Αλίμονο αν συνεβαινε το αντίθετο. Βάλε έναν στόχο και μην αφήνεις κανέναν να σε αμφισβητησει ούτε για τις ικανότητες σου αλλά προπάντων για τις επιλογές σου. Να το θυμάσαι αυτό πάντα και θα καταφέρεις ότι θελήσεις.

Καλή επιτυχία σε ότι κανεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 719211]

Καλησπέρα παιδιά.Μου ήταν πολύ δύσκολο να γράψω αυτο το μήνυμα αλλα δεν αντέχω άλλο.Φετος έδωσα πανελλήνιες και έγραψα 12.000 με αποτέλεσμα να μπω οικονομικό Πάτρας.Ο πατερας μου από τότε μου λέει ότι οι καθηγητές μου χάριζαν βαθμούς και έβγαζα τεράστιους βαθμούς,επίσης μου λέει ότι δεν είμαι άξιος για τίποτα και τωρα που απέτυχα μια φορά θά αποτύχω για πάντα.Επιπλεον μου λέει να πάω στην Πάτρα και να μην ξαναδωσω πανελλήνιες αλλα ευτυχώς η μητέρα μου δεν τον αφήνει.Το θεμα είναι ότι ο πατέρας μου ποτέ δεν ηταν δεν τίποτα Κόντα μου λογω της δουλειάς(ναυπηγός) του λείπει αρκετα απο το σπίτι και είναι στο εξωτερικό.Το θέμα είναι τι να κάνω δεν αντεχω άλλο την κατάσταση τόσα χρόνια ειμουν πρώτος και λογο της αποτυχίας αυτής ο πατέρας μου κάνει αυτά.

Μην φορτώνεις όλες τις ευθύνες στον πατέρα σου. Αρχικά, τόσα χρόνια του είχες δώσει την εντύπωση ότι είσαι άριστος, κακός λίγη μετριοφροσύνη δεν βλάπτει. Δεύτερον, δεν επισήμανες απο την αρχή ότι άλλο πανελλήνιες και άλλο απόδοση λυκείου έτσι ώστε να προσγειωθεί λίγο. Τρίτον, σκέψου τα έξοδα που έχει κάνει για σένα σε συνάρτηση με την σκληρή δουλειά που έχει. Τέταρτον, σκέψου οτι έγραψες πολύ άσχημα και σε αυτό ευθύνεσαι ο ίδιος. ΑΝ θες την γνώμη μου ξανά δώσε πανελλήνιες για δεύτερη χρονιά χωρίς φροντιστήριο , έτσι ωστε να μην δώσεις λόγο στον πατέρα σου να κόψει την επιχορήγηση, και γράψε καλά αποδεικνύοντας την αξία σου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

Ποια εντύπωση του έδωσα;ήμουν Αρίστος μαθητής και αυτο δεν αλλάζει.Θα δώσω πανελλήνιες ξανα και θα πάρω πίσω όλα αυτά που έχασα φέτος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[archaios19]

Μην φορτώνεις όλες τις ευθύνες στον πατέρα σου. Αρχικά, τόσα χρόνια του είχες δώσει την εντύπωση ότι είσαι άριστος, κακός λίγη μετριοφροσύνη δεν βλάπτει. Δεύτερον, δεν επισήμανες απο την αρχή ότι άλλο πανελλήνιες και άλλο απόδοση λυκείου έτσι ώστε να προσγειωθεί λίγο. Τρίτον, σκέψου τα έξοδα που έχει κάνει για σένα σε συνάρτηση με την σκληρή δουλειά που έχει. Τέταρτον, σκέψου οτι έγραψες πολύ άσχημα και σε αυτό ευθύνεσαι ο ίδιος. ΑΝ θες την γνώμη μου ξανά δώσε πανελλήνιες για δεύτερη χρονιά χωρίς φροντιστήριο , έτσι ωστε να μην δώσεις λόγο στον πατέρα σου να κόψει την επιχορήγηση, και γράψε καλά αποδεικνύοντας την αξία σου

Φίλε μου! Πιστεύω πραγματικά ότι δεν έχει τρόπους! Είναι δυνατόν να αποκαλείς αποτυχία την εισαγωγή σε πανεπιστήμιο; Επιπλέον, όπως έχουμε ξεκαθαρίσει οι πανελλήνιες δεν αποδεικνύουν την αριστεία, αλλά την στοχευμένη προσπάθεια 2 χρόνων! Αριστεία σημαίνει έφεση στη γνώση, ευρυμάθεια και επιτυχία σε ένα σύστημα αξιώσεων, όπως ένα επάγγελμα! Αριστεία είναι η άριστη επίδοση του όλα αυτά τα χρόνια, ακριβώς γιατί είναι σταθερή! Μην υποτιμάς τα 11.000! Πόσω μάλλον αφού του εξασφάλισαν μια θέση σε Α.Ε.Ι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 719211]

Φίλε μου! Πιστεύω πραγματικά ότι δεν έχει τρόπους! Είναι δυνατόν να αποκαλείς αποτυχία την εισαγωγή σε πανεπιστήμιο; Επιπλέον, όπως έχουμε ξεκαθαρίσει οι πανελλήνιες δεν αποδεικνύουν την αριστεία, αλλά την στοχευμένη προσπάθεια 2 χρόνων! Αριστεία σημαίνει έφεση στη γνώση, ευρυμάθεια και επιτυχία σε ένα σύστημα αξιώσεων, όπως ένα επάγγελμα! Αριστεία είναι η άριστη επίδοση του όλα αυτά τα χρόνια, ακριβώς γιατί είναι σταθερή! Μην υποτιμάς τα 11.000! Πόσω μάλλον αφού του εξασφάλισαν μια θέση σε Α.Ε.Ι!

όχι και φίλε, τι το πέρασες εδώ; Και με 3000 μόρια περνούσε σε πανεπιστήμιο , αυτό σημαίνει οτι πρέπει να του δώσουμε συγχαρητήρια;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[archaios19]

Το "φίλε" ήταν ατυχής χρήση ενός κανόνα ευγενείας, κάτι που δεν κατέχεις! Είναι δυνατόν να συνεχίζεις να τον απαξιώνεις;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 719211]

Το "φίλε" ήταν ατυχής χρήση ενός κανόνα ευγενείας, κάτι που δεν κατέχεις! Είναι δυνατόν να συνεχίζεις να τον απαξιώνεις;

μεταξύ αγνώστων ευγένεια, όχι οικειότητα. Το φίλε σε τέτοιες καταστάσεις είναι υποτημητικό

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

Nikospoliz άκου φίλε μου εγώ ήμουν Αρίστος μαθητής και κανείς δεν μου χαρίστηκε απλά είχα μια ατυχία την ποια θα διορθώσω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Φώτη μου μην ανησυχείς, είμαι σίγουρη ότι θα τα πας πολύ καλά του χρόνου. Αλλά ως τότε κοίτα να περάσεις και καλά, να κάνεις παρέες, χόμπι, άθλημα κλπ. Εμείς πιστεύουμε σε σένα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vold]

Εγώ πάλι ως ο "κακός" της υπόθεσης έχω να πω πως ο μπαμπάς αναγνωρίζει πόσο παραχαϊδεμένο είναι το παιδί του από την μαμά και το στυλάκι του, οπότε βρήκε ένα πάτημα μπας και καταφέρει να του αλλάξει μυαλά 180°. Τόσο στην ιδέα που έχει για τον εαυτό του, όσο και για την στάση/αντιλήψεις του.
Οπότε μια ξένη πόλη μακριά από την μαμά, θα τον κάνει άνθρωπο !

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.