Πανελλήνιες - φοβάμαι ότι πάντα θα κάνω κάποιο λάθος

Veronika22

Νεοφερμένος

Η Veronika22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 19 ετών. Έχει γράψει 2 μηνύματα.
Χελο.
Σε 1 μήνα κοντά δίνω πανελελε και θέλω απεγνωσμένα να περάσω ΑΠΘ κτηνιατρική. Από πάντα αυτό ήθελα! Γενικά όλα τα χρόνια ως μαθήτρια δεν έβγαζα λιγότερο από 18,6 γυμνάσιο κ λύκειο και ειδικά γυμνάσιο έβγαλα 19,5. Τη β λυκείου την τελειωσα με 18,9/10. Ωστόσο πιστεύω ότι δεν είναι και τόσο αντικειμενικο όλο αυτό. Από β λυκείου διάβαζα αρκετά για τη Γ, όμως τώρα, ένα μηνα πριν και ενώ όλη τη χρονιά διάβαζα όπως δεν έχω ξαναδιαβάσει ποτέ στη ζωή μου, δεν έχω γράψει ποτέ πάνω από 90 (πλυν ελάχιστων εξαιρέσεων)σε κανένα μάθημα. Δεν είναι ότι δεν ξέρω. Αντίθετα νιώθω ότι ξέρω αρκετά... Αλλά πάντα κάτι θα κάνω λαθος... Ειδικά τώρα φυσική νιώθω ότι δεν ξέρω πολλά βασικά σημεία. Και ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι η αποτυχία...δεν θέλω να πάω έξω ούτε να ξαναδώσω; Κάποια συμβουλή που θα μπορούσε να με σώσει;
(Κάνω φροντιστήριο σε ολιγομελή τμήματα)
 

Pen_addict

Νεοφερμένος

Ο Pen_addict αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 20 ετών. Έχει γράψει 39 μηνύματα.
Γεία σου,
Να αρχίσω λέγοντας, το ότι έχεις έναν σταθέρο στόχο είναι πολύ θετικό, καθώς ξέρεις τι θέλεις από όλη αυτή την διαδικασία. Ομολογώ να πω, πως θαυμάζω την αυτοπειθαρχία σου.
δεν έχω γράψει ποτέ πάνω από 90
Είναι τόσο αναγκαίο να γράψεις πάνω από 90 για να πετύχεις τον στόχο σου; Δεν λέω να μην προσπαθείς να βελτιωθείς και άλλο, αλλά αναγνώρισε στον εαυτό σου τον κόπο και την προσπάθεια που έχεις καταβάλει για να γράφει πολύ καλά ακόμη και αν δεν είναι πάνω από 90.
Αλλά πάντα κάτι θα κάνω λαθος...
Εντάξει ανθρώπινο είναι. Όλο και κάπου θα κάνουμε λάθη είτε μικρά είτε μεγάλα ( προσπαθούμε να τα αποφεύγουμε τα συγκεκριμένα) είναι αναμενόμενο. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μάθεις από αυτά. Όπως είχα διαβάσει και σε ένα βιβλίο «Δεν υπάρχουν λάθη, μόνο μαθήματα». Οπότε δεν χρειάζεται να είσαι τόσο σκληρή με τον εαυτό σου.
Και ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι η αποτυχία
Εμένα αυτό που με είχε βοηθήσει (μου το 'χε πει ψυχολόγος αυτό) είναι να σκεφτώ/φανταστώ το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στις πανελλήνιες. Με αυτόν τον τρόπο βλέπεις πως ακόμη και το «χειρότερο» (με βάση τα δικά σου δεδομένα) δεν είναι και τόσο κακό ή μη διαχειρίσιμο όσο πίστευες. Προφανώς και κάθε περίπτωση και κάθε άτομο είναι διαφορετικό και κάτι το οποίο μπορεί να δουλεύει σε εμένα σε εσένα μπορεί να μην έχει και τόσο δραστικά αποτελέσματα.

Όσο για τα άλλα ερωτήματά σου, πιστεύω πως δεν βρίσκομαι σε θέση να σου απαντήσω ικανοποιητικά. Καλή επιτυχία με όλα γενικά!
 

Veronika22

Νεοφερμένος

Η Veronika22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 19 ετών. Έχει γράψει 2 μηνύματα.
Ναι έχεις δικιο για τα παραπάνω… Και εγώ συμβουλευτικά ψυχολογο 2 φορές πριν λίγο καιρό και μου είπε κάτι παρομοιο. Όμως όπως και αν είναι από το δημοτικό αυτό είναι το ονειρο μου, αυτό είναι που με καθορίζει σαν άνθρωπο. Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς να κάνω αυτό το επάγγελμα γιατί νιώθω ότι παντα θα έχω ένα βάρος μέσα μου, αν δεν το καταφερω. Και αυτό είναι που με πονάει τόσο ώστε να μην μπορώ να διαχειριστώ ούτε τα συναισθήματα μου ούτε τον ίδιο μου τον εαυτό. Αυτός ο πόνος με οδήγησε να χαρακώνω τα πόδια μου. Είναι ένας Πόνος που νιώθω ότι με προδίδει και ο ίδιος μου ο εαυτός… και από την αρχή που ξεκίνησαν όλα δεν έχει γίνει τίποτα για να χαρώ λιγάκι… έχω κάνει θυσίες, δεν εβγαινα σε κλαμπ όλο το χρόνο για να μην βγω από το πρόγραμμα. Ίσως οι ανασφάλειες μου και ότι δεν πιστεύω στον εαυτό μου ωφελείται σε ολους εκείνους που μου έλεγαν ότι δεν μπορώ να καταφερω κάτι τέτοιο. Από το δημοτικό κι ολας με αποθάρρυναν όλοι στο σχολείο… Οι δάσκαλοι μου έλεγαν ότι είναι ανέφικτο, μετά στο γυμνασιο οι καθηγητές μου έλεγαν δύσκολο, πμως εγώ δεν τους άκουγα. Στο λύκειο τα ιδια. Και όσο και αν δεν τους ακούς φτάνεις στο σημείο που έχεις σκάσει, δεν αντέχεις…
Και προφανως έχω ψάξει κι άλλες προοπτικές όπως να σπουδάσω στη Σοφια, όμως αυτό το πανεπιστημιο είναι πανεπιστημιο δασοπονίας και έχει σαν τμήμα κάτι παρεμφερές με κτηνιατρικη. Και όπως να ‘ναι, για εμένα αυτό το ονειρο είναι που με κρατάει ζωντανή. Θα εδινα τα παντα για να περάσω, και την ψυχή μου όλη… και αυτό είναι που με κάνει να υποφέρω…
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,324 μηνύματα.
δεν έχω γράψει ποτέ πάνω από 90 (πλυν ελάχιστων εξαιρέσεων)σε κανένα μάθημα.
Τίποτα δεν αποκλείει το να το γράψεις στις πανελλήνιες.
Δεν είναι ότι δεν ξέρω. Αντίθετα νιώθω ότι ξέρω αρκετά... Αλλά πάντα κάτι θα κάνω λαθος... Ειδικά τώρα φυσική νιώθω ότι δεν ξέρω πολλά βασικά σημεία.
Δεν είσαι τόσο ξεκάθαρη εδώ. Τελικά νιώθεις οτι ξέρεις αλλά όλο και κάποιο λάθος απο απροσεξία θα σου κάτσει ή νιώθεις οτι δεν ξέρεις ;
Και ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι η αποτυχία...δεν θέλω να πάω έξω ούτε να ξαναδώσω;
Εαν δεν περάσεις αλλά το θες τόσο θα το βρεις το κουράγιο να ξαναδώσεις. Ειδάλλως απλά δεν το ήθελες τελικά και τόσο.
Κάποια συμβουλή που θα μπορούσε να με σώσει;(Κάνω φροντιστήριο σε ολιγομελή τμήματα)
Άσε στην άκρη την επιτυχία ή την αποτυχία και κοίτα να καλύψεις κενά, να κάνεις επαναλήψεις και γενικότερα να εστιάσεις στην προετοιμασία σου. Μέχρι την στιγμή που θα δώσεις ο νους εκεί θα πρέπει να είναι, αλλιώς θα αποσπάσαι και είναι σχεδόν σίγουρο οτι θα έχει αρνητική επίδραση στην επίδοση σου.
 

Pen_addict

Νεοφερμένος

Ο Pen_addict αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 20 ετών. Έχει γράψει 39 μηνύματα.
Με έπιασε λίγο απροετοίμαστο. Δεν ξέρω τι μπορώ να απαντήσω για να σε βοηθήσω πραγματικά. Θα αρχίσω λέγοντας, πως καλά έκανες που τα έγραψες και τα έβγαλες -έστω λίγα από αυτά- από μέσα σου. Έστω και αν είναι σε ένα φόρουμ, βοηθά αρκετά.
είναι από το δημοτικό αυτό είναι το ονειρο μου
Το οποίο και πιστεύω ότι θα πραγματοποιήσεις. Φαίνεται, με όλα αυτά που έχεις αναφέρει, ότι δουλεύεις πάρα πολύ σκληρά για αυτόν τον στόχο. Η σκληρή δουλεία δεν πάει ποτέ χαμένη.
αυτό είναι που με καθορίζει σαν άνθρωπο
Νιώθω, ότι μέσα από αυτό ψάχνεις μια ταυτότητα, το οποίο δεν είναι κακό. Όμως έχεις ήδη μία και την λένε Βερόνικα (?). Είσαι εσύ αυτός ο άνθρωπος με τα συναισθήματα του, πεποιθήσεις του, τις ομορφιές του, με ολόκληρη την ιδιοσυγκρασία του. Είσαι το κάτι μοναδικό από μόνη σου. Το αν θα κάνεις αυτό ως επάγγελμα στο μέλλον ή όχι, δεν λέει ότι θα είσαι επιτυχημένη ή αποτυχημένη, ευτυχισμένη ή δυστυχισμένη, χαρούμενη ή λυπημένη. Επίσης, σχετικά με αυτό το αντικείμενο το οποίο θέλεις να ασχοληθείς, δηλαδή κτηνιατρική, έχεις το κάθε δικαίωμα και ελεύθερο στον ελεύθερο σου χρόνο, άμα θέλεις, να αγοράσεις βιβλία ή να διαβάσεις στο ίντερνετ σχετικά με αυτήν, να ψάξεις και να εντρυφήσεις σε αυτήν και πάει λέγοντας.
νιώθω ότι παντα θα έχω ένα βάρος μέσα μου, αν δεν το καταφερω
Από την στιγμή που προσπαθείς -και με το παραπάνω μάλιστα- πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να νιώθεις έτσι. (μεγάλες κουβέντες ξέρω)
Αυτός ο πόνος με οδήγησε να χαρακώνω τα πόδια μου
Εδώ δεν μπορώ και πολλά, καθώς δεν έχω γνώσεις σχετικά με αυτό. Το μόνο που μπορώ να σου προτείνω με σιγουριά είναι -αν μπορείς- να συμβουλευτείς κάποιον ειδικό.
πμως εγώ δεν τους άκουγα. Και όσο και αν δεν τους ακούς φτάνεις στο σημείο που έχεις σκάσει, δεν αντέχεις…
Καλά έκανες κατά την γνώμη μου και καταλαβαίνω τι λες, είναι δύσκολο και κουραστικό αλλά αυτό δεν χρειάζεται να σε κλονίζει. Άμα μπορέσεις να κάνεις ένα μικρό διάλειμμα γενικά, πάντοτε κατά την γνώμη μου πιστεύω πως θα βοηθήσει.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top