Οι προσωπικοί δαίμονες ως πηγή καλλιτεχνικής έμπνευσης και δημιουργίας

[DrHouse]

Το Δρομοκαιτειο ψυχιατρικο νοσοκομειο πηρε το ονομα της δανειστικης βιβλιοθηκης του απο τον Γεωργιο Βιζυηνο,οντας ψυχικα διαταραγμενος τα τελευταια 4 χρονια, επειδη αφησε εκει την τελευταια του πνοη
Η πληροφορια της ημερας
Πολυ ωραιο το ''το αμαρτημα της μητρος μου''...βλεπεις πως σκεφτεται ενας ''τρελος''

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό προήλθε από το θέμα Πανελλήνιες 2012

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nikos Sitys]

Το Δρομοκαιτειο ψυχιατρικο νοσοκομειο πηρε το ονομα της δανειστικης βιβλιοθηκης του απο τον Γεωργιο Βιζυηνο,οντας ψυχικα διαταραγμενος τα τελευταια 4 χρονια, επειδη αφησε εκει την τελευταια του πνοη
Η πληροφορια της ημερας
Πολυ ωραιο το ''το αμαρτημα της μητρος μου''...βλεπεις πως σκεφτεται ενας ''τρελος''

Kανεναν φυσιολογικο δεν εχετε....??? να μην ειναι ''τρελος'' να εχει αλλες τρελες πεποιθησεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rainbowarrior]

Kανεναν φυσιολογικο δεν εχετε....??? να μην ειναι ''τρελος'' να εχει αλλες τρελες πεποιθησεις

Ψάχνεσαι πάλι, θαρρώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nikos Sitys]

Ψάχνεσαι πάλι, θαρρώ.

Hθελα να κανω edit οτι δεν ψαχνω φασαρια απλα ρωταω αν ολοι ειναι ετσι τρελοι και ειχαν προβληματα στην προσωπικη τους ζωη!
Ερωτηση ενος τεχνολογικου.Δεν ξερω ποσο πιο ευγενικα να το ρωτησω ρε σεις Δεν το λεω επιθετικα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrHouse]

Kανεναν φυσιολογικο δεν εχετε....??? να μην ειναι ''τρελος'' να εχει αλλες τρελες πεποιθησεις

Οχι,ο ενας ειναι τρελος,ο αλλος βλεπει φεγγαροντυμενες,οχι αλλος παιρνει ματι 16χρονα σε λιμνες
Τα ποιηματα παλι ειναι μεσα στον υπερρεαλισμο...εκτος του συντροφου Αναγνωστακη
Εμενα παντως μαρεσουν...ειναι τελεια
Το νορμαλ ειναι βαρετο και κοινοτυπο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[loco13]

Το νορμαλ ειναι βαρετο και κοινοτυπο

μεγάλη κουβέντα είπες τώρα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nikos Sitys]

Οχι,ο ενας ειναι τρελος,ο αλλος βλεπει φεγγαροντυμενες,οχι αλλος παιρνει ματι 16χρονα σε λιμνες
Τα ποιηματα παλι ειναι μεσα στον υπερρεαλισμο...εκτος του συντροφου Αναγνωστακη
Εμενα παντως μαρεσουν...ειναι τελεια
Το νορμαλ ειναι βαρετο και κοινοτυπο

Μωρε μηπως δεν ηταν τρελοι.Απλα το επαιζαν τρελοι για να βγαλουν κατι ωραιο και στο τελος το πιστεψαν?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[StingAs7]

Το νορμαλ ειναι βαρετο και κοινοτυπο

Με την τρελα που βλεπω εγω τριγυρω,μια χαρα ειναι το νορμαλ!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rainbowarrior]

Μωρε μηπως δεν ηταν τρελοι.Απλα το επαιζαν τρελοι για να βγαλουν κατι ωραιο και στο τελος το πιστεψαν?

Βασικά, στην πορεία "σαλέψανε" κάποιοι, χωρίς αυτό να αποτελεί γενικό κανόνα.
Οι καλλιτέχνες είναι πολύ ευαίσθητες ψυχοσυνθέσεις.
Ίσως να αντιλαμβάνονται πολλά πράγματα διαφορετικά και πιο ακραία από ό, τι εμείς, και γι' αυτό να έχουν τέτοιες καταλήξεις.

Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι "Ο ποιητής είναι ο πρωτότοκος των νεκρών".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nikos Sitys]

Βασικά, στην πορεία "σαλέψανε" κάποιοι, χωρίς αυτό να αποτελεί γενικό κανόνα.
Οι καλλιτέχνες είναι πολύ ευαίσθητες ψυχοσυνθέσεις.
Ίσως να αντιλαμβάνονται πολλά πράγματα διαφορετικά και πιο ακραία από ό, τι εμείς, και γι' αυτό να έχουν τέτοιες καταλήξεις.

Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι "Ο ποιητής είναι ο πρωτότοκος των νεκρών".

Αυτο το τελευταιο γιατι το εβγαλαν για τους ποιητες???

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrHouse]

Με την τρελα που βλεπω εγω τριγυρω,μια χαρα ειναι το νορμαλ!!

Εξαρταται τι οριζεις ως ''νορμαλ''...εδω ερχομαστε και σε μονοπατια της γνωστης ψυχιατρικοποιησης ...δεν ειναι μια απλη λεξη το ''νορμαλ'' η το ''τρελο''...αυτα εχουν πολλαπλες συνδεσεις με την κοινωνια,με τις αντιληψεις,με το πολιτικο συστημα κτλπ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rainbowarrior]

Αυτο το τελευταιο γιατι το εβγαλαν για τους ποιητες???

Για σκέψου...
Δε μπορώ να σου δώσω μια απόλυτη απάντηση, μπορώ να σου πω με μια επιφύλαξη, όμως, ότι οι ποιητές λόγω των "ευαίσθητων κεραιών" που διαθέτουν, "βασανίζονται από τη μελαγχολία", αντιλαμβάνονται διαφορετικά τον θάνατο, το αδιέξοδο, κάτι που, φυσικά δεν κάνουμε εμείς, και, θεωρώ, ότι μπορούν να "προβλέπουν" τα κοινωνικά επακόλουθα.
Όλα αυτά είναι κάπως σχετικά, ο καθένας αντιλαμβάνεται διαφορετικά κάθε τι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[StingAs7]

Οι ποιητες ειναι λιγο βαρεμενοι...αυτο εχω να πω εγω!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερις]

Τέχνη και τρέλα: δύο έννοιες έντονα συνυφασμένες στο πέρασμα των αιώνων. Τα παραδείγματα άπειρα. Από τον Βιζυηνό, τον Καρυωτάκη ή τον Κάφκα έως τον Νταλί ή τον Βαν Γκογκ.

Ο Βιζυηνός είχε διαγνωσθεί ότι έπασχε από σχιζοφρένια και έζησε τα τελευταία του χρόνια έγκλειστος στο Δρομοκαίτειο. Τα δύσκολα παιδικά του χρόνια (ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία, μεγάλωσε μακριά από την οικογενειακή θαλπωρή, απουσία μητρικής και πατρικής φιγούρας κτλ) στιγμάτισαν έντονα τον ιδιαίτερο ψυχισμό του. Ήταν ένας άριστος ψυχογράφος, που στο τέλος οδηγήθηκε στην ψυχασθένεια. Οι ψυχολογικές συγκρούσεις των ηρώων των αφηγημάτων του, αντικατοπτρίζουν ως έναν βαθμό ίσως, τον δικό του ψυχισμό, τις δικές του εσωτερικές συγκρούσεις, την πάλη με τους δικούς του δαίμονες που κατά βάση ήταν οι απωθημένες επιθυμίες και τα ψυχολογικά κενά, κατάλοιπα από την παιδική του ηλικία. Με αποκορύφωμα φυσικά τον ανεκπλήρωτο έρωτά του για την 16χρονη μαθήτριά του, έναν έρωτα μοιραίο, αφού θα σήμανε και το τέλος του, ένα γενικότερο τέλος : και της ζωής του αλλά και της συγγραφικής του δημιουργίας.

Ο Καρυωτάκης αυτοκτόνησε, το ίδιο και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες της γενιάς του (λογοτεχνική γενιά του '20) Οι λόγοι της αυτοκτονίας του δεν έχουν διευκρινιστεί πλήρως (ακόμη και στο σημείωμα που άφησε, δε φαίνονται με σαφήνεια) Ίσως ήταν το αποτέλεσμα από ένα γενικότερο ξέσπασμα που επικτρατούσε την εποχή που έζησε και έγραψε, σαν συνέπεια ανυπόφορων κοινωνικών και πολιτικών δεδομένων. Τόσο ο Καρυωτάκης, όσο και άλλοι καλλιτέχνες της εποχής οδηγούνται στην αυτοκτονία λόγω της έμφυτης ευαισθησίας τους (πχ Πηνελόπη Δέλτα)
"Κάθε πραγματικότης μου ήταν αποκρουστική" Ίσως το τέλος που έδωσε στη ζωή του, ήταν γι' αυτόν μια λύτρωση και μια διαφυγή από την πραγματικότητα που τον πονούσε.
Πιο απλά, είναι αυτή η αντίσταση και η άμυνα του Καρυωτάκη -απέναντι στον εαυτό του, τους ανθρώπους και τη ζωή γενικότερα,- αυτή η αποστροφή προς κάθε πραγματικότητα, σε συνδυασμό με τον ήδη πληγωμένο ψυχισμό, που θα τον οδηγήσει στο θάνατο. Ήταν το λιγομίλητο, αδύναμο κι άδυνατο παιδί που έγινε ο δειλός και χωρίς σιγουριά άνδρας. Κάτι που δεν το άντεχε, τον πλήγωνε. Ο Καρυωτάκης ήταν απογοητευμένος, από τον εαυτό του, από τους ανθρώπους, από τη ζωή του, από τις "αξίες" της εποχής του "Σύμβολα εμείναμε καιρών που απάνω μας βαραίνουν/ άλυτοι γρίφοι που μιλούν μονάχα στον εαυτό τους/ τάφοι που πάντοτε με ανοιχτή χρονολογία προσμένουν/γράμματα που δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους."
Γι' αυτόν τίποτα δεν έχει πλέον σημασία, όλα είναι ανούσια, και το βασικότερο απ' όλα, δεν υπάρχει και καμμία ελπίδα, όλα είναι μαύρα (δεν είναι τυχαίο άλλωστε που σε πολλά ποιήματα του αναφέρεται στο βράδυ, ή στο σκοτάδι) Έντονος πεσιμισμός και μια μηδενιστική διάθεση εμποτίζουν την ποίησή του και αποτελούν ένα μικρό δείγμα του τι συνέβαινε μέσα του.
Υπάρχει βέβαια η άποψη ότι τον "έβγαλαν" τρελό οι δικοί του, ώστε να έχει το δικαίωμα να ταφεί, ενώ ήταν αυτόχειρας. Νομίζω ότι τα συμπεράσματα βγαίνουν αρκετά εύκολα μέσα από τα ίδια τα ποιήματά του. Και από την άλλη, λένε ότι ο Καρυωτάκης αυτοκτόνησε επειδή δεν ήθελε να καταλήξει σε κάποιο ψυχιατρείο, όπως πολλοί φυματικοί κατά το τελευταίο στάδιο της ασθένειας ή κάτι τέτοιο. Εγώ πάλι προτιμώ να πιστεύω ότι η αυτοκτονία του ήταν συνέπεια των κοινωνικών και πολιτικών δεδομένων της εποχής που ήταν αδύνατον να αντέξει λόγω του ιδιαίτερου ψυχισμού του και αυτής της έμφυτης ευαισθησίας από την οποία διακατέχονται όλοι οι καλλιτέχνες. (κι αυτό εξηγεί και τις υπόλοιπες αυτοκτονίες καλλιτεχνών της εποχής.)

Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του Φραντς Κάφκα (υπάρχει μια σχέση ανάμεσα στο έργο του Καρυωτάκη και του Κάφκα, αλλά θέλει περισσότερο ψάξιμο) Ο Κάφκα παθαίνει φυματίωση γιατί το θέλει. Είναι κι αυτό μια -έμμεση- αυτοκτονία, μία προσπάθεια να διαφύγει από την πραγμαιτκότητα. Πέρασε κι αυτός δύσκολα παιδικά χρόνια που τον στιγμάτισαν (κυρίως έχει να κάνει με τη σχέση που είχε με τον πατέρα του) Το έργο του Κάφκα είναι μία "κραυγή διαμαρτυρίας" επικρατεί το σκοτάδι, και το στοιχείο του αναπόδραστου που δείχνουν τον έντονο και ιδιάζοντα ψυχισμό του.

Ο Ταχτσής από την άλλη πλευρά αποτελεί κι αυτός μία ιδιάζουσα περίπτωση καλλιτέχνη που είχε να παλέψει με τους δικούς του δαίμονες. Παιδί χωρισμένων γονιών, μεγάλωσε με τη μητέρα του και του έλειπε η πατρική φιγούρα, το ανδρικό πρότυπο. Αυτή η απουσία τον στιγμάτισε και ίσως αυτή ακριβώς η απουσία του ανδρικού προτύπου κατά την παιδική του ηλικία ήταν ο λόγος που έγινε ομοφυλόφιλος (γιατί γι΄αυτό πέρα από βιολογικούς παράγοντες παίζουν ρόλο και ψυχολογικοί) και εκδιδόταν ως τραβεστί. Στο τέλος βρέθηκε στραγγαλισμένος από έναν πελάτη του.

Γενικότερα, αν δεν είσαι έστω και ελάχιστα "διαταραγμένος" -κατά κάποιον τρόπο- δε μπορείς να γράψεις "καλά", πρέπει να έχεις αυτή την "ευαισθησία". Η τέχνη άλλωστε είναι στην ουσία μια αυθόρμητη και υποκειμενική αναπαράσταση της πραγματικότητας και η τρέλα είναι μια άλλη μορφή συνείδησης, μια άλλη, διαφορετική αναπαράσταση της πραγματικότητας. Υπάρχει σχέση ανάμεσα στην τρέλα και την τέχνη και γι' αυτό δεν είναι διόλου παράξενο το γεγονός ότι όλοι οι καλλιτέχνες θα έχουν έχουν από πίσω να αντιμετωπίσουν τους δικούς τους δαίμονες.
Προσπαθούν μέσα από την τέχνη να εκφραστούν, να ξεφύγουν από την αποκρουστική πραγματικότητα, δημιουργώντας μια δική τους. Ξεχνιούνται μέσα σ' αυτή, διοχετεύοντας όλη την ενέργεια που προκύπτει από αυτή την εσωτερική πάλη, στην καλλιτεχνική δημιουργία.
Έτσι, κατά μία έννοια οι καλλιτέχνες, οφείλουν στους δαίμονές τους την όποια αναγνώριση κι επιτυχία γνωρίζουν τα έργα τους, γιατί δίχως αυτούς δε θα έγραφαν, δε θα ζωγράφιζαν, δε θα δημιουργούσαν τίποτα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mr. Crowley]

Αυτή η απουσία τον στιγμάτισε και ίσως αυτή ακριβώς η απουσία του ανδρικού προτύπου κατά την παιδική του ηλικία ήταν ο λόγος που έγινε ομοφυλόφιλος (γιατί γι΄αυτό πέρα από βιολογικούς παράγοντες παίζουν ρόλο και ψυχολογικοί) και εκδιδόταν ως τραβεστί.

[off topic]Γενικά...όχι,I'm sorry [/off topic]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[carpe_nochtem]

Ο Καρυωτάκης αυτοκτόνησε, το ίδιο και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες της γενιάς του (λογοτεχνική γενιά του '20.Τόσο ο Καρυωτάκης, όσο και άλλοι καλλιτέχνες της εποχής οδηγούνται στην αυτοκτονία λόγω της έμφυτης ευαισθησίας τους (πχ Κική Δημουλά)

Πότε αυτοκτόνησε η Δημουλά;
Μήπως εννοείς την Γώγου;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερις]

Πότε αυτοκτόνησε η Δημουλά;
Μήπως εννοείς την Γώγου;

Για την Πηνελόπη Δέλτα ήθελα να γράψω, είχα κάτι άλλο στο μυαλό μου. Το διορθώνω!!

[off topic]Γενικά...όχι,I'm sorry [/off topic]

Aπ' όσο ξέρω παίζουν αρκετοί παράγοντες ρόλο και μπορεί να είναι είτε βιολογικοί, είτε ψυχολογικοί, είτε κοινωνικοί, είτε, είτε, είτε...
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση. Άλλοι -επιστήμονες- θεωρούν ότι είναι καθαρά θέμα γονιδίων και κατά συνέπεια έχει να κάνει αποκλειστικά με βιολογικούς παράγοντες και άλλοι ότι παίζουν ρόλο και ψυχολογικοί (σε συνδυασμό με βιολογικούς και άλλους παράγοντες)
Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντως, - του Ταχτσή- επαληθεύεται η συγκεκριμένη άποψη.
Ξέρεις τίποτα περισσότερο; ή απλώς ανήκεις στους πρώτους;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mr. Crowley]

Aπ' όσο ξέρω παίζουν αρκετοί παράγοντες ρόλο και μπορεί να είναι είτε βιολογικοί, είτε ψυχολογικοί, είτε κοινωνικοί, είτε, είτε, είτε...
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση. Άλλοι -επιστήμονες- θεωρούν ότι είναι καθαρά θέμα γονιδίων και κατά συνέπεια έχει να κάνει αποκλειστικά με βιολογικούς παράγοντες και άλλοι ότι παίζουν ρόλο και ψυχολογικοί (σε συνδυασμό με βιολογικούς και άλλους παράγοντες)
Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντως, - του Ταχτσή- επαληθεύεται η συγκεκριμένη άποψη.
Ξέρεις τίποτα περισσότερο; ή απλώς ανήκεις στους πρώτους;

Είχα γράψει σε ένα thread περί ομοφυλοφιλίας ένα μικρό κειμενάκι με παραπομπές σε επιστημονικά papers κλπ,τώρα βαριέμαι να το ψάχνω to be honest,αν κοιτάξεις σε παλαιότερα threads θα το βρεις.In short,η ομοφυλοφιλία προκύπτει κυρίως από βιολογικούς παράγοντες και δευτερευόντως παίζει ρόλο το περιβάλλον,σε μια πολύ μικρή ηλικία του βρέφους (πριν αποκτήσει συνείδηση),και με πολύ συγκεχυμένο και ακαθόριστο τρόπο.Συνεπώς όχι,δεν μπορούμε να λέμε για πατρικά figures κλπ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερις]

Είχα γράψει σε ένα thread περί ομοφυλοφιλίας ένα μικρό κειμενάκι με παραπομπές σε επιστημονικά papers κλπ,τώρα βαριέμαι να το ψάχνω to be honest,αν κοιτάξεις σε παλαιότερα threads θα το βρεις.In short,η ομοφυλοφιλία προκύπτει κυρίως από βιολογικούς παράγοντες και δευτερευόντως παίζει ρόλο το περιβάλλον,σε μια πολύ μικρή ηλικία του βρέφους (πριν αποκτήσει συνείδηση),και με πολύ συγκεχυμένο και ακαθόριστο τρόπο.Συνεπώς όχι,δεν μπορούμε να λέμε για πατρικά figures κλπ.

Ε, για να το λες κάτι παραπάνω θα ξέρεις. Όπως και να 'χει το θέμα μας δεν είναι αυτό. Το θέμα μας είναι ότι ο Ταχτσής πέρα από ομοφυλόφιλος (πράγμα το οποίο δεν είναι κατακριτέο φυσικά, δε λέω αυτό) ντυνόταν τα βράδια γυναίκα και εκδιδόταν. Ένιωθε φυλακισμένος στο σώμα ενός άντρα, ενώ αισθανόταν γυναίκα. Μάλιστα αν δεν κάνω λάθος, ο ίδιος είχε παραδεχτεί σε κάποιον γνωστό του νομίζω: "η Νίνα είμαι εγώ" και Νίνα ήταν μία ηρωίδα του στο τρίτο στεφάνι. Επίσης ως "γυναίκα" λεγόταν "Νίνα"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.