Αρχική Forum
Ρωτήστε κάτι
Προσωπικές Συζητήσεις
Πανελλαδικές
Αγγελίες
Chat
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-steki
16-02-15
16:54
Καλημέρα παιδιάαα 
,
Προσωπικά, είμαι γιατρός, έχω τελειώσει εδώ και 3-4 χρόνια τη σχολή (η πρώτη σχολή μου) και έκτοτε εργάζομαι σε διάφορα πόστα ως τώρα (ειδικότητα / εφημερίες /εξωτερικό σε εκπαιδευτικές ή μη θέσεις εργασίας).
Όταν συμπλήρωνα το βιογραφικό ήθελα Νοσηλευτική αλλά αντίθετα με συνήθως
είπα να ακούσω ΟΛΟΥΣ που μου έλεγαν ότι λόγω βαθμών κλπ δε θα έπρεπε με τίποτα να προτιμήσω τη Νοσηλευτική σε σχέση με την Ιατρική τόσο λόγω της κατάρτισης και κυρίως επαγγελματικά (και, θα σας τα πω έγω, και λόγω κύρους από ότι έχω πια καταλάβει γιατί κάθε γονιός/ καθηγητής προτιμά τον έναν "τίτλο" από τον άλλο σαφώς - δεν είμαι αυτής της "σχολής" 
).
Δεν έχω μετανοιώσει τις γνώσεις που έχω πάρει (ως τώρα, γτ οι ανάγκες και οι απαιτήσεις ΔΕ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΠΟΤΕ, αυτό είναι φοβερό
) καθόλου και χάρηκα που τα σπούδασα όλα αυτά. Ωστόσο, δεν έχω πάψει ποτέ να νοιώθω πως η νοσηλευτική τελικά τελικά θα μου ταίριαζε περισσότερο. Γιατί δε νομίζω να είχα πρόβλημα να αφήσω το διαβασμα και τη γνώση για "χόμπυ" και να εκπαιδευτώ πια για νοσηλεύτρια οπότε όλο αυτό το υπόβαθρο να βοηθήσει και με το παράνω πια, ίσως και να μου δώσει στα θεωρητικά κομμάτια (και σε κάποιες τεχνικές) μια άνεση. Επίσης είμαι άνθρωπος που θέλω να νιώθω ότι το ωράριο μου σταματά εκεί και μετά δε χρειάζεται να τρέξω ή να διαβάσω 100+2 πράγματα ίσα για να φτάσω να είμαι επαρκής την άλλη μέρα. Μου αρέσει μια ζωή με ποικιλία και επίσης έχω ανάγκη να νοιώθω ότι είμαι καλή στη δουλειά μου, καλή όσο μπορώ καλύτερη, χωρίς ανασφάλεια κάθε μέρα για κάθε εκτίμηση, απόφαση, επιλογή. Έχω την αίσθηση ότι προτιμώ τη φροντίδα ενός αριθμού ατόμων από την "ολίγων λεπτών" εκτίμηση- απόφαση. Θα έχω βέβαια ανάγκη μάλλον να εργάζομαι για καλούς/ υπεύθυνους γιατρούς γιατί ίσως το να έχεις βρεθεί εδώ σε κάνει να τρελάινεσαι περισσότερο όταν νιώθεις ότι ο άλλος που έχει πια το ρόλο και λειτουργείς εσύ υπό τις αποφάσεις του δρα λάθος ή, το χειρότερο, χωρίς προσοχή και συνέπεια.
Ποιες είναι οι σκέψεις σας σε αυτά? Ειδικά αν είστε νοσηλευτές ή γιατροί που έχετε ήδη εργαστεί ή σπουδάζετε ή ο οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται για τους χώρους αυτούς? Τι θα λέγατε για τη σύγκριση Νοσηλευτή και βοηθού Νοσηλευτή επίσης?
Σε σχέση με την κατάσταση στην Ελλάδα, τι θα λέγατε? (Το λέω γτ ένα χρόνο περίπου τώρα είμαι στη Βρετανία και φοβάμαι μην έχω χάσει την αίσθηση της ελληνικής πραγματικότητας- έχω τα παράθυρό μου ανοιχτό για να γυρίσω.)
ΥΓ Πώς θα έκανα την αλλαγή? ίσως με συντομευμένες σπουδές στη Βρετανία (ακόμα δεν μπορώ) ή με κάποιον τρόπο που να μου δίνει άδεια άσκησης επαγγέλματος επίσης στην Ελλάδα (?).
Καλημέρα σε όλους
,Προσωπικά, είμαι γιατρός, έχω τελειώσει εδώ και 3-4 χρόνια τη σχολή (η πρώτη σχολή μου) και έκτοτε εργάζομαι σε διάφορα πόστα ως τώρα (ειδικότητα / εφημερίες /εξωτερικό σε εκπαιδευτικές ή μη θέσεις εργασίας).
Όταν συμπλήρωνα το βιογραφικό ήθελα Νοσηλευτική αλλά αντίθετα με συνήθως
είπα να ακούσω ΟΛΟΥΣ που μου έλεγαν ότι λόγω βαθμών κλπ δε θα έπρεπε με τίποτα να προτιμήσω τη Νοσηλευτική σε σχέση με την Ιατρική τόσο λόγω της κατάρτισης και κυρίως επαγγελματικά (και, θα σας τα πω έγω, και λόγω κύρους από ότι έχω πια καταλάβει γιατί κάθε γονιός/ καθηγητής προτιμά τον έναν "τίτλο" από τον άλλο σαφώς - δεν είμαι αυτής της "σχολής" ).Δεν έχω μετανοιώσει τις γνώσεις που έχω πάρει (ως τώρα, γτ οι ανάγκες και οι απαιτήσεις ΔΕ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΠΟΤΕ, αυτό είναι φοβερό
) καθόλου και χάρηκα που τα σπούδασα όλα αυτά. Ωστόσο, δεν έχω πάψει ποτέ να νοιώθω πως η νοσηλευτική τελικά τελικά θα μου ταίριαζε περισσότερο. Γιατί δε νομίζω να είχα πρόβλημα να αφήσω το διαβασμα και τη γνώση για "χόμπυ" και να εκπαιδευτώ πια για νοσηλεύτρια οπότε όλο αυτό το υπόβαθρο να βοηθήσει και με το παράνω πια, ίσως και να μου δώσει στα θεωρητικά κομμάτια (και σε κάποιες τεχνικές) μια άνεση. Επίσης είμαι άνθρωπος που θέλω να νιώθω ότι το ωράριο μου σταματά εκεί και μετά δε χρειάζεται να τρέξω ή να διαβάσω 100+2 πράγματα ίσα για να φτάσω να είμαι επαρκής την άλλη μέρα. Μου αρέσει μια ζωή με ποικιλία και επίσης έχω ανάγκη να νοιώθω ότι είμαι καλή στη δουλειά μου, καλή όσο μπορώ καλύτερη, χωρίς ανασφάλεια κάθε μέρα για κάθε εκτίμηση, απόφαση, επιλογή. Έχω την αίσθηση ότι προτιμώ τη φροντίδα ενός αριθμού ατόμων από την "ολίγων λεπτών" εκτίμηση- απόφαση. Θα έχω βέβαια ανάγκη μάλλον να εργάζομαι για καλούς/ υπεύθυνους γιατρούς γιατί ίσως το να έχεις βρεθεί εδώ σε κάνει να τρελάινεσαι περισσότερο όταν νιώθεις ότι ο άλλος που έχει πια το ρόλο και λειτουργείς εσύ υπό τις αποφάσεις του δρα λάθος ή, το χειρότερο, χωρίς προσοχή και συνέπεια.Ποιες είναι οι σκέψεις σας σε αυτά? Ειδικά αν είστε νοσηλευτές ή γιατροί που έχετε ήδη εργαστεί ή σπουδάζετε ή ο οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται για τους χώρους αυτούς? Τι θα λέγατε για τη σύγκριση Νοσηλευτή και βοηθού Νοσηλευτή επίσης?
Σε σχέση με την κατάσταση στην Ελλάδα, τι θα λέγατε? (Το λέω γτ ένα χρόνο περίπου τώρα είμαι στη Βρετανία και φοβάμαι μην έχω χάσει την αίσθηση της ελληνικής πραγματικότητας- έχω τα παράθυρό μου ανοιχτό για να γυρίσω.)
ΥΓ Πώς θα έκανα την αλλαγή? ίσως με συντομευμένες σπουδές στη Βρετανία (ακόμα δεν μπορώ) ή με κάποιον τρόπο που να μου δίνει άδεια άσκησης επαγγέλματος επίσης στην Ελλάδα (?).
Καλημέρα σε όλους
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
GiorgosAsi
Δραστήριο μέλος
Ο GiorgosAsi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος. Έχει γράψει 781 μηνύματα.
16-02-15
21:28
Δηλαδη θες να πεις οτι η ιατρικη σου τρωει το χρονο?αυτο?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
