Θετική Κατεύθυνση ή Υγείας;

[indecisive]

Είμαι μαθήτρια β λυκείου και φέτος ξεκίνησα μαθήματα για υγείας στο φροντιστήριο. Πιο πολύ με δελέασε η Ιατρική, όμως δεν ξέρω αν τελικά μου ταιριάζει σαν αντικείμενο δεδομένου του οτι στην ιδέα και μονο εργασίας σε περιβάλλον ελληνικού νοσοκομείου αισθάνομαι απίστευτα άβολα. Είμαι πολύ καλή στη φυσική που είναι και το αγαπημένο μου μάθημα και με ενδιαφέρουν και τα μαθηματικά στα οποία είμαι επίσης καλή. Μου αρέσει πολύ η προοπτική φοίτησης σε μια σχολή όπως η ΣΕΜΦΕ του ΕΜΠ(παρότι έχω διαβάσει συζητήσεις σας) γι αυτό και σκέφτομαι να αλλάξω κατεύθυνση. Βγάζω 20 (ξέρω ακούγεται πολύ smug) οπότε όλοι με κατευθύνουν σε υψηλόβαθμες σχολές και παρουσιάζουν την πραγματικότητα της ιατρικής πολύ εξιδανικευμένη ενώ τις προοπτικές των πολυτεχνείων ζοφερές...σκέφτηκα να κάνω παράλληλα και βιολογία και μαθηματικά προσανατολισμού μέχρι να αποφασίσω αλλά δεν ξέρω κατα πόσο κάτι τέτοιο είναι εφικτό (από άποψη χρόνου). Ελπίζω να μην κούρασα....θα ήθελα απόψεις από φοιτητές και των δυο αντικειμένων, και οποιονδήποτε άλλο γνωρίζει σχετικά με τις προοπτικές των σχολών.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κλημεντίνη]

@Ryuzaki μια που τα έκανες ολα κι συμφέρεις , βοηθά την κοπέλα να αποφασίσει .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ryuzaki]

Im here to solve all your problems, thanks @Κλημεντίνη xD

Είμαι λίγο ζαλισμένος από την αρχή του εξαμήνου, οπότε συγχώρα όποια θολωμένη σκέψη μπορεί να εκφέρω.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξεκαθαρίσεις στο μυαλό σου είναι η αρχική σου προτεραιότητα: Δουλειά ή γνώση* ;
Δεν θα πάρω την περίπτωση να είσαι ο νέος Νεύτωνας ή ο νέος Τζένερ, μιλάω πάντα για τον μέσο τύπο και τύπισσα εκεί έξω.
Γνώση θα πάρεις τόσο από πολυτεχνείο, όσο και από ιατρική. Και στα δύο θα χρειαστεί να δουλέψει το μυαλό σου και να στρώσεις ποπουδάκο. Αλλά με διαφορετικό τρόπο.

Πολυτεχνείο: Το μυαλό σου θα πρέπει να στροφάρει σε γρήγορους ρυθμούς, να συνδυάζεις πράγματα φαινομενικά ξέμπαρκα μεταξύ τους, να εξάγεις συμπεράσματα που να στηρίζονται σε επαγωγική λογική. Θα υπάρχουν τερατώδεις εργασίες, μεγάλη πίεση και δωράκι ένα κεφάλι καζάνι για το σπίτι, ειδικά σε αγχωμένες περιόδους.
Μετά από κάποια χρόνια φοίτησης και εφόσον είσαι συνεπής, σε κάποιο σημείο οι παραπάνω "εξισώσεις" θα έχουν γίνει κτήμα σου και θα μπορείς να τις εφαρμόσεις για να λύσεις πιο σύνθετα πρακτικά, ή και αφηρημένα πιθανόν, ζητήματα. Τα κουτάκια και η λογική αλληλουχία των βημάτων που πρέπει να ακολουθήσεις θα είναι κτήμα σου, θα μπορείς σε μεγάλο βαθμό να συστηματοποιείς τη γνώση και να προσεγγίζεις ζητήματα για τα οποία αρχικά δεν ξέρεις και πολλά.
Εργασιακά μην περιμένεις τίποτα ιδιαίτερο, ιδιαίτερα Ελλάδα, εάν οι δικοί σου δεν έχουν γραφείο/κονέ σε μεγάλη εταιρία/γενικά στρωμένη δουλειά. Θα πρέπει να αποδείξεις την αξία σου, σε συνήθως ζοφερές εργασιακές συνθήκες. Ακόμη και καλή να είσαι δεν σημαίνει ότι θα τα καταφέρεις εξίσου καλά. Μπορεί όμως να είσαι τυχερή, κανείς δεν το ξέρει, ούτε εσύ.
Στο εξωτερικό θα αναγνωριστεί πιο γρήγορα η αξία σου, ειδικά αν είσαι ευέλικτη. Ούτε όμως είναι πανάκεια αυτό, ούτε όλοι θα γίνουμε επιστημονάρες (ειπαμε, μιλάμε για τον average joe). Άλλοι τα καταφέρνουν και μερικοί γυρίζουν πίσω με την ουρά στα σκέλια.
Να αναφέρω ότι πέρα από ελάχιστες περιπτώσεις, σε μικρό βαθμό θα εφαρμόσεις αναλυτικές γνώσεις που απέκτησες στη σχολή. Ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς θα είναι καθαρά γραφειοκρατικό.

Ιατρική: Τα πράγματα εδώ είναι πολύ πιο απλά.
"Το τάδε όργανο κάνει αυτό, επειδή το τάδε άθροισμα ιστών έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, τα οποια οφείλονται στις τάδε πρωτεϊνες και δομές οι οποίες κλπ κλπ...".
Είναι έτσι γιατί είναι έτσι και τέλος. Το βάθος στο οποίο θα το κατανοήσεις εξαρτάται από εσένα.
Μπορείς να κάνεις παπάδες στη σχολή με το να μπορείς να παπαγαλίζεις-περιγράφεις το παραπάνω ποιηματάκι.
Θα σε κάνει έναν αρκετά καλό γιατρό και θα περνάς με βαθμό όλα σου τα μαθήματα. Δεν θα στύψεις το μυαλό σου, αλλά θα χρειαστεί να δαπανήσεις πολλές εργατοώρες ώστε να σου μείνουν (λιγες περισσότερες από το πολυτεχνείο όμως).
Άριστο γιατρό πιθανόν (θα δείξει στο μέλλον) θα σε κάνει το να μπορείς να "σπας" κάθε μία από τις έννοιες μιας λειτουργίας, σε ολοένα και μικρότερα κομμάτια, τα οποία θα εξηγείς επαρκώς, έχοντας κατανοήσει το τι πραγματεύονται, τις αλληλεπιδράσεις τους, το "γιατί ναι", αλλά και το "γιατί όχι".
Το 1ο το κάνουν πολλοί, το 2ερο ελάχιστοι. Αν δεν είχα βγάλει πολυτεχνείο θα ήμουν ξεκάθαρα στην πρώτη κατηγορία.
Εργασιακά, με τα όλα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει ένας νέος πτυχιούχος, θα είσαι κλάσεις πιο πάνω από τον μέσο απόφοιτο κυρίως μισθολογικά. Θα είσαι όμως πιο αρτηριοσκληρωτικός, πιο άκαμπτος και σε ένα σημείο πιθανόν να χρειαστεί να εφαρμόζεις πρωτόκολλα (κανόνες) που ίσως δεν τους κατανοείς πλήρως. Η κριτική σκέψη θα έρχεται δεύτερη.
Το άλλο καλό, όπως λέει και ο @fockos , είναι ότι υπάρχει μια ειδικότητα για τον καθένα.
Γουστάρεις αίματα και άγχος, λιώνεις στις χειρουργικές και στο ΤΕΠ, θες κάτι πιο κοντά στην κριτική σκέψη, πας Παθολογική, σιχαίνεσαι το αίμα, διαλέγεις κάτι Κυτταρολογοχαρούμενο, ξενερώνεις με τα νοσκομεία, ακολουθείς ακαδημαϊκό κλάδο και δεν πατάς ποτέ σε κλινική.

Πολλοί θα σου πουν πολλά τα χρόνια ιατρικής θα σε φάνε τα βιβλία κλπ. Παραμύθια της χαλιμάς. Είναι μόνο 1 έτος παραπάνω, ενώ στο πολυτεχνείο συνήθως ο μ.ο. κάνει 1 με 2 έτη παραπάνω.
Ούτε παίρνεις το πτυχίο και τελείωσες. Και ιχθυοκαλλιέργεια να τελειώσεις, για να είσαι απλά καλός ούτε καν άριστος, πρέπει να μορφώνεσαι πάνω στο αντικείμενό σου συνεχώς. Για να το αντέξεις αυτό σε βάθος χρόνου, πρέπει να σε ιντριγκάρει αρκετά και να μην ικανοποιείς απλά απαιτήσεις άλλων ( @nPb ).
Προσωπικά δεν θα έκανα το 2ερο αν δεν είχα αποκτήσει τον τρόπο σκέψης του 1ου.

Αυτά τα ολίγα. Προσπάθησα να παρουσιάσω τα πράγματα με τρόπο απλό και κατανοητό για κάποιον που δεν άρχισε ακόμη τις σπουδές του ώστε να κατανοήσει τις τεχνικές λεπτομέρειες. Ελπίζω να το κατάφερα σε ένα βαθμό.

Γύρνα στο ( * ) που σου έβαλα και δώσε την απάντηση στον εαυτό σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[indecisive]

Im here to solve all your problems, thanks @Κλημεντίνη xD

Είμαι λίγο ζαλισμένος από την αρχή του εξαμήνου, οπότε συγχώρα όποια θολωμένη σκέψη μπορεί να εκφέρω.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξεκαθαρίσεις στο μυαλό σου είναι η αρχική σου προτεραιότητα: Δουλειά ή γνώση* ;
Δεν θα πάρω την περίπτωση να είσαι ο νέος Νεύτωνας ή ο νέος Τζένερ, μιλάω πάντα για τον μέσο τύπο και τύπισσα εκεί έξω.
Γνώση θα πάρεις τόσο από πολυτεχνείο, όσο και από ιατρική. Και στα δύο θα χρειαστεί να δουλέψει το μυαλό σου και να στρώσεις ποπουδάκο. Αλλά με διαφορετικό τρόπο.

Πολυτεχνείο: Το μυαλό σου θα πρέπει να στροφάρει σε γρήγορους ρυθμούς, να συνδυάζεις πράγματα φαινομενικά ξέμπαρκα μεταξύ τους, να εξάγεις συμπεράσματα που να στηρίζονται σε επαγωγική λογική. Θα υπάρχουν τερατώδεις εργασίες, μεγάλη πίεση και δωράκι ένα κεφάλι καζάνι για το σπίτι, ειδικά σε αγχωμένες περιόδους.
Μετά από κάποια χρόνια φοίτησης και εφόσον είσαι συνεπής, σε κάποιο σημείο οι παραπάνω "εξισώσεις" θα έχουν γίνει κτήμα σου και θα μπορείς να τις εφαρμόσεις για να λύσεις πιο σύνθετα πρακτικά, ή και αφηρημένα πιθανόν, ζητήματα. Τα κουτάκια και η λογική αλληλουχία των βημάτων που πρέπει να ακολουθήσεις θα είναι κτήμα σου, θα μπορείς σε μεγάλο βαθμό να συστηματοποιείς τη γνώση και να προσεγγίζεις ζητήματα για τα οποία αρχικά δεν ξέρεις και πολλά.
Εργασιακά μην περιμένεις τίποτα ιδιαίτερο, ιδιαίτερα Ελλάδα, εάν οι δικοί σου δεν έχουν γραφείο/κονέ σε μεγάλη εταιρία/γενικά στρωμένη δουλειά. Θα πρέπει να αποδείξεις την αξία σου, σε συνήθως ζοφερές εργασιακές συνθήκες. Ακόμη και καλή να είσαι δεν σημαίνει ότι θα τα καταφέρεις εξίσου καλά. Μπορεί όμως να είσαι τυχερή, κανείς δεν το ξέρει, ούτε εσύ.
Στο εξωτερικό θα αναγνωριστεί πιο γρήγορα η αξία σου, ειδικά αν είσαι ευέλικτη. Ούτε όμως είναι πανάκεια αυτό, ούτε όλοι θα γίνουμε επιστημονάρες (ειπαμε, μιλάμε για τον average joe). Άλλοι τα καταφέρνουν και μερικοί γυρίζουν πίσω με την ουρά στα σκέλια.
Να αναφέρω ότι πέρα από ελάχιστες περιπτώσεις, σε μικρό βαθμό θα εφαρμόσεις αναλυτικές γνώσεις που απέκτησες στη σχολή. Ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς θα είναι καθαρά γραφειοκρατικό.

Ιατρική: Τα πράγματα εδώ είναι πολύ πιο απλά.
"Το τάδε όργανο κάνει αυτό, επειδή το τάδε άθροισμα ιστών έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, τα οποια οφείλονται στις τάδε πρωτεϊνες και δομές οι οποίες κλπ κλπ...".
Είναι έτσι γιατί είναι έτσι και τέλος. Το βάθος στο οποίο θα το κατανοήσεις εξαρτάται από εσένα.
Μπορείς να κάνεις παπάδες στη σχολή με το να μπορείς να παπαγαλίζεις-περιγράφεις το παραπάνω ποιηματάκι.
Θα σε κάνει έναν αρκετά καλό γιατρό και θα περνάς με βαθμό όλα σου τα μαθήματα. Δεν θα στύψεις το μυαλό σου, αλλά θα χρειαστεί να δαπανήσεις πολλές εργατοώρες ώστε να σου μείνουν (λιγες περισσότερες από το πολυτεχνείο όμως).
Άριστο γιατρό πιθανόν (θα δείξει στο μέλλον) θα σε κάνει το να μπορείς να "σπας" κάθε μία από τις έννοιες μιας λειτουργίας, σε ολοένα και μικρότερα κομμάτια, τα οποία θα εξηγείς επαρκώς, έχοντας κατανοήσει το τι πραγματεύονται, τις αλληλεπιδράσεις τους, το "γιατί ναι", αλλά και το "γιατί όχι".
Το 1ο το κάνουν πολλοί, το 2ερο ελάχιστοι. Αν δεν είχα βγάλει πολυτεχνείο θα ήμουν ξεκάθαρα στην πρώτη κατηγορία.
Εργασιακά, με τα όλα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει ένας νέος πτυχιούχος, θα είσαι κλάσεις πιο πάνω από τον μέσο απόφοιτο κυρίως μισθολογικά. Θα είσαι όμως πιο αρτηριοσκληρωτικός, πιο άκαμπτος και σε ένα σημείο πιθανόν να χρειαστεί να εφαρμόζεις πρωτόκολλα (κανόνες) που ίσως δεν τους κατανοείς πλήρως. Η κριτική σκέψη θα έρχεται δεύτερη.
Το άλλο καλό, όπως λέει και ο @fockos , είναι ότι υπάρχει μια ειδικότητα για τον καθένα.
Γουστάρεις αίματα και άγχος, λιώνεις στις χειρουργικές και στο ΤΕΠ, θες κάτι πιο κοντά στην κριτική σκέψη, πας Παθολογική, σιχαίνεσαι το αίμα, διαλέγεις κάτι Κυτταρολογοχαρούμενο, ξενερώνεις με τα νοσκομεία, ακολουθείς ακαδημαϊκό κλάδο και δεν πατάς ποτέ σε κλινική.

Πολλοί θα σου πουν πολλά τα χρόνια ιατρικής θα σε φάνε τα βιβλία κλπ. Παραμύθια της χαλιμάς. Είναι μόνο 1 έτος παραπάνω, ενώ στο πολυτεχνείο συνήθως ο μ.ο. κάνει 1 με 2 έτη παραπάνω.
Ούτε παίρνεις το πτυχίο και τελείωσες. Και ιχθυοκαλλιέργεια να τελειώσεις, για να είσαι απλά καλός ούτε καν άριστος, πρέπει να μορφώνεσαι πάνω στο αντικείμενό σου συνεχώς. Για να το αντέξεις αυτό σε βάθος χρόνου, πρέπει να σε ιντριγκάρει αρκετά και να μην ικανοποιείς απλά απαιτήσεις άλλων ( @nPb ).
Προσωπικά δεν θα έκανα το 2ερο αν δεν είχα αποκτήσει τον τρόπο σκέψης του 1ου.

Αυτά τα ολίγα. Προσπάθησα να παρουσιάσω τα πράγματα με τρόπο απλό και κατανοητό για κάποιον που δεν άρχισε ακόμη τις σπουδές του ώστε να κατανοήσει τις τεχνικές λεπτομέρειες. Ελπίζω να το κατάφερα σε ένα βαθμό.

Γύρνα στο ( * ) που σου έβαλα και δώσε την απάντηση στον εαυτό σου.

Σε σχέση με το δίλημμα δουλειά ή γνώση που θέτεις....πάντα είχα μια ιδιαίτερη φιλομάθεια και πρώτη για μένα έρχεται η γνώση....αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θέλω να έχω μια σοβαρή και κερδοφόρα δουλειά....σε ευχαριστώ πολύ για την ανάλυση....πρέπει να το σκεφτώ πολύ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Samael]

Σε σχέση με το δίλημμα δουλειά ή γνώση που θέτεις....πάντα είχα μια ιδιαίτερη φιλομάθεια και πρώτη για μένα έρχεται η γνώση....αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θέλω να έχω μια σοβαρή και κερδοφόρα δουλειά....σε ευχαριστώ πολύ για την ανάλυση....πρέπει να το σκεφτώ πολύ...

Το όλο πράγμα συνοψίζεται στην εξής φράση του Ryuzaki :
"Άλλοι τα καταφέρνουν και μερικοί γυρίζουν πίσω με την ουρά στα σκέλια."

Απόφοιτοι απο σχολές όπως η ΣΕΜΦΕ μπορεί να κάνουν τελείως διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα, και για αυτό οι δρόμοι είναι πολλοί (μα συγκεκριμένοι και όχι αόριστοι). Οι γιατροί απο την άλλη προετοιμάζονται όλοι για να κάνουν σχεδόν το ίδιο πράγμα ή να δουλεύουν στον ίδια τομέα. Και για αυτό οι γνώσεις που παίρνουν τους βοηθούν άμεσα στην δουλειά τους. Αντίθετα οι πολυτεχνικές δεν εστιάζουν τόσο στο να σου μάθουν το Α & το Β, όσο στην ίδια την διαδικασία πως απο το Α πας στο Β.

Π.χ. κάποιος θα μπορούσε να είναι εξειδικευμένος στα υλικά αεροδιαστημικών εφαρμογών, ενώ κάποιος άλλος στα ηλεκτρονικά ιατρικού εξοπλισμού. Αυτοί οι δυο κατά κύριο λόγο θα χρησιμοποιούν πολύ διαφορετικές γνώσεις και εργαλεία. Δεν δουλεύουν καν στον ίδιο τομέα. Το μόνο τους κοινό είναι οι γνώσεις στις βασικές επιστήμες & ο τρόπος σκέψης.

Όπως καταλαβαίνεις εαν αυτοί οι δύο ζούνε σε μια περιοχή που δεν υπάρχουν εταιρίες αεροδιαστημικής, αλλά υπάρχουν εταιρίες ιατρικού εξοπλισμού, ο ένας δεν θα βρει εύκολα δουλειά πάνω σε αυτό που σπούδασε, ενώ ο άλλος ναι. Στην ιατρική αυτό το πρόβλημα δεν υφίσταται γιατί οι γνώσεις είναι στάνταρ, το πτυχίο είναι "άκαμπτο" σε σχέση με του πολυτεχνείου και ο τομέας εργασίας(υγεία) προγεγραμμένος & αμετάβλητος. Και δεδομένου οτι υπάρχουν νοσοκομεία, ιδιωτικές κλινικές, γραφεία κτλπ. ξέρουν οτι θα έχουν στάνταρ δουλειά. Αντίθετα για τους Σεμφίτες και κάθε πολυτεχνική σχολή,το τι ακριβώς θα κάνεις είναι vague γιατί οι επιλογές είναι άπειρες. Και κάποιες απο αυτές τις επιλογές ,ανάλογα και με την πολιτική & οικονομική κατάσταση και τα τεχνολογικά trends μιας χώρας ή περιοχής,για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, οδηγούν σε κερδοφόρες δουλειές ενώ άλλες σε ανεργία.

ΥΓ. Εγώ είχα επιλέξει πολύ εύκολα κατεύθυνση όταν έμαθα ότι θα πρέπει να θυμάμαι πράγματα απέξω στην Βιολογία. Απεχθάνομαι πολύ την παπαγαλία έστω και ελάχιστη, ή το σκεπτικό "ο κόσμος είναι έτσι, γιατί ο κόσμος είναι έτσι". Βλέποντας απο φίλους το πως διαβάζουν στο πανεπιστήμιο απο σχετικές σχολές υγείας και ιατρικής, έκανα μια εξαιρετική επιλογή, γιατί παπαγαλίζουν ακόμα περισσότερο και απο το λύκειο . Δεν θα άντεχα ούτε λεπτό,αλλά ευτυχώς στην σχολή δεν μας έχει ζητηθεί ΠΟΤΕ να θυμόμαστε το οτιδήποτε. Δόξα τον Θεό πάντως που υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει, γιατί κάποιος πρέπει να το κάνει, χρειάζεται και αυτό για να γίνονται αποτελεσματικά και γρήγορα κάποιες δουλειές .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[indecisive]

Το όλο πράγμα συνοψίζεται στην εξής φράση του Ryuzaki :
"Άλλοι τα καταφέρνουν και μερικοί γυρίζουν πίσω με την ουρά στα σκέλια."

Απόφοιτοι απο σχολές όπως η ΣΕΜΦΕ μπορεί να κάνουν τελείως διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα, και για αυτό οι δρόμοι είναι πολλοί (μα συγκεκριμένοι και όχι αόριστοι). Οι γιατροί απο την άλλη προετοιμάζονται όλοι για να κάνουν σχεδόν το ίδιο πράγμα ή να δουλεύουν στον ίδια τομέα. Και για αυτό οι γνώσεις που παίρνουν τους βοηθούν άμεσα στην δουλειά τους. Αντίθετα οι πολυτεχνικές δεν εστιάζουν τόσο στο να σου μάθουν το Α & το Β, όσο στην ίδια την διαδικασία πως απο το Α πας στο Β.

Π.χ. κάποιος θα μπορούσε να είναι εξειδικευμένος στα υλικά αεροδιαστημικών εφαρμογών, ενώ κάποιος άλλος στα ηλεκτρονικά ιατρικού εξοπλισμού. Αυτοί οι δυο κατά κύριο λόγο θα χρησιμοποιούν πολύ διαφορετικές γνώσεις και εργαλεία. Δεν δουλεύουν καν στον ίδιο τομέα. Το μόνο τους κοινό είναι οι γνώσεις στις βασικές επιστήμες & ο τρόπος σκέψης.

Όπως καταλαβαίνεις εαν αυτοί οι δύο ζούνε σε μια περιοχή που δεν υπάρχουν εταιρίες αεροδιαστημικής, αλλά υπάρχουν εταιρίες ιατρικού εξοπλισμού, ο ένας δεν θα βρει εύκολα δουλειά πάνω σε αυτό που σπούδασε, ενώ ο άλλος ναι. Στην ιατρική αυτό το πρόβλημα δεν υφίσταται γιατί οι γνώσεις είναι στάνταρ, το πτυχίο είναι "άκαμπτο" σε σχέση με του πολυτεχνείου και ο τομέας εργασίας(υγεία) προγεγραμμένος & αμετάβλητος. Και δεδομένου οτι υπάρχουν νοσοκομεία, ιδιωτικές κλινικές, γραφεία κτλπ. ξέρουν οτι θα έχουν στάνταρ δουλειά. Αντίθετα για τους Σεμφίτες και κάθε πολυτεχνική σχολή,το τι ακριβώς θα κάνεις είναι vague γιατί οι επιλογές είναι άπειρες. Και κάποιες απο αυτές τις επιλογές ,ανάλογα και με την πολιτική & οικονομική κατάσταση και τα τεχνολογικά trends μιας χώρας ή περιοχής,για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, οδηγούν σε κερδοφόρες δουλειές ενώ άλλες σε ανεργία.

ΥΓ. Εγώ είχα επιλέξει πολύ εύκολα κατεύθυνση όταν έμαθα ότι θα πρέπει να θυμάμαι πράγματα απέξω στην Βιολογία. Απεχθάνομαι πολύ την παπαγαλία έστω και ελάχιστη, ή το σκεπτικό "ο κόσμος είναι έτσι, γιατί ο κόσμος είναι έτσι". Βλέποντας απο φίλους το πως διαβάζουν στο πανεπιστήμιο απο σχετικές σχολές υγείας και ιατρικής, έκανα μια εξαιρετική επιλογή, γιατί παπαγαλίζουν ακόμα περισσότερο και απο το λύκειο . Δεν θα άντεχα ούτε λεπτό,αλλά ευτυχώς στην σχολή δεν μας έχει ζητηθεί ΠΟΤΕ να θυμόμαστε το οτιδήποτε. Δόξα τον Θεό πάντως που υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει, γιατί κάποιος πρέπει να το κάνει, χρειάζεται και αυτό για να γίνονται αποτελεσματικά και γρήγορα κάποιες δουλειές .

Σ ευχαριστώ πολύ για την απάντηση....μάλλον θα ξεκινήσω και τις δύο κατευθύνσεις στο φροντιστήριο και θα αποφασίσω αργότερα. Θέλω γνώμη και για κάτι άλλο... θεωρείται καλύτερο να βγάλει καποιος ΣΕΜΦΕ πχ επειδή είναι πολυτεχνική ή Μαθηματικά και να κάνει μεταπτυχιακό στον τομέα που τον ενδιαφέρει περισσότερο;;; Έχω ακούσει διάφορα και θα ήθελα ν πάρω μια γνωμη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Samael]

Σ ευχαριστώ πολύ για την απάντηση....μάλλον θα ξεκινήσω και τις δύο κατευθύνσεις στο φροντιστήριο και θα αποφασίσω αργότερα. Θέλω γνώμη και για κάτι άλλο... θεωρείται καλύτερο να βγάλει καποιος ΣΕΜΦΕ πχ επειδή είναι πολυτεχνική ή Μαθηματικά και να κάνει μεταπτυχιακό στον τομέα που τον ενδιαφέρει περισσότερο;;; Έχω ακούσει διάφορα και θα ήθελα ν πάρω μια γνωμη

Για εμένα δεν υπάρχει λόγος σύγχυσης ως προς τα δύο. Εαν προτιμάς πιο κλασσική εκπαίδευση το μαθηματικό είναι η καλύτερη επιλογή. Ο λόγος να επιλέξει την Σεμφε κάποιος κατ' εμέ, είναι επειδή θέλει να προσεγγίσει τα μαθηματικά μέσω εφαρμογών ή/και θέλει να δει επίσης αρκετή φυσική. Το πλεονέκτημα της ΣΕΜΦΕ είναι οτι σου επιτρέπει να πάρεις πρώτα κάποια βασικά μαθήματα σε μαθηματικά & φυσική και να επιλέξεις αργότερα εαν θες να εμβαθύνεις και να πάρεις το αντίστοιχο πτυχίο σε φυσική ή μαθηματικά, είναι υβρίδιο με λίγα λόγια. Συχνά υπάρχει μια υποτίμηση ως προς την προσέγγιση μέσω εφαρμογών(την οποία για κάποιο διάστημα είχα και εγώ),αλλά σου εγγυώμαι οτι τα προβλήματα εφαρμογών είναι εξίσου διασκεδαστικά με τα πιο pure math.Εαν και κλάδοι όπως η θεωρητική πληροφορική έχει πολύ αφηρημένες ιδέες που θα μπορούσες κάποιος να πει οτι σίγουρα ανήκουν στην σφαίρα των θεωρητικών μαθηματικών αλλά ταυτόχρονα αποδεικνύεται οτι έχουν και μεγάλο πρακτικό ενδιαφέρον(π.χ. κρυπτογραφία και σύνδεση με θεωρία αριθμών). Απλά κάποιοι θέλουν να κάνουν math for it's own right,ενώ άλλοι θέλουν να τα συνοδεύουν με προβλήματα έξω απο αυτά. Τα skills σχεδόν τα ίδια είναι, απλά ο τρόπος που τα αποκτάς διαφέρει.

Κυριολεκτικά παίρνεις το ίδιο "αμάξι" σε διαφορετικά "χρώματα" . Είναι όλα θέμα γούστου, και μακροπρόθεσμα θα έχει μακράν περισσότερο impact το πόσο κυνήγησες η ίδια την γνώση παρά το τι σχολή τελείωσες. Ναι παίζει κάποιον ρόλο, αλλά όχι τον κυρίαρχο, εμείς έχουμε πάντα τον τελευταίο λόγο ως προς την ποιότητα της μόρφωσης μας. Από εκεί και πέρα οτι παραπάνω καλό σου δίνει η σχολή το κρατάς. Αλλά δεν είσαι υποχρεωμένη σαν άνθρωπος αλλά και επιστήμονας ούτε να περιοριστείς στο τι προσφέρει ούτε στο τι δεν προσφέρει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ιωαννηs]

Η ΣΕΜΦΕ ή ΕΜΦΕ ειναι μια ιδαιτερη σχολη επειδη συνδιαζει εφηρμοσμενα μαθηματικα , φυσικη και μηχανικη.
Αναλογα τι κατευθυνση θα διαλεξεις, εχεις και την ειδικευση σου σε ενα ομως ενιαιο πτυχιο,
Αν θελεις τα εφηρμοσμενα μαθηματικα τοτε και τα εφηρμοσμενα μαθηματικα της κρητης ειναι ισοδυναμα ή αλλο μαθηματικο με μεταπτυχιακο, διοτι εδω εχουμε Ιntegrated master lever 7.
Βεβαια υπαρχει και η φυσικη και η μηχανικη μιας και σου αρεσει.
Η ΣΕΜΦΕ δεν ειχε ελεγχομενα δικαιωματα απο το κρατος ( ΠΔ99). Το ΕΜΠ ειχε την εννοια ,θα την κλεισω ή θα της βρω δουλεια? Και επειδη το ΕΜΠ ειναι ταστι μιμιτσι κοτσι με το ΤΕΕ της βρηκε δουλεια.
Συμφωνησε με το ΤΕΕ να εγγράψει 100 αποφοιτους στην κατηγορια Ηλεκτρολογων μηχανικων και να ιδρυσει νεα κατηγορια μηχανικων ΣΕΜΦΕ. Και επειδη το ΤΕΕ άρχει την χωρα θα το κανει.
Θα φαγωθουν εκει και με τους ΗΜΜΥ και τους Μηχανολογους αλλα κατι θα βρουν. Βεβαια η αγορα θα εχει οπως παντα το δικο της λογο.
Περα απο τα επαγγελματικα μαλιοτραβηγματα , ΣΕΜΦΕ παρεχει εξαιρετικη και ζηλευτη γνωση και θα την επιθυμουσα . Για καλο μεροκαματο ομως ΗΜΜΥ ,Μηχανολογοι, Ναυπηγοι.

Η ΣΕΜΦΕ , το Φυσικο ΕΚΠΑ και οι Ηλεκτρολογοι ΠΑΔΑ συμμετεχουν στο CERN . Εχει νοημα για σενα ? οχι, αλλα ετσι για να λεμε.
Καθηγητες ΣΕΜΦΕ ,υποδειγμα δασκαλου και ανθρωπου.
Θόδωρος Αλεξοπουλος φυσικος ,ερευνητης cern
Αναργυρος Φελουρης μαθηματικος -προεδρος ελληνικης μαθηματικης εταιριας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.