Εμπειρία Πανελληνίων, κόμπλεξ κατωτερότητας κά.

brizoulis

Δραστήριο μέλος

Ο Άκης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 403 μηνύματα.
Καλησπέρα σε όλα τα μέλη του φόρουμ και ελπίζω να είστε καλά! Θα μπω κατευθείαν στο ψητό. Όπως έχω ήδη ξαναγράψει, έχω διαγνωστεί στο φάσμα του αυτισμού και εχω επίσης και διάσπαση προσοχής. Ανέκαθεν ήμουν αριστος μαθητής και παντα είχα υψηλους στόχους, τους οποίους τις περισσότερες φορες τους πετύχαινα, παρά τις δυσκολιες μου. Αποφάσισα πέρυσι να δώσω πανελλήνιες από το 1ο πεδίο (χωρίς την πίεση των γονιών μου, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή μου είπαν να ψάξουμε για εναλλακτικές αντί να μπλέκω με αυτήν την διαδικασία). Καθ όλη τη διάρκεια της χρονιάς ήμουν στα πατώματα, με την κατάθλιψη και το άγχος να βρίσκονται εκτός ορίων και να αναγκάζομαι να παίρνω παρά πολλά φάρμακα για να καταφέρω να ανταπεξέλθω. Τελικά δυστυχώς δεν τα κατάφερα. Μετά την αυτήν την παταγώδη αποτυχία, αποφασίσαμε με τους γονείς μου να πάω σε ένα ιδιωτικό κολλέγιο για να σπουδάσω αυτό που επιθυμώ, κάτι το οποίο έγινε. Και τώρα, αντί να είμαι χαρούμενος που θα σπουδάσω αυτό που θέλω, με έχει πιάσει ένα τρομερό κόμπλεξ κατωτερότητας (έναντι των συμμαθητών μου που πέρασαν σε δημόσια πανεπιστήμια). Οι γονείς μου και οι οικείοι μου μου λένε ότι προφανώς ειναι σημαντικότερη η διατήρηση της ψυχικής μου υγείας από την ακαδημαϊκή ισοτιμία και το κύρος που προσφέρουν τα δημόσια ιδρύματα.

Αναφορικά με το θέμα των αναγνωρίσεων, έχω ρωτήσει τους πάντες (τους κρατικούς φορεις που είναι αρμόδιοι εκτός του Κολλεγίου) και μου έχουν πει ότι χορηγείται κανονικώς επαγγελματική ισοδυναμία. Αν και αυτό με δε με ενδιαφέρει και τόσο, καθώς υπάρχουν πολλες πιθανότητες μετά την ολοκλήρωση της σχολής να παω στο εξωτερικό για να συνεχίσω εκεί τις σπουδές μου και να ακολουθήσω ακαδημαϊκή/ερευνητική καριέρα.

Αυτό. Απλά είχα την ανάγκη να τα κω κάπου. Θα ήθελα να ακούσω την άποψη σας για αυτήν την κατάσταση. Σας ευχαριστώ προκαταβολικά.
 

miss marple

Πολύ δραστήριο μέλος

Η miss marple αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 859 μηνύματα.
Ασχέτως της επιλογής του ιδιωτικού κολλεγίου την οποία δε θα θίξω στην απάντησή μου, το καταλαβαίνω. Όσο κι αν δε σε πίεσαν οι δικοί σου, ως τώρα δυστυχώς όπως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα, όλος ο κόσμος σου - ο δικός σου και όλων των παιδιών- ήταν οι πανελλήνιες και η επιδόσεις. Ως κάποια χρόνια μεγαλύτερη (πόνεσε λίγο αυτό), θα ήθελα πολύ να σε βοηθήσω να δεις από απόσταση τα πράγματα και να καταλάβεις οι επιδόσεις στις πανελλήνιες δεν καθορίζουν τη ζωή σου όσο σε έχουν κάνει να πιστέψεις, αλλά ξέρω ότι δε θα το καταφέρω. Είναι όμως αλήθεια, όσο κι αν τώρα δε το νιώθεις ιδιαίτερα. Δε σημαίνει τίποτα για την αξία σου, για τις γνώσεις και για τη μετέπειτα εξέλιξή σου το πόσο έγραψες. Όσο μπορείς μη συγκρίνεσαι με τους άλλους, δεν είσαι κατώτερός τους, έγραψαν καλά, εσύ όχι, δατς όλ. Θα μπορούσε αυτό να είχε συμβει σε ένα διαγώνισμα και δε θα ασχολιόταν κανείς. Ακόμη και το παταγώδης αποτυχία, μη το σκεφτεσαι έτσι, ήταν μια αποτυχία, αυτό και μόνο, όλοι έχουμε και τέτοιες στη ζωή μας, ακόμη και οι τώρα ''επιτυχόντες'' στις πανελλήνιες.
 

brizoulis

Δραστήριο μέλος

Ο Άκης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 403 μηνύματα.
Ασχέτως της επιλογής του ιδιωτικού κολλεγίου την οποία δε θα θίξω στην απάντησή μου, το καταλαβαίνω. Όσο κι αν δε σε πίεσαν οι δικοί σου, ως τώρα δυστυχώς όπως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα, όλος ο κόσμος σου - ο δικός σου και όλων των παιδιών- ήταν οι πανελλήνιες και η επιδόσεις. Ως κάποια χρόνια μεγαλύτερη (πόνεσε λίγο αυτό), θα ήθελα πολύ να σε βοηθήσω να δεις από απόσταση τα πράγματα και να καταλάβεις οι επιδόσεις στις πανελλήνιες δεν καθορίζουν τη ζωή σου όσο σε έχουν κάνει να πιστέψεις, αλλά ξέρω ότι δε θα το καταφέρω. Είναι όμως αλήθεια, όσο κι αν τώρα δε το νιώθεις ιδιαίτερα. Δε σημαίνει τίποτα για την αξία σου, για τις γνώσεις και για τη μετέπειτα εξέλιξή σου το πόσο έγραψες. Όσο μπορείς μη συγκρίνεσαι με τους άλλους, δεν είσαι κατώτερός τους, έγραψαν καλά, εσύ όχι, δατς όλ. Θα μπορούσε αυτό να είχε συμβει σε ένα διαγώνισμα και δε θα ασχολιόταν κανείς. Ακόμη και το παταγώδης αποτυχία, μη το σκεφτεσαι έτσι, ήταν μια αποτυχία, αυτό και μόνο, όλοι έχουμε και τέτοιες στη ζωή μας, ακόμη και οι τώρα ''επιτυχόντες'' στις πανελλήνιες.
Σας ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σας!!
 

Joji

Διακεκριμένο μέλος

Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Νοσηλευτικής Πατρών. Έχει γράψει 6,555 μηνύματα.
Σίγουρα για όλα αυτά που σκέφτεσαι τώρα ευθύνονται λόγια που έχεις ακούσει περί ιδιωτικών κολλεγίων κτλ. Ο κόσμος ΠΑΝΤΑ, μα πάντα όμως, θα έχει κάτι να πει. Κάνε την ζωή σου, βγάλε την σχολή σου, σε ξέρεις καλύτερα από κάθε άλλον άνθρωπο. Επίσης δεν χρειάζεται να δώσεις αναφορά σε κανέναν που σπουδάζεις, πως, τι, γιατί. Για εσένα το κάνεις.
 

brizoulis

Δραστήριο μέλος

Ο Άκης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 403 μηνύματα.
Σίγουρα για όλα αυτά που σκέφτεσαι τώρα ευθύνονται λόγια που έχεις ακούσει περί ιδιωτικών κολλεγίων κτλ. Ο κόσμος ΠΑΝΤΑ, μα πάντα όμως, θα έχει κάτι να πει. Κάνε την ζωή σου, βγάλε την σχολή σου, σε ξέρεις καλύτερα από κάθε άλλον άνθρωπο. Επίσης δεν χρειάζεται να δώσεις αναφορά σε κανέναν που σπουδάζεις, πως, τι, γιατί. Για εσένα το κάνεις.
Σε ευχαριστώ πολύ!!!!!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Να κάνω μια προσθήκη σε αυτό σημείο για το εξωτερικό. Αν και υπήρχε από την οικογένεια μου η οικονομική δυνατότητα, οι γονείς μου προτίμησαν να τα εγχώρια κολλέγια λόγω των δυσκολιών μου και της περυσινής περιπέτειας η οποία με κατέβαλε παρά πολύ.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Να προσθέσω και το εξής: Φυσικά υπάρχει και το αίσθημα του ότι χάθηκαν τόσα χρήματα εξαιτίας μου (πράγμα που θα μπορούσαμε να το αποφύγουμε, αφού οι γονείς μου δεν με πίεσαν για τις εξετάσεις). Ακόμη, σίγουρα όταν κάποιος είναι πάντα επιμελής και αριστος σε όλη τη σχολικη του πορεία, σίγουρα στενοχωριέται αρκετά όταν δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
 
Τελευταία επεξεργασία:

miss marple

Πολύ δραστήριο μέλος

Η miss marple αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 859 μηνύματα.
Να προσθέσω και το εξής: Φυσικά υπάρχει και το αίσθημα του ότι χάθηκαν τόσα χρήματα εξαιτίας μου (πράγμα που θα μπορούσαμε να το αποφύγουμε, αφού οι γονείς μου δεν με πίεσαν για τις εξετάσεις). Ακόμη, σίγουρα όταν κάποιος είναι πάντα επιμελής και αριστος σε όλη τη σχολικη του πορεία, σίγουρα στενοχωριέται αρκετά όταν δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Είσαι πολύ φιλότιμο παιδί που το σκέφτεσαι αυτό, αλλά δεν είναι καθόλου χαμένα χρήματα. Πέραν του ότι σίγουρα οι γονείς σου δε το σκέφτονται καθόλου έτσι, είμαι σίγουρη, δεν κάνουμε φροντιστήριο για να πετύχουμε και εσύ δεν τα κατάφερες, άρα απέτυχες. Κάνουμε φροντιστήριο για να στηρίξουμε την προσπάθειά μας, κι εσύ προσπάθησες πολύ μέσα στα μύρια όσο σου έτυχαν, πάλεψες. Χαμένα χρήματα θα ήταν μόνο αν δεν ασχολιόσουν.

(σε παρακαλώ όχι πληθυντικός, πόνεσε πάρα πολύ αυτό :()
 

brizoulis

Δραστήριο μέλος

Ο Άκης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 403 μηνύματα.
Είσαι πολύ φιλότιμο παιδί που το σκέφτεσαι αυτό, αλλά δεν είναι καθόλου χαμένα χρήματα. Πέραν του ότι σίγουρα οι γονείς σου δε το σκέφτονται καθόλου έτσι, είμαι σίγουρη, δεν κάνουμε φροντιστήριο για να πετύχουμε και εσύ δεν τα κατάφερες, άρα απέτυχες. Κάνουμε φροντιστήριο για να στηρίξουμε την προσπάθειά μας, κι εσύ προσπάθησες πολύ μέσα στα μύρια όσο σου έτυχαν, πάλεψες. Χαμένα χρήματα θα ήταν μόνο αν δεν ασχολιόσουν.

(σε παρακαλώ όχι πληθυντικός, πόνεσε πάρα πολύ αυτό :()
εχεις δίκιο!!!
 

Grand Duchess

Διάσημο μέλος

Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 3,886 μηνύματα.
Φαίνεται ότι είσαι ένα παιδί που σέβεται τον κόπο και το χρήμα των γονέων του, και οι γονείς σου είναι ακολούθως εξαίρετοι άνθρωποι που σέβονται τα θέματα υγείας σου.

Να μην ντρέπεσαι καθόλου. Το σύστημα των πανελλαδικών δεν είναι για όλους, ειδικά για άτομα με ιδιαιτερότητες. Και εγώ χωρίς το 5% λόγου θέματος υγείας πιθανόν δεν θα μπορούσα να σπουδάσω αυτό που ήθελα σε δημόσιο πανεπιστήμιο, όχι γιατί δεν ήμουν καλή στο διάβασμα (είχα 20 απολυτήριο) αλλά επειδή το 7 Ώρο σχολείο + 4-6 ωρες φροντιστήριο καθημερινά με έκανε να γυρνάω σπίτι πεθαμένη(στην σχολή που έχω το δικό μου πρόγραμμα πάει μια χαρά ακαδημαϊκως).

Χαίρομαι που σέβεσαι και εσύ και ο ίδιος το πρόβλημα υγείας σου και βαδίζεις στην καλύτερη επιλογή για εσένα. Δεν ξέρω σε ποιο τμήμα είσαι στο κολλέγιο, αλλά πάρα πολλά απο αυτά αναγνωρίζονται, και σίγουρα και στο εξωτερικό. Απ'όσο ξέρω μόνο δεν θα μπορείς να κάνεις μεταπτυχιακό σε δημόσιο πανεπιστήμιο.

Καλές σπουδές σου εύχομαι!
 

Obi-Wan Kenobi

Δραστήριο μέλος

Ο Obi-Wan Kenobi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Γεωπονίας Πελοποννήσου και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 403 μηνύματα.
Brizouli διαβασα το μηνυμα σου και ηθελα να σου εκφρασω τον θαυμασμο μου προς το προσωπο σου.
Απο εκει και περα μην εχεις για τιποτα κομπλεξ,ο καθενας εχει την δικια του διαδρομη στην ζωη.
Τα κολλεγια εχουν επαγγελματικη ισοδυναμια,δεν εχουν ακαδημαικα δικαιωματα και εχουν προβλημα με την αδεια ασκησεως επαγγελματα.
Οι πανελλαδικες παντα θα ειναι εκει για σενα αν θελησεις να δωσεις και αυτο στο λεω εγω που ξαναδωσα στα 39 μου κ ξεκιναω σε εναν μηνα νομιζωντας οτι θα με κοροιδευουν οι συμφοιτητες μου.
Εσυ να κοιτας να εισαι χαρουμενος,να μην τα παρατας ποτε κ να μην επηρεαζεσαι απο κανεναν!
Σου ευχομαι ολοψυχα τα καλυτερα.
 

brizoulis

Δραστήριο μέλος

Ο Άκης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 403 μηνύματα.
Δεν ξέρω σε ποιο τμήμα είσαι στο κολλέγιο, αλλά πάρα πολλά απο αυτά αναγνωρίζονται, και σίγουρα και στο εξωτερικό. Απ'όσο ξέρω μόνο δεν θα μπορείς να κάνεις μεταπτυχιακό σε δημόσιο πανεπιστήμιο.
Τα κολλεγια εχουν επαγγελματικη ισοδυναμια,δεν εχουν ακαδημαικα δικαιωματα και εχουν προβλημα με την αδεια ασκησεως επαγγελματα.
Ευχαριστώ θερμά για τις απαντήσεις και την ενθάρρυνσή σας. Έχω επιλέξει τον κλάδο της Ψυχολογίας. Αναφορικά με την αναγνώριση, έχω τηλεφωνήσει στον ΣΕΨ, και μου ανέφεραν ότι εκείνοι δεν εμπλέκονται καθόλου στην διαδικασία (δεν είναι υποχρεωτικό να γραφτείς εκεί, όπως στο ΤΕΕ, Οικονομικό Επιμελητήριο κά που έχουν θέμα ακόμη). Πήρα επίσης και στις υγειονομικες περιφέρειες και στον ΑΤΕΕΝ και μου είπαν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Εύχομαι σε όλους να κάνουν τα όνειρα τους πραγματικότητα!!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Οι πανελλαδικες παντα θα ειναι εκει για σενα αν θελησεις να δωσεις και αυτο στο λεω εγω που ξαναδωσα στα 39 μου κ ξεκιναω σε εναν μηνα νομιζωντας οτι θα με κοροιδευουν οι συμφοιτητες μου.
Θα το ήθελα πολύ αυτό, όταν μεγαλώσω και ωριμάσω και αισθανθώ κάπως καλύτερα. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως είναι να έχει καταργηθεί η αποστήθιση που απαιτείται, καθώς μου προκαλεί παρά πολύ άγχος.....
 
Τελευταία επεξεργασία:

Chemwizard

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Χημείας Κρήτης (Ηράκλειο) και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
Καλησπέρα σε όλα τα μέλη του φόρουμ και ελπίζω να είστε καλά! Θα μπω κατευθείαν στο ψητό. Όπως έχω ήδη ξαναγράψει, έχω διαγνωστεί στο φάσμα του αυτισμού και εχω επίσης και διάσπαση προσοχής. Ανέκαθεν ήμουν αριστος μαθητής και παντα είχα υψηλους στόχους, τους οποίους τις περισσότερες φορες τους πετύχαινα, παρά τις δυσκολιες μου. Αποφάσισα πέρυσι να δώσω πανελλήνιες από το 1ο πεδίο (χωρίς την πίεση των γονιών μου, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή μου είπαν να ψάξουμε για εναλλακτικές αντί να μπλέκω με αυτήν την διαδικασία). Καθ όλη τη διάρκεια της χρονιάς ήμουν στα πατώματα, με την κατάθλιψη και το άγχος να βρίσκονται εκτός ορίων και να αναγκάζομαι να παίρνω παρά πολλά φάρμακα για να καταφέρω να ανταπεξέλθω. Τελικά δυστυχώς δεν τα κατάφερα. Μετά την αυτήν την παταγώδη αποτυχία, αποφασίσαμε με τους γονείς μου να πάω σε ένα ιδιωτικό κολλέγιο για να σπουδάσω αυτό που επιθυμώ, κάτι το οποίο έγινε. Και τώρα, αντί να είμαι χαρούμενος που θα σπουδάσω αυτό που θέλω, με έχει πιάσει ένα τρομερό κόμπλεξ κατωτερότητας (έναντι των συμμαθητών μου που πέρασαν σε δημόσια πανεπιστήμια). Οι γονείς μου και οι οικείοι μου μου λένε ότι προφανώς ειναι σημαντικότερη η διατήρηση της ψυχικής μου υγείας από την ακαδημαϊκή ισοτιμία και το κύρος που προσφέρουν τα δημόσια ιδρύματα.

Αναφορικά με το θέμα των αναγνωρίσεων, έχω ρωτήσει τους πάντες (τους κρατικούς φορεις που είναι αρμόδιοι εκτός του Κολλεγίου) και μου έχουν πει ότι χορηγείται κανονικώς επαγγελματική ισοδυναμία. Αν και αυτό με δε με ενδιαφέρει και τόσο, καθώς υπάρχουν πολλες πιθανότητες μετά την ολοκλήρωση της σχολής να παω στο εξωτερικό για να συνεχίσω εκεί τις σπουδές μου και να ακολουθήσω ακαδημαϊκή/ερευνητική καριέρα.

Αυτό. Απλά είχα την ανάγκη να τα κω κάπου. Θα ήθελα να ακούσω την άποψη σας για αυτήν την κατάσταση. Σας ευχαριστώ προκαταβολικά.
Σου απαντάει κάποιος που πληρώνεται μεταξύ άλλων για να προετοιμάζει φοιτητές για πανελλήνιες, αλλα και για αλλες χωρες:

-Είναι οι πανελλήνιες ένα υγιές σύστημα μεταδοσης γνώσης;
-Όχι, τα παιδιά αναγκάζονται να λύνουν μηχανικά ασκήσεις των οποίο το γενικο υπόβαθρο και τη σημασία στη ζωή τους δεν καταλαβαινουν
-Είναι η ύλη κατανεμημένη ομοιόμορφα και με λογική συνέχεια;
-ΧΑΧΑΧ
-Είναι τα σχολικά βιβλία καλά;
-Ξεπερασμένα και τραγικά είναι, μη μιλήσω για της χημειας/βιολογιας.
-Τα παιδιά έξω που έχουν άλλους τρόπους εισαγωγής, είναι υποδεέστερα;
-Ούτε καν, υπάρχουν πιο ολοκληρωμένες και φιλικες στο μαθητή προσεγγισεις.
-Θα αποτυγχανα σε κάθε σύστημα;
-Όχι βέβαια. Εχω δει μαθητές με ΔΕΠΥ να πανε πολύ καλά, αρκεί να τους κεντρίσει το ενδιαφέρον. Το συγκεκριμένο σύστημα ήταν ανεπαρκες για σένα, όχι εσύ για αυτό.
-Αρα δεν είμαι μη ικανός;
-Φυσικά και δεν είσαι.
-Και οι πανελλήνιες;
-Σε κανέναν δεν αρέσουν. Τις ανεχόμαστε γιατί αυτός είναι ο δρόμος εδώ.
-Και τώρα τι κάνω;
1.ο,τι γουστάρεις
2. Να το χαρεις
3. Να εχεις στο κέντρο τον εαυτό σου, και ποτέ μια διαδικασία, που ετσι κι αλλιώς μπάζει.
 

brizoulis

Δραστήριο μέλος

Ο Άκης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 403 μηνύματα.
Σου απαντάει κάποιος που πληρώνεται μεταξύ άλλων για να προετοιμάζει φοιτητές για πανελλήνιες, αλλα και για αλλες χωρες:

-Είναι οι πανελλήνιες ένα υγιές σύστημα μεταδοσης γνώσης;
-Όχι, τα παιδιά αναγκάζονται να λύνουν μηχανικά ασκήσεις των οποίο το γενικο υπόβαθρο και τη σημασία στη ζωή τους δεν καταλαβαινουν
-Είναι η ύλη κατανεμημένη ομοιόμορφα και με λογική συνέχεια;
-ΧΑΧΑΧ
-Είναι τα σχολικά βιβλία καλά;
-Ξεπερασμένα και τραγικά είναι, μη μιλήσω για της χημειας/βιολογιας.
-Τα παιδιά έξω που έχουν άλλους τρόπους εισαγωγής, είναι υποδεέστερα;
-Ούτε καν, υπάρχουν πιο ολοκληρωμένες και φιλικες στο μαθητή προσεγγισεις.
-Θα αποτυγχανα σε κάθε σύστημα;
-Όχι βέβαια. Εχω δει μαθητές με ΔΕΠΥ να πανε πολύ καλά, αρκεί να τους κεντρίσει το ενδιαφέρον. Το συγκεκριμένο σύστημα ήταν ανεπαρκες για σένα, όχι εσύ για αυτό.
-Αρα δεν είμαι μη ικανός;
-Φυσικά και δεν είσαι.
-Και οι πανελλήνιες;
-Σε κανέναν δεν αρέσουν. Τις ανεχόμαστε γιατί αυτός είναι ο δρόμος εδώ.
-Και τώρα τι κάνω;
1.ο,τι γουστάρεις
2. Να το χαρεις
3. Να εχεις στο κέντρο τον εαυτό σου, και ποτέ μια διαδικασία, που ετσι κι αλλιώς μπάζει.
Σας ευχαριστώ παρά πολύ για τα καλά σας λόγια!! Αυτό θέλω κι εγώ, να κάνω αυτό που με γεμίζει!!!
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top