Αντικατάσταση μαυροπινάκων με λευκοπίνακες στα σχολεία

[George35]

Ακόμα δεν έχουν καταργηθει οι πίνακες με την κιμωλία στα σχολεία;

Ενδεικτικα πάντως να πω ότι η συζήτηση περί αλλαγής των πινάκων με άσπρους πίνακες με μαρκαδόρο ακούγεται πολιτικα από το 2004 και αναζοπυρωνεται κάθε φορά σε προεκλογική περίοδο.

Οι κιμωλίες και τα σφουγγάρια δεν είναι και ότι καλύτερο. Σε ιδιωτικό σχολείο που πήγαινα στο δημοτικό την δεκαετία του 90, υπήρχαν εσωτερικοί νιπτήρες μέσα σε κάθε τάξη ώστε ο δάσκαλος να πλένει τον σπόγγο και τα χέρια του μέρα από κάθε παραδοση. Στα δημοσια σχολεία που πήγα αργότερα, κλασσικά ο επιμελητής πήγαινε να πλύνει τον σπόγγο στην τουαλέτα η στις βρύσες έξω για να καθαρίσει τον πίνακα με βρεγμένο σφουγγάρι, εναλλακτικά μερικοί καθηγητές έστελναν κάποιον πριν ξεκινήσει το μάθημα να σβήνει τους πίνακες. Μάλιστα μια φορά μαθητής αρνήθηκε να σβήσει τον πίνακα και λέει στον καθηγητή δεν φτάνει που πήγε να πλυνει το σφουγγάρι τώρα να σβήσω και τον πίνακα; Αυτός πήρε ωριαία αποβολή και ο καθηγητής του λέει πέρασε ενώ ρε αυθαδη.

Στον πόλεμο με τις κιμωλίες, θυμάμαι το διπλανό τμήμα στην Β λυκείου που σχεδόν σε όλη την ώρα των μαθηματικών πετούσαν μεταξύ τους κιμωλίες, η καθηγήτρια βγήκε έξω σε κατάσταση αλλοφροσυνης και ανέβηκε στο γραφείο του διευθυντή, εμείς τότε είχαμε κενό και ημασταν στις σκάλες και την βλέπαμε, ρε λέμε τι έπαθε αυτή; Τελικά για τιμωρία πήραν ωριαία αποβολή όλη η τάξη.

Στα φοιτητικά χρόνια στο ΤΕΙ Αθήνας μερικοί πίνακες είχαν αντικατασταθεί με άσπρους από το 1ο ετος, στα επόμενα έτη τους άλλαξαν όλους. Κάποιος παπάρας πήγε και έγραψε επάνω με ανεξιτηλο μαρκαδόρο "πωλειται αμάξι τάδε τόσα κυβικά τηλεφωνο τάδε, προσοχή σκοτώνει". Το τηλ ήταν μουφα ενός άσχετου. Οι καθηγητες έφερναν azax και κάτι καθαριστικά αλλα δεν μπόρεσαν να το σβησουν. Μας την έλεγαν που βανδαλιζουμε τις υποδομές και ξέρουμε ποιος το έκανε και τον καλύπτουμε.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 13 Φεβρουαρίου 2023

Eμείς είχαμε κάτι παιδιά που χρησιμοποιούσαν τον ξύλινο μεγάλο διαβήτη (μασονικά πράγματα ) του σχολείου και έκαναν τυχαίες τρύπες πάνω στον πίνακα. Αθάνατα χρόνια...ντάπα ντούπα και με ρυθμική μουσική στον πίνακα και μετά η καθηγήτρια των Μαθηματικών έβρισκε τον πίνακα με έτοιμα σημεία στο επίπεδο! αλλά δεν μπορούσε να γράψει. Με το επίμονο κοπάνημα ως τρυπάνι, η σιδερένια μύτη του διαβήτη στράβωσε, καθόσον γίνονταν και πειραματικές δοκιμές κατά πόσο οι υπάρχουσες τρύπες του πίνακα γίνονταν μεγαλύτερες τρύπες, μεγαλύτερης διαμέτρου (κάναμε εξάσκηση στη γεωμετρία του επιπέδου).

Μια μερά, με ήλιο, βαρεμάρα όπως όλες οι άλλες μέρες, θυμάμαι ότι ο διαβήτης σφήνωσε σε μια τρύπα του πίνακα και κρεμόταν σαν ... (δεν ξέρω τι) αφηρημένη τέχνη. Θυμάμαι ότι κάποια παιδιά προσπάθησαν να τον ξεσφηνώσουν και πήγε να πέσει όλος ο πίνακας! Μιλάμε για το κλασικό πράσινο πίνακα 2 τεμαχίων με το ξύλινο πλαίσιο που είναι βιδωμένος στον τοίχο. Σκεφτείτε με πόση σταθερή δύναμη F είχαν σφηνώσει το διαβήτη ώστε να κουνηθεί ο πίνακας.

Η καθηγήτρια Μαθηματικών από κάτω στην έδρα της, να αρχίζει το τροπάριο κατήχησης: Δεεεεεεε (με περιοδικό τονισμό φωνής ) νντρρρρρέεεπεστε; Ντι πράγματα είναι αυτά; Ντι να σας μπωααα; Ντόσο ασντείο είναι (είχε λίγο βαρύ τονισμό σε φθόγγους από το τσιγάρο μάλλον); Πρέπει κάθε τρεις και λίγο να κάνω αναφορές στον Γυμνασιάρχη; Τώρα πώς θα γράψω;

... από κάτω μια νεκρική σιγή.

Μήπως πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο;

Αυτο που λες με τα μαθηματικά και τους διαβήτες το είχαμε σε εναν αρχαίο ξύλινο πίνακα στην Α λυκείου. Είχε πολλές τρύπες επάνω. Σε μια φάση σηκώνεται ένας μαθητής να χαράξει έναν κύκλο με τον διαβητη. Χτυπάει την μύτη από τον διαβήτη με δυναμη επάνω στον πίνακα, τα παίρνει η μαθηματικός και του λέει μα καλά δεν βλέπεις τόσες τρύπες που έχει πίνακας; Έχει γεμίσει με τρύπες. Γελούσανε κάποιοι.

 

[nPb]

Μήπως πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο;

Αυτο που λες με τα μαθηματικά και τους διαβήτες το είχαμε σε εναν αρχαίο ξύλινο πίνακα στην Α λυκείου. Είχε πολλές τρύπες επάνω. Σε μια φάση σηκώνεται ένας μαθητής να χαράξει έναν κύκλο με τον διαβητη. Χτυπάει την μύτη από τον διαβήτη με δυναμη επάνω στον πίνακα, τα παίρνει η μαθηματικός και του λέει μα καλά δεν βλέπεις τόσες τρύπες που έχει πίνακας; Έχει γεμίσει με τρύπες. Γελούσανε κάποιοι.

λες;

Πώς να μη γελάει άνθρωπος αφού τα περισσότερα μαθήματα ήταν η ώρα του παιδιού. Σκέψου να κάνεις μάθημα με έναν σφηνωμένο διαβήτη στον πίνακα και ο πίνακας στην άκρη να δονείται από το κοπάνημα, όσο η καθηγήτρια ανεβοκατέβαινε στο πατάρι με την έδρα της. Εμάς σχεδόν όλοι πίνακες είχαν κάποια βλάβη: θυμάμαι κάτι κοπέλες μια μέρα δοκίμαζαν μπλάνκο με το πινελάκι και στο άκυρο είπαν να βάψουν λίγο τον πίνακα όπως βάφουν το νύχι φτιάχνοντας καρδούλες, συννεφάκια και κάτι αρχικά κεφαλαία γράμματα και το μπλάνκο έμεινε.

 

[George35]

λες;

Πώς να μη γελάει άνθρωπος αφού τα περισσότερα μαθήματα ήταν η ώρα του παιδιού. Σκέψου να κάνεις μάθημα με έναν σφηνωμένο διαβήτη στον πίνακα και ο πίνακας στην άκρη να δονείται από το κοπάνημα, όσο η καθηγήτρια ανεβοκατέβαινε στο πατάρι με την έδρα της. Εμάς σχεδόν όλοι πίνακες είχαν κάποια βλάβη: θυμάμαι κάτι κοπέλες μια μέρα δοκίμαζαν μπλάνκο με το πινελάκι και στο άκυρο είπαν να βάψουν λίγο τον πίνακα όπως βάφουν το νύχι φτιάχνοντας καρδούλες, συννεφάκια και κάτι αρχικά κεφαλαία γράμματα και το μπλάνκο έμεινε.

Εντάξει, τέτοιο συμβάν να κολλήσει ο διαβήτης μέσα στον πίνακα δεν είχαμε, είναι περιτωσαρα. Η μεν μαθηματικός που είχαμε 3 χρόνια ήτανε αυστηρη δεν σηκωνε πολλά. Μακάρι να είχαμε κάτι άλλες καθηγήτριες αλλων τμημάτων που ήταν πιο χαλαρές.

 

[Eclipse]

Στο σχολείο όταν ειχαμε μαυροπίνακες, πάντα μας έστελναν να πλένουμε τα σφουγγάρια όταν ο πίνακας γινόταν πολυ άσπρος από την κιμωλία και δεν φαινόταν τιποτα. Μετά όμως, ο πίνακας γινόταν ακόμα χειρότερα λόγω του νερού, ούτε έβλεπες τιποτα, ούτε μπορούσες να γράψεις.
Ασε που λερωνόσουν απιστευτα πολυ. Θυμαμαι επισης πετάγαμε τα θρυμματα της κιμωλίας όταν «τσακωνόμασταν» ο ένας στον άλλον, γέμιζε με σκόνη η τάξη και δεν μπορούσες να αναπνεύσεις.

Σε ολα τα σχολικά μ χρόνια, υπήρχαν στιγμές που αντικαταστούσαν αυτούς τους πίνακες με τους άσπρους. Τωρα στο πανεπιστήμιο μόνο σε ένα αμφιθέατρο έχουμε μαύρο πίνακα. Οι υπόλοιποι είναι με μαρκαδόρο.