Κατηχητικό

Ούτε εγώ έχω πάει ποτέ...

Εγώ πήγαινα παλιά...Στην 1η ή στη 2α δημοτικού...
Δε θυμάμαι τι ακριβώς λέγαμε πάντως θυμάμαι ότι μου άρεσε.

Κανενας δεν ελεγχει τι λενε, αλλα υποτιθεται οτι ο γονιος θα στειλει το παιδι του σε ιερέα που γνωρίζει καλά. Δεν θα παει να βρει μια τυχαια εκκλησια και θα μπει μέσα.

Εγώ δεν έχω πάει ποτέ. Ευτυχώς, οι γονείς μου ποτέ δεν σκέφτηκαν να με πάνε.

γτ ειναι επικινδυνο ιδιαιτερα για τ αγορια?:what:[/quote]

Διότι μερικές φορές δεν διδασκουν ιερείς αλλά αλλοι που εχουν αλλες προτιμησεις και αλλα ενδιαφεροντα....προς το αντιθετο φυλο...δεν νομιζω πως ενα παιδακι 8-10 χρονων πρεπει να συναναστρεφεται με τετοιους, γιατι σαφως του αλλαζουν το μυαλο

Αρχική Δημοσίευση από EleNouzZz:

γτ ειναι επικινδυνο ιδιαιτερα για τ αγορια?:what:

Click για ανάπτυξη...

Διότι μερικές φορές δεν διδασκουν ιερείς αλλά αλλοι που εχουν αλλες προτιμησεις και αλλα ενδιαφεροντα....προς το αντιθετο φυλο...δεν νομιζω πως ενα παιδακι 8-10 χρονων πρεπει να συναναστρεφεται με τετοιους, γιατι σαφως του αλλαζουν το μυαλο[/quote]

Τι σκοταδιστικές ανοησίες ειναι αυτές που λες...Ο δάσκαλός σου στο Δημοτικό σε βίαζε δηλαδή;

Είχα πάει κατηχητικό.Ήταν η ώρα του παιδιού:τραγουδάκια,ποιηματακια,χωροί,κτλ

Πο...τι αναμνησεις, ειχαμε παει κατηχητικο με τον ξαδελφο μου, για μια μερα, να δειρουμε ενα παιδι ηταν απο οτι θυμαμαι. Αλλα διαβασα στις πρωτες σελιδες οτι υποτιθεται σου κανουν μαθημα κλπ, εκει απλα ηταν σαν φυλαξη, πηγαινες επαιζες μπαλα κανεις δεν ηταν εκει, οι παπαδες και οι μαγισσες ηταν μεσα και πεινανε Ελληνικους οσο τον βαραγαμε, ουτε για εγγραφη δεν πηγαμε.

Αρχική Δημοσίευση από EleNouzZz:

γτ ειναι επικινδυνο ιδιαιτερα για τ αγορια?:what:

Click για ανάπτυξη...

Διότι μερικές φορές δεν διδασκουν ιερείς αλλά αλλοι που εχουν αλλες προτιμησεις και αλλα ενδιαφεροντα....προς το αντιθετο φυλο...δεν νομιζω πως ενα παιδακι 8-10 χρονων πρεπει να συναναστρεφεται με τετοιους, γιατι σαφως του αλλαζουν το μυαλο

Click για ανάπτυξη...

9 χρονια Κατηχητικο ημουν (απο Α' Δημοτικου μεχρι Γ' Γυμνασιου) και με ειχαν μετατρεψει σε δειλο,φοβιτσιαρικο,αβουλο και πουριτανο ατομο.Μην κανεις το ενα,μην κανεις το αλλο...Να προσευχεσαι...Να προσεχεις μην φας κρεας!Το σεξ ειναι αμαρτια!Το ενα,το αλλο!Ε αμαν πια!Το χαν παρατραβηξει!

εδώ ο κόσμος καίγεται και μεις θα πηγαίνουμε κατηχητικά;

μου είχε προτίνει πριν μερικά χρόνια ένας παπάς να πάω και του λεγα ναι ναι θα ρθω, αλλά τελικά δε πήγα, βαριόμουν περισσότερο άσε που είχα και τα μαθήματα τότε

πάντως πραγματικά το θεωρώ χάσιμο χρόνου

Στο γυμνάσιο πήγαινα όποτε ήθελα

εχω παει αλλα ειναι σκετη βαρεμαρα.....ειναι πρωτιμοτερο καποιος να παει εκκλησια

Ωραία είναι όλα αυτά αλλά πιστεύω πως η στάση και οι πράξεις των ιερέων της σημερινής εποχής δεν μας εμπνέουν πια να ασχοληθούμε με το Θεό και να έρθουμε κοντά του.

Όσοι θέλετε διαβάστε. Όσοι δεν θέλετε, απλά μην βγείτε να πετάξετε άλλη μλκία, αρκετές διάβασα.

Καταρχάς, θέλω να πω τα συναισθήματα που βγαίνουν διαβάζοντας όλα τα posts μέχρι στιγμής. Η πλειονότητα των παιδιών που έχουν απαντήσει στο θέμα αυτό, όχι απλώς δεν έχει πατήσει καν σε κατηχητικό αλλά δεν έχει την παραμικρή ιδέα τι είναι κατηχητικό σχολείο. Διάβασα τρελά πράγματα εδώ μέσα. Εξωφρενικά θα έλεγα. Kαι με πιάνει βαθιά θλίψη γιατί οι περισσότεροι είναι προκατειλλημμένοι και νομίζουν ότι εκεί πάνε μόνο τα μαμόθρεφτα και τα κακόμοιρα. Μην χλευάζετε κάτι εάν δεν το γνωρίζετε. papas απορώ πραγματικά που πήγες.


Λοιπόν... Κατηχητικό νομίζω ξεκίνησα να πηγαίνω στην τρίτη δημοτικού. Τότε να πήγα το πολύ 3 φορές. Ίσως γιατί ντρεπόμουνα, ίσως γιατί ήμουν αρκετά μικρός για να νιώσω άνετα. Από την Δ' δημοτικού ως την Γ' Λυκείου ήμουν σχεδόν μονίμως στις συναντήσεις. Θα προσπαθήσω να σας δώσω να καταλάβετε πώς λειτουργεί στο περίπου, τουλάχιστον στην ενορία που πήγαινα εγώ.
Υπάρχει μια ομάδα, ας το πούμε εθελοντών, οι οποίοι αφιλοκερδώςαναλαμβάνουν την οργάνωση και την επιμέλεια των παιδιών (συνήθως 2 έως 5). Βασικά, όχι απλώς αφιλοκερδώς, αλλά βάζοντας χρήματα από την ίδια τους την τσέπη. Οι άνθρωποι αυτοί δεν λαμβάνουν οδηγίες από τους ιερείς παρά μόνο κάποιες γενικές γραμμές στις οποίες θα κινηθούν. Είναι άτομα νεαρής ηλικίας ή και προχωρημένης και πιστέψτε με, δεν είναι η ανδρική έκδοση της Ελένης Λουκά. Αντιθέτως, είναι εξαιρετικοί άνθρωποι (τουλάχιστον όσοι έχω γνωρίσει, εκτός από έναν).
Η "αίθουσα" αποτελεί έναν πολυχώρο, όπου μαζεύονται τα παιδιά και γίνονται οι συζητήσεις και οι λοιπές δραστηριότητες. Με τον όρο αυτό εννοώ κυρίως ψυχαγωγία (επιτραπέζια παιχνίδια, παζλ, ping-pong, ποδοσφαιράκια κλπ), τραγούδια, χειρωνακτικές εργασίες, mini γιορτές κα.

Τα παιδιά τώρα χωρίζονται σε ηλικιακά γκρουπ (δημοτικό,γυμνάσιο,λύκειο και άνω). Τα γκρουπ αυτά, πέραν του ότι διαμορφώνονται για ευνόητους λόγους, διαφέρουν και στο περιεχόμενο των συζητήσεων. Δηλαδή, με τα παιδιά του δημοτικού δεν είναι εύκολο να πιάσεις ώριμη κουβέντα, γι'αυτό συνήθως τους διηγούνται κάποια ιστορία ή κάποια παραβολή και γίνεται μικρή συζήτηση στο τέλος. Με τα υπόλοιπα παιδιά συζητιούνται θέματα της επικαιρότητας, που ταλανίζουν την κοινωνία ή απασχολούν τους νέους. Η διάρκεια των συζητήσεων είναι περίπου μια ώρα και γίνονται μια φορά την βδομάδα, Σάββατο και Κυριακή, ανάλογα πότε μπορεί ο καθένας να παραστεί.
Πριν και μετά από αυτές παίζονται κάθε λογής παιχνίδια. Μάλιστα, τα παιδιά χωρίζονται και σε ομάδες όπου στο τέλος της χρονιάς αναδεικνύεται νικήτρια αυτή με τους περισσότερους πόντους. Φανταστείτε κάτι σαν τους κοιτώνες στον Χάρυ Πότερ (χωρίς ποινές, μόνο επιβραβεύσεις).
Η αίθουσα παραμένει ανοικτή γύρω στις 3 με 4 φορές την βδομάδα. Μπορεί να πάει οποιοσδήποτε να παίξει ή να βοηθήσει σε δουλίτσες χωρίς να είναι απαραίτητη η εγγραφή. Με τον όρο εγγραφή εννοούμε ότι απλά δίνεις κάποια βασικά στοιχεία, τίποτε παραπάνω. Σαν να κάνεις register στο forum αυτό για παράδειγμα.

Συχνά πραγματοποιούνται φιλανθρωπικές προσπάθειες. Το λεγόμενο "Δέμα Αγάπης", όπου οποιοσδήποτε μπορεί να μαζέψει τρόφιμα ή να δώσει λεφτά ώστε να αγοραστούν και έπειτα να φτιαχτούν δέματα ανάλογα με τις απαιτήσεις της κάθε οικογένειας. Μιλάμε για οικογένειες που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, σε άθλιες συνθήκες και με προβλήματα υγείας συνήθως. Επίσης, οργανώνονται επισκέψεις και σε ΠΙΚΠΑ (οι οποίες συνδυάζονται και με ποδόσφαιρο σε 5x5 προηγουμένως ). Και μόνο η παρουσία σου δεν φαντάζεστε τι καλό μπορεί να κάνει στα παιδιά που ζουν εκεί. Βέβαια, πρέπει να κάνεις την καρδιά σου πέτρα για να αντέξεις σε τέτοια ιδρύματα αλλά αξίζει τον κόπο.

Τέλος, οργανώνονται μικρές και μεγάλες γιορτές με παιχνίδια, δώρα, τραγούδια, σκετσάκια κλπ. Το καλύτερο βέβαια είναι οι εκδρομές, πάντα στην εξοχή. Πραγματικά υπέροχες, ό,τι κι αν πω είναι λίγο.

Αυτά που μου έχουν μείνει είναι παιδικά χρόνια γεμάτα παιχνίδια και όμορφες αναμνήσεις, στενές φιλίες, ευγενείς πράξεις και γενικά ενέργειες που σε γεμίζουν ως άνθρωπο και σε βγάζουν από την μονότονη και ανιαρή καθημερινότητα.

Με αυτα που διαβασα Ζεντ, ζηλεψα εχω να πω.
Στο μυαλο μου το ειχα για κατι τελειως διαφορετικο.

ζεντμπλε και γω πηγαινα κατηχητικο (ετσι εξηγειται που μαι τοσο καλος) , δεν ειναι επιγειος παραδεισος , μαλλον οι τερατωδεις υπερβολες των αλλων προσεγγιζουν την πραγματικοτητα πιο επιδεξια απο ο,τι εσυ.

Eγώ δεν είπα ότι είναι επίγειος παράδεισος. Άλλοι το έβγαλαν επίγεια κόλαση. Την πραγματικότητα την προσεγγίζει καλύτερα αυτός που γνωρίζει τα πράγματα από μέσα, όχι αυτός που έχει περάσει μια βόλτα από εκεί και έχει βγάλει βιαστικά συμπεράσματα.

Όχι και δεν πρόκειται , γιατί βασικά όπως είπαν και οι γονιοί μου όταν άκουσαν ότι πήγαινε ένας φίλος μου από συντηρητική οικογένεια , είναι επικίνδυνο , καλύτερα να κάτσει το παιδί να μάθει λίγη φυσική να ξεστραβωθεί για την προέλευση του κόσμου .
-----------------------------------------
Και μη με φας ζεντ , αυτό είναι .

Αρχική Δημοσίευση από ZedBlue:

Όσοι θέλετε διαβάστε. Όσοι δεν θέλετε, απλά μην βγείτε να πετάξετε άλλη μλκία, αρκετές διάβασα.

Καταρχάς, θέλω να πω τα συναισθήματα που βγαίνουν διαβάζοντας όλα τα posts μέχρι στιγμής. Η πλειονότητα των παιδιών που έχουν απαντήσει στο θέμα αυτό, όχι απλώς δεν έχει πατήσει καν σε κατηχητικό αλλά δεν έχει την παραμικρή ιδέα τι είναι κατηχητικό σχολείο. Διάβασα τρελά πράγματα εδώ μέσα. Εξωφρενικά θα έλεγα. Kαι με πιάνει βαθιά θλίψη γιατί οι περισσότεροι είναι προκατειλλημμένοι και νομίζουν ότι εκεί πάνε μόνο τα μαμόθρεφτα και τα κακόμοιρα. Μην χλευάζετε κάτι εάν δεν το γνωρίζετε. papas απορώ πραγματικά που πήγες.


Λοιπόν... Κατηχητικό νομίζω ξεκίνησα να πηγαίνω στην τρίτη δημοτικού. Τότε να πήγα το πολύ 3 φορές. Ίσως γιατί ντρεπόμουνα, ίσως γιατί ήμουν αρκετά μικρός για να νιώσω άνετα. Από την Δ' δημοτικού ως την Γ' Λυκείου ήμουν σχεδόν μονίμως στις συναντήσεις. Θα προσπαθήσω να σας δώσω να καταλάβετε πώς λειτουργεί στο περίπου, τουλάχιστον στην ενορία που πήγαινα εγώ.
Υπάρχει μια ομάδα, ας το πούμε εθελοντών, οι οποίοι αφιλοκερδώςαναλαμβάνουν την οργάνωση και την επιμέλεια των παιδιών (συνήθως 2 έως 5). Βασικά, όχι απλώς αφιλοκερδώς, αλλά βάζοντας χρήματα από την ίδια τους την τσέπη. Οι άνθρωποι αυτοί δεν λαμβάνουν οδηγίες από τους ιερείς παρά μόνο κάποιες γενικές γραμμές στις οποίες θα κινηθούν. Είναι άτομα νεαρής ηλικίας ή και προχωρημένης και πιστέψτε με, δεν είναι η ανδρική έκδοση της Ελένης Λουκά. Αντιθέτως, είναι εξαιρετικοί άνθρωποι (τουλάχιστον όσοι έχω γνωρίσει, εκτός από έναν).
Η "αίθουσα" αποτελεί έναν πολυχώρο, όπου μαζεύονται τα παιδιά και γίνονται οι συζητήσεις και οι λοιπές δραστηριότητες. Με τον όρο αυτό εννοώ κυρίως ψυχαγωγία (επιτραπέζια παιχνίδια, παζλ, ping-pong, ποδοσφαιράκια κλπ), τραγούδια, χειρωνακτικές εργασίες, mini γιορτές κα.

Τα παιδιά τώρα χωρίζονται σε ηλικιακά γκρουπ (δημοτικό,γυμνάσιο,λύκειο και άνω). Τα γκρουπ αυτά, πέραν του ότι διαμορφώνονται για ευνόητους λόγους, διαφέρουν και στο περιεχόμενο των συζητήσεων. Δηλαδή, με τα παιδιά του δημοτικού δεν είναι εύκολο να πιάσεις ώριμη κουβέντα, γι'αυτό συνήθως τους διηγούνται κάποια ιστορία ή κάποια παραβολή και γίνεται μικρή συζήτηση στο τέλος. Με τα υπόλοιπα παιδιά συζητιούνται θέματα της επικαιρότητας, που ταλανίζουν την κοινωνία ή απασχολούν τους νέους. Η διάρκεια των συζητήσεων είναι περίπου μια ώρα και γίνονται μια φορά την βδομάδα, Σάββατο και Κυριακή, ανάλογα πότε μπορεί ο καθένας να παραστεί.
Πριν και μετά από αυτές παίζονται κάθε λογής παιχνίδια. Μάλιστα, τα παιδιά χωρίζονται και σε ομάδες όπου στο τέλος της χρονιάς αναδεικνύεται νικήτρια αυτή με τους περισσότερους πόντους. Φανταστείτε κάτι σαν τους κοιτώνες στον Χάρυ Πότερ (χωρίς ποινές, μόνο επιβραβεύσεις).
Η αίθουσα παραμένει ανοικτή γύρω στις 3 με 4 φορές την βδομάδα. Μπορεί να πάει οποιοσδήποτε να παίξει ή να βοηθήσει σε δουλίτσες χωρίς να είναι απαραίτητη η εγγραφή. Με τον όρο εγγραφή εννοούμε ότι απλά δίνεις κάποια βασικά στοιχεία, τίποτε παραπάνω. Σαν να κάνεις register στο forum αυτό για παράδειγμα.

Συχνά πραγματοποιούνται φιλανθρωπικές προσπάθειες. Το λεγόμενο "Δέμα Αγάπης", όπου οποιοσδήποτε μπορεί να μαζέψει τρόφιμα ή να δώσει λεφτά ώστε να αγοραστούν και έπειτα να φτιαχτούν δέματα ανάλογα με τις απαιτήσεις της κάθε οικογένειας. Μιλάμε για οικογένειες που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, σε άθλιες συνθήκες και με προβλήματα υγείας συνήθως. Επίσης, οργανώνονται επισκέψεις και σε ΠΙΚΠΑ (οι οποίες συνδυάζονται και με ποδόσφαιρο σε 5x5 προηγουμένως ). Και μόνο η παρουσία σου δεν φαντάζεστε τι καλό μπορεί να κάνει στα παιδιά που ζουν εκεί. Βέβαια, πρέπει να κάνεις την καρδιά σου πέτρα για να αντέξεις σε τέτοια ιδρύματα αλλά αξίζει τον κόπο.

Τέλος, οργανώνονται μικρές και μεγάλες γιορτές με παιχνίδια, δώρα, τραγούδια, σκετσάκια κλπ. Το καλύτερο βέβαια είναι οι εκδρομές, πάντα στην εξοχή. Πραγματικά υπέροχες, ό,τι κι αν πω είναι λίγο.

Αυτά που μου έχουν μείνει είναι παιδικά χρόνια γεμάτα παιχνίδια και όμορφες αναμνήσεις, στενές φιλίες, ευγενείς πράξεις και γενικά ενέργειες που σε γεμίζουν ως άνθρωπο και σε βγάζουν από την μονότονη και ανιαρή καθημερινότητα.

Click για ανάπτυξη...

1)Και γω με μενα
2)Και τοτε,γιατι σε εμας κατεβαινε ενας ιερεας καθε Σαββατο,μετα το μαθημα και μαζευε ολους τους Κατηχητες μεσα;
3)Σε αυτην την πραξη τους ειμαι απολυτα υπερ!

Ακομα,απο τις αναμνησεις ξεχασες τα βιντεο,την εβδομαδα της εξωτερικης Ιεραποστολης.

Αρχική Δημοσίευση από ZedBlue:

Όσοι θέλετε διαβάστε. Όσοι δεν θέλετε, απλά μην βγείτε να πετάξετε άλλη μλκία, αρκετές διάβασα.

Καταρχάς, θέλω να πω τα συναισθήματα που βγαίνουν διαβάζοντας όλα τα posts μέχρι στιγμής. Η πλειονότητα των παιδιών που έχουν απαντήσει στο θέμα αυτό, όχι απλώς δεν έχει πατήσει καν σε κατηχητικό αλλά δεν έχει την παραμικρή ιδέα τι είναι κατηχητικό σχολείο. Διάβασα τρελά πράγματα εδώ μέσα. Εξωφρενικά θα έλεγα. Kαι με πιάνει βαθιά θλίψη γιατί οι περισσότεροι είναι προκατειλλημμένοι και νομίζουν ότι εκεί πάνε μόνο τα μαμόθρεφτα και τα κακόμοιρα. Μην χλευάζετε κάτι εάν δεν το γνωρίζετε. papas απορώ πραγματικά που πήγες.


Λοιπόν... Κατηχητικό νομίζω ξεκίνησα να πηγαίνω στην τρίτη δημοτικού. Τότε να πήγα το πολύ 3 φορές. Ίσως γιατί ντρεπόμουνα, ίσως γιατί ήμουν αρκετά μικρός για να νιώσω άνετα. Από την Δ' δημοτικού ως την Γ' Λυκείου ήμουν σχεδόν μονίμως στις συναντήσεις. Θα προσπαθήσω να σας δώσω να καταλάβετε πώς λειτουργεί στο περίπου, τουλάχιστον στην ενορία που πήγαινα εγώ.
Υπάρχει μια ομάδα, ας το πούμε εθελοντών, οι οποίοι αφιλοκερδώςαναλαμβάνουν την οργάνωση και την επιμέλεια των παιδιών (συνήθως 2 έως 5). Βασικά, όχι απλώς αφιλοκερδώς, αλλά βάζοντας χρήματα από την ίδια τους την τσέπη. Οι άνθρωποι αυτοί δεν λαμβάνουν οδηγίες από τους ιερείς παρά μόνο κάποιες γενικές γραμμές στις οποίες θα κινηθούν. Είναι άτομα νεαρής ηλικίας ή και προχωρημένης και πιστέψτε με, δεν είναι η ανδρική έκδοση της Ελένης Λουκά. Αντιθέτως, είναι εξαιρετικοί άνθρωποι (τουλάχιστον όσοι έχω γνωρίσει, εκτός από έναν).
Η "αίθουσα" αποτελεί έναν πολυχώρο, όπου μαζεύονται τα παιδιά και γίνονται οι συζητήσεις και οι λοιπές δραστηριότητες. Με τον όρο αυτό εννοώ κυρίως ψυχαγωγία (επιτραπέζια παιχνίδια, παζλ, ping-pong, ποδοσφαιράκια κλπ), τραγούδια, χειρωνακτικές εργασίες, mini γιορτές κα.

Τα παιδιά τώρα χωρίζονται σε ηλικιακά γκρουπ (δημοτικό,γυμνάσιο,λύκειο και άνω). Τα γκρουπ αυτά, πέραν του ότι διαμορφώνονται για ευνόητους λόγους, διαφέρουν και στο περιεχόμενο των συζητήσεων. Δηλαδή, με τα παιδιά του δημοτικού δεν είναι εύκολο να πιάσεις ώριμη κουβέντα, γι'αυτό συνήθως τους διηγούνται κάποια ιστορία ή κάποια παραβολή και γίνεται μικρή συζήτηση στο τέλος. Με τα υπόλοιπα παιδιά συζητιούνται θέματα της επικαιρότητας, που ταλανίζουν την κοινωνία ή απασχολούν τους νέους. Η διάρκεια των συζητήσεων είναι περίπου μια ώρα και γίνονται μια φορά την βδομάδα, Σάββατο και Κυριακή, ανάλογα πότε μπορεί ο καθένας να παραστεί.
Πριν και μετά από αυτές παίζονται κάθε λογής παιχνίδια. Μάλιστα, τα παιδιά χωρίζονται και σε ομάδες όπου στο τέλος της χρονιάς αναδεικνύεται νικήτρια αυτή με τους περισσότερους πόντους. Φανταστείτε κάτι σαν τους κοιτώνες στον Χάρυ Πότερ (χωρίς ποινές, μόνο επιβραβεύσεις).
Η αίθουσα παραμένει ανοικτή γύρω στις 3 με 4 φορές την βδομάδα. Μπορεί να πάει οποιοσδήποτε να παίξει ή να βοηθήσει σε δουλίτσες χωρίς να είναι απαραίτητη η εγγραφή. Με τον όρο εγγραφή εννοούμε ότι απλά δίνεις κάποια βασικά στοιχεία, τίποτε παραπάνω. Σαν να κάνεις register στο forum αυτό για παράδειγμα.

Συχνά πραγματοποιούνται φιλανθρωπικές προσπάθειες. Το λεγόμενο "Δέμα Αγάπης", όπου οποιοσδήποτε μπορεί να μαζέψει τρόφιμα ή να δώσει λεφτά ώστε να αγοραστούν και έπειτα να φτιαχτούν δέματα ανάλογα με τις απαιτήσεις της κάθε οικογένειας. Μιλάμε για οικογένειες που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, σε άθλιες συνθήκες και με προβλήματα υγείας συνήθως. Επίσης, οργανώνονται επισκέψεις και σε ΠΙΚΠΑ (οι οποίες συνδυάζονται και με ποδόσφαιρο σε 5x5 προηγουμένως ). Και μόνο η παρουσία σου δεν φαντάζεστε τι καλό μπορεί να κάνει στα παιδιά που ζουν εκεί. Βέβαια, πρέπει να κάνεις την καρδιά σου πέτρα για να αντέξεις σε τέτοια ιδρύματα αλλά αξίζει τον κόπο.

Τέλος, οργανώνονται μικρές και μεγάλες γιορτές με παιχνίδια, δώρα, τραγούδια, σκετσάκια κλπ. Το καλύτερο βέβαια είναι οι εκδρομές, πάντα στην εξοχή. Πραγματικά υπέροχες, ό,τι κι αν πω είναι λίγο.

Αυτά που μου έχουν μείνει είναι παιδικά χρόνια γεμάτα παιχνίδια και όμορφες αναμνήσεις, στενές φιλίες, ευγενείς πράξεις και γενικά ενέργειες που σε γεμίζουν ως άνθρωπο και σε βγάζουν από την μονότονη και ανιαρή καθημερινότητα.

Click για ανάπτυξη...

ZedBlue,πραγματικα οι πληροφοριες που εδωσες ειναι υπεραρκετες για να κινησει το ενδιαφερον των αλλων παιδιων.Ευχαριστουμε πολυ για την παρεμβαση!
Μου εχουν μεινει αξεχαστα τα χρονια που πηγαινα,και πραγματικα ενδιαφερομαι να συμβαλλω κι εγω στο τεραστιο εργο του κατηχητικου.Θυμαμαι εμενα και τα αλλα παιδια να κρεμομαστε απο τα χειλη των κατηχητων,που τοσο ομορφα προσπαθουσαν να μας κανουν να κατανοησουμε δυσκολες εννοιες,ακατανοητες συχνα και απο τους μεγαλους.Κρατουσαν αμειωτο το ενδιαφερον μας και μας εκαναν καλυτερους ανθρωπους.Αξιζει λοιπον τον κοπο να πατε,(αν και εφοσον θελετε βεβαια) καθως υπαρχουν τμηματα και για παιδια γυμνασιου-λυκειου.