Υποβάθμιση Ανθρωπιστικών Επιστημών

Καταρχήν η υποβάθμιση των ανθρωπιστικών σπουδών είναι παγκόσμιο φαινόμενο και όχι ελληνικό. Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί (επικράτηση του αγγλοσαξωνικού μοντέλου στις επιστήμες, κοινωνικοπολιτικοί παράμετροι που έχουν εγκαθιδρύσει μια τεχνοκρατική αντίληψη της πραγματικότητας, άνοιγμα της εκπαίδευσης σε ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό κτλ κτλ) και χρειάζεσαι ολόκληρα βιβλία για να κάνεις έστω και μια επιδερμική ανάλυση του θέματος.

Από εκεί και πέρα, και επειδή η συντριπτική πλειοψηφία δε θα αλλάξει τον κόσμο αλλά απλά θα τελειώσει μια σχολή και μετά θα βγει στην σκληρή καθημερινότητα, καλό είναι να δούμε την αλήθεια κατάματα όσον αφορά τις συνέπειες που έχει το να επιλέξεις κατεύθυνση ανθρωπιστικών επιστημών. Και οι συνέπειες παιδιά είναι βαρύτατες, και σας το λέω σαν κάποιος που το πρώτο του πτυχίο είναι από σχολή κοινωνικών επιστημών.

Οι μόνες σχολές που έχουν ουσιαστική επαγγελματική αποκατάσταση από θεωρητική είναι οι νομικές/ψυχολογίες/κοινωνική εργασία, και ακόμα και σε αυτές πλέον τα πράγματα στην συνέχεια είναι δύσκολα (μεγάλα ποσοστά ανεργίας, πενιχροί μισθοί, βάρβαρα ωράρια κτλ). Σε όλες τις υπόλοιπες ή απλά δε θα βρείτε δουλειά πουθενά ή θα έχετε να ανταγωνιστείτε άπειρα άτομα από όλες τις άλλες σχολές της θεωρητικής για λίγες θέσεις στο δημόσιο.

Είναι ωραίο να λέμε φράσεις τύπου "να κάνεις αυτό που σε γεμίζει" αλλά κάποια στιγμή θα μεγαλώσετε, θα τελειώσετε την σχολή και θα εύχεστε αυτά που σας λένε κάποιοι σε αυτό το θρεντ να σας τα είχανε πει και οι δικοί σας. Όπως συνέβη και με μένα και με σχεδόν όλους που επέλεξαν αυτόν τον δρόμο χωρίς να είναι από εύπορη οικογένεια.

Αρχική Δημοσίευση από Ziekr:

Καταρχήν η υποβάθμιση των ανθρωπιστικών σπουδών είναι παγκόσμιο φαινόμενο και όχι ελληνικό. Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί (επικράτηση του αγγλοσαξωνικού μοντέλου στις επιστήμες, κοινωνικοπολιτικοί παράμετροι που έχουν εγκαθιδρύσει μια τεχνοκρατική αντίληψη της πραγματικότητας, άνοιγμα της εκπαίδευσης σε ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό κτλ κτλ) και χρειάζεσαι ολόκληρα βιβλία για να κάνεις έστω και μια επιδερμική ανάλυση του θέματος.

Από εκεί και πέρα, και επειδή η συντριπτική πλειοψηφία δε θα αλλάξει τον κόσμο αλλά απλά θα τελειώσει μια σχολή και μετά θα βγει στην σκληρή καθημερινότητα, καλό είναι να δούμε την αλήθεια κατάματα όσον αφορά τις συνέπειες που έχει το να επιλέξεις κατεύθυνση ανθρωπιστικών επιστημών. Και οι συνέπειες παιδιά είναι βαρύτατες, και σας το λέω σαν κάποιος που το πρώτο του πτυχίο είναι από σχολή κοινωνικών επιστημών.

Οι μόνες σχολές που έχουν ουσιαστική επαγγελματική αποκατάσταση από θεωρητική είναι οι νομικές/ψυχολογίες/κοινωνική εργασία, και ακόμα και σε αυτές πλέον τα πράγματα στην συνέχεια είναι δύσκολα (μεγάλα ποσοστά ανεργίας, πενιχροί μισθοί, βάρβαρα ωράρια κτλ). Σε όλες τις υπόλοιπες ή απλά δε θα βρείτε δουλειά πουθενά ή θα έχετε να ανταγωνιστείτε άπειρα άτομα από όλες τις άλλες σχολές της θεωρητικής για λίγες θέσεις στο δημόσιο.

Είναι ωραίο να λέμε φράσεις τύπου "να κάνεις αυτό που σε γεμίζει" αλλά κάποια στιγμή θα μεγαλώσετε, θα τελειώσετε την σχολή και θα εύχεστε αυτά που σας λένε κάποιοι σε αυτό το θρεντ να σας τα είχανε πει και οι δικοί σας. Όπως συνέβη και με μένα και με σχεδόν όλους που επέλεξαν αυτόν τον δρόμο χωρίς να είναι από εύπορη οικογένεια.

Click για ανάπτυξη...

Συμφωνώ ως προς την πρώτη παράγραφο και ως προς το γενικότερο εννοούμενο νόημα της σκέψης σου, όμως δεν είναι όλοι για όλα..

Πίστεψε με, είναι δυνατό κάποιος είτε λόγω γενετικών είτε λόγω κοινωνικών παραγόντων να μην μπορέσει ποτέ στη ζωή του, όσο πολύ και να θέλει και να προσπαθεί, να μάθει μαθηματικά. Εμένα στην πρώτη δημοτικού μου πήρε περίπου ένα μήνα για να συνειδητοποιήσω τον λόγο που 1+1=2 και δεν κάνω πλακα πολλές φορές ακόμα αναρωτιέμαι αν όντως είναι έτσι και μπερδεύω το κεφάλι μου. Εντωμεταξύ αυτό είναι και παράδοξο για εμένα επειδή καταλαβαίνω εύκολα στοιχεία Λογικής κλπ όμως αυτό το περιστατικό με τα μαθηματικά δεν θα το ξεχάσω ποτέ μου. Απλώς δεν μπορούσα να το καταλάβω, έλεγα "πώς γίνεται αν πάρουμε 1 και άλλο 1 να λέμε 2;;" και εννοείται από τοτε πάντα είχα κενά, διάβαζα, διάβαζα και απλώς δεν τα καταλάβαινα δεν είχα μπει καθόλου στη φιλοσοφία τους.. Τώρα τα χρησιμοποιώ πιο δεδομένα, δεν τα σκέφτομαι είναι απλώς καθημερινά στοιχεία... ακόμα κι όταν θέλω να κάνω κάποια πράξη δεν την κάνω με τον κλασικό τρόπο. Πχ λέω 13+65= 65+10=75 και αν το 8 είναι κατά βάση το άθροισμα απο 5+3 τότε 78. Ας πουμ αυτό το τελευταίο ίσως να μην σας βγάλει καθόλου νόημα

Κάπως έτσι είναι η ζωή μου. Ένα τέτοιο παιδί δεν μπορεί να πάει θετική. Αλλά ακόμα κι αν μπορεί, δεν σημαίνει ότι θέλει ή ότι του αξίζει ή ότι πρέπει. Καλως ή κακώς η αγορά εργασίας είναι διαμορφωμένη έτσι ώστε να αναζητά κάποια συγκεκριμένα επαγγελματα και τα θεωρητικά ήταν στα ντουζενια τους μόνο παλαιότερα. Όμως βλέπω ότι και η ίδια η χώρα δεν προσπαθεί να βελτιώσει κάποια πράγματα σε αυτόν τον κλάδο. Δεν γίνεται να βγαίνουν φιλόλογοι από 500 σχολές καλό θα ήταν να δημιουργηθούν νεα επαγγελματικά δικαιώματα, νέα επαγγελματα.. στην Ελλάδα της κρίσης όμως, πραγματικά είναι πολύ δύσκολο κάποιος να βρει το επάγγελμα που θέλει. Το θεμα ειναι ωστοσο οτι υπάρχουν τόσα παραδείγματα ανθρώπων που απλώς ξεκίνησαν να κάνουν αυτό που ήθελαν και τα κατάφεραν σταδιακά. Τέχνη, ψηφιακή τέχνη, life counseling/coaching κλπ κλπ.

Εγώ πιστεύω ότι τρόποι και ευκαιρίες υπάρχουν και χρειάζεται να τις ακολουθήσουμε.. Δεν είναι οι άνθρωποι φτιαγμένοι για να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των εποχών τους. Ο κάθε άνθρωπος έχει γεννηθεί για να βρει τον σκοπό του και το μονοπάτι του...

Φυσικά και είναι μάταιο να τελειώσεις μια σχολή και μετά να μην μπορέσεις να την εξασκήσεις αλλά ακόμα πιο μάταιο είναι να τελειώσεις μια σχολή, να την εξασκήσεις και να μην την αγαπήσεις ποτέ, ίσως και να δυστυχησεις (που συνήθως οι άνθρωποι όντως δυστυχουν...)

Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που όλοι οι ψυχολόγοι, σύμβουλοι προσανατολισμού και κοινωνιολόγοι με αντίστοιχη ειδίκευση στο επάγγελμα (που θεωρούνται ρεαλιστές λόγω του αντικειμένου τους) συμβουλεύουν τα παιδιά να κάνουν μόνο κάτι που τους αρέσει και θεωρούν ότι μπορούν να το καταφέρουν..

Αρχική Δημοσίευση από GFireP:

Πίστεψε με, είναι δυνατό κάποιος είτε λόγω γενετικών είτε λόγω κοινωνικών παραγόντων να μην μπορέσει ποτέ στη ζωή του, όσο πολύ και να θέλει και να προσπαθεί, να μάθει μαθηματικά. Εμένα στην πρώτη δημοτικού μου πήρε περίπου ένα μήνα για να συνειδητοποιήσω τον λόγο που 1+1=2 και δεν κάνω πλακα πολλές φορές ακόμα αναρωτιέμαι αν όντως είναι έτσι και μπερδεύω το κεφάλι μου. Εντωμεταξύ αυτό είναι και παράδοξο για εμένα επειδή καταλαβαίνω εύκολα στοιχεία Λογικής κλπ όμως αυτό το περιστατικό με τα μαθηματικά δεν θα το ξεχάσω ποτέ μου. Απλώς δεν μπορούσα να το καταλάβω, έλεγα "πώς γίνεται αν πάρουμε 1 και άλλο 1 να λέμε 2;;" και εννοείται από τοτε πάντα είχα κενά, διάβαζα, διάβαζα και απλώς δεν τα καταλάβαινα δεν είχα μπει καθόλου στη φιλοσοφία τους.. Τώρα τα χρησιμοποιώ πιο δεδομένα, δεν τα σκέφτομαι είναι απλώς καθημερινά στοιχεία... ακόμα κι όταν θέλω να κάνω κάποια πράξη δεν την κάνω με τον κλασικό τρόπο. Πχ λέω 13+65= 65+10=75 και αν το 8 είναι κατά βάση το άθροισμα απο 5+3 τότε 78. Ας πουμ αυτό το τελευταίο ίσως να μην σας βγάλει καθόλου νόημα

Click για ανάπτυξη...

Εμένα μου φαίνεται πως έχεις μια out of the box αντίληψη των μαθηματικών και θα ήταν ενδιαφέρον να διαβάσεις μαθηματικά με μη συμβατικό τρόπο. Αν σε ενδιαφέρει η Λογική, πάντως, ψάξε τους Russell και Wittgenstein. Η φιλοσοφική τους δουλειά στηρίζεται εξ ολοκλήρου στα μαθηματικά. Νομίζω θα σου αρέσουν.

Γενικά, οι καιροί είναι δύσκολοι, ας κάνουμε αυτό που μας αρέσει, γιατί εκεί θα μπορούμε και να παλεύουμε πιο πολύ, αλλιώς χαθήκαμε.

Να δημιουργησει η αγορα εργασιας δουλειες για τις θεωρητικες επιστημες δηλαδη? Μηπως αυτες οι δουλειες δεν εχουν πλεον τοση ζητηση επειδη δεν υπαρχει λογος? Ας πουμε πριν 50 χρονια η ιστορια και η αρχαιολογια ηταν τομεις που ειχαν πολλα να ανακαλυψουν. Πλεον ομως? Τι θα κανει ενας καινουριος ιστορικος πχ που δεν εχει ηδη κανει καποιος αλλος? Το ιδιο ισχυει και με αλλες θεωρητικες επιστημες ενω αντιθετα η τεχνολογια εξελλισεται συνεχως οποτε σαφως και υπαρχει αναγκη για επαγγελματιες σε τετοιες δουλειες.

Αρχική Δημοσίευση από Unseen skygge:

Να δημιουργησει η αγορα εργασιας δουλειες για τις θεωρητικες επιστημες δηλαδη? Μηπως αυτες οι δουλειες δεν εχουν πλεον τοση ζητηση επειδη δεν υπαρχει λογος? Ας πουμε πριν 50 χρονια η ιστορια και η αρχαιολογια ηταν τομεις που ειχαν πολλα να ανακαλυψουν. Πλεον ομως? Τι θα κανει ενας καινουριος ιστορικος πχ που δεν εχει ηδη κανει καποιος αλλος? Το ιδιο ισχυει και με αλλες θεωρητικες επιστημες ενω αντιθετα η τεχνολογια εξελλισεται συνεχως οποτε σαφως και υπαρχει αναγκη για επαγγελματιες σε τετοιες δουλειες.

Click για ανάπτυξη...

Κι όμως, οι ανθρωπιστικές επιστήμες παίρνουν κι αυτές διαφορετικούς δρόμους, με τα χρόνια. Για παράδειγμα, υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια για την κοινωνική ιστορία, την αποδελτίωση, την αρχειοθέτηση της πρόσφατης ιστορίας (την οποία πιθανότατα δεν είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε αντικειμενικά, οπότε, προς το παρόν, είναι σημαντική η συγκέντρωση υλικού). Η ιστορία συνεχώς εξελίσσεται, τη ζούμε, αυτή τη στιγμή, δεν μπορεί να σταματήσει να υπάρχει. Υπάρχει ανάγκη για ψηφιοποίηση αρχαίων πηγών (κυρίως παπύρων, πρώτων εκδόσεων που όσο χρησιμοποιούνται από ερευνητές/τριες, τόσο φθείρονται). Γίνονται νέες εκδόσεις αρχαίων κειμένων, κώδικες των οποίων βρίσκονται συνεχώς.
Όσο περνάνε τα χρόνια και προκύπτουν νέα δεδομένα, αναγκαστικά εξελίσσονται και οι ανθρωπιστικές επιστήμες, απλώς όχι με την ταχύτητα που εξελίσσονται οι τομείς της Πληροφορικής, machine learning, βιοπληροφορική, εργαστηριακή δουλειά κλπ. Και τώρα που έγραψα όλα αυτά, να προσθέσω ότι ένα σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης (αναλυτικής-αγγλοσαξονικής, κατά βάση) φιλοσοφίας ασχολείται ακριβώς με τέτοια ζητήματα, ηθική πλευρά των τεχνολογικών εξελίσεων, epistemic injustice κλπ. Πολλά άτομα με πτυχία φιλοσοφίας απασχολούνται σε θέσεις consulting στο πλαίσιο εταιρειών που διεξάγουν και έρευνα.

Από εκεί και πέρα, είναι ένα τεράστιο τεράστιο ζήτημα αυτό που ανοίγεται στο θέμα, δεν λύνεται με μια-δυο-τρεις απαντήσεις, γι' αυτό και δεν έγραψα κειμενάρα εξ αρχής. Τώρα ξαναέγραψα για να πω ότι προκύπτουν θέσεις εργασίας, ότι δεν "μένουν τόσο πίσω οι ανθρωπιστικές επιστήμες" (σε εισαγωγικά το "μένουν πίσω", επειδή η δική μου άποψη είναι άλλη).
Το τι είναι χρήσιμο, καλό, αναγκαίο ή κερδοφόρο, είναι μια άλλη συζήτηση, στην οποία μπαίνουν και πολλές άλλες παράμετροι (ιδεολογικές, εμπειρικές κλπ. κλπ.), οπότε δεν θα σχολιάσω τίποτα πάνω σε αυτό.
Το μέλλον, άλλωστε, είναι αόρατον.

Αρχική Δημοσίευση από Unseen skygge:

Να δημιουργησει η αγορα εργασιας δουλειες για τις θεωρητικες επιστημες δηλαδη? Μηπως αυτες οι δουλειες δεν εχουν πλεον τοση ζητηση επειδη δεν υπαρχει λογος? Ας πουμε πριν 50 χρονια η ιστορια και η αρχαιολογια ηταν τομεις που ειχαν πολλα να ανακαλυψουν. Πλεον ομως? Τι θα κανει ενας καινουριος ιστορικος πχ που δεν εχει ηδη κανει καποιος αλλος? Το ιδιο ισχυει και με αλλες θεωρητικες επιστημες ενω αντιθετα η τεχνολογια εξελλισεται συνεχως οποτε σαφως και υπαρχει αναγκη για επαγγελματιες σε τετοιες δουλειες.

Click για ανάπτυξη...

Είναι απόλυτα λογικό αυτό που λες.

Όμως,

Η ιστορια-αρχαιολογία (κυρίως η αρχαιολογία) έχουν ακόμα πολλά να δώσουν... στην περιοχή μου πριν 2 χρόνια ανακάλυψαν ότι κάτι παίζεται με το έδαφος σε ένα παραλιακό σημείο και ήρθε επιστημονική ομάδα αρχαιολόγων (κυρίως από το εξωτερικό για κάποιο λόγο) και ανακάλυψαν ότι κάτι συμβαίνει με το έδαφος και την άμμο της θάλασσας επειδή ακριβώς εκεί υπάρχουν πολύ κάτω ερείπια από το παλιό λιμάνι της περιοχής που ήταν λιμάνι του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Αν μεχρι και σε αυτήν την κουτσουλιά που ζω () βρηκαν αρχαία, τότε σίγουρα θα υπάρχουν αντίστοιχα μέρη στην Ελλάδα και το εξωτερικό που δεν έχουν ανακαλυφθεί αρχαιολογικά. Τώρα η ιστορία σκέτη, ναι, δεν μπορώ να σκεφτώ πολλά πράγματα στα οποία μπορεί να καινοτομήσει αλλά και πάλι αν ενα παιδι εχει ονειρο ζωης να μαθαίνει να διδάσκει ή να εργαζεται σε ιστορικούς φορείς και μουσεία, δεν μπορείς να το στερήσεις λέγοντας ότι δεν εχει μελλον και δεν ειναι μοδα στην αγορα εργασίας απλως και το ίδιο το παιδι πρεπει να ειναι συνειδητοποιημένο για τις δυσκολίες (πράγμα που το σχολείο δεν φροντίζει να κανει αλλα τελος παντων )

Επίσης πολλές σπουδές θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν διαφορετικά. Στο εξωτερικο οι αποφοιτοι φιλοΣΟΦΙΑΣ (όχι οι φιλολογοι) εχουν ολα τα δικαιωματα ψυχαναλυτή και υπάρχει κατοχυρωμενο επαγγελμα ''ψυχαναλυτης''. Όχι όπως εδώ που έχουν έναν ψυχολογο και ολα τα αλλα ''μπορεις να τα κανεις απλως δεν εχουν επαγγελματικα κατοχυρωμενα δικαιωματα''. Στο εξωτερικο εχουν συμβουλους ψυχικης υγειας, advice workers, ψυχαναλυτες, ψυχολογους, ψυχοθεραπευτες και ολοι αυτοι εχουν διαφορετικα επαγγελματικα δικαιωματα ακριβως επειδη ειναι διαφορετικα επαγγελματα

Επίσης, στην Αμερικη και την Αγγλία, ο ειδικος ανθρωπινου δυναμικου έχει αξιολογηθει ως ενα απο τα τοπ 100 επαγγελματα των χωρων αυτων, εφοσον οι ανθρωποι ειναι το μονο ''αντικειμενο'' που δεν θα αντικατασταθει ποτε (πληρως) απο μηχανες. Στην ελλαδα αυτο δεν υπαρχει κατοχυρωμενα. Υπαρχει μονο η δοικηση επιχειρησεων, οικονομικα κλπ και η κοινωνιολογια που με αντιστοιχο μεταπτυχιακο σε φτανουν σε αυτο το επαγγελμα.

Υπάρχουν τετοια επαγγελματα πολυ διαδεδομενα εξω που εδω ειναι πολυ δυσκολο να τα κανεις γιατι δεν ειναι γνωστα και υπαρχει αυτη η νοοτροπια (π.χ. σε ψυχολογο θα παω; αρρωστος ειμαι;;'') που καθυστερει τα πραγματα απο το να λειτουργησουν, ομως τελικα δεν ειναι και τοσο απιθανο, γιατι υπαρχουν ανθρωποι που τα εξασκουν ολα αυτα εδω και εξω και γιατι να μην το κανεις και εσυ αν θες;


++ προσθετω μιας και το ανεφερε ο απο πανω () η ηθικη οσο περνανε τα χρονια χρησιμοποιται πολυ σε θεματα επιστημης και τεχνολογιας και ηδη υπαρχουν ethics consultants (συμβουλοι ηθικης) για επιχειρησεις, δικαιοσυνη, βιοηθικη, νεες τεχνολογιες, κλονοποίηση κλπ

Αρχική Δημοσίευση από GFireP:

Είναι απόλυτα λογικό αυτό που λες.

Όμως,

Η ιστορια-αρχαιολογία (κυρίως η αρχαιολογία) έχουν ακόμα πολλά να δώσουν... στην περιοχή μου πριν 2 χρόνια ανακάλυψαν ότι κάτι παίζεται με το έδαφος σε ένα παραλιακό σημείο και ήρθε επιστημονική ομάδα αρχαιολόγων (κυρίως από το εξωτερικό για κάποιο λόγο) και ανακάλυψαν ότι κάτι συμβαίνει με το έδαφος και την άμμο της θάλασσας επειδή ακριβώς εκεί υπάρχουν πολύ κάτω ερείπια από το παλιό λιμάνι της περιοχής που ήταν λιμάνι του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Αν μεχρι και σε αυτήν την κουτσουλιά που ζω () βρηκαν αρχαία, τότε σίγουρα θα υπάρχουν αντίστοιχα μέρη στην Ελλάδα και το εξωτερικό που δεν έχουν ανακαλυφθεί αρχαιολογικά. Τώρα η ιστορία σκέτη, ναι, δεν μπορώ να σκεφτώ πολλά πράγματα στα οποία μπορεί να καινοτομήσει αλλά και πάλι αν ενα παιδι εχει ονειρο ζωης να μαθαίνει να διδάσκει ή να εργαζεται σε ιστορικούς φορείς και μουσεία, δεν μπορείς να το στερήσεις λέγοντας ότι δεν εχει μελλον και δεν ειναι μοδα στην αγορα εργασίας απλως και το ίδιο το παιδι πρεπει να ειναι συνειδητοποιημένο για τις δυσκολίες (πράγμα που το σχολείο δεν φροντίζει να κανει αλλα τελος παντων )

Επίσης πολλές σπουδές θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν διαφορετικά. Στο εξωτερικο οι αποφοιτοι φιλοΣΟΦΙΑΣ (όχι οι φιλολογοι) εχουν ολα τα δικαιωματα ψυχαναλυτή και υπάρχει κατοχυρωμενο επαγγελμα ''ψυχαναλυτης''. Όχι όπως εδώ που έχουν έναν ψυχολογο και ολα τα αλλα ''μπορεις να τα κανεις απλως δεν εχουν επαγγελματικα κατοχυρωμενα δικαιωματα''. Στο εξωτερικο εχουν συμβουλους ψυχικης υγειας, advice workers, ψυχαναλυτες, ψυχολογους, ψυχοθεραπευτες και ολοι αυτοι εχουν διαφορετικα επαγγελματικα δικαιωματα ακριβως επειδη ειναι διαφορετικα επαγγελματα

Επίσης, στην Αμερικη και την Αγγλία, ο ειδικος ανθρωπινου δυναμικου έχει αξιολογηθει ως ενα απο τα τοπ 100 επαγγελματα των χωρων αυτων, εφοσον οι ανθρωποι ειναι το μονο ''αντικειμενο'' που δεν θα αντικατασταθει ποτε (πληρως) απο μηχανες. Στην ελλαδα αυτο δεν υπαρχει κατοχυρωμενα. Υπαρχει μονο η δοικηση επιχειρησεων, οικονομικα κλπ και η κοινωνιολογια που με αντιστοιχο μεταπτυχιακο σε φτανουν σε αυτο το επαγγελμα.

Υπάρχουν τετοια επαγγελματα πολυ διαδεδομενα εξω που εδω ειναι πολυ δυσκολο να τα κανεις γιατι δεν ειναι γνωστα και υπαρχει αυτη η νοοτροπια (π.χ. σε ψυχολογο θα παω; αρρωστος ειμαι;;'') που καθυστερει τα πραγματα απο το να λειτουργησουν, ομως τελικα δεν ειναι και τοσο απιθανο, γιατι υπαρχουν ανθρωποι που τα εξασκουν ολα αυτα εδω και εξω και γιατι να μην το κανεις και εσυ αν θες;


++ προσθετω μιας και το ανεφερε ο απο πανω () η ηθικη οσο περνανε τα χρονια χρησιμοποιται πολυ σε θεματα επιστημης και τεχνολογιας και ηδη υπαρχουν ethics consultants (συμβουλοι ηθικης) για επιχειρησεις, δικαιοσυνη, βιοηθικη, νεες τεχνολογιες, κλονοποίηση κλπ

Click για ανάπτυξη...

[επειδή είμαι και ορειβάτισσα, τρομάρα μου ] : σε πόσα χωριά και σε πόλεις, πόσοι τεχνητοί λόφοι περιμένουν να παρθεί η έγκριση για να αποκαλύψουν τα μυστικά τους. Αχχχχ (πωρωμένη εδώ, η αρχαιολογία ήταν η δεύτερη επιλογή μου για μάστερ, αλλά αφού με πήραν στην πρώτη, πήγα εκεί).
Αυτό με την φιλοσοφία και την ψυχανάλυση ισχύει, επίσης, κυρίως στη Γαλλία, όπου είναι πολύ διαδεδομένη η ψυχανάλυση. Ξέρω πολλά άτομα που από φιλοσοφία το γύρισαν εκεί. Βέβαια, απ' ό,τι λένε, πρέπει να επενδύσεις κι εσύ πολλά λεφτά για να γίνεις ψυχαναλυτής/τρια, πρέπει να κάνεις κι εσύ ανάλυση πολλά χρόνια ώσπου να μπορείς να την κάνεις σε άλλους, κάτι τέτοιο, δεν το ξέρω ακριβώς.
Επίσης, ένας Έλληνας ψυχαναλυτής του οποίου τις μεταφράσεις συμβουλεύομαι συχνά για τη βιβλιογραφία μου πρέπει να έκανε σπουδές φιλοσοφίας (φαινομενολογία λέει στο βιογραφικό του και, απ' ό,τι βλέπω, έχει γράψει και πιο φιλοσοφικά βιβλία):
https://www.biblionet.gr/author/54627/Παπαδόπουλος,_Παναγιώτης_Σ.
Φαντάζομαι ότι δεν είναι η μόνη περίπτωση, απλά είναι αυτή που μου ήρθε στο μυαλό (η Πολιτεία φταίει που έχει τα βιβλία του μπροστά-μπροστά ). Αλλά προφανώς υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις· στις δε ΗΠΑ, σίγουρα, και ο Γιάλομ γράφει για philosophical counseling (και το βιβλίο όπου το γράφει, The Schopenhauer Cure, είναι εκπληκτικό).

Το 1+1=2 είναι αξιωμα, δεν έχει να καταλάβεις κάτι. Το παίρνεις ως δεδομένο για να καταλάβεις αλλά πράγματα

Αρχική Δημοσίευση από GFireP:

Πίστεψε με, είναι δυνατό κάποιος είτε λόγω γενετικών είτε λόγω κοινωνικών παραγόντων να μην μπορέσει ποτέ στη ζωή του, όσο πολύ και να θέλει και να προσπαθεί, να μάθει μαθηματικά. Εμένα στην πρώτη δημοτικού μου πήρε περίπου ένα μήνα για να συνειδητοποιήσω τον λόγο που 1+1=2 και δεν κάνω πλακα πολλές φορές ακόμα αναρωτιέμαι αν όντως είναι έτσι και μπερδεύω το κεφάλι μου. Εντωμεταξύ αυτό είναι και παράδοξο για εμένα επειδή καταλαβαίνω εύκολα στοιχεία Λογικής κλπ όμως αυτό το περιστατικό με τα μαθηματικά δεν θα το ξεχάσω ποτέ μου. Απλώς δεν μπορούσα να το καταλάβω, έλεγα "πώς γίνεται αν πάρουμε 1 και άλλο 1 να λέμε 2;;" και εννοείται από τοτε πάντα είχα κενά, διάβαζα, διάβαζα και απλώς δεν τα καταλάβαινα δεν είχα μπει καθόλου στη φιλοσοφία τους.. Τώρα τα χρησιμοποιώ πιο δεδομένα, δεν τα σκέφτομαι είναι απλώς καθημερινά στοιχεία... ακόμα κι όταν θέλω να κάνω κάποια πράξη δεν την κάνω με τον κλασικό τρόπο. Πχ λέω 13+65= 65+10=75 και αν το 8 είναι κατά βάση το άθροισμα απο 5+3 τότε 78. Ας πουμ αυτό το τελευταίο ίσως να μην σας βγάλει καθόλου νόημα

Click για ανάπτυξη...

Αν δεν υπάρχει κάποιο κλινικό θέμα που έχουν μόνο κάποιες μικρές ομάδες του πληθυσμού (λέγεται dyscalculia και είναι το ανάλογο δυσλεξίας για τα μαθηματικά) τότε ο καθένας μπορεί να μάθει μαθηματικά, με μικρότερη ή μεγαλύτερη προσπάθεια. Γενικότερα υπάρχει η νοοτροπία να ρίχνουμε το φταίξιμο σε τέτοιους παράγοντες για τα μαθηματικά, όμως στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτό οφείλεται είτε στον τρόπο διδασκαλίας των μαθηματικών είτε στην έλλειψη συνέπειας από πλευράς των μαθητών. Τα μαθηματικά είναι ένα μοναδικό αντικείμενο γνώσης μόνο υπό την έννοια πως είναι συνεχιζόμενο και χτίζεται πάνω στον εαυτό του, δηλαδή άμα αφήσεις κενά θα τα βρεις αργά ή γρήγορα μπροστά σου.

Έτσι έχουμε πολλά παιδιά που φτάνουν Γυμνάσιο/Λύκειο και βρίσκουν τα μαθηματικά ακατανόητα και καταλήγουν στο συμπέρασμα πως δεν έχουν έφεση, όμως αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι πως έχουν σαθρές βάσεις λόγω έλλειψης συνέπειας. Αυτή είναι η διαφορά με άλλα αντικείμενα όπως οι θεωρητικές σπουδές ή ακόμα και η βιολογία ή η χημεία, η έλλειψη συνέπειας στα μαθηματικά τιμωρείται πολύ περισσότερο. Δεν είναι διάνοιες όσοι ξέρουν καλά μαθηματικά, απλά τα έχουν μελετήσει με μια σχετική συνέπεια και δεν έχουν αφήσει κενά.

Σε κάθε περίπτωση, κατανοώ πως κάποιος μπορεί απλά να τα σιχαίνεται, να μην του αρέσουν καθόλου και να θέλει να κάνει κάτι άλλο. Όμως υπάρχουν πολλοί άλλες διέξοδοι πέραν της θεωρητικής κατεύθυνσης, όπως π.χ η εκμάθηση μιας τέχνης.

Σε καμία περίπτωση δεν υποτιμώ τη σημαντικότητα των ανθρωπιστικών επιστημών, όμως κάποιος που θα επιλέξει τέτοιο δρόμο χωρίς να είναι άνετος οικονομικά πρέπει να γνωρίζει πως αργά ή γρήγορα θα το βρει μπροστά του και θα μετανοιώσει που χαράμισε τόσα χρόνια από τη ζωή του για να πάρει ένα πτυχίο που έχει πολύ πενιχρές επαγγελματικές προοπτικές, για να μη πω μηδαμινές. Στην Ελλάδα ο κοινωνικός περίγυρος τείνει να το υποτιμάει αυτό και να περιορίζεται σε ωραιοποιήσεις και γενικολογίες (π.χ σημασία έχει να κάνεις αυτό που αγαπάς και άλλα τέτοια). Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πολύ βλαβερό και το λέω ΚΑΙ ως παθών από τέτοιες τακτικές

Αρχική Δημοσίευση από Johnny15:

Το 1+1=2 είναι αξιωμα, δεν έχει να καταλάβεις κάτι. Το παίρνεις ως δεδομένο για να καταλάβεις αλλά πράγματα

Click για ανάπτυξη...

Να, αυτο ειναι το προβλημα. Δεν μπορω να το παρω ως αξιωμα. Ισχυει, το δεχομαι, αλλά εφοσον δεν το κατανοω απολυτα μερικες φορες, τοτε, κατι δημιουργειται μεσα μου και δεν μπορω να το αποβαλλω.. δεν ξερω πώς να το εξηγησω.. γενικα δεν αποδεχομαι ευκολα πραγματα που δεν μου βγαζουν υποκειμενικη λογικη... τα δεχομαι αλλα δεν τα αποδεχομαι.. και δεν το εχω τωρα αυτο. Απο παντα το ειχα με πολλά πραγματα..

Μπορω να μαθω μαθηματικα μεχρι ενα σημειο, αλλα εως εκει... εχουμε πολλες νοημοσυνες οι ανθρωποι. Δεν γινεται να ειναι ολες το ιδιο ανεπτυγμενες και ισορροπημενες. Εγώ δυστυχως ανηκω σε αυτους με χαμηλη λογικομαθηματικη και πρακτικη σκεψη. Δεν εχω αρκετα τιποτα απο τα δυο..

Αρχική Δημοσίευση από Ziekr:

Σε καμία περίπτωση δεν υποτιμώ τη σημαντικότητα των ανθρωπιστικών επιστημών, όμως κάποιος που θα επιλέξει τέτοιο δρόμο χωρίς να είναι άνετος οικονομικά πρέπει να γνωρίζει πως αργά ή γρήγορα θα το βρει μπροστά του και θα μετανοιώσει που χαράμισε τόσα χρόνια από τη ζωή του για να πάρει ένα πτυχίο που έχει πολύ πενιχρές επαγγελματικές προοπτικές, για να μη πω μηδαμινές. Στην Ελλάδα ο κοινωνικός περίγυρος τείνει να το υποτιμάει αυτό και να περιορίζεται σε ωραιοποιήσεις και γενικολογίες (π.χ σημασία έχει να κάνεις αυτό που αγαπάς και άλλα τέτοια). Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πολύ βλαβερό και το λέω ΚΑΙ ως παθών από τέτοιες τακτικές

Click για ανάπτυξη...

Παρότι απ' τη μία συμφωνώ (στο ότι για να κάνεις σπουδές χρόνια χρειάζεσαι κάποια οικονομική στήριξη, είτε αυτό λέγεται υποτροφία είτε βοήθεια από την οικογένεια κλπ.), νομίζω ότι, αν δεν προσπαθείς, αν δεν το ψάχνεις, παντού δυσκολεύεσαι με την επαγγελματική αποκατάσταση. Εγώ απ' αυτή την άποψη λέω το "αν το αγαπάς". Δεν προσπαθώ να ωραιοποιήσω τίποτα, ούτε εμμένω σε κλισέ. Αλλά ναι, όταν αγαπάς κάτι, το κυνηγάς πιο εύκολα και με πολλή περισσότερη όρεξη. Και πόσα παιδιά ξέρω που δουλέψαμε για να πάρουμε πτυχίο και πήραμε, και πόσα άλλα που σπούδασαν με υποτροφίες, και πόσο κόσμο που έτρεξε, κυνήγησε, προσπάθησε. Αν έχεις όρεξη, τίποτα απ' αυτά δεν πάει χαμένο, ελπίζω με την αισιοδοξία των mid-twenties χρόνων μου και με βάση όσα έχω δει και έχω ακούσει από γονείς/συγγενείς κλπ κλπ. Ίσως και να διαψευστώ, δεν ξέρω. Αλλά προτιμώ να παραμένω αισιόδοξη.

Έστω ότι έχετε start up και ψάχνετε στελέχη. Τι θα κοιτάγατε;

Ψυχολόγους, Κοινωνιολόγους, φιλόσοφους, πολιτικούς επιστήμονες ή προγραμματιστες, οικονομολόγους, μαρκετίστες, μηχανικούς, ιατρούς.

Οι πρώτοι παρέχουν υπηρεσίες πολυτελείας και θα τους προσλαμβάνατε μόνο αν έχετε λεφτά που περισσεύουν. Σε μια χώρα που οι επιχειρήσεις φορολογούνται με συντελεστές >50% και ο εργαζόμενος κοστίζει και δεν απολύεται εύκολα μηνα απορείτε γιατί οι ανθρωπιστικές επιστήμες έχουν ανεργία. Εδώ το ίδιο το δημόσιο δεν προσλαμβάνει αποφοίτους ανθρωπιστικών επιστημών γιατί το αποτέλεσμα των υπηρεσιών που παρέχουν είναι μηδαμινό ή ακόμα και αν δεν είναι άμεσα μη ορατό.

Αρχική Δημοσίευση από akikos:

Έστω ότι έχετε start up και ψάχνετε στελέχη. Τι θα κοιτάγατε;

Ψυχολόγους, Κοινωνιολόγους, φιλόσοφους, πολιτικούς επιστήμονες ή προγραμματιστες, οικονομολόγους, μαρκετίστες, μηχανικούς, ιατρούς.

Οι πρώτοι παρέχουν υπηρεσίες πολυτελείας και θα τους προσλαμβάνατε μόνο αν έχετε λεφτά που περισσεύουν. Σε μια χώρα που οι επιχειρήσεις φορολογούνται με συντελεστές >50% και ο εργαζόμενος κοστίζει και δεν απολύεται εύκολα μηνα απορείτε γιατί οι ανθρωπιστικές επιστήμες έχουν ανεργία. Εδώ το ίδιο το δημόσιο δεν προσλαμβάνει αποφοίτους ανθρωπιστικών επιστημών γιατί το αποτέλεσμα των υπηρεσιών που παρέχουν είναι μηδαμινό ή ακόμα και αν δεν είναι άμεσα μη ορατό.

Click για ανάπτυξη...

Καταρχάς, άλλα προσόντα έχουν οι μεν και άλλα οι δε. Άλλες θέσεις στελεχώνουν οι μεν και άλλες οι δε. Το να τους τσουβαλιάζουμε όλους δε βοηθάει.

Βλέπεις πολύ ωφελιμιστικά και χρησιμοθηρικά τα πράγματα. Δεν γίνεται να κρίνεις κάποιες επιστήμες που δεν έχεις ειδικευτεί σε αυτές ή έστω έχεις ψάξει κάποια πράγματα. Όσο και να σας ενοχλεί, υπάρχει και αυτή η πλευρά των επιστημών, και αυτή η πλευρά του ανθρώπου.

Και κάτι τελευταίο. Μην έχετε μόνο στο μυαλό σας μόνο π.χ. πτυχίο Φιλολογίας-> Καθηγητής. Οι εξελίξεις αλλάζουν τα πράγματα ,υπάρχουν και εμφανίζονται διεπιστημονικοί κλάδοι. Η τεχνολογία εξελίσσεται και εναρμονίζεται με όλες τις επιστήμες(ναι, και με τις ανθρωπιστικές και τις κοινωνικές επιστήμιες), δεν αποτελεί προνόμιο μόνο κάποιων επιστημών.

Για την υποβάθμιση των ανθρωπιστικών επιστημών φταίνε οι δύο παγκόσμιοι. Η ήττα τις Γερμανίας μετατόπισε το ενδιαφέρον του δυτικού πολιτισμού προς στις οικονομικές επιστήμες κυρίως. Γιατί μην ξεχνάμε πως ο καπιταλισμός είναι μια αγγλοσαξονική εφεύρεση.

Αρχική Δημοσίευση από Indiana Jones:

Καταρχάς, άλλα προσόντα έχουν οι μεν και άλλα οι δε. Άλλες θέσεις στελεχώνουν οι μεν και άλλες οι δε. Το να τους τσουβαλιάζουμε όλους δε βοηθάει.

Click για ανάπτυξη...

Αυτό ακριβώς, βασικά.
Από εκεί και πέρα, εγώ γράφω τι ισχύει αυτή τη στιγμή στο εξωτερικό, τι αγγελίες βλέπω, τι ακούω από άτομα που εργάζονται σε πολυεθνικές, τράπεζες κλπ., αναφέρω ότι υπάρχει ένα άλφα flexibility και για αποφοίτους ανθρωπιστικών επιστημών. Και, παράλληλα, ότι η τεχνολογία βοηθάει στη δημιουργία νέων τομέων και στην ενίσχυση των ήδη υπαρχόντων στο πλαίσιο των ανθρωπιστικών επιστημών. Το να πω "α, κοίτα, υπάρχει κρίση, η αγορά εν έτει 2019 ολοένα και περισσότερο ζητάει εξειδικεύσεις σε τεχνοκρατικούς τομείς, άρα οι ανθρωπιστικές επιστήμες δεν προσφέρουν τίποτα, άρα να πάψουν να υπάρχουν" μου φαίνεται κάτι παραπάνω από αφελές. Δεν μπορούμε να αγνοούμε την ανθρώπινη ιστορία ως όλον, τι συνέβη για να φτάσουμε στο 2019. Και, καλώς ή κακώς, η ιστορία θα συνεχίσει να υπάρχει, το ίδιο και η ανάγκη καταγραφής της. Ακόμα και η πολύ συγκεκριμένη ιστορία των αγορών, των κρίσεων, των επιχειρήσεων κλπ. ιστορικούς θα απαιτεί για να γραφτεί.
Εκτός κι αν θέλουμε να καταργήσουμε και την ιστορία και να κρατάμε μόνο βιβλία εξόδων/εσόδων, ρίχνοντας τις ανθρωπιστικές επιστήμες στον κάδο των αχρήστων. Ε, τότε, θα έχουμε πραγματικά κάνει full circle απ' τους πρώτους πολιτισμούς που ξεκίνησαν με αντίστοιχες καταγραφές και αλίμονό μας.

Πείτε μου μια επιστήμη που έχει αναβαθμιστεί σε διεθνή κλίμακα; Μήπως οι Έλληνες θέλουν να ζουν με μια προγονολατρεία και φαντασιοπληξία και ότι όλοι τους "υποβαθμίζουν"; Οι μαθητές στην Αργεντινή διδάσκονται Καζαντζάκη στο σχολείο. Ευκαιρία να κάνετε φιλίες με παιδιά από εκεί.

Αρχική Δημοσίευση από nPb:

Πείτε μου μια επιστήμη που έχει αναβαθμιστεί σε διεθνή κλίμακα; Μήπως οι Έλληνες θέλουν να ζουν με μια προγονολατρεία και φαντασιοπληξία και ότι όλοι τους "υποβαθμίζουν"; Οι μαθητές στην Αργεντινή διδάσκονται Καζαντζάκη στο σχολείο. Ευκαιρία να κάνετε φιλίες με παιδιά από εκεί.

Click για ανάπτυξη...

Πού ακριβώς την είδες την προγονολατρεία;
Φαντασιοπληξία θα ήταν, σε περίπτωση που μία τέτοια στάση δεν αντικατόπτριζε την πραγματικότητα, όμως όπως φαίνεται από το ίδιο το μήνυμά σου, αυτή η υποβάθμιση υπάρχει. Εδώ μάλιστα εισέρχεται η έννοια της ειρωνίας, μιας και αποκλείεις κάτι που εσύ ο ίδιος εν τέλει κάνεις!

Από πλευράς μου δεν υπάρχει καμία διάθεση προγονολατρείας, σε διαβεβαιώ, @nPb.
Αγαπώ πάρα πολύ τον τομέα μου, αλήθεια είναι, αλλά δεν είπα ποτέ ότι είναι ανώτερος από κάποιον άλλον τομέα και δεν θα το έλεγα ποτέ γιατί δεν πιστεύω σε "ανώτερους"-"κατώτερους" τομείς, αντίθετα το θεωρώ αφελές να σκεφτόμαστε έτσι, "ανώτερο"-"κατώτερο", "χρήσιμο"-"άχρηστο" κλπ. Αν έδωσα αυτή την εντύπωση, τότε ας το ξεκαθαρίσω: πιστεύω πως όλα χρειάζονται στην κοινωνία μας, όλα μα όλα.
Αυτό που θέλω είναι να μοιραστώ το γεγονός ότι υπάρχουν εναλλακτικές για αποφοίτους ανθρωπιστικών επιστημών τις οποίες ενδεχομένως να μην γνωρίζουν όλα τα μέλη του φόρουμ· γι' αυτό και τις αναφέρω, άλλωστε, passing on knowledge κάνω. Αντίστοιχα, κι εγώ από το φόρουμ ενημερώνομαι για πράγματα/τομείς/εναλλακτικές την ύπαρξη ή τις πτυχές των οποίων αγνοούσα και χαίρομαι πολύ γι' αυτό.

Αρχική Δημοσίευση από Indiana Jones:

Καταρχάς, άλλα προσόντα έχουν οι μεν και άλλα οι δε. Άλλες θέσεις στελεχώνουν οι μεν και άλλες οι δε. Το να τους τσουβαλιάζουμε όλους δε βοηθάει.

Βλέπεις πολύ ωφελιμιστικά και χρησιμοθηρικά τα πράγματα. Δεν γίνεται να κρίνεις κάποιες επιστήμες που δεν έχεις ειδικευτεί σε αυτές ή έστω έχεις ψάξει κάποια πράγματα. Όσο και να σας ενοχλεί, υπάρχει και αυτή η πλευρά των επιστημών, και αυτή η πλευρά του ανθρώπου.

Και κάτι τελευταίο. Μην έχετε μόνο στο μυαλό σας μόνο π.χ. πτυχίο Φιλολογίας-> Καθηγητής. Οι εξελίξεις αλλάζουν τα πράγματα ,υπάρχουν και εμφανίζονται διεπιστημονικοί κλάδοι. Η τεχνολογία εξελίσσεται και εναρμονίζεται με όλες τις επιστήμες(ναι, και με τις ανθρωπιστικές και τις κοινωνικές επιστήμιες), δεν αποτελεί προνόμιο μόνο κάποιων επιστημών.

Click για ανάπτυξη...

Σε τι θέση θα προσλαμβάνες έναν κοινωνικό λόγο η ένα φιλόλογο στην επιχείρηση σου πέραν από καθηγητή;

Αρχική Δημοσίευση από hack3r:

Σε τι θέση θα προσλαμβάνες έναν κοινωνικό λόγο η ένα φιλόλογο στην επιχείρηση σου πέραν από καθηγητή;

Click για ανάπτυξη...

Τον κοινωνιολογο σε θεση διαχειρισης ανθρωπινου δυναμικου (με μεταπτυχιακο βεβαια οπως ο καθε ενας που θελει να εργαστει στο hr χρειαζεται αντιστοιχο μεταπτυχιακο και συνηθως προτιμουνται οι κοινωνιολογοι και οι αποφοιτοι διοικησης επιχειρησεων) και τον φιλόλογο στην τεχνητη νοημοσυνη για την δημιουργια γλωσσικης-μεταφραστικης εφαρμογης όπως και χρησιμοποιουνται (το μεταπτυχιακο παλι ειναι βασικο με ειδικευση στην γλωσσολογια της τεχνητης νοημοσυνης).

Επίσης τα παιδια οταν λενε οτι πλεον και οι ανθρωπιστικες επιστημες μπορουν να εκσυγχρονιστουν μεσω της διεπιστημονικοτητας δεν εννοούν οτι ολοι οι ανθρωπιστικοι μπορουν να ασχοληθουν σε επιχειρησεις ηταν γενικο σχολιο, αναφερεται γενικοτερα σε επαγγελματα που νομιζουμε οτι οι ανθρωπιστικοι δεν μπορουν να εργαστουν.

Εγώ έχω πολλά παραδείγματα στην οικογένειά μου με εργασιες οπως επιχειρησεις, γραφεια, ιδιωτικες υπηρεσιες στα οποία εργαζονται θεωρητικοι επιστημονες με μεταπτυχιακο σε αλλη ή παρόμοια επιστήμη.