DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
11-03-10
15:43
Ωραία η ιστορία Δήμητρα, αλλά πώς να σου το πω, μου φαίνεται κάπως τραβηγμένη από τα μαλλιά... Δεν θα έπρεπε μια διδακτική ιστορία να είναι έστω και λίγο αληθοφανής;
Oι ανθρώπινες ιστορίες και ανάγκες σπανιότατα διαπλέκονται με τόση τελειότητα, ώστε τα γεγονότα να είναι διδακτικά κατόπιν εορτής για όλους μας. Συνήθως η αλυσίδα σπάει με τις παραμικρές παρενέργειες για τους ισχυρούς κρίκους, τα καθάρματα επιβιώνουν, ο νεκρός θάβεται και κανένας τριγύρω δεν παίρνει χαμπάρι επειδή πολύ απλά δεν υφίσταται τις συνέπειες ο ίδιος. Επιπλέον, καλό είναι να είμαστε αλληλέγγυοι με τον ποντικό όχι με το υστερόβουλο σκεπτικό μήπως κάποτε κινδυνεύσουμε εμείς οι γάτες, οι αγελάδες, οι κότες και τα γουρούνια,αλλά επειδή πραγματικά νοιαζόμαστε και αγαπάμε το ποντικό. Πολύ αμφιβάλλω αν η αλληλεγγύη είναι ειλικρινής στις σημερινές κοινωνίες. Οι νόμοι της φύσης είναι σκληροί και ισχυρότεροι, κάποιος πάντα πρέπει να την πληρώνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
08-11-08
10:57
Συμμετείχε στις συζητήσεις μας, εκείνες τις θαυμάσιες διεξοδικές νυχτερινές συζητήσεις για τη φύση του παράδεισου, που με μεγάλη σιγουριά στεκόμασταν στο κατώφλι του, συνήθως πεινασμένοι και με τσόκαρα στα πόδια. Μας είχε καταλάβει η ιδέα της τελειότητας, είχε εισβάλει μέσα μας από τα βιβλία και τα εγχειρίδια μας και από τα βήματα των συγκεντρώσεων ερχόταν να προστεθεί η ανυπομονησία. Πράγματι σου λέω, πως σήμερα κιόλας θα βρεθείς στον παράδεισο ! Ω είχαμε το προαίσθημα πως ήταν αναμφισβήτητος και αναντικατάστατος, πειστήκαμε γι'αυτόν μαλώνοντας : θα είναι άραγε ζεσταμένος με ρεύμα από πυρηνική ενέργεια ο παράδεισός μας ; 'Η με γκάζι ; Και θα είχε άραγε δυο προκαταρτικές βαθμίδες ή περισσότερες και πώς θα τον διακρίναμε όταν επιτέλους εμφανιζόταν ; Ποιός όμως θα είχε την τιμή να τον κατοικήσει ; Μόνο ο πιο καθαρός, αυτό φαινόταν να είναι σίγουρο
Christa Wolf : Nachdenken uber T.
Christa Wolf : Nachdenken uber T.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
08-11-08
10:48
Μια ομάδα σκαντζόχοιροι στριμώχτηκαν κάποιο κρύο χειμώνα ο ένας πολύ κοντά στον άλλον, για να προφυλαχθούν από το ξεπάγιασμα ζεσταίνοντας ο ένας τον άλλον. Ωστόσο σε λίγο ο ένας ένοιωθε τα αγκάθια του άλλου. Αυτό απομάκρυνε ξανά τον έναν από τον άλλον. 'Οταν λοιπόν η ανάγκη τους ξανάφερνε κοντύτερα, επαναλαμβάνοταν εκείνο το δεύτερο κακό. 'Ετσι ρίχνονταν πέρα δώθε ανάμεσα σ'αυτά τα δυο πάθη, μέχρι που βρήκαν μια μέση απόσταση στην οποία μπορούσαν να το αντέξουν πιο καλά. Αυτή την απόσταση την ονόμασαν ευγένεια και ευπρέπεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
08-11-08
10:38
'Hταν κάποτε ένας πρίγκηπας. Ζούσε σε μια μακρινή χώρα, επειδή ήταν ονειροπόλος, προτιμούσε να είναι ξαπλωμένος πολλές ώρες τη μέρα σ'ένα λειβάδι κοντά στο παλάτι. Ονειροπολώντας κοιτούσε τον γαλανό ουρανό και τα λευκά σύννεφα που διάβαιναν. Αυτό το λιβάδι του άρεσε τόσο πολύ, γιατί σ'αυτό τα λουλούδια άνθιζαν πιο μεγάλα και πιο ωραία από οπουδήποτε αλλού. Και ο πρίγκηπας ονειρευόταν λευκά και μεγάλα παλάτια με τεράστιες πόρτες, ψηλά παράθυρα και περήφανους πύργους.
'Ομως μετά από μερικά χρόνια πέθανε ο πατέρας του, ο γέρος βασιλιάς. Τώρα ο πρίγκηπας τον διαδέχθηκε. Σαν νέος βασιλιάς στεκόταν τώρα συχνά πάνω στους περήφανους πύργους από τα λευκά και τα μεγάλα παλάτια με τις τεράστιες πόρτες και τα ψηλά παράθυρα. Και ονειρευόταν ένα μικρό λιβάδι, όπου τα λουλούδια άνθιζαν πιο μεγάλα και πιο ωραία από οπουδήποτε αλλού.
(από ένα σχολικό βιβλίο)
'Ομως μετά από μερικά χρόνια πέθανε ο πατέρας του, ο γέρος βασιλιάς. Τώρα ο πρίγκηπας τον διαδέχθηκε. Σαν νέος βασιλιάς στεκόταν τώρα συχνά πάνω στους περήφανους πύργους από τα λευκά και τα μεγάλα παλάτια με τις τεράστιες πόρτες και τα ψηλά παράθυρα. Και ονειρευόταν ένα μικρό λιβάδι, όπου τα λουλούδια άνθιζαν πιο μεγάλα και πιο ωραία από οπουδήποτε αλλού.
(από ένα σχολικό βιβλίο)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.