Ophelia
Διάσημο μέλος
Η Μάρα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,434 μηνύματα.
17-11-09
12:25
Παιδάκια, αν θέλετε πείτε μας και δυο κουβέντες παραπάνω για τα βιβλία που προτείνετε...
Τι είδος είναι; Ποια είναι η πλοκή; Γιατί να το διαβάσουμε; Τι σας εντυπωσίασε; Μην πετάτε έναν ξερό τίτλο πλιζζζζ...
Τι είδος είναι; Ποια είναι η πλοκή; Γιατί να το διαβάσουμε; Τι σας εντυπωσίασε; Μην πετάτε έναν ξερό τίτλο πλιζζζζ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ophelia
Διάσημο μέλος
Η Μάρα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,434 μηνύματα.
15-03-09
14:15
Ο Δαιμονιστης - Αύγουστος Κορτώ
Απίστευτο βιβλίο...σκληρό, ευαίσθητο, πικρό...όταν το τελείωσα ένιωθα λες και με είχαν πλακώσει στο ξύλο!! Καταπληκτικό...
Και μιας και ο τίτλος μου έφερε στο μυαλό ένα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία, σας το προτείνω...
Οι Δαιμονισμένοι-Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι
«Οι μηδενιστές και οι δυτικιστές χρειάζονται ένα γερό μαστίγωμα», έγραφε ο Ντοστογιέφσκι στον φίλο και συνεργάτη του Στράχοφ, το 1870. Ένα χρόνο αργότερα δημοσίευσε τους Δαιμονισμένους, το πλέον πολιτικό μυθιστόρημά του, με το οποίο ουσιαστικά επισημοποίησε και την αλλαγή ιδεολογικού στρατοπέδου που είχε συντελεστεί χρόνια πριν. Ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι που ξεκίνησε στις παρυφές των αναρχικών, ενταγμένος στον επαναστατικό όμιλο του Πετρασέφσκι και συνομιλώντας με τους Δεκεμβριστές του Τσααντάγιεφ, ο Ντοστογιέφσκι που φυλακίστηκε για τη δράση του και πήρε χάρη γλιτώνοντας τελευταία στιγμή την κρεμάλα (το 1849), εκτίοντας εντέλει ποινή τεσσάρων χρόνων καταναγκαστικών έργων στη Σιβηρία (εμπειρία από την οποία γεννήθηκε ένα σπουδαίο του έργο, Το σπίτι των πεθαμένων ), είχε προσχωρήσει πλέον σε πολύ διαφορετικές απόψεις. Οι Ρομανόφ που λίγο έλειψε να τον κρεμάσουν, τώρα διάβαζαν τα βιβλία του με προσοχή.
Αυτό όμως δεν σημαίνει απολιτική στάση. Ο Ντοστογιέφσκι γεννήθηκε και πέθανε ως «ζώο πολιτικό», στηρίζοντας τις απόψεις του με πάθος, με κείμενα που φλέγονταν από ζωή. Δεν αναζητούσε πλέον την επανάσταση, αναζητούσε όμως τη «γνήσια» ρωσική ψυχή, το λαϊκό πνεύμα, αλλά και έναν πανσλαβισμό με ηγέτιδα τη Ρωσία που σήμερα θα φάνταζε αποικιοκρατικός, τότε όμως λογιζόταν ως αναζήτηση ταυτότητας και άρνηση των δυτικόστροφων απόψεων των συγχρόνων του διανοουμένων.
Αυτή η δεύτερη φάση της γραφής του συνοδεύτηκε και από θρησκευτικές αναζητήσεις που, χωρίς να τον οδηγήσουν στη θρησκοληψία, τον έφεραν πιο κοντά στο ατομικό πεπρωμένο και τον βοήθησαν, ενδεχομένως, να χτίσει τους ανυπέρβλητους χαρακτήρες του.
p.s. Υπάρχουν δύο εκδοχές του περίφημου ένατου κεφαλαίου του δεύτερου μέρους που, στην πρώτη έκδοση, λογοκρίθηκε από τον συντηρητικό εκδότη του περιοδικού «Ρούσκιι Βέστνικ». Επρόκειτο για την εξομολόγηση του Σταβρόγκιν που περιελάμβανε και ομολογία ασέλγειας σε μικρό κορίτσι. Αργότερα διασώθηκαν δύο εκδοχές του κεφαλαίου αυτού, που ο Ντοστογιέφσκι θεωρούσε πολύ σημαντικό, η δεύτερη μάλιστα με πολλές στρογγυλοποιήσεις των αιχμηρών σημείων. Καλό θα ήταν, όποιος ενδιαφέρεται, να βρει μια έκδιοση και με τις δύο εκδοχές...
Πηγή: https://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&enthDate=02022008
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.