Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και Διδακτορικός. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
04-02-09
11:28
Aτυχές το παράδειγμα γιατί το κακό έχει ήδη γίνει.Φαντασου το ως εξις: Ενα βλαμενο που του αγορασε ο μπαμπας πουντο τρεχει με 200 στουκαρει και ειναι ετοιμοθανατος σε καποια κωλονα. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ δεν θα πας να του πεις "ρε κωλοπαιδο τι εκανες και ετρεχες, αχρηστος και αδειος εισαι και πρεπει να γεμιζεις τη ζωη σου με ανουσια και επικινδυνα πραγματα". Οχι, εκεινη τη στιγμη θα του κρατησεις το χερι θα του πεις κουραγιο και θα τον βοηθησεις να ξεπερασει την κατασταση αυτη. ΜΕΤΑ βλεπεις τι γινεται.
.
Είναι σα να μου λες ότι κάποιος έχει κάνει ήδη απόπειρα, δεν πέτυχε και νοσηλεύεται.. ε δε θα του πω "καλά να πάθεις", μην τρελαθούμε.
Σύμφωνα με το παράδειγμά σου:
Κάποιος οδηγεί επικίνδυνα, έχω υπάρξει συνοδηγός (άρα έχω δει και με τα μάτια μου το πρόβλημα) και τον έχω συμβουλεύσει πολλές φορές να οδηγεί ασφαλέστερα. Του θυμίζω πως αν θέλει να εκτονωθεί κάπου μπορεί να κάνει αυτό, αυτό και αυτό..
Έρχεται μια μέρα και μου λέει, είμαι τόσο πορωμένος με το νέο μου αμάξι που θα πάω να στουκάρω σε μια κολώνα με 200.
Επειδή λοιπόν έχω ζήσει το πρόβλημά του και από την αρχή ήμουν εκεί να του δίνω συμβουλές, οι οποίες δεν είχαν αντίκρυσμα κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, αλλά είχαν αντίθετες συνέπειες, θα άλλαζα τακτική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και Διδακτορικός. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
04-02-09
11:03
H κατάθλιψη είναι νέκρωση. Θάνατος. Κάθεσαι όλη μέρα χωρίς να κάνεις τίποτα και σιγά σιγά δεν νοιώθεις και τίποτα για τους άλλους. Η κατάθλιψη είναι από τις πιο εγωιστικές "ασθένειες" όπου εξαφανίζεται κάθε τι από δίπλα σου. Πολλοί ψυχίατροι ή ψυχολόγοι - ακόμα καλύτερα να το κάνουν συγγενείς ή φίλοι - χρησιμοποιούν την πρόκληση θυμού για να δραστηριοποιήσουν τον ασθενή και πολλές φορές πετυχαίνει. Τον ξυπνάνε από το λήθαργο. Αν μιλάμε για καθαρή κατάθλιψη και όχι μανιοκατάθλιψη, δεν είναι καθόλου επικίνδυνο να προκληθεί ένα μικρό σοκ για να δει πόσο χαζό είναι να πενθεί επ'άπειρον για οτιδήποτε σ'αυτή την μικρή ζωή.
Με λίγα λόγια, και συμφωνόντας εντελώς με τα γραφόμενα του Δόκτορα, στο ερώτημα του θέματος, μία είναι η απάντηση- αλλά πάντα στην "γλώσσα" του "προϊδεασμένου": "Είσαι το μεγαλύτερο κορόιδο!"...
Αυτά τα 2 post συνοψίζουν και ολοκληρώνουν την άποψή μου.
Κάτι τέτοιο θα μου εκμυστηρευόταν προφανώς ένας φίλος, του οποίου τη ζωή και την εξέλιξή της γνωρίζω καθώς και τι ακριβώς τον έφερε σε αυτό το σημείο.
Σίγουρα θα τον έχω ακούσει άπειρες φορές στο παρελθόν, σίγουρα θα ήμουν εκεί στα προβλήματά του και θα τον είχα συμβουλεύσει με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.
Δε θα σου ανακοίνωνε κάτι τέτοιο ένας άγνωστος σε σένα.
Έτσι λοιπόν θα τον έκανα να βγάλει τη θλίψη από μέσα του και θα προσπαθούσα να του βγάλω θυμό, κλάμα, θα προσπαθούσα να τον κάνω να αισθανθεί και να εξωτερικεύσει την απελπισία του, να φωνάξει.. ε όχι δεν είμαι βλάκας, δεν είμαι κορόιδο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.